მთელი სკოლა მე მიყურებდა და გოგოები შურით სკდებოდნენ,ფოტოებს მიღებდნენ და მილოცავდნენ,თურმე ოთოს რომ ვეხუტებოდი ჩემს დეიდაშვილს დავუნახივართ...ეს რომ შევამჩნიე გული გამისკდა მაშინვე გავიფიქრე რომ ის დეიდაჩემს ეტყოდა და ის კიდე დედას და კიდევ ერთი ამბავი ატყდებოდა სახლში და ვამჯობინე რომ მომეყოლა ყველაფერი და ამეხსნა,ასეც მოვიქეცი შევთავაზე რომ ჩემთან წამოსულიყი და თან ვილაპარაკებდით ისიც დამეთანხმა:
-ნაა შენ ხომ დიდი გოგო ხარ უკვე
-ვაიმე ლიკა მოყევი ახლა დროზე დიდ გოგობას გაჩვენებ შენ
-მოკლეთ ჩემი შეყვარებულია და ორივეს გვიყვარს ერთმანეთი მაგრამ ეს არავის არ უნდა უთხრა გთხოვ
-რაა???ვინაა??რამდენი წლის??სადაური??რას საქმიანობს??რამდენი ხანია ერთად ხართ??
-კაი დაწყნარდი მოგიყვები ყველაფერს :დ
-მალე სანამ მივალთ შენთან
-23 წლის არის თბილიში ცხოვრობს,დალის ნათესავია და მისი მეშვეობით გავიცანი,უკვე 6 თვეა ერთად ვართ და ჯერ არ ვაგებინებ ჩემებს თორე დეიდაშენის ხასიეთი ხომ იცი
-დიდია ლიკა
-ვიცი ნანი მაგრამ მიყვარს
-დარწმუნებული ხარ რომ მასაც უყვარხარ და გულს არ გატკენს
-დარწმუნებული ვარ მასში და შენთან ასე დამაბარა იმედია არ ჩაგვიშებსო
-გაგიჟდი გოგო დეიდას როგორ ვეტყვი მაგას ჯერ არ მინდა რომ დეიდაშვილი მომიკვდეს (თან გაიცინა)
-ვაიმე ჩემი პატარა
-პატარას მოქცემ მე შენ
-ისე რომანტიკოსი ჩანს შენ როგორიც შეგეფერება :დ
-არ იყო მასეთი მაგრამ სხვა რა გზა აქვს :დ
-მაგრამ შენ სჯობიხარ 1000სჯერ
-კაი ახლა რაა
-კაი ხო ვჩუმდები მაგრამ მასეა
-იცოდე არავისთან არაფერი წამოგცდეს
-დებილი კი არ ვარ
-კაი ახლა დავურეკავ ოთოს თორე გასკდა ალბად ნერვიულობით
ოთოს დავურეკე და ყველაფერი მოვუყევი და დაწყნარდა,ამ დროს სახლშიც მივედით დედამ რომ დაინახა ნანიკო გაუხარდა და მაშინვე დატრიალდა უცბად გულში რაღაც ჩამწყდა ის უფრო მეგონა მისი შვილი ისე თბილად ექცეოდა ვიდრე მე,ეს ყველაფერი მწყინდა მაგრამ აარაფერს ვამბობდი ან რა უნდა მეთქვა მას რატო ექცევი თბილად თქო.დღეები ერთმანეთს მიჰყვებოდაა,მე და ოთო ისევ ვიმალებოდით,ერტ დღისით დალიმ გამომიცხადა რომ უნდა გათხოვილი და მე უნდა დავხმარებოდი გაპარვაში,ვიცოდი მას რომ ოთო გაიგებდა ძალიან გაბრაზდებოდა და შეიძლება დამშორებოდა კიდევაც მაგრამ რა მექნა დალისთის მარტო ხომ არ დავტოვებდი,მე და დალი ვცდილობდით უფრო მეტი დრო გაგვეტარებინა ერთმანეთთან რადგან ორივე ვხვდებოდით რომმისი გათხოვების მერე ძველებურად აღარაფერი იქნებოდა,მან მითხრა რომ მისი მეჯვარე მე უნდა ვყოფილიყავი და ძალიან გამიხარდა უარი არც მითქვია უკვე გეგმებს ვაწყობდით და ომარის (დალის საქმროს) ვაგიჟებდით :დ ასე მოვიდა დალის დაბადებისდღეს იმ დღისით ცუდათ ვიყავი და ვერ წავედი დალისთან თრმე ომარი და მისი ძმაკაცი დადგომიან თავზე დააკარგი დრო გაუტარებიათ,ბიჭები ძალიან დამთვრაალან და დალისთან დარჩენილან.მეორე დღისით დალიმ დამირეკა დილით:
-ბატონო
-რა ბატონო ადექი გოგო სკოლის დროა
-აუ რა სკოლა დღეს აღარავინ მიდის და წიგნებიც ხვალ ჩავაბაროთ
-ომარი და თავისი ძმაკაცი არიან აქ და შენი ნახვა უნდა თან ოთოც მოგვყვება
-აქამდე გეთქვა გოგო მერე ეგ ახლავე გავემზადები და სკოლის ეზოში შევხვდეთ
-აქაო და შეყვარებული მყავსო და დაქალის ნახვა აღარ მინდაო ქალბატონო
-ოო კაი რა დალი ხო იცი რომ შენც ძალიან მიყვარხარ
-კაი ხო მიდი მიდი გაემზადე
-კაი დროებით
როგორც კი გავუთიშ მაშინვე გამზადება დავიწყე დავიბანი თმები გავიშალე როგორც ოთოს უყვარს,ჯინსის შარვალი ჩავიცვი თეთრი მაიკა,ფეხზე კი ბოტასები ჩავიცვი წიგნები ავიღე და წავედი სკოლაში,ფეხით მეზარებოდა სიარული და მარშუტკით მივედი სკოლამდე,როგორც კი ეზოში შევეი პირველი ოთო დავინახე უკვე 4 დღე არ მყავდა ნანახი ეს ჩვენი რეკორდი იყო :დ და ისეთი გავიქეცი და ჩავეხუტე უცბად ავივსე ფილტვები მისი მონატრებული სურნელით,დანარჩენები კიდე იცინოდნენ და ჩვენ გვიყურებდნენ უცბად რომ გავაანალიზე იქ უცხო ბიჭიც იყო შემრცხვა და უცბად მოვშორდი ოთოს,ომარიმ გამაცნო თურმე დიტო ჰქვია,გრძელი წვერები ჰქონდა და არ დამევასა რადგან არ მიყვარს წვერიანი ბიჭები,ამის გამო ოთო არასდროს იზრდის წვერს,მე და ოთო სულ ჩახუტებულები ვიყავით და ისე ვლაპარაკობდით მაგრამ ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა დიტო და ვაიგნორებდი რამე რომ შემემჩნია და ოთო მიხვედრილიყო ნამდვილად სცემდა ამიტომ შევიკავე თავი,დალის თვალით ვანიშნე რომ წამომყოლოდა და გავეცალეთ ბიჭებს:
-გოგო ის ვიღაც დიტო ძალიან ცუდათ მიყურებს
-მართლა??მე არ შემიმჩნევია
-ხოო და თუ ოთომ შეამჩნია ხო იცი რაც მოხდება აქ
-ვაიმე როგორ არ ვიცი
-ხოდა მე ვიტყვი რომ საქმე გამომიჩნდა და უნდა წავიდე
-კაი მგონი მასე აჯობებს რომ რამე არ მოხდეს
მაართლაც ასე მოვიქეცი თავიდან ოთოს გაუკვირდა იცოდა რომ დღეს მთელი დღე თავისუფალი ვიყავი და მოვიტყუე თითქოს ბებო მარტო იყო და მასთან უნდა ავსულიყავი დავემშვიდობე ყველას და წამოვედი,მართლა ბებოსთან წავედი იქიდან,მთელი დღე ფეისბუქზე ვერ შევეედი ბებიკოს ვეხმარებოდი სახლის საქმეებში,საღამოთი რომ შევედი ერთი მეგობრობის თხოვნა მქონდა და ვი ნ იქნებოდა თუ არა დიტო ბევრი ვიფიქრე დამემატა თუ არა მაგრამ ბოლოს დავიმატე რატომღაცდა იმ წუთასვე მომწერა,ეს არ მესიამოვნა და ძალიან დასტოინად ვწერდი,ხშირად ვახსენებდი ოთოს რატომღაც გული ცუდს მიგრძნობდა,თურმე მასინ უსტად ოთო ყოფილა ჩემს ფბზე შსული და მერე მომწერა და მკითხა თუ რატომ ვწერდი მასე დიტოს და მე გავიკვირვე და ვუთხარი რომ ჩვეულებრივად ვწერდი და რაღაც მოეჩვენა,კიდევ კარგი აღარაფერი უკითხია.დადგა ის დღე როცა დალი უნდა გაპარულიყო სახლში თქვა რომ ლიკასთან ვიქნები და გვიან მოვალო,დამირეკა დალიმ რომ სადარბაზოსტან ცავსულიყავი რადგან უნდოდა რომ ვენახე,მართლაც ცავედი თან ჩემი ტნსაცმელები გავუმზადე და ჩავედი დაბლა,სიძე გავაფრთხილე რომ ნელა ევლო და რომ ჩავიდოდნე ადგილზე დაერეკათ ჩემთვის,მარტო მე ვიცოდი სადაც იქნებოდნენ და წავიდნენ,თურმე ოთოს დაუნახია რომ მანქანაში ჩაუჯდა დალი ომარის და გამოჰკიდებია მაგრამ ომარიმ შეძლო გზის არევა და ვერარ დაეწია მაშინვე მიხვდა რომ მეც ვიყავი ჩარეულია და დამირეკა რომ ჩემი ნახვა უნდოდა,კიდევ კარგი იმ დღისით გვაინ მოვიდოდნენ ჩემები და შევძელი ჩასვლა,რომ დავინახე გაბრაზებული მაშინვე მივხვდი მაგრამ არაფერი შევიმჩნიე:
-ჩემი დათუჩა როგორ მომენატრე
-დალი სადაა დროზე მითხარი
-არ ვიცი სახლში იქნება
-დავინახე რომ შენგან წავიდნენ და სად წაიყვანა ომარიმ
-არ ვიცი
-ეს დედა მო**ნული თქვი დროზე
-არ ვიცი და რომ ვიცოდე არც გეტყოდი
-რატო იმ **** არ მივცემ უფლებას რომ მომავალი დაუნგრიოს დალის
-არ უნგრევს გაიგე დალი მასთან ბედნიერია
-ვაიმე მალე თქვი ლიკა სად წავიდნენ
-არ გეტყვი
-კაი ან მეტყვი ან დამივიწყებ
-სამწუხაროდ ვერ გეტყვი
მაშინვე ჩაჯდა მანქანაში და კი არ წავიდა გაფრინდა,ავედი სახლში და დავიწყე ტირილი დალისთან დარეკვა ვცადე რომ გამეფრთხილებინა მაგრამ გათიშული ჰქონდა,მერე გამახსენდა რომ სხვა ნომერი აიღო რომელიც ჩართული ჰქონდა და იმაზე დავურეკე რომ გაიგო ჩემი ხმა შეეშინდა და მოვუყევი ყველაფერს და თქვა რომუკან დაბრუნდებოდა მაგრამ გადავაფიქრებინე და ვუტხარი რომ მთავარი მისი ბედნიერება იყო და ჩვენ როგორმე შევრიგდებოდით.საღამოთი ერთ-ერთმა დაქალმა დამირეკა რომ საქმე ჰქონდა ჩემტან და ვუთხარი რომ სახლში ვიყავი და ველოდებოდი,15 წუტში უკვე ჩემთან იყო:
-რა ხდება თაკო გამისკდა გული
-აუ ლიკა დიდხანს ვფიქრობდი მეტქვა თუ არა
-რა იყო გოგო შეგიყვარდი :დ
-ოო ნუ სულელობ დამაცადე
-კაი ხო მიდი გისმენ
-ერთხელ სკოლაში რომ არ იყავი დალი ვიღაცას ელაპარაკებოდა ტელეფონზე და შემთხვევით მოვისმინე,ვიღაცას ეუბნეოდა რომ არ დავუშვებ ლიკა ოთოს ცოლი გახდეს და ყველაფერს გავაკეთებ რომ დაშორდნენ მხოლოდ შენი ღირსია ოთოვო
-რაა??
-ხო ლიკა მეც ძალიან დავიბენი და ვფიქრობ რომ იმ სმსებსაც დალი გწერდა უცხო ნომრით
-გამორიცხულია დალი ამას არ გააკეთებდა
-მე გითხარი ახლა უკვე შენ იცი
და მაშინვე წავიდა თაკო,დიდ საფიქრებელში ჩავარდი რატო არ მოვწონდი დალის ვერ ვხვდებოდი ამ დროს ფბზე მომწერა დიტომ რომ ძალიან შევუყვარდი დაა უნდოდა რომ მასთან ვყოფილიყავი მე გავრაბზდი რადგან მან იცოდა რომ ოთო მიყვარდა მან კი მიპასუხა რომ ოთოსთან ბედნიერი ვერ ვიქნებოდი და ბოლოს მაინც დიტოსთან დავრჩებოდი.მაშინვე გამოვრთე ლეპტოპი და გავემზადე,საშინელი დღე მქონდა რომელი ერთზე მეფიქრა აღარ ვიცოდი და უბრალოდ ტირილი დავიწყე რომ იქნებ ემოციებისგან დავცლილიყავი,გავიდა ერთი კვირა მაგრამ ოთო ისევ არ ჩანდა რატომრაც დალის მოვუყევი თაკომ რაც მითხრა და ყველაფერი უარყო მეც დავუჯერე რადგან მასზე ახლო მეგობარი არ მყავდა მაგრამ რა ვიცოდი რა მელოდა წინ....