ჩემი ცხოვრება მაბედნიერებდა, ამაზე კარგად თავი არასოდეს მიგრძვნია, ფაქტობრივად საბასთან გადავედი საცხოვრებლად სახლში თითქმის აღარც ვრჩებოდი. სკოლაში ხშირ შემთხვევაში არ დავდიოდი ისევე როგორც წინა წლებში ვაკეთებდი ხოლმე, ვაცდენდი ბევრს და წლის ბოლოს ექსტერნებს ვაბარებდი ასე უფრო მარტივი იყო ჩემთვის.

2015 წლის 12 თებერვალი

Viber ის მომაბეზრებელმა და შემაწუხებელმა ზარის ხმამ, მშვიდი ძილი დაგვიფრთხო მე და საბას. ასე იცოდა ხოლმე დედაჩემა დილით ადრე მირეკავდა, რადგან მთელი დღის განმავლობაში მუშაობდა და ვერ ახერხებდა დარეკვას.

-გღვიძავს?

-არა დედა მძინავს.- ცხოვრება მეზარება ხმით ვუთხარი დედაჩემს პასუხი.

-კარგი ამბავი მაქვს შენთვის დე. დღეს საღამოს 8 საათზე მოგიწევს გასვლა.

-იმედი მაქვს ისევ ნათესავებთან წასვლა არ მომიწევს და თავის მოჩვენება თითქოს ვგიჟდები ყველაზე.

-აეროპორტში მოგიწევს გასვლა დე.

-მართლა? და რახდება რო ?

-რავიცი ჩამოსვლას ვაპირებ და ვიმედოვნებ, რომ დამხვდები.

-კარგი გითიშავ მოვემზადო 7 ზე აეროპორტშ ვიქნები. მიყვარხარ.

-კარგი მეც.

საბაც გამოფხიზლდა ჩაიცვა და ჩემთან გავედით. დეიდაჩემსაც ვახარე ახალი ამბავი დიდიხანია არ მინახავს დედაჩემი ამიტომაც მინდოდა, რომ განსაკუთრებული დახვედრა მომეწყო, იდეები მჭირდებოდა რა გამეკთებინა და რით გამეხარებინა.

-გზაში რესტორანში გავიაროთ ადგილი დავჯავშნოთ საღამოსთვის.-საბამ ცოტა ანერვიულებული სახით მითხრა.

არვიცოდი ალბათ ეშინოდა დედაჩემთან შეხვედრის, რომ არ მოსწონებოდა მას, მაგრამ გაიცნობდა როგორც ჩემი მეგობარი და არა როგორც ჩემი შეყვარებული, ეს ყველაფერს უფრო ართულებდა. ნეტა სცოდნოდა როგორ მინდოდა რომ ქუჩაში დავმდგარიყავი, ყველა დამეკიდა ფეხებზე და ხმამაღლა მეყვირა რომ ის მიყვარხა. თუმცა ეს არ მოხდებოდა.

-კარგი შევალ წყალს გადავივლებ გავემზადები და წავიდეთ.

დეიდაჩემი მაღაზიაში წავიდა საჭმელების საყიდლად , აბაზანაში შესვლამდე საბას ჩავეხუტე და ვუთხარი რომ ნუ ნერვიულობა, თუმცა მე უფრო მეტად ვნერვიულობდი, მაგრამ არ მინდოდა მას შეემჩნია და თავს ყვეანაირად ვიკავებდი.

-მეგის დაურეკე გაემზადოს ძალიან გაუხარდება.

-კარგი მალე ქენი შენ რომ გავიდეთ.

თავბრუ დამეხვა ამდენი სიარულით მინდოდა ყველაფერი კარგი ყოფილიყო. უკვე 6 საათი ხდებოდა სახლიდან რომ გამოვედით. გზაში მეგის გავუარეთ, რესტორანშიც მივედით და ამასობაში 8 დაიწყო. სიჩქარისგან საჩუქრის ყიდვა დამავიწყდა და გავბრაზდი. აეროპორტში მივედი და სწრაფად გამოსასვლელთან მივირბინე მეგონა, დამაგვიანდა და ვერ მოვასწარი თავის დროზე. ბედნიერი სახე მქოდნა დედაჩემი უნდა მენახა თუმცა ის მაშნებდა რომ საბას უფრო ხშირად ვეღარ ვნახავდი,რადგან დედაჩემთან ახლოს უნდა ვყოფილიყავი ისედაც დროებით იცოდა ხოლმე ჩემი გაბედნიერება და ასე მოულოდნელად ჩამოსვლა.

-კოსტა მოდის.-მეგიმ იმხელა ხმაზე დამიყვირა ხალხი გაჩერდა და ყველა ჩვენ გვიყურებდა.

-დეე.-არც მე დავაკელი ყვირილი და გავიქეცი.

რესტორანში სანამ მივიდოდით გზაში საბა გავაცანი ცოტა ვილაპარაკეთ მასზე და მოხიბლული დარჩა საბათი.მეგის ჩემი ამბებიც კი მოაყოლინა, როგორ ვიქცეოდი, რას ვაკეთებდი და ზოგადად როგორი ცხოვრება მქონდა.

-უზომოდ კარგი შვილი გყავს, ცოტა მაბრაზებს მაგრამ ეგ არაფერი მაინც კარგია.

დედაჩემს მოეშვა და დაღლილ ასხეზე სიმშვიდე შეეტყო. ის საღამო კარგად გავატარეთ ვიცინეთ საბაზე ვუყვებოდი რაღაცეებს მეგი ჩემზე ლაპარაკობდა და წარსული გაიხსენა. სახში წამოსვლისას საბამ სახში წასვლა გადაწყვიტა უნდოდა მარტო ვყოფილიყავი დედაჩემთან. დავემშვიდობე და სახლშ წამოვედით.

-დე რატომ არ ვიცნობდი აქამდე საბას?

-რავიცი დე ვეღარ მოვახერხე გამეცნო შენთვის.

-მომეწონა კარგი ბიჭია სად გაიცანი?

-მეგობირს დაბადების დღეზე გავიცანი.-კარგად მოვიტყუე დამაჯერებელი სახეც კი დავუმატე ამ ყველაფერს.

მეგი სახლთან მივიყვანეთ და ჩვენც სახლში ამოვედით, საჩუქრები მაჩვენა დედაჩემა ტანსაცმელი მოვიზომე, შოკოლადები ვჭამე და მადლობაც მოვიხადე კულტურული ბიჭის შთაბეჭდილება რომ მომხედინა.

-ერთ კვირაშ უნდა წავიდე დე.

-ასე მალე რატომ?

-სამსახურში ერთ კვირიანი შვებულება ავიღე.რაღა დარჩა ზაფხულიც მალე მოვა და ჩამოხვალ რა.

-შეიძლება ზაფხულშ მეგი და საბა წამოვიყვანო?

-ხოიცი რომ შეიძლება რაღას მეკითხები.

-კარგი დე მიყვარხარ წავედი ეხა დავიძინე ხვალ ადრე უნდა ავდგე სკოლა მაქვს.

-მიდი დე მეც მიყვარხარ.

ოთახშ შემოვედი საბას ჩემი ფოტო გავუგზავნე, დავემშვიდობე და დავიძინება დავაპირებ, თუმცა მესიჯი ხმა მომესმა, ვიფიქრე ალბათ საბას რამე დაავიწყდა თქო. თუმცა შევცდი მეგიმ სურათი გამომიგზავნა.

-ალბათ რამე სასწაულ სურათს გადაიღებდა.-თან გამეცინა.

ტელეფონს ბლოკი მოვხსენი და სურათის სანახავად viber ში შევედი სურათის ნახვის შემდეგ სასწრაფოდ მეგის გადავურეკე და შეუმჩნევლათ ვითომ არ გავბრაზეულვარ ისე ვკითხე.

-საბასთან ხარ?

-ხო.

-მაგრამ მას არაფერი უთქვამს.

-ახლა მოვედი.

-რასაკეთებთ?

-არაფერს მარტო ვიყავი და მოწყენილობისგან სანამ გავგიჟდებოდი საბას დავურეკე და ვუთხარი ლუდს ამოვიტან და ფილმს ვუყუროთთქო. ისიცი დამთანხმდა.

-მე რატომ არ მითხარით?

-რავიცი მეგონა ვერ მოახერხებდი გამოსვლას.

-კარგი. გაერთეთ!!.

ყელშ რაღაც ბურთი მომაწვა, თითქოს თავი მეორე ხარისხოვნად ვიგრძენი და ამან გამაღიზიანა.