რომ არა კარებზე კაკუნი, რომელმაც გონზე მომიყვანა და სწრაფად მოვშორდი ნიკუშას, არ მიმიქცევია მისი ჩუმი გინებისთვის ყურადღება ისე შევიკეტე სააბაზანოში..გავიგე როგორ გამოაღო კარები და დედამისს ელაპარაკებოდა, შემდწგ გავიდა და მისი ხმაც არ გამიგია, მეც აფორიაქებულმა წყალი გადავივლე და ცოტა დავმშვიდდი, ვიხსენებდი წეღანდელს და თავს ვერ ვუტყდებოდი, რომ ამ ყველაფერს მე ვაკეთებდი! მაგრამ რაარის გასაკვირი? ჩვენ ცოლ-ქმარი ვართ! უბრალოდ ეს არასწორია! ეს ხომ ფარსია! მაგრამ ამავდროულად ძალიან მომწონს! ჯამდაბა ჯანდაბა და ისევ ჯანდაბა! ნინუცა შეიგნე რომ მას არ უყვარხარ! უბრალოდ ვნებაა და მეტი არაფერი! ვუჯვარდებოდი ჩემ თავს და ვხვდებოდი, რომ ძალიან ვტოპავდი...გონს მალე უნდა მოვსულიყავი, არ უნდა მიმეცა ჩემი თავისთვის ამდენის უფლება! როგორც იქნა გონს მოვედი და პიჟამოები ჩავიცვი, სააბაზანოდან ჩუმად გამოვედი, საერთოდაც არ მინდოდა ნიკუშას შევემჩნიე , თუმცა ოთახში არ დამხვდა, ცოტა დავწყნარდი კიდეც ასე უკეთესი იქნებოდა, უკვე ლოგინში ჩავწექი, კარები რომ გაიღო და ვაჟბატონი შემობრძანდა, გადავბრუნდი ყურადღება არ მიმიქცევია, მაგრამ არც მისი ჩაცინება გამომპარვია, ისე შევიდა სააბაზანოში, ნერვები მეშლებოდა ჩემ თავზე ასეთი იდიოტი რომ ვიყავი, როგორც კი დაძინება გადაბწყვიტე და უკვე მორფეოსის სამყაროში ვიყავი მაგ დროს გამოვიდა სააბაზანოდან და გვერდით მომიწვა, მაშინ დამცხა და დავითუთქე, მაგრამ ვეცადე ყველანაირად არ შემემჩნია და თვალები ისევ დავხუჭე, მუცელზე ძლიერი ხელი, რომ ვიგრძენი თავისკენ რომ მიმწია და ზედ ამიკრო, თავი კი ჩემს კისერში ჩარგო, ჯერ თმის სურნელუ შეისრუტა, შემდეგ ყელზე მომაკრო მისი ცხელი ტუჩები , რამაც უარესად იმოქმედა და დამაბუსუსა
-ძილინებისა ჩემო ბუსუსუნა..ყურთან მისი ხავერდოვანი ხმა მისწვდა და ალბათ გამეცინებოდა კიდეც ასეთ სიტუაციაში, რომ არ ვყოფილიყავი, უბრალოდ გაბიღიმე და ამ წუთებით ტკბობას საშუალება მივეცი ჩემს თავს და იმდენად ტკბილად ჩამეძინა აღარც სიმორცხვეზე მიფიქრია...
დილით როგორც დაგეგმილივით, ადრიანად ავდექით და მოვემზადეთ, მართალია წესით მშობელბს ვეღარ ვნახავდით, მაგრამ როგორც ჩანს დედამთილის გულმა მაინც ვერ მოისვენა, სანამ გზა არ დაგვილოცა და ისე არ გაგვაცილა...ვერაფერს ვიტყვი, შეუდარებელი მშობელბი ყავდა, მათი შემხედვარე ჩემი მშობლები გამახსენდნენ და ნამუსმაც კი შემაწუხა , ამდენი ხნის განმავლობაში არც კი შევხმიანებივარ და პლიუს არც ამ ამბის და ჩემი გათხოვების შესახებ არ იციან!
-რა გჭირს? გზაში ვიყავით უკვე, ნიკუშამ რომ შეამჩნია ჩემი სახეცვლილება
-არაფერი, უბრალოდ მშობლები გამახსენდნენ და ნამუსმაც შემაწუხა ასე უსინდისოდ რომ ვატყუებთ!
-ამაზე უკვე ვილაპარაკეთ! დედაშენი როგორც კი ჩამოვა მე ავუხსნი და გასაგები იყოს შენთბის! რაც შეეხება დანარჩენს ნუ იფიქრებ და მორჩა!
-როგორ გეტყობა შენთვის ადვილი სათქმელი როა! მისი მკაცრი ტონისგან გაღიზიანებულმა თავი ვერ შევიკავე
-ადვილი რომ ყოფილიყო, ახლა აქ არ მეყოლებოდი! და ამდენ ტლიკინს გირჩევნია დაფიქრდე და გაიაზრო რას წამოროშავ ხოლმე!
-იცი რას გეტყვი? ზედმეტები მოგდის! იქნებ დამაყვედრო კიდეც ! მე არ მითხოვია შენთვის ცოლად მომიყვანე თქო! ისიც კი ვთქვი, რომ ჯობდა ჩვენთვითონ ჩუმად გავშორებოდით და..
-და ასე დაგვევიწყებინა ყველაფერი? მიპასუხე! ასეთი გგონივარ, რომ ყველაფერს დავიკიდებდი და ასე მიგაგდებდი ვითომც არაფერი? ვამჩნევდი, როფორ დაებერა ძარღვები ,ყელზე და იმასაც ვხვდებოდი, რომ ვაბრაზებდი, უბრალოდ ძალიან ძნელი იყო, ჩემთვის ამყველაფრის გაგება მას კი არ ესმოდა! -ხვდები მაინც რა ამბობ? ნინუცა ხვდებიი? რომ არ მაინტერესებდე და მეკიდოს ჯანდაბას მაგრამ არაა მასე შეიგმე და შეუშვი მაგ თავში!
-რრა? რეებს ბოდავ ან რას ლაპარაკობ ვაფშე ვერ გიგებ და კიდე აქეთ მკიცხავ? ძნელია ამიხსნა რა გინდა?
-ა**დ** რააა! საჭეს ხელი ისე ძლიერად დაარტყა, მის მაგივრად მგონი მეუფრო მეტკინა,თუმცა ამაზე მეტად მსიმა მრისხანებამ შემაშინა..-იმენა წყობრიდან გამოგყავარ! ვერ ხვდები არა რამინდა? საერთოდ ვერ ხვდები? ასეთი უტვინო როგორ ხარ გოგო!
-ვსო მომეშვი! არმაინტერესებს არაფერი!
-ამაზე სახლში გავაგრძელებთ!
-არაფერსსააც არ გავ...
-ხმაა! როგორც ვთქბი ისე იქნება და შენი ერთი სიტყვაც არ გავიგო სანამ არ მივალთ და ჯობია წყობრიდან არ გამომიყვანო!
-კი მაგ..
-ხმა მეთქიი!!
-უხეშო!
-ნინუცა!
-რა?
-კიდე რამეს იტყვი და არ ვიცი რას გიზამ!
-კიდე რამეს იტყვი და არ ვიცი რას გიზამ...გამოვაჯავრე ჩემი ჭკუით.-ნეტა შენი ვის ეშინია..
-ესეიგი არ გეშინია?ცინიკურად მკითხა
-არა!
-ძალიანაც კარგი! დავინახე ირონიულად როგორ ჩაიცინა და სიჩქარეს ისე მოუმატა, მეგონა რამეს შევეჯახებოდით, ვითმენდი, ვიცოდი რატომაც აკეთებდა ,მაგრამ საბოლოოდ უკვე ზედმეტად მეტი ადრენალინი მივიღე და პლიუს ამას ,როგორც ნიკუშა ატარებს არამგონია სარისკო არ ყოფილიყო!
-ნიკუშა შეანელე!
-ვერ გავიგე რამე მითხატი!
-შეანალე თქო! ნიკუშა რამეს შევასკდებით სულ გაააფრნეეე?
-რაღაც არ მესმის! რამეს მთხოვ?
-გთხოვ შეანელე!
-ვერ გავიგე მეთქი!
-გთხოოოვ შეანალეეე ! უფრო ხმამაღლა ვუთხარი და როგორც იქნა შეანელა და წყნარად სიცილით განაგრძო გზა,
-ხედავ არც ისე ძნელი ყოფილა , დამჯერობა გიხდება ხოლმე და რაც უფრო მეტს ილაპარაკებ და გამომიწვევ მით უარესი შენთვის პატარა ქალბატონო!
-მონსტრი ხარ!
-ნინუცა ისევ მაბრაზებ! თითქოს დანანებით ჩაილაპარაკა მეც ხმა აღარ ამომიღია ,ერთი შევუბღვირე და აღარც გამიხედია მისკენ, მაგრამ თავად აშკარად კმაყოფილი იყო...როგორც იქნა მივაღწიეთ ნიკუშას სახლამდე, როგორც ჩანს ვაჟბატონს დაუვალებია და მოაწყო ჩემი ოთახი თავისი ოთახის გვერდით, ნათელ ფერებში იყო მორთული,დიდი საწოლით და რაც მთავარია კომფორტული, სახლზე რაღა უნდა ვთქვა, სასახლე არ იყო თუმცა არაფრით ჩამოუვარდებოდა, მოკლედ რომ ვთქვა ოჯახისთვის შესაფერისი, თუმცა თავისებური ცივი ... ოთახში ვიყავი უკვე და კარადაში ჩემ ნივთებს ვაწყობდი, კარი რომ გაიღო და დაუკაკუნებლად და დაუკითხავად შემოიჭრა ჯაჭვლიანი ჩემს ოთახში
-დაკაკუნება არ გასწავლეს? შევუბღვირე და ლაგება განვაგრძე
-ჩემს სახლში არა! და მითუმეტეს ჩემ ცოლთან!
-ბოდიში რომ შემოგეჭერით!
-კიდევ იტყვი რამე მასეთს და ნერვებზე ამწევ იცოდე შენი ცივ აბაზანაში ჭყუმპალაობა არ გამიჭირდება!
-ეჭვიც არ მეპარება! შენ ხომ ეგეთები გამოგდის! ცხოველი ხარ!
-მიწვევ ნინუცა და არ გირჩევ! დღეს საკმარისად მიიღე დანარჩენი სხვა დროისთვის! რაც შეეხება რაზე შემოვედი, ბავშვები მოვლენ, მოვენატრეთ როგორც ჩანს ასე რომ მოემზადე და ჩამოდი!
-კარგი! ახლა შეგიძლია დამტოვო უნდა გამოვიცვალო! როგორც იქნა დავასრულე ლაგება და წამოვდექი ფეხზე, რათა გამომეცვალა და სტუმრეს დროულად დავხვედროდი მაგრამ ვინ დაგაცდის?
-ისე ამბობ თითქოს შიშველი ნანახი არ მყავდე! ჩაიხითხითა და მომიახლოვდა
-დროზე გადი თორემ არ ვიცი რას გიზამ! კბილებში გამოვცერი და თითი კარისკენ ვუჩვენე, აშკარად ჩაიცინა ან დამცინა და უფრო მომიახოვდა
-კი შენ აშკარად ფხაჭვნა და კარგი ხმების გამოცემა გამოგდის, და თუ გინდა ამის დემონსტრირებას ღამით მოვახდენ, პლიუს შენც ფხიზელი იქნები და არაფრის გახსენება დაგჭირდება
-გაეთრიე!
-კაი კაი მივდივარ მშვიდად ფისო..თან იცინოდა დაბუკან იხევდა უკვე გასულიიყო, როწამოიძახა რაღაც დამავიწყდაო და გონსაც ვერ მოვედი ტყჩებზე, რომ დამეტაკა და ნასიამოვნები გამომეტყველებით მომშორდა
-დროთა განმავლობაში დაიხვეწები არაუშავს..ჩაიცინა და კარები მიხურა.. დეგრადიული! უტვინო დებილი! რამდენს ბედავს! მაინც რა ჰგონია მაგ მუსუსს ..როგორც იქნა ნერვები დავიმშვიდე, და მომზადებას შევუდექი, გადაღლილს და მგზავრობისგან დაღლილს თბილმა აბაზანამ მიშველა და დაძაბულობაც მომიხსნა, დღესაც მომიწევდა მათ თვალებში ყურება და მათი მოტყუება..შავი ჯინსის შარვალი, ნაცრისფერი საროჩკა და ნიუბალანსები მოვირგე ტანზე, თმები ცხენის კუდივით დავიყენე და სწორედ ამ დროს გავუგე ქვემოთ ბავშვების ჟივილ-ხივილი და მივხვდი რომ მოვიდნენ...მეც გახარებული დავეშვი კიბეებზე და როგორც კი მისაღებში სალომე და მარიამი დავინახე,გახარებული შევახტი და მოვიკითხე, შემდეგ ბიჭების ჯერიც დადგა, როგორც დიდად არც შეცვლილან ან ორ დღეში რა შეცვლიდათ, მეც მაგარი ვარ რა..
-გიგა და ლილუ სად არიან?
-მოვლენ, როგორც ჩანს გუშინ ცევხლოვანი ღამე ჰქონდათ და დილითაც გამაგრძეს ცეცხლოვანი დილა და ჩვენთვის არ სცალიათ, ყურში მიჩურჩულა სალომემ მარიამის გასაგონად და სწორედ ამ დროს შეამოაღეს კარი ლილუმ და გიგამაც, ისეთი ბედნიერი სახეები ჰქონდათ, ძნელი არც იყო იმის მიხვედრა ერთმანეთზე თავდავიწყებით შეყვარებულები რომ იყვენენ
-შენ ვაფშე ვიზე რასამბობ გოგო, ქორწილის დამთაბრებისთვისაც არ დაგიცდიათ ისე მოკურცხლეთ, სანამ ლილუსკენ მივიწევდი სალომეს ხმა მომესმა და გამეცინა კიდევაც სალის სახეზე,
-ოხ მოგვივიდა გოგო! როგორიი იყო პატარავ აბა მოყევი! მარიამი ახლა ლილუს მიადგა
-ჯობია ჯერ შენ დაიწყო! ნიშნის მიგებით ჩაუკრა მარიამს თვალი და გაკვირვებულებმა ახლა მარიამს მივაპყარით მზერა და დაბნეული სად წასულიყო არც კი იცოდა
-რა? რასისულელეა მე რა? საიდან?
-ოხ საიდან საიდან!! ნეტა ვინ კრუსუნებდა ალექსანდეს მკალვებში იმდღეს!
-აჰააჰ ვაიმე ცუდათ ვარრ...სალომემ აშკარად ვეღარ გაუძლო და გაფაბჟირდა, ბიჭებსაც მოესმათ ჩვენი ასეთი ხარხარი და სამზატეულოში შემოგვაკითხეს
-ხო კარგად ხართ? იკითხა გიგამ და გაკვირვებული მზერა მოგვაპყრო
-აუფ ნუიტყვი! იმენა ჯიგრულად ძმა..ახლა მე გავეცი პასუხი და უკან დავაბრუნეთ, ჩვენ კი ოთახებში ავბრუნდით და ჭორაობა განვაგრძეთ, სანამ ჩვენი შეკვეთილი პიცა და მაკდონალდსის საჭმელები მოვიდა იქამდე ყავაც გავამზადეთ, სასმელიც ყოველი შემთხვევისთვის და კინოც შევარჩიეთ, მართალია არ აპირებდნენ დარჩენას, თუმცა სადამდეც გაძლებდნენ იქნებოდნენ, ასე გავატარეთ მთელი დღე, ვითამაშეთ კიდეც, დავლიეთ და კარგადაც შეგვაბრუა, ლექსებსაც ვყვებოდით, აშკარად ბედნიერები ჩანდნენ და ესეც მახარებდა, ნიკუშა გვერდიდან არ მშორდებოდა, იმაზეც ვფიქრობდი მეგობრების გამო აკეთებს თქო , მაგრამ რაღავნაირად გულის სიღრმეშიც მიხაროდა და მაბედნიერებდა მისი ჩემდამი განწყობა, მთელი საღამო ან მიხუტებდა ან შუბლზე მკოცნიდა, ბავშვებიც გახარებულები დაგვცინოდნენ, რომ კითხო არც ერთს არუნდოდა ოჯახობანაო
-აუ მომბეზრდა რა ეს სიმართლე თუ მოქმედება ! რამე სხვა მოვიფიქროთ რა..უკმაყოფილება გამოთქვა დათიმ და ყველამ გაკვირვებული ზმერა მივაპყარით, მაგრამ წამიც არ გასულა ალექსანდრემ რო ჩააშხამა
-აბა დაჭერობანას ხოარ ითამაშებ ხუთი წლის ბავშბივით!
-ვაიმეე ეს იმენა სვანია ტო! რამე რომ მოვიფიქროთ ძნელია? მაგალითად გულწრფელობის საღამო!
-ეგ რაღა ჯანდაბა მოიფიქრე შენ ძმობას ვფიცავარ! გაკვირვებულმა შეავლო თვალი გიგამ რამე ხოარ სჭირს ჩემს ძმაკაცსო
-ვაიმე მისმინეთ ჯერ! ანუ ყველამ სათითაოდ უნდა ვთქვათ ის რისი თქმაც გვიტყდება ერთმანეთისთვის და გამოვუტყდეთ რა! ანუ რაც არასდროს გვითქვამ ის ვუთხრათ ერთამნეთს!
-რას არ მოიგონებ ხოლმე მოკლედ რა! ჩაიფრუტუნა ალექსანდრემ და მარიამს ხელი გადახვია
-რატომაც არა! წამოიძახა ლილუმ! მაგარი აზრია ! მემინდა აუ ვითამაშოთ რა!
-კაი ჯანდაბას მეც მომწონს! და არ მაინტერესებს ვთამაშობთ ყველა! ახლა გიგამ გამოაცხადა, ჰოდა ვინღა იყო მისი წინააღმდეგი!
-რახან ეგრეა დაიწყე გიგუშ!თვალი ჩაუკრა ალექსანდრემ და ანიშნა დაიწყეო
-აუფ! კაი ვიწყებ, აი პირველივე ნახვისასანუ ეს ძაან ადრე მოხდა რა! და არ დაიწყოთ ახლა დაცინვები! ანუ გოგო უნდა დამეპატიჟებინა კაფეში და დავპატიჟე კიდეც და მერე გამახსენდა ,რომ ფულიარ მქონდა, მეც ჩვენს ჟუჟუსთან ნისიად ავიღე ორი ყავა და წავედი კაფეში ტო, მიმტანი ,რომ მოგვიახლოვდა მეთქი ჭიქები და ცხელი წყალი მოიტანეთთქო, და ეს გოგო კიდე გაკვირვებული მიყურებს , ეგონა ახკა რამე ისეთზე ვპატიჟებდი რა, ხოდა მოუტანეს ჩავყარე ეს ყავა წყალი დავასხი შაქარიც დავამატე და ვსო, კამყოფილი ვუყურებ და იმ წამს რომ შემესხა სახეზე ყავა და გამწარებული გაფრინდა კაფიდა გოგო იმის მერე დავიფიცე რომ აღარასდროს დავპატოჟედი უფულოდ, დაჟე ეს მიმტანიც კი დამცინოდა ტო, არადა რა ჩემი ბრალი იყო ფული თუ დამრჩა... ყველა ვხარხარებდით და ვკვდებოდით სიცილით ასეთი უტვინო რომ გვყაბდა, დაჟე ლილესაც ეცინებოდა მისი ბიჭი ახალგაზრდობაში ასეთი უტვინო რომ იყო!
-ბიჭო ამას ამდენი ხანი გვიმალავდი ტო? ალექსანდრემ წამოიძახა და ახალი ნაკადით დაიწყო სიცილი
-ვსო გეყოფათ ახლა ვახ! ახლა დათის ჯერია! აბა შენიცი დააგდე ძირს შენი საიდუმლოება
-მე ისეთი არაფერი მაქვს სათქმელი გარდა ერთისა, რომ სალომე ახლა კიარ შემიყვარდა არამედ ბავშვობიდან მიყვარდა, ყოველთვის როცა ვაბრაზებდი და მერე ვირიგებდი მიხაროდა, ისე მებუზღუნებოდა ხოლმე, თან მიტყდებოდა მეგონა ძმასავით მიყურებდა და როგორ მეთქვა მიყვარხარ თქო, მითუმეტეს მომწონხარზე ამომარტყა ერთ ადგილას,რომ ვუთხარი 5წლის იყო მგონი და მიყვარხარზე რას მეტყოდა.. დავინახე როგოე ეღიმებოდა და დნებოდა ფათის შემხედვარე სალი
-ჰოდა იმის თქმა მინდა რომ ბავშბობიდან მიყვარხარ ჩემო სულელო გოგო და ახლა იცოდე , მოეხვია და გულში ჩაიკრა სასურველი სხეული, ამაზე შტვენები და აჟიოტაჟი ატეხეს
-კაი გასაგებია ახლა თქვენი ჯერია ბატონო ნიკუშა, რას გაგბიმხელთ ისეთს რაც არავისთვია გითქვამთ დავრასაც გულში მალავთ?
-დემონსტრაციულახ გაშალა ხელები ალექსანდრემ და დაელოდა როდის დაიწყებდა ნიკუშა მოყოლას, მან კი ჩაიცინა შემდეგ სახე დაასერიოზულა და დაიწყო
-ზუსტად მახსოვს ერთი ციცქნა პრინცესა, ჩემს ეზოში, რომ გამოვარდებოდა და თამაშს იწყებდა...



როგორც იქნა გაღირსეთ ახალი თავი და ყველას უღრმესი მადლობა ვინც კიდევ კითხულობთ და გახსოვთ ჩემი ისტორია <3 ყველა ძალიან მაბედნიერებთ თქვენი კომენტარებით და ბოდიში ასე რომ ვაგვიანებ დადებას ..არანაირი გამართლება არ მაქვს, უბრალოდ სწავლა, სკოლა, მასწავლებლები და ალიაქოატი ჩემს თავს, მაგრამ მაინც ვერ გავიმართლებ, დამნაშავე ვარ ამდენს რომ გალოდინებთ((( -___- მალე დავამთავრებ ამ ისტორიას და ყველანი ძალიან მომენატრებით! თქვენი კომენტარებით! დიდი მადლობა ყველას ჩემო შოკოლადებო <3 მახარებთ და სტიმულს მაძლევთ! იმედია გასიამოვნებთ ცოტა მაინც ახალი თავით, და შენიშვნებსაც ველ <3 მადლიბა კიდევ ერთხელ ყველას და ძალიან მომენატრეთ და მიყვარხარY <3