განგსტერების სამოთხე (19)
დილით კარგ ხასიეთზე გავიღვიძე და გადავწყვიტე ბაღი დამეთვალიერებინა..ქვემოთ ჩავედი და ეზოში გავედი,იქაურობა მართლაც ლამაზი იყო,ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ გასვიანებს ასეთი ლამაზი ბაღი ექნებოდათ,დავიხარე და ყვავილს დავსუნე. სკამზე ჩამოვჯექი და სახლს შევხედე..გამახსენდა გასვიანთან კამათი..ის მართალი იყო,საშუალება,რომ მოეცათ მას აუცილებლად მოვკლავდი..მაგრამ ეს სწორიც იქნებოდა,ასე არაა? ბოლოსდაბოლოს ის კრიმინალია...რა გჭირს ელენე? თავს ვერ აკონტროლებ..მე ვთქვი,რომ არავის აქვს უფლება სხვა ადამიანს სიცოცხლე წაართვას..და შენ (გასვიანი)..შენ ძალიან ბოროტი ხარ..რატო გამოიტანე დასკვნა,რომ სიძლიერე იმის უფლებას გაძლევს რასაც კანონი კრძალავს..კანონს თავი,რომ დავანებოთ ადამიანობა კრძალავს...და მაინც რა ჯანდაბა გვემართება ადამიანებს? რატო ვაძლევთ შურისძიებას უფლებას ჩაგვყლაპოს? შურისძიება ხო ძალიან მარტივია?!,მიტევება ძალიან რთულია,მაგრამ თუ მიუტევებ შენ ამაღლდები და იქნები სულიერად ღირსეული. –ჰეი,ელენე! უკან მივტრიალდი და გიორგი დავინახე. –აქ რას აკეთებ? მკითხა გიორგიმ. –არაფერს.უბრალოდ ვსეირნობ და ვფიქრობ. –ფიქრობ? რაზე? გიორგი ჩემს გვერძე ჩამოჯდა..–რამე გაწუხებს? –როგორ ფიქრობ მე ობიექტური ვარ? –ობიექტური? რაში? –ზოგადად..სამსახურში..ხალხის სიკვდილში..ვგულისხმობ..ჩვენ შეგვიძლია გადავწყვიტოთ ვინ იცოცხლოს და ვინ არა? –ამაზე ახლა რატომ ფიქრობ? –უბრალოდ. –ნუ..ჩვენ არ შეგვიძლია ამის გადაწყვეტა,ეს ჩვენ ზევით წყდება,მაგრამ იქ სადაც ჩვენ ვცხოვრობთ.ხანდახან გვიწევს ისეთი საქციელის ჩადენა რითიც ვერ ვამაყობთ..თუ იმდენად ცუდია სიტუაცია,რომ სხვა გზა არგვაქვს,ჩვენ აღარ ვჩერდებით,ჩვენ დაჩოქილები ვხდებით ჩვენი მეორე მეს წინააღმდეგ,რომელიც იბრძვის ცუდი რამ ჩაგვადენინოს...ჩვენ ადამიანები ვცხოვრობთ წარსულით..აწმყოთი და მომავლით. –სიძლიერე გვაიძულებს ადამიანის მოკვლას? –არა,აქ სხვა მიზეზებიც არის..მაგრამ ძალაუფლება გვაძლევს ბრძანებებს და ჩვენ ის უნდა შევასრულოთ თუ გვინდა,რომ შევინარჩუნოთ სიძლიერე...ეს ბუნების კანონია,მოკალი ან მოგკლავენ..შენზეა დამოკიდებული ან იქნები მსხვერპლი ან თავდამსხმელი.. –ხანდახან ვფიქრობ,რომ მე არცერთი არვარ. –ჩვენ ყველა ბუნებას ვემორჩილებით..მაგრამ მოვლენები რომლებიც ჩვენს გარშემო ხდება..ერთი გადაწყვეტილებიდან მეორე მხარეს გვაგდებს. გიორგის სიტყვებზე ჩავფიქრდი...გიორგიმ კი ამოიხვნეშა. –მდი თემა შევცვალოთ.ეს ძალიან სერიოზული თემაა და ცუდ ხასიეთზე მაყენებს. –ხო,რათქმაუნდა,ბოდიში ავიჩეჩე თმები. –ნუ მებოდიშები.უბრალოდ არმინდა,რომ მოწყენილს გხედავდე..გიორგიმ ხელი ლოყაზე მომადო.. –გიორგი..არგვინდა. მაგრამ გვიან იყო უკვე მკოცნიდა და მეც ვვკოცნიდი...გიორგი გაიწია. –როცა მაკოცე თქვი,რომ შეცდომა იყო..მაშინ რატომ არგაწყვიტე კოცნა. –მე–მე–არვიცი... გიორგი გაიწია და წამოდგა.. –უნდა გადაწყვიტო ბოლოსდაბოლოს რაგინდა მითხრა გიორგიმ. –გიორგი..მე –დამშვიდდი ჩავთვლი,რომ არამყევი. გიორგი შეტრიალდა და წავიდა..ჯანდაბა ელენე ეს ისევ გაიმეორე. შეიძლება ელენე მართლაც გაურკვევლობაში იყო და გიორგის მართლა უყვარდა,მაგრამ ამ ორს წარმოდგენა არქონდა,რომ სახლის ბოლო სართულიდან გასვიანი ფანჯრიდან იყურებოდა და გაცოფებული თვალებით ხელებ აკანკალებული ლეწავდა ყველაფერს... მოგვიანებით სავარჯიშო დარბაზში: რინგზე ნიკუშა და გიორგი იდგნენ. –მიდი ნიკუშ! სულ ეს ხარ?! ნიკუშა ძვლივს სუნთქავდა... –უკვე გავხურდი გაიცინა ნიკუშამ და გიორგის თავსდაესხა. –მორჩით მალე და საჭმელად წავიდეთ ვკვდები უკვე დათა სკამზე იჯდა და წყალს სვავდა. დარბაზში უკვე საბრძოლველად გამოწყობილი ლაშხი შევიდა.. –ჰეი,ლამაზო! აქ რას აკეთებ? გაუცინა დათამ. –მოწყენილი ვიყავი და ვიფიქრე,რომ აქ იქნებოდით..თან არმივარჯიშია უკვე ერთი კვირაა. თქვა ლაშხმა. –ჰეი ელენე! აქ იმიტო მოხვედი,რომ უყურო როგორ დავლეწავ ამ საწყალს ნიკუშამ გიორგიზე ანიშნა ეელენეს. –იოცნებე..გიორგი თავსდაესხა და ძირს დააგდო.–ნებდები? –ჯანდაბა! შენ წესებით არ ჩხუბობ.მე ელენეს ველაპარაკებოდი თავი იმართლა ნიკუშამ. –ხო როგორც იტყვი გაიცინა გიორგიმ..და ორივე რინგიდან ჩამოვიდა. –კარგი ბრძოლა იყო ბიჭებოდა გაამხნევა ელენემ...კარი გაიღო და ყველას თავი კარისკენ შეტრიალდა..დარბაზში გასვიანი შევიდა სპორტული შარვალი ეცვა ზემოდან კი თეთრი პერანგი ჩახსნილი ქონდა..დღეს ჩვეულებრივზე მეტად გაბრაზებული იყო..ელენემ თვალები მასზე გადაიტანა და იმწამსვე შეატყო,რომ რაღაც ისე არიყო... –შეხედეთ ვინ გვიკადრა თქვა დათამ. გასვიანმა ნელი ნაბიჯებით ჩაურა ელენეს და დათას და რინგზე ავიდა.. –ვინ შემებრძოლება? ხრიწიანი ხმით იკითხა გასვიანმა. –მადლობა ჩემი გარეგნობა მომწონს თქვა ნიკუშამ და პერანგი მოიცვა. გასვიანმა თავისი გაცოფებული თვალები ჯერ დათას მიაპყრო მერე გიორგის. –ბოდიში უფროსო,დღეს პაემანი მაქვს და ლამაზი უნდა ვიყო თქვა დათამ. გიორგიმ მაისური გადაიძრო და რინგზე ავიდა...უცნაურია გასვიანსაც ზუსტად ეს უნდოდა მართალია ყველას გამოეპარა ის ბოროტული ღიმილი,მაგრამ ლაშხისნაირ დეტექტივს ამას ვერ გამოაპარებდა..ლაშხი ანერვიულდა. –მზად ვარ! იცოდე დანდობა არ იქნება იხუმრა გიორგიმ. –მეც იგივეს თქმა მინდა ჩაიცინა გასვიანმა. გიორგი თავს დაესხა და მუშტი დაუმიზნა..იგივე გააკეთა გასვიანმაც და ერთმანეთი უკან აგდეს..ეს გრძელდებოდა 15 წუთის განმავლობაში..ეს კარგი არიყო..გასვიანის მძრაობები სასტიკი იყო...ის სწრაფად მოძრაობდა და ძლიერად..ის მართლაც არ ინდობდა გიორგის..გიორგის თვალი უკვე ჩასივებოდა..გასვიანს კი ნაკაწრი არქონდა..აშკარა იყო,რომ გიორგი აგებდა..გასვიანი გიორგის ზემოდან დააჯდა და მუშტებს გამეტებით ურტყავდა..ეს უკვე საშინელება იყო..ეს არიყო ვარჯიში ეს ჩვეულებრივი ბრძოლა იყო..ლაშხს მოთმინების ფიალა ევსებოდა...ბიჭებს სახეები შეეცვალათ..გიორგი ძირს ეგდო,მაგრამ გასვიანი მაინც არ ჩერდებოდა –უფროსო საკმარისია..უკვე მოიგე უთხრა დათამ...არანაირი რეაქცია იგივე გრძელდებოდა..გასვიანს გიორგის სისხლი ხელებზე ქონდა..დარბაზში ყვირილის ხმა გაისმა და რათქმაუნდა ეს ელენე იყო. –დემეტრე საკმარისია! დაიყვირა ელენემ..გასვიანი გაჩერდა და ელენეს შეხედა..გიორგის მოშორდა და რინგიდან ჩამოხტა..ბიჭები გიორგისთან გაიქცნენ...გასვიანმა ელენეს ჩაურა და მკვლელი მზერა ესროლა..ელენე გაკვირვებული უყურებდა როგორ ტოვებდა დარბაზს დემეტრე..გიორგი სისხლს ახველებდა..ელენემ მასთან მიირბინა, –კარგად ხარ? ადგომა შეგიძლია? ელენემ გიორგის თავი დაიჭირა და ხელებში მოიქცია...თან რამდენიმე ცრემლი წამოუვიდა...გიორგიმ დაახველა. –ვფიქრობ,რაღაც მოვიტეხე,მაგრამ კარგად ვარ გაიღმა გიორგიმ. –იდიოტო,ისევ ხუმრობის ხასიეთზე ხარ? გაუცინა ელენემ. –რამდენიმე მუშტი მომხდა რა.გაიცინა მაგრამ სიცილში ხელს ტკივილი უშლიდა...–ჯანდაბა, –აქ დარჩი სულელო! უთხრა ელენემ. –გასაგებია!...ყველასთვის გასაგები იყო,რომ ბოლო შეტევა ვარჯიში არყოფილა,გასვიანს უკვე მოგებული ქონდა..ეს სხვა მიზეზით იყო,რის გარკვევასაც თავის თავში ყველა ცდილობდა,მათ შორის ლაშხიც... ელენესთან: ის რაც ვნახე კოშმარი იყო..ბიჭებმა გიორგი ოთახში აიყვანეს და ექიმს დაურეკეს,მეკიდევ დერეფანში გავედი..რეპტილია სულ გაგიჟდა..კარი გავაღე და მის კაბინეტში შევედი..გასვიანს ვიღაც გოგო ეჯდა კალთაში და ეზასავებოდა. –აჰამ! ჩავახველე ყურადღების მისაქცევად..გასვიანი გაჩერდა.. –გარეთ.ახლავე! ავუწიე ტონს..თვალები დავუბრიალე იმ გოგოს კალთაში,რომ ეჯდა. გოგონამ გასვიანს შეხედა..გასვიანმა თავი დაუქნია გოგოც წავიდა...იმ გოგოს ისევ დავუბრიალე თვალები გასვლის წინ მან კი ჩაიცინა და გავიდა...გასვიანმა სიგარეტს მოუკიდა..ვითომც არაფერი ისე იქცეოდა..ადგა და პერანგის გახდა დაიწყო. –რაგინდა? არამგონია აქ ჩემი ნერვების დასაწყნარებლად იყო. მითხრა ცივად. –რას ნიშნავდა ის სცენა სპორტდარბაზში? –ბრძოლაში ვარჯიშს. –ნუ მეთამაშები!ვიცი როგორ გამოიყურება ვარჯიში! შენ უკვე მოგებული გქონდა და ბოლო შეტევა საჭირო აღარ იყო. გასვიანი ახლოს მოვიდა. –ასე გასწავლა ბრძოლა შენმა მასწავლებელმა? –რა?! –არაქვს მნიშვნელობა. –ვიცი,რომ გიორგის სხვა მიზეზის გამო ეჩხუბე..მე ეს დავინახე! რატომ გააკეთე ეს? გასვიანი უფრო გაბრაზდა. –როდიდან ვპასუხობ შენს შეკითხვებს?! მგონი შენი ადგილი დაგავიწყდა. მხოლოდ იმიტომ,რომ ნორმალური პატიმარივით ციხეში არზიხარ და შენს მიმართ კეთილივარ უფლებას არგაძლევ იუფროსო. –კეთილი? შენ საერთოდ იცი რაარის სიკეთე? ანუ შენ შეგიძლია იუფროსო და მე არა?! – ვინარი შენი მონამორჩილი ქალბატონო დეტექტივო..მაგრამ ეს ჩემზე არ იმოქმედებს –მოიცადე დავფიქრდე,ეს ყველაფერი ძალაუფლებისთვის გააკეთე...–ავადმყოფიხარ თუ მართლა ასე ფიქრობ. –ვაარ რო? სიგარეტი საფერფლეში ჩადო და ჩემთან მოვიდა..იქამდე მოიწია სანამ კედელს არ მივეწებე..ხელები მკლავებში მაგრად ჩამავლო...და ყურში ჩამჩურჩულა. –თუ სიძლიერით ვერ დაიმორჩილებ აბა ახლა შენ რატომ ხარ აკრული კედელს ჩემს კლავებში? ოდნავი ხელი მოძრაობა და შეიძლება რამე მოგამტვრიო ისეთი სუსტი ხარ ჩემთან შედარებით და ეს მხოლოდ შენი ჰუმანურობის გამო...ძალაუფლება მე მაძლევს იმას რაც მინდა,და როცა მინდა.ძალაუფლებით მე შემიძლია დავარღვიო წესები და ვიცხოვო ისე როგორც მე მინდა...იმედიმაქვს წესები გახსოვს. –მართლა? გასვიანს თითები ლოყაზე ჩამოვუსვი რაზეც ორივეს გაგვაკანკალა...იცი რა განსხვავება ჩემ და შენს შორის? შენ შეიძლება ფიზიკური ძალით იმორჩილებ ადამიანებს..მასთან თავი ძალიან ახლოს მივიტანე ტუჩებთან ახლოს ვიყავი ძალიან ცოტა მანძილი იყო..გასვიანი დაიბნა..–შენ ფიზიკური ძალით იმორჩილებ ადამიანებს მე კი ფსიქიკურით გასვიანი სანამ აკანკალებული და გაკვირვებული დასჩეროდა ჩემ ტუჩებს მკლავებიდან დავუსხლტი და ახლა ის იყო კედელთან მე კი მისი ხელები მეჭირა..თან ბოროტულად ვუღიმოდი..გასვიანმა გაიცინა და ფეხებში მწვდა ზურგზე გადამიკიდა და დივანზე დამაგდო,თვითონ სიგარეტი აიღო და მოწევა გააგრძელა. –ისევ აქ რატო ხარ?! წადი და თუ ის გოგო შეგხვდა რომელიც გამაშვებინე უკან შემოაგზავნე. გასვიანს მკვლელი მზერა ვესროლე გავედი და კარი გავიჯახუნე... 2 დღის შემდეგ: კიბეზე ჩავედი.. –აქ რახდება? –დღეს წვეულება გვაქვს მითხრა დათამ. –მიზეზი? –ბიზნეს მოლაპარაკება..თან მდიდარი ხალხიც იქნება გაერთობიან დალევენ და ისევ ჩემი სათრევები გახდებიან მაგათი დედა რო ვატირე მე. ამოიხვნეშა დათამ. –ჰმმ ეს კარგი შანსი იქნება ახალი ინფორმაციის გასარკვევად. –შენ არ მოდიხარ უკნიდან გასვიანი დამადგა. მისკენ შევტრიალდი.–რატომ? –იმიტომ,რომ მე ვთქვი ასე...გავბრაზდი და ოთახში ამოვვარდი. მოგვიანებით ელენეს ოთახი: ფანჯრიდან ვიყურებოდი და ვხედავდი როგორ მოდიოდნენ სტუმრები..თუ ის ფიქრობ,რომ აქ ჩამკეტავს ძაან ცდება..კონკიობა არმიხდება! საშინაო ტანსაცმელი გამოვიცვალე და აბაზანაში შევედი..შხაპპი მივიღე და უკან გამოვედი..თმა მოვიწესრიგე და მკვეთრი მაკიაჟი გავიკეთე..გარდერობს მივადექი..გამომწვევი შავი კაბა ავიღე,რომელიც ნახევრად ფარავდა ტანს თან დეკოლტით იყო გრძელი ლამაზი და დახვეწილი..მზად ვიყავი..მოდი დავშალოთ ეს წვეულება ტაში შემოვკარი. წვეულება: ხალხი ცეკვავდა და სვავდა..მცველებმა ტაში დაუკრეს და ყველა გაჩუმდა..დარბაზში გასვიანი შემოვიდა სალომესთან ერთად..გასვიანი კიბი წინ დადგა.. –მადლობა ყველას მობრძანებ...სიტყვა არქონდა დამთავრებული,რომ დარბაზში ჩურჩული ატყდა.. –რახდება? სალომემ გასვიანს ჩასჩურჩულა...გასვიანმა იქით გაიხედა სადაც ყველა იყურებოდა ანუ გრძელი კიბის თავში,სადაც ულამაზესი ელენე იდგა,რომელიც ამაყად იყურებოდა..გასვიანი ჯე მისით გაოცდა მერე კიდე იმით რაც გაბედა..მერე კაბაზე გაჭედა,დეკოლტეზე,მაკიაჟზე და ბოლოს ვერაფერი რო ვეღარ მოიფიქრა მაღალქუსლიან ფეხსაცმელებს დახედა...ელენემ ბოროტულად გაუღიმა და ქვემოთ ჩამოვიდა ყველა მას მისჩერებოდა. –ის აქ რას აკეთებს? თქვა სალომემ..გასვიანმა სალომე დააიგნორა და ჰალსტუხი ნერვიულად მოუშვა..ელენესთან მივიდა. –მშვენიერი წვეულებაა გამოაცხადა ელენემ და ყალბი ღიმილი აიკრა სახეზე...გასვიანმა ელენეს წელზე მჭიდროდ შემოხვია ხელი და ჩასჩურჩულა. –აქ რას აკეთებ? ხო გითხარი ოთახში დარჩი მეთქი. –წვეულების გამოტოვება არმინდოდა გაუღიმა ელენემ. –განაგრძეთ მეგობრებო! განაცხადა გასვიანმა და მუმჭიდროდ. –მუსიკაც გგრძელდა..გასვიანმა ელენეს ხელზე მოკიდა მჭიდროდ ხელი. –გაჩერდი! მტკივნეულია.! თან ხალხი ისევ იყურება.. გასვიანმა ხელი გაუშვა და მათეს ანიშნა.. –დიახ უფროსო... –შენს მაგიდასთან წაიყვანე და ყურადღება მიაქციე,ნახევარსაათში ისევ ოთახში დააბრუნე.ამას ჩემით ვერ ვიზავ ხალხი იყურება! –კარგი..ელენე გამომყევი გთხოვ...ლაშხმა გასვიანს შეუბღვირა და მათეს გაყვა. –მოდი გამოვიცნობ..მან გითხრა,რომ წვეულებაზე არ მოსულიყავი..უთხრა მათემ ელენეს. –ხო,ის ძალიან ფეთქებადი და უჟმურია. –არც შენ ხარ ნაკლები გაიცინა მათემ. –მას თავის კონტროლი უჭირს,როცა პროვოკაციებს უმზადებ..მისთვის ესეთი რაღაც არავის გაუბედავს. –მაშინ მიეჩვიოს მე მისი ძაღლი არვარ სალომესავით. –რათქმაუნდა არხარ,მაგრამ მისთვის უნდა მოგესმინა ეს ჩვეულებრივი წვეულება არარის..არვართ დარწმუნებული ვინ შეიძლება იყოს აქ..სახიფათოა მითუმეტეს იტალიის შემთხვევის მერე. –ჩემით მივხედავ ჩემთავს! მაგიდასთან მივიდნენ. –ოჰ შეხედეთ ვინ შემოგვიერთდა თქვა ნიკუშამ. –მაგარია ერთადერთი ადამიანი ვისი დანახვაც ამ წვეულებაზე გამიხარდა გამიცინა დათამ. –მადლობა ბიჭებო,მაგრამ ეს უკვე ზედმეტია. –მართლები არიან ელენე..მართლა მშვენივრად გამოიყურები..ბინტებ გადახვეული გიორგი გამოჩნდა. –გიორგი როგორ ხარ? მკურნალობ ისევ? –კარგად ვარ,მხოლოდ მაშინ მტკივა,როცა ვსუნთქავ გაიცინა გიორგიმ. –შე იდიოტო! მუსიკა გაჩერდა და ხალხიც გაჩუმდა..ნეტა რახდება გაიფიქრა გიორგიმ და ხალხში გზა გაიკვალა.. –რახდება? ვინ მოვიდა იკითხა ლაშხმა. –ვფიქრობ,რომ უნდა წახვიდე თან სასწრაფოდ. –რატომ? ელენემაც გაიკვლია გზა და ნახა რახდებოდა...დაინახა როგორ უყურებდა გასვიანი ვიღაც კაცს თვალებში,რომელიც მის პირდაპირ იდგა...ეს ცოტა მოხუცი კაცი იყო და თან მცველები ყავდა.. –ეს კაცი ვინარის? იკითხა ელენემ. –ადამიანი,რომელმაც ააშენა განგსტერების იმპერია...ეს კაცი დემეტრეს ბაბუაა...თემურ გასვიანი... პ.ს ხალხო ბოდიშით,რომ ვაგვიანებ თქვენც ხედავთ რომელ საათზე ვდებ..მაქსიმალურად ცდილობ,რომ თავები გავზარდო და მალმალე დავდო..ცოტა იაქტიურეთ...ხოო და შეფასებები არ დაგავიწყდეთ,კრიტიკაც ოფ ქორს <3 <3 |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
