თავი 6

გიორგი და დემეტრე დიდხანს მსჯელობდნენ და კამათობდნენ..გიორგი ცდილობდა გასვიანის დარწმუნებას რომ მხოლოდ ელენეს შეეძლო დახმარება,მაგრა სვანი რის სვანია თუ თავისი არგაიტანა, მაინც თავის აზრს აწვებოდა.
-მას ვერ მივცემთ უფლებას,რო თავისუფლად ისეირნოს ყველას დახოცავს თქვა ანერივულებულმა გიორგიმ.
-მასზე შურს ვიძიებ და ამის პირობას გაძლევ მაგრამ იმ ალქაჯს დახმარებას ვერ ვთხოვ.
-ვერ თუ არ თხოვ...დაფიქრდი ამაზე დემეტრე..ახლა მაპატიე უნდა წავიდე..
თუმცა გოგონა რომელიც კარს უკან იდგა დემეტრეს კაბინეტში შევიდა..-აბა აქ რა გვაქვს?
-დილამშვიდობისა ანანო. მიესალმა გიორგი
-გამარჯობა გიორგი
-როგორ ჩაიარა მოგზაურობამ ევროპაში? რამე ჩამომიტანე? ლოყაზე უჩქმიტა გიორგიმ.
-კი კარგი იყოო,და შენთვის რატო უნდა ჩამომეტანა საჩუქარი?
-იმიტომ რომ მე შენი შეყვარებული ვარ,და შენ გიყვარვარ გაიცინა გიორგიმ.
ანანო შეწუხდა..-შენთვის აჯობებს გიყვარდე! და დაამთავრე ეხა ეს ლაარაკი.
-ამას ნუ ამბობ "საყვარელო" შენ მე გულს მტკენ გაიცინა გიორგიმ.
-ახლა კისერს გატკენ თუ ჩემზე ღადაობას არ შეწყვეტ!
-აუფ,ასე გამიმეტებ?
-ნუ მცდი! ის,რომ ბავშვობაში მომწონდი ეს იმას არნიშნავს რომ ახლაც უნდა დამცინო.
-კარგი კარგი ახლა წავალ,მაგრამ მოგვიანებით ვილაპარაკებთ შენს მოგზაურობაზე...და სანამ აქხარ იქნებ დაელაპარაკო შენ ძმას და რამე შეაგნებინო..უთხრა გიორგმი და წავიდა.
-რაზე ლაპარაკობს? იკითხა ქალბატონმა გასვიანმა.
-რატო კითხულობ? ისედაც ვიცი,რომ მოისმინე უთხრა უფროსმა ძმამ.
-ძალიან კარგად მიცნობ ძამიკო. მივიდა და ჩაეხუთა მონატრებულ ძმას უფროსმა გასვიანმაც ხელები მოხვია ანანოს.
-როგორ იფრინე?
-კარგად მაგრამ თემას ნუ ცვლი...ანანო ძმის მაგიდასთან მივიდა დოკუმენტები აიღო და წაიკითხა...ანუ ჩვენ ახლა მისი დაჭერა შეგვიძლია?
-ჯერჯერობით არა მაგრამ მგონი ისეთ რაღაცას მივაგენი რაც დაგვეხმარება 5 წლის წინანდელი ინციდენტი ავხსნათ. ანანო გაბრაზდა ამდენი ხანი რატომ უნდა ვიცადოთ? იყვირა ანანომ ვიცით რა გააკეთა მანდ მივიდეთ და უბრალოდ მოვკლათ!
-ანანო თავი ხელში აიყვანე.როგორ შემიძლია დავწყნარდე? როგორ როცა ის ცოცხალია.
-ანანო ნერვებს ნუ მიშლი! ანანომ ტუჩზე იკბინა.
-ვხედავ დამშვიდდი,ჩვენ არშეგვიძლია უბრალოდ მისვლა და მისი მოკვლა,იცი,რომ ბევრი ფიქრობს იმ ინციდენტის შესახებ და მე მაბრალიან. თუ ჩვენ მას მოვკლავთ,ომი დაიწყება.
-მაგათი დედაც..ჩვენ მათ ყველას მოვკლავთ ხომ იცი რო მათ შენი ეშინიათ. შენ ამქვეყანაში განგსტერების ლიდერი ხარ.
-ვიცი ამიტომაც ვერ ვმოქმედებ ემოციების ფონზე!
-გავიგე,რომ შენ და გიორგი ვიღაც გოგოზე ლაპარაკობდით ვისაც ჩვენი დახმარება შეუძლია,ვინ არის?
-ეს მნიშვნელოვანი არარის,მისი დახმარება არ გვჭირდება
-შენ თუ ამბობ მაშნ კარგი..გნახავ მერე.
გასვიანი ფიქრობდა..ის არუნდა დამეტყვევებინა შეცდომა დავუშვი!

სამზარეულო:

სამზარეულოში მზარეულები ფუსფუსებდნენ,როდესაც ანანო შევიდა.
-კეთილი იყოს თქვენი დაბრუნება ქალბატონო ანანო.
-მადლობა მაია..ანანო მივიდა და მაიას გაკეთებული საჭმელი გასინჯა
-თუგინდა შენ საყვარელ საჭმელს გავაკეთებ.
-ეს კარგი იქნება,მაგრამ აქ საჭმლისთვის არმოვსულვარ რაღაც მაინტერესებს.
-მკითხე საყვარელო..
-იცი რამე ახალ ტყვეზე?
-მაია დუმდა თუმცა ანანომ თხოვა ეთქვა.
-ბატონი დემეტრე გვიკრძალავს პატარა ქალბატონზე საუბარს.
-სად არის? დარატომ არის ის აქ?
-არვიცი აქ რატომ არის დემეტრემ დათას დააბარა აქ მოეყვანა.ის მესამე სართულზე ბოლო ოთახშია.
-თუ ტყვეა საკანში რატომ არარის...კარგი მადლობა მაია.

ელენე:

საწოლზე ვიწექი მოწყენილი,როცა ნაბიჯების ხმა გავიგე. წამოვდექი და შემდეგი ჩხუბისთვის ვეხმარებოდი. კარს იქით ლაპარაკი მოესმა.
-ქალატონო რას აკეთებთ? უთხრა ერთმა მცველმა.
-ვინ არის აქ? კარი გააღეთ!
-მეორე მცველმა უპასუხა,ქალბატონო უფროსმა ეს აგვიკრძალა.
-არმაინტერესებს მან რა აგიკრძალათ ის გააკეთეთ რასაც მე გეუბნებით!
-კარგით ქალბატონო თქვა პირველმა მცველმა. კარი გააღეს
ეს ვინღაა?! გამიკვირდა.
შავთმიანი გოგო შავი თვალებით გასვიანს მივამსგავსე ძალიან ლამაზი იყო..
-ასეთი ლამაზიც არხარ აქ რო ჩაეკეტე მას შენზე ბევრად ლამაზი ქალები ყავს.
-როგორ ბედავ?! მე მისი ნაშა არვარ!
-ოუ მართლა
-მიფრთხილდი!
-იგივე შემიძლია გითხრა შენი ადგილი იცოდე ბო**! ალბათ შენ საქმეში კარგი ხარ ოთახში რო ჩაგკეტა.
-აბა აქ მოდი და გაიმეორე!
-გგოია შემაშინე? მომიახლოვდა ეს იდიოტი.
მე კი შევუტიე..მან კი იაზვურად ჩაიღიმა და ჩემი შტევა მოიგერია..ჯანდაბა..თვიდან შევუტიე და დავარტყი კიდეც..მნ პირი მოიწმინდა.
-როგორც ჩანს რაღაც შეგიძლია! გავიგე შენ დაიჭირე დემეტრე...როგორც ჩანს ის არიყო -ფორმაში რადგან სუსტი ხარ. ახლიდან შევუტიე მაგრამ მოიგერია და მუცელში ჩამარტყა. ჯანდბა.მუხლებზე დავეცი ჩემი თმა დაიჭირა ქაჯი ეს.
-კარგი ხარ მაგრამ არა საკმარისად,გავიგე ჩვენი დახმარება შეგიძლია მაგრამ იმის მერე რაც გნახე ეს მეეჭვება.
-არ დაგეხმარები
-საყვარელო მე არმიკითხავს..თუ ჩემს ოჯახს იცნობ მაინც მოგიწევს დახმარება!
ვიღაეები მორბოდნენ.
-როგორც ჩანს სტუმრები გვყავს! ჩიცინა ანანომ გიორგიმ მოირბინა და ანანოს უყვირა.
-ანანო რა ჯადნაბა ხდება აქ!
-დემეტრეს ნაშასთან ვერთობი.
-გაუშვი..ახლავე!
-როგორ ბედავს და ბრძანებებს გასცემ?
-არ ვხუმრობ!გაუშვი თორე დემეტრესთან წაგიყვან და მოგიწევს ახსნა აქ რას აკეთებდი.
გიორგი მათ მიუახლოვდა..ანანომ გაუშვა და გიორგის მხარი გაკრა გასვლისასამას დავიმახსოვრებ!
გიორგი ელენესთან ჩაიმუხლა.
-კარგად ხარ?
-კარგად გამოვიყურები?
-ბოდიშ ანანოს მაგივრად მას არმოწონს ახალი ხალხი.
-მე მას ვანანებ
-აცადე მიეჩვიოს სიტუაციას თუ დააიგნორებ ის მოიწყენ დ აშეგეშვება.
-იოცნებე,რომ ამას შევარჩენ..გიორგიმ ამოიხვნეშა.
-მან მითხრა რომ მე მის ოჯახს უნდა დავეხმარო რას გულისხმობდა?
-ეს ისარის რისი თქმაც არშემიძლია ეხლა..დემეტრე ერთადერთია ვინც ამ საკითხზე იღებს გადაწყვეტილებას.
- მისი გადაწყვეტილება..მას არდავეხმარები ამ ქაჯს კი მითუმეტეს!
-მას მითუმეტეს?
-იმ ქაჯზე გეუბნები აქ რო იყო წეღან.
-ის დემეტრეს უცროსი დაა ანანო.
-დაა?..როგორ ვერ მივხვდი ის ისეთივე ცივსისხლიანი როგორც ის რეპტილია.
-რეპტილია? როგორც ჩანს ახალი სახელი მოუფიქრე.
-ნუ ცდილობ ჩემს გაცინებას არდამვიწყებია რა გააკეთე!
-მაპატიე,მარტო დაგტოვბ,დროებით გიორგი ოთახიდან გავიდა..ალბათ ასეთი ცუდი არუნდა ვყოფილიყავი იორგის მიმართ..მისი დაბრუნება მინდა.

პ.ს ოპაა რაღაც დაიძაბა და ჩაიხლართა მეც მაინტერესებს ვინაა ის კაცი ვისაც ესე ეძებენ გასვიანები და თან ელენეს დახმარებაც ჭირდებათ...მოკლედდ ხვალ ალბათ გავიგებთ.