დივანზე ფეხებგაშლილი იჯდა , ტუჩებშორის სიგარეტის ღერი მოექცია და მშვიდად ეწეოდა. მასპინძელის გამოჩენას მოთმინებით ელოდა ,სიბნელე იყო მაგრამ ხედვა არ უჭირდა. კარი რომ გაიღო და ნაბიჯების ხმა გაისმა, გულისცემა აუჩქარდა, ისევ ისე გააბარაზა ამ შეგრძნებამ,მაგრამ დააიგნორა .
მასპინძელი აშკარად არ ჩქარობდა ოთახში შესვლას. რამდენიმე წუთში კარი გაიღო დერეფნიდან შესულმა სინათლემ ოთახის ნაწილი გაანათა . სავარძელში მოკალათებული ქალი კარში მდგომ მაღალ სილუეტს უყურებდა . არც კი შეუხედავს კაცის ხელში მოქცეულ იარაღზე ,თვალებში უყურებდა მხოლოდ
-ვინ მოგცა უფლება , როგორ ბედავ ჩემს ტვინში ჩასახლდე და გონება დამიბინდო! ვინ ხარ შენ რომ მოდიხარ ტვინს მირევ და ქრები!
ბიჭმა იარაღი დაუშვა და მშვიდად დაიძრა , ქალი ისევ საუბრობდა . არც კი უსმენდა,უბრალოდ ხელები მოხვია და ჩაეხუტა.
-არ გაქ უფლება ... არ შეიძლება
-შეიძლება და თან როგორ - თმაში შეუცურა თითები და შუბლზე აკოცა.
-შუბლზე მკოცნი, ისე მექცევი თითქოს პატარა, ნაზი,დაუცველი გოგოშკა ვარ რომელსაც მოხვევ ტორებს და დაამშვიდებ, მოეფერები ეტყვი მე შენთან ვარ არაფრის შეგეშინდესო
-შენთან რომ ვიქნები ხომ გითხარი უკვე!
-დამცინი?
-ცოტას -ოდნავ გაუღიმა და თითები სახეზე შეახო ,ისევ მის ჭრილობებთან შეჩერდა სემდეგ უფრო შეამცირა მანძილი ტუჩები მიაწება შრამებზე
-არ მომწონს ,არ მინდა არ შემიძლია ეს ყველაფერი !
-უბრალოდ შეწყვიტე იმაზე ფიქრი რა შეგეძლო მე სხვა ვარ , არავის ვგავარ და ერთაერთი ვარ ვისთანაც არ იქნები გულქვა ქალი!
-შენ არ იცი მე როგორი ვარ...წარმოდგენა არ გაქვს!
-ვიცი, ისიც ვიცი შინაგანად როგორი ხარ,როგორი იქნები როცა საკუთარ თავს მოერევი და ჩემთან ერთად ცხოვრებას დაიწყებ !
-ისიც იცი კაცები რომ არ მიზიდავენ?
-გეი ხარ?
-გაგაოცე?
-ანუ ქალები მოგწონს?
-არა არც ქალები ... ჩემი სექსუალური ცხოვრება ექსპერიმენტებითაა სავსე ,მაგრამ ამჟამინდელი შეფასებით ორივე მხარე გულს მირევს. კაცები მეზიზღებით და საერთოდ არ შემიძლია სიამოვნების მიღება თქვენგან!
-ჩემზე ნუ საუბრობ !
-ასეც ვიცოი,ისევ მშვიდად ხარ! ვერ ვიტან ჩემნაირებს ! - ჩაიცინა, სიგარეტის მორიგი ღერი მოიქცია ტუჩებშორის და მოუკიდა. ღრმა ნაპასი დაარტყა და ბოლი პირდაპირ დაჩისკენ გაუშვა-იმ განსხვავებით რომ მეოცნებე ხარ, ცოტა მეამიტი და გგონია რომ ჩემგან ქალს შექმნი, ვნებიან,ემოციურ, სექსუალურ და საყვარელ ქალს რომელთანაც იცხოვრებ! მე მეომარი ვარ, ლაამზი სხეულით რომელსაც სული არ აქვს.ჩემში ქალის სული არ არის, ხორციელი მხოლოდ სხეულია სხვა არაფერი ! სხეული რომლის გამოყენებასაც ვერ შეძლებ ...სხვა რაღა დარჩა ,არაფერი ! შესაბამისად შენ უნდა გაქრე ჩემი ცხოვრებიდან ,ტვინიდან და გონებიდან!
-მე არასდროს ვცდები, შენს შინაგან კომპლექსებს გავანადგურებ
-კომპლექსებს? შენ საერთოდ იცი მე რა ცხოვრება მაქვს გავლილი ამ 30 წლის განმავლობაში ? ობოლი ბავშვი ვარ, სოროდან სამშობლოდან შორს წამიყვანეს, ვიღაც სრულიად უცხო ადამიანებმა, მათხოვარი ვიყავი, შემდეგ ჯარისკაცი გავხდი, მებრძოლი, ტყვე, მეთაური, ქალი რომელიც 17 წლიდან უყურებს ომს, ბავშვების და ქალების მკვლელებს, ისმენს ყვირილს, განწირულ მოთქმას. სიამოვნებას მხოლოდ მოკვლით იღებს, სხვების წამებით! ქალი რომელიც არასდროს ყოფილა ქალი, რომელსაც ერთი დღეც არ ჰქონია 30 წლიანი ცხოვრებიდან მშვიდი . 24 საათი არ გამიტარებია როგორც ნორმალურ არსებას ! რამდენი რამ მიცდია სიამოვნების მისაღებად იცი? არაფერი გამოვიდა, მხოლოდ ცახმახს უნდა გამოვკრა და მოვკლა. როიალთან უბრალოდ ვივიწყებ , ვჩერდები,სიცოცხლეს ვწყვეტ !
-მესმის, მეც მინახავს ყველაფერი რაზეც საუბრობ. განმიცდია და გამომივლია საკუთარ თავზე და მესმის რატომ ხარ ასეთი როგორიც ხარ. შენ უბრალოდ გჭირდებოდი რომ ყველაფერი სხვა თვალით დაგენახა. ვერ მიიღებ სიამოვნებას როცა იცი რომ შეიძლება ერთ წუთში დაგირეკონ და გითხრან რომ უნდა წახვიდე ,ისევ იქ დაბრუნდე
-სისულელეა....მე შენ არ მჭირდები,არავინ მჭირდება. მე მარტოობისთვის ვარ შექმნილი , ასე დაწერა ღმერთმა ზემოთ .ხომ გჯერა შენ იმ ღმერთის,ხოდა შეეშვი ამ სისულელეებს!მე არ ვყოფილვარ არასდროს ქალი, არ ვყოფილვარ ვიღაცის შვილი,ვიღაცის და , ვიღაცის ნათესავი ,მეგობარი ან შეყვარებული. არ ვიქნები არავის ცოლი და არავის დედა. ვერცერთ ეტაპს გავივლი ცხოვრებაში რაც ერთ უბრალო ქალს აქვს,თუნდაც უბედურ ქალს ,დაჩაგრულსა და უინტერესო ცხოვრების მქონეს! მე ჩვეულებრივი არ ვარ ,ვერ მომაქცევ ჩარჩოებში რომელსაც ბედნიერების სხივები ჰქვია. არასწორი ობიექტი აირჩიე,ვწუხვარ შენ გამო! პატივს გცემ როგორც მეომარს ,როგორც ადამიანს და ვწუხვარ ,ისე როგორც შემიძლია
-ხვდები რომ ახლა ჩემს წინ დგახარ და მიხსნი რატომ არ უნდა მიყვარდე?
-შენ არ გიყვარვარ...ახსნა ცოდვად ითვლება? მადლობა უნდა მითხრა რომ ამხელა პატივს განიჭებ! ველური ხომ არ ვარ ,როცა საჭიროა ვსაუბრობ კიდეც
-იმ ადამიანებთან ვინაც არ იცის ვინ ხარ და არ უნდა გაიგონ!
-ნერვებს მიშლი ...ასე რომ მიყურებ და ამ დისტანციას არ არღვევ! თან ახლოს ხარ თან არა და ვერ გავიგე რა გინდა
-როგორც ქალი ნამდვილად პატარა თინეიჯერს გავხარ , პირველად რომ მოსწონს ბიჭი და დაბნეულია ყოველი მისი გამოჩენისას
-ისე მიჟუჟუნებ თვალებს თითქოს უნდა მიხაროდეს ეს ამბავი საერთოდაც არ ვარ პატარა გოგო,შენ მე წმინდანი ქალი ხომ არ გგონივარ...
-სულ ტყუილად ხარჯავ დროს , მარტივად შეგიძლია მომენდო და ცხოვრებაში პირველად იყო მშვიდად
-მე არავის ვენდობი,არავის სურვლის მივყვები და არავის ვემორჩილები,არასდროს!
-მეგონა შევთანხმდით რომ მე გამონაკლისი ვარ
-ეს შენი ფანტაზიის ნაყოფია, მე არაფერი მითქვამს!...რა არის სასაცილო
-ეს სულელური ,ჯიბრით ნათქვამი წინადადებები
-ცოტა ხანს კიდევ გააგრძელებ და ჩემი მშვიდი ვიზიტი დასრულდება!
-ისევ მესვრი?
-რამდენჯერ უნდა შემახსენო? გგონია ვნანობ?
-აშკარაა რომ ნანობ! დარწმუნებული ვარ გესიზმრება რომ ნამდვილად მესვრი ,ვკვდები და მერე ტირი
-ტირილი არ შემიძლია ! ბავშვობაში პირველად რომ მცემეს იმის შემდეგ ვერ ვტირი ,ასე რომ სიზმრებშიც არ ვხედავ მსგავს სისულელეებს. ფანჯარა არ აქვს ამ ოთახს? სუნთქვა მეკვრის
-აჩქარებულ გულისცემას რით ახსნი...
-სიგარეტის ბრალია... ექიმთან უნდა მივიდე თორემა სკარად შემერყა ჯანმრთელობა
-ხო არა?
-სასაცილოა რამე?
-ძალიან
-ახლა რა ასე უნდა იდგე და დამცინოდე?
-შეგიძლია შენც გაიცინო
-გმადლობთ არ მიყვარს უაზროდ სიცილი!
-მიდიხარ?
-წასვლამდე კოცნას ელი თუ რა ხდება
-არა რას ამბობ, ვიცი რომ ნორმალურად არც კი იცი კოცნა რა არის
-არადა ნორმალური ჩანდი, აშკარად ნერვოლოგთან გჭირდება ვიზიტი!
-ხვალ გნახავ!
-რაა? რას ნიშნავს მნახავ!
-როგორ ვხვდებით ხოლმე
-რას იტყვიან სენი უფროსები თუ გაიგებენ რომ სხვის სახლში უკანონოდ იჭრები, ისევ გახდები გენერალი?
-დიდხანს ფიქრობდი ჩემზე ? მეგონა უბრალოდ მოხვედი სენ კიდევ ყველაფერი გაგირკვევია
-საცოდაობაა ასეთი ქვეყნის სამხედრო სამსახურში რომ იწყებ მუსობას.... იარაღს უბრალოდ თუ დაიჭერ თორემ მეეჭვება კიდევ დიდხანს მოგიხდეს ომში წასვლა
-და იქნებ დავიღალე
-აჰ რა თქმა უნდა შენ ოჯახი, სექსუალური ცოლი და ხუთი შვილი გინდა. მშვიდად სახლში ჯდომა და ბავშვების ცქერა. ორი კატა ერთი ძაღლი
-ტყუილია!
-ნუთი
-კატებზე ალერგია მაქვს და ხუთი შვილი არ მინდა ექვსი მირჩევნია ...სამი ბიჭი სამი გოგო
-ექიმს ესტუმრე!- სერიოზული გამომეტყველება არ შეუცვლია ისე უთხრა და ზურგი აქცია. რაღაც აკავებდა,ვერ ხვდებოდა რა,მაგრამ წასვლა არ უნდოდა. გრძNობდა როგორ უყურებდა უკან მდგომი და რატომღაც წარმოიდგინა რომ შებრუნდა სწრაფად მოეხვია და ტუცებზე დააცხრა. თავზე ხელი გადაისვა და თვალები დახუჭა, სუნთქვა გაუხშირდა ,კანი ეწვოდა,თითქოს მთელი სხეული თხოვდა დარჩენას.
-შენგან განსხვავებით ვერ ვიტან როცა რაღაც მთელი არსებით მინდა და არ ვაკეთებ! - ხმა რომ გაიგო გონს მოსვლაც ვერ მოახერხა ისე მოეხვია ზურგიდან ნაკანი. მის სუნთქვას გრძNობდა, ტუჩები ყელზე ეხებოდა.ისე უნდოდა მოდუნებულიყო,ერთი ღრმად ამოესუნთქა და მთლიანად მას დაყრდნობოდა. თავი უკან გადაეწია და კოცნის საშუალება მიეცა,ამის ნაცვლად უბრალოდ მოიშორა მისი ხელები და ისე წავიდა უკანა რც მოუხედავს!
წასვლამდე გეგმები ჰქონდა,დარწმუნებული იყო რომ ისე დაასრულებდა როგორც თავად სურდა, ახლა კი უარესად იყო. უფრო დიდი დოზით იგრძნო მისი მონატრება, რა ენატრებოდა ვერ ხვდებოდა. რამდენიმე საუბარი, მისი მოულოდნელი გამოჩენა და მზერა? სხვა ხომ არაფერი აკავშირებდა ამ კაცთან,საერთოდ არაფერი!
ბაღათურიების სახლის კარი შეაღო და პირდაპირ მისაღებისკენ დაიძრა. დივანზე მიწოლილ წყვილს თავზე დაადგა
-მჭირდები,სასწრაფოდ!
-კატოს ავიყვან და მოვალ- მძინარეს დახედა ,მაგრამ ეკატერინეს უკვე გახელილი ჰქონდა თვალები
-მარტო ავალ...ისაუბრეთ ! თუ დაგჭირდები შეგიძლია ამოხვიდე- ნინიას გაუღიმა ,დათას აკოცა და წავიდა.
ხელები უკანკალებდა, სხეული უთრთოდა,სეშლილის ახე ჰქონდა და არ ჰგავდა ნინიას
-როგორც იქნა ,გადაწყვიტე და მოხვედი! მოკალი ვინმე, აწამე, დაასახიჩრე თუ ხელიდან გაგექცა და იმიტომ ხარ ასე.მომიყევი, დაგეხმარები როგორც შევძლებ. დალევ ?
-შენი შვილის ნათლია მინდ ამოვკლა-თქო რომ გითხრა რას მეტყვი?
-ანჩომ რა დაგიშავა?
-ანჩო რა შუაშია
-აბა?
-მეღადავები? მე მგონი შენი ძმაკაცი მინდა და სენ მეღადავები? ხვდები რა ხდება ჩემს თავს? ახლა როცა გეგმა მაქვს , ცოტა დარჩა შესრულებამდე ,მოთმინება და სრული მობილიზება მჭირდება პირველად კაცზე ვფიქრობ , თან ისე რომ ცემი სამიზნე არ არის! მე ავრ მისი სამიზნე, უნდა რომ ჩვეულებრივ ქალად მაქციოს ,კაცზე სუსტ ქალად,რომელიც მოეხვევა თავის კაცს და იფიქრებს რომ ყველაფერი კარგად იქნება,როცა არასდროს იქნება ყველაფეირ კარგად დედამიწაზე ათასი მათხოვარი,ავადმყოფი,გაჭირვებული და მომაკვდავია! შეიძლება ერთ წამში აღარ იყო რადგან ვიღაც იდიოტმა მოგკლას და რა მე უნდა მომეწონოს ვიღაც კაცი? ვინაა რატომ უნდა ვფიქრობდე მასზე,რატომ უნდა იყოს ის ჩემი პირველი გარყვნილი ფანტაზიის მოქმედი პირი? ვინ ჯანდაბაა საერთოდ !
-დაჩიზე ვსაუბრობთ?
-მოგკლავ ...
-არ დალევ?
-ეკატერინეს დავაქვრივებ ბათუ! მორჩი ასე ყურებას და რამე მითხარი ,კაცი არ ხარ? რამე მითხარი
-ქალი გჭირდება...მე არ ვიცი როგორ დავამშვიდო აღგზნებული ქალი თუ ის ჩემი ცოლი არ არის !
-აღზნებული არ ვარ !
-შეპყრობილი აბა?
-მითუმეტეს... მე და სეპყრობილი? წარმოუდგენელია
-იცი შენ ნერვიულობ
-ვიცი !
-მოგწონს, რაღაც მოგწონს და გინდა !
-შოკოლაი ხომ არაა კაცია,საშინლად სექსუალური, ჭკვიანი, ჯანდაბა საშინელი კაცია! მაჩუმებს,მაშტერებს, მართლა მგონია რო ერთს ჩავეხუტები და მერე მორჩება,რომ იმ მკლავებითშ ეუძლია მთელი ტვირთი მომაშოროს,გამათავისუფლოს გესმის?
-რომ მესმოდა ცოლი შევირთე...მართალია გავეყარე მაგრამ
-ვის ატყუებ, კი არ გაეყარე თამაშობ! ახლა ალბათ სხვა სეზონზე შეირთავ ცოლად,მოიტაცებ,გაიპარებით ან რაიმე საოცრებას ჩაიდენთ.შენ და შენი ფანტაზიები
-შენ დაჩის ფანტაზიები არ იცი
-შენ იცი?
-ღმერთმა დამიფაროს! დაჩი შენ ხარ უბრალოდ ის კაცია
-მივხვდი გმადლობ!
-არ დაჯდები?
-მეტყვი როგორ მოვიქცე? ხომ ხედავ უკონტროლო ვარ, ვერ ვფიქრობ ,როცა ფიქრს ვცდილობ მასზე ვფიქრობ და იმსი ანცვალდ რომ გადავწყვიტო რა ვუყო მისი თვალები ხებიან ფიქრის ობიექტები...ან სხვა რამე
-ასე უცებ თუ შეგიყვარდებოდა ვერ ვიფიქრებდი
-მე არ შემიძლია სიყვარული! მე არ მაქვს გრძნობები. არ მიცნობ?
-გიცნობ და იმიტომ გეუბნები!
-არა არ მიცნობ,მე არავინ მიცნობს
-საკუთარ ტავსაც არ იცნობ, ჩვენში მეორე ნაწილი არსებობს როდესაც სახლში შევალთ საყავრელ ადამიანს დავინახავთ და ამ ნაწილს სიცოცხლის უფლებას ვაძლევთ.
-და რომ გავალთ ისევ ძველი ნინო გავხდები?
-არა !
-არა?
-ის ნაწილი რომ გაცოცხლდება,რომელსაც არ იცნობ შემდეგ ისევ ისე აღარაფერი იქნება, მაგრამ მაინც სენ იქნები !
-ანუ საკუთარ ტავს დავკარგავ
-და შენ მოგწონს საკუთარი თავი?
-მე ასე ვარ კომფორტულად,ასეთი ვარ. არ მინდა მგრძNობიარე მტირალა ქალი ვიყო, მე ყოველთვის ვიყავი ის ვინც ვარ არასდროს ვყოფილვარ ვიღაცის სვილი შვილიშვილი და ქალი. ჩემი სახელი იცნოდნენ უბრალოდ და სხვა არაფერი!
-აღარაა დრო რომ იყო „დაჩის ქალი“
-სასაცილოა... ვიღაცის ქალი რატომ უნა ვიყო.ნივთი ვარ?
-მე ნივთი ვარ რადგან ეკატერინეს საკუთრებაში ვარ?
-დამცინი?
-როგორ გგონია
-არ ვიცი ! დავიბენი,საშინელი გრძნობა ყოფილა დაბნეულობა
-ყველაზე კარგი გრძNობაა როდესაც ვერ ფიქრობ, უბრალოდ ითიშები
-შენ როდის იყავი ასე
-ყველაზე დიდხანს მაშინ როცა გავიგე ანდროს არსებობის შესახებ...ისე ყოველ ჯერზე როცა ეკატერინე ცემს მკლავებშია!
-გონების გასათშად არ ვაპირებ კაცთან დავწვე! ეგ არ მოქმედებს ჩემზე !
-შენ ვერ ხვდები დაჩი ვინ არის... უბრალოდ ცოტა დრო გაატარე მის გვერდით და დარწმუნები რომ ის შენს გამო ერთ წუთსაც არ დაკარგავდა დარწმუნებული რომ არ იყოს თქვენს ერთოაში. როცა შენს ნაწილს პოულობ, არ აქვს მნიშვნელობა გგავს თუ არა შენნაირი დინჯია, გიჟია, შენნაირად ფიქრობს ცხოვრებაზე თუ სრულიად განსხვავებულია,უბრალოდ შენი ნაწილია და მორჩა ! შენ რომ მისი ნაწილი არ იყო დაჩის ისევ ჩემთან შეხვდებოდი, რაღაც მიზნით გამარტულ წვეულებაზე ან უბრალო ვიზიტის დროს შეხვდებოდით და ისე აუვლიდი გევრდს როგორც უბრალო ნაცნობს! ისე როგორც ყველას
-ამდენად ვერ მივენდობი, მე არ ვიცი რას ვგრზნობ. ვერ ვარქმევ სახელს ამ უცნაურ გაუგებარ სეგრძნებებს! სხვას ვერ ვენდობი,არ შემიძლია!
-შეგიძლია დაელოდო, ლოდინი კი უმტკივნეულო არ იქნება. შენი გაურკვეველი გრძნობები გაასმაგდებიან და კონტროლს დაკარგავ. ყველაზე და ყველაფერზე. ახლა კი უბრალდო დაჩი გყავს რომელსაც შეგიზლია ბოლომდე მიენდო
-გინდა მითხრა რომ ის ჩემზე ძლიერი ?
-ძლიერი ბრძოლის დროს მჟღავნდება,დაჩი სენთან ბრძოლას არ აპირებს. როგორც ვხვდები მოთმინებით ელოდება შენს ნაბიჯს, არაფერს გაზალებს ზედმეტს არც კი დაგელაპარაკება.
-ეს რა პრინციპია თავი მონად მოაჩვენე და მერე იბატონე ?
-ნუ ეცდები ანალიზის გაკეთებას, სიყვარული ისეთი რამეა ვერ მიხვდები წინასწარ რას გააკეთებ
-ხო ვხედავ ნათლად , ბატუ ბაღატურიას ტრანსფორმაციას! ისე გაგიჯდი ცოლს გაეყარე, მეზობელი,ქმარი და საყავრელი. ახლა ისევ უკან ბრუნდები ქმარი და მერე რა ისევ მეზობელი გახდები?
-დიდი დრო გვაქვს წინ ,ვნახოთ !
-არ მინდა შენსავითს ახლში დავჯდე, ბავსვებს მოვუარო ...ჯანდაბა ბავშვი ვახსენე? რა ბავშვი, მკვლელი ვარ რა ბავშვი! ჩემს შვილს ჩემი ცოდვები არ მოასვენებს !
-არც დაჩია შენზე ნალები, ცოდვა თუა იმ ადამიანების მოკვლა ვინც მოძალადე,ტერორისტი ავადმყოფი ქალებზე მოზალადე,ბავშვების მკვლელია მაშინ შვილი არასდროს უნდა მყოლოდა,არც ცოლი და საერთოდ იქედან წამოსვლის შემდეგ თავი უნდა მომეკლა!
-მანამ ვიბრძოლებ სანამ იქ არ მოვკვდები! სხვას ვერაფერს გავაკეთებ,ვერ ვიცხოვრებ იარაღის გარეშე ! მაშინ არ მაწუხებს სიზმრები როცა მღვიძავს მტრის შემოტევის მოლოდინში,ან გეგმას ვადგენ როგორ გავათავისუფლო ტყვეები, იერიშით ავიღო რომელიმე შენობა, სოფელი ანდაც ბანაკი ! ისე მოვკვდები ,მე კი არ ვაპირებ ასე სულელურად დავასრულო სიცოცხლე !
-იცი რამდენი ხანია კოშმარი არ მინახავს? დასაძინებლად არ გავლეშილვარ და ენერგისი დასახარჯად ორგია არ მომიწყვია?
-მშვიდად გძინავს ბათუ? - ხმაცავარდნილმა უთხრა და მზერა გაუსწორა
-ყოველ ღამეს როცა ეკატერინეა ჩემს გვერდით, თუ მათენდება მხოლოდ იმიტომ რომ მისი ყურებით ვერ ვკმაყოფილები. უბრალოდ ზოგჯერ იმდენად არ მყოფნის რომ მინდა სულ ვუყურო. ანდროს გაჩენის შემდეგ მაშინ მატენდება როცა რამე აწუხებს და ვერ იძინებს, ისევ სიე შემიძლია არ დავიძნო და ჩველებრივად გავაგრძელო მეორე დღე, სევ არ მოქმედებს არაფერი ისევ ის ვარ ,მაგრამ ყველაფრის დავიწყება შემიძლია როცა მასთან ვარ!
-ყველაფრის? იმ ხმებსაც ივიწყებ ?ყვირილს, ბავშვების ტირილს, ქალების კივილს. იმ ხმებსაც რომელსაც შენი ტყვეები გამოსცემდნენ ? შეგიძლია დაივიწყო ათასობით მიცვალებული რომელზეც გადაგიბიჯებია გზის გასაგრძელებლად? ყველაფერი შეგიძლია დაივიწყო? გგონია მეც დამავიწყდება ოდესმე ჩემი განვლილი 30 წელი?
-არასდროს დამავიწყდება,ყოველთვის გვემახსოვრება ჩვენი ცხოვრება , ცვენი წარსული უბრალოდ ჩაკეტავ და არ მისცემ საშუალებას თავს მოგეხვიოს, გონება დაიკავოს და წყვდიადში ჩაგიტრიოს
-წყვდიადის დედოფალი თავად ვარ ბაღათურია,რა ჩათრევაზე მესაუბრები- ჩაიცინა და აკანკალებულ თითებში სიგარეტი მოიქცია-ზოგჯერ ყველა ჭრილობა ერთად მეწვის, ღამით როცა ყველაფერი ბნელდება მგონია რომ სისხლი მდის კანიდან და ყველაფერს წითელი ფერი ანათებს. მეწვის ისე თიტქოს ზედ ცეცხლი მიკიდია, ამ დროს მიკვირს როგორ გადავრჩი,როგორ გაუძლო ჩემმა სხეულმა. იცი კლინიკაში მისვლისას ანალიზებს ორჯერ ვიკეთებ, იცი როგორ მინდა მითხრან რომ რაღაც საშინელება მჭირს რაღაც ისეთი რაც მომკლავს რომ მერე ავდგე და ტყვია დავიხალო! ჩემებთან მინდა, მერე ვხვდები რომ ისინი სამოთხეში იქნებიან ,რომ მათი მკვლელი კიდევ ტკბება ცხოვრებით და ისევ ვიწყებ მკურნალობას,რომ როგორმე ჯანმრთელი დარჩეს ჩემი სხეული. შევფუთო ლამაზად ,რათა ირგვლივ მყოფებმა ყურადღება არ მომაქციონ ,რათა ვერავინ მიხვდეს რას ვსაქმიანობ! და შენ გგონია რომ ერთი კაცი ,მოკვდავი დამავიწყებს ამ ყველაფერს თუნდაც რამდენიმე წუთით?
-განა კაცშია საქმე, გრძნობაა მთავრი და შესაძლოა ეს გრძნობა სულ სხვა ვინმესთან გაჩენილიყო. მაგრამ დაჩი ისეთია შენ რომ გაგიძლებს, ხო გაგიძლებს და არ დაეცემა, არ დაიჩაგრება ,არ დაიხევს უკან არასდროს. არ შეშინდება შენი ცვლილებისას, შენი ცხოვრების გაცნობისას , არ დაიხევს უკან არასდროს ,
-მუდმივი არაფერია ...შენი სიტყვებია ბათუ!
-ახლაც ასე ვფიქრობ...ადრე მხოლოდ მიზიდავდა ეკატერინე, მერე გავიცანი,გავიხსენე ვინც იყო და უბრალოდ ვიცოდი რომ ის იყო ვინც მჭირდებოდა, ცოლად რომ შევირთე უკვე უგონოდ მიყვარდა,ეს სიყვარული მუდმივი არაა . სულ იცვლება, რაღაც ახალს აღმოვაჩენ ყოველდღე,ანდროს შემდეგ სულ სხვანაირად ვხედავ ეკატერინეს როგორც ქალს.თითქოს ყოველ დღე თავიდან მიყვარდება,ყოველ დილით როცა მკოცნის სხვა ემოციით მმუხტავს. ზოგჯერ ისე ვბრაზდები, ისე ვგიჟდები რომ შემიძლია მივვარდე და ყველას დასანახად ვაკოცო. სხეული მეწვის ხოლმე რომ ვუყურებ და ვერ ვეხები! მაგიჟებს მისი თავშეკავებულობა,მისი სიმშიდე და უემოციობა მერე ერთს გამომხედავს ისე როგორც მხოლოდ მე მიყურებს და თავიდან იწყება ყველაფერი!
ნინია სუნთქვაშეკრული იჯდა , ნელ-ნელა ეპარებოდა ღიმილი ბაგეზე , მერე უბრალოდ მოეხვია და გულწრფელად გაუღიმა ,ბედნიერების ნაპერწკალს გრძნობდა
-ბედნიერი ვარ რომ გიცნობ, მყავს შენნაირი მეგობარი და გხედავ ასეთს როგორიც ხარ!
-დიდი პატივია შენს გვერდით ყოფნა , შენთან მეგობრობა ნინია
ნინია წავიდა ,სახლში დაბრუნდა და იმ ღამით გამოიძინა. მეორე დღეს დილა ვარჯიშით დაიწყო. ოთახის ცენტრში ჩამოკიდებულ ტომარას გამეტებით უშენდა მუშტებს,ფიქრობდა საღამომე რა უნდა გაეკეთებინა,დარწმუნებული იყო რომ ღამით ეწვეოდა „აუპათიჟებელი სტუმარი“. სპორტული საცვლებით იდგა , გრძელი ნაწნავი ზურგზე ჰქონდა გადაწეული .
-იმედია მთელი ღამე აქ არ გაგიტარებია
-დაჩი ამ დროს აქ რას აკეთებ?
-საღამოს მელოდი ,მაგრამ მე ახლა მომინდა შენი ნახვა
-ასე ნუ მიყურებ! - პირველად განიცადა სიშიშვლით განცდილი უხერხულობა, ისედაც გაწითლებულს თავიდან შეეცვალა ფერები.ღღმად სუნთქავდა,სხეული სულ მთლად დაცვარული ჰქონდა. მკერდი სწრაფად აუდ-ჩაუდიოდა
-ნეტავ ხედავდე შენ როგორ მიყურებ !
-რა გინდა მითხრა რომ ჩემი მზერა გაწუხებს?
-ჩემი მზერა შემაწუხებელია? ისე სულ ასეთ ფორმაში ვარჯიშობ?
-ძირითადად ხო...არ მითხრა რომ შენ საბანმოხვეული ვარჯიშობ
-საბნის ქვეშაც ვვარჯიშობ ხოლმე ,სხვა დროს გაჩვენებ.ისე კი შორტით ... სანამ წამრმოიდგენ როგორი ვარ შორტით. იქნებ ყავა მაინც შემომთავაზო ...
-კარგი აზრია, გაამზადე მე შხაპს მივიღებ და მერე შემოგიერთდდები- უცებ გაეცალა იქაურობას,სწრაფად ჩაუარა გვერდით დაჩის და ოთახიდან აორთქლდა. სააბაზანოში შევარდა ,სწრაფად გადაივლო წყალი . ჩაიცვა და რამდენიმე ღრმა ჩასუნთქვის შემდეგ დაბრუნდა მისაღებში. შემდეგ შენიშნა აივანზე მდგომი სილუეტი და იქეთ წავიდა.
-ამას ეწევი ყოველ დღე?
-მოსაწევს მპარავ?
-წესით კარგ ხასიათზე უნდა იყო
_შენზეც არ მოქმედებს როგორც ვხედავ ...არ ყოფილხარ ანგელოზი- ტუჩებშორის მოქცეული ღერი გამოგლიჯა და თავად დაარტყა ნაფასი
-აქტიური მწეველის კვალობაზე კარგად ვარჯიშობ... უფრო მალე უნდა იღლებოდე
-ნორმალური ანატომია არ მაქვს...ჩემი სხეული ყველაფერს განსხვავებულად იღებს!
ყავის ფინჯანი აიღო და რამდენიმე ყლუპი მოსვა.
-ასეთი გემრიელი რატომაა?
-საიდუმლო რეცეპტია
-შენ არ იცი როგორ მიყვარს ხალხის გამოტეხვა
-ჩემზე წამება არ ჭრის...რამე სხვა უნდა მოიფიქრო
-რამდენჯერ ყოფილხარ ტყვე
-ოთხჯერ
-საშინელი მეომარი ყოფილხარ, ოთხჯერ როგორ ჩავარდი
-შენ?
-მე ახლაც ტყვე ვარ , საკუთარ სხეულში გამომწყვდეული ტყვე!
დაჩის გარეგნულად არაფერი ეტყობოდა,სიტყვაც არ უთქვამს.თითქოს რეაქციაც არ ჰქონდა ქალის სიტყვებზე,მის სევდაჩამდგარ თვალებს მშვიდად უყურებდა. თვალი არ მოუშორებია მისი სახისთვის როცა ქალმა მზერა აარიდა და სივრცეს გაუსწორა თვალი.
-გგონია რომ შეგიყვარდები, ისეთი როგორიც ვარ ? იმდენად არანორმალური ხარ რომ ფიქრობ ჩემთან ყოფნას შეძლებ და რამდენიმე დღეში დასაშვებია საათშიც არ გაიქცევი? იმდენად სულელი ხარ რომ გგონია სადმე გამექცევი? ოდესმე თავს დაიხსნი ჩემგან თუ მე შენთან მცირედი შვება მაინც ვპოვე?
-უკაცრავად სხვაგან მოხვდით! შენს შეყვარებას არ ვაპირებ, არასდროს გავრბივარ იმ ადგილიდან სადაც თავად მივედი, საკუთარი ნებითა და სურვილით, ბრძოლის ველზე არ ვართ გაქცევა რომ იყოს საჭირო! სიტყვა მიყვარხარ სისიულელეა,შენ ვერ მეყვარები შენ ჩემი ნაწილი ხარ , ის ვინც მჭირდება და ვისაც ვჭირდები. ჩვენ შორის ცალმხრივი ვერაფერი იქნება ,უბრალოდ შენ ჯერ ვერ იაზრებ იმ ყველაფერს რაც მე დარწმუნებით ვიცი! არსად მეჩქარება ,მე მჯერა შენი და ვიცი მალე მიხვდები რომ უკვე მეკუთვნი , ჩემი ხარ და თავად არ გაქვს წასვლის უფლება!
-მგონი ღმერთი დამცინის, უნდა გავგიჟდე და შენი თავი გამომიგზავნა. უბრალოდ ვერ ვიგებ სასჯელი ხარ ჩემი თუ ღმერთმა გადაწყვიტა წამებაი ნინიასი შეწყვიტოს უცებ გამაფრთიანოს და მითხრას შენნაირებსაც შეუძლია ცხოვრება არსებობის ნაცვლადო
-მე ვიცი რომ ჩემს მიმართ სიკეთე გამოიჩინა და იმიტომ გიპოვნე !
-გითხარი რომ ასე გაღიმების უფლება არ გაქვს?
-და ამის უფლება მაქვს თუ უნდა მოვიპოვო- ისედაც ახლოს იყო,მაგრამ ამჯერად ხელი თმაში შეუცურა ნაწნავი დაუშალა და ლოყაზე ,ტუჩთან ახლოს იმდენად ნაზად და ხანგრზლივა აკოცა რომ ნინია ნამდვილად გაითიშა. თვალები დახუჭა და უბრალოდ გაიტრუნა-გიკრძალავ ჩემთვის შენი სურნელის დამალვას- თმა მუჭში მოიქცია ,სურნელი ღრმად შეიგრძნო , ყელში აკოცა -ერთ დღეს შენი სუნი მექნება
იგრძნო რომ დაჩი წასვლას აპირებდა, ყოველთვის ასე იქცეოდა როცა ემოციის ზედა ზღვარს უახლოვდებოდა. ინსტიქტურად მოხვია ხელები და ჩაეხუტა . თავი გულზე მიადო და თვალები მაგრად დახუჭა, ფიქრობდა რომ გაუჭირდებოდა, თავს ძალას დაატანდა როგორმე რომ გაეძლო სინამდვილესი კი როცა მისი გულისცემა გაიგო სიამოვნების გარდა ვერაფერს გრძნობდა. ნამდვილად ეს იყო სასიამოვნო შეგრძნება და არაფერი სხვა.
-არ წახვიდე , დარჩი !
-ნაია ..
-ასე ნუ მეძახი გთხოვ ...ვერ ვხვდები მტკივა თუ არა
-შენ ნინო არ ხარ,ჩემთვის ნაია გაჩნდა ასე დაგარქვეს
-ნაია მოკლეს
-ნაია ცოცხალია , ნაია დაგიხსნის ტყვეობიდან - თავზე უსვამდა ხელს , თითებს თმაში უცურებდა და ისე ესაუბრებოდა რომ არც კი შერჩხეულა, კანზე ისევ გრძნობდა მის სუნთქვას, ტუჩები ეხებოდა და ნელ-ნელა უხილავი თავისუფლება იპარებოდა მის სხეულში
- ასეც ვიცოდი...- წაუხდა განწყობა,თითქოს წამში მოიშორა მისმა სხეულმა სიამოვნების ნაპერწკალი- შენ გინა შევიცვალო, შენ იმიტომ გინდა იყო ჩემთან რომ დარწმუნებული ხარ ჩემში ვიღაც სხვა ცხოვრობს, საყვარელი,კეთილი,თბილი და მოსიყვარულე ქალი რომელსაც ვარდისფერი კაბები უნდოდა ბავშობაში და რომელსაც ქალის სული აქვს! შენ ნინო არ მოგწონს,არ გინდა და შეიზლება ვერ იტან! შენც ჩემი სხეულის მონა გახდი? და გინდა ნაიას მბრძანებელი იყო? ნაია იპოვნო ,შექმნა და მთელი ჩემი 30 წელი გააქრო? ისე გამოიყენო როგორც გიდნა?
-ასეთი ძნელია იმის გააზრება რომ უბრალოდ შენ მჭირდები?!
-შეუძლებელია !
-რადგან ასეა ე.ი შესაძლებელია ,უკვე მოხდა და ამას წინ ვერ აღუდგები!
-არასდროს დაიღლები? მთელი ცხოვრება რომ დაგჭირდეს ამის განმეორება, დარწმუნება და კიდევ ჩემი მილიონობით პრობლემის დანახვა მოგიხდება
-ხედავ? უკვე ჩემზე ფიქრობ, ღელავ , არ გინდა რომ ცუდად ვიყო
-დამცინი?
-კიდევ გაიცინე ,გთხოვ - წამით გაუშეშდა მზერა დაჩის, მთლიანი გამომეტყველება შეეცვალა თითქოს გაითიშა -ნაია
-მგონი მე უფრო დიდი პრობლემა მაქვს, შენ აშკარად აფრენ- ინსტიქტურად გაეღიმა . თმაში შეიცურა გრძელი თითები , ქარისგან რომ დაეცვა და უკან გადაიწია- შეპყრობილივით ნუ მიყურებ ,მინდება ერთი მაგრად შემოგარტყა და ამ აივნიდან გაფრინო
-უნდა წავიდე!
-რატომ? მოგბეზრდა?
-ვეღარ მოვითმენ და გაკოცებ !
-მა-კო-ცებ არა , მაგრამ მა-ო-ცებ კი ! აქ მინდა რომ იყო, ყელში მაქვს უკვე შენი მოვარდნები და გაქრობები ! ასე შენს ნებაზე ვერ იმოქმედებ - უკან დაიხია, თმები მაღლა შეიკრა და დაჩისკენ დაიძრა-ერთხელაც ისეთ დროს მოხვალ მე რომ ცუდ სიზმარს ვხედავ და ისე დაგაჭედებ ტყვიას ღმერთიც ვერ გიშველის !
-ის 5 სროლაც გამოსასყიდი გაქვს !
-კარგი იუმორის გრძნობა გაქვს, ვაფასებ!
-ისევ იცინი -თავი გვერდით გადახარა და ისე უყურებდა - ცოვილი ანგელოზი ხარ ,
-ეშმაკი ვარ ,ქალია ეშმაკი ხომ იცი !
-არა !
-როგორ გიყვარს წინააღმდეგობის გაწევა, ერთხელ დამეთანხმე და იქნებ რომ ამომივა ყელში დაგინდო და წამებით არ მოგკლა!
-საშინელი ფიქრები გაქვს,ღმერთო როგორ ინანებ ერთ დღეს
-მუქარაა?
-გაფრთხილებ , არ მინდა რომ შემდეგ მოსანანიებელი გაგიხდეს
-იმდენი რამე მაქვს მოსანანიებელი შენი მუქარა მემილიარდე ადგილას იქნება სიაში!
-შენი თვალების გამო როდის მოინანიებ! შენი მზერის გამო როდის მოინანიებ! შენი ტუჩების გამო ,ღიმილის გამო . შეძლებ მოინანიო? ვერა ვერ შეძლებ მიუტევებელია ! -
-მიდიოდი!-მიხვდა რომ უკვე ცუდად იყო, დაჩი უნდა წასულიყო არ შეეძლო დიდხანს ამდენი ემოციის ატანა, ცოტაც და გული გაუსკდებოდა. სვებას კი ვერ ხედავდა !
-ერთი და იგივე რამ გვსურს ნაია
-ცემს ტვინსი აღწევ ამ მზერით თუ სადმე სხვაგან- ისევ მისკენ დაიძრა,უკვე მოთინების უნარი აღარ ჰქონდა - უნდა წასულიყავი! - ხელები ყელზე მოხვია, სემდეგ სახეზე შეახო- ჯანდაბა ! შენ ხარ ლურციფერი? ცოცხლად ვიწვები თუ ასეთი შეგრძნება რატომ მაქვს რომ გეხები - ცხვირის წვერი კანზე შეახო და წამით დახუჭა თვალები - არ მჯერა ! - უცებ გაახილა თვალები და გაიცინა
-მე მჯერა !
-შენ ვერ მიხვდები მე რა არ მჯერა ...
-შევამოწმოთ ...გახსოვდეს რომ მე წასვლას ვაპირებდი - ისე უთხრა თვალი არ მოუშორებია
-შენ ახლა გგონია რომ ჩემს გონებაზე ზემოქმედება მოახდინე, თან იმდენად რომ გაბრუებულს მომხვევ ხელს და მაკოცებ? კარგი ტუჩები გაქვს ალბათ , კოცნაც გეცოდინება,მაგრამ საერთოდ არ მინდა ახლა გულისრევამ შემაწუხოს ! გასასვლელი იქეთაა
-გახსოვს ხომ საყვარელი რომ ხარ პატარა თინეიჯერის ამპლუაში!
-ღმერთმანი შემიძლია მოგკლა!
-უკვე მოვკვდი , გილოცავ !
-მკვდრები ასე არ მიღიმიან და ასე არ მიყურებენ!
-მე განსხვავებულად მომკალი, იარაღის გარეშე, სისხლის გარეშე !
-სურვილისგან ?
-კმაყოფილებისგან!
-რომელი კმაყოფილებისგან - გაკვირვება ევრ დამალა ,არადა ფიქრობდა რომ თავად დაასრულა საუბარი, გაიმარჯვა და ყველაფერი ნათელი გახდა
-შენი რეაქცია, გრძნობები და განცდები მგვრიან კმაყოფილებას ახლა კი იმხელა დოზა მივიღე რომ გადავაჭარბე ნაია
-მიდიოდი
-მაგრამ არ გამიშვი !
-ახლა წახვალ
-უკვე გვიანია!
-რეალური ხარ?
-ისე როგორც შენ ხარ ახდენილი ოცნება ჩემი!
........
ყველაზე მეტად ის აწუხებდა რომ საკუთარ გზას ვეღარ ხედავდა.კიდევ დიდხანს მოუხდებოდა კლინიკასთან დამშვიდობება,არადა პირველად გრძნობდა თავს კომფორტულად და კმაყოფილად . ისევ გაყინვა მოუხდა,ყველა გრძნობის ერთად,ერთ წერტილში თავმოყრა და ფეხზე მყარად დგომა. გგონიათ ნანობდა ელეონორას გაცნობას?წამითაც არ უფიქრია ამაზე, არც აზრი შეუცვლია ისევ დარწმუნებული იყო რომ ხორგუანი მისთვის შექმნილი ქალი იყო. ბექას ცოდვებით ვერ გააკვირვებდი!
გაქცევის დიდოსტატად ჩამოყალიბდა, ახლა როცა ტვინი თავისუფალი ჰქონდა, მთელი სხეული შხამისგან დაცლილი ორმაგად დიდი ძალა ჰქონდა. სახლი ისე დატოვა და ჩავიდა მამამისთან სტამბოლში დამერწმუნეთ არავის გაუგია ამის შესახებ. კაცი თავის ნომერში რომ დაბრუნდა და ოთახში ბექა დახვდა ადგილზე გაშეშდა
-ბექა აქ რა გინდა?
-გამარჯობა მამა,მე კარგად ვარ შენ როგორ ხარ?
-მშვიდობაა შვილო?
-ცხოვრებაში პირველად მჭირდება რომ მენდო და ცოტა არ იყოს მეშინია შენი მამობის , ეჭვი მეპარება მიცნობდე
-ახლა კლინიკაში არ უნდა იყო? რამე შეგემთხვა? არ ღირდა იქ დაბრუნება ყველა გიცნობს და შეიძლება არც აგიყვანონ
-ჩემი პროფესია არაფერ შუაშია
-პირდაპირ მითხარი გთხოვ, აღარ შემიძლია ამდენი ნერვიულობა
-ყველაფერი ჩემს სახელზე უნდა გადმოაფორმო ,მთელი ქონება თუ გინდა რომ არ დაკარგო ყველაფერი უნდა მენდო !
ისე უყურებდა სულ მთლად დააბნია კაცი. მოწყვეტით ჩაეშვა სავარძელში და თავი ხელებში ჩარგო
-მეტს არაფერს მეტყვი ხომ?
-კარგად იცი ვინ ვარ და როდის როგორ ვმოქმედებ. იფიქრე შენი ადვოკატი არ მჭირდება, ის ვერაფერს გაიგებს -მაგიდაზე დადებული ფურცლები და კალამი აჩვენა და მერე მშვიდად ჩამოჯდა
რამდენიმე წუთი ჩუმად იჯდა კაცი, ბექა ეწეოდა და მოთმინებით ელოდა.
-არაფერი მჭირდება, სულ ტყუილად ვშრომობ თუ ჩემი ერთაერთი ვაჟის იმედი არ უნდა მქონდეს. ხომ იცი მე ადრეც დარწმუნებული ვიყავი რომ ოდესმე ამოხვიდოდი ჭაობიდან! ჩემთვის ისიც საკმარისია რომ ქალიშვილი დავკარგე ,შვილიშვილებს შორიდან ვუყურებ და მათთან ყოფნა არ შემიძლია- მაგიდასთან მივიდა კალამი აიღო და ხელი მოაწერა რამდენიმე ადგილას
ბექას უბრალოდ არ სჯეროდა რომ მარტივად დაარწმუნებდა მამას, უბრალოდ სცადა ახლა კი გაოცებული იყო.რაღაც შინაგან სიხარულს გრძნობდა ,თითქოს თავიდან დაინახა სულ სხვანაირი მამა. არაფერი უთქვამს საბუთები აიღო. შეინახა და გასვლამდე მოეხვია
-საქმე განაგრძე... რომ დაასრულებ თუ არ შეგეხმიანები აქედან მაინც არ წახვიდე. არავის უთხრა აქ რომ ვიყავი,დაივიწყე ყველაფერი და ექიმთან მიდი!
წავიდა, უკან დაბრუნდა. შემდეგ სახლიდან ისე გააბიჯა თითქოს მთელი ეს დრო იქ იყო და პირდაპირ გიორგისთან წავიდა. სახლიდან ტყუპების ხმა ისმოდა,მაშინვე გაეცინა და სწრაფად გააღო კარი.
-თათუუუ ,თორნიიი ნათლია მოვიდაა აბა სად არიან ჩემი ბვშვები?
-ნათლიიიი - ორივე გაიქცა და ისე ჩაეხუტა ლამის წონასწორობა დაკარგა .ხალიცაზე გაშხლართული გიორგი გაკვირვებული უყურებდა. ბავშვების მოფერებით რომ იჯერა გული მერე ძმაკაცს გახედა
-ლიზიკო სად არის?
-სააბაზანოშია ... მშვიდობაა ?
-წამო ორ წუთს საქმე მაქ
გიორგი უსიტყვოდ გაჰყვა უკან. კაბინეტში რომ შევიდნენ დაჯდა და დაელოდა როდის დაიწყებდა საუბარს
-ვერაფერს გეტყვი,უბრალოდ იცოდე რომ ყველაფერი რაც მოხდება ჩემი ნებით გავაკეთებ და ისე წავა როგორც ვგეგმავ. არ ინერვიულო და უბრალოდ მოდი როცა მიხვდები რომ შენი იქ ყოფნა საჭირო იქნება !
-ხორგუანი ! ვიცოდი რომ ეგ ქალი საშინელებას დაგმართებდა
-რა გთხოვე ორი წუთის წინ?
-სიტყვის თქმაც არ დამაცადო! არ ვერევი,როგორც გინდა ისე მოიქეცი თუ გგონია რომ ღირს გააკეთე ყველაფერი ,როცა მიხვდები რომ გჭირდები უბრალოდ დამირეკე მითხარი სად მოვიდე და იქ გავჩნდები ! ვახშმად დარჩები თუ წახვალ
-დავრჩები,ლიზიკოს ნახვა მინდა
სხვა არაფერი უთქვამს გიორგის, მშვიდად განაგრძო ბავშვებთან თამაში.მალე ელიზაბეტიც მივიდა და როგორც ყოველთვის ხალისით განაგრძეს საღამო. ვახშმის შემდეგ დაემშვიდობა ოჯახს და წავიდა.
ღამით არ უძინია, მარტო იჯდა სიბნელეში განათებულ ქალაქს უყურებდა სხვენში მოკალათებული და ძველისძველ ალბომს ათვალიერებდა.მტვრით დაფარულ სურათებზე ყველაფერი სხვანაირად იყო. იქ დედაც იყო ,ოჯახი იყო და არა უბრალოდ სისხლით ნათესავები, რომლებიც ერთმანეთს ვერც კი ხვდებონენ.
დილაარიან დაიწყო ყველაფერი, იქნებ სხვა დროს დაიწყო,მაგრამ იმ დროს ბექა ჩაერთო თამაშში. თითქმის ყველა ჟურნალსა და საინფორმაციო წყაროში საუბრობდნენ იმაზე რომ ბექა კონჯარია ხორგუანების კომპანიაში თვით ელეონორა ხორგუანის მრჩეველის თანამდებობაზე დაინიშნა. მას მერე რაც კონჯარიამ ქალბატონი ელეონორა თავისი მოხერხებულობითა და გამჭრიახობით გამტაცებლებისგან იხსნა, ქალბატონმა ხორგუანმა გადაწყვიტა არ დაეკარგა ასეთი პიროვნება და საკუთარ მარჯვენახელად ნიშნავდა. მატი ფოტოები გარეკანზე იწონებდა თავს, ყველა სხვადასხვა რამეს წერდა მათ შესახებ ზოგიერთი ჟურნალისტი მათ წარსულსაც მიმოიხილავდა.
კონჯარია კი იჯდა სიგარეტის კვამლში ჩამალული და კმაყოფილი იღიმოდა. წარმოიდგენდა გაგიჟებული ელეონორას თვალებს და მთელს სხეულში ჟრუანტელი უვლიდა. წამებს ითვლიდა მის გამოჩენამდე, ეზოში იჯდა საუზმობა აუზთან გადაწყვიტა რატომღაც მზიანი ამინდის გამოყენება განიზრახა .ის ის იყო ყავა უნდა მოესვა ეზოსთან მანქანები რომ გაჩერდა „გაკვირვებულმა“ გახედა ჩვეულებრივზე სწრაფი ნაბიჯებით მიმავალ ქალს ,სიო თმებს ურევდა მზე ანათებდა თუ ქალი მთელი თავისი სხეულით ვერ გეტყვით. ბექა მონუსხული ადევნებდა თვალს და იმ წამს მზად იყო ამ ქალის ხელით მომკვდარიყო. ჩვეულებრივზე გამჭვირვალე ჰქონდა კანი ელეონორას, თვალებში ცეცხლი ენთო .ყავისფერი სფეროები ცეცხლისფრად უელავდა . როგორც კი მიუახლოვდა ფეხზე მდგომ კონჯარიას მაშინვე მოუქნია ხელი და ლოყაზე გრძელი თითების კვალი დაატყო .
-როგორ ბედავ შენ, ვიგინდარა ჩემს აბუჩად აგდებას. როგორ ბედავ შენ ჩემთვის პრობლემის შექმნას და გეგმის არევას - გგონიათ ყვიროდა? ყბებდაჭიმული საუბრობდა, ყელზე იისფერი ვენები ეტყობოდა,კუნთები დაჭიმვოდა და სიმივით გახდომოდა .გრძელი ხელები ბექას მიმართულებით ჰქონდა გაშვერილი .კონჯარიამ თავი როგორც კი გაასწორა , ტუჩიდან გამოჟონილი წვეთი სისხლი ენის წვერით მოიწმინდა გაიცინა და წამში ჩაავლო ხელი ქალის თეთრ მკლავს, თავისკენ მიიზიდა თითები ჟღალ თმაში შეუცურა და ბრაზისგან ფერდაკარგულ ტუჩებზე დაეწაფა. ქალი ეწინააღმდეგებოდა, თავის დახსნას ცდილობდა ტუჩზეც კი უკბინა ,მაგრამ კონჯარია ვერ წყდებოდა.უბრალოდ არ შეეძლო ამ სიამოვნების მოკლება, საპასუხოდ კბილებით წაეტანა მის მსხვილ ქვედა ტუჩს და ქალის ჩუმი კვნესა რომ ჩაესმა შემდეგ იგრძნო როგორ მოუდუნდა ათრთოლებული სხეული ხორგუანს, მკლავები ყელზე შემოეხვია და კოცნაში აჰყვა. თვალებში უყურებდა და მთელი სხეული ეწვოდა, თითქოს ქალში არსებული ცეცხლი გადაედო . კოცნა შეწყვიტა,მაგრამ ხელი არ გაუშვია.სუნთქვაგახშირებულ ქალს უყურებდა,მისი ვნებაჩამდგარი თვალები საოცრად ანათებდნენ-მამაჩემი მოგკლავს თუ ვეტყვი რომ ეს ყველაფერი მოიგონე, უკვე ასჯერ დამირეჯა .ახლა სავარაუდოდ გზაშია და მალე ჩამოფრინდება
-შენ არ გინდა რომ მომკლას,ამიტომ ეტყვი რომ ახალი გეგმა გაქვს . ასე დამიახლოვდები , მაცდუნებ და მამაჩემის წინააღმდეგ ამამხედრებ! შემდეგ მე მამაჩემის ქონებას მარტივად გადმოგიფორმებ რადგან შენ მაცდუნებ,გონებას ამირევ და ყველაფერი დასრულდება
- ტვინგამორეცხილი ნარკომანის პირობაზე მაოცებ- თავი გაითავისუფლა მისი მკლავებიდან და უკან დაიხია. მაგიდას შეხედა და იქეთ დაიძრა - იმედია ყავის დალევა ვერ მოასწარი
-წუთის წინ მკოცნიდი და ახლა ფინჯანს ვერ შეეხებ ტუჩებს?
-შაქრითაა თუ უშაქრო
-უშაქრო
-შეგიძლია დაჯდე !
-ნებას მრთავ?
-რატომაც არა , ბოლოს და ბოლოს შენი სახლია . პატარა და მყუდრო ... აუზიც გქონია - ეზოს მოავლო მზერა და ყავა მოსვა .წელში გამართული იჯდა და საკუთარი სახე ჰქონდა დაბრუნებული-სახლს დაგიტოვებთ, არ მიყვარს ქოხები !
-რა კეთილი ხარ ...მეც დაგიტოვებ შენს სასახლეს.ვერ ვიტან მუზეუმში ცხოვრებას, მუზეუმი უნდა დაათვალიერო .სახლი შენს ისტორიას უნდა ყვებოდეს
-რა საყავრელი ხარ , გგონია ჭიაყელა ხარ რომელიც თევს გადაყლაპავს?
-შენ უბრალოდ ანკესი ხარ ,მამაშენი გიყენებს ,მაგრამ ვერ გაითვალისზინა რომ ზვიგენის დაჭერა ანკესით არ შეიძლება
-რა მეამიტი ხარ, თავდაჯერებული და სულელი!
-კარგია ასე თუ გგონია
-წარმოდგენა არ გაქვს მამაჩემს რა შეუძლია
-მე ის ვიცი მხოლოდ შენ რა შეგიძლია
-წარმოდგენა არ გაქვს !
-კომპანიაში როდის გესტუმროთ? მინდა ყველა გავიცნო,იქნებ წვეულებად მოაწყო
-მამაჩემს უნდა ვესაუბრო, იმედია დავარწმუნებ . ვაი ექიმი როგორ უნდა გახდეს ჩემი მარჯვენახელი არ ვიცი
-უთხარი რომ შენთან დაწოლა მინდა და ყველა შენს შემოთავაზებას სირ** ვთანხმდები.არც პირველი ვიქნები არც უკანასკნელი ვინც შენ გამო მოკვდება !
-ასე ძალიან თუ გინდა სიკვდილი მითხარი და აღარ გავირჯები შენს გადასარჩენად
-ასე ძალიან რომ მოგწონვარ სიტყვითაც შეგიძლია მითხრა
-შენი ინტელექტი საოცარი სიჩქარით ეცემა ,სეეცადე ისევ აიმაღლო,მომდევნო შეხვერისას დაგჭირდება. ახლა კი უნდა დაგტოვო
-წასვლამდე არ უნდა მაკოცო?
-მასხარასთან როგორ დავიჭირე საქმე, ამ შეცდომას თავს ვერასდროს ვაპატიებ
ჩაილაპარაკა ა ისე წავიდა უკანა რც მოუხედავს. ბექა მანამ უყურებდა სანამ სახლს არ მიეფარა.შემდეგ გაეცინა და კმაყოფილმა განაგრძო საუზმობა. სიცილი აუტყდა გიორგის სახე რომ დაინახა ეკრანზე
-გისმენთ ჩემო სულის კოკობო
-ელეონორას მარჯვენა ხელი? ღადაობ შე ჩემა?
-ძაან მაგრად
-კაიფი დაიწყე?
-დიდი დოზით ... ახლაც არ გაუვლია მგონი- ტუჩზე გადაისვა თითი და გაიცინა - წადი მიხედე ნახაზებს მე განვაგრძობ კაიფს
-არის განვაგრძო საქმე...აუუ მართლა რამდენი საქმე მაქ წავედი
-მიხედე საქმეებს ჩემო „ლ“ომო
მობილური გადადო და საქმეებს მიხედა. ისე შებინდდა საბუთებში ჩაფლულმა ვერც კი გაიგო,შემდეგ თავი მოიწესრიგა,გამოიცვალა და სახლი დატოვა. მანქანაში ჩაჯდა და სწრაფად დატოვა ეზო. უკან მიჰყვებოდნენ, მაგრამ მალევე ჩამოიშორა მდევარი და ერთ-ერთ კორპუსთან გაჩერდა. მანქანა ავტოსადგომზე შეიკვანა, კიდევ მოავლო მზერა გარემოს დარწმუნდა რომ არავინ მიჰყვებოდა ,ლიფტში შევიდა და ბოლო სართულზე აღმოჩნდა. კარზე არ დაუკაკუნებია, გასაღებით გააღო და მშიდად შევიდა. სარკეები იყო ყველგან,ერთი უზარმაზარი დარბაზი სარკეებით და აივანი ,კლასიკური მელოდია ჟღერდა ,სიწყნარე და სხვა არაფერი. აივანზე იჯდა ქალი , მის ზურგს ხედავდა მხოლოდ. მხრებში გამართული იჯდა და ხედს უყურებდა. აივანზე რომ გავიდა პირდაპირ მის გვერდით დაჯა და ლოყაზე აკოცა ქალს
-საღამომშვიდობისა ელეონორა
-დაგაგვიანდა
-ცეკვავ?
-აღარ
-რა ჟანრს
-ბალეტს
-ბალერინა ხარ ?
-არ ვარ ,ვიყავი !
-ტრამვა მიიღე თუ რატომ აღარ ხარ ბალერინა?
-აქ ამაზე სასაუბროდ არ მომიწვევიხარ ...საერთოდ ისიც ვიფიქრე რომ გასაღებს ვერ ნახავდი
-ჩემ შესაძლებლობებში ეჭვი გეპარება...რა გგონია რომ მამაშენმა არ იცის აქ რომ ვარ?
-უკან გამოგყვნენ ?~
-აივანზე რომ ზიხარ გგონია მამაშენმა არ იცის ვინ მოდის შენთან?
-არ იცის ამ სახლზე!
-მე ჩამოვიშორე ისინი ასე რომ შეგიძლია დაიწყო
-არ გინდა ჩემთან ბრძოლის წამოწყება ასე ვერაფერს გახდები, ექვსი წელია ვცდილობ ყველაფრის გარკვევას, მტკიცებულებების შეგროვებას და ნუ გააკეთებ ისე რომ ამდენწლიანი მუშაობა წყალში ჩამეყაროს ! არ ვიცი რატომ გეუბნები ამას, უბრალოდ დარწმუნებული ვარ რომ მამაჩემთან გარიგებაზე არც კი იფიქრებ .შენზე ბევრი მსმენია და ნახევარიც თუ სწორია არ უნდა ვცდებოდე, თუმცა დარწმუნებული იყავი რომ გაგანადგურებ თუ მიღალატებ- უყურებდა მშვიდად ,ემუქრებოდა ისე თითქოს განსაკუთრებულს არაფერს ამბობდა.
-რატომ გადაწყვიტე მამაშენის განადგურება ,ის ხომ მამაა შენი. მე მის გადასარჩენად ვაკეთებ ყველაფერს თორემ ის ფული სულ მახატია .რატომ უნდა დავიჯერო რომ მახეში არ გინდა ჩემი შეტყუება
-ყველაფერს ვერ მოგიყვები, არც მაგდნად გენდობი! რომც გენდო ჩემი პირადის მოყოლას არ ვაპირებ ! მან ჩემთვის საყვარელ ადამიანებს დაუშავა და მე მისი ერთი წვეთი სისხლიც კი არ მაქვს
-რა გინდა მითხრა რომ ...
-ნაშვილები არ ვარ...არც მისი მსხვერპლის შვილი ვარ! დედა ფეხმძიმედ იყო ცოლად რომ შეირთო! საკუთარი შვილი არ ჰყავს ,დედაჩემს ცხოვრება ჯოჯოხეთად უქცია,საყავრელ კაცთან დააშორა . დედა დღეს გიჟია ,უბრალოდ შეურაცხადი რომელიც საკუთარ შვილსაც კი ვერ ცნობს. მამასთან ერთადაა გამოკეტილი თავის წარმოსახვებში და იქედან გეგმავს ცხოვრებას როცა ერთად იყვნენ,ჰგონია რომ ისევ ფეხმძიმედაა და ვარაუდობს რომ ბიჭი ეყოლება,მამა კი ეუბნება რომ გოგო უნდა და ბრაზდება ,ამბობს ბიჭი მინდა რომელიც შენ დაგემსგავსებაო. მე დედაჩემის ასლი ვარ !
-როდის გაიგე ...მან იცის რომ შენ
-მას ჰგონია რომ მე არაფერი ვიცი, რომ დედა უბრალოდ ადავადაა და საუკეთესო კლინიკაში მკურნალობს,რომ მისი ნახვა არ შეიძლება ჩემთვის . ჰგონია რომ იმ კაცის შვილს იყენებს ვისიც შურდა, ვინც გაანადგურა,ვინც ეზიზღებოდა და დარწმუნებულია რომ გაიმარჯვა! ჰგონია რომ ისეთი ვარ როგორიც თავადაა, ჰგონია რომ ჩემი გენები გააქრო და რკინის ქალი შექმნა რომელიც არასდროს უღალატებს!
-მე არც კი ვიცი რა გითხრა ... ვიცოდი რომ რაღაც საშინელება ჰქონდა ჩადენილი.მე მეგონა რომ შენ შენი მეგობრის იმ ბიჭის გამო გინდოდა მასზე შურისძიება
-ნიკოზე საიდან გაიგე!-უცებ გაებზარა ხმა და ფეხზე წამოიჭრა,თითქოს მთელი სხეული დაეჭიმა-როგორ გაიგე,მიპასუხე!
-ფოტოები ვნახე თქვენი,ისე გიყურებდა აშკარა იყო რომ მხოლოდ მეგობარი არ იყო, ის დღეს ცოცხალი აღარაა გავარკვიერ როგორც დაიღუპა და რატომღაც ვიფიქრე რომ ... ანუ ის არაფერ შუაშია და მართლა უბედური შემთხვევა იყო?
-ფოტო სად ნახე
-შენს საძინებელს ვესტუმრე
-და მაინცადამაინც იმ სკივრს მიადექი ,სამალავი იპოვნე და ფოტო ნახე? ბედის ირონიაა - ჩაიცინა და თითები თმაში შეიცურა- ნიკო მეორედ არ ახსენო! ახლა უბრალოდ მითხარი შენი ხერხებით აპირებ ჩემთან და მამასთან ერთდროულად ბრძოლას თუ გავერთიანდეთ!
-მამას როგორ ეძახი
-მან შემქმნა ასეთად,სანამ არ გავანადგურებ მანამ უნდა მტკიოდეს ყოველი წარმოთქმული „მამა“
-ახლა რას ვაპირებთ? ესაუბრე მას ?
-ვისაუბრეთ, დავარწმუნე რომ უნდა მომენდოს და სხვა საქმეებს მიხედოს მე კი სულ ცოტა ხანში შენი ოჯახის მთელს ქონებას ჩვენს საკუთრებაში მოვაქცევ ... დარწმუნებულია რომ შევძლებ
-რატომაა დარწმუნებული, იდიოტი ვგონივარ?
-თქვა რომ ჩემზე უგონოდ ხარ შეყვარებული, შეყვარებული კაცი შენნაირი ქალისთვის ყველაფერს გააკეთებსო . ვიდეო ნახა და ამის შემდეგ დადო ეს დასკვნა, მსახიობობაზე იფიქრე ,მამას მოტყუება არც ისე მარტივია, დამიჯერე ჩემს გარდა არავის მოუხერხებია
-სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ ერთადერთი ხარ ისევ
-უგონოდ გიყვარვარ?- დაცინვა უფრო იყო მის ტონში ვიდრე შეცხადება . მოაჯირს მიეყრდნო და ისე უყურებდა კონჯარიას - შენ არც კი იცი სიყვარული რა არის, შენ უბრალოდ ვნებამ შეგიპყრო ,არ იდარდო არც პირველი ხარ და არც უკანასკნელი. მართალია რომ ამბობენ „საბედისწერო ქალიაო“ მაგრამ ვიცი შენ გაუმკლავდები ჩემს მომხიბვლელობას - ისე გაუღიმა დამიჯერეთ თუ აქამდე არ უყვარდა იმ წამს სიგიჟემდე შეუყვარდა . მონუსხული უყურებდა და თვალს ვერ აშორებდა, ანგელოზი იყო ელეონორა მხოლოდ ბექასთვის,კონჯარიას ანგელოზი
-მართალი იყო ...შენ გამო ყველაფერს გავაკეთებდი. ჩემს ბარბარეს რომ არ ეხებოდეთ, ჩემს ანასტასიას და ალექსანდრეს რომ არა !
-არ ყოფილხარ შეპყრობილი ,გული მატკინე !
-რა გულქვა ხარ ელეონორა,ნამდვილად ვიცოდი რომ ღმერთი ცოდვებისთვის მომთხოვდა,მაგრამ ასეც თუ დამტანჯავდა რას ვიფიქრებდი
ელეონორამ ამჯერად კისკისი დაიწყო ,იდგა და იცინოდა სანამ მექას გაყინული ტუჩები არ შეეხო,შეხებისთანავე რომ გავარვარდნენ. ტუჩებიდან ლოყაზე გადავიდა ისე კოცნიდა თითქოს რაღაც არაამქვეყნიურს ეხებოდა და ყოველი წამი უნდა დაემახსოვრებინა,ყველა შეგრძნება ერთად შეეკრიბა
-გამაფრთხილე მაინც კოცნამდე - ძლივს ამოისუნთქა და ტუჩები გაილოკა-პატარა ბიჭის კვალობაზე კარგი კოცნა იცი ,მაგრამ არ ვაპირებ ყოველ ჯერზე აგყვე
-უნდა გაკოცო, მოვივარ მინდა გაკოცო თუ რამე სხვა გამაფრთხილებელი სიტყვები გამოვიყენო ...პატარა ბიჭი ვიყო ნეტავ
-პატარა ხარ ,პატარაა - გაუღიმა ისევ და თითები სახეზე ჩამოუსვა-მე ცუდი დეიდა ვარ რომელიც გაცდუნებს,მაგრამ რა ვქნა ისე არაფერი გამოვა .მოღალატეებითაა სავსე დედამიწა
-ორი წელი ბევრი გგონია?
-ჩემი ასაკიც გცოდნია ,რა ჭკვიანი ბიჭი ხარ
-ცინიკოსიც ყოფილხარ, დამცინი ? ასეთ არისტოკრატ ქალს მსგავსი ქცევა შეეფერება?
-არც ამ ჭაობში ყოფნა შეეფერება,მაგრამ იმდენად ღრმად ვარ ჩაფლული რომ ერთი მარტივი მოძრაობაც კი ფსკერისკენ წამიყვანს და იქ დამიდებს სამუდამოდ ბინას...- გაუაზრებლად გადაუსვა თავზე და ისე აკოცა თითქოს წამალი იყო ,რომელიც სუნთქვის საშუალებას მისცემდა. ბექა არ აჰყვა კოცნაში,თვალებდახუწული იგა, ხელებს მის სხეულზე დაასრიალებდა და ქალის სისხლისფერი ტუჩების სიმხურვალეს შეიგრძნობდა-მაპატიე
-რა უნდა გაპატიო - თვალები გაახილა და ქალის მნატობ ირისებს შეხედა
-ერთხელ უკვე დააღწიე თავი ჭაობს ახლა კი ჩემ გამო ისევ უკან ბრუნდები ...დარწმუნებული ხარ რომ ვღირვარ ამად ?
-მე ხომ გითხარი რატომაც ვაკეთებ ყველაფერს
-შენი ოჯახი არაფერ შუაშია, შენ ისედაც მოხვიდოდი ჩემთან და შეეცდებოდი ზედაპირზე ჩემს ამოყვანას ახლა უბრალოდ თავს არწმუნებ რომ მე შენში ბოლომდე არ გამიდგამს ფესვები,რომ ასე მარტივად, არაფრის გამო არ გიყვარვარ ,ჩემზე არ გიჟდები რომ
-მართალი ხარ , დაუფიქრებლად გამოგიწოდებდი ხელს იმის მიხუედავად რომ მეც თან ჩამიყოლებდი ,მაგრამ დამიჯერე კარგად ვიცი ვინ ხარ შენ ჩემთვის რად მიღირს შენთან ყოფნა და რად არ მიღირს .ისიც ვიცი რას უნდა ველოდე შენგან და ახლა რა მაქვს
-ახლა ? ახლა რა გაქვს კოცნა?-გაიცინა და ისევ შეეხო გრძენი თითებით კონჯარიას დაბალ წვერს
-მე რომ წავალ და დაფიქრდები ჩვენს საუბარზე, შენს გულწრფელ საუბარზე, ქცევაზე და ყველაფერზე რაც ამ რამდენიმე საათის განმავლობაში მოხდა როგორ აუხსნი საკუთარ თავს შენს ქცევას ... ჩემს შესაბმელად მაკოცე, მეფერები და მიყურებ ასე? იმიტომ მენდობი და მომიყევი სიმართლე რომელიც არავინ იცის? მხოლოდ მე მითხარი ხომ ასეა
-ასეა , ხომ გითხარი არ ვიცი რატომ გენდობი!
-უბრალოდ გონებაც და გულიც გკარნახობს რომ მე ვარ ის ვინც გჭირდება , საჭიროება კი მხოლოდ გამოყენებას არ გულისხმობს! დარწმუნებული ვარ ჩვენი შემდეგი შეხვედრისას ყველაფერი გარკვეული გექნება საკუთარ თავთან, შენ ხომ ჭკვიანი ქალი ხარ
-მიდიხარ?
-რომ გითხრა დარჩენა მინდა-თქო მეტყვი რომ ჩემთან დაწოლას არ აპირებ , კიდევ რომ შევხვდებით შემდეგ დავრჩები ,როცა სწორ დასკვნებს გააკეთებ- შუბლზე მიაწება ტუჩები ,გაუღიმა და წავიდა.
გახევებული იდგა და უყურებდა კონჯარიას განვლილ გზას. შემდეგ გონს მოვიდა იქაურობა დატოვა და სახლში დაბრუნდა. იმ ღამით კიდევ ერთხელ არ მოასვენა ფიქრებმა, ყველა პრობლემა რომ გადაფარა მისმა სახემ მიხვდა რომ რაღაც სხვა ხდებოდა მის თავს,სხვა რასაც ვერ ითვალისწინებდა და იმაზე მეტი იყო ვიდრე წარმოიდგენდა.
.........
საწოლზე სუნთქვააჩქარებული დაწვა და ჭერში საკუთარ გამოსახულებას მიაპყრო მზერა,შემდეგ გვერდით მყოფს და გაეღიმა
-აღიარე ერთხელ მაინც რომ მსოფლიოს ყველაზე მაგარი საყავრელი შენ გყავს-წვრილ წელზე შეუცურა ხელი კაცმა და ზემოდან მოიქცია ქალი , თითები თმაში შეუცურა და მის დაბუჟებულ ბაგეებს წაეტანა - მიყვარს ჩემი გემო რომ გაქვს - ტუჩები ყელზე ჩაასრიალა და კანზე ოდნავ უკბინა შემდეგ ტუჩებშორის მოიქცია და სველი კოცნის კვალი დაუტოვა
-შენ რომ აღიარებ შემდეგ
-რა უნდა ვაღიარო ისეთი რაც წუთების წინ არ მითქვამს- ხელი ხერხემალზე ჩააყოლა ,თეძოზე მოუჭირა შემდეგ საჯდომზე გადავიდა და წამსვე ასწია ჰაერში ქალი ,სწრაფად დაუშვა უკან და მასში შეაღწია ,ქალის შეუკავებელი კვნესა და ანთებული თვალები ჭკუას აკარგვინებდა. გაიცინა და მკერდზე მიაწება ტუჩები - ცოტა დრო გვრჩება ტკბობის დრო არ გაქვს ,ცოტა სწრაფად - ღიმილშეპარულმა უთხრა და ქვემოდან ახედა ქალს,თვალები სიამოვნებისგან დაბინდვოდა, გრძელი თმა საჯდომამდე წვდებოდა.მოძრაობისას ზურგზე ეცემოდა .თავი უკან ჰქონდა გადაწეული, თითებით კაცის თმას იყო ჩაფრენილი - მაკოცე!-ბრძანებასავით ჟღერდა მისი ხმა ,კაცმაც გაიცინა და სწრაფად დაუბრუნდა მის ტუჩებს.
დრო ნამდვილად არ ჰქონდათ ბევრი, სტუმრებს ელოდნენ. წესით რამდენიმე დღით ადრე რომ უნდა მიეღოთ იმ სტუმრებს და არ ღირდა ვიზიტის გადავადება. როგორღაც მოასწრეს მოწესრიგება და ბავშვის ოთახშიც გავიდნენ, კარგია როცა ბავშვს ღრმა და ხანგრძლივი ძილი აქვს. ისევ მშვიდად ეძინა ბატონ ბაღათურიას , ჩვეულებისამებრ ლოყები აწითლებული,ტუჩები დაშორებული ,მარჯვენა ხელი თავთან და მარცხენა ღიპზე ჰქონდა. ზარის ხმამ არც გაუგია სამაგიეროდ მშობლებმა შეწყვიტეს პატარა ბატონის ცქერა და სწრაფად ჩავიდნენ პირველ სართულზე
-აბა სწრაფად სწრაფად ერთი ,ორი მესამე სადღაა ბავშვები მომათქვენი დაგვრჩა?- ლიზიკოს ხმა გაიგეს და სიცილი ვერ შეიკავეს პატარა თათული და თორნიკე რომ შევიდნენ სახლში .
-ელიზაბეტ , ამ დარჩენაზე სახლში ვისაუბრებთ- გიორგი მალევე ამოუდგა გვერდით თვალები დაუბრიალა ცოლს და შემდეგ კარში მდგომ წყვილს გაუღიმა- როგორც იქნა გესტუმრეთ ... ანდროს სძინავს?
-მალე გაიღვიძებს..>შემოდით
-მოკლედ რა გენაღვლება ძილისგუდა შვილი გყავს ... საყვარელს ხვდები ნებისმიერ დროს და კვნესით ისეთ ხმაზე რომ სახლს საძნებლის მხარეს ფანჯრები დაბზნილი აქვს .ბავშვები გავცვალოთ დაო
-დავიჯერო შენ ხელს გიშლიან ბავშვები? - გიორგიმ გახედა ისევ
-ეს გააჩუმეთ ვინმემ, მთელი დღეა მიღრენს რა უნდა ვერ გავიგე. მე კი არ მყავს დიდძუძუებიანი საყვარლობის კანდიდატი სამსახურში ! ჩემგან რა უნდა? ქალი თუ უნდა ჩაუძვრეს სახით მკერდში და შეუძვრეს ფეხებშორის იმ ყალბ წითურს!
-ცოლო პოპკორნი არ გვაქვს? იმათ მოსვლამდე გიოგრი V.S ელიზაბეტი იქნება .ფსონს ცოლისდაზე ვდებ !
-რა კარგ ხასიათზეა ხედავ ? იქნებ და მიხვდე რატომაა კარგ ხასიათზე და ჩემი განწყობაც დაინდო - გიორგიმ უთხრა და სულ გადარია ელიზაბეტი
-გითხარი მე შენ პასუხი წეხან და ის იქნება ყველა შენს კითხვაზე პასუხი დღეს! აბა მომიყევით რა ხდება? რა ვახშამია? რამდენი დღეა დაიწყე მუშაობა და შაბათამდე ვერ მოვაღწიე შენამდე... ვმუშაობ მეც და ვასწრებ ყველაფერს ,მერე რა რომ ქმარი ღალატს აპირებს -მაინც წაკბინა საწყალ გიორგის და დაიკოს მიეხუტა-თითქოს ეუბნებოდა „მიშველეო“
-ვიღაც უნდა მოვიდეს სტუმრად და მათ ველით...დამეხმარე - ელიზაბეტი გაიყვანა და ბიჭები მარტო დატოვა-რა ხდება?
-სამსახურში ვიღაც ბოზანდარა აიყვანა ! რომ იცოდე რამხელა მკერდი აქ შენც უღალატებდი ქმარს კი არა ორიენტაციას შეიცვლიდი.რომ შევხედე დავფიქრდი კაცები ხო არ მომბეზრდათქო...ისე რა კაცები ის დამპალი მყავს მარტო ...ახლა უნდა დამაჯეროს რო მთელი თვეა სამსახურში ჰყავს და ხელი არ წაცდენია? მე მატყუებს? ის ვიცი როის რას ფიქრობს რომ მიყურებს და იმ წამს სად უნდა რომ მაკოცოს და რომელ პოზაში....ჯანდაბა ხმამაღლა ვლაპარაკობ ხო?
-გიორგი არ გიღალატებს , დარწმუნებული ვარ . ნუ გააგიჟებ ტყუილად
-გაგიჟდეს,მე რომ ვგიჟდები კარგია? შენ რა გაბრწყინებული ხარ რა იყო ამდენხნიანი ორგაზ*** გაქვს?
-ელიზაბეტ!
-ელიზაბეტ კი არა დამალევინე რამე თორე ოთხი დღეა არ მივკარებივარ იმ იდიოტს და ყოველწამს მინდება მივვარდე და გავაშიშვლო...გავაუპატიურებ გეფიცები !- თავი უკან გადაწია და ამოიკნავლა- კომაში ჩავვარდები მალე რა გაცინებს...გიკვირს ხო ამდენ ხანს რომ გავუძელი
-აბაა როგორ...მთელი ოთხი დღე? ნუუ სასწაული მოთმინების უნარი გქონია,გამაგიჟე
-ოთხი დღე ცოტაა გოგო? არც უკოცნია...მალე ტუჩებს მოვითლი
-არანორმალური ხარ !
-ვინ უნდა მოვიდეს? ბარბი ჯერ ვერ გამოვა სახლიდან და ტასმასუნა ბავშვს არ შორდება.რამდენი ხანია არ დარჩენილა ჩვენთან იცი?
-ანდრიკოს კითხულობს გვირეკავს სულ და ისე აკვირდება კამერით
-ეგრე მეც მირეკავს ... დაჩი ჩამოვიდა წასული რომ იყო სადღაც? მართლა აქ იწყებს მუშაობას თუ ჭორია?
-მართალია... აქაა კი და მოვა მგონი დღესაც
-ცუცა და ცოტნიკო მოვლენ? მააგთ არასდროს სცალიათ ბავშვს ველითქო ვიძახი და როდის გააკეთებენ ბავშვს სულ გადარბენაზე არიან ნუუ
-სამაგიეროდ მაქსიკოს და ემაკოს ეყოლებათ მალე
-რაააოო? ფეხმძიმედაა უკვე?
-არა ჯერ ,მაგრამ ხომ ეყოლებათ არა?
-ქორწილში კი ვიგუგუნებ და ბავშვი ცოტა ხნით არ დამანახოთ. ეს ორი გადაირია სულ ღამე მივარდებიან ოთახში ,ცოტაც და კარებს ჩავუკეტავ ...ესენი რომ არ იყვნენ გადარეულები ამდენ ხანს კი ვერ გავძლებდი
სანამ ელიზაბეტი ქოთქოთება ანჩო და ზურა სტუმრობისთვის ემზადებოდნენ. ქალბატონი ძალიან ღელავდა, ბოლო თვე ისედაც აღელვებული იყო და ვერაფერს აკეთებ ანორმალურად. კაბას უკუღმა იცვამდა ზურამ რომ შეუცურა მუცელზე ხელი და ისევ გახადა
-რას აკეთებ ზუუ..ისედაც ვიგვიანებთ
-ასე თუ ჩაიცვამ არ იქნება კარგი...სწორად სჯობს აშკარად- თავად გადააცვა კაბა და მხარზე აკოცა- ნუ ნერვიულობ ასე, ყველაფერი კარგად იქნება
-შენ რომ მყავხარ უკვე ყველაფერი კარგადაა- უცებ ჩაეხუტა და ყელში აკოცა-ყოველ წამს მინდა გითხრა რომ ჩემი ბედნიერება ხარ
-მითხარი, მე გეტყვი კარგ ხერხს გინდა?
-ასე რომ მიჟუჟუნებ თვალებს ხომ იცი რაც მემართება
-აი ასე უნდა მითხრა- ტუჩებში აკოცა და მერე გაუღიმა-გასაგები იყო?
-აჰააამ ...ხო არ დავრჩეთ?- პერანგის საყელოში ჩაავლო თითები და თავისკენ მიიზიდა
-არა უნდა წვაიდეთ და ვუთხრათ ,რომ ეტყვი გოგონებს მერე უკეთ იქნები
-უარს მეუბნები?
-არ დაიწყო ანჩო!
-თვალებს ნუ ატრიალებ !
-რატომ ვერ იმახსოვრებ რომ თუ დავიწყე მერე აღარ გაგიშვებ, ვერ გიშვებ სანამ მთლიანად არ გამომეცლება ძალა და შესაბამისად დღესაც ვერ წავალთ!
-შენ იყო ახლა ზეაქტიური დამაბრალე მე...დაუკმაყოფილებელი გორილა ეს !- ცხვირი აიბზუა და ფეხსაცმლის ჩაცმა დაიწყო. მერე უცებ წამოდგა ჩანთა აიღო და კარისკენ წავიდა-იდექი ახლა და ყარე დორბლები
-ამის ჩაცმა დაგავიწყდა- თითზე ანჩოს საცვალი ჰქონდა ჩამოკიდებული და ინტერესით დაჰყურებდა- ამის გახდა მიყვარს
-გიყვარდეს! მე ტარება არ მიყვარს - თავი მაღლა ასწია და ოთახიდან გავიდა
-შემიწირავს ღმერთო !
შემდეგ მიაღწიეს ბაღათურიების სახლამდე,კარზე ზარი რომ დარეკა და ლიზიკომ გაუღო მაშინვე კივილი დაიწყო. როგორც იქნა დაამშვიდა ლიზა,შემოირიგა, მერე ეკატერინეც დაიცვა და დამალული დანაშაული ახალი ამბით გადაფარა
-რადგან ყველანი აქ ხართ ,ნუ თითქმის მინდა გითხრათ რომ მოკლედ... მე და ზურამ გადავწყვიტეთ ბავშვი ვიშვილოთ. უკვე ვიცით ვინც უნდა ავიყვანოთ...ისეთი საყავრელია ,მაგრამ უამრავი პროცედურაა და ცოტა დიდი დრო დასჭირდება. მოკლედ ფაქტობრივად მეც დედა ვარ და იმედი მაქვს დამეხმარებით, ისეთი საყავრელი ბავშვია სემომეჭმება,თანაც პატარაა ნამცეცო და მე კიდე ისეთი გიჟი ვარ შეიძლება რამე ვატკინო და ვაი თქვენი ბრალი რომ არ დამეხმარებით! მკურნალობას ისევ ვაგრძელებ, მეეჭვება რამე გამოვიდეს ,მაგრამ მაინც დედა ვიქნები ჩემს ნამცეცოს რომ ნახავთ დარწმუნდებით რომ ნამდვილი საოცრებაა ...მითხარით ახლა რამე, რომ ცუდად არ ვიქცევი ,რომ კარგი დედა ვიქნები და რომ ცოდო არაა ის ბავშვი ჩემს ხელში ,რომ კარგად მოვუვლი და იმ სიყვარულიკოს გავაბედნიერებ
-შესანიშნავი დედა იქნები , ხარ უკვე იცი? ისე საუბრობ პაწაწოზე რომ თვალები გიბრწყნავს.დარწმუნებული ვარ ყველაზე კარგი მშობლები იქნებით. მე უფრო ვაფრენ ვიდრე შენ და არც კი გაბედო შემედარო და ანუ რა გინდა მითხრა რომ ბავშვებს ვერ ვუვლი კარგად?
-რაო რა მითხრა? შენ აფრენ უფრო ვიდრე მე?
-კარგი ანჩო არ აყვე პროვოკაციას....გილოცავთ ძალიან გამიხარდა. ამან ბავშვების მოვლა არც იცის მე დაგეხმარები რო რამე...არ დაგჭირდება ვიც,მაგრმა მაინც
სანამ გიორგი და ლიზიკო ესაუბრებოდა წყვილს ეკატერინე ბათუს ხელს იყო ჩაფრენილი და სუნთქვაშეკრული უყურებდა ბედნიერ მეგობრებს, გრძნობდა როგორ განიცდიდა ორივე,როგორ ღელავდნენ,როგორ სტკიოდათ და სიტყვის თქმას ვერ ახერხებდა. შემდეგ ბთუმ აკოცა ლოყაზე,სულ არაფერი უთქვამს უბრალოდ აკოცა.ეკატერინე სწრაფად წამოდგა და ლიზიკოს მოეხვია,მთელი ძალით ეხვეოდა და დიდხანს არ უშვებდა,მერე ზურიკოს გაუღიმა -საუკეთესოები ხართ თქვენ!


.............

ქალაქგარეთ ,ძველი შენობის სახურავზე ქალი იდგა . სიბნელეში ჩაკარგული სივრცეს უყურებდა, სიგარეტს ეწეოდა და კვამლში ჩაფლულ ხედს არ აშორებდა თვალს.ნაბიჯების ხმა გაიგო ,უკან არ მიუხედავს . მალე ორნი იდგნენ სახურავზე ერთი წითური მეორე შავგვრემანი ორივეს თვალებს სევდისფერი დაჰკრავდა . შავგვრემანი ისევ ეწეოდა ,დუმილს ინარჩუნებდა, წითურიც არ არღვევდა ირგვლივ გამეფებულ სიჩუმეს. იდუმალი კავშირის სურნელი ტრიალებდა ირგვლივ.





სუნთქვაშეკრული ველი თქვენს შეფასებებს
მიყვარხართ მე თქვენ და გელით