სკოლა . ადგილი სადაც შეენი ცხოვრების 12 წელსს ატარებ ადგილისადაც ბევრი გამცირებს და ბევრს ძალიაან უყვარხარრ. ადგილი სადაცც ყველიან ხაჭაპურსს ვერსადდ ნახავ . ადგილიი სადაც გყავსს მეგობრები რომლებიც ჭირშიც და ლხინშც შენს გვერდით არიან, ისინი ჩემთვიისს ძალიან ძვირფასები არიან. მე არვამბობ რომ სკოლა არის ცუდი მაგრამ მასწავლებლები რომლებიცც ბავშვებსს ამცირებენ და შეურაწყოფას აყენებენნ ეს უკვე მაღიზიანებსს.არაამარტო მასწავლებლები მოსწავლებიც არააკლებეენ მასწავლებლებისთვის შეურაწყოფისმიყენებას არამარტოო მასწავლებელს აყენებე შეურაწყოფა ასევე მათ თანაკლასელებს თანასკოლელებს. ბევრი კითხვა გამჩენია . რატომ უნდა გახაარებდეს სხვისი ცუდი?
რატომ უნდააა გინდოდესს სხვისსიიდამცირება ან დაცინვა? არავის არასდროს გასჩენიაა კითხვა საკუთარი თავისთვვის რატომ ვამცირებთ ადამიანებს ?
მე გამჩენია. და ამაზეე პასუხიცც მაქვს ჩვენ. ეს გვახარებს , გვამხიარულებსს სხვისი დამწუხრებული და დადარდიანებული სახის დანახვა.
მაგრამმ...... ეს დაცინვა და დამცირებაა შეიძლება იმადამმიანს უკვე გადახდა ვინც დასცინის . ბევრს დაუცინიაა მისთვის და შეურაწყოფაც მიუყენებიაა ის კი ამ ჯავრსს სხვაზე იყრისს. რატომ ? იმიტომ რომ როცაა ის ასე ცუდად შეურაცწყოფილადდ და დამცირებულად იყო არავინ არ ჰყავდა ვინც დაამშვიდებდა და გვერდით ეყოლებოდა. ისს კი ვისაცც დასცინისს მარტო არ არისს მას ყავს მეეგობრები და ადამიანები ვინც გვერდით ეყოლლება . მას კი არა, ანუ მე არმყავს მეგობრები.