მაგრამ მე ვგსაოცარი გრძნობა იყო ჩემს ცხოვრებაში ილია.ვგრძნობდი მის სიმშვიდეს. ის არ იყო ახლოს რძნობდი მის მიახლოვეს.იყო რაღაც რაც მაგრძნობინებდა რომ ის ძალიან ახლოს იყო.ჩვენ ხშირად ვსაუბრობდით და ვწერდით ერთთმანეთს. ერთ დღესაც ილია მწერს:
- მეგი ჩამოვედი მალე შევხვდებით.
-ძალიან მიხარია რომ აქ ხარ და ძალიან მალე შევხვდებით.
-ხომ არ ნერვიულობ?
-არა არ ვნერვიულობ. სანერვიულო რა არის.
-არაფერი, ისე გკითხე.ახლა წავედი და მოგწერ დილით.ტკბილი ძილი მეგი.
-ტკბილი ძილი ილია.ხვალამდე.
სინამდვილეში მე ძალიან ვნერვიულობდი ეს ხომ პირველი შეხვედრა იყო . ვფიქრობდი: რომ არ მოვეწონო? იქნებ არაა ისეთი როგორიც ჩანს. მაგრამ ვცდილობდი არ მეფიქრა ამაზე და დავიძინე.
გათენდა და მომწერა ილიამ რომ მოვემზადო.მეც ავდექი მოვწესრიგდი .ძალიან არ ‘’გავიპრანჭე’’ მაკიაჟი მსუბუქად გავიკეთე . ტანზე მოტკეცილი ჯინსის შარვალი ჩავიცვი მაისური და კედები.ძალიან სადად და უბრალოდ ვიყავი.
-მეგი მოვედი შენს ბინასთან ჩამოდი .
-ჩამოვდივარ.
ჩავედი და ის გადმოვიდა მანქანიდან ისიც ძალიან უბრალოდ იყო ჩაცმული სპორტული თანსაცმლით .რომ მომიახლოვდა ტანში ჟრუანტელმა დამიარა.ძალიან მიმიზიდა მისმა სიმაღლემ და დიდმა მხრებმა.მომწონდა მისი მამაკაცური აღნაგობა.როცა მის მანქანაში ჩავჯექი ჩუმად ვიყავი ხმას არ ვიღებდი.მის სახლში მივედით სადაც ლამაზი გარემო დამხვდა.ცოტა ხანში მე მომეხსნა დაძაბულობა და გავხდი ის როგორიც სინამდვილეში ვარ.ვიგრძენი მისგან რაღაც რამაც მომიხსნა ყველანაირი დაძაბულობა.სამზარეულოში ერთად ვამზადებდით საჭმელს თავს კარგად ვგრძნობდით ამ მომენტში.შემდეგ ლამაზი სუფრა გავშალეთ ერთად გაკეთებულ საჭმელს მივირთმევდით.ვსაუბრობდით ჩვენზე ჩვენს ბავშვობაზე წარსულზე და სამომავლო გეგმებზე.საუბრის დროს მან მოულოდნელად მაკოცა .მისი კოცნა საოცრად მომეწონა.ვერ ავხსნი მის გვერდით რამდენად მშვიდად ვგრძნობდი თავს.მომწონდა მის გვერდით ყოფნა.ყველაფერმა ცვეულებრივად და ნორმალურად ჩაიარა.მან დამაბრუნა სახლში და თბილად დავემშვიდობეთ ერთთმანეთს.
ილია ჩვეულებრივ მწერდა ყოველ დღე . ის წავიდა თურქეთში სპორტის გამო შეჯიბრზე.ხშირად უწევდა წასვლა და ამიტომ იშვიათად ვხვდებოდით ერთთმანეთს.თუმცა ეს ხელს არ გვიშლიდა.ერთთმანეთი რომ გვენატრებოდა მერე უფრო მეტად გვიდებოდა ერთად ყოფნა.ჩვენ ვხვდებოდით ერთთმანეთს და ჩვენს ურთიერტობაში გაჩნდა ლტოლვა და უსაზღვრო ვნება ერთთმანეთის მიმართ.მე მივი რა არის სიყვარული.ერთ დღესაც როცა ჩამოვიდა და შევხვდით ჩვენ გვქონდა სექსი.მაგიჟებდა მისი შეხება თავს ვკარგვდი როცა მის გვერდით ვიყავი.
დრო გადიოდა და ჩვენ ძალიან მივეჩვიეთ ერთთმანეთს. ხანდახან ვგრძნობდი რომ ძალიან მიყვარდა ილია რომელიც უზომოდ მშვიდი იყო , ბიჭი რომელიც არასდროს ყვიროდა.თუმცა მე ვიცი რაც არის სიყვარული მყვარებია. ეს არ იყო სიყვარული ეს ლტოლვა და სიამოვნება.ჩვენ მოგვწონდა ერთთმანეთთან სექსი.ჩვენ ხშირად ვმაკათობდით მაგრამ ბოლოს მაინც ერთად გვინდოდა . იმიტომ კი არა რომ ერთთმანეთი გვიყვარდა იმიტომ რომ ჩვენ ერთთმანეთთან ფიზიკური უერთიერთობა საოცრად მოგვწონდა.ჩვენ ძალიან გავხვდით ამაზე დამოკიდებულნი.ჩემთვის არ იყო მნიშმვნელოვანი მისი სიყვარული მე ისედაც კარგად ვგრძნობდი მის გვერდით თავს.მე მისი ერთგული ვიყავი არ მიყვარდა თუმცა პატივს ვცემდი და ვაფასებდი.ის ჩემთვის მნიშმვნელოვანი იყო.მხოლოდ მის გვერდით მინდოდა ყოფნა არავინ მინდოდა ილიას გარდა.მნიშმვნელოვანი იყო ჩემთვის ერთგულება.მინდოდა ისიც ერთგული ყოფილიყო.როცა ვხვდებოდით შემთხვევით ვნახულობდი როგორ წერდნენ სხვა გოგოები და წერდნენ სასიყვარულო მესიჯებს.მე ძალიან ვეჭვიანობდი და ამაზე ხშირად გვიწევდა კამათი.თუმცა ბოლოს მაინც ვჩუმდებოდი .მისთვის ვიყავი გოგო რომელთანაც სიამოვნებას მიიღებდა.ჩემთვის კიდევ ძალიან მნიშმვნელოვანი იყო.გული მტკიოდა რომ ვერ ვგრძნობდი მის სიყვარულს.ვერ ვგრძნობდი მის ზრუნვას.ვერ ვგრძნობდი რომ ჩემი იყო.არ შემეძლო მხოლოდ სიამოვნების გამო ვყოფილიყავი მასთან.მინდოდა სულ პატარა სიყვარული მაინც მეგრძნო მისგან. ჩვენ ვშორდებოდით ძალიან ძალიან მაგრადაც ვკამათობდით თუმცა ბოლოს მაინც ერთთმანეთთან გვინდოდა იმ უდიდესი ლტოლვის და ვნების გამო რომელიც გვაკავშირებდა.სექსი ერთადერთი რამ იყო რაც გვაკავშირებდა.ის არ იყო თბილი არც ყურადღებიანი არც ეჭვიანი.მისთვის არავინ არ ვიყავი.თუმცა ამას თავიდან ვერ ვგრძნობდი და თავს ვიტყუებდი.როცა მეტყოდა შევხვდეთო უარს ვეუბნებოდი მაგრამ იმდენად მიზიდავდა და მაგიჟებდა მაინც ვხვდებოდი.ერთ დღესაც როდესაც მას შევხვდი აღარ მომეწონა მისი მოფერება.მე მაკლდა მისი სითბო და სიყვარული ვერ ვგრძნობდი რომ მისთვის მნიშმვნელოვანი ვიყავი.ძალიან ბევრს ვტიროდი და მტკიოდა . ვხედავდი სხვა გოგოებს როგორ აწონებდა თავს მე მისთვის არ ვიყავი მნიშმვნელოვანი.დიდ ტკივილს ვგრძნობდი მაგრამ მე ვიყავი მასზე დამოკიებული .ვერ ვამბობდი მასზე უარს უბრალოდ არ შემეძლო.ვიმეორებ ეს არ იყო სიყვარული მე მივეჯაჭვე მის სხეულს ჩემს სხეულს მოწონდა მის გვერდით ყოფნა თუმცა გულს ტკიოდა.
საბოლოოდ მე ვთქვი მასზე უარი ის ყოველ კვირაში მწერს რომ მოვენატრე და რომ უნდა შევხვდეთ მაგრამ აღარ ვხვდები.ის ჩემთვის ყველაფერი იყო მე მას ბოლომდე მივენდე.მის გვერდით გატარებყლ ყოველ ღამეში მთელ ჩემს ვნებას და გრძნობას გადავცემდი.ჩემი გრძნობები და ემოციები მისი იყო .ბოლომდე მისი ვიყავი ყველაფრით მისი ვიყავი . ახლა? ახლა მარტო ვარ ცარიელი! უსიყვარულოდ!

(შეიძლება ადამიანი ძალიან გიყვარდეთ და იყოთ მასზე საოცრად მიჯაჭვული მაგრამ იყავით ძლიერები! შეძელით იმაზე უარის თქმა რაც გულს გტკენთ.გაუფრთხილდით პატარა ლამაზ გულებს)