განგსტერების სამოთხე (10)
ხალხს შევერიე..მომენატრა ეს სიტუაცია..მაგრამ ძალიან ცხელოდა სანაპიროზე მომინდა წასვლა,აქ ბევრი ხალხია ამიტომ სულ,რომ აქ მოვიდეს ამ ხალხში ჩემი პოვნა გაუჭირდება. სანაპიროზე ჩავედი ბევრი ხალხი იყო..ის კაბა რომელიც მეცვა გამოვიცვალე..ძალიან ჭყეტელა იყო და ადვილი შესამჩნევი. ფული არმქონდა ამიტომ საცვლებით შესვლა მომიწია.წყალი...მომენატრა..საშიში განგსტერი,რომ არ ამდევდეს აქ ცხოვრების ბოლომდე დავრჩებოდი....ფიქრებიდან გამოვედი და გიორგი დავინახე რომელიც მეძებდა..ჯანდაბა სწრაფად მომაგნეს..მეორე მხარეს დათა იდგა და ისიც იხედებოდა..სწრაფად დავიწყე სანაპიროდან ამოსვლა..თუ გიორგი და დათა აქ არიან ეს იმას ნიშნავს,რომ გასვიანიც აქაა..ტანსაცმელი უნდა ავიღო და მანქანაში უნდა ჩავჯდე..სწრაფად გავიქეცი..მოვისმინე როგორ კამათობდნენ შეყვარებული წყვილები გოგო ეჩხუბებოდა,რომ მასთან ერთად წყალში ჩასულიყო,მაგრამ ბიჭი არ თანხმდებოდა ამიტომ გოგონამ მარტო ჩასვლა გადაწყვიტა..ტანსაცმელი გაიხადა და ჩავიდა..მეკი იმ ბიჭთან მივედი. –უკაცრავად? სათვალე თავზე ავიწიე და მას შევხედე არც თუ ისე ცუდი გაეგნობის იყო..თმა მხრიდან გადავიყარე..რაზეც მან ხარბად შემომხედა..მისკენ გადავიხარე და იმ გოგოს ტანსაცმელს მოვკიდე ხელი.. –შეიძლება წავიღო? გავუღიმე. –ააა მე..მე მისი ტანსაცმელი ჩავიცვი და წამოვედი ის კი კვლავ პირღია იყო ვიცი ეს ცუდია,მაგრამ სხვა გზა არმქონდა..ვეცადე ჩემი თმა ქუდში დამემალა და გავიქეცი..საწყალი ბიჭი..ალბათ ეს გოგო მას მიატოვებს იმის შემდეგ რაც მის ტანსაცმელს ვერ იპოვის. მანქანასთან მივედი..კარი გავაღე და ჩაჯდომას ვაპირებდი...როცა ვიღაცამ დამიჭირა..ვეცადე მეყვირა,მაგრამ ვიღაცას პირზე ხელი ქონდა მოდებული..მანქანაში ჩამტენეს და სწრაფად დაძრეს მანქანა. –ვინ ჯანდაბები ხართ? და რა გინდათ ჩემგან? ვიყვირე ბოლო ხმაზე. სწრაფად ატარებდნენ მანქანას.. –დარწმუნებული ხარ,რომ ეს გასვიანის გოგოა? იკითხა უცნობმა. –რათქმაუნდა ვერ დაინახე,რომ მის მანქანას ატარებდა? უთხრა მეორე კაცმა რომელიც ჩემს გვერძე იჯდა... წინა სარკიდან გამომხედა იმ კაცმა.. –და რა უნდა ვუყოთ? მანს იმიტომ გამოვყევით,რომ გვეგონა გასვიანი იჯდა.. ღმერთო რა იდიოტებში მოვხვდი....ამოვიხვნეშე. –თქვე იდიოტებო მე მისი გოგო თუ ქალი არვარ! –ის ამაყია..როგორც ჩანს გასვიანმა არ ასწავლა მოქცევა. –იქნებ ის დავიტოვოთ და ისე გამოვიყენოთ,როგორც გვინდა,ეს არიქნება დანაშაული.გასვიანი არ იდარდებს,თუ მისი ერთერთი ნაშა დაიკარგება. გაიცინა ჩემ გვერძე მჯდომმა იდიოტმა და სახეზე ხელი ჩამომისვა...მისი ხელი მოვიშორე. –არ გაბედო და არ შემეხო! და მერამდენეჯერ უნდა ვთქვა,ომ მე მისი ბო** არ ვარ?! მან გადაიხარხარა. –ასე..ესეიგი მას შენთან რაღაც აქვს? –მას ვეღარ ექნება თუ მას ჩვენთან დავიტოვებთ ბოროტულად ჩაიღიმა წინ მჯდომმა. მაგარია..ახლა ვნანობ,რომ გამოვიქეცი დებილიხარ ელენე დებილი. სადღაც ძველ სახლშ მიმიყვანეს..გადმომათრიეს და სახლშ შემათრიეს... –გამიშვით შეწინააღმდეგება ვცადე.. –მოკეტე...ბო** ფეხებშუა მაგრად ამოვარტყი ეგეც მაგას ეხლა ვინაა ბო**? ტკივილისგან იღრიალა და ხელი გამიშვა..მაგრამ უამრავი ტიპი გამოვარდა სახლიდან და იარაღები დამიმიზნეს. მშვენიერია პირდაპირ მაგარი ბედი მაქვს. –ძმაო მეზობლის იმედზე ხარ? გაიცინა ერთმა კაცმა გამწარდა ის კაცი. –ამისთის ინანებ! ბო** ისე შემომარტყა მემგონი თვალებში დამიბნელდა. –მშვიდად ძმაო! სად არის გასვიანის მანქანა? ბიჭებმა მოიტანეს გარეთაა.. –კარგია შეგვიძლია გავყიდოთ. – რა პრობლემები გაქვთ გასვიანთან მაგრამ ეს მე არმეხება.. –მართალია ლამაზო,მაგრამ ჩვენ გადავწყვიტეთ,რომ დაგიტოვოთ და იმედიმაქვს გვასიამოვნებ. –პირველი მე ვიქნები ამოიგმინა იმ კაცმა რომელსაც ამოვარტყი..მე ვასწავლი მოქცევას... –არმომეკარო! დავუყვირე და დავარტყი.. –ისევ? ამ ბო*ს მოვკლავ! მიწაზე დამაგდო..და იარაღი დამიმიზნა.. –დიდი დანაკარგი არიქნები... ეს პირველი შემთხვევა არიყო,როცა იარაღი დამიმიზნეს ეს გასვიანმაც გააკეთა,მაგრამ ის არ ისვროდა ეს კი ნამდვვილად ისვრის..თვალწინ გადამირბინა მთელმა ცხოვრებამ..გამახსენდა დედა მამა..როგორ ვატარებდი დროს მათთან ერთად სკოლაც გამახსენდა..ჩემი პირველი წარმატებაც..ყველაფერი..სიკვდილთან შეხვედრა მარტივია მთავარი თვალები დახუჭო და თავს დააჯერო,რომ ეს არცისე მტკივნეულია..მაგრამ ყველაზე მეტად ის მტკიოდა,რომ მამაჩემზე შური ვერ ვიძიე.. –რაიყო ბო** ახლა რატომ არხარ ისეთი მამაცი? –წადი შენი დედაც*** ბოლო სიტყვები ღიმილით ვუთხარი. თვალები კვლავ დავხუჭე და გასროლას დაველოდე.. –ნახვამდის ბო** სასხლეტს ხელი გამოკრა და ხმაც გაისმა თვალები გავახილე. –ცოცხალი ვარ? გაკვირვებულმა მიმოვიხედე და დავინახე როგორ ეგდო ის კაცი სისხლში ამოსვრილი. შეშინებული შემოვტრიალდი...და დავინახე შავ პიჯაკებშ გამოწყობილი ბიჭები..გასვიანი იყო..არმეგონა მისი ნახვა ოდესმე თუ გამიხარდებოდა..იარაღი ძირს დაუშვა და გაბრაზებულმა არა გამწარებულმა შემომხედა..მის უკან გიორგი იდგა..მეორე მხარეს დათა..უკან მათე,გიგი და ნიკუშა ედგნენ. –გასვიანი.. –შეხედეთ აქ ვინარის...დაიძახა ერთმა კაცმა,რომლებმაც გამიტაცეს...სავარაუდოდ მათი ლიდერი იყო. –ეს რა არის კახა? ისეთი ხმით თქვა გასვიანმა შემეშინდა. –ნუუ..როგორც იცი შენი მოკვლა მინდა,ამიტომ გამოვყევი შენს მანქანას და ეს საყვარელი ქალბატონი შემრჩა ხელში..ამიტომ გადავწყვიტე მისი შინაურ ცხოველად დატოვება. მისი ეს სიტყვები და გასვიანის გამწარებული თვალები ერთი იყო. –არ გაინძრე! იარაღი დაუმიზნა კახამ გასვიანს..ამ მომენტს ძალიან დიდი ხანი ველოდი! კახას ბანდამაც დაუმიზნა იარაღი..ბიჭებმაც ანალოგიური გააკეთეს ისევე როგორც გასვიანმა.. –ელენე...ესე ნაზად გასვიანს ჩემთვის არასდროს მოუმართავს.. მას შევხედე.. –ჩემთან მოდი...გაიმეორა გასვიანმა..ფეხზე ავდექი მაგრამ კახამ ახლა მე დამიმიზნა..–გითხარი არ გაინძრე მეთქი. როგორ მოვიქცე? მე ვარ გარჭობილი ორ მაფიას შორის რომლებიც ერთმანეთს იარაღს უმიზნებენ და დარწმუნებული ვარ ორივე მხარეს ჩემი მოკვლა უნდა იმისთვის რაც გავაკეთე. –ელენე..გითხარი მოდი ჩემთანთქო! ტონს აუწია გასვიანმა ჩვეულებრივ სიტუაციებშ მის ბრძანებებს არ ვემორჩილები,მაგრამ ახლა..სწრაფად გავიქეცი დემეტრესთან და ზურგს უკან ამოვეფარე...არვიცი რატომ,მაგრამ თავს დაცულად ვგრძნობ,რროცა ის ჩემთანაა. –გიორგი! გიორგიმ ხმა არ ამოიღო ხელი მომკიდა და გარეთ გამიყვანა. –აქედან ვერავინ გავა! დაიყვირა კახამ და ატყდა სროლა. მანქანაში ჩამსვა გიორგიმ..და უკან გაიქცა თან მომაძახა,რომ აქ დავრჩენილიყავი. მანქნაში გასაღები იდო..მაგრამ ასეთ შეცდომას მეორეჯერ არ დავუშვებდი..ვიღაცამ კარი გააღო და მანქანაში ჩაჯდა..მოვტრიალდი. –სად არიან დანარჩენები? კარგად არიან? –ისინი გვამების გასატანად დარჩნენ მიპასუხა გასვიანმა რომელიც სასტიკი სახით მიყურებდა მანქანა სწრაფად დაძრა და წავიდა..თვალს ვარიდებდი და ფანჯარაში ვიყურებოდი...ბოლოს მივხვდი,რომ ეს უნდა მეთქვა და ისე,რომ ფანჯარას თვალი არ მომიშორებია ჩუმად ჩავიბურტყუნე.. –მადლობა. ამის გაგონებაზე ისე სწრაფად და მოულოდნელად დაატორმუზა,რომ რამის წინა შუშას ვხიე თავი. –რას აკეთებ? გაგიჟდი? –და შენ? შენ რა გააკეთე? რატო გაიქეცი. გაბრაზდა გასვიანი. –შენ მე ტყვედ გყავდი.. –მე შენ ოთახიდან გასვლის უფლება და თავისუფლად სიარულის საშუალება მოგეცი. –ხო შენ სახლში შენივე მცველებთან ერთად. –ამით დაამტკიცე,რომ შენი ნდობა არშემიძლია ჩვენ ხო შევთანხმდით? –არშეგიძლია შენ კოშკი გამომკეტო სიცოცხლის ბოლომდე. –ამას გავაკეთებ იმიტომ,რომ მთლიანად ხიფათი ხარ! კვლავ ფანჯარაშ გავიხედე.. –როგორ მიპოვე? –მანქანაში ჯიპიესი მიყენია ვიცოდი სად იყავი და მათშორის ისიც სადაც წაგიყვანეს. მას შევხედე ის კი მომშტერებოდა.. –მე ყოველთვის მეცოდინება სადხარ. მე მას ვუყურებდი ის კი მე მომჩერებოდა ერთმანეთისკენ გადავიხარეთ დაა უცბად მანქანის სიგნალები გაისმა ერთმანეთს მოვშორდით და გამოფხიზლდით. –ძალიან ნელი ხარ უფროსო..თავი გადმოყო დათამ. –შენი უნარები დაკარგე? დაუყვია გიორგიმ. რა ჯანდაბას ვაკეთებდი? ფიქრობდა გასვიანი ძალიან ახლოს ვიყავით ერთმანეთთან ლაშხიც ფიქრობდა ამაზე და თან სხეულში უეჩვეულო შეგრძნება უტრიალებდათ მათ ხო წარმოდგენაც არ ქონდათ წინ რა ელოდათ. გასვიანმა სათვალე მოირგო და ისე დააჭირა პედალს,რომ ბიჭები მხოლოდ ბოლს ხედავდნენ გასვიანი კი 2 წუთში სახლში იყო პ.ს მემგონი საკმაოდ საინტერესო და კარგი გამოვიდა მადლობა რომ კითხულობთ ველოდები შეფასებებს და შენიშვნებს |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
