იზაბელას დანახვისას ბატონი ზურა და ქალბატონი თინა ფეხზე წამოვარდნენ
-შვილო როგორ გამიხარდა რომ გადმოხვედი-უთხრა ბედნიერი ღიმილით თინამ
-საერთოდაც აქ მე ჩემი უფროსი ძმის გამო გადმოვედი, რომელიც უკვე მიყვარს და არ ვაპირებ თქვენ რომელიმეს ან დედა ან მამა დაგიძახოთ-გააწყვეტია უცბად იზაბელამ და ანდროს მიუბრუნდა-აბა საუკეთესო ძამიკო მთელ მსოფლიოში ჩემ ოთახს არ მაჩვენებ-თქვა გოგონამ სასიამოვნო ღიმილით
-აბა რას ვიზამ-უთხრა ასეთივე ღიმილით ანდრომ. უზარმაზარი სახლის მეორე სართულზე აიყვანა და იზაბელას უზარმაზარი ასევე ულამაზესი ოთახი აჩვენა,მთელ კედლებზე ვარსკვლავები იყო და შუქს რომ ჩააქრობდი ინთებოდა, იქვე მეორე ოთახი იყო სამხატვრო, თავისი სააბაზანოთი და ცალკე გარდერობით
-საიდან გაიგე რომ მხატვრობა მიყვარს-მიუბრუნდა იზაბელა ძმას
-საერთოდ შენზე ბევრი რამ ვიცი, მოეწყვე შემდეგ კი დაწექი და დაისვენე-უთხრა ანდრომ და გარეთ გავიდა
-მოიცა მოიცა-დაუძახა უცბად იზაბელამ
-რამოხდა?(ანდრო)
-შენი მაისურები მინდა(იზაბელა)
-ჩემი?-იკითხა გაკვირვებულმა ანდრომ
-ხო დილით მიჩვეული ვარ მაგის ჩაცმას(იზაბელა)
ანდრო შევიდა და თავისი მაისურები გამოუტანა თან გაუღიმა. იზაბელა ოთახში შევიდა და ხელში მოთავსებული ტანსაცმელი იქვე დადო. უცბად გაიხადა ქუსლიანები თან იქვე მიყარა
-იმას რავუთხარი ვინც მაღალ ქუსლიანი გამოიგონა-დაიწკნავლა თავისებურად. დაიწყო ოთახის დათვალიერება თითოეული კუთხე გულდასმით ნახა თან თავისუფალი ტანსაცმელიც ჩაიცვა. სამხატრო ოთახში შესვლისას პირი ღია დარჩა, ამდენი საღებავი არასდროს ენახა ამიტომაც ძალიან მოუნდა დახატვა. თმა მაღლა აიწია მუსიკა ჩართო sia-bird set free და ფუნჯი მოიმარჯვა. დაახლოებით ერთი საათი ხელოვნების სამყაროში იყო გადაშვებული ბოლოს კი ნახატიც დაამთავრა. ამ ნახატში იმაზე ბევრი იდო ვიდრე თქვენ წარმოგიდგენიათ, ეს იყო პეიზაჟი ორი შეყვარებული ადამიანის რომელთაც გული სიყვარულით ქონდათ სავსე.
დაღლილი იზაბელა შხაპის მისაღებად შევიდა მუსიკის ჩართვაც არ დავიწყებია rihanna-dimonds უსმენდა და თან ცხელი შხაპის ქვეშ ნებივრობდა. ბოლოს დაღლილი ჩაწვა ლოგინში, შუქიც ჩააქრო რადგან უნდოდა ვარსკვლავებს დაკვირვებოდა, ყირსასმენები მოიმარჯვა და მუსიკა ჩართო annie lenox-I put a spell on you, ასე გადაეშვა სიზმრების სამყაროში.
დილით სასიამოვნა ნიავმა გააღვიძა თავლები გაახილა და ფეხზე წამოდგა, თან მისი ძმის მოცემული მაისური ჩაიცვა,რატომღაც კარგ ხასიათზე იყო ამიტომც დღის მუსიკით დაწყება გადაწყვიტა sia-greatest ჩართო და ცეკვა ცეკვით ჩავიდა ქვემოთ. კიბეების ჩამთავრებისას მისი ძამიკო შემოეგება ერთი გამოეცეკვა და გზა განაგრძო ამაზე კი ანდროს გაეცინა. სამზარეულოში ბედნიერი შევიდა და ფორთოხლის წვენი დაისხა როდესაც ვიღაცა ქალი შემოეგება
-შენ იზაბელა ხარ? რა ლამაზი ხარ ვაიმე არ ვიცოდი თუ ამ ოჯახს ასეთი ლამაზი ქალიშვილი ყავდათ-აღმოთქვა ბედნიერმა
-თქვენ ვინ ხართ?-იკითხა გაკვირვებულმა
-მე ამ სახლის მოსამსახურე ვარ საჭმლის მომზადება მე მავალია,საყვარელო შეგიძლია ბება დამიძახო
-კარგი ბება-უთხრა ღიმილით იზაბელამ. უეცრად კარზე ზარის ხმა გაისმა. უცბად მივარდა კართან და გამოაღო როდესაც კარის უკნა მდგომი ბურდული შენიშნა
-იზაბელა?-იკითხა გაკვირვებულმა თან სახლში შევიდა და მის წინ მდგომი ნახევრად შიშველი აათვალიერა
-მე...მე...-აბლუყუნდა თავისებურად
-რას აკეთებ აქ და ასეთ ფორმაში-ხმა გაიმკაცრა ბურდულმა
-სანდრო?-გაისმა ანდროს ხმა. მივიდა და ძმაკაცს გადაეხვია
-გაიცანი ეს ჩემი დაა იზაბელა-უთხრა ღიმილით ანდრომ
-ჩვენა ვიცნობთ ერთმანეთს-უხერხულად შეიშმუშნა იზაბელა. ცოტახანი სიჩუმე ჩამოვარდა იზაბელა აწითლებული იდგა და აღარ იცოდა რა გაეკეთებინა
-ისა მე ავალ და გამოვიცვლი საქმეზე უნდა წავიდე-თქვა უცებ გოგონამ და კიბეები აირბინა. იზაბელას ასვლა და სანდროს ლაპარაკის დაწყება ერთი იყო, მან მოუყვა ყველაფერი ანდროს თუ როგორ გაიცვნეს ერთმანეთი და მომავლის გეგმები, თუ რა გეგმები ამას შემდეგ გავიგებთ.
იზაბელამ ულამაზესი შავი მუხლამდე მოტკეცილი ელეგანტური კაბა ჩაიცვა, ფეხზე შავი მაღალ ქუსლიანები მოირგო თმა ჩამოიშალა ტუჩებზე კი ღია პომადა წაიდვა. ექთანთან მიდიოდა სიმართლე უნდა გაეგო მისი მშობლების შესახებ, აინტერესებდა მართალი იყო თუარა ის ფაქტი რომ იზაბელა მოიტაცეს.
პირველ სართულზე ფეხსაცმელების კაკუნით ჩავიდა და იმ ოთახში შევიდა სადაც მისი ძმა ეგულებოდა
-მე წავედი ანდრო(იზაბელა)
-მოიცა ასე ჩაცმული სად მიდიხარ?-გახედა ეჭვიანი თვალით ანდრომ
-სად და პაემანზე, სად წავალ საქმე მაქვს-თვალები გადაატრიალა იზაბელამ და კარებისკენ დაიძრა როდესაც მხარში ბურდულმა მოკიდა ხელი და კედელზე ააყუდა
-სად მიდიხარ?(სანდრო)
-ვინმემ გკითხა რამე?-გაბრაზდა იზაბელა
-იზაბელა ნუ მაცოფებ(სანდრო)
-ოო დამანებე თავი-მოიშორა თავიდან სანდრო და კარებში გავარდა თან მანქანაში მოთავსდა.
მალევე მივიდა დანიშნულები ადგილას და შესვლისას ერთი ამოისუნთქა. შეხვდა იმ ექთანს რომლის ნახვაც უნდოდა დაიჯინა წინ და საუბარი დაიწყო
-მოკლედ ეხლა რაღაცას გკითხავ ოღონდ უნდა დამპირდე რომ სიმართელს მეტყვი მხოლოდ(იზაბელა)
-გპირდები
-მოკლედ 25 წლის წინ დაიბადა პატარა გოგონა, თინა ბოჭორიშვილს გაუჩნდა ის თუმცა შემდეგ მოპარეს და...
-ხო მე მინდოდა ამის გამხელა თუმცა ვერადა ვერ ვთქვი, ფული გადამიხადა ლევან ლეკვეიშვილმა რათა მომეტაცა პატარა გოგონა სახელად იზაბელა, მინდოდა ამის თქმა მაგრამ ვერ ვთქვი გევედრები არ დამასმინო პოლიციაში არაფერი თქვა-უთხრა მმუდარე თვალებით ქალმა
-ესეიგი სიმართლეა-თქვა იზაბელამ და ფეხზე წაამოდგა.
სახლამდე დამძიმებული მივიდა, შესვლისას მისაღებშო დედა და მამა დიახ დედა და მამა დახვდნენ. იზაბელამ ჩანთა იქვე მიდო და მის მშობლებს მიუჯდა წინ
-დედა, მამა-წარმოთქვა მან და რამდენიმე ცრემლი წამოუვიდა. თინამ და ზურამ ისეთი სახით გამოხედეს თითქოს ახალი სამყარო აშენდა
-დღეს იმ საავადმყოფოში ვიყავი სადაც იმშობიარე და იმ ექთანს ველაპარაკე მოკლედ ყველაფერი მომიყვა და მითხრა სიმართლე ასე რომ ყველაფერი ვიცი დედა-თქვა იზაბელამ და ტირილი დაიწყო. ვერც თინამ შეიკავა თავი და ცრემლები წასკდა, თავი სანატრელ შვილს მოეხვია და გულში ჩაიკრა, ზურაც მოეხვია დედაშვილს და მანაც ტირილი დაიწყო.
-არასდროს მიგატოვებთ-ამოთქვა იზაბელამ და მშობლებს უფრო მოეხვია. ასე იჯდნენ და ერთმანეთს ეხუტებოდნენ როდესაც ოთახში ანდრო შემოვიდა
-რატო ტირით ან ერთმანეთს რატო ეხუტებით? იკითხა გაკვირვებულმა ანდრომ.
-იცი რა? არაფერი დიდო ძამიკო-წამოდგა ფეხზე გაღიმებული იზაბელა და ცრემლები მოიწმინდა
-მე ეხლა დასაძინებლად წავალ შენ კიდე ძილის წინ არ დაგავიწყდეს მოსვლა და კოცნა-უთხრა იზაბელამ და გადაეხვია თან ხტუნვით ავიდა მეორე სართულზე. ლოგინში თბილად მოთავსდა და თველაბი დახუჭა როდესაც ოთახში ანდრო შემოვიდა,მის დაიკოს თავზე აკოცა საბანი გადააფარა და გავიდა.
იზაბელაც მალევე გადაეშვა სიზმრების სამყაროში...
დილით ტელეფონზე შეტყობინება მოუვიდა და ამან გააღვიძა, სანდროსგან იყო
"დღეს 1 საათზე უნდა შეგხვდე შენ სახლთან ახლოს მყუდრო კაფე რომ არის იქ,მნიშვნელოვანი შემოთავაზება მაქვს"
იზაბელამ დაახლოებით 10 ჯერ გადაიკითხა ერთი და იგივე ტექსტი და 20ჯერ შეამოწმა ნომერი. ბოლოს დაბნეული ადგა და მომზადება დაიწყო. შავი შარვალი ჩაიცვა შავი ტოპით, ფეხზე ახალთახალი ადიდასის ფეხსაცმელები მოირგო, რამდენიმე სამაჯური და ბეჭედი გაიკეთა თმა კი მაღლა აიწია.
ქვემოთ ჩასვლისას სამზარეულოში მამას დედას და ბებას მიესალმა შემდეგ კი დანიშნულების ადგილისაკენ გაემართა.
მალევე მივიდა და ნაცნობი სახეც იპოვა, წყნარად იჯდა ბურდული მაგიდასთან და სიგარეტს ეწეოდა.
იზაბელა წინ დაუჯდა და პირდაპირ საქმეზე გადავიდა
-გისმენ-თან ყავა შეუკვეთა
-მოკლედ შენთან შემოთავაზება მაქვს, მომავალი ექვსი თვის განმალობაში ჩემი ცოლი იქნები, ჩემთან იცხოვრებ სახლში და წვეულებებზე ჩემთან ერთად ივლი. თუ ამაზე არ დამთანხმდები...
-რას იზამ-გააწყვეტინა იზაბელამ
-შენს ოჯახს ისე გავაკოტრებ რომ პურის ყიდვის საშვალებაც არ ქონდეთ, შემდეგ შენს ძმას დავაჭერიებ-თქვა კმაყოფილი ღიმილით სანდრომ-აბა რას იტყვი?
იზაბელა შოკირებული იყო ყველაფრისგან,ამ შემოთავაზებით და წაყენებული პირობებით. ვერ გაწირავდა მის ოჯახს და ვერც მის ძმას ამისთვის
-მე...მე..თანახმა ვარ-ამოღერღა თავისთვის და ცრემლი გადმოაგდო.
-ძალიან კარგი-თქვა კმაყოფილი ღიმილით ბურდულმა სიგარეტი ჩააქრო და კაფიდან გავიდა...
პს. დადაამ ესეც ახალი თავი მარწყუნიებო❤❤ რას იტყვით? მოგწონთ?❤❤ მიყვარხართ ❤❤