-გამარჯობა ნათია.
-გამარჯობა ლიზა._სასადილოში ერთმანეთის პირისპირ დასხდნენ.
-მისმინე რაღაცის თქმა მინდა._პირდაპირ საქმეზე გადავიდა ლიზა.
-რისი? გისმენ!
-მინდა ნიკაზე დაგელაპარაკო?_დასერიოზულდა ლიზა.
-აა იმ მექალთანეზე?!
-ნუ შეილება მექალთანეა მაგრამ ძალიან კარგი ადამიანია,ამასთან მგონი მას შეუყვარდი...
-ის მექალთანეა და მხოლოდ ჩემი გარეგნობა შეუყვარდა._გაბრაზდა თიკო.
-ასე რომ იყოს მე შენთან არ მოვდიოდი და საერთოდ ამ საქმეში არ ჩავერეოდი,მაგრამ ის არა ისეთი როგორიც გგონია,მოსიყვარულე,მხიარული,სიმპატიური,სპორტული და ამასთან არაჩვეულებრივი მეგობარია.
-მაგ ყველაფერს როგორც მეგობარი ისე ამბობ თუ როგორც გოგო?
-რას გულისხმობ?
-რამდენიმე დღეა გაკვირდები და ვხედავ რომ ის შენთვის მხოლოდ მეგობარი არ არის
-მომისმინე!შენ ტუ აძლევ შანსს ნიკას მიეცი თუ არა და მე შემეშვით!უკვე ყელში ამომიხვედით შენც და ყველა გოგო,ყველასთან საქმის გარკვევა მე რატო უნდა მიწევდეს! არ შეგიძლიათ ყველაფერს თვითონ მიხედოს!_ფეხზე წამოხტა გაცხარებული ლიზა.
-კარგი,კარგი ნუ ბრაზობ,უბრალოდ ყველაფერი გადავამოწმე.
-ხომ დარწმუნდი!ის ჩემი საუკეტესო მეგობარია მხოლოდ,მეტი არაფერი და რაც ვიცნობ სულ ასეთი დამოკიდებულება მაქვს მასთან._დამშვიდდნენ და დასხდნენ ისევ.
-კარგი მჯერა,უბრალოდ ძალიან მეშინია გული ისევ რომ არ მეტკინოს.
-შეგიძლია ეს მას პირადად უტხრა.
-კარგი შენს რჩევას გავითვალლისწინებ და დაველაპარაკები მაინც.

მომდევნო რამდენიმე დღის განმავლობაში ლიზა უყურებდა თუ როგორ დაფრინავდა მისი მეგობარი ღრუბლებში ნათიას გამო და ნათიაც იგივე მდგომარეობაში იყო.ლიზა ისე აკეთებდა რომ რასაც გრძნობდა ყველაფერს საიდუმლოდ ინახავდა და მათ ბედნიერებას იზიარებდა.ერთხელ ნათიამ დაიმარტოხელა.
-მინდა მადლობა გადაგიხადო შენი წყალობით მემგონი ჩემი ცხოვრების სიყვარული ვიპოვე.
-კარგია თუ რამეში დაგეხმარეთ.
-რამეში კი არა შენ რომ არა არც კი დაველაპარაკებოდი მას._ლიზამ ამაზე ნაზად გაუღიმა.-ვიციძალიან ცდილობ ამის დამალვას მაგრამ არ გამოგდის.
-რას გულისხმობ?_დაიბნა გოგონა
-ვხედავ რომ ვერ უძლებ ვერც მალავ.ჩემს გამო შენი სიყვარული დათმე.
-ეს შენს გამო არ გამიკეთებია მის გამო გავაკეთე.ის იმსახურებს ბედნიერებას._ამას კი ამბობდა მშვიდად მაგრამ მისი გული იწვოდა და ცეცხლი ეკიდა მთლიანად ტავდაყირა ქონდა გრძნობები და აზრები.
-ხო მაგრამ შენ?შენც ხომ იმსახურებ ბედნიერებას?
-მე...მი...მივემგზავრები...
-მიემგზავრები?..