თავი 16
-მოკლედ რისი თქმა გინდოდა
განცხრომიდან მანუს ხმამ გამომიყვანა.
-მოკლედ ხვალ ჩემთან ვახშამზე ხარ დაპატიჟებული
მანუმ გაოგნებული სახით გადმომხედა,ისევ მის მხარზე მედო თავი.
-მოიცა რატომ
-იციი მევიფიქრე,რახან ერთად დიდ დროს გავატარებდით მამას ვეტყოდი...
-რასეტყოდი
-რომ შეყვარებულებივართ
-დაშენ საიდან მოიტანე რომ ერთად დიდ დროს გავატარებთ?
მოიცაა რათქვაა?მაშინვე თავი მისიმხრიდან ავიღე და მანუს შევხედე.უცებ სახე მოულბა და გარცინა.
-კარგი კარგი ვიხუმრე კარგი იდეაა.დედას მეც ვეტყვი რომ ერთადვართ,დასაერთოდ ყველას ესე ვუთხრათ.
იდიე ძალიან მომეწონაა,რამდენი გოგო დაიბოღმებოდა ჩემზე.მაგრამ რადროს ესიყოო როცა ორივე შარში ვიყავით.
-მისმინე რაუნდა გავაკეთოთ
-კილერებს ჩვენს ძებნაზე მნიშვნელოვანი საქმეებიც აქვთ, მთავარია სადმე არ შევხვდეთ მათ.
-ანუ არაფერი არუნდა გავაკეთოთ?
-ვერაფერს გავაკეთებთ იმისგარდა რომ სულ ერთად ვიყოთ,თურამე მოხდება დაგიცავ.
დარწმუნებულივარ ამ სიტყვების მოსმენისას დებილივით ვიღიმებოდი.მანუს გვერდით თავს ისე უსაფრთხოდ ვგრძნობდი.
-მიხვდიი?
-კიკიი
-ანუსადნე წასვლას რომ გადაწყვეტ მითხარი ხოლმე
დაახლოებით ერთი საათი მანქანით ვსეირნობდით,შემდეგ კი ორივე სახლებში შევედით.სამზარეულოში მამა ვიღაცას ესაუბრებოდა.
*არაა ასე არშეიძლება,ეს შეუძლებელია ამას ვერჩავიდენნნ*
მამას გაოგნებული ვუსმენდიი,იქნებ ისაა რასაც მევფიქრობ.
*არა ამას არჩავიდენ*
მამამ ტელეფონი გათშა და მაგიდაზე დააგდოო.მეკი სასწრაფოდ მოვშორდი კარებს და ჩემს ოთახში ავედი რაჯანდაბა მოვისმინეე?არაა.საბოლოოდ გადავწყვიტე მამასთვის ყურადღება მიმექცია.
მეორე დღეს მანუ და მე მანუს მანქანით ერთად მივედით სკოლაში,ყველა გაოგნებული გვიყურებდა და საბოლოოდ მაშინ დააღეს პირი როცა მანუმ მისკენ მიმატრიალა და მაკოცა.
-ესეც ასე უკვა ყველამ იცის რომ ერთადვართ.
პამიდორს დავემსგავსე.
ნეა ისეთი სახით მიყურებდა რომ მეგონა მიმახრჩობდა.სასწრაფოდ ნეასთან გავიქეცი.
-როდიდან აღარ მიყვები არაფერს?
სიმართლევთქვა ნეასთვის მოტყუება არმინდოდა და ამიტომ არმითქვამს მისთვის არაფერი აქამდე.საბოლოოდ გადავწყვიტე ნაწილობრივ მეთქვა სიმართლე.
-მოკლედ,მედამანუ მთლად ერთად არვართ ანუ პირდაპირ არუთქვამს,თითქმის ერთადვართ.
-დარატომ აძლევ უფლებას ხალხში გაკოცოს როცა არცკი უთქვამს რას გრძნობს?
-თქმა რასაჭიროა როცა ვიცი.
-იცოდა გული თუ გატკინა ჩემთან ექნება საქმე მაგ ლამაზთვალებას.
-კარგი როგორც გინდა.
სკოლიდანაც მანუმ წამიყვანა,ხალხი ისევ გაოგნებული გვიყურებდა.მართალი გითხრათ არმომწონდა ამდენი ყურადღება და თავს უხერხულად ვგრძნობდი.
პ-ესეიგი 8 ზე მოდი ჩემთან ვახშამი ხომ გახსოვს?
-კიკი
საღამომ ძალიან კარგად ჩაიარა,მამა და მანუ მთელი საღამო სპორტზე საუბრობდნენ,მართალია არაფერი მესმოდა მაგრამ მაინც ბედნიერი ვიყავი რომ ერთმანეთს გაუგეს.მთრლი საღამო იდიოტივით გაღიმებული ვიჯექი მაგიდასთან.
როცა სახლთან მიმიყვანა გვერძე გადმოიწია და ლოყაზე მაკოცა
მთელი კვირა მედა მანუ შეყვარებულებად ვასაღებდით თავებს,სიმართლე გითხრათ მე უკვე აღარ ვთამაშობდი,მართლა ვეჭვიანობდი გოგოებზე,როცავეხუტებოდი მრთლა მისი შეყვარებული მეგონა თავი.ნუ მგონი მიყვარდა კიდეც მაგრამ ამის აღიარების ძალიან მეშინოდა.
დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა ალბათ ანაბელს უკვე ღვიძავს,ტელეფონი ავიღე და საყვარელი სელფი გადავიღე თან ცოტა გამომწვევიც.ანაბელის რეაქცია მაინტერესებდა.
*ნუხარ ცუდი ბიჭი,ადექი მოემზადე*
უკვე ვიცი ცუდი ბიჭი მის ლექსიკონში რასაც ნიშნავს,ცოტახანში ავდექი და მომზადება დავიწყე.
ზუსტად ხუთი წუთი ვუყურებდი მანუს გამოგზავნილ სელფს საბოლოოდ შევინახე და მომზადება გავაგრძელე.შავი ტოპი,თეთრიკაბა და შავი გეტრები ჩავიცვი.
მესიჯი მომივიდა მანუ იყო *პრანჭიაა მალეე* მაშინვე ფეხსაცმელები ჩავიცვი და გარეთ გავვარდი.


მგონი ცუდი თავი გამოვიდა სიცხე მაქონდა მთელი კვირაა და აღარ მინდოდა ძალიან დაგვიანება.შემდეგი თავი უკეთესი იქნება.