გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 8)
ვიღაცის ჩუმათ ჩურჩული მაღვიძებს _მიკაა ჩავედით_თვალები გავახილე და პირდაპირ შავ ირისებს გადავაწყდი და დებილივიათ გავიღიმე _რა გაღიმებსს ჩავედით და ადექი, შენი ოთახამდე მიყვანის თავი არ მაქვს მსუქანო_უცებ ღიმილი სახეზე შემახმა და გამოვფხიზლდი, ეს, რომ შენიშნა სახლისკენ წავიდა, მე კი ფართხაფურთხით გამოვედი _ფუ უაზრო, იდოტი, კრეტინი,გოგოსთან მოქცევაც არ იცის უზრდელი_ვლანძღავდი და თან დაკუჭულ კაბას ვისწორებდი თავი, რომ ავწიე და გარემოს შემოვავლე მაშინ მივხვდი სად ვიყავი და სიხარულისგან ავივსე, უზომოდ მიყვარს სვანეთი და სვანი ხალხი მათი ყოველი ტრადიცია, ნუუ თუ სისხლის აღების ტრადიციას არ ჩავთვლით,მოკლეთ მიყვარს ეს მშვენიერი მთები და კოშკები, მართალია, რომ ამბობენ აქ ცაც კი სხვანაირია, აქ სიმშვიდეა, სისუფთავის სუნია ყველგან , აქ თავისუფლება, როცა მთაში ხარ გონია ფრთები გამოგესხმება და გაფრინდება,გონია, რომ ყველაფერს შეძლებ, აღფრთოვანებული გავყურებდი და ვათვალიერებდი ამ სიმშვენიერეს, მაგრამ ოდესმე დაგაცლიან კი რამეს(აქ გაბრაზებული სმაილით)სახლიდან ტასომ გამოყო თავი და შემომკივლა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით _რას დამდგარხარ გოგო მაქ ძეგლივით შემოადგი ფეხი, გალურჯდი სულ რაფერ უგრძნობი ხარ_თან ხელით მივყავდი სახლისკენ _ვაიმე ტასო ერთხელაც იქნება მაგრად გცემ ყველაფრის ჩამწარებელო_ხელი გამოვაცალე და ბუზღუნით შევედი სახლში, უკან კი მისი სიცილი მესმოდა, სახლიც ისე ლამაზად იყო მოწყობილი, ხის მასალისგან იყო გაფორმებული რაც ძველ იერს აძლევდა, ნაირ_ნაირი ნახატებით და ზოგ ადგილას დათვის თავის და ირმის ფიტულებსაც მოკრავდი თვალას, გარედან სულ სხვანაირად მოჩანდა ეს სახლი უფრო თანამედროვედ, შიგნით კი ძველი იერი ქონდა მიღებული, ბავშვების ხმაურს არ მივაქციე ყურადღება ნელა ავუყევი მეორე სართულს და თან ნახატებს ვათვალიერებდი,ოთახებში შევიხედე იქ კი სულ სხვა რამ დამხვდა სულ თანამედროვე სტილში იყო, ყველა ოთახს თავისი აბანო ქონდა, ყველა ოთახი მოვათვალიერე, ერთის გარდა რადგან ჩაკეტილი იყო, ეს ცოტა მეუცნაურა რატომ იყო ასე მაგრამ დიდად ყურადღება არ გამიმახვილებია ერთი ოთახი ავირჩიე, რომელსაც აივანი ქონდა და იქედან ძალიან ლამაზი ხედი იშლებოდა, ოთახში უფრო ვარდისფერი და თეთრი ჭარბობდა ძალიან ლამაზი იყო, ჩემი ჩემოდანი ამოვალაგე და ყველაფერს თავისი ადგილი მივუჩინე, დაკუჭული სარაფანა გავიძვრე, შორტი და უბრალო მაიკა ჩავიცვი ზედ კი თხელი ჟაკეტი უკვე აცილებული იყო და მე კი ძალიან მცივანა ვარ, შემდეგ დაბლა ბავშვებთან ჩავედი _აბა რას ვშვებით?_ ვკითხე იქ მყოფი საზოგადოებას :-D და ლუკას გვერდით ჩამოვჯექი_ფუ რა მსუქანი ხარ მიიწი ბიჭო ცოტა_სიცილით ვკარი ხელი _მსუქანი მე კი არა შენ ხარ_ენა გამომიყო პატარა ბავშვივით ამაზე ყველას გაგვეცინა_ისე მართლა რა ვქნათ?_მოიწყინა ლუკიტომ _აუ რამე ვითამაშოთ რა_თხოვნის თვალებით გამოგვხედა რიტამ _ცუდი აზრი არა_დაეთახნა სადრომაც _ანუ ვთამაშობთ მაგრამ რა ვითამაშოთ?_იკითხა ცოტნემ _აუუ მოდით რა ჯოკერი ვითამაშოთ და ვინც წააგებს იმან პიცას გააკეთოს_სიცილით მოგვაწოდა იდია გიომ _აუუ კაი აზრია აბა ვის გინდათ?_იკითხა დათომ, ჯოკერის ხალხიც მალე არჩა ტასო, დათო, გიო და რიტა _აუუ ვინმე ნარდი არ იცით?_იკითხა ლუკამ _მე ვიცი გეთამაშო_დაიმორცხვა ლიკამ, ეს რა იმორცხვება სულ მოიცა ჩაგიგდო ლიკა ხელში, ჩავიხითხითე გულში _კაიი მოდი_გაუცინა ლუკმა _მოგებულს მე ვხდევი_გაიცინა სანდრომ _აუუ ჯეოსტიკებით არ გაქვთ?_მოიწყინა ცოტნემ _კიი მოიცა უნდა მქონდეს_სიცილით თქვა გუკამ და მეორე სართულზე ავიდა უცებ ორი ჯეოსტიკით დაბრუნდა _შევეჯიბროთ?_კითხა ცოტნეს _ჰაჰა...მოდი აბა_გამომწვევათ ჩაუკრა თვალი, ანუ მარტო მე დავრჩი ისე მეც მეორე სართულიდან ჩემი საყვარელი მწერლის რემარკის "ტრიუმფალური თაღი" ჩამოვიტანე და ჩუმად კუთხეში მდგომ სავარძელში ჩავჯექი და ყურსასმენებითან ერთად და კითხვა დავიწყე და საერთოდ დავიკარგე და შევედი ფანტასტიკურ სამყაროში, "ადამიანებს უყვართ ერთმანეთი და ამაში ყველაფერია. ეს ყველაზე უფრო დაუჯერებელიცაა და ყველაზე უფრო უბრალო რამეც ამ ქვეყანაზე."ამოვიკითხე ერთ_ერთი ფრაზა და იმდენად მომეწონა ჩემად ვიგულე, სიყვარული მართლაც რომ დაუჯერებელი სასწაულია გიყვარდეს და უყვარდე ამაზე მაგარი გრძნობა არსებობს კი რამე??_არ ვიცი არამგონია,ამის შემდგე კიდე უამრავი კარგი ფრაზა ამოვიკითხე რომელმაც დიდი გავლენა მოახდინა ჩემზე"ორიდან ერთი ყოველთვის ტოვებს მეორეს. მთავარი ისაა, რომელი რომელს დაასწრებს."ნელ_ნელა დრო გადიოდაა,მე კი უფროდაუფრო ვიძირებოდი წიგნში და მის ყოველ ფრაზაში"ყველაზე უფრო დაუჯერებელი ამბავი ყოველთვის ყველაზე უფრო ლოგიკური აღმოჩნდება ხოლმე." უცებ ტასოს მხიარული ხმა გავიგე _მოვიგეთ მოვიგეთ_ხარხარებდა ბოლო ხმაზე _რა გაღრიალებს მერე_შეუბღვირა რიტამ _რაო ცუნცულ გეზარება პიცის გამოცხობა_დაეჯღანა ტასო _სულაც არა_ენა გამოუყო რიტამ_წამო გიო ამათ ვანახოთ ერთი მასტერკლასი პიცის ცხობაში_სიცილით დაქაჩა გიო _ზუსტადაც მიფრთხილდი შენ_ორი თითი ჯერ მის თვალებთან მიტანა მერე დათოს დაანახა და ყელზე გამოისვა, ამაზე დათოს სიცილი აუვარდა _ნეტა რამის თავი ქონდეს რა_იცინო და უკან მიყვებოდნენ, მე ისევ წიგნის კითხვა გავნაგძე, შემდეგ თვალების ტკივილი ვიგრძენი და გუკასთან და ცოტნესთან მივედი _რას შვებით აბა ბიჭებო_ვითომ ცოდნესავით გავხედე ეკრანს _მიგებს ფუ ამის_წამოიყვირა ცოტნემ _ჰომ გითხარი მოგიგებთქო_გაიჯგიმა გუკა _აუ მეც მიდა_ამოვიწუწუნე _მოდი გუკას ეთამაშე მე კიდე იმათ გავხედავ არ მოგვწამლონ_სიცილით თქვა და სამზარეულოსკენ წავიდა _აბა მოდი ვნახოთ_შევათვალიერე ჯეოსტიკი _შენ რა არი იცი??_სიცილით მკითხა გუკამ _არა საიდან?_გულდაწყვეტილი ვუთხარი_აბა ამიხსენი და დავიწყოთ უნდა წაგაგებინო _კი აბა_გაეცინა გუკას და ისეთი ლამაზი სიცილი ქონდა თვალებთან, რომ ნაოჭები უჩნდებოდა და იმ თეთრ კბილებს გამოაჩენდა მაშინვე ვიღვენთებოდი სანთელივით, გუკა მიხსნიდა მაგრამ მე საერთოდ არაფერი მესმოდა მას მივშტერებოდი_ჰო გაიგე_ამომხედა უცებ და რომ მივხვდი რომ მიხვდა მივშტერებოდი ლოყები ამიწითლდა და თავი დავხარე _კი_ჩუმად ჩავიჩურჩულე ამაზე კი გაეღიმა _რაზე გინდა?_მკითხა უცებ _რავიცუ აბა_გავუღიმე მე _3სურვილზე გაწყობს??_გამომცველად შემომხედა მე _კიი მოდიი_გავიცინე მეც_სადამდე იყოს?? _3 ტური_ეკრანისსთვის არ მოუშორებია თვალი ისე გამომხედა და დავიწყეთ თამაში, პირველ ტურში მე მოვიგე და იმხელაზე ავხტი სიხარულისგან,რომ ციდან ძლივს ჩამოვფრინდი, მაგრამ მერე მივხვდი რომ ძალით მომაგებინა რადგან მეორე და მესამე მან მომიგო _ჰაჰა...შენთან 3სურვული მაქვს _მიდი მითხარი_შევუბღვირე მე _ჰმ...ახლა არა როცა მე მომინდება_მითხრა და ისიც სამზარეულოსკენ წავიდა სადაც დამწვარის სუნი გამოდიოდა _სახლი არ გადამიწვათ_სიცილით ნათქვამი გავიგე მე, "რაა??ამის სახლში ვარ?კი მაგრამ როგორ??" დავუსვი ჩემს თავს კითხევი "უი რა დებული ხარ გოგო აბა გაიხსენე რა გვარია"დამცინა მეორე "მე" "გადრანი" ჩუმად ჩავიჩურჩულე მალევე ყველა სამზარეულოში ვიყავით და რიტას და გიოს შემოქმედებას ვსინჯავდით, უნდა ვაღიარო, რომ გემრიელი იყო :-D, შემდეგ ყავა დავლიეთ და ლუკას გადავს ვუსმენდით და ლიკას გაწითლებული ლოყებს _გოგოებოი ერთი წუთი აბა მოდით_სამზარეულოსკემ ვუჩვენებ თვალი და იქ შევიკრიბეთ_ლიკა დაჯექი_მივუთითე სკამზე _რა ხდება?_შიშით ამიგვხედა სამივეს _ვფიქრობ რაღაც გაქვს სათქმელი_წარბი აუწია რიტამ _რა მაქვს?_მოილენჩა თავი ლიკა _გოგო_უყვირა ტასომ მარა რომ მიხვდა ხმამაღლა მოუვიდა ტუჩზე ხელი აიფარა და ჩუმად დაიწყო_შენ გონია ვერ ვხედავთ, ლუკას ყოველ ნათქმავზე რომ წითლდება შურაშაულის ვაშლივით_დაუჯდა წინ და გამომცდელად შეხედა _აუ შეამჩნიეთ?_გვკითხა და მორიდებით გამოგვხედა _არა_ირონით ვუთხარი მე_აბა აქ რატომ შეგკრიბავდით მიდი დაფქვით მალე _აუუ გოგო მომწონს_თავი დახარა ლიკა _კაი რას ლაპარაკობ კი ვერ მივხდით_ირონით უთხრა რიტამ _კაი რა გოგოებო _ჰო კაი გვეყო მიდი მოყევი ერთი რა ხდება_ჩავერთვე მე _აუ არ ვიცი გოგოებო, პირველად რომ დავინახე მაშინვე მომეწონა მერე რამოდენიმეჯერ ჩემს მორიგეობის დროს იყო მოსული და ერთ ხელ შემთხვევით ვაკოცე _ეგ რას ნიშნავს??შემთხვევით კოცნა რა?_გაეცინა ტასოს _ოო გოგო დამეჯახა და რომ დავრჩით შემთხვევით ჩვენი ტუჩებიც ერთმანეთს შეეხო_გაწითლდა და თავი დაღუნა _მერე??_ჩაეკითხა რიტა _ოო მერე რა მერე, შემიყვარდა იმის მერე ეს კი სულარ მაქცევს ყურადღებას რა_ცრენლი გადმოუვარდა თავიდან _კაი ჩემო საყვარელი_მივედი და ჩავეხუტე ამ დროს ლუკა შემოვიდა და ატირებული ლიკა რომ დაინახა გაუკვირდა შემდეგ კი მკაცრად იკითხა _რა გატირებს ლიკა?? _არაფერი_ჩაურჩურჩულა ლიკუნამ _ისე უბრალოდ ტირიხარ აბა_არ მოეშვა ლუკა _აუ შემეშვი რაა, ფეხზე ადგა და მეორე სართულზე გაეკიდა _რა სჭირს??_შემოგვხედა გოგოებს_არაფერი ისეთი დაწყნარდება და მოვა_ვუთხარი და ოთახიდან გამოვედი, უკვე მოსაღამოვებულიყო დღევანდელი დღე დასვენებაში გავატარეთ ხვალიდან უკვე დათვალიერევას შევუდგებით, ღამე ყველა განაწილდა თავის ოთახში ზოგს კი ერთად მოუწია მარა მაინც კომფორტულადყველანი, ღამე რაღაცის ფაჩუნი მომესმა მარა შიშით თვალები არ გამიხელია, შემდეგ ტუჩები ვიგრძენი ჩემს შუბლზე და მივხვდი ვინც იყო,შემდეგ საბანი გამისწორა და გავიდა, მე კი როცა მარტო ვიგულე თავი თვალები ვჭყიტი, ვერ გამეგო რა ჭირდაამ ბიჭს ხან როგორ მექცეოდა ხან როგორ, ანდაც მე უკვე ვხდებოდი, რომ შემიყვარდა, და იმასაც ვხდებოდი რომ მისი სიყვარული არ იქნებოდა ადვილი და ამის გამო ბევრჯერ მომიწევდა ცრემლების დენა, მეორე დღეს დილის 5 საათზე გავიღვიძე, რომ მზის ამოსვლას მეყურებინა, სახურავზე ავედი და იქიდან შევყურებდი თუ როგორ ამოწია თავი მზემ და ცამაც როგორი ლამაზი ფერი მიიღო ამის სიტყვებით გადმოცემა შეუძლებელია ისეთი ლამაზი იყო, უკნიდან პლედის შემოხვევა ვიგრძენი და უკან მივიხედე იქ კი გუკა იყო ჩუმად მომიჯდა გვერდით და ერთან დავიწყეთ ამ სილამაზით ტკბობა... პ.ს გამარჯობა ბავშვებო მგონი ამდენი დაგვიანების გამო ცოტა არ იყოს მიბრაზდებით და აღარც ჩემი ისტორია გინდათ...ბოდიშის გიხდით ამის გამო ამიტომ, თქვენ მირჩიეთ გავაგრძელო ისევ წერა?? |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.