ნინი-------------------------------ვერ ვისვენბ. სანდროს გარდა ვერაფერზ ვფიქრობ. ღამებს ვათენებ, მეტი აღარ შემიძია. სულ მის სიტყვებზე და საქმეზე ვფიქრობ. რა გავაკეთო? ნუთუ შეიძლება ასეთი რამის ჩადენა და მერე ჩემი მხრიდან ამის პატიება. ტვინი გადამეღალა ამაზე ფიქრით, ჩემი ტვინი მხოლოდ ერთ რამეს მიჩიჩინებს, რომ თბილისში დავბრუნდე და დავივიწყო სანდრო, სანამ ჩემი მდგომარეობა უარესად გართულებულა, მაგრამ ვაი, რომ გული სულ სხვა რამეს მეუბნება. ასე მგონია მოვკვდები მის გარეშე. არ შემიძლია, თითქოს ჰაერი არ მყოფნის ნერვიულობისგან. მინდა რომ მასთან მივიდე და ყველაფერი დავივიწყო. მინდა რომ კარგი გახდეს, უკეთესი ვიდრე ახლაა. მინდა შევცვალო მისი ცხოვრება.სხვა გზა ხომ არ მაქვს? ვერ გადავიტან. ერთხელ უკვე გამოვიარე მისი დაკარგვით გამოწვეული ტკივილი, და მეორედ ამას ვეღარ შევძლებ, ვეღარ გავუძლებ. მაგრამ როგორ მივიდე? ყველაფერს გადავაბიჯო? თითქოს არაფერად მიმაჩნია მისი დანაშაულებრივი ქმედება.
დაღამდა, მე კი ისევ ეს ფიქრები მიტრიალებდა თავში. დასაძინებლად დავწექი და ისევ ვერ დავიძნე, საათს შევხედე, 3 იყო დაწყებული. არ ვიცი რა ომივიდა, ისტერიული ტირილი დავიწყე, მერე ლოგინიდან წამოვხტი, ფეხსაცმელები ჩავიცვი, ქურთუკი პირდაპირ პიჯამოზე მოვიცვი და გარეთ გიჟივით გავვარდი, პირველივე ტაქსი გავაჩერე და სანდროს სახლისკენ წავედი.---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------სანდრო--------------------- შუა ღამე იყო ზარის ხმა რომ გავიგონე, 3 დღეღამის ნამთვრალევი ძივს ავდექი და კარი გავაღე. მართლა ვერ ვიტყვი ეს რა იყო, კარში თმააჩეჩილი, ატირებული ნინი დავინახე. იმ წუთშივე მოვედი გონს, ძალიან შემეშინდა, ვკითხე რა ხდებოდა, მისი მოსვლა თან მიხაროდა და თან ძალიან შემეშინდა, ასე რატომ გამოიყურებოდა? ნეტავ რა გადახდა თავს. უბედური, ნატანჯი თვალებით მიყურებდა და ბოლოს როგორც იქნა ხმა ამოიღო: -ისევ არიე ჩემი ცხოვრება, მოსვენება არ დამაცადე. ხომ ხედავ როგორ ვარ? კარგად მხედავ??! ხედავ რა დღეში ჩამაგდე?! ჯანდაბა! უნდა მეზიზღებოდე, ვერ უნდა გიტანდე, მაგრამ არ შემიძია გესმისს??? არაა აარაა! მიყვარხარ! ვერ ვძლებ! მოვკვდებიიი არ შემიძიაა ასე! მითხარი არაფერს დაგიშავებო, მაგრამ რაარის ესს?? რადღეშივაარ?! განა ეს დაშაავება არარისს?! ვიტანჯებიი აღარ შემიძია მეტიიი- და ისტერიულად ყვიროდა. იმ წამს საკუთარი თავის ცემა მინდოდა, მეზიზღებოდა ჩემი თავი, იმიტომ რომ ამ ყველაფრის მიზეზი მხოლოდ მე ვიყავი.. არშემეძლო ამის ყურება, ნინი ჩავიხუტე და ვცდილობდი დამეშვიდებინა:- მეც მიყვარხარ, საყვარელო, მაპატიე, გთხოვ! ვიცი შენი ღირსი არ ვარ, საშინელი ადამიანივარ, გული ძალიან გატკინე და ამის გამო ყველაფრის ღირსი ვარ, მაგრამ ხომ ხედავ, არცერთს არ სჰეგვიძლია უერთმანეთოდ, მომეხვიე საყვარელო, აღარსად გაგიშვებ!ჩემი ხარ და სულ ასე იქნება! შენს თავს არავის დავუთმობ! შენი ტანჯვის მიზეზი გავხდი და მეთვითონვე გამოვასწორებ ყველაფერს. გთხოვ, ოღონდ ნუტირი, შიგნიდან მწვავს შენი ცრემლები. გემუდარები საყვარელო, ასე ნგამიმეტებ, გთხოვ! მეც კი არ ვარ ასეთი ტანჯვის ღირსი..
(ნ)-არშემიძია, გესმისს? არაა, ძალიან ცუდადვარ- და სახეზე ხელებით დამიყწო ფერება- მიყვარხარ და ვერ წავალ, ვერსად ვერ წავალ, შენთან მინდა, არშემიძია არაერიი
(ს)-ჩემო სიცოცხლე,არსად გაგიშვებ, აქ იქნები ჩემთან, მეკი გაგიფრთხილდები, ჩვენ სულ ერთად ვიქნებით, მორჩა! ყველაფერი ცუდი უკან დავტოვოთ, დღეიდან კი ახალი ცხოვრება იწყება, შენს გარდა არავინ და არაფერი მინდა ჩემო ტკბილო, ახლაკი წამოდი, დაგაწვენ, დავიძინოთ, ძალიან გვიანია- და ავიყვანე, ისე დაწყნარდა, ისე ნაზად მიყურებდა, მინდოდა სულ მეკოცნა და არასდროს გავჩერებულიყავი, ყოველ გამოხედვაზე ვხვდებოდი, რომ ამ ცხოვრებაში მხოლოდ ნინი იყო. მის გარეშე არაფერს ჰქონდა აზრი, მის გარეშე მართლა მოვკვდებოდი. ჩვენ ცხოვრებას გავაგრძელებთ, ერთადერთი ნინია, ვის გამოც ვიცხოვრებ, ყველაფერი ისე იქნება, როგორც მას უნდა. მან მაპატია და იმედებს აღარასდროს გავუცრუებ. ლოგინში ნელა ჩავაწვინე, ქურთუქი და ფეხსაცმელი გავხადე და საბანი დავახურე. ისეთი ნაზიიყო, ჩამეხუტა და ჩემზე მოხუტებულს ძალიან მალე ჩაეძინა. მისი სუნთქვა ისეთი მშვიდი და ნაზიიყო.. მის გარეშე როგორ შემეძლო ცხოვრება? როგორ ვძლბდი.. ცოტახანში მასზე ფიქრში მეც ჩამეძინა და მთელი ღამე ერთმანეთზე ჩახუტებულებს გვეძნა -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------გათენდა. პირველი ნინის გაეღვიძა. სანდროს უყურებდა და მართლა ძალიან ბედიერი იყო, მხოლოდ ახლა, როცა მის გვერდით გაიღვიძა, მიხვდა, რომ მის გარეშე მართლაც არაფერი იყო ცხოვრება. სანდრო მისი გულიიყო, გულის გარეშე ცხოვრება კი, წარმოუდგენელია. უყურებდა და სახეზე ნაზად ეფერებოდა.. სანდრომ თვალებიგაახილა და ნაზად გაღიმა (ნ)- დილამშვიდობის საყვარელო
(ს)-დილამშვიდობის ჩემო ლამაზო- და ნაზად დაუკოცნა ლოყები- დიდი ხანია გაიღვიძე?
(ნ)-არა, ახლახანს გამეღვიძა მეც. იცი რა? მინდა რომ მალე ადგე და ჩემსსახლში წავიდეთ, ჩემი ნივთების აღება მინდა, მერე კი რო დავლაგდებით ჩავიცვათდა ერთად გავსეირნოთ
(ს)-ჩემიიი სიყვარულიი! მაგაზე გაწყენინებბ? ახლავე ავდგეთ და წავიდეთ.---------------------------------ძალიან მალე მივიდნენ სახლში და ყველაფერი წამოიღეს. საღამომოს გასეირნებას და სდმე რომანტიულ ვახშამს აპირებდნენ, მანამდე კი ძველ დროს იხდენებდნენ დაერთმანეთის სიყვარულით ტკბებოდნენ. ახლა მათზე ბედნიერი ალბათ არავინ არ იყო დედამიწის ზურგზე. როგორც იქნა, ამდენი ხნის შემდეგ ეღირსათ და ბედნიერები არიან
(ნ)-სანდრო, ახლა ძალიან კარგად ვარ და მიხარია შენთან ყოფნა. მინდა რომ რაღაც გთხოვო- და მისი ხელი ხელშიაღო და ნახად ეფერებოდა. - აღარ მინდა ეს ხელები სისხლში გაისვარო, თუნდაც არაკაცის, თუნდაც დამნასავის სისხლში. გთხოვ. დამპირდი, რომ ამას აღარ გააკეთებ, მხოლოდ ამ შემთხვევაში შემეძლება შენთან დარჩენა
(ს)-ვიცოდი, რომ ამას ვიტყოდი. ნინი, ხომ იცი რომ შენს გარდა არავინ დააარაფერი მინდა. ბოლო საქმე მაქვს, უკანასკნელი, გპირდები რომ ეს ბოლო იქნება და ამისმერე არცერთ საქმეს აღარ ავიღებ ჩემს თავზე. გთხოვ, უფლება მომეცი ბოლო საქმე დავასრულო
(ნ)-სანდრო, მე უკვე გითხარი ჩემი სათქმელი! ახლა კი შენი ნებაა რას იზამ!- ნაწყენი ხმით უთხრა და სხვა ოთახში გავიდა.---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------სანდრო-------- -ჯანდაბა! როგორც იქნა ნინი დავიბრუნე, და მაშინვე ახალი პრობლემა გაჩნდა. რა გავაკეთო? არ მინდა ისევ გული ვატკინო, ისევ იმ საშინელ დღეში ვერ ჩავაგდებ თხოვნა უნდა შევუსრულო, სხვა გზაარ მაქვს. - და ტელეპონი აიღო, ნომერი აკრიფა და საჩქაროდ დარეკა : (ს)-საქმიდან გავდივარ. ფულს უკან გადმოვრიცხავ. თქვენთან ყველანაირ თანამშრომლობას ვწყვეტ.
-რათქვი? რას ქვია საქმიდან გადიხარ? ჩვენ ხელშეკრულება გვაქვს დადებული, ხომ არ გავიწყდება?
(ს)-ფეხებზე თქვენი ხელშეკრულება, საქმიდან გავდივართქოდა მორჩა!
-მომისმინე ეს ასე არ დამთავრდება, გირჩევნია კარგად დაფიქრდე რას ამბობ, ხომ იცი არ მიყვარს უპასუხისმგბლო თანამსომლები
(ს)-საფიქრალი არაფერია. ახლავე გადმოვგზავნი ფულს. აღარ შემაწუხოთ.- და ტელეფონი გავთიშე. მორჩა, ჩემი ცხოვრება სეიცვალა. მე უკვე მხოლოდ ნინისთვის ვცხოვრობ, და ყველაფერი ისე იქნება, როგორც მას უნდა, აღარ მინდა უარესად დავტანჯო. კართან მივედი და ნელა დავაკაკუნე -ნინ, შეიძლება?
(ნ)-შემოდი- მოწყენილი ხმით მითხრა, დაღონებული იჯდა ფანჯარასთან, მასთან მივედი და გულზე მივიხუტე
(ს)-კარგი რა, ასე ნუ ხარ, თან მე უკვე დავრეკე და ყველანაირი საქმე მივატოვე, იმისთვის რომ აღა გამიბრაზდეე..
(ნ)-რა? არ მჯერა. დაიფიცე!
(ს)-შენს სიცოცხლეს ვფიცავარ, ახლაც არ გჯერა? - ცოტა ნაწყენმა ვუთხარი და იმ წამსვე გიჟივით მეცა და კოცნა დამიწყო, ისეთი ბედნიერი იყოო, ამად იმ ბინძუი საქმისკიარა, ცროვრების დათმობაც კი ღირდა! ჩემი ლამაზი გოგო.. აღარასდროს ვაწყენინებ. სულ გვერდში მეყოლება და სულ ერთსად ვიქნებით.------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ნინი--------------------------უკვე ორი კვირაა რაც მე და სანდრო ერთად ვცხოვრობთ. ჩემებს გავაგებინე, რომ აქ ბედნიერი ვარ, მე და სანდრო შევრიგდით და მალე დავქორწინდებით, ჯერჯერობით აქ ვაპირებ ყოფნას, მერე კი ერთად დავბრუნდებით თბილისში. ყოველ დღე ისეთი ბედნიერი ვიღვიძებ, რომ მეტი არ შეიძლება. აქ ისე მომწონს ყოფნა, ჩემი ცხოვრება ასეთი ლამაზი არასდროს არ ყოფილა, მგონი სწორედ ეს არის ჩემი ახალი ცხოვრება. აქ, სანდროს გვერდით. ♥ მინდა რომ მთელი ცხოვება ასეთი ბედნიერი ვიყო.-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ნინი და სანდრო ერთად უბედნიერესები იყვნენ, მაგრამ სანდრო კიდევ მალავდა რაღაცას, უფროსწორედ არ უნდოდა მძიმე ამბით ნინი დაეშინებინა და მისი ბედნიერება რამის გამო ჩაეშხამებინა. საქმე იმაშია, რომ სანდროს ზარები და მუქარის წერილები არ აძლევდა მოსვენებას, მას შემდეგ, რაც სამსახურიდან წამოვიდა, მისი დამქირავებელი ათასგვარად ემუქრებოდა დასამსახურში დაბრუნებას აიძულებდა, მისი პასუხი კი ყოველთვის უარყოფითი იყო. ბოლოს მართლა შეეშინდა, და ბრაზისგან კიღამ გაგიჟდა, როცა მოკვლით დაემუქრნენ. ცდილობდა უსაფრთხოების ზომები მიეღო და ნინის სახლიდან გაშვბას მაქსიმალურად ელოდებოდა. თვითონაც იშვიათად გადიოდა გარეთ, ცდილობდა ნინი ვერაფერს მიხვედრილიყო და ასეც გამოდიოდა, ნინის დაძაბულობის და შიშის არაფერი ეტყობოდა.

---------აბა როგორია? ვეცადე არ დამგვიანებოდა და მალე დამედო. მოგეწონათ? დამიტოვეთ თქვენი შთაბეჭდილებები და შენიშვნები კომენტარში, რომ გავითვალისწინო ♥