12თავი
(ლი)

კარებში ლუსი შემომეჩეხა გაბრაზებული სახით და მკითხა.
-ჯეიკთან რას აკეთებდი?
ტანში დამაჟრჟოლა,არვიცოდი რამეთქვა მაგრამ დროის გაწელას ჯობდა ახლავე მომეფიქრებინა რამე და ამიტომ მალევე ვუპასუხე.
-აამ, არაფერს გზაში დამინახა ფეხით მოვდიოდი და ის კი მანქანით იყო ამიტომ შემომთავაზა სახლამდე მოცილება მე კი დავთანხმდი,მაგრამ იმედია წინააღმდეგი არხარ. ვუთხარი და ფეხზე გავიხადე,რადგან მისთვის თვალებში არ შემეხედა.
-უბრალოდ უცბად გავბრაზდი ბოდიშს გიხდი. მას ამდენი ხანია არ მოუწერია არც ვუნახივარ, ამიტომ ვღელავ ყურადღებას ნუ მომაქცევ.
სანამ ლუსი რამეს მეტყოდა კინაღამ ინფაქტი განვიცადე,მეგონა რომ ყველაფერი გაიგო,მაგრამ როცა მისი სიტყვები გავიგონე დავწყნარდი.
-ბოდიშს ნუ მიხდი. ვუთხარი მას და ჩავეხუტე.
-ჩემზე ხომ არაფერი უკითხავს?
-არრა.ვუთხარი და სამზარეულოსკენ გავედი რათა ეს საუბარი ამერიდებინა თავიდან.სამზარეულოში კი დედა ფუსფუსებდა და დამინახა თუ არა იმწამსვე რაღაცეები დამავალა.
-მწვანილები დაჭერი, ზემოთ თაროში სანელებლებია და მომაწოდე,ლილიან დამეძინა ამდენ ხანს რას აკეთებ, სწრაფად კოვზი და ა.შ
ბოლოს როგორც იქნა წვნიანი გააკეთა და სამივე მაგიდას მივუჯექით.
-ლუსი საყვარელო,დედას დაურეკე შემოგვიაროს წვნიანსაც დააგემოვნებს და კარგადაც ვიჭორავებთ.
-ახლავე,მაგრამ არამგონია მოვიდეს,რადგან მამაჩემი ცოტა შეუძლოთაა და იმას უვლის მთელიდღე.
-კარგი მაშინ მე გავუვლი თან მამაშენს ამ წვნიანსაც წავუღებ მოუხდება.
დედა მალევე წავიდა ლუსისთან ერთად მეც მთხოვეს,რომ გავყოლოდი მაგრამ ნამდვილად არმქონდა ამის თავი და ოთახში ავედი.წამოვწექი ,მაგრამ ვერ ვიძინებდი უკვე შუაღამე იყო.უცბად ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა.
(ლი შვილო ლუსის მამა ცუდად გახდა და საჭირო იყო საავადმყოფოში გადაგვეყვანა .მეც თან წავყევი არინერვიულო სერიოზული არაფერია და არც დამელოდო დამაგვიანდება, ჭკვიანად მოიქეცი და მალე დაწექი ხვალ დილით სკოლაში ხარ წასასვლელი.)
დედას შეტყობინება, რო წავიკითხე დაბლა ჩავედი კარების დასაკეტატ და ყველგან შუქები ჩავაქრე.

დილით მაღვიძარას ხმამ გამაღვიძა. ავდექი თმები დავიწანი, ჩემი შავიჯინსი ჩავიცვი ზემოდან ლურჯი ზედა გადავიცვი, ლუსის ნაჩუქარი კულონი გავიკეთე, თეთრი კეტები ამოვიცვი და სკოლაში წავედი.


(ჯეიკი)
იმღამეს ლუსი თავისი აზრით დამემშვიდობა,მაგრამ ცდება სანამ ის ჩემი შეყვარებული არ გახდება იქამდე ვერ მოვისვენებ.მისი მოულოდნელი გამოჩენა და გაქრობა მაგიჟებს.გადავწყვიტე,რომ ლუსისთან მივიდე და დავშორდე, ამიტომ ტელეფონზე დავურეკე და შეხვედრა ვთხოვე დღეს,მისი სკოლის ეზოში.სახლიდან გარეთ გავედი,რომ მანქანასთან მივსულიყავი მაგრამ ჯანდაბა!ისევ ის ნაბიჭვრები.ისინი ჩემს მანქანასთან იდგნენ და მელოდებოდნენ, თავში ათასი აზრი მიტრიალებდა ხან რა შემთხვევას განვიხილავდი ხანრას. ვფიქრობდი მივსულიყავი და სამივე მეცემა, მაგრამ აზრი არქონდა ისინი მაინც იქამდე არ მომასვენებდნენ, სანამ კუთვნილ ფულს არ მიიღებდნენ.გადავწყვიტე მათთან მივსულიყავი და ფულის დაბრუნების თაობაზე დავლაპარაკებოდი, რათა ცოტა დრო მოეცათ.
-ჰეეი,ჯეიკ ცუდ დღეზე გაჩენილო მოდი,მოდი აქ.
ოო როგორ მინდოდა მივსულიყავი და თავყბა გამეერთიანებინა მისთვის.
-ჩემო მეგობრებო,ძმებო, როგორ ხართ? გავუცინე და ერთ ერთ მათგანს ძმობის ნიშნით მხარზე ხელი დავარტყი.მათ კი დამიბღვირეს და შემომძახეს.
-ფული მოიტანე,აფერისტო თორე ხოიცი ჩვენი უფროსი რასაც იზავს. დღეს შენი ბოლო დღე იყო, მაგრამ ფული არ ჩანს როგორც ჩანს ყველაზე კარგ მომენტზე უნდა გადავიდეთ.საყვარელი ადამიანი! გადაიხადხარეს მათ და მხარი მომარტყეს.
-ფეხებსაც ვერ მომჭამთ! ვუთხარი და მანქანაში ჩავჯექი მათ კი მომაძახეს.
-შენ საყვარელ ადამიანს დაემშვიდობე უბედურო, და გადაიხარხარეს. ისინი ნამდვილად საშიში ტუპები იყვნენ,მაგრამ მე სრულიად წყნარად ვიყავი,რადგან ამ ქვეყანაზე ჩემი საყვარელი ადამიანი არ არსებობდა! მაგრამ ჯანდაბა! ის ხომ ლია! ვფიქრობდი ჩემთვის, იქამდე სანამ ცოტა არ დავწყნარდი,რადგან ჩემს გარდა არავინ იცოდა ლის მიმართ რას ვგრძნობდი,მაგრამ მაინც ნერვებზე ვიყავი აშლილი. სკოლის ეზოში მივედი თუ არა ლუსი დავინახე, მას მივუახლოვდი,ის კი გადამეხვია.
-ჯეიკ,მომენატრე რატომ არ მწერდი? სადიყავი აქამდე? დამაყარა მან კითხვები, სანამ არ გავაჩერე და სერიოზულად ლაპარაკი არ დავუწყე.
-მისმინე ლუსი,შენთან დაშორება მინდა ვუთხარი პირდაპირ, რადგან მისი თავი არმქონდა ,თან ძალიან ცუდ ხასიეთზე ვიყავი.
-რატო მითხრა ტირილით.
-იმიტომ ლუსი, რომ არ მიყვარხარ და კიდევ არც მყვარებიხარ უბრალოდ კარგი გოგო ხარ. ყველაფერი სწრაგად ვუთხარი სიგარეტი ამოვიღე გავაბოლე და მის ქცევას დაველოდე.ამ დროს კი ლი დავინახე ჯანდაბა!რალამაზია გავიფიქრე ჩემთვის.ლუსიმ ლი დაინახა თუ არა მისკენ გავარდა ტირილით მეკი იქვე სკამზე ჩამოვჯექი და ლის მივაშტერდი.კიდევ იმ ტიპებზე მეფიქრებოდა, ფულს როგორ ვიშოვი? ან ლიზე ნეტავ რამეს თუ გაიგებენ? იმედია არაფერს დაუშავებენ თორე, წარმოდგენაც არმინდა რას ვიზავ ვფიქრობდი ჩემთვის სანამ ლის ხმამ არ გამომაფხიზლა.
-ჯეეიკ! ის გაბრაზებული ჩემსკენ მოდიოდა.ღმერთო ეხლა ხელში ავიყვან და ჩემი მანქანით შორს წავიყვან.
-შენ რა სულ გამოშტერდი?მომვარდა და მიყვიროდა,ხელებს მირტყავდა.
ლუსის რატომ აწყენინე?ან საერთოდ რატომ დაშორდი?
-ლი,საყვარელო შენუნდა გკითხო? ჩვენ ურთიერთობაში რატომ ერევი?
-საყვარელოს ნუ მეძახი!ეგოისტო ადამიანო, საერთოდ ჩვენთან მოახლოვებული არ დაგინახო მიყვიროდა ის, სანამ ლუსი არ მოვიდა და ძალით არ გაიყვანა.მე კი სიგარეტს მოვუკიდე და გადავწყვიტე აქაურობას მოვშორებოდი.

(აბა რას ფიქრობთ როგორია?სწრაფად დავწერე და პატარა თავი გამოვიდა დღეისთვის დადება რო მომესწრო თან იმიტო დავაგვიანე ახალი თავის დადება რო ადმინისტრაციამ 2ჯერ წამიშალა და მესამდე ვდებ უკვე პ.ს დააკომენტარეთ როგორი თავი გამოვიდა)