მოტოდან გადმოვედი და ძირს დავჯექი,ჰორიზონტს ვუყურებდი და ჩუმად ვტიროდი.ცუდად ვიყავი,ძალიან ცუდად.ჩემი ტელეფონი არჩერდებოდა ამიტომ ხმა სულ გამოვურთე.დაახლოებით ერთი საათი ვიყავი ასე მერე კი მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი და ფიქრებიდან გამოვედი.უკან მივიხედე და დემე მადგა თავზე შავი ვარდით.უცებ ვერ მივხვდი რახდებოდა.
-ერთი საათი გავიდა(დემე)
-მერე რა??(მე)
-მერე ის რომ იმ გოგოს მოვაკითხე(დემე) ამის გაგონებისას გულმა ბაგაბუგი დაიწყო.
-მოიცა რა??..ის...ის გოგო...მე...მოიცა მე ვარ??(მე)
-ხო...შენ ხარ ის უბედური გოგო ვინც ჩემთან უნდა იყოს ცხოვრების ბოლომდე...იმიტომ რომ ვეღარასდროს გადაგიყვარებ...არვიცი ასეთი რადამმართე...დამატყვევე...ხო ხო...დამატყვევე...სიყვარულით დამატყვევე და ბოლომდე შენი სიყვარულის ტყვე ვიქნები...სულ ბოლომდე,სიცოცხლის ბოლომდე...გადაწყვიტე იქნები თუარა ჩემთან იმის მიუხედავად რომ ცუდი ბიჭი ვარ...პირველივე ნაბიჯზე ხომ გული გატკინე...მაგრამ პირობას გაძლევ თუ ჩემთან იქნები აღარასდროს აღარავინ გაწყენინებს...რათქმაუნდა არც მე:დ(დემე)
-მაშინ შენც უნდა დამთანხმდე რომ ყოველ დღე ჩამეხუტები...შუბლზე მაკოცებ იმიტო როდებილი ვარ...აბა ჭკვიანი შენ არ შეგიყვარებდა...და...და არასდროს მეტყვი მიყვარხარს...არც მე გეტყვი...გაწყობს??(მე)
-იმიტომ რომ მიყვარხარ-ზე მეტია ის რასაც შენს მიმართ ვგრძნობ...იმიტომ რომ შენ მაცოცხლებ...მაბედნიერებ...(დემე)
-იციი??შენ მე სიყვარული დამიბრუნე...მაბედნიერებ...(მე)
უსასრულოდ ჩავეხუუტე და შევიგრძენი ის სურნელი რაც ამდროის განმავლობაში თავბრუს მახვევდა...
...დემეტრე...
ჩავეხუტე...ჩავეხუტე უსასრულოდ...ვეფერებოდი თმებზე და ვიყავით ასე ჩახუტებულები...ვუყურებბდით თბილისს და მადლობას ვუხდიდით რომ მან ერთმანეთს შეგვახვედრა...სულ 5 წუთია ერთმანეთს ვეკუთვნით და მაინც იმხელა ბედნიერებას განვიცდით...
...ალექსი...
უკვე ვნერვიულობდი,ტელეფონს არცერთი პასუხობდა.ნეტავ რამოხდა,თუ მალე არდაბრუნდებიან დემეს თხოვნას არაფრად ჩავაგდებ და მივაკითხავ.ვფიქრობდი როცა კარზე ზარის ხმა გაისმა.ვაღებ და რასვხედავ...დემე და მარია ჩახუტებულები გაბრწყინებული სახით და ბედნიერი თვალებიით შემომციცინებენ.
-რახდება??სადხართ აქამდე გადავირიეთ ყველა!!!(მე)
-ბედნიერი წუთებით ტკბობა არ გვაცადოთ:დდ(მარიანა)
-ხო რაა...ჯობია თქვენც გაიხაროთ ჩვენსავით(დემე)
-რახდება?-ოთახში შევედით და ანდრიამ იკითხა.
-ერთად ვართ(დემე&მარია)
-ეშველათ რა(ლილე)
-გილოოცავვთ(ყველა)
-ჩემსგარდა ყველამ იცოდით??(მე)
-ვხვდებოდით(დამიანე)
............................