იმდენი მოახერხა გამოფენაზე მაინც წავიდა, მართალია გიორგიმ საკუთარი საქმეები გადადო და თან გაჰყვა ,მაგრამ მაინც ხომ გააკეთა ის რაც სურდა. საქმეები მოაგვარა,ვინ იფიქრებდა ასეთი კარიერისტკა თუ იქნებოდა ქალბატონი ელიზაბეტი , რა უნდა ვთქვათ ყველაფერს ახერხებს ერთდროულად, ჯერ ხომ ყველა გაოცებული უყურებდა უზარმაზარი მუცლით მოსიარულე ქალბატონ ერისთავს ,რომელსაც გვერდს სიმპათიური მეუღლე უმშვენებდა და დიდ ინტერესს იწვევდა როგორც ხელოვანი.
თვითმფრინავში რომ ჩასხდნენ გიორგი იხსენებდა როგორ უნდა მოქცეულიყვნენ მშობიარობა რომ დაწყებოდა და თან ლოცულობდა. ელიზაბეტი კი ძალიან მშვიდად იჯდა, მიირთმევდა სხვადასხვა კერძს ან ტკბილეულს, წვენს სვამდა და ხატავდა. გაფრენისას ბავშვის ტასაცმელს ხატავდა, გამოფრენისას კი თავად ბავშვებს. რაღაცის თქმა დამავიწყდა ხომ? კი ეს ქალბატონი სიურპრის უკეთებს სხვებს ,მაგრამ მე როგორ არ გითხარით რომ ბატონმა გიორგიმ და ქალბატონმა ელიზაბეტმა ისე იყოჩაღეს პირველივე ჯერზე ტყუპებს ელიან.
-მაინც ვერ გავიგე როგორ მოახერხე და დაუმალე ემილიას რომ ორისთვის გაქვს ყველაფერი ნაყიდი
-საერთოდ რა საჭირო იყო წინასწარ გაქცევა?
-დღე დღეზე ელოდები
-არაფერიც ორი კვირა კიდევ მაქვს ... წავიდოდი ერთი კვირით ადრე და ვიყიდდი .ახლა გამოკეტილი მაქვს ოთახი და ემილიაც ცალკე მეჩხუბება ბავშვის სქესი მაინც მითხარი რომ გავიგო როგორი ტანსაცმელი ვიყიდოოო .ვუთხარი ორისთვის იყიე-თქო რა მნიშვნელობა აქვს ახლა რას მომიტანს გოგოც მყავს და ბიჭიც
-ყველანაირად რომ გიმარტივებ საქმეს ხვდები ხო?
-შენ მიმარტივებ ზუსტად... გენეტიკაში მე მაქვს ტყუპები და საერთოდაც ცხოვრების გამარტივება ჩემი არსებობაა შენს ცხოვრებაში
-ჩემი არა ხო?
-შენ რომ არ არსებობდე მეც ვერ ვიარსებებდი ასეტი სახით სადღაც სხვა ვიქნებოდი, ნაცრისფერი და უღიმღამო ...მოიწიე რა ხომ ხედავ ვერ ვმოძრაობ
-კარგად დაქროდი იმ გალერეაში ?
-ეგ რომ ვიდექი და რომ ვზივარ შემიძლია წმაოწევა? მაკოცებ ახლა თუ ბავშვებმაც დაგიძახონ
-ბავსვებს სძინავთ ახლა და ისე შენც თუ დაიძნებ კაგრი იქნება
-არაფერიც, ორივეს ღვძავს და ერთმანეთს ეჩხუბებიან მგონი
-შენ გგავს ორივე დავიჯერო?
-ჩხუბი შენ გიყვარს
-მეკამათები ლიზიკო?
-რა აფერისტი კაცი ხარ ღმერთო ჩემოო ... თან როგორი ტკბილი , გემრიელი, ჩასაყლაპი ხარ
-შენ თუ ჩემი ჩაყლაპვა გაკლია და რაღა უნდა ვთქვა ძალადობ ჩემზე მას მერე რაც გამოჩნდი- კოცნიდა და თან ელაპარაკებოდა, ელიზაბეტმა ტუჩზე კბილები მოსდო და უკან გაიწია -აააა მეტკინა
-აი ძალადობა ესაა ...ნერვების მომშლელლო რას ასმენინებ ბავშვებს ! ამაღამ სხვაგან დაიძინებ
-მე მეუბნები?
-არა იმ კაცს ჩემთან რომ ძინავს ხოლმე
-ბოლო რამდნეიმე თვეა მძინავს თორე როდის მაძნებდი გამითეთრე ღამეები ...
-დამპალო!- ენა გამოუყო და მუცელზე გდაისვა ხელი - მკერდი მტკივა
-ისე გაგეზარდა როგორ ატარებ საერთოდ მიკვირს- დეკოლტეზე გადახედა და ტუჩები გაილოკა -ფეხმძიმეც ,თან ამხელა მუცლით რომ აღმაგზნებ ავად ხომ არ ვარ?
-ავად რომ ხარ იმიტომ ხარ ჩემთან თორემ ნორმალურთან მე რა მესაქმება,ღმერთმა დამიფაროს
-როგორ ახერხებ ლაპარაკს და ხატვას ერთდროულად
-ჩვენს გოგოს ჩემი ცხვირი და შენი თვალები თუ ექნება,ჩემი ქვედა ყბა და ჩემი ყვრიმალები აი ასეთი იქნება
-ხომ გვაქვს ეხოს ფოტოები იქ მშვენივრად ჩანს კონტური
-ოოო ტყუილია ეგ ... ეგეთი აპრეხილი ცხვირი არ ექნება საერთოდაც ემილიკომ მითხრა ბავშვებს ყველაფერი ეცვლებათო ..ცხვირი საერთოდ ისეტი პატარა ექნება რას გაიგებ ჩემი მსგავსი იქნება თუ შენნაირი
-ბექა მომკლავს...ჩამოვა და მომკლავს
-რომელი უნდა მონათლოს?
-არ ვიცი და მაგიტომ მომკლავს
-ბექამ რა უნდა გააკეთოს იქედან ისეთი რასაც ემილი გააკეთებს აქ
-ბექა თბილისშია უკვე
-მოიცა რომ თქვა შენი მშობიარობისთვის აქეთ ვიქნებიო მართლა თქვა? მაშინ ვიღუპებით. ერთი ბავში რო გადვამალო და ხან ერთი გამოვაცინო ხან მეორე? ძაან აგიგებენ ახლა შიშველს არ ვაჩვენებ და რა მნიშვნელობა აქ ბიჭია გოგოა
-შვილებო იმედია არ გესმით ჩვენი -ამოიხვნეშა გიორგიმ და ნახატს დახედა-ლამაზი ბავშვია
-ასეთი რომც არ იყოს მაინც ლამაზია..გამოფენა უნდა გავაკეთო. გადავწყვიტე ახალი ხაზი გავაკეთო ბავშვებისთვის რამდნეი ჩემნაირი ავადმყოფი დედაა რომელიც გიჟდება პატარებს რომ საყვარლად აცვიათ . იჩაგრებიან ბავშები , სულ ყველას ფეხსაცმლის ან ტანსაცმლის ხაზი აქვს
-ჩემს ცოლს კიდე უნივერსალური ტვინი აქვს და ყველაფრის დახატვა შეუძლია ...
რამდენიმე წუთი ჩუმად ისხდნენ . შემდეგ ელიზაბეტმა დიდი ხნის ჯდომის შემდეგ წამოდგომა სცადა.მაგრამ ძლივს წამოიწია და გიორგის დახმარება დასჭირდა. ცოტა ხნით იდგა ,მუცელზე ისვამდა ხელს და იღიმოდა
-რა ხდება ფეხები დაგიბუშდა?
-არაა ...
-აბა ცუდად ხარ?
-არა არც ცუდად ვარ ...უბრალოდ დიდი ხანი ვიჯექი .როდის ჩავფრინდებით?
-მგონი ნახევარ საათში -საათს დახედა და შემდეგ ისევ მომღიმარ ლიზას შეხედა - ლუუ რა ხდება?
-არაფერი ,მიყვარხარ !- ფართოდ გაიღიმა უფრო და ხელი ჩაკიდა-დამეხმარე ისევ დაჯდე. მოამზადე ყველაფერი რომ მალე წავიდეთ სახლში-სავარძელს მიეყრნდო და თვალები დახუჭა,მუცელზე დაიდო ხელები და ფრთხილად ამოძრავებდა თითებს.
ჩაფრენის შემდეგ მშვიდად წამოდგა, გიორგის მკლავზე ჰქონდა ხელი მოხვეული და ნელა მიაბიჯებდა. როგორც კი შეაღწია აეროპორტის შენობაში გაჩერდა, გიორგის მიუბრუნდა და გაუღიმა
-მალე ტყუპებს ვნახავთ და თუ შეიძლება სანამ წ....ბს დავღვრი და ტკივილები დამეწყება წავიდეთ კლინიკაში ... დაურეკე იმათ და უტხარი აეროპორტის ნაცვლად კლინიკაში მოვიდნენ
-რაა? გტკივა? დაგეწყო? მშობიარობ?
-გაჩუმდი ნუ შემიყრი ხალხს...პირველი ქალი ვარ ვინც მშობიარობს თუ ბოლო .თანაც ჯერ არა
-ღმერთო ამას თუ არ შველი მე მაინც მიშველე და ნუ მაყურებინებ ახლა საქართველოს მიწაზე გზაში როგორ იმშობიარებს ჩემი ცოლი თანაც ტყუპებზე ანუ გამოდის რომ ორჯერ უნდა გააცინოს და არ გამიკეთო ეს რააა შემიცოდე
-საერთოდ არ უნდა მეთქვა შენთვის ფეხმძიმობის შესახებაც კი...რამდენს ნერვიულობ რა იყო მე უნდა გამეხსნეს ძვლები და ფეხებშორის გამომიძვრეს ბავშვი თუ შენ
-ფრთხილად იარე
-ჩანტებს მიტოვებ?
-რამეჩანთება ლიზაა
-ეს კაცი გამაგიჟებს მალე ორი შვილი გეყოლება დ აქონებას კარგავ?
-ხელში აგიყვან ...სიარული შეგიძლია?
-ვერ მიყურბე რომ დავდივარ?
-ვაიმე ლიზიკო იქნებ გეშლება არაფერი გეტყობა შენ ...
-კაი მართლა? აი უკვე იმატებს დარტყმები ...ისეც ნუ მოუმატებ სიჩქარეს რამეს რომ შევასკდეთ.ღრმად ისუნთქე მივასწრებთ კლინიკამდე თავისუუუფლააად ვაიმეე მტკივაა
-ვაიმეეე ტკივააა
-შენ რას მყვები ბიჭოოო ...წინ იყურე ისუნთქე ნუ ყვითლდები და ლურჯდები ახლაა ყველაფერი კარგადაა ორი ბავშის გაჩენას რა უნდა.იმდენ ექიმთან ბებიაჩემის ბებიამ სამი ტყუპი გააჩინა ბუხართააან ყინვაშიიიი მიწაზე მჯდარაააააააააააააა ვაიმეეეე
-მოვედით აიი ორ წუთში კლინიკაში ვართ ...ოთხ წუთში პალატაში იქნები...ათ წუთში ექიმები იქნებიან ყველა სენთან
-გაჩუმდი მათემატიკოსო გაჩუმდი...დარეკე ჩვენებთან? მართლა მომკლავენ მერეეე
-დავურეკე კი და მოვლენ დამშვიდდი
-რა დამამშვიდეებს ისინი რას გამიკეთებენ დათვრებით და გაილეშებით ... ამიყვან ხელში? ვერ გავივლი არ შემიძლია ძალა ...ძალა აღარ მაქ- მანქანიდან რომ გადაფრინდა ბიჭი მასინ უთხრა ,მანაც აიყვანა და როგორც შეეძლო სწრაფად წვაიდა შესასვლელისკენ.
-დაგეწყო ახლა მართლა დაგეწყო? მამა ვხდები ... შენთან ვარ ხომ იცი არა?
-რა აზრი აქ ...მაგრამ უნდ აიყო აბა? ვერასდროს განიცდი და უყურე მაიიინც -უკვე ექიმები და ექთნები დასტრიალებდნენ თავს.
გიორგი უფრო ცუდად იყო ვიდრე ელიზაბეტი,მამაცურად იტანდა ტკივილს და გიორის ხელზე მოჭიდებული ღრმა ჩასუნტქვებს აკეტებდა.
ეკატერინე მისაღებში იჯდა ბათუს რომ დაურეკეს, ბაღათურიამ ძალიან მშვიდად უთხრა სწრაფად ადექი მივდივართო და ისე ჩასვა მანქანაში გონს ვერ მოვიდა
-სად მივდივართ ბათუ ...ვინ დარეკა?
-კლინიკაში...
-კლინიკაში რა გვინდა ერთ საათში ლიზიკო ჩამოფრინდება და იქ უნდა გავიდეთ
-ჩამოფრინდნენ უკვე... ბავშვები ძალიან აქტიურობდნენო და კლინიკაში წასულან პირდაპირ. გიომ დამირეკა და იქ მივდივართ . არ ინერვიულო - გაფითრებულ ცოლს ხელზე მოუჭირა თითები და აკოცა- კარგად არიან ორ წუთში მივალთ და ყველაფერს გაიგებ .ცოტნეს დავურეკე და თუ რამე პალატაშიც შევა
-ხომ ვაფრთხილებდით არ წახვიდე-თქო ...
-შენ ვისგან გიკვირს საქმისადმი მსგავსი დამოკიდებულება?
-მე ფეხმძიმედ არ ვარ ...მითუმეტეს ლამის 9 თვის ფეხმძიმე - ხელები სახეზე აიფარა და ღრმად ამოისუნთქა. როგორც კი გააჩერა მანქანა ბაღათურიამ მაშნვე გადავიდა და სწრაფად წავიდა შესასვლელისკენ. დანიშნულების ადგილამდე რომ მიაღწია და დაინახა როგორ შეჰყავდათ აყვირებული ლიზიკო სამშობიარო ბლოკში წონასწორობა დაერღვა. ბაღათურია რომ არა ალბათ ჩაიკეცებოდა
-ლიზა იყოო...ხო ლიზა იყო
-დამშვიდდი კარგად იქნება ყველაფერი...
ბაღათურიას მკლავები არ მოშორებია , დერეფანი გაივსო ნელი ცალკე ღელავდა ,მაგრამ ეკატერინეს არავისთვის მიუქცევია ყურადღება. ფერდაკარგული იდგა ბათუსთან ერთად და ლოცულობდა.
ამ დროს ელიზაბეტი უკვე ქალბატონს აჩენდა, პირველმა მან ინება დაბადება. სულ რამდნეიმე წუთით უფროსი აღმოჩნდა თავის ძამიკოზე და ალბათ ყოველთვის შეახსენებს ამას. უკვე ორი პაწაწინა არსება ჰყავდა მკერზე დაწვენილი და გაღიმებული უყურებდა
-ჩვენი გოგონა და ჩვენი ბიჭუნა ... საოცრებაა - თვალი არ მოუშორებია ბავშვებისთვის სიე თქვა და თვალები წამით მინაბა - მგონი ცოტა ცუდად ვარ
-ჩემი სამი ცალი - გიორგი ლიზას კოცნიდა და ბავშვებს უყურებდა,მერე ფრთხილად შეახო საჩვენებელი და შუა თითი ხელზე.ლიზამ კი წამსვე გაიცინა ,მაგრამ კისკისის ძალა არ ჰქონა
-შემახსენე ამაზე მერე რომ დაგცინო ...უყვარხარ შენს ლუუს-გასვლამდე უთხრა და ერთხელ აკოცა .
გიორგის გასვლამ ყველა გააჩუმა , გასუსულები უყურებდნენ რას იტყოდა ბატონი მამა
-ჩემმა ლუმ ჩვენი გოგონა და ბიჭი გააჩინა...სრული წარმატებით ,ყოველგვარი გართულების გარეშეე მამაააა ვაააარ -ხელები გაშალა და ძლივს გაიცინა .თითქოს ერთიანად მოეხსნა ის დაზაბულობა რასაც ბოლო საატის განმავლობაშ განიცდიდა.
-რაოოო ორიიოოო ბექაა ახლა ამან რა თქვა ორიოო? ცოტნეეეე - ემილიამ წამოიკივლა პირველმა და ცოტნეს შეახტა რასაც ქვია- მერ ეგამახსენე რომ მოვკლა ორივეე ვაიმეეე გოგო და ბიჭიოოო ვაიმე ვაიმე ვაიმეეე
-შე ჩემა მართლა ორნი არიან? - ბექა რომ მოეხვია მერე ამოღერღა
ეკატერინემ პირზე ხელი აიფარა და ისე იცინოდა,თან ტიროდა თან იცინოდა . ბაღათურიამ გიოს მიულოცა და მერ ეისევ კატოს მოეხვია ამჯერად იცინოდა თავადაც. მაგრად მოხვია ხელები და თავზე აკოცა
-ორიიოო ... ორი შვილი ჰყავს ჩემს ლიზიკოს.წარმოგიდგენია? ჩემი პატარა ლიზი ცემი ლიზიკო გოგონას და ვაჟის დედაა
-ხოო შენი ლიზიკო გოგოს და ბიჭის დედაა - იცინოდა და თავზე კოცნიდა- ხომ გეუბნებოდი ლიზიკო ყველაფერს ჯიგრულად გააკეთებს-თქო
-ვაიმეე არ მჯერა დეიდა ვარ - ლამის ხტუნვა დაიწყო. ბაღათურიას მკლავებიდან რომ დაიხსნა თავი ცრემლები ისე შეიმშრალა არც არავის დაუნახავს. სხვასტან ამდენი სიტყვაც არ უთქვამს შვილიშვილი მიულოცა ბაბუებს და ბებიებს მერე კი გიორგის მოეხვია - გილოცავ სიძე თქვენნაირი საუკეთესოები იყვნენ მთელი ცხოვრება!-მტკიცედ განუცხადა და გაიცინა
-მადლობა ცოლისდავ... გთხოვთ რა ლიზიკოს არ გაუბრაზდეთ რომ დაგიმალათ. უნდოდა სიურპრიზი ყოფილიყო
-შენ რადგან გითხრა კიდე არ დაეძებს კაცი
-მე ვერ დამიმალა უბრალოდ
-რას დაგიმალავდა ერთი ექიმთან ვიზიტიც არ ჩაგიგდია - ემიმ გაიცინა და ისევ მოეხვია-სიძეე შე მაგაროოო ...იმიტო არ მიშვებდა მე ხო? ოო ეგ ცუდი გოგო
-ჩემი ნათლული იქნება ბიჭი და თუ შეიძლება არ დამიწყოთ კამათი ! გასაჩივრებას არ ექვემდებარება -რომ დამშვიდდნენ და დასხდნენ მაშინვე განაცხადა ბექამ.
ის ღამე რა თქმა უნდა გაათენეს, დიდხანს ვერ დამშვიდდნენ და დალაგდნენ. ემილი როგორც ექიმი კი შებრძანდა ბავსვებთან,ნუ თავისთავად მამიკომაც ნახა ცოლ-შვილი ,მაგრამ დანარჩენებს ლოდინი დასჭირდათ.
ახალ წელს სახლში იყვნენ და გაორმაგებული რაოდენობით ეგებებოდნენ მომავალ წელს. მათ სახლში ტრიალებდა ყველა,მაგრამ ეკატერინე სულ იქ იყო. ბავშვების მოვლაში ეხმარებოდა რომ გეკითხათ სინამდვილეში იმ ორ ანგელოზს ვერ ელეოდა. ბაღათურია თავიდან პროტესტს არ გამოთქვამდა,თავად საქმეები ჰქონდა და ფაქტობრივად ვერც ნახულობდა ცოლს.
სახლში საღამოს დაბრუნდა, ვახშმობდა ოჯახი .
-დე მოხვედი? არ გელოდი... ივახშმებ ჩვენთან ერთად?
-არ ადგე დე ... განაგრძეთ ვახშმობა არ მინდა მე- სოფიოს ლოყაზე აკოცა და ადგომის ნება არ მისცა
-შენ არ გინდა?
-არა დე არ მშია! ეკატერინე რატო არ ვახშმობს თქვენთან ერთად? ხომ კარგადაა?
-სახლში არ არის... არ მოსულა დღეს დილას რომ წავიდა მას მერე
-გიორგისთანაა -მაქსიმემ უპასუხა
-რა საინტერესოა ჩემს ხულიგან შვილს წარმოდგენა არ აქვს მისი ცოლი სად დადის? არ ურეკავ ხოლმე? -მაგიდის თავში მჯდომმა მშვიდად განაცხადა ზუსტად იმ დროს ბათუ რომ გადიოდა- თან თვითონ დასდევს კი არ ურეკავს მიდის რომ მიაკითხოს...რას წარმოვიდგენდით არა?
-მამა!
-რა იყო მაქსიმე შენ არ გიკვირს?
-რა დიდი ბედნიერებაა შენ რომ გაგაკვირვე ბატონო მინისტრო ! -კბილებში გამოსცრა და ნაბიჯი რომ გადადგა დედამისის დამფრთხალი თვალები დაიანხა, წამსვე უკან დაიხია და გაიცინა- იფიქრეთ რომ თქვენმა გეგმამ გაჭრა, ისიამოვნეთ სანამ მოგეკითხებათ ცოდვებისთვის!
-ყველას მოგვეკითხება შვილო...გაგიმარჯოს- ღვინის ბოკალი ასწია და ისე შებრუნდა
-დედას შევეც**** - კედელს მიარტყა მუშტი და სწრაფად წავიდა. სოფიო რომ არ ყოფილიყო კი იცოდა რასაც გააკეთებდა,მაგრამ დედამისის თანდასწრებით არასდროს ეჩხუბებოდა ,არ ჰყვებოდ ამის პროვოკაციებს. მთელი გზა ნერვებმოშლილი იყო. სახლის კარი რომ გააღო მაშინვე გაიგო ბავშვის ტირილის ხმა რომელსაც კატოს სიტყვებიც თან დაერთო,მაშინვე მოეშვა და დალაგებული გამომეტყველებით წავიდა მისაღებისკენ
-ჩშშ პატარავ დედიკო მალე მოვა და გაჭმევს - ციცქნა გოგონა ჰყავდა გულზე მიწვენილი და ფრთხილად არწევდა .მეორემაც რომ დაიწყო ტირილი სახე ისე შეეცვალა ბათუს გული გაუჩერდა-არა რაა ორივეს როგორ დაგიჭერთ ერთად
-მე ავიყვან...ახლავე ორი წუთი მოიცადე და მე მოვალ. ამ სააბაზანოში ხო არაა ლიზიკო
-დათააა ..არა მანდ არ არის - გაღიმებულმა ახედა და ისევ ბავშვის დამშვიდება სცადა. ბაღათურიამ ხელები დაიბანა და უცებ დაბრუნდა-მოიცაა
-რა- გაშეშა კაცი სიე დაიყვირა
-იცი აყვანა? მერე რამე რომ ატკინო? კაცებს არ გეხერხებათ თან სულ პატარაა
-გამიხეთქე გული - უცებ გაიცინა და პატარა ბატონი ფრთხილად აიყვანა - როდის მიხვდები რომ შენმა ქმარმა ყველაფერი იცის და ძალიან გაგიმართლა ...
-მოვდივარ მოვქრივარ...აი აქ ვარ- კიბეზე ხალათით დაეშვა ელიზაბეტი რომ შევარდა ოტახში მერე უცებ დატრიალდა- ვერ მითხარი გოგო ბათუ თუ მოვიდაა? რო დავეშვი ტიტველი?- უცებ შეიკრა ხალათი და ისე მიტრიალდა - გამარჯობა სიძე ...რა კარგად გიჭირავს ბავშვიი გიორგისაც ასწავლე თუ გიყვარვარ და პატივს მცემ რა იქნება- ეკატერინეს გამოართვა ბავშვი მერე დივანზე დაჯდა და ჩაახველა- უნდა ვაჭამო
-რა კომპლექსიანი ყოფილხარ ლიზიკო? არ გრცხვენია? ჩემთან ტო?
-ოჰ ოჰ აღადავდა ახლა !
-რას დაიტოვე ეს ჩემი ცოლი სახლში? მე არ მინდა ცოლი?
-მე დავიტოვე? თვითონ არ მშორდება ვერ დავრჩით ცოლ-ქმარი მარტოები
-ელიზაბეტ
-რა იყო გოგო რა გწყინს რაღაც ორი საათით მოდიხარ და მეხმარები
-გიორგი სად გყავს?
-შეხვედრაზეა
-ამ დროს რა შეხვედრა აქ?
-ნუ ხარ ბაღათურია საზიზღარი კაცი...რა გინდა?უნდა მაეჭვიანო? არ ვაპირებ, ყველა ვიცი ვისაც ხვდება ეგრე გავუშვებდი ახლა- გადაიკისკისა და ბაღათურიაც აიყოლა
-ორი გიჟი შეხვდა ერთმანეთს- ჩუმად ჩაიჩურჩულა ეკატერინემ და სამზარეულოსკენ წავიდა. მალე ბაღათურიაც უკან მიჰყვა,ბავშვი ისევ ხელში ჰყავდა
-მეც მინდა წვენი
-გული გამისკდა
-ხო წამოხვალ სახლში?
-წამოვალ აბა აქ ხო არ დავრცები...შენ სახლში იქნები?
-ხო ... ამ დროს ისედაც სახლში არ ვიყავი?
-არა არ იყავი!
-გაბრაზებული ხარ?
-არა რას ამბობ როგორ გავბრაზდებოდი , როგორ მომენატრებოდი 8 დღეა შუაღამეს მოდიხარ სახლში და დილაადრიან მიდიხარ
-ხო როგორ მოგენატრებოდი მეც არ მომენატრე საერთოდ
-ხო არა? კარგია ე.ი თავისუფლად ვიქნებით ორივე
-მოდი აქ სად მიდიხარ- ხელი მოხვია მუცელზე და გააჩერა
-ოთახში
-კატუშა
-ბავში ერთი ხელით გიჭირავს
-მშვენივრად ეტევა მკლავზე - მის ტუჩებთან თქვა და აკოცა - საქმე რომ არ მქონოდა ხომ არ მოგანატრებდი თავს? - ნელა კოცნიდა ერისთავს და იღიმოდა
-არ ვიცი...
-როგორ არ იცი
-ჰეიი გვრიტებოოო ბავშვს პორნოს ნუ აყურებინებთ ბაბნიკი გაიზრდებააა...მომიყვანეთ ვაჭამო უნდააა- ელიზაბეტის კივილი გაიგეს და სიცილით დაბრუნდნე მისაღებში - უიმე რა იყო სიძეე ცოტა უკეტ ვერ ჩაბურჯღნე?
-რა ?
-უიმეე უიმეე არაფერი თქვენ არ იცით კაი ამან ასეთი სიტყვებია რ იცის და შენ? არ მოველოდი შენგან
-სულ გააფრინა მგონი
-სულ მაგას როგორ ამბობთ ,არ გბეზრდებათ?
-კი ძალიან მბეზრდება და არც ჭკვიანდები
-და რას ვკარგავ ასეთი რომ ვარ?
-დაკარგვას ნუ მიხსენებთ... წყალი მინდაა . ვახ ბათუუ შენ ხარ?- გიორგი შვეიდა ჩანთა დააგდო დივანზე და განადგურებული სახით დავარდა
-რა ხდება?
-დავიღალეე რა უნდა ხდებოდეს...ჩემი წერტილები როგორ არიან?
-ჭამენ და ძინავთ ისევ გიორგი
-ასე მიშლის ნერვებს მიშველეთ რამე
-ორი შვილი გავუჩინე და ახლა ვუშლი ნერვებს
-მერე ჩემი ბრალია? მე მეგონა ერთს ვაკეთებდი ეს მეორე საიდანღა მოიყვანე
-ხო ხარ ღირსი ახლა ორივე სხვისი იყოოოს
-ავადმყოფები არ არიან ახლა ესენი? ასე ჩხუბობენ სულ და მერე ბოლოს იცინიან . გამაფრენინებენ მალე- ეკატერინემ ბათუს აუხსნა სიტუაცია
-წავალთ ჩვენ გიორგი რადგან მოვიდა ... აბა მშვიდობიან კამათს გისურვებთ
-ნახვამდიის
-ხვალ მოვალ
-არ მოვა ხვალ... ვერ მოვა
-რატომ?
-მერე გეტყვი ... - ხელი მოხვია და წაიყვანა- რემონტი მალე უნდა დაიწყონ და ყველაფერი შესარჩევია რაც უფრო მალე დაასრულებენ მით უკეთესი. ავეჯიც შეარჩიე ბარემ რომუცებ გადვაიდნენ
-ეზო რომ იქნება მოსაწესრიგებელი?
-დავლაგდებით ნელ -ნელა იმ სახლშ გაჩერება დიდხანს გაგვიგრძელდა
-რამე მოხდა?
-არაფერი !
-ანუ მიხეილთან იკამათე
-არა -მეთქი
-რატომ მეჩხუბები? არაფერს მეუბნები დ ავარაუდიც არ უნდა გამოვთქვა?
-არა იმ კაცზე არაფერი უნდ ამითხრა როცა ვცდილობ კარგ ხასიათზე ვიყო!
-საერთოდ არ ვილაპარაკებ თუ გინდა,ჩუმად ყოფნა პრობლემას არ მიქმნის არანაირად! ყველაფერი არჩეული მაქვს მე , ამაღამვე გაჩვენებ რაც არ მოგეწონება და რაც დამატებით გენდომება მითხარი და ეს საქმე მოგვარებული იქნება. შეძენა დარჩება მხოლოდ
-არაჩვეულებრივია ! - უემოციოდ უთხრა სიჩქარეს უმატა და ცოტა ხანს დუმდა- როგორ დაასკვენი რომ შენი საუბრის მოსმენა არ მინდა?
-ტყუილია?
-მეკითხები?
-არ ვიცი...ზოგჯერ არც კი ვიცი რა ხდება ჩვენს თავს
-გაიგებ ,დროის ამბავია
-ასეთი მშიდი რომ ხარ მიკვირს
-შენ და სიმშვიდე გიკვირს?
-დიახ
-მიყვარს რომ გაკვირვებ - ოდნავ გაიღიმა და გადახედა- ვახშამზე რომ დაგპატიჟო ხომ არ შეიცხადებ ფორმაში არ ვარო?
-მპატიჟებ?
-დიახ - ზუსტა დიმ ტონით უთხრა როგორც კატო ამბობს ხოლმე
-წავიდეთ ..თუმცა უკვე მიდიხარ და ისე უბრალოდ მკითხე
-რომ გეთქვა უარი მოვაბრუნებდი და სახლში წაგიყვანდი
-დარწმუნებული ვარ ასე იქნებოდა-გაიცინა და გზას გახედა. მალე გააჩერა რესტორანთან მანქანა ბატონმა ბაღათურიამ. ეკატერინეს მანქანის კარი გაუღო და ხელიც გაუწოდა. შნეობაში რომ შევიდნენ და უკვე დაჯავშნილი მაგიდისკენ გაუძღვატ მენეჯერი კატოს ნამდვილად გაუკვირდა. მაგიდასთან რომ დასხნდნენ და შეკვეთა მისცეს შემდეგ დაარღვია დუმილი-არ არის საჭირო ყოველი დაკარგვის შემდეგ რამე ამაღელვებელი მოიფიქრო ... უბრალოდ დროულად მოდი ჩემთან ,თუმცა დიდი ხანია მარტო არ ვყოფილვართ და კარგი გადაწყვეტილება მიგიღია-გულწრფელად უთხრა გაუღიმა და გაინაბა ბაღათურიამ თავისი მწვანე სფეროები რომ მიანათა, თავი ქვემოთ ჰქონდა დაწეული და ქვემოდნა უყურებდა ისე როგორც უყვარდა კატუსას-მართალი იყავი
-რომელ კონკრეტულზე ამბობ?
-ასე რომ მიყურებ მიყვარს ...და ახლა რომ ჩაიცინებ აი ეგეც მიყვარს... მერე ტუჩზე რომ იკბენ ეგ ტუჩიც მიყვარს და ვეჭვიანობ
-ეჭვიანობ?- სკამის ზურგს მიეყრდნო და გაიცინა - ერთი კვირა რომ დვაიკარგე იმაზე?
-ერთი კვირა არა 8 დღე ! რა სისულელეა მაგაზე რატომ უნდა ვიეჭვიანო ...ტუჩებს რომ კბენ იმიტომ ვეჭვიანობ
-რა თავდაჯერებული ხარ, ანუ გგონია რომ არ გიღალატებ ? მე ხომ გარყვნილი , ველური და უზრდელი კაცი ვარ კიდე მეუბნებოდი რაღაცებს აღარ მახსოვს ახლა
-შენ ხარ იმდენად საკუთარ თავზე შეყავრებული რომ თავს არ გაიმეტებ მოღალატის სინდისი ქენჯნისთვის , არც იმისთვის შეიწუხებ თავს რომ სრულიად უმიზეზოდ მიღალატო და მერე ტყუილები მოიფიქრო ზედმეტად თავმოყვარე ხარ ამისთვის ..ამდენს რატომ ვსწაუბრობთ?
-მე რა შუაში ვარ თავად დაიწყე ...მშია
-მე არა,მაგრამ ერთ ჭიქა თეთრ ღვინოს დავლევ
-მგონი თვითონ მფლობელი მოგვიტანს ღვინოს- ბაღათურიამ ჩაილაპარაკა და მათკენ მიმავალ ერეკლეს შეხედა- ისევ ვერ ვრჩებით მარტო ! სადმე უნდა გადაგმალო
-საღამომშვიდობისა ... ხელს არ შეგიშლით ნუ მიყურებ ასე . უბრალოდ მიუსალმებლად ხომ არ გავივლიდი
-არასდროს მოდიხარ აქეთ და ახლა რამ გადაგაწყვეტინა
-საქმე მქონდა...მესტუმრე ხვალ !
-მოგვესალმე უკვე წადი ახლა
-თუ გაპატიო
-ღმერთო - თვალები აატრიალა ბათუმ და მიმავალ ერეკლეს თვალი მოაშორა
-როგორ გააგდე ,რა ცუდი კაცი ხარ .მოგვესალმა უბრალოდ
-ვიცი მე მაგის მოგვესალმა...რა საქმე ჰქონდა ნეტავ!
-ისევ სხვებზე უნდა ვისაუბროთ?
-საუბარი არ გვჭირდება ლუკას ვხედავ - ჩაიცინა და მაგიდაზე იმ წამს დადგმული ბოთლი გახსნა. მიმტანი კერძებს ალაგებდა , თავად ღვინო დაასხა ჭიქებში და ეკატერინეს ჭიქას თავისი მიადო- მე და შენ გაგვიმარჯოს მეუღლევ, ადეკვატური აზროვნების უნარი შეგვრჩენოდეს ცხოვრების ბოლომდე რათა ყოველი საკამათო სიტუაციის დროს ჭკვიანურად მოვაგვაროთ პრობლემა !
-გაგვიმარჯოს
მთელი საღამო ერთად გაატარეს, ისაუბრეს. იცეკვეს, რამდენიმე ჭიქა ღვინო დააგემოვნეს და შემდეგ დაბრუნდნენ შინ. სახლში შესულებს მაქსიმე დახვდათ მხოლოდ ფხიზლად, ბოლთას სცემდა უმცროსი ბაღათურია. ეკატერინემ ნაბიჯის გადადგმა რომ დააპირა ბათუმ მაშინვე წაიყვანა და ოთახში შესვა
-ჩვენ საღამოში მაგ წიგნის ჭიას ნუ ჩამირთავ ცოლო
-იქნებ რა უჭირს
-შეყვარებულია მეტი რა გაუჭირდება
-ეგ სულ შეყვარებულია
-ახლა შეყვარებულია შეყვარებულია
-ანუ ნამდვილად ?
-თუ არსებობს ნამდვილი სიყვარული ,ხო ნამდვილად!
-გაჩვენო როგორი იქნება ჩვენი სახლი?- ღიმილით ჰკითხა ბათუს
-ვგიჟდები ასე რომ ხარ
-როგორ ?
-საყავრელი პატარა ბაშვივით ლაღი და ბედნიერი ,თვალებში ჭინკები რომ გიხტის- ხელი მოხვია და ყვრიმალზე აკოცა თვალთან ახლოს -გამოვიცვლი და მაჩვენე -მოწყვეტით აკოცა ტუჩებში და სააბაზანოში შევიდა.
საწოლის თავს იყო მიყრდნობილი და ყველა ოთახს სათითაოდ უხატავდა. ტიტინებდა პატარა ბავშვივით და ბაღათურიაც ჩართული ჰყავდა საქმეში. რამდენიმე ოთახი საერთოდ შეცვალეს, იატაკიც ჭერიც და ყველა დეტალიც ,რადგან ბათუს არ მოსწონდა,მაგრამ ძირითადად მაინც იგივე დარჩა ყველაფერი. შემდეგ შუქი ჩააქრო ქმარს ჩაეხუტა და მშიდად დაიძინა.
....
ერეკლეს მშვიდად ეძინა ვიღაცამ ბალიში რომ დაარტყა თავში . უცებ წამოვარდა გინებით და მოხარხარე ბაღათურია რომ დაინახა სულ გადაირია
-ამის დედას შევ**** სულ შევიშალე მგონი !
-ვის აგინებ შე საცოდაო აეგდე ახლა დროზე და გამოეთრიე არ მინდა ახლა სიზმარში ნაანხი ბარბარეს მერე გაღვიძებული შენი „სახის“ ყურება - მშვიდად განუცხადა სიგარეტს წაუკიდა და ისე გავიდა
-რა გინდა აქ შენ ...რომელი საათია - თმააბურძგნული სპორტული შარვლით დ ამაისურით დაადგა თავზე და სავარძელშ ჩაესვენა -მეც მინდოდა ყავა
-შენ ქალიც გინდა ,მაგრამ მე ვერ მოგცემ !
-ამ დილაადრიან რატომ ხარ ასეთ გარყვნილ გუნებაზე? დიდი ხანია სექ* არ გქონია?
-შენ დიდი ხანია არ მოგხვედრია ჩემი მუჭი?
-მაგისთვის მოხვედი?
-არა იმისთვის მოვედი რომ გითხრა როგორ დაგენძრევა ჩემი მოტყუებისთვის
-კაი არ გამაგიჟო ეგ უნდა მასწავლო?
-ფუუ შენიი - უმისამართოდ შეიკურთხა ისევ ბაღათურია და სავარძლიდან წმაოდგომის საშუალება არ მისცა დადვანს. ხელი მიარტყა გულმკერდზე და სავარძელს მიაჭედა- ამოთქვი ახლა რა გეგმა გაქვს და როგორ მოახერხე რო მაჭამე შე სირ* ჩემი მოტყუება როგორ მაოხერხე?
-რაზე ამბობ?
-თავს ნუ ისულელებ ბიჭო !
-ვისულელებ? რაღაც მომიტყუებია შენთვის და კიდე მე ვარ სულელი?
-ოხ როგორი დიდი სიამოვნებით აგახევდი მაგ კმაყოფილ სახეს ტასო რო არ მიყვარდეს ,მიგინგრევდი თავ-ყბას ! არა როგორ დავიჯერე რო ასე უბრალოდ ადგებოდი გაეყრებოდი და იტყოდი მორჩა გადავიყვარებო, ვინ შენ? ამდენი წლის მერე? გამორიცხული იყო და როგორ დამაჯერე შე ჩემისა შენა
-რაღაც გაუგებრად მელაპარაკები და ვერაფერი გავიგე- ბათუს ფინჯანი აიღო და ყავა მოსვა, ფეხი ფეხზე გადაიდო და ისე ახედა ბაღათურიას
_შენს ტყრტყლიან ტუჩებს ნუ ადებ ფინჯანს ! ფუიი ახლა სვხა უნდ აგავაკეთო! აღიარე მაინც რო მომატყუე და რაღაც დამპლური გეგმა გაქვს მაგ ჩერჩეტ ტვინშ მე რო დამონებული მეგონა და თურმე გამოუღვიძია ბოლოს . დარწმუნებული ვარ ისვე მე ვიმოქმედე
-შე თავკერძა იდიიოტო ! შენ რა იმოქმედე, დაგავიწყდა ვინ ვარ როგორც ჩანს
-ვინ ხარ და ბარბარეს მონა!
-თუ გამოგიქანე ახლა ეს სავარძელი შავებს ჩავაცმევ ეკატერინეს!
-მოკეტე ახლა და მომიყევი ყველაფერი რა როგორ რანაირად
-მოხარშული წაბლიც მაქ და მოგიტან არ გინდა?
-იდი ნა ხ** მომიყევითქო ბიჭო სანამ ჩემით გეტყვი ყველაფერს
-დიდი ხანი ფიქრობდი? მაინტერესებს რამდენ ხანში ამომხსენი ბათუჯან
-არაა სულ რაღაც ორი წუთი
-ხოო და მე თითქმის ნახევარი წელია განვქორწინდი ,აქამდე სად იყავი
- ხო ვაღიარე რომ მეც კი დამაყ*** ვაღიარე არა? ვაღიარე და ამოთქვი ახლა რას მტანჯავ.მიდი დამამშვიდე რომ იაფფასიანი ხრიკით, როგორიცაა ქალის ეჭვიანობა არ ცდილობ ბარბარეს გაგიჟებას
-ბარბარე უკვე გიჟია მაგას რატო უნდა ვცდილობდე?
-ნახეთ რა არა ნახეთ კიდე რო იშტერებს თავს !
-მაინც ვერ ვიგებ რა გინდა ბათუ !
-რამე მითხარი თორე მიგახრჩობ ახლა!
-ბავშვების სანახავად მინდა გიორგისთან მისვლა ტასოსთან ერთად..აი ხომ გითხარი .წადი ახლა მიუწექი ცოლს გვერდით და მაცადე მე დაძინება!
-ლუკა დავინახე გუშინ რესტორანში
-კარგი რესტორანი მაქვს ბევრი ვინმე დადის
-ხოო? შენ კაბინეტში დადიან ხოლმე?
-აი თურმე როგორ მოხვედი გონს
-მაინც ვერ ვხსნი რა ადამიანები ხართ, მთელი 6 წელი როგორ შეიძლება დაკარგო ტყუილად არ მესმის და ახლაც მოთმინების უნარს როგორ იჩენ და კიდევ შენ როგორ იბრძვი ბარბარეს დასაბრუნებლად
-არაფერსაც არ ვიბრძვი, საერთოდ არაფერს ვაკეთებ.ლუკა თვითონ მოვიდა გუშინ ჩემთან და საერთოდ არ გვისაუბრია ბარბარეზე, ჭკვიანი ბიჭია და მიხვდა იმ არანორმალურს მე რომ ვუყვარვარ, თანაც არ უყვარს ბარბარე !
-როგორ მიყვარს მოთმინებას რომ კარგავ ღრიალებ გაბრაზებული და იმას მეუბნები რისი მოსმენაც მინდა!
-რა ...რომ ვიცოდი არ იცოდი?
-როდის გითქვამს რომ იცოდი...ეს მე ვიცოდი რომ უყვარდი!
-უნდა მეთქვა?
-არა ახლა ის უნდ ამითხრა მაშოს რას უპირებ
-მაშო სრულიად დაუგეგმავად გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში და საერთოდ არ ვაპირებ მის გამოყენებას იმ არანორმალურმა რომ იეჭვიანოს , საერთოდ არც ეჭვიანობს.მისთვის ეჭვიანობა გადალახული თემაა უკვე
-ჰგონია რომ გადაიყვარე და ამაში ეხმარება მაშოს შენს ცხოვრებაში არსებობა
-სანამ მაშო გამოჩნდებოდა მანამდე ეგონა რომ გადავიყვარე და საერთოდ ნუ მალაპარაკებ რა! მიხვდი რას ვაპირებ,რა მინდა და რას გავაკეთებ!
-ვერ ვხვდები იმიტომ რომ მაინც იდიიოტი ხარ ჩემგან განსხვავებით. ეგღა მაკლია ვიცოდე ეკატერინეს ვუყვარვარ და ამდენი წელი მასთან ომში გავატარო
-ეკატერინეს და ბარბარეს ნუ ადარებ
-მართალია ჩემი ცოლი გონიერი,ჭკვიანი და ზრდასრული ქალია შენი კიდე ჭკვიანია ყველაფერში ცხოვრების არაფერი გაეგება თორემ რიცხვებში იცოცხლე ბადალი არ ჰყავს! ნერვებს მიშლი უკვე რა შედარებებს ვაკეთებ ! მილიონი საქმე მაქვს...წავედი
-მადლობა ღმერთს მიდიხარ...მეც უნდა მოვემზადო
-რისთვსი
-მაშო უნდა მოვიდეს და ასე ვერ დავხვდები
-აბა შარვალ-კოსტუმს იცვამ?
-არა პიჟამათი უნდა დავხვდე, ამასაც გავიხდი და ნერწყვებს ვაყლაპინებ და გავერტობი მე ხო პატარა ბიჭი ვარ !
-არ მიკადრებია ერეკლე!
-გააჯ** რააა
-თუ დაგპატიჟო ჩვენს სახლში აგერ ნახავ
-მოიცა ასრულებთ უკვე?
-რემონტს ვიწყებთ... ისე უნდა გავაკეთო რომ სამ თვეში გადავიდე ,მაქსიმუმ !
-ასე მალე რას გააკეთებენ
-იმდენი ხალხი გააკეთებ დაასრულებენ !
-მოსალოცად გქონია საქმე
-რომ გადავალ მერე მომილოცე !
ბაღათურიას წასვლის შემდეგ მოწესრიგდა და სამსახურში გავიდა. საღამომდე იქ იყო,რადგან მაშენკამ უარი გაანცხადა შეხვერაზე. ქალაქიდან გავდივარ და ვერ მოვახერხებ მოსვლასო.
გვიანი იყო უკვე, სახლში ბნელოდა დადვანი იჯდა სავარძელში და თითებს მუხლზე ათამაშებდა. მანქანის ხმა გაიგო, რამდნეიმე წამში კარის ხმაც გაისმა, გასაღების ჩხარუნიც კი ისმოდა სახლში ისეტი სიჩუმე იყო
-კუსააა ორი საათია მელაპარაკები...სანამ სახლში მოვედი მთელი გზა და ახლაც აგრძელეებ დავიღალე უკვეე! ერეკლეზე სულ შენ მელაპარაკები ვერ გავიგე მე მიყვარს თუ შენ...მერე რა რომ მეუბნები შეეშვიო . მაინც შენ მახსენებ...რას ნიშნავს მე არ გელაპარაკები ვაიმე ათასი საქმე მაქ სულ როგორ ვილაპ...აუუ თუ დამაცადო რა წიკვინა შენ! ხო იცი რო მეც ძაან ძაან მიყვარხარ....დამპალოოოო შენ ჩემი და ხარ სხვა როგორ მეყვარება შენზე მეტად ფუუ გველო - ჯუჯღუნებდა და ისე მიდიოდა . მობილურს ლოყით იჭერდა.ხელში ჩანთა და პარკები ეჭირა-მაცადე ახლა მშია ძალიან,სამსახურში ვაგდივარ მთელი დღეა-თქო ხომ გითხარი მაცივარი ცარიელი მაქვს და ათასი რამე ვიყიდე აუუუ მშიააა ... მე რას შემჭამ გოგო ..აუუ კუსაა შემეშვი რა - კარი საჯდომით შეაღო მერე მხრით აანთო შუქი და ერეკლე რომ დაინახა კივილით დაყარა პარკები .მობილურიც და ასე კიოდა ორ წუთს მერე გაჩერდა და პირზეხეაფარებული უყურებდა
-ერეკლე ეეე
-ასე თუ შეგეშინდებოდა ვერ ვიფიქრებდი ...უბრალოდ მინდოდა მეთქვა რომ გეტყობა როცა მატყუებ , ყოველთვის გეტყობოდა. მიუახლოვდა და ხელი ჩაკიდა- დაჯექი არ წაიქცე. გარეთ ციოდა და იმიტომ შემოვედი ,იმედია არ მიჩივლებ !
-აქ რა გინდა შენ?
-დალაპარაკება!
-ხვალ დაგელაპარაკებოდი
-არ დამელაპარაკებოდი
-კი დაგელაპარაკებოდი
-მაშოოო იცი რისი თქმაც მინდა და იმიტომ არ მომისმენდი !
-ახლა ხომ მოგისმენ რას ამბობ... გული გამიხეთქე გაიწიე იქეთ - სახე დამანჭა და პარკიდან კოლა ამოაძვრინა გახსნა და მიიყუდა- ისე რო ცუდად მხდი არ გყოფნიდა? ცუდად ვარ ..>შენ ჩემს გულს ერჩი ხო?- მკერდზე ხელი მიიჭირა და ღრმად ამოისუნთქა
-გეყოფა რაა ნუ ადრამატიზებ.
-მანქანაში დაგეცადა...საერთოდ სად გყავს მანქანა
-ეზოში ხო არ შემოვიყვანდი
-ეზოში ხო არ შემოვიყვანდი
-კუსას ისევ არ ვევასები?
-ან ევასები...რას გაუგებ ჩემს დას. შეიძლება ესენი მივალაგო თუ გეჩქარება
-არ მეჩქარება
-კარგი მალე მოვალ - ოთახებს შორის დაფუსფუსებდა, მალე ყველაფერი გაანათა . კომფორტულად მოეწყო და თვალი გაუსწორა -შეგვიძლია მივუსხდეთ მოლაპარაკების მაგიდას
-ბევრს არაფერს გეტყვი
-დარწმუნებული ვარ !
-დამაცდი?
-არა ვერ დაგაცდი იმიტომ რომ ისედაც ვიცი რაც უნდა მითხრა და ისიც ვიცი რას გიპასუხებ რომ იცი და ვერ ვხვდები რატომ ვსაუბრობთ
- კაგრი რა მაშო! აუცილებლად ჩემ მდგომარეობაშ უნდა იყო? სიგიჟემდე უნდა შეგიყვარდე მართლა და მთელი ცხოვრება გაიუბედურო? რატომ რის გამო ,როცა ახლა არ გიყვარვარ რატომ აიძულებ საკუთარ თავს რომ უფრო ახლოს იყო ჩემთან და საკუთარ ტავს ფუჭი იმედები მისცე, ხომ იცი როგორ მიყვარხარ და არ მინდა რომ უბედური იყო , არაჩვეულებრივი გოგო ხარ და იმსახურებ ბედნიერებას.
-მეზიზღება ეს გაზეპირებული სიტყვები ყველამ ერთნაირი გამოსვლები რატომ იცით? რაა გაუგებარი იმაში რომ მინდა შენთა ვიყო თუნდაც უბრალოდ მეგობარივით,ნაცნობივით უბრალოდ ვიყო! თუნდაც ისე იყოს როგორც ამბობ და შენით უბრალოდ გატაცებული ვიყო და ეს არ იყოს ის სიყვარული რომლის დავიწყებაც არ შეიძლება ...სხვა არავინ შემიყვარდება.აქ არც არავინ მყავს ისეთი ვისთან ყოფნაც მინდა შენ კიდე თავიდან მიშორებ! რა ხშირად მე ვარ შენთან. ასე მოგაბეზრე თავი?
-ღმერთო რამე დაგიშავე? არა მე რომ მიყვარდა თავდავიწყებით ეს ხო საცოდაობა იყო და ახლა ამას უნდა ვუყურო? ნეტა შენი თავი დაგანახა როგორ მიყურებ
-როგორ გიყურებ ?
-ხუთი წლის ბავშივით რომელსაც კამფეტს უმალავენ და ირწმუნება რომ მხოლოდ ორი ცალი ჭამა!
-შენ უფრო შოკოლადი !
-საშინელი გოგო ხარ
-კაგრი რაა რატო ვარ საშინელი გოგო...ხომა რ ვძალადობ შენზე? მოვალ ხოლმე,გესტუმრები ვილაპარაკოთ და წამოვალ მერე ისევ
-უბრალოდ ჩამოხვედი იქ და კლინიკაში ათენებდი ხო?
-რატო მიხსენებ წარსულს? რა წესია? ეგ ჩავლილი ამბავია უკვე!
-რამდენჯერ გითხარი წადი-თქო და ვერ მოგიშორე
-აა და გეშნია რომ საერთოდ ვერ მომიშორებ? გულს მტკენ !
-არა შენ არ იცი გულისტკენა რა არის და ბოლოს ჩემდაუნებურად გატკენ მართლა მაგ გულს და დაისვენებ მერე!
-კარგი ვნახოთ...დრო გვიჩვენებს ყველაფერს!
-დრო არაფერს გვიჩვენებს ,რადგან მე სულ იგივე ვიქნები და არაფერი შეიცვლება
-მერ ეგიკვირს რატომ გეჩხუბებოდა ბარბარე, შეუგნებელ ხარ ნუუუ . ვიცი რომ არ გიყვარვარ და არც შეგიყვარდები რადგან გიყვარს უკვე ბარბარე ,ბარბარე რომ ა რგიყვარდა მე მაშინაც მიყვარდი და შესაყვარებელი რომ ვყოფილიყავი შენი გულისთვის მაშინაც არაფერი შეგიშლიდა ხელს ... - ერთი ამოსუნთქვით თქვა და მერე ღრმად ამოისუნთქა-უუჰ რა უცებ ვთქვი ფილტვები ამტკივდა- ახლა არ დამიწყო ჯუჯღუნი...არ შეგიძლა შენ ეს ბოროტი გამოსვლები ზედმეტად კარგი კაცი ხარ ხოდა უპირატესობა ჩემკენაა ...როგორც გინდა ისე მიიღე ჩათვალე რომ „გეტენები“
-სულ ტყუილად ვფიქრობდი რომ რამეს შეგაგნებინებდი...შტერები ვართ ეს შეყვარებული ხალხი
-გამომიყვანა ახლა უცებ შტერი...რატო ვარ შტერი? გემოვნება არ მაქვს თუ რა
-უკაცრავად?
-ცუდად არ გაიგო მართალია მე უფრო ლამაზი ვარ, სექსუალური და ყველა გიჟდება ჩემზე ,მაგრამ შენი ექს მეუღლეც არაა ცუდი გოგო! უბრალოდ გამუდმებული კამათი და ჩხუბი აბერებს ...გინდა დავლიოთ? კარგი შოტლანიური ვისკი მაქვს
-ცოლს მილანძღავ,თავს იქებ და ახლა გინდა ვისკით გამომათრო შენს სახლში? არაა გმადლობ !
-საკუთარი თავის იმედი თუ არ გაქვს მე რა შუაში ვარ
-რა დიდი სიამოვნებით გცემდი ახლა ქალი რომ არ იყო
-ქალი რომ არ ვიყო და თან ასეთი ქალი არც მოგინდებოდა ჩემი ცემა, დაჯდებოდი და დალევდი ჩემთან ერთად!
-რამდენჯერაც ჩემი სურვილი მოგაწვება იმდენჯერ თუ დალევ გალოთდდები და მინიმუმ ღვიძლი აგტკივდება !
-რა დამპალი კაცი ხარ ნუუუ
-ვიცი ნუუუ
-ფუიი ეშმაკოო - ბალიში გაუქანა და პირდაპირ მუცელზე მიარტყა- მიზანი რო არ გექნება რაა მანდ რას გაიგებდი ფოლადივით პრესი გექნება დარწმუნებული ვარ
-მე წავალ სანამ ფანტაზიებს გაშლი და ბოლომდე გამხდი !
-ყველა შენნაირი ნუ გგონია?
-რა მე გხდი თვალებით?
-არაა გენაცვალე ჩემი თვალებით გახდა რომ გინოდეს მაგაზე უარს გეტყოდი? აშკარაა სხვა გეუბნებოდა უარს! შენი ცოლი ვყოფილიყავი და
-ოცნებას ნუ მიეცემი! იმედია დიდხანს არ მოგენატრები და არ შემომივარდები სახლში!
-ნუ ვნახოთ რამდენ ხანს დარჩება შენი სუნი ჩემთან სახლში
-სუნამოს გამოგიგზავნი ასე მარტივად თუა საქმე
-წადი თუ მიდიხარ რას დაეყუდე მანდ ! ან რო მოხვედი რა გააკეთე
-მეგონა გონება გქონდა შერჩენილი ,მაგრამ გვიანი ყოფილა!
-ანუ აღიარებ რომ მიყვარხარ?
-არა არ ვაღიარებ, იმიტომ რომ ცოტათი გიყვარვარ და ბევრად გევასები!
-ასე ამთავრებ ამ დიალოგს?- გაიღიმა ,სიმწრის ღიმილი უფრო იყო -კარგად!
დადვანი იმედგაცრუებული წავიდა, იმედი ჰქონდა რომ რამეს შეასმენდა ,მაგრამ მიხვდა რომ აზრი არ ჰქონდა მასთან საუბარს. აშკარად სხვა რამე უნდა მოეფიქრებინა.
............
-დათა მიშველე -კაბინეტში იჯდა კატომ რომ დაურეკა შეწუხებული ხმით
-რა ხდება ეკატერინე სად ხარ რა ხმა გაქ ცუდად ხარ?
-სახლში ვარ ჩვენთან ელიზაბეტმა ბავშვები მომიყვანა და გაავრდა მიშველეე რააა - მაშინ მიხვდა რომ უკვე მანქანისკენ გარბოდა და გაჩერდა
-შენ რა მაგიტომ მირეკავ ასეთი ხმით?
-დათაა არ მოხვალ?
-სამსახურში ვარ!
-დათააააა
-საქმე მაქვს ეკატერინე
-სახლში გააკეთე გთხოვ,რასაც გინდა იმას გავაკეთებ ოღონდ ახლა მიშველე
-მოვდივარ ხოო კარგი...რამე წამოვიღო?
-იჩქარე !

სახლში რომ შევიდა ორი პატარა წინ ჰყავდა დასმული და სათამაშოებით ართობდა. თან დახოხავდნენ და იჭერდა რომ არ გადავარდნილიყვნენ . ბათუმ მაშინვე აიყვანა ერთ-ერთი და დივანზე დაჯდა
-მოხვედი? მადლობა ღმერთს... გამაგიჟა იმ გოგომ ან მოსვლა რ აიყო ან წასვლა. ორი წუთის მოსული ვიყავი სახლში
-სად წავიდა
-ვერ ვურეკავ...მომწერა გიორგის სიურპრიზს ვუწყობ და გვიან მოვალთო . მაგის გვიან იქნება ბავშვები დაძინებულები რომ იქნებიან უკვე
-მთელი ეს დრო ჩვენ უნდა გვყავდეს?
-ხოოო
-ათასი საქმე მაქვს... ერთი ძიძა რა გახდა ! ლიზიკოა მეორე რა როგორ მიღოღავს ნახე სად მიღოღავ გოგო გამაგებინე ერთი რა-ბავშვი რომ აფართხალდა და გაცოცება სცადა მაშინვე მოახდინა რეაგირება -ასე უცებ როგორ დაიწყეს ამათ ცელქობა?
-ნახევარ საათში უნდა ვაჭამო და წამოიყვანე ორივე -მეორე ბავშვიც ხელებშ მიაჩეჩა და წავიდა. სანამ მოამზადა ორივემ იტირა,იყვირა, იწივლა. მერ ეიცინა და ზუსტად ერთნაირი მოქმედებები აკეთა . შემდეგ ჭამა დაიწყეს და ორივემ დაცალა თავისი ბოთლი. მერე კი ღუღუნებდნენ მშვიდად. ეკატერინე ეთამაშებოდა ბათუ იქვე იჯდა ლეპტოპთან და თან სამსახურიდან წამოღებულ საბუთებში იქექებოდა.
-დათაა
-ჰოო
-ჩანთა მომაწოდე გთხოოვ- ბავშვს საფენი გამოუცვალა ,მერე ხელში აიყვანა და ლოყები დაუკოცნა
ბაღათურია ცოტა ხანს უყურებდა,მერე ისევ საქმეში ჩაეფლო. დაახლოებით ის მომენტი იყო ცალი ხელით ბავშვს რომ არწევდა და მეორეში დოკუმენტები ეჭირა ,კითხულობდა ხელს აწერდა და მომდევნოზე გადადიოდა.
ორივე რომ მიწვა დივანზე და მძინარე ბავშვებს გადახედეს მაშინ შევარდა ქალბატონი ელიზაბეტი
-მოვედიიი ... უიი დააძინეთ უკვე? ოქროები ხააართ თქვენს პირველ შვილს მეც დავიტოვებ ხოლმე,იმედია ტყუპები არ გეყოლებათ პირველივეზე ! მომეხმარე ახლა ...გიორგიი
-მოვდივარ... გმადლობთ დახმარებისთვის
-მოიცა ასე მიდიხართ? წაით ისე რას დავეძებ...ვაიმეეე ძალა აღარ მაქვს აქ დავიძინოთ- წამოწვა და ბაღათურიას მიეხუტა. ორ წუთში იგრძNო რომ საყრდენი გამოეცალა და ბაღათურიას მკლავებში აღმოჩნდა . თან სახეზე ცხელი ტუჩები ეხებოდნენ
-ვიღაც გოგოს ბავშვი უნდოდა ... ამას გაუძლებ შენ ყოველ დღე?
-სულ არ მომეხმარეე დათააა
-როგორ არ მოგეხმარე უმადურო ქალო
-რა მომართვაა?
-როგორ მეუბნები არ მომეხმარეო!
-კარგი ხოო მომეხმარე,მაგრამ ისინი ტყუპები არიან
-და იქნებ შენც ტყუპები გეყოლოს პირველივე?
-შენცო რომ მეუბნები ნეტავ სხვისგან მეყოლება? - წარბები შეკრა და ისე დადგა იატაკზე -რას აკეთებ?
-გხდი...- ჯერ ზედა გადააძრო.შემდეგ შარვალი და მერე თვითონაც გაიხადა- მე შხაპის თავი არ მაქ შენ?
-არც მე ...ჩამაცვი რა პიჟამაა - თავი გადასწია გვერდზე და ხელები გაშალა.
-ცოლი მაკვდება ხელში -ამოიბურტყუნა და სწრაფად აიღო პენუარი . ლიფი მოაშორა მკერდს მაინც ვერ უყურა გულგრილად თითებით მოეფერა ერთიც აკოცა და მერე უცებ გადააცვა პენუარი. ფრატუნით მივიდა საწოლამდე კატო ზედ აძვრა ბალიშზე დაეცა და თვალებიც არ გაუხელია ისე მოქაჩა ბაღათურია თავისკენ
-ხვალ ლექციები გაქვს?
-შაბათია ხვალ დათააა
-დამავიწყდა ...მე სამსახურში ვარ .ადრე უნდა წავიდე და იცოდე რომ არ დაგხვდები ხვალ სახლში
-მაკოცე წასვლამდე - ამოიჩურჩულა და ტუჩები წინ გამოსწია
-გაკოცებ - გაიცინა და ამჯერადაც აკოცა ტუჩებში.მერე ხელი მოხვია და ისე ეფერებოდა თმაზე. კატოს კი მშვიდად ეძინა,მაგრამ ბაღათურიას თვალი არ მოუხუჭავს, როგორც კი დაეძინა კატოს ისევ ადგა, ყავა მოიდუღა და დივანზე საბუთები გაშალა. ლეპტოპი მუხლებზე ედო და ისევ რაღაცას ჩაჰკირკიტებდა. დილას წასვალმდე აკოცა ცოლს და მანამ გავიდა სახლიდან სანამ ვინმე გაიღვიძებდა.
უკვე გაზაფხული იყო, ცივი ზამთარი როგორღაც გაატარეს ბაღათურიების სახლში, სახლის რემონტი იმაზე დიდხანს გაგრძელდა ვიდრე გეგმავდნენ. ბაღათურიას სამსახურში ყველაფერი არეული ჰქონდა, ეკატერინესთან კი ყველაფერი კარგად იყო სამსახურში და მთლიანად ბაღათურიაზე იყო გადართული. მართალია ასე ნათლად არ გამოხატავდა,მაგრამ სულ იმაზე ეფიქრებოდა თუ რა ხდებოდა მის სამსახურში და რატომ იყო ასეთი გაღიზიანებული.
-ეკუუშ...კატუშიიი კატუსეეებიიი
-აუუ ნუ მეძახი ასეეე - ბალიში ხელიტ იპოვა და ჩაარტყა ბაღათურიას
-აბა ისე მიჭერ მახრჩობ და მე ვერ შეგახსენებ რომ დღეს ჩვენს სახლშ გადავდივართ
-უკაცრავად სად გადავდივართ? ასე რატომ მეუბნები ყველაფერს რა უბედურებაა რა არის დილაუთენია მაჯახებ ხოლმე . უკვე გადავდივართ? მთელი ეზო მასალებითაა სავსე აუუუ ბათუუ
-დღეს გადავდივართ... ბარგის ჩალაგებაში და ამოლაგებაში შემიძლია დაგეხმარო. ჩვენც მივალთ და ავეჯსაც მოიტანენ. იმათაც დავალაგებთ დღეს. თანვე ეტყვი სად რა გინდა იქნებ გადაიფიქრო მე რა ვიცი . წელს ვერ მოვიწყვეტ ახლა დივნების ხოხიალით
-როგორ იცი უცებ მომაყრი გააზრებას არ მაცლი და დამარბენინებ წინ და უკან ! იცოდე მომეხმარბეი ყველაფერში , ვაიმეე გადავდივართ ?
-არ დაეცე გოგო ფრთხილად
-ვინაა შენი გოგო ქალი მალე 29 წლის ვხვდები მოიცაა როგორ?
-რა როგორ ...როგორ გაჩნდი? დედაშენს და მამაშენს ჰკითხე
-დაბადებისდღე ხვალ მაქვს ანუ ხვალ ჩემ დაბადებისდღეს ჩვენს ჩემ და შენ სახლში შევხვდებით?
-ლოგიკის დედოფალი მყავს ცოლად...
-აუუ ბათუუ
-აუუ დათაა უნდა გეთქვა მიდი თავიდან დაიწყეე - ხელი მოხვია მისკენ მიმავალს და ჰაერში ასწია
-აუუ დათააა განგებ აკეთებ ხო?
-რას ვაკეთებ განგებ?
-აიი იმას ჩვენს სახლში რომ ვიქნებით ჩემს დაბადებისდღეზე
-რომ მეკეკლუცები მგონია მკერავ..მაბავ და გინა რომ საწოლში შემიტყუო ისევ
-სააბაზანოც გამოგვადგება...ორი კურდღელი ერთად- ხელები ყელზე მოხვაი და ფეხები აათამაშა. ბაღათურიას წელზე ჰქონდა ხელები მოხვეული და ისე ეჭირა
ისე ჩაალაგეს ყველაფერი , არავის გაუგია. ჩემოდნები რომ გაიტანეს სოფიო შემთხვევით შეეჩეხათ. ბათუ მაშინვე გაჩერდა
-დედაა ისტერიკა არ დაიწყო გთხოოვ...სახლი მზადაა და გადავდივართ! - გაუღიმა ქალს და ლოყაზე აკოცა- აღარ შემიძლია აქ ხომ იცი
-კი მაგრამ,ჯერ ხომ ყველაფერი არეული იქნება... რამდნეიმე დღე მოგეცადათ ასეთ სახლში აგდაგყავს ეს გოგო? ცოდოაა
-ცოლი ტანახმაა და შენ მიმხედრებ დედიკო?
-დათო კარგი რაა როგორ იქცევი? შენ არ გეუბნება უარს ...რა საჭიროა გაქცევა? მიხეილი სულ არ გხვდება სახლში და მე და მაქსიმე რას გიშავებთ?
-დედა ასე ნუ მეუბნები რა გთხოვ ... რატომ გწყინს დედიკო? თავიდანვე არ გითხრაი როგორც კი რემონტი დასრულდება გადავალ-თქო?
-ხო მაგრამ რა დასრულებული ისაა ყველაფეირ არეული ქინება..დასაწმენდი და მოსაწესრიგებელი
-დამლაგებლების ჯგუფს ავიყვან... ეკატერინეს კი არ ვალაგებინებ დედა .ვერ გავიგე ჩემს ცოლზე თქვენ უფრო ზრუნავთ ვიდრე მე?
-დათო ეგ რა შუაშია?
-დათაა გეყოფა- ეკატერინემ ჩუმად უთხრა და თავად მივიდა სოფიოსტან .ქალი დაამშვიდა და შემდეგ ბათუსთან ერთად დატოვა იქაურობა.
ყველაფერი ნანახი ჰქონდა,მაგრამ ახლა განსვავებული ემოციები ჰქონდა. მართალია ეზო საშინლად იყო არეული ყველაფერი გარეთ ეყარა,მაგრამ მაინც მატი სახლი იყო. რემონტი შესანიშნავი იყო,ყველაფერი ზუსტად ისეთი გამოვიდა როგორსაც გეგმავდა, ავეჯით სავსე მანქანები უკვე ადგილზე იყო.
ისე დაიწყო განკარგულებების გაცემა და ნელ-ნელა აავსო სახლი რომ დაღლილობა არც კი უგრძვნია. ბათუსთან ერთად დადიოდა ოთახიდან ოთახში ყველა დეტალი მოსწონდა და აჟიტირებული იყო .
-ორ წუთში მოვალ- ბათუმ აკოცა და ოთახში დატოვა. მუშებს გაჰყვა გარეთ . უკვე შებინდბეული იყო , სახლი განათებული და ყველა ოთახი მოწესრიგებული. ავეჯზე მტვრის გადაწმენდაღა იყო დარჩენილი .
-დათაა დასრუდლა?
-კი არ დასრულდა ახლა იწყება კატუსიი ...აი ახლა იწყება- ხელები მოხვია და ტუცებზე დააცხრა
-არ მჯერააა რომ ყველაფერი მზადაა
-დაიჯერე და ახლა გადმოვიტანოთ ის ჩემოდნები თუ ჯერ მარკეტში გავიდეთ ყველაფეირ ვიყიდოთ ახლა რაც გვჭირდება და მერე ამოვალაგოთ ტანსაცმელი?
-მაცივარი ცარიელია მშია შენც გშია ამიტო ჯერ სუპერმარკეტში გავიდეთ და შემდეგ მივხედოთ სხვა დანარჩენს
სუპერმარკეტში იყვნენ ეკატერინე პროდუქტს არჩევდა ბათუ კი უკვე სავსე კალათის „საჭესთან“ იყო .
-ეკატერინე არ დაიღალე?
-ბარემ ვიყიდი რაც მჭირდება მეორედ ხომ არ წამოვალ?
-ამდენი რამ თუ იყო საჭირო არ ვიცოდი თორემ არ წამოვიდოდი
-შეეჩვიე, მოგიწევს ხოლმე ჩემთან ერთად სუპერმარკეტში სიარული
-დამხმარე ქალის აყვანას არ ვაპირებთ?
-კარგი რა დამხმარე რაში მჭირდება
-მარტო სადილ ვახშამი ხომ არაა იმხელა სახლს დალაგება არ სჭირდება ან რა ვიცი
-შენ ნუ ღელავ მე მივხედავ ყველაფერს ... არ მინდა უცხო ქალი სახლში . მირჩევნია ყველაფერი ისე იყოს როგორც მე მინდა !
-კარგი ,თუ გააიფიქრებ მითხარი
-არ გადავიფიქრებ!
-წავედით?
-წავედით...
სალაროსთან იმდენ ხანს იდგნენ ლამის ჩამოეძინა ბათუს. მერე სწრაფად აიღო პარკები და გასასვლელეისკენ წავიდა. ვერ ხვდბეოდა ეკატერინე რატომ არ იყო დაღლილი, ეზარებოდა ამ ყველაფრის კეთება,მაგრამ რა გზა ჰქონდა .ბოლომდე გაუძლო , რომ ივახშმეს რაღაცები მიალაგეს და შემდეგ ნივთებიც ამოალაგეს.
დაწოლას აპირებდნენ ზარის ხმა რომ გაიგეს. ბაღათურიას ხელიდნა რომ გაეცალა ეკატერინე ლამის ბღავილი დაიწყო . მალე რომ არ აბრუნდა მიხვდა რომ თვითონაც უნდა ჩასულიყო და ჩალასლასდა. იქ ერეკლე და ცოტნე რომ დახვდნენ ლამის ორივე ერტმანეთზე გადაადუღა, მერე სამზარუელოდან ჭიქით ხელში მაქსიმე რომ გამოვიდა უკევ ცუდად გახდა
-კიდე ვინმეა თუ მხოლოდ თქვენ სამი გაგაგდოთ?
-სად უნდა გაგვაგდო ...ჩვენ მოვიტანეტ ყველაფერი ვიცოდით რომ დაღლილები იქნებოდით ჯერ ჭიქებიც არ გექნებოდათ სახლში და კარგი ღვინოც მოვიტანეთ
-რა ჭკვიანი მყავხარ ერეკლეე შენ გენაცვალეე აბა მიხვდები ახლა და გაქრები ამ ორიანად თუ მე გაგაგდოთ?
-რა სტუმართმოყვარე კაცი იყო და რაც ეს ცოლი მოიყვანა სულ წავიდა ხელიდან
-შეენც ბრუტუს?- ცოტნეს გადახედა და მანაც გაუცინა
-რა ვქნა მინდოდა სახლის ნახვა ხვალ მე არ მეცლება აქამდე შენ არ მომიყვანე და ამიყოლიეს ამ ორმა
-შენ რაღა გინდა წიგნის ჭია?
-მე ეკატერინესთან ვარ თქვენ ვისთან ხართ ბიძია?
-რაო?
-ვისტან ხართო ბიძიაო
-ხომ ხედავ ...მეც ნერვებს მიშლის შენც ნერვებს გიშლის ერთად გავაქროთ1
-ემილია გაგაქრობს მერე ...
-ვისით მაშინებს ფუიი
ბათუმ რა თქმა უნდა ვერ გააგდო შესანიშნავი სამეული,მაგრამ ტავად მალევე წავიდნენ. აი შემდეგ უკვე მიაღწიეს საწოლამდე
-მე კი ვიცი რატომაც არ დავიღალე ,მაგრამ შენ როგორ გაუძელი ვერ ვხვდები
-როცა იმ საქმეს აკეთებ რაც გახარებს არ იღლები
-საერტოდ არ არის ეგრე...ქალები წუწუნითაც კი იღლებიან
-მე მესაუბრები?
-უკაცრავად სხვაგან მოვხვდი- კარი ფეხით მიხურა და კატოს კაბა თვალისდახამახამებაში იატაკზე ისროლა-უუფს მგონი დიდი იყო
-დათაა ...
-დაღლილი არ ვარო და რომც იყო ...რელაქსაცია აგჭირდება . საწოლი უნდა დავტესტოთ
-და გავიგოთ რამდენად კარგად ისმის ოთახში ხმა - მაისურის ბოლოებს დაწვა და თავად მოაშორა,მერე შარვალი გაუხსნა და თითები სხეულზე აასრიალა- კიდევ რა უნდა გაგვეგო?
-არ ვიცი...ვერ ვიხსენებ
-არაუშავს დრო გვექნება..იქნებ მერე გაგვახსენდეს-კოცნიდა და თან ლუღლუღებდა. ბაღათურია კოცნით იკვლევდა გზას ეკატერინეს სხეულზე, მუცელზე მიაწება ტუჩები და ოდნავ უკბინა, ეკატერინე ქალღმერთს ჰგავდა, ქალღმერთს რომელიც მისი იყო მხოლოდ.
საწოლზე რომ დააწვინა თავი უკან გადასწია და კვნესა წასკდა. გაფართოებული თვალებით უყურებდა ჭერზე დამაგრებულ სარკეში საკუთარ ანარეკლს და ბაღათურიას უნაკლო სხეულს .სიტყვის თქმა რომ დააპირა ბაღათურია ტუჩებზე დააცხრა ,კვნესა კოცნამაც ვერ დაახშო ,თვალი რომ ვერ მოაშორა საკუთარ ანარეკლს ბაღათურიას ზემოდან მოექცა და ისე განაგრძო მოძრაობა
-ეს რა არის...სად იყო როდის როგორ - როგორც კი საწოლზე დაეშვა მაშინვე თქვა სვენებ -სვენებით და ბაღათურიას მწვანე სფეროებს გაუსწორა მზერა.თითი ჭერისკენ ჰქონდა გაშვერილი
-სარკე
-ერთი საათის წინ აქ არ იყო ...რამდენჯერაც მოვედი არასდროს იყო ახლა როგორ გაჩნდა
-არ მოგეწონა? -ისე შეიცხადა თითქოს მართლა ღელავდა-ვიფიქრე მოგეწონებოდა
-ბათუ სად გაქრა ჭერი საწოლის თავზე
-გავაჩენ ისევ ...ასეც ვიცოდი! ყველა ხედიდან ღვთაებრივი ხარ
-შენც
-რა მეც
-შენც ღვთაებრივი ხარ ... ღმერთკაცივით - წამოიწია, თმები წინ ჰქონდ აგადმოყრილი ,მკერდს ნახევრად უფარავდა ღერები მუცლამდე წვდებოდა ბაღათურიასკენ რომ გადაიხარა დათას მომღიმას ბაგეებს თავისი შეახო . ზემოდან მოექცა და ხელები მკლავებზე ააყოლა .შემდეგ ორივე ხელი მაღლა ააწევინა და მთელი სხეული დაუკოცნა
-კატოო...ჯანდაბა ეკატერინეეე
-ვმშვიდდები შენს აკვნესებას რომ ვახერხებ
-ხო არა? მე უფრო გაგიჟებული მომწონხარ ამ სიგიჟისგან დამუნჯებული და თან ბოლო ხმაზე რომ კვნესი მაშინ - თმაში შეუცურა თითები თან კოცნიდა და თმებს უწნიდა
-რას ...რას აკეთებ
-იმას რასაც მდუმარება და უბრალოდ სიამოვნება უხდება
-ბათუუუ
-დათაზე შევთანხმდით მგონი
-დათააააა შენ
-ჩშშ - ტუჩები ბეჭზე მიაწება ,ზურგიდან აეკრო და თითებით მუცელზე ეფერებოდა შემდეგ მკერდზე გადაინაცვლა ნაზად ეფერებოდა,ყელში კოცნიდა და ნელა მოძრაობდა ,ეკატერინეს კვნესას უსმენდა და სიამოვნებისგან ნაწილებად იშლებოდა. ძალაგამოცლილები დაეშვნენ საწოლზე ისევ არ შორდებოდა ქალის სხეულზე ,დაწითლებულ ტუჩებს უკოცნიდა და დაცვარულ სხეულზე თითებს დაატარებდა .
-მომწონს ეს სარკე - ბათუს მკერდზე ედო თავი და საერკეში იყურებოდა-ბინაშიც გქონდა ეს მოძრავი ჭერი?
-არა-სიცილით უპასუხა და თვალები დახუჭა
-რატომ არ გქონდა?
- ორმაგად არავის ცქერა და სიამოვნება მინდოდა !
-ხოო?
-ხო - გაიცინა და თვალები დააწვრილა-როგორ მტყუებ ხოლმე სიცილს
-არაფერიც, შენი ნებით მიღიმი სულ .... მეტად ირონიულად,როცა მეუბნები რომ ყველაფერს ხვდები და ყველაფერი იცი მე რასაც განვიცდი,მაგრამ იმის ნახევარიც არ იცი რასაც მე ვგრძნობ და რაც ჩემს თავს ხდება როცა შენთან ვარ
-ჩვენმა სახლმა შენზე კარგად იმოქმედა...როგორც გითხარი ახლა იწყება ყველაფერი
-ხვალ შოპინგის დღე გვაქვს ,მითხარი რომ ჩემთან იქნები მთელი დღე
-ისე მიყურებ უარს ახლა ვერ გეტყვი და ხვალ მოვიფიქრებ როგორ შემოგაპარო
-მართლა არ იქნები? აბა მარტომ ვიყიდო ამდენი რამე?
-თუ გინდა რომ ფული გვქონდეს ოჯახში მეც უნდა ვიმუშაო ამიტოომ ვინმე წაიყვანე საყიდლებზე
-ლიზიკოს წავიყვანდი სხვა დროს ,მაგრამ ახლა თან ბავშვებს უვლის თან ხატავს და სახლიდან მუშაობს გაგიჟებულია და სულ არ აინტერესებს მაგას ჩემი სახლიიი
-რაზე მეწუწუნები? შენ თუ შეგიძლია ახლა ამ დროს საქმეზე ფიქრი
-ფიქრი სულ შემეძლო აქამდე ...ახლა აღარ და თუ შეიძლება ხელს ნუ მიშლი ხვალ რომ გავიღვიძებ დღის გეგმა ხომ უნდა მქონდეს
-მე ჩაგეხუტები და დავიძინებ ადრე უნდა წავიდე და შენ მოფიქირე ვისთან ერთად იშოპინგებ
-ჩაიცვი რააა
-შენნაირი კაპრიზიანი ცოლი ნეტა ვის ჰყავს კიდე
-არც არავის...მომე რა ჩემი პენუარიიი
-რა მოიგონე ახლა!
-არ მომწონს ასე...
რა მოიფიქრა ბათუსთვის არ უთქვამს,მაგრამ აშკარად კმაყოფილმა დაიძინა.
მეორე დღეს ყველაფერი იყიდა რაც კი შეიძლება სახლისთვის დასჭირვებოდა ჭურჭელიდან დაწყებული თეთრეულით დასრულებული.
თეთრეულის მაღაზიაში იყო
-ბათუ როგორ ვერ წამოიყვანე
-ყველას შენნაირი ქმარი კი არ ჰყავს... არ დამითმო დრო რომც ჰქონოდა ვერ იტანს ასეთ რამეებს და არ წავიდოდა ამ დათმობაზე ასე მარტივად
-იცი მე ქმარი არ მყავს...რაღაც გეშლება
-ბარბარეე ოი ბარბარე რა გეშველება მე არ ვიცი ...აი ეს მგონი კარგია ხომ?
-აბრეშუმში თუ არ დაწექით ისე არა?
-დაწოლაც არ არის აუცილებელი, მაგრამ მიყვარს აბრეშუმი... ახლა რომ ვფიქრობ სულ სულ ყველაფერი საყიდელია ამდენ რამეს მანქანაში ჩავატევ საერთოდ?
-ჩავატევთ ნუ ღელავ....ძალიან კარგადაც მეშველება .დროულად გამასწრო აბა რომ არ წასულიყო მთელი ცხოვრება ჩემი გაძლება მოუწევდა, ჩემ გვერდით რომაა თავს ვერ ვიკავებ და სულ მინდა რომ ჩავეხუტო ვაკოცო და არ გავუშვა ეს ძალიან ლამაზია ნახეე- ისე უცებ მიაყოლა თვალიერებით გართულმა ეკატერინემ სიცილი ვერ შეიკავა- რა არ მოგწონს? ლამაზიააა ამას ჩემთვისაც ვიყიდიი
-რა გინდება რომ უყურებ ციტირებას მოვახდენ შენის ნებართვით: ჩემ გვერდით რომაა თავს ვერ ვიკავებ სულ მუნდა რომ ჩავეხუტო,ვაკოცო და არ გავუშვაა
-რაა?
-ასე თქვი
-რა სისულელეა რომ ვუყურებ სულ მინდება რამე ისეთი ვუთხრა რო მერე სახე შეეცვალოს გამოვიწვიო და რამე დამპლური მითხრას მერე ერთი გემრიელად რომ გამოვლანძღო ყველა ცოდვა გავუხსენო რაც ჩაუდენია და არ ჩაუდენია მერე ბოლი აუშვას და გავარდეს ძარღვებდაბერილი
-სულ მინდებამდე სწორი იყო მერე არ ვიცი რაღაც აურიე
-მაშოს მაინც არ იცნობდე კიდევ როგორ გინდა ჩემს ხელში ჩავარდეს ერეკლე...დავიჯერო შენი ქმრის ძმადნაფიცი არ გიყვარს?
-მე კი მიყვარს ,მაგრამ შენ უფრო
-რა მე უფრო ...რა სისულელეა რომ მყვარებოდა ამდენი წელი თავს გავიწამებდი ?
-ყველაფერი შეიძლება მოხდეს ცხოვრებაში ,რადგან ჩვენი ტვინი იმდენადუნივერსალური რამაა რომ დღემდე ამოუხსნელია არავინ იცის რას გვიკარნახებს
-შენ არც კი იცი ჩვენი ამბავი
-რასაც ვხედავ ისიც საკმარისია...საერთოდ არ მიყვარს წარსულზე ფიქრი როცა თვალწინ აწმყო გაქვს და შეგიძლია მომავალი შეცვალო
-ამდენი წლის შემდეგ არაფერიც არ შეიძლება! უბრალოდ არ შეიძლება,განა არ შემიძლია
-თავდაჯერებას ისევ არ კარგავ, კარგია
-ერთ დღესაც ვიგრძNობ რომ აღარ ვეყვარები და ყველაფერი დასრულდება, მაშო კარგი გოგოა არა? შორიდან ასე ჩანს , უყვარს ერეკლე და დარწმუნებული ვარ ახლა როცა მე არ ვარ მასთან გვერდიდან არ მოშორდება
-კარგი გოგოა, ძალიან კარგია ,მაგრამ ზოგჯერ საერთოდ არ გვჭირდება კარგი და ის ჩვენი ცუდი გვირჩევნია !
ბარბარეს საპასუხოდ არაფერი უთქვამს, ეკატერინემაც ამით ამოწურა. შემდეგ სხვადასხვა ტემებზე საუბრობდნენ. ბარბარესთან საუბარი მოსაწყენი ნამდვილად არ იყო, რიცხვების გარდა ბევრ რამეზე შეეძლო თავისი აზრის დაფიქსირება. მანქანა მართლაც გაავსეს იმდენი რამ იყიდეს სახლისთვის. ბარბარე სახლშიც გაჰყვა, აბა ამდენ ნივთს როგორ ამოალაგებო. მაღლა ალაგებდა რაღაც ჭურჭელის ნაწილს ,სკამზე შემდგარი ღიღინებდა
-რძალოოო სად ხარ? ბათუმ გამომაგზავნა მე ვერ მივდივარ და იქნებ დასჭირდე დაეხმარეო
-ერეკლეე რა საჭირო იყო შეწუხება...მე ვერ დამირეკა?
-არ სცალია ახლა შეხვედრაზეა ... მე გავუარე და რამდნიმე წუთი მესაუბრა. ვინმეა აქ?- თითქოს სუნს გაჰყვა ისე წავიდა სამზარეულოსკენ
-მეხმარება ერთი კარგი გოგო
-ბარბარე ბავშვი სად გყავს?- არც უკითხავს ვინ გოგოო ისე წავიდა სამზარეულოსკენ ,მაგრამ მისი ხმით დაბრუებული ქალი ისე შექანდა და გადმოვარდა სკამიდან ერეკლეს ოთახში შესვლამდე უკვე იატაკზე იყო გაწოლილი - ბარბარეე ... კარგად ხარ? - თავზე დაადგა თვალებდახუჭულს და სახეზე მიადო ხელები-ბარბარე
-არავარ კარგად - ამოიკნავლა და თვალები გაახილა. ერეკლეს მშვიდი სახის დანახვისას გული უარესად აუჩქარდა. სახეიდან ხელები მოიშორა და ეკატერინეს გაუწოდა ხელი
-როგორ გადმოვარდი...ხომ მითხარი არაა პრობლემაო მე ავიდოდი მაშინ
-ნუ ღელავ რძალო ეგ მილიონჯერაა ეგრე გადმოვარდნილი არაფერი მოუვა ! - ერეკლემ უკან დაიხია და სამზარეულო შეათვალიერა- ავსებ ანუ სახლს და ფხიკავ ბათუს ბიუჯეტს
-ნეტავ რატომ ვვარდებოდი ერთხელ ვიღაც იდიოტი ხომ არ გამოედო სკამს და იმის გამო...ერთელაც იგივე იდიოტმა ფარდები მე დამაკიდებინა და იმიტომ...ერთხელაც
-იმდენჯერ დაეცი გეტყობა ხომ ხედავ...აბა რძალო გჭირდები მე თუ
-მე ...-სანამ ეკატერინემ თქვა სიტყვა ბარბარე ისევ წაბორძიკდა .ისე ახლოს ჰყავდა ერეკლე ცუდად გახდა,თვალები დაეხუჭა და თავბრუსხვევის გამო მაგიდას დაეყრდნო,სწორად ვერ შეარჩია ადგილი და ხელი დადვანის ხელს დააო. მხრით მიებჯინა და იმ ადგილას ისეთი სიმხურვალე იგრძNო თითქოს ცხელ ნაკვერჩხალს ეხებოდა- ბარბარე კარგად ხარ? მგონი ძლიერად დაარტყი თავი
-არაა...არაფერია ცოტა ხნით დავჯდები
-დრო რომ არ გაწელო ტყუილად ...მის ნაცვლად მე გავაკეთებ . შენ დაღლილი იქნები სიედაც რძალო
-არ მინდა იყოს საერთოდ არ დავალაგებ რა პრობლემაა- წყალი მიუტანა ბარბარეს .ერეკლე კი ოთახიდან გავიდა
-მივხედავ ყველაფერს...გადადებული საქმე ეშმაკისო არ გაგიგია ამხელა არისტოკრატ ქალს?-მეორე ოთახიდან ესაუბრებოდა. მერე ცოტნეს ხმა გაიგო ,მაგრამ აშკარად ერეკლემ დაიტოვა თავისთან
-აბა კარგად ხარ?
-ახლა უკეთ ვარ
-რა დაგემართა? არც ისე დაცემულხარ ასე ცუდად რომ იყო
-ერეკლე მემართება ხოლმე,არაფერია . გაივლის ...ნუ ღელავ შენ
-დარწმუნებული ხარ?
-ნუ ნერვიულობ
-აბაა რა ხდება ვინ დაეცა? ეზოშ გავიგონე ბრაგვანის ზმა ,ზღართანისაც და ვინ მიეხატა იატაკს?-ცოტნე შევარდა და ბარბარეს თავზე დაადგა-სალამი ყოფილ და მოქმედ რძლებს...როგორ ხართ მშენიერო ქალბატონებო? ვატყობ ბარბარეს საჯდომის ხმა იყო იატაკთან შეჯახებისას რომ გამოსცა საწყალმა იატაკმა
-ვაიმე ცოტნეე ნეტა თუ არ იღლები რა ამხელა ექიმი კაცი ხარ
-სად ვარ ჯერ ექიმი...აწი ვიწყებ მე სწავლას და მერ ეუნდა დავიწყო ცხოვრება...აბა? ტავბრუგეხვევა? - თვალის უპეები ჩამოუწია, თავი უკან გადააწევინა დააკვირდა ,პულსი გაუზომა და რა ვციი მე თან ეჯღანავა თან კითხვები დააყარა-არაფერი გიჭირს კაჟივით ხარ...პულსი გაქვს საგრძნობლად აჩქარებული და რა ხდება? შეყვარებული ხომ არ დაგინახავს სადმე ახლოში?
-ცოტნე გეყოფა თორემ ამ ტაფას გგლიჯავ ახლა
-სულ ასეთი საყავრელი იყო რძალო ეს რძალი იცი? - ბარბარე დააიგნორა და კატოს მიუბრუნდა -შენ კი არ გგავსსათნო და საყვარელი
-ვაი ვის ვანათლინებდი მეორე შვილს
-მეორე შვილს რომლის გაჩენასაც არ აპირებდი
-ცხოვრება წინ მაქვს...მაშინ არ ვაპირებდი აწი შეიძლება დავაპირო !
-მე მაეჭვიანებ ახლა მაგით თუ რა...ერეკლე მეორე სართულზეა იმ თაროებს ამაგრებს რო მერე რარაცეები დაალაგოთ ზედ . შეგიძლია კიბესთან დადგე აკუსტიკაა კაი
-მომაშორეთ ეს მასხარა ...მართალია ერეკლე რა ნამდვილი წურბელა ხარ .შენ გამოწოვე ჩემ ქმა...ერეკლეს სისხლი და ახლა მე მომადექი?
-რატო? ერეკლეს რა ტკბილი სისხლი აქვს შენზე უკეთ ვინ იცის? გგონია ახლა შევეშვები როცა შენ შეეშვი? მე და ჩემი ეკუნკულა არასდროს გავეყრებით ერთურთს ...ჩემი შემცლელი არ არსებობს!
-ნეტა არ გიქრიდეს...ნუ გააგიჟებ ეკატერინეს თორემ მე კი ვიცი რა გადარეულიც ხარ... მობილურმა უშველა ცოტნეს. ბარბარეს ლიას ნომრიდან ურეკავდნენ, ტასუნა ბებოსთან ჰყავდა ქალს ბავშის ნახვა უნდოდა და გამოიყენა შანსი ყოფილი დედამთილიც გაახარა და კატოსაც დაეხმარა. -გისმენ ლია დეიდა რამე პრობლემაა?
-მე ვარ დეე
-ხო დე რატო მირეკავ?- ოთახიდან გავიდა და ისე ელაპარაკებოდა
-ბებო არის მგონი ცუდად...წამლები დალია და წნევა გაიზმა
-რამე დააშავე?
-არა გეფიცები ... ვთამაჩობდი და მულტფილმს ვუკლებდით ელთად.თმები დამივაცქნა ლამაძად ლო იცის ისე და მერე დალია წამლები . ვუთქალი მამიკოც დავულეკავ-თქო და კარგად ვარო და მეჩინია
-ცუდადაა ახლა?
-ალა მალა ქამლები ქო დალია? დვაულეკო მამიკოც?
-არ გინდა...ახლა მე მოვალ დამელოდე და არაფერი უთხრა ბებოს.ჭკვიანად დე- მობილური გათიშა და სამზარეულოში დაბრუნდა- ეკატერინე მე წავალ ხო? ესენი დაგეხმარებიან
-ხომ ყველაფერი რიგზეა?
-კი კი ..უბრალოდ ტასოს ამდენ ხანს ბებოსთან დატოვება არ ღირს .მეც მივალ
-მადლობა ბარბი შენ რო არ ყოფილიყავი დამეზარებოდა მარტო სიარული
-გესტუმრები ამ დღეებში და მე რომ მომეწონა იმ ფინჯნებით დამალევინებ ყავას, გავსწორდებით მერე- გაიცინა აკოცა ორივეს და წავიდა. ერეკლე არ უნახავს ისე გაიქცა სახლიდან. ლიას დიდ პატივს სცემდა, ძალიან საყვარელი ქალია და მიუხედავად ყველაფრისა მისგან ცუდი არაფერი ახსოვდა. ბინაში რომ ავიდა ქალმა გაუღო კარი, არაფერი ეტყობოდა,მშვენივრად იყო. წვნიანს უმზადებდა ტასოს
-ასე მალე მოხვედი?
-დავეხმარე კატოს და წამოვედი...ხომ არ გაგაბრაზათ ტასომ?
-არაა რას ამბობ,ძალიან ჭკვიანადაა . ყავას დალევ დე?
-არა არ მინდა ,გმადლობ ... სამზარეულოში გამოვალ მეც მოგეხმარები...რას ამზადებ?
-უი არ მინდ ამოხმარება...ისე გამოდი გემრიელი წვენი მაქვს დაგალევინებ.
მაგიდასთან ისხდნენ სამზარეულოში ბარბარემ რომ შეაპარა საუბრის დროს
-ტასომ მითხრა წამლები დალიაო და მომატყუა?
-მაინც გითხრა? არ მინდა ერეკლემ გაიგოს ...ხომ იცი როგორია იმ ამბის მერე თავს დამტრიალებს არ შემიძლია რომ ვანევრიულებ
-ცუდად გრძნობთ ისევ თავს?
-ექიმთან ვიყავი წნევები მაქვს ხოლმე ...წამლებს ვსვამ არაფერია ისეთი
-თქვენს კარდეოლოგთან იყავით?
-ხოო და არაფერია საშიშიო
-როდის მიდიხართ კიდე ? გამოგყვებით
-ვაიმე არა შვილო რა საჭიროა...კარგად ვარ
-ვიცი რომ კარგად ხარ ,ისე გამოგყვები
-იმდენი საქმე გაქვს..მუშაობ და ტასუნას უვლი
-სულაც არა...დრო მაქვს საკმაოდ
-გამიხარდა მუშაობა რომ დაიწყე... კარგად შეეწყვე ჯგუფს? წინაში დიდხანს არ დარჩაო ტასომ მითხრა
-ახლა კარგი ჯგუფია, ხელფასისც და ვფიქრობ აღარ წავალ სხვაგან !
კიდევ რამდნეიმე საათი დარჩნენ ლიასთან,გაიგო როდის მიდიოდა ექიმთან და დანიშნულებაც ნახა. მართლა არაფერი იყო საშიში .
.....
ბიჭები ისე მოძრაობდნენ სახლში ეკატერინემ ვერაფერი გაიგო.ფაქტი იყო დალაგებულ სახლში იჯდა ბოლოს და ვახშმის მომზადებას გეგმავდა ბიჭები რომ გავარდნენ რა სისულელები დაუსახელეს მიზეზად ღმერთმა უწყის. მარტო რომ დარჩა ბათუსგან შეტყობინება მოუვიდა, მოემზადე სავახშმოდ უნდა წავიდეთო და ვახშმის მომზადებას შეეშვა. ზემოთ ავიდა ,გამოიცვალა და ბათუს დაურეკა. ისევ შეტყობინება მიიღო საპასუხოდ“უკანა ეზოში გელოდები“ პირველ სართულზე ჩავიდა და უკანა გასასვლელისკენ წავიდა. შეამჩნია რომ მინის კედელი მთლიანა დაფარული იყო. კარი გააღო და განათებულ ეზოში გავიდა, გაოცებისგან თვალები გაუფართოვდა. წინა დრეს ყველაფერი ერეული იყო იქ,მხოლოდ შენობა იდგა ორანჟერიისთვის ახლა კი ყველაფერი ისეთი ლამაზი იყო. შენობისკენ მიმავალ ბილიკს გაჰყვა და შემდეგ დაინახა ბაღათურია. ისე მოეხვია ყველაფერი არც კი ჰქონდა ნანახი
-დათააა ყველაფერი ძალიან ლამაზია
-ჯერ არც არაფერი გინახავს რა არის ლამაზი ?
-ეს როგორ... მე ხომ დილით ხომ
-ბარბარემ კარგად შეგიტყუა ... შემახსენე ორანჟერიიდან ერთი ქოთნის ყვავილი ვაჩუქოთ
-რაა? არ არსებობს იქ ყვავილებია? დათააა
-სად მიდიხარ...ჯერ კოცნა და მერე ყვავილები - ხელი არ გაუშვა ,ტუჩები დაუკოცნა და მერე შეიყვანა შენობაში. ყველაფერი იმდენად ლამაზი იყო რომ ეკატერინემ მეტყველების უნარი დაკარგა. ზუსტად ისე იყო მოწყობილი როგორც გეგმაში ჰქონდა. შუაში მაგიდა იდგა ,ლამაზად გაწყობილი ირგვლივ კი სხვადასხვა ყვავილი - რაც გამახსენდა რომ გინდოდა ვიყიდე...კიდევ ბევრი ადგილია და დანარჩენი შენ შეავსე - კარგიი რადგან დამუნჯდი მოწონება ერთი კოცნით გამოვხატოთ- მწვანე თვალები უბრჭყვიალებდა ბაღათურიას. ეკატერინემ ერთხელ არა და ბევრჯერ აკოცა-ანუ რაა?
-არაჩვეულებრივია ... შესანიშნავია...იმაზ ეუკეთესია ვიდრე მინდოდააა . წიგნები საიდან იცოდი..მე რომ არ მითქვამს?
-მივხვდი რომ ეს ადგილი კითხვისთვის გინდოდა აი ის მხარე მაგისთვისაა- ხლი უბრალოდ გაიშვირა ერთ კედელზე განთავსებული წიგნებით სავსე თაროებისკენ რომლის წინ დივანი სავარძლები და მაგიდა იყო . იმდენად მყუდრო და ლამაზი ადგილი იყო გასვლა რომ არ მოგინდებოდა.
-ჯერ რომ არაა ჩემი დაბადებისდღე? - მაგიდასთან რომ დაჯდა გაღიმებულმა მიანათა თაფლისფერი სფეროები ბაღათურიას
-ვინ გითხრა რომ საცუქარი ესაა? არ მიყვარს მე საჩუქრების გაკეთება
-არაჩვეულებრივია ,ასეც ვიცოდი რომ დაბადებისდღის გარდა ყოველ დღე რაღაც სიურპრიზს გამიკეთებდი-კმაყოფილმა,დამაჯერებლად განაცხადა და ბათუს ჩაცინებაც გამოიწვია -ყველაზე ორიგინალური ქმარი ხარ ერთი ტაიგულიც არ გიჩუქებია , თან ყველანაირი ყვავილი მაჩუქე რაც კი მიყვარს
-არ მიყვარს ყვავილებს რომ კრეფენ... ჩემს საჩუქრებს რომ მოუვლი ეგ უფრო კარგი იქნება
-ანუ აღიარებ რომ საჩუქარია
-ჩემი სახლიცაა ეს შესაბამისად ჩემი ყვავილებიცაა არ მითხრა რომ ოჯახში ნივთებს ვიყოფთ
-დათააა - როგორც იცის ისე დაუძახა და მაშინვე გაჩუმდა ბაღათურია.
აშკარა იყო ერეკლე და ცოტნე მხოლოდ თაროების და კარადების ასავსებად არ იყვნენ. ეკატერინეს გართობა ისე მოახერხეს რომ ვერც კი გაიგო როგორ მივიდა ბათუ ,როგორ გააკეთა ეს ყველაფერი.სამაგიეროდ ის საღამო არასდროს დავიწყებიათ, სინამდვილეში ეკატერინეს დაბადებისდღეს საძინებელში შეხვდნენ და არცერთს ახსოვდა ეს ამბავი. არც უთქვამს ბაღათურიას სიტყვა გილოცავ , ერთი რამ გააკეთა მხოლოდ რომელიც ეკატერინესთვის ბევრის მთქმელი იყო, ყველაფერზე მეტი იყო მისთვის და ის ღამე ნამდვილად ჩაიწეერება ოქროს ასოებით მათ მეხსიერებაში... არ უსაუბრიათ,მეორე დღეს მილოცვებს იღებდა ეკატერინე. საღამოს რესტორანშიც აღნიშნეს. ბათუს ისევ არ მიულოცავს არც სჭირდებოდა. ეკატერინე ანათებდა 29-ე დაბადებისდღეზე ბრწყინავდა ყველაზე მეტად. ბაღათურიას მწვანეებს უყურებდა და თაფლისფერებიც გაორმაგებულად ანათებდნენ. ბედნიერი იყო , დათას,მის დათას შვილი უნდოდა აი ის ბავშვი რომელიც მათ სახლში გაატარებდა ყოველ დღეს ჩასახვის წამიდან .
ცხოვრებას აგრძელებდა,არაფერი განსაკუთრებული .ისევ სამსახური სახლი ბათუ და ისევ ბათუ. მხოლოდ ის დღე იყო განსხვავებული როცა გაიგო რომ მასში პატარა ბაღათურია იზრდებოდა, ბედნიერებისგან შეშლილი დაბრუნდა სახლში. იცოდა დათა არ იქნებოდა ,მაგრამ უნდა მომზადებულიყო . გონს არც იყო მოსული ეზოში დათას მანქანა რომ დაიანხა სწრაფად გაიქცა სახლისკენ წამსვე რომ ეხარებინა ახალი ამბავი ,მაგრამ ადგილზე გაშეშდა .სიხარული წამსვე გაეფანტა .თითქოს განცდილი სიხარული დაავიწყდა , მხოლოდ არეულ სახლს უყურებდა და ბაღათურიას ღრიალი ესმოდა