მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (5)
-თოკო ყველაფერი რიგზეა ?რატომ შეიკრიბეთ ?ან ანი ვერ მითხარი თუ რამე ხდებოდა სააბაზანოდან უფრო მალე გამოვიდოდი-ამაზე კი თოკო და რეზი მიხვდა რაშიც იყო საქმე........ -ყველაფერი რიგზეა ანის ხუმრობა ყოფილა შეგიძლიათ განაგრძოთ თქვენი საქმე-თქვა თოკომ მკაცრად და ყველა წავიდა დავრჩით მხოლოდ ჩვენ ოთხი -რა ხუმრობა რა ხდება ვინმე ამიხსნის?-ვიკითხე გაოცებული ჯერ ანის გავხედე მერე კი გაბრაზებულ თოკოს და რეზის -ხო მეც მაინტერესებს ეგ ანის კითხე-თქვა ირონიით რეზიმ -ანი გისმენთ-ახლა უკვე თოკოც ჩაერთო -კარგი რა უბრალოდ ვიხუმრე არ მეგონა ასე გაბრაზდებოდით-თქვა შეწუხებული სახით და მე გამომხედა -ეს ხუმრობა იყო?კინაღამ ჭკუიდან ავიშალე მეგონა მართლა წავიდა სახლიდან და არ ვიცოდი სად მეძებნა ანი მგონი ძალიან კარგად იცი რას ნიშნავს ჩემთის მია და ამავდროულად შენც -შესძახა გაბრაზებული და ხელი მაგიდას დაარტყა ამაზე ანის ცრემლები წამოუვიდა თოკო კი მასთან მივიდა -კაი ახლა არგინდა ტირილი -მდივანზე ჩამოჯდა და ჩაეხუტა -უბრალოდ ვიხუმრე მეტი არაფერი-თქვა სლუკუნით და ისიც მოეხვია -კაი არ იტირო რა ანი ხომ იცი რომ ვერ ვიტან როცა ტირი-ახლა თავი წამოყო რეზიმ ისიც მივიდა და ჩაეხუტა -მე დაგავიწყდით ხო-ვუთხარი სიცილით -მოდი შენც-მომძახა თოკომ სიცილითვე მივედი და სამივეს ჩავეხუტე -კარგი გეყოთ გავიგუდე-რეზი წამოდგა-კაი დღეს დასვენების დღე გაქვთ ხომ ვიცი რომ პიჟამო ფართის მოწყობას აპირებდით-სიტყვის დამთავრება არ აცადა თოკომ -მაგრამ აღარ გააკეთებთ -რაა?არააააა-ერთად წამოვიძახეთ მე და ანიმ -კარგი რა ხომ იცი რამდენი ხანია მაგას ვგეგმავთ-ვუთხარი თითქმის ყვირილით -ემი ნუ ყვრირი და ვიცი რომ დიდი ხანია გეგმავთ მაგრამ ანის გამო დაისჯებით ამიტომ იქით კვირაში გააკეთებთ-თქვა მკაცრად თოკომ -და ჰო კიდევ გუშინდელი შენი კლუბის გამო და ანი შენი ხუმრობის გამო არსად წახვალთ მხოლოდ სკოლაში ისიც სანამ მე არ ვიქნები ლუკი წაგიყვანთ მეტი არსად არ წახვალთ -კი მაგრამ-თქვა ანი უცებ მაგრამ თოკომ დაამატა -დაცვას გავაფრთხილებ ვერსად წახვალ და ჰო რეზი დარჩება ხოლმე თვენთან -თოკო-ვთქვი საწყალი თვალებით -არავითარი თოკო ვთქვი და მორჩა -თოკო ადგა და თავის ოთახისკენ წავიდა -აქ ვერ გამოგვკეტავ არ გაქვს ამის უფლება-შვძახე გაბრაზებული -ვნახოთ-გადმომძახა კიბეებიდან და დერეფანში გაუჩინარდა ეს შაბათ-კვირა ისე გავიდა რომ მე და ანი ხან ვმეცადინეობდით ხან ფილმებს ვუყურებდით საღამოს რეზიც მოდიოდა და ჩვენთან რჩებოდა..ეს კვირა სანამ თოკო ჩამოვიდოდა ჩვეულებრივად ჩაიარა ანიც გადმოვიდა ჩემთან სკოლაში ,ანი ძალიან კომუნიკაბელურია და მალევე დავუმეგობრდით სხვებსაც...სწავლით კარგად ვსწავლობდით მხოლოდ ფიზიკას ვერ გავუგეთ ვერაფერი...1 კვირა უცებ გავიდა სკოლაში არც ბექა გამოჩენილა და არც ნიკა მინახავს...მალე თოკოც უნდა ჩამოსულიყო დილით ადრე ავდექით მოვემზადთ და აეროპორტში წავედით ლუკმა წაგვიყვანა რათქმაუნდა და იქ ველოდებოდით -კარგი ლუკ ჩვენ მოსაცდელში დაველოდებით თოკოს შენ აქ დაგველოდე -კარგი-გვითხრა და წამოვედით -კლუბის შესახებ რამის თქმა ხომ არ გინდა?-მითხრა ღიმილით -არა-მეც გავუღიმე -კარგი რა მია მე მაინც ნუ მიმალავ ვინ იყო ბიჭი შენს გამო რომ იჩხუბა მისთვის რამეს რომ არ ნიშნავდე ას არ მოიქცეოდა -ანი გეყოფა 1კვირაა რაც ვიცნობთ ერთმანეთს და ეგ როგორ იფიქრე? -კაი ნუ იბუტები -არ ვიბუტები უბრალოდ უკვე თოკოს ნაირად იქცევი -კაი რა როდიდან მიმალავ ყველაფერს ან რატომ -იცი ბოლოს როგორც დასრულდა ასეთი რამ ეს შენზე უკეთ არავინ იცის ანი -ჰო ვიცი ვიცი-ამოისუნთქა და გზა განვაგრძეთ რამდნიმე წუთში თოკოც გამოჩნდა ორივე თოკოსკენ გავიქეცით და როცა დაგვინახა ორივე გულში ჩაგვიკრა... -ოჰ როგორ მომენატრეთ ჩემი გიჟები -დაიწყო სიცილი და ჩვენც ავყევით -ჰო ჩვენც-ვუპასუხეთ ერთდროულად -მოგიხდათ სასჯელი ხო? -კი როგორ არა-ვუპასუხე სიცილით -კაი წავიდეთ სახლი მომენატრა ლუკმა მოგიყვანათ ხო? -კი -ახლა ანიც ჩაერთო -ისე რეზი სადაა როგორ მოხდა რომ აქ არაა თვენთან ერთად?-ისევ დაიწყო მისი ხუმრობები -აქ კომპანიას რომ უტოვებდი აბა რა გეგონა (ანი) -ჰო ეგეც მართალია (თოკო)-ამასობაში მანქანამდე მივაღწიეთ ბარგი უკან ჩადეს და სახლისკენ წავედით...სალში რომ მივედით თოკოს დაურეკეს -ალო(თოკო) -...... -კარგი ახლავე მოვდივარ(თოკო)-დაასრულა ლაპარაკი და გათიშა შემდეგ ჩვენ მოგვიბრუნდა-კომპანიიდან დამირეკეს უნდა წავიდე სულ დამავიწყდა დგეს შეხვედრა რომ იყო -აუ კიდევ შეხვედრა?-დაიწუწუნა ანიმ -ჰო შეხვედრაზე წავალ მერე რეზისთანაც შევივლი და საღამოს ორივე მოვალთ -ჰო კარგი-გადაგვკოცნა ორივე და წავიდა.მერე ანის მივუბრუნდი -მზად ხარ პიჟამო ფართისთვის? -რათქმაუდა მაგას კითხვა უნდა -მისაღებში ყველაფერი მოვაწესრიგეთ როგორც საჭირო იყო ისე პიცაც შევუკვეთეთ ცოტა შამპანიურიც დავალაგეთ და ყველაფერი მზად იყო მუსიკები ჩავრთეთ, როცა დავიღალეთ მდივანზე დავეგდეთ .ცოტა ხანში ხმა მოგვესმა გარეთ რომ გავიხედეთ საშინლად წვიმდა მალე შუქიც წავიდა სახლში მარტო ვიყავით მზარეულიც გავუშვით არაფერი გვინდათქოდა.ტელეფონის ფანრები ჩავრთეთ და ქვევით სარდაფში ჩავედით სანთლების ამოსატანად.რომ ამოვიტანეთ მაგიდაზე დავაწყვეთ და თოკოს დავურეკე თან ისე გვეშინოდა ვკანკალებდით -თოკო სად?-თითქმის ვტიროდი -რეზისთან ვარ რა ხდება კარგად ხართ? -აუ თოკო-ვერ ვლაპარაკობდი ამ დროს კი ანიმ ტელეფონი გამომართვა -თოკო მალე მოდით რა საშინლად წვიმს თან შუქიც გამოირთო და სახლში მარტო ვართ მზარეულიც არაა გავუშვით პიჟამო ფართს ვაწყობდით და მარტო გვინდოდა ყოფნა... -კარგი ნუ გეშინიათ მოვდივართ-გვითხრა და რეზის გადაძახა-რეზი სასწრაფოდ სახლში უნდა წავიდეთ შუქი არ ყოფილა და ეშინია ამ ბატებს-ბოლოს მიაყოლა სიცილით -ეე ბატი ვის დაუძახე მოხვალ შენ აქ-ვითომ დაემუქრა ანი -კარგი მოვდივართ გავთიშავ ახლა და 5 წუთში მანდვართ-ამაზე კი მე წამოვხატი -არა არ გათიშო რა გველაპარაკე სანამ მოხვალ -ჰო კაი-თქვა 5 წუთიც გავიდა, კარი გაიღო და ორივე შემოვიდნენ ნახევრად სველი იყო ორივე როგორც კი დავინახეთ მივვარდით -აუ თოკო შუქი რატომ არააა? -მე საიდან უნდა ვიცოდე აქ თქვენ იყავით და არა მე-თვა სიცილით -კაი წამო ვნახოთ რა მოხდა(რეზი) -არა რომელიმე დარჩით აქ მარტო კიდევ ერთ წუთსაც ვერ დავჩები (მე) -ჰო კაი რეზი შენ აქ დარჩი ამათთან მე ჩავალ გავიგბ რა ხდება(თოკო) -კაი(რეზი)და თოკო სარდაფში გაუჩინარდა -აბა მითხხარით რისი შეგეშინდათ ?რაა აქ საშიში?(რეზი) -დარჩი მარტო ასეთ ხმაურში წვიმაში და თანაც სიბნელეში მარტო და მერე მიხვდები(ანი) -გასაგებია-(რეზი)თქვა სიცილით,ამასობაში შუქი მოვიდა და თოკოც ამოვიდა -ვაა რაკაია_ვთქვი სიხარულისგან.შმდეგ თოკომ და რეზიმ თვალი მოავლეს აქაურობას და არეული მისაღები რომ დაინახეს ისეთი სახე ქონდათ გეგონებოდა სადმე ვეშაპს გადააწყდნენო -როგორ აგირევიათ აქაურობა(თოკო) -ნუ ახლა აბა პიჟამო ფართი არეულობის გარეშე სადმე გინახია-ვუთხარი სიცილით -არა როგორ არ მინახია მაგრამ ასეთი არეულიც არა-თქვა სიცილით თოკომ -ჰო არაუშავს (ანი)იცინის -აუ რამე ვითამაშოთ რა(მე) -წეღან ვიღაც-ვიღაცეები შიშისგან კანკალებდნენ და ახლა თამაში მოგინდათ(რეზი) -აუ გთხოვ-ვთქვით ორივემ ერთად -ჰო კაი რა ვითამაშოთ?(რეზი) -სიმართლე და მოქმედება-წამოიძახა ანიმ -ჰო ეგ-ვუთხარი ანის ჩავეხუტე და დავამატე-ჩემი ჭკვიანი ამაზე კი ყველამ სიცილი დაიწყო -კარგი ბოთლი დაატრიალეთ ვინმემ-ჩაერთო თოკოც.დაატრიალეს და ანი და რეზიზე გაჩერდა -სიმართლე თუ მოქმედება(რეზი) -სიმართლე(ანი) -კარგი აბა პატარა ქალბატონო სულ ჩუმად რომ ხარ შეყვარებული კიდევ არ გყავს ოჰ საწყალი ის ვისაც შენ შეუყვარდები-გაეღადავა რეზი -ჩემი დახატული ჯერ ჩემი შესაფერისი ვერ ვიპოვე ამიტომ არა .დაგაკმაყოფილა პასუხმა-არდააკლო არც ანიმ და გაიცინა -კი(რეზი)-ახლა მე დავატრიალე და მე და თოკო ამოვედით.ამაზე კი თოკომ რეზის გასძახა -აუ ამათ დღეს არ ელით კარგი ამბავი .ამათი ბედი რომ ვიცი სულ ჩვენ მოგვიწევს კითხვების დასმა და ყველაფერს შევიტყობთ-ეს რეზის მოეწოდა და ერთდროულად შემოკრეს ტაში -მაგასაც ვნახავთ გისმენ(მე) -ვინ იყოს ის ბიჭი შენს გამო რომ უჩხუბია ?შეყვარებული?თუ?-თქმა არ ვაცადე -შეყვარებული არა მაგრამ ახლა გავიცანი უბრალოდ მეგობრები ვართ -რამეს რომ არ ნიშნავდე მისთვის ამას არ გააკეთებდა -მეც ეგ არ ვთქვი-თქვა სიცილით ანიმ -მეც ეგ არ გავიფიქრე-მიაყოლა რეზიმაც სიცილით -აუ გეყოთ აღარ მინდა თამაში დავიღალე წავალ დავწვები-ავდექი და ზევით ოთახისაკენ ავიღე გეზი -ეე ასეთი თამაში არ გამიია მე-მომაძახა თოკომ მე ზევით ავედი და დასაძინებლად დავწექი {ქვევით} ~ანი~რეზი~თოკო~ -კარგი მეც წავედი დავიძინე(ანი)-წამოვდექი -არა მოიცადე ჯერ ჩვენს შეკითხვებს უპასუხე-შეაჩერა თოკომ -გისმენთ-და ისევ დავჯექი -შენ მოგიყვებოდა მია იმ ბექაზე აბა გვითხარი-იკითხა თოკომ -ისე მეკითხები თითქოს მე ვიცოდე -არამგონია შენ ერთადერთი ხარ ვისაც ყველაფერს უყვება(რეზი) -ვიცი მაგრამ ჯერ არ უთქვას დრო მოვა და გეტყვი მერეო მეც აღარაფერი მიკითხავს ხომ იცი თუ დააძალებ მერე საერთოდ ჩაიკეტება მის თავში მგონი ეგ თქვენც ძალიან კარგად იცით -ხო ეგეც მართალია-ჩაილაპარაკა თოკომ-კაი წადი დაიძინე ცვენც დავიძინებთ დღეს რეზი აქ რჩება -კაი-ვთქვი და მეც დასაძინებლად წავედი ქვევით მხოლოდ რეზი და თოკო დარჩა -რეზი ის საქმე უნდა მოვაგრვაროთ(თოკო) -ჰო თან რაც შეიძლება მალე(რეზი) -ჰო ამ საქმეს ისე ვერ დავტოვებთ უკვე 5 წელია რაც ერთ კომპანიას ჩვენი კომპანიის განადგურება უნდა და სანამ არ გაანადგურებს ვერ მოისვენებს დარწმუნებული ვარ ის საბა უკან არ დაიხევს მტკიცბუკებები გვჭირდება რომ ციხეში გავუშვათ ისე არაფერი გამოვა..... -კარგი ახლა დავიძინოთ მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ(რეზი) -კარგი-დასაძინებლად წავიდნენ ღამე არ დამეძინა(მია)ვიფიქრე ანისთან შვალთქო კარი გავაღე და ანის კარიც გაიღო ამზე ორივეს გაგვეცინა -შენც ხო?-მითხრა სიცილით ანიმ -ჰო მეც წამო თოკოსთან შევიდეთ-ვუთხარი სიცილით -არა ჯერ რეზისთან შევიხედოთ თ არ ძინავს მერე ეგეც წავიყვანოთ თოკოსთან -კაი აზრია წამო-რეზისთან შევიხედეთ მაგრამ ეძინა ამიტომ პირდაპირ თოკოსთან შევედით -თოკო(ანი) -რახდება ასე გვიან რატომ არ გძინავთ? -აუ ვერ დავიძინეთ და შენთან დავწვებით რა?(ანი) -რეზი გაგეღვიძებინათ მე რომ მაღიძებდით -ოო რეზისთანაც ვიყავით მაგრამ გათიშული ძინავს ხომ იცი რომ დაიძინებს ვეღარ გააღვიძებ (მე) -ჰო ვიცი ვიცი მოდით აქ-გვერდით დავუწექით მთელი ღამე ვლაპარაკობდით ბოლოს კი დაგვეძინა დილით რომ გავიღვიძე ანი და თოკო ამდგარი იყვენენ მეც ავდექი ჩემს ოთახში წავედი ჩავიცვი და ქვევით ჩავედი -ვაა ყველა ამდგარა მე რატომ არ გამაღვიძეთ -ვცადეთ მაგრამ ვერ გაგაღვიძეთ(რეზი)-თქვა სიცილით -კაი არაუშავს(მე) -აუ მე უნდა წავიდე ბიბლუსში ,,შერჩევა'' უნდა ვიყიდო(ანი) -კაი ჭკვიანად-მიაძახა თოკომ და წავიდა -კაი მაშინ მეც წავალ საღამოსთვის მოვალ-ვუთხარი ორივეს -შენ სადღა მიდიხარ ქალბატონო?-შმაჩერა თოკომ -პროექტისთვის ფორმატი მაქვს საყიდელი -კაი არ დაგაგვიანდეს მალე მოდი გასაღები ხომ გაქვს(თოკო) -კი -გამოვედი და ლუკს დავუძახეთ ჯერ მე მიმიყვანა შემდეგ ანი {სახლში} ~თოკო~რეზი~ -კაი ჩვენც წავიდეთ მაშინ კომპანიაში აქ რა ვაკეთოთ(რეზი) -კაი(თოკო)-მანქანაში ჩაჯდნენ და წავიდნენ {ანისთან} ბიბლუსიდან გამოვედი თუ არა მანქანაში შევნიშე რომ ვიღაც იჯდა და მე მიყურებდა თავიდან ყურადღება არ მივაქციე ამ დროს ლუკმა დამიძახა და მანქანაში ჩავჯექი მიას გავუარეთ.უკან რომ გავიხედე ის მანქანა ისევ მე მომყვებოდა ეს საეჭვოდ მომეჩვენა იმ დღეს არავისთვის არაფერი მითქვამს უკვე გვიანი იყო ვიფიქრე ხვალ ვეტყვი ყველასთქო და დასაძინებლად წავედით..... ----------------------------------------------- და დამ იმედია გაინტერესებთ და მოგწონთ ეს ისტორია ... ყოველთვის ველი თქვენს კომენტარებს...თქვნი კომენტარების წაკითხვის შემდეგ უფრო დიდი სურვილი მაქვს ამ ისტორიის გაგრძელების მაგრამ რატომღაც აქ კომენტარებს ვერ ვხედავ <3 :((( |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.