მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (3)
გაკვეთილებიც დასრულდა ვიფიქრე თორნიკეს დავურეკავ და მომაკითხავსთქო მაგრამ უეცრად უცნობი გამოჩნდა.... -ჰეი ერთი წუთს დამითმობ?(ის) -ჰო გისმენ -კარგი მოდი ჯერ გაგეცნობი ალაბთ გაინტერესებს ვინ ვარ -ვერც კი წარმოიდგენ როგორ-გაიფიქრა გულში. -ჰომ -კარგი მე ბექა ახვლედიანი ვარ შენ ალბათ ახალი ხარ რადგან ადრე არასდროს მინახიხარ -ჰო წელს გადმოვედი ამ სკოლაში -შეიძლბა კაფეში დაკპატიჟო შენი უკეთ გაცნობა მინდა და ცოტა ვისაუბროთ -არამგონია ახლა მეჩქარება სხვა დროს იყოს თან ახალ ადამიანებს უცებ ვერ ვეჩვევი -მესმის მაგრამ ცოტა ხნით -ჰო კარგი მხოლო 15 წუთი მეტი არა -კარგი როგორც გიდა -შევიდნენ სკოლის წინ მდებარე კაფეში დასხდნენ ცოტა ხანი ხმას არცეთი არ იღებდა მაგრამ სიჩუმე ბექამ დაარღვია -კარგი მომყევი შენს შესახებ -მოსაყოლი არც არაფერია -კარგი რა მოსაყოლი ალბათ ბევრი იქნება იმ ბიჭიდან დაწყებული რათქმაუნდა აბა გისმენ -და შენ რატომ უნდა მოგიყვე ვინ ხარ მართალია იმ დგეს ნიკასგან მიხსენი ამისთვის გმადლობ მაგრამ დანარჩენი ჩემი საქმეა -კარგი მაშინ მე მოგიყვება ჩემზე რამე.ესეიგი როგორც გითხარი მქვია ბექა ვარ 18 წლის ვცხოვრობ თბილისში ალბატ როგორც შენ :დ ვცხოვრობ ძმასთან და პატარა დასთან ერთად ,ძმა 19ისაა და კი 15 ის ალბათ შენი ტოლი იქნება ...ახლა კი შენ გისმენ -კარგი რადგან ასეა და არ მეშვები გეტყვი -კარგი გადაწყვეტილებაა-გაიცინა და ისევ მე შემომხედა -მქვია მია ვარ 16 წლის ,ამ სკოლაში ახალი ვარ როგორც იცი .იმიტომ გადმოვედი რომ წინა სკოლაში კლასელები ყველა დავიშალეთ ყველა სხვა სკოლაში გადავიდა თავიანთი მიზეზით რათქმაუნდა ...ვცხოვრობ ძმასთან და დაქალთან ერთად ანი ქვია და დასავითაა .ანი 16 ისაა როგორც მე ,ძმა კი20 წლისაა და უკვე 5წელია რაც მეურვეობა აქვს აღებული მე და ანიზე ..მშობლები 11 წლისს ვიყავით როცა დაიღუპნენ ავარიაში ანის მშობლებიც და ჩემიც-ეს თქვა თუარა ცრემლები წამოუვიდა ,ბექამ უცებ შემაჩნია -მაპატიე არ ვიცოდი ასეთი ბავშვობა თუ გქონდა ვწუხვარ -არა შენ არაფერ შუაში ხარ უბრალოდ როცა მათ ვიხსენებ თავს ვერ ვიკავებ -კარგი ამის შესახებ არაფერს გკითხავ . -გმადლობ-ნაძალადევად გაიღიმა -კარგი და ის ბიჭი ვინ იყო სკოლაში? -არმინდა ამ თემაზე საუბარი. -კიმაგრამ.-სიტყვის თქმა არ აცადა რომ წამოდგა -მაპატიე მეჩქარება თან 15 წუთი გავიდა უკვე დიდი ხანია -კარგი მაშინ ხვალ შევხვდებით -ვნახოთ-გაუღიმა და წამოვიდა იმწამსვე თორნიკეს დაურეკა მანაც არ დააყოვნა და უპასუხაა -თოკო მომაკითხავ თუ ლუკს დავურეკო რომ მომაკითხოს(ჰო ლუკი ჩემი მძროლია როცა თოკოს არ ცალია მე და ანის ის გვაკითხავს) -ემი ახლა არ მცალია შეხვედრაზე ვარ თორე მოგაკითხავდი(თოკო მიას ემის ეძახის) -ჰო კაი არაუშავს ამხელა კომპანია რომ გყავს ჩაბარებული დროც აღარ გრჩება(ჰო კიდევ ერთი პატარა დეტალი მშობლების გარდაცვალების შემდეგ როგორც კი თოკო სრულწლოვანი გახდა კომპანიას ჩაუდგა სათავეში მანამდე კი ბიძია მართავდა შემდეგ კი თოკოს ჩააბარა ყველაფერი) -კაი რა ემი ნუ გწყინს -დაიწუწუნა -არ მწყინს თოკო კაი ლუკს დავურეკავ-გათიშა და მაშინვე ლუკს დაურეკა -ლუკ შეგიძლია მომაკითხო თოკოს არ სცალია -კი მცალია მია ყოველთვის იმის მოლოდინში ვარ როდის დამიძახებ დასახმარებლად სულ თოკოს რომ ურეკავ -ხომ იცი რომ მიჩვეული ვარ ლუკ და რა ვქნა -ხო ვიცი კარგი სკოლასთან ხარ ხომ? -კი -კარგი 5 წუთში მანდ ვარ -და გათიშა სანამ ლუკი მოვიდოდა ბექა ისევ მოვიდა... -გინდა გაგიყვანო?სად ცხოვრობ? -არა არმინდა მომაკითხავენ- ლუკის მანქანაც გამოჩნდა-და აი მომაკითხს კარგად -კარგი ხვალამდე მაშინ-ხელი დამიქნია მანქანის კარი ლუკმა გამიღო ჩავჯექი და წამოვედით -ჰეი პრინცესა აბა ვინაა ის ბიჭი რომ ელაპარაკებოდი?-მითხრა ნახევრად ნამცინარევი ხმით -ისეთი არავინ დღეს გავიცანი ბექა ქვია-ვუპასუხე თითქოს არც მაინტერესებდა -შემთხვევით ხომ არ მოგწონს?-ისევ გაიცინა -ლუკ გეყოს წინ იხედე არავინ არ მომწონს_ვუპასუხე მეც სიცილითვე -კარგი ჰო გავჩუმი-გაიცინა და ამასობაში სახლშიც მივედი სანამ სახლში შევიდოდი გამომძახა -მია ხომ იც თუ რამე დაგჩირდეს მე დამირეკე თოკრნიკეს ნუ აწუხებ მე შემაწუხე-თქვა სიცილითვე -ჰო კაი-გავუღიმე შესვლა ვაპირებდი ისევ გავიხედე და ვკითხე-ისე ანი ხომ არ იცი სადაა?სახლშია? -ანი მის სკოლაში დავტოვე ისიც ხომ უნდა გადმოვიდეს შენთან სკოლაში და საბუთებზე წავიდა ნახევარ საათში უნდა მივაკითო -კარგი -ვუთხარი და სახლში შევედი და თვალებით ნუკის ძებნა დავიწყე(ნუკი ჩვენი მზარეულია რომელიც არაჩვეულებრივ საჭმელს დაბევრ რამეს გვიკეთებს ის ოჯახისწევრივითააა 10 წელია რაც ჩვენთანაა უკვე ) -ნუკი -დავიწყე ხმამაღლა ძახილი მანც არ დააყოვნა სამზარეულოდან გამოყო თავი -მესმის მია ნუ ყვირი-თქვა სიცილით -არვყვირი ხომ იცი რომ სახლში როგორცკი შემოვდივარ ჯერ შენ გიძახი _ვუპასუხე სიცილითვე -ჰო ვიცი მია -გამიღიმა -კარგი მე ოთახში ავალ -კარგი-ოთახში ავედი გამოვიცვალე ,შავი შარვალი ტოპი მაიკა და კედები ჩავიცვი სემდეგ კი ქვევით ჩავედი იქ კი ანი დამხვდა -სად დადიხარ გოგო შენ-შევძახე სიცილით -ეე ხომ იცი ახლა სადაც ვიყავი და ნუ მალაპარაკებ მეზარება -მიპასუხა სიცილითვე -ჰო კაი.გინდა კლუბში გავიდეთ დღეს პარასკევია თან ხვალ სკოლა მაინც არ გვაქვს -ეე კაია მაგრამ რეზის დავურეკოთ ისიც წამოვიდეს მისი კლუბია და მის გარეშე გართობა ტეხავს-ვუთხარი სიცილით -ჰო კაი ეგ არ გამოგვრჩეს თორემ მოგვკლავს მის გარეშე რომ წავიდეთ კლუბში(რეზიც ამათთან ერთად გაიზარდა როცა სკოლა არ ქონნდათ და თოკოს გვიანობამდე უწევდა უნივერსიტეტში დარჩენა რადგან კომპანია უნდა ჩაებარებინა რეზი მათთან რჩებოდა და ფაქტიურად როგორც თოკო ისიც ძმად ეკუთვნოდათ) ტელეფონი აიღო და რეზის დაურეკა -აუ რეზი-დიწყო წუწუნი -რაიყო მია ხომ კარგად ხარ-ჩაესმა მისი სიცილი -კლუბში გვინდა წასვლა და წამო რა -კაი გამოგივლით -არა ჩვენ გამოგივლით შენ მანამდე მოემზადე ჩვენ მზად ვართ -ოჰ მზად ხართ? იქნებ და არ მეთქვა თანხმობა მერე სად მიდიოდით-ჩასძახა სიცილით -ეე ვიცოდი რომ უარს არ გვეტყოდიდა -ჰოკაი მოვემზადები -კარგი 5წუთში მანდ ვართ -კარგი-და ტელეფონი გათიშა გარეთ გავიდნენ და ლუკს დაუძახა -ლუკ ხომ მითხარი რომ რამე მე მთხოვე დახმარებაო ხოდა რეზის უნდა გავუაროთ და მერე მაგასთან კლუბში უნდა წავიდეთ -კარგი რა პრობლემაა ძლივს რამეში დაგჭირდიდა უარს გეტყვი? -თქვა სიცილითვე-ჰოდა თორნიკემ იცის ? -არა ალა არ ცალია და მერე ვეტყვი იქ რომ მივალთ -კარგი რეზის გაუარეს შემდეგ კი პირდაპირ კლუბში წავიდნენ სანამ შევიდოდით დაცვა რეზის მიესალმა -გამარჯობათ ბატონო რეზი ,თქვენი მოსვლა სულ გვიხარია-და გაუღიმა -მადლობა ჯინი-უპასუხა ღიმილითვე -აბა ადგილი დაიკავეთ მეც ახლავე მოვალ-გვითხრა რეზიმ და ცოტა ხნით გავიდა,ბევრი დავლიეთ გავერთეთ ,შემდეგ ვირაც მოვიდა ჩვენს მაგიდასთან. -შეიძლება ვიცეკვოთ ლამაზო?-ამაზე რეზი გადაირია მაგრამ შევაჩერე და თავი დავუქნიე -დარწმუნებული ხარ მია რაღაც არ მომწონს ეს ტიპი-მითხრა რეზიმ მე კი თავი დავუქნიე და ვუთხარი -არაუშავს ცოტას მეც გავერთობი ცეკვით მაინც- და მას გავყევი ცეკვა დავიწყეთ მუსიკა რომ დამთავრდა ნელი ვალსი დაიწყო მასაც სხვა რა უმდოდა და უფრო ახლოს მოიწია ეს კი არ მესიამოვნა -კარგი მორჩი აღარ მინდა ცეკვა-ვუთხარი და უკან გავიწიე მაგრამ ხელი ჩამავლო შემდეგ კი სახეში სილა გავაწანი -ამაზე გამწარდა და თვითონაც გამოსწია ხელი ,თვალი დავხუჭე ვერაფრი გავკეთე ადგილიდანაც ვერ დავიძარი შემდეგ კი უცებ ხმა მომესმა თვალი გავახილე და დავინახე ბექამ ხელი დაუკავა რომ მე არ მომხვედროდა..... ----------------------------------------------------------- -და და დამ მომიტევეთ რომ აქამდე შემდეგი თავივერ დავდევი ...იმედია არ დაგვიწყებიათ ეს ისტორია დღეს შედარებით დიდი თავი დავდევი იმედია მოგეწონებათ ველი კომენტარებს თუ არ მოგწონთ შევწყვეტ წერას თუარადა 3 მკითხველი მაინც რომ იყოს მაინც განვაგძობ .... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.