საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 7)
დემეტრემ ხმამაღლა დაიღრილა -შეეშვი! აკოს შეშინებული ვუყურებდი ნერწყვი ძლივს გადავყლაპე და დემეტრეს მომღიმარი სახით, მაგრამ ცრემლიანი თვალებით შევხედე. არ მინდოდა ტირილი ვცილობდი დადებითზე ფიქრს, არ მინდოდა დემეტრესთან ასე დამშვიდობება, სიკვდილის არასდროს შემშინება მაგრამ სულ მეშინოდა საყვარელი ადამიანების დაკარგვის, როცა დემეტრეს გავხედე მივხვდი, ყველაზე მეტად მისი დაკარგვა მეშინოდა სხვა არავინ მახსოვდა, ტყვია ჩემსკენ წამოვიდა იმ წამებში დემეტრესთან გატარებულ დღეებზე ვფიქრობდი ტყვია ფილტვებში მომხვდა თვალები მეხუჭებოდა მაგრამ ერთი რამის დანახვა მოვასწარი როგორ წაიქცა აკო, როგორ ჩაარტყა დემეტრემ მას და გათიშა. თვალები დამეხუჭა, თუმცა ყველაფერს ვგრძნობდი დემეტრემ ხელში ამიყვანა მიმიხუტა და მთელი სისწრაფით გაიქცა გასასვლელისკენ. _________________________ ტელეფონები არ ქონდა ამიტომ ვერ დარეკა დემეტრემ სასწრაფოში. დემეტრე მირბოდა მთელი სისწრაფით ტაქსს ეძებდა რომ გაეჩერებინა ნატალი ძლიერად ყავდა გულში ჩახუტებული, თვალები ცრემლებით აევსო ძლივს იპოვა ტაქსი და უახლოეს საავამდყოფოში წავიდა, მთელი გზა სახეზე ეფერებოდა ნატალის და თავს იმშვიდებდა, რომ ყველაფერი დამთავრდებოდა, არაფერი აღარ იწნებოდა ცუდად საავამდყოფოს კარს ხელი ძლიერად კრა და ექიმებს უკან გაყვა ნატალი საოპერაციოში შეიყვანეს დემეტრე სკამზე დაჯდა და თავი ხელებში ჩაიდო, დემეტრე ვინმე ნაცნობს რომ დაენახა ვერ იცნობდა ასეთი ანერვიულებული არასდროს ყოფილა, მოუთმენლად ელოდებოდა როდის გამოიყვანდნენ ნატალის საოპერაციოდან ერთ-ერთი ექიმი გამოვიდა დემეტრე ფეხზე წამოდგა -რა ხდება? იკითხა უკვე ცოტა დამშვიდებულმა დემეტრემ -სუსტად არის, მაგრამ საშიში აღარაფერია დემეტრემ აღარაფერი თქვა დაჯდა და ცოტა დამშვიდდა. მალე ნატალიც გამოიყვანეს -პატარავ დემეტრე ნატალის უკან გაყვა პალატაში გადაიყვანეს დემეტრემ ნატალის ხელი მის ხელებში მოაქცია და მის ხელს ეფერებოდა -დემეტრე გაიგო ნატალის ხმა დემეტრემ და გაღიმებულმა შეხედა. ___________________________ თვალები გავიხედე და ჩემს გვერძე დემეტრე დავინახე მესიამოვნა -დემეტრე ვთქვი მან კი გაღიმებულმა შემომხედა დემეტრეს ბედნიერ ვუყურებდი -ყველაფერი დამთავრდა თქვა მან და შუბლზე მაკოცა -ვერ გცნობდი ვთქვი და გავიცინე შემდეგ დემეტრეს ხელით ვანიშნე, რომ ჩემს საწოლზე დაწვეს, ერთმანეთს ვეფერებოდით. მეორე დილით დანიელის და დემეტრეს ყვირილის ხმამ გამაღვიძა თვალები მოვისრისე და გავახილე -რა გაყვირებეთ? ვიკითხე და ხმამაღლა ამოვისუნთქე -რა და თუ დემეტრეს არ დაშორდები... თქვა დანიელმა მაგრამ მე გავაწყვეტინე -დანიელ მაპატიე მე ამას არ ვიზამ -მე წამომყვები თუ დემეტრეს? -დემეტრეს ვთქვი ძალიან ჩუმად მაგრამ ორივემ კარგად გაიგო -დანი მაპატიე დანიელი გაბრაზებული გავარდა ოთახიდან დემეტრე კი ჩემთან მოვიდა და შუბლზე მაკოცა. 1 თვის შემდეგ ორი კვირის წინ გამომწერეს დემეტრესთან ვიყავი სახლში რათქმაუნდა სხვა და სხვა ოთახებში გვეძინა დილით ადრე ავდექი და ყავა გავიკეთე დემეტრე გამოვიდა და გაბრაზებულმა მითხრა -შენ რაღაც სულ ფეხზე ხარ და შეილება? მე ამაზე გავიცინე -უკვე ერთი თვე გავიდა ვუთხარი და ჩავეეხუტე დემეტრემ ყავა დაისხა და აივანზე გავიდა მე მხოლოდ პიჟამოებით ვიდექი ხალათი მოვიცვი და მეც გავყევი დემეტრემ კოცნა დამიწყო მე გავაჩერე -სირცხვილია აივანზე ვართ! მაგრამ მან ჩემი კოცნა გააგრძელა მოაჯირზე ამაყუდა თან მხუტებოდა და თან სულმოუთქმელად მკოცნიდა, შემდეგ გაჩერდა და ხელში ამიტაცა სახლში შემიყვანა და დივანზე დავჯექით დემეტრემ რაღაცის კეთება დაიწყო ტელეფონში მე ნერვები მომეშალა ყურადღებას რომ არ მაქცევდა და ხილით დავუწყე თამაში რატომღაც დღეს ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავი. ვაშლით ვეთამაშებოდი პირთან მივუტანდი მერე გამოვწევდი მაღლა ავწევდი რომ ვერ მიმწვდარიყო მერე ისევ პირთან მიმქონდა მერე ისევ მაღლა და ასე ვაგრძელებდი სანამ დემეტრე ხელები არ მომხვია და ოთახში არ გამიყვანა, დემეტრემ ხელები მომხვია და ოთახში გამიყვანა საწოლზე დამაგდო თვითონაც მომიწვა და კოცნა დამიწყო შემდეგ გულზე დამიწვინა და თმაზე მეფერებოდა. სამზარეულოში გავედით, მე ნამცხვრის მომზადება დავიწყე დემეტრემ კი ჩემი ხელის შეშლა. საღამოს ანასთან გავედი და იქ ვლაპარაკობდით ორივეს ვატყობდი რომ ჩემზე ცოტა ნაწყენები იყვნენ -შენ და დანიელი რას შვებით? ვკითხე ანას გაღიმებული სახით -რას უნდა შვებოდნენ? თქვა გაკვირვებულმა ნიამ -შენთვის არაფერი უთქვამს? -არა გაბრაზებულმა შეხედა ნიაკომ ანკას -დავინახე როგორ იჯექი მის მანქანაში გავაგრძელო? თუ გააგრძელებ? ვიკითხე და სიცილი დავიწყე ანკამ თვითონ გააგრძელა შემდეგ კითხვა დამისვა -დანიელს რა უთხარი ასეთი? -მაიძულებდა დემეტრეს დავშორებოდი რა მექნა? -ხო მაგრამ... შევაწყვეტინე ანას და მე გავაგრძელე -მეთვითონაც ვნანობ მაგრამ იმ დროს ასე ვფიქრობდი -ანუ დემეტრე გიყვარს? პასუხის ნიშნად თავი დავუქნიე და გავიცინე. სახლში მალე დავბრუნდი დემეტრე არ დამხვდა დავურეკე და არ მიპასუხა, ცოტა შემეშინდა და ვერ დავიძინე სად უნდა წასულიყო? შემდეგ მივწერე მაგრამ არ უნახავს ვიწექი და ვფიქრობდი სად შეიძლებოდა რომ ყოფილიყო? სამი საათი ვფიქრობდი და შემდეგ ზარის ხმა გავიგე სახლში დემეტრე შემოვიდა -გაგაღვიძე? -არა არ მეძინა, სად იყავი? -მაპატიე გაუფრთხილებლად რომ წავედი მითხრა და შუბლზე მაკოცა -უბრალოდ შემეშინდა, იმ დღეების მერე სულ მეშინია რომ აკო რამეს დაგვიშავებს. -პატარავ, ყველაფერი დამთავრდა. მითხრა და დივანზე ჩამოჯდა, მე აბაზანაში შევედი და დავიბანე გამოვედი და პერანგი ჩავიცვი უკვე ღამის საათი გახდა დემეტრე დაბლა არ იჯდა ალბათ უკვე ავიდა დასაძინებლად მეც ავედი ჩემს ოთახში შევედი პერანგი ჩავიცვი და დაწოლას ვაპირებდი წყალი ძალიან რომ მომინდა დაბლა ჩავირბინე წყალი დავლიე და დემეტრეს ტელეფონის ხმა გავიგე მაგიდაზე დარჩენია გადავწყვიტე ამეტანა დემეტრეს ოთახში შევედი შუქი ენთო და საწოლზე იჯდა -დემეტრე ტელეფონი გირეკავს დემეტრემ ტელეფონს დახედა და გათიშა -მადლობა თქვა მან და გამიღიმა -რაც მოხვედი ცოტა უცნაურად იქცევი რამე მოხდა? -არაფერი პატარავ დამშვიდდი თქვა მე კი უბრალოდ გავუღიმე და კარისკენ წავედი დემეტრეს ხმა რომ გავიგე -არ გახვიდე თქვა მან მე კი გაკვირვებულმა გავხედე -გთხოვ დარჩი მითხრა და ჩემსკენ წამოვიდა შუქი ჩააქრო და შუბლზე მაკოცა -დემეტ... მაგრამ ვერ დავამთავრე კოცნა დამიწყო დაახლოებით ხუთ საათზე დემეტრეზე მიკრულს გამეღვიძა დემეტრეს ტელეფონზე მესიჯი მოვიდა -დემეტრე გავაღვიძე და ტელეფონზე ვანიშნე ტელეფონი გაბრაზებულმა აიღო და მესიჯი წაშალა ვერ ვხვდებოდი რატომ ქონდა ესეთი დამოკიდებულება როცა მის ტელეფონზე მამამისის სახელი ეწერებოდა. |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
