ერთი ყველასთვის ყველა ერთისთვის (სრულად)
ეს არის ამბავი ერთ საძმაკაცოზე. რომლებიც ერთად მოდიოდნენ ბავშვობიდან, ერთად იზდებოდნენ, ერთად სწავლობდნენ, ერთად ჩხუბობდნენ, ერთად ეძინათ და ერთმანეთის ოჯახებში იზრდებოდნენ. ეს არ არის ჩვეულებრივი ამბავი ეს არის ამბავი წმინდა სადძმოზე.
2 იანვარი 2006 წელი ახალი დამდაგრი იყო
და უბანში ბიჭები იყვნენ შეკრებილები. ახალი წლის ამბებს იხსენებდნენ და მაგარს კაიფობდნენ.
გიგა:_კაი ძმებო, რაც იყო, მაგარი იყო, მაგრამ ეხლა რა ვქნათ?! პონტი არავის გაქვთ.
გიო:_არა ძმაო მე შანსი არ მაქ ახალიწლის მერე სახლი სახლს აღარ გავს ტო.
მაისა:_აბა რა ვქნათ ტო, უბანში მაგარი ცივა, ყველა მაგარს ერთობა, ჩვენ ვართ მარტო სირებივით
გიო:_ძმებო გოჭის დაურეკოთ რა ხო იცით რა გაქექილია მაგ ჩემისა უეჭველი ექნება პონტი. მე ანგარიშზე არ მაქ თქვენ გააქვთ?
მაისა:_არა ძმაო არ მაქ, რევაზ დაგვარეკინე რა!
რეზო:_მჭირდება რა ძმაო ვერ დაგარეკინებთ.
გიგა:_ამას თავი დაანებეთ რა არ იცით რა გნიდაცაა?! თოვლს არ მოგცემს ეხლა რომ მოთოვოს და დარეკვაზე ხო ლაპარაკი ზედმეტია. რეკავს გიოს ტელეფონი:
გიო:_სადხარ ტო? ვიყინებით ბიჭები სინდისი აღარ გაქვთ?
გოჭი:_გვრიტოსთან ვართ ამოდით ქეიფის დვიჟენია იჩითება, დროზე ამოდით ოღონდ რა.
გიო:_ხარაშო მოვდივართ.
გიგა:_რა ხდება ტუზი დაგვეცა?
გიო:_ხო ტუზია თანაც კოზირი. გვრიტოსთან ქეიფი ჩვეულებრივი მოვლენა იყო როგორც თითოეულის ოჯახში, ყველგან ისე იღებდნენ ბიჭებს როგორც საკუთარ ოჯახში. ამიტომ იქ
ბიჭების ასვლა არავის გაკვირვებია. ბიჭები რომ ავიდნენ გოჭი, კობი, გვრიტო და ნიკა უკვე იქ იყვნენ, მალევე შემოუერთდნენ ცაგო, კერვა, დავითა და ბიბუშა. სასტავი შეიკრიბა და ქეიფიც დაიწყო. სუფრაზე 12 ძმა იჯდა 12 უსაყვარლესი ადამიანი, რომლებიც ერთმანეთით ცხოვრობნენ და ერთმანეთისთვის ყველაფერი იყვნენ. საძმოს სადღეგრძელო როგორც ყოველთვის განსხვავებულით დალიეს და როცა 12ივემ შესვა ეს სასმისი. ჩამოვარდა ლაპარაკი
იარაღზე.
გიო:_კაროჩე ამხელა საძმო ვართ ძმებო და იარაღი არ უნდა გვქონდეს ტო?
კობი:_მართალი ხარ გიო, კაროჩე ავაგდოთ ყიდვის პონტი და ავიღოთ რა იარაღები. ყველა დაეთანხმა კობის და გიოს, ყველამ თავის პონტში დაიწყო ჩალიჩი იარაღზე, მაგრამ არცერთს არ უფიქრია თუ რა მოყვებოდა საძმოში იარაღის გამოჩენას.
იმ ღამეს გიო, დავითა და მაისა გვრიტოსთან დარჩნენ. დანარჩენები გვიან დაიშალნენ. დავითა და გიო ერთად იწვნენ. დავითა მაგარს კაიფობდა რაღაცაზე, გიო კიდე მობილურში მესიჯობდა.
დავითა:_გიო რა არის ტო მე გიყვები მაგარ სასაცილო ამბავს და მარტო ვიცინივარ მაგარი ტეხავს რა თუ არ გინდა არ მოგიყვები მე კი არ გამიტყდება .
გიო:_მიდი, მიდი მოყევი გისმენ რა თან ნინის ვემესიჯები.
დავითა:_ხოდა შენ თუ ნინის ემესიჯები მაშინ უეჭველი არ მომისმენ გადავბრუნდი რა დავიძინე, გიჟი ხარ რა. ან ძილის დრო არ იცი, ან მესიჯის დრო ღამის 4 საათია . გოგოს უეჭველი ეძინება და პროსტა ხათრს ვერ გიტეხავს რა.
გიო:_ხო ისე მართალი ხარ დავით მაგაზე არ მიპიქრია, კაი დავაი ძმა.
2 თებერვალი
იმ ღამიდან ზუსტად ერთი თვე გავიდა, ბიჭები უბანში იდგნენ და რაღაცაზე კაიფობდნენ. ზეტეს მობილურმა დარეკა.
გიო:_ვა კობი რეკავს.
კობი:_ძმა მისმინე კაროჩე სად ხართ საქმე მაქ და უნდა გნახოთ რა.
გიო:_აქ ვართ უბანში და ჩამოდი.
კობი:_ხარაშო მოვდივარ ძმებო.
სანამ კობი ჩამოვიდოდა ათას რაღაცაზე კაიფობდნენ და იცინოდნენ ბიჭები და ერთმანეთის სიყვარულით ტკბებოდნენ. როგორც იქნა კობიც გამოჩდა.
კობი:_კაროჩე ძმებო იარაღის პონტი არის და რას ვშვებით?
ნიკა:_ავიღოთ რა მაგის დედაც ვატირე.
ცაგო:_ხო ავიღოთ და გვეგდოს რა.
გვრიტო:_რაო რამდენად არის პონტი.?
კობი:_ჩვენ გავწვდებით ნუ ნერვიულობთ მაგაზე.
დავითა:_ხარაშო ძმაო ზუსტად გაარკვიე და ავიღოთ რა.
ბიბუშა:_ძმებო იარაღს არ გავარტყი რა იარაღი ტო?! ამდენი ვართ ვინ რა უნდა მოგვჭამოს?
კერვა:_დაიცა რა, რა იცი ტო როდის გამოგვადგება?
მაისა:_ხო ეგდოს რა, რა იცი რა ხდება.
ბიჭებმა გადაწყვიტეს ეყიდათ იარაღი. ფული შეაგროვეს და იარაღები იყიდეს ეს მოხდა 8
თებერვალს
12 თებერვალი
ვალენტინობა ახლოვდებოდა და ბიჭებს ვისაც შეყვარებულები ყავდათ რა ექნათ არ იცოდნენ და დავითასთან შეიკრიბნენ.
დავითა:_ძმაო ყველაზე ნაღდი იქნება ვარდები ვაჩუქოთ რა.
კობი:_რომელ საუკუნეში ხარ? რაღადროს ვარდებია? სადმე მაგარ ადგილას წავიყვანოთ რა.
გიო:_თქვენ ორივე გაგიჟებულხართ ტო, ეგ რაც ტქვენ ჩამოთვალეთ ისედაც უნდა ვქნათ
და ასედაც, მაგრამ საჩუქრად რა ვაჩუქოთ?
დავითა:_გონზე არ ვარ, რამეს მოვიფიქრებთ რა.
გიო:_ხოდა აქ ზუსტად მოსაფიქრებლად ვართ შეკრებილები.
კობი:_აუ მაგარი რაღაც მოვიფიქრე.
დავითა:_ჰა, რა მოიფიქრე? გვითხარი დროზე თორე დავიტანჯეთ ხალხი.!
კობი:_კაროჩე ძმებო მედალიონები გავაკეთოთ რა! სადაც ეწერება მაგალითად ზეტე +ნინი, ან დათო+თაკო. და ვაჩუკოთ ერთი იმათ ერთი ჩვენ დავიტოვოთ.
გიო:_კაი აზრია, აქამდე სად იყავი შე კვერცხო? კაროჩე გადაწყვეტილება მიღებულია რა.
დავითა:_ხოდა უნდა დავჩალიჩდეთ სიყვარულის დღემდე 2 დღე დარჩა.
14 თებერვალი
როგორც იქნა დადგა სიყვარულის დღე, ბიჭები დილიდანვე ემზადებოდნენ, დავითა,ზეტე და
კობი. სხვებს არ ყავდათ შეყვარებულები. ბიჭებმა დათქვეს რომ ცალ_ცალკე ნახავდნენ გოგოებს და მერე ერთ რესტორანში მივიდოდნენ თან დროც დათქვეს საღამოს 7 საათი. 7 საათი შესრულდა და დავითა თავის შეყვარებულით იქ იყო, მალე გიოც მოვიდა ნინისთან ერთად, მაგრამ კობი აგვიანებდა.
დავითა:_ბიჭო 8ს აკლია 20 და არ არიან ტო, რა ვქნათ?
გიო:_არ ვიცი დავით მობილურიც გამორთული აქვს კობისაც და მარისაც.
დავითა:_კაროჩე შევიდეთ თორე
გოგოები გაიყინენ და თუ მოვა შემოვა რა. შევიდნენ ბიჭები მაგრამ კობი არც რეკავდა და არც ტელეფონს რთავდა. ბიჭებმა ინერვიულეს და ადრე დაიშალნენ გოგოები სახლში მიაცილესთვითონ კი უბანში მივიდნენ.
ცაგო:_ვა უკვე მოხვედით ძმებო? მესამე რომეო სად დაკარგეთ ტო?
მაისა:_უეჭელი გაიპარა რომეო, ჯულიეტა მოიტაცა ტო.
გვრიტო:_გიო რახდება, რა სახე გაქვთ ტო? ხო მშვიდობაა?
გიო:_დღეს კობი არ გინახიათ ბიჭებო?
კერვა:_არა ტო! თკვენთან ერთად არ იყო?
დავითა:_არა არ მოსულა დღეს და ჩვენც მაგიტომ წამოვედით ადრე, სადაა ტო? ამ დროს გოჭი და რევაზა გაიჩითნენ.
გოჭი:_ბიჭებო ეხლა დამირეკა კობიმ უბანში იყავით და ჩამოვალო.
გიო:_ვა გულზე მომეშვა ტო, რადგან გამოჩდა ეს ჩემისა რაღა მომკლავს.
გიგამ თქვა ჩემთან ავალ იქნებ პონტი გავჩითოო და წავიდა, ყველა კობის ელოდებოდა არავინ ხუმრობდა, აღარავინ იცინოდა თითქოს გრძნობდნენ რომ რაღაც ხდებოდა. კობიმ დაიგვიანა ბოლოს როგორც იქნა გამოჩდა.
ბიბუშა:_ამას ისეთი სახე აქ უეჭველი რაღაც მოხდა ტო.
ცაგო:_ ხო მართალი ხარ ძმაო. კობი მოვიდა მარა არაფერი უთქვია, არადა ეტყობოდა რომ მაგარი დაგრუზული იყო, მაგრამ არ იმჩნევდა. ამ დროს გიგამ გადმოგვძახა ამოდით სუფრა იშლებაო. ბიჭები ცოტა რომ დათვრნენ ზეტემ შუტკაში გაუტარა კობის.
გიო:_კობი დღეს რატო გადაგვაგდე ? სადმე უკეთეს პონტში გაიჩითე და მოგვტეხე არა?
დავითა:_ხო მაგი უეჭველი მასე იქნებოდა. რას იტყვით ბიჭებო. ყველა დაეთანხმა იქნებ გაეცინოს მაინც კობისო. მაგრამ კობი ხმას არ იღებდა. უცებ დაიწყო წყნარი ლაპარაკი.
კობი:_ძმებო მაგარ შარში ვარ, რა ვკქნა არ ვიცი ტო, ალბათ უნდა დავუშვა!
გვრიტო:_აუ გიო გაჩერდი რა რომ დალევ ნუ გეკეტება ხოლმე რა. კობი ჯერ გავარკვიოთ ვინები არიან და მერე გადავწყვიტოთ რა ვქნათ.
დავითა:_გვრიტო შენ რას ამბობ ტო? თაკოსთან ერთად რომ დავინახო ვიღაცა ხო ადგილზე მოვკალი ძმაო.
გიგა:_კაროჩე ძმებო ჩვენ აქ საქმის გასარჩევად არ შევკრებილვართ დღეს ვიქეიფოდ და საქმეები ხვალ ვარჩიოთ. ყველანი დაეთანხმნენ. ბიჭებმა სმა გააგრძელე ს და მხიარულობდნენ, თითქოს კობიც აყვა, მაგრამ აშკარად ეტყობოდა რომ რაღაც ვერ იყო რიგზე. გვიანობამდე გაგრძელდა ქეიფი 1 საათი იქნებოდა რომ წამოვიდნენ იქიდან. ყველა სახლში წავიდა. გიო მიდიოდა და თან ფიქრობდა: ეხლა სახლში ავალ და ეგრევე ნინის მივწერ, დღეს ვნახე, მაგრამ უკვე მენატრება. ამ დროს კობის ძახილი გაიგო და შებრუნდა. კობი მიუახლოვდა ზეტეს გოჭიც იქ იყო.
კობი:_გიო წამო რა დძობაში დავუშვათ იმ ახვრებს. თორე ხო იცი რომ არ მომასვენებს ეს ამბავი. გიომ საპასუხოდ მხოლოდ გაუღიმა რაც დასტურს ნიშნავდა. ცაგოს გადაურეკეს და ისიც მანქანით მოვიდა.ბიჭებმა იარაღები აიღეს და უბანში დაადგნენ იმ ახვრებს.
ცაგო:_კობი ესენი ხო არ არიან სადარბაზოსთან რომ დგანან.
კობი:_ხო ესენი არიან, დაუშვით ამათი დედაც.....
ისმოდა ავტომატის ჯერი, იარაღის ხმა. უეცრად ყველაფერი გაჩუმდა, სიჩუმე მანქანის საბურავების წივილმა დაარღვია. რომელიც უკან ტოვებდა ჩაცხრილულ
სადარბაზოს და ჩაცხრილულ ბიჭებს. იმ ღამეს ბიჭები ცაგოსთან დარჩნენ. მეორე დღეს დილით გვრიტო და გიგა გადმოვიდნენ და კობის ეცნენ ეს რა ქენით ბიჭო?! როგორ ჩაცხრილეთ? მთელი ქალაქი ამაზე ლაპარაკობს!!
გვრიტო:ვინებმა ქენით
გიო:_ვისაც აქ გვხედავ.
გიგა:_თქვენ ხვდებით მაინც ამას რა მოყვება? ჯერ გაგვეიასნებინა და მერე გვექნა თუ გასაკეთებელი იყო.
კობი:_ეს ჩემი არჩევანი იყო და მე ესე გადავწყვიტე. აღარავის არაფერი უთქვია, მაგრამ წინა ღამის ამბავი ომიანობის დაწყებას ნიშნავდა საძმოებს შორის. გავიდა დრო და ეს ამბავი
ქალაქმა მიივიწყა. მაგრამ ეს ამბავი არ და ვერ დაივიწყა ორმა საძმომ რომლებიც სულ ერთმანეთის შურისძიების მოლოდინში იყვნენ. მაგრამ არაფერი მომხდარა . ზაფხული მაგრად გაატარეს ბიჭებმა ხან სად იყვნენ ხან სად. მაგარი ერთობოდნენ შეყვარებულებიც თან ყავდათ. მარი და კობიც შერიგდნენ და ყველაფერი კარგად იყო. მაგრამ დამთავრდა ზაფხული და თითქოს ამით ბედნიერება დამთავრდა 12 ძმისთვის.
27 სექტემბერი
გოჭი:_ძმებო დღეს მაგარი პონტი იჩითება ღამის კლუბში ტო. წამოდით რა. გოგოები ჩემი ატვიჩაი, თუ არ გჯერათ ნიკას კითხეთ ტო.
გვრიტო:_ნიკუშ მასეა?
ნიკა:_კი მასეა იმინა მაგარი პონტი იქნება რა.
გიგა:_ხარაშო მაშინ მოვდივარ რა.
ცაგო:_მე მანქანას დავითრევ და გავაჭრათ რა.
გიო:_მე არ მინდა რა წამოსვლა დანარჩენები აკ დავრჩებით და დავლევთ რა.
კობი:_მე მარის უნდა შევხვდე დამირეკა საქმე მაქო, ძაან მომენატრეო. და იქ უნდა გავიდე.
გოჭი:_ხარაშო ძმაო როგორც გინდა. გიგა, გოჭი, ნიკუშა, გვრიტო და ცაგო კლუბში წავიდნენ. კობი შეყვარებულთან. დანარჩენები კი დავითასთან ავიდნენ და იქ დაიწყეს დალევა. კლუბში მაგარი ატმოსფერო იყო. გოჭიმ და ნიკამ მართლა აყარეს გოგოები და მაგარს ერთობოდნენ ხალხი. უცებ გვრიტომ თვალი მოკრა 3 ბიჭს რომლებიც გიგასკენ მიდიოდნენ,
გვრიტო:_ეს ახვრები ნახე ცაგო.!!
ცაგო:_დაარტყი ამ ნაბოზრებს. ეს 3 ბიჭი იმ ჩაცხრილული ბიჭების ძმაკაცები იყვნენ, იქიდან არავინ დაღუპულა ყველა გადარჩა, მარა სერიოზული ტრავმებით. თვითონ ის პიროვნება ვის გამოც ეს ამბავი მოხდა მძიმედ იყო, მაგრამ გადარჩა. კლუბში ჩხუბი ატყდა ხალხი გარბოდა აქეთ-იქით ამ ჩხუბში გიგა 2 ადგილას დაიჭრა, მაგრამ არც ისინი დარჩნენ მშრალზე გვრიტომ და ცაგომ მოასწრეს ერთი კაცის აკუწვა. გიგა ცაგოს მანქანაში ჩასვეს და საავადმყოფოში წაიყვანეს. რულზე ცაგო იყო. წინ გოჭი იჯდა მაკაროვით ხელში, უკან გვრიტოს ეჭირა გიგას თავი ხელებით და გვერდზე ნიკუშა ეჯდა კალაშათი.
გვრიტო:_ბიჭო აკეთ იკით იყურეთ რამე არ გაგვიჩალიჩონ ამ ბოზებმა. კობისთან გადარეკეთ
დროზე.
გოჭი:_კობი არ იღებს.
გიგა:_ძმებო აქ ხართ?
ნიკუშა:_კი ძმა აქ ვართ, როგორ ხარ ძმა?
გიგა:_ძმებო რა მჭირს? ხო არ მოვკვდები ტო?
გვრიტო:_არა ძმა შენ რა მოგკლავს, ბიჭო გამაგრდი ძმა.
გიგა:_ძმებო ვეღარ გხედავთ.
გოჭი:_ცაგო მიაჭირე გაზს დროზე ძმა.
გვრიტო:_აღარააქ აზრი ძმებო, გიგამ სუნთქვა შეწყვიტა, ძმა აღარ გვყვავს ძმებო ჩვენი გული გაიყო ძმებო. გიგილო აღარ არის ძმებო. გოჭიმ შემოიხედა და ცრემლები წამოუვიდა. ისინი ხომ 11 წელია ძმაკაცობდნენ. ეხლა კი გარშემო სიცარიელეა. ყველაფერი გაჩუმდა უცებ, აღარავისი ესმით, ვეღარავის ხედავენ. 11 დარჩნენ. გიგა აღარ არის. ისმის გოჭის მობილურის ხმა გოჭი
იღებს მობილურს ნამტირალევი თვალებით და უცებ ძირს უვარდება მობილური საიდანაც
ისმის ზეტეს ხმა.
გიო:_კობი დაცხრილეს ბიჭო ამათი დედას ......, ძმა აღარ გვყვავს ძმებო!!! ვეღარ მივუსწარით ძმებო, 11 დავრჩით ძმებო, გამოდით დროზე დიდი უბედურებაა. ცაგომ მობილური აიღო თან ცრემლები ზდიოდა თვალებიდან
ცაგო:_გიო 10 ვართ გიგაც აღარ არის.
გიო:_...................
ცაგო:_მოვდივართ ზეტე უბედურება დაგვატყდა საძმოს. შემდეგ იყო ბიჭების პანაშვიდები და გასვენებები, კობიც ისევე ბოზურად მოუკლავთ როგორც გიგა. მარი რომ დაინახა მისკენ წავიდა კობი და რომ გადაეხვია ზურგიდან ჩაცხრილეს, მარი კი გადარჩა მარა კობი აღარ იყო.კობი შეეწირა სიყვარულს, ხოლო გიგა კი საძმოს სიყვარულს. ამის შემდეგ გავიდა 3 თვე. ყველგან საახალწლო განწყობა იყო გარდა 12 ოჯახისა. ბიჭები ახალწელს ძმაკაცების საფლავზე შეხვდნენ და ჭიქა აუწიეს ძმაკაცებს.ამ დროს რეკავს ზეტეს მობილური.
გიო:_გისმენთ
მარი:_გიო მარი ვარ, ვიცი ის არაკაცები სადაც არიან. მისამართს მოგცემთ
გიო:_მიდი დროზე, გასაგებია. ძმებო ის ახვრები ახალ წელს აღნიშნავენ და დავადგეთ ეხლა
და ჩავუმწაროთ იმ ნაბოზრებს ახალი წელი. ბიჭები სადარბაზოში ავიდნენ 5 სართულზე გვრიტომ თოვლის ბაბუის ფორმა ჩაიცვა და ზარი მისცა. იმეებმაც გაუღეს კარი თან ნასვამები იყვნენ. ყველანი შევარდნენ სროლით, მაგრამ ისინიც იარაღებით ყოფილან პირველი ტყვია ბიბუშას მოხვდა, და გული გაუყო შუაზე. მისი სიყვარულით სავსე გული ბიბუშაც გამოაკლდათ ძმებს ისიც აღარ იქნებოდა მათთან ერთად, აღარ გაიღიმებდა როგორც ჩვევია,
აღარ იკაიფებდა და აღარ გაახალისებდა საძმოს. ბიბუშა როგორც ნამდვილი ვაჟკაცი ისე შეაკვდა ძმაკაცებზე სისხლის აღებას. მეორე ტყვია რეზოს მოხვდა, და ამით საძმოს გულს ნაწილი ჩამოეჭრა რეზოც აღარ იყო ამ ქვეყნად იგი წავიდა და ძმებს შეუერთდა. რევაზა დააკლდა ყველას ვინც მას იცნობდა და ვისაც იგი უყვარდა. ამ აბაროტს 2 ძმაკაცი შეეწირა და იქიდან კიდევ 5–ნი , მაგრამ ის მთავარი იქ არ იყო. გადარჩა მარა სადამდე გაუმართლებდა ნაბოზარს.
9იანვარი
ნიკუშამ და გოჭიმ დაინახეს ის არაკაცი თავის საძმოსთან ერთად, გაყვნენ და დაბრედვა მოუნდომეს მაგრამ თურმე იმათ ყველაფერი წინასწარ ქონდათ მომზადებული და გოჭი და ნიკუშა უკნიდან ჩაცხრილეს, ეს ამბავი ბიჭებმა რომ გაიგეს უკვე ძალიან გვიანი იყო გოჭი და ნიკა სახლებში იყვნენ მისვენებულები. გოჭის სახით საძმომ დაკარგა ერთგული დაყველაფერში გამგები პიროვნება , რომელიც თან გადაგყვებოდა და ყველაფერს განაცვალებდა. ხოლო ნიკას სახით კი ნამდვილი კაცი, რომელიც ძმების გამო არაფერს უშინდებოდა და სულ მათთან იქნებოდა მკვდარი თუ ცოცხალი. დარჩნენ 6 ძმაკაცი. ბიჭები ყველგან ეძებნენ იმ ნაბიჭვრებს მარა ვერსად ვერ პოულობდნენ თითქოს გაქრნენო საერთოდ, მათი კვალიც არსად ჩანდა.
1 თებერვალი
ბიჭები უბანში იყვნენ ცაგოს მანქანით შიგნით ისხდნენ ყველანი კერვას გარდა კერვა მაღაზიაში გადავიდა, უცებ მათ წინ ჩერდება შავი მანქანა და მძღოლის მხრიდან გადმოდის სწორედ ის და უშვებს ბიჭებს კალაშნიკოვს, ყველა ადგილზე დაიღუპა. კერვა გამოვარდა მაღაზიიდან და დაუშვა ამ ნაბოზარს მარა უკვე გვიანი იყო, მისი არცერთი ძმაკაცი აღარ იყო. პირველი ტყვია ცაგოს მოხვდა, იგი შემდეგი შეუერთდა თავის ძმაკაცებს, ის ცხოვრობდა როგორც კაცი და დაიღუპა როგორც კაცი, ცაგოს წასვლამ ყველას გული დასწყვიტა. შემდეგი ტყვია გვრიტოს მოხვდა ის ცაგოს გვერდზე იჯდა, გვრიტოს ხელებში დაასრულა სიცოცხე გიგილომ, მან გამოცადა თუ რას ნიშნავდა იყო მის გვერდზე და ვერ დაეხმარო. გვრიტოს სახით საძმოს დააკლდა მოსიყვარულე ადამიანი რომელიც ყველაფერში გვერძე ედგა ძმებს. შემდეგი ტყვია გიოს მოხვდა, გიო გაყვა მაშინ კობის სასროლად გიო და გოჭი, გიო საძმოს ერთგული კაცი იყო არასდროს უღალატებდა ძმებს და მათთვის ყველაფერს იზავდა, მისი წასვლით მისი ოჯახიც დაიქცა რადგან მისი ოჯახის წევრები უიმისოდ თავს აღარ იცოცხლებდნენ, გიო ძმებში მოკვდა და შეუერთდა დანარჩენ ძმებს, ბოლო კი დავითა მოკვდა, დავითა ერთი უბრალო ბიჭი იყო, სიყვარულით სავსე. ყველაფერს გაგიკეთებდა რაც შეეძლო და რაც არ შეეძლო, ძმების გამო
ყველაფერს იზავდა. დავითაც აღარ იყო. დარჩა მარტო კერვა, რომელმაც კი აიღო ძმაკაცების სისხლი მაგრამ მარტო დარჩა. შემდეგ იყო ბიჭების პანაშვიდები და გასვენება 7 თებერვალს დაკრძალეს ბიჭები. კერვამ აიღო ძმების აბაროტი, მან მოკლა ის , მაგრამ უკვე გვიანი იყო. იგი მარტო იყო დარჩენილი, აღარავინ ყავდა გვერდზე! ის სულ მარტო იყო და ძმები ენატრებოდა,კერვა იმღამეს სახლში აღარ მისულა. ავიდა ძმების საფლავზე და თავი მოიკლა. კერვას ბოლო სიტყვები იყო: საძმოს სახელით! კერვა ერთი თბილისელი ბიჭი იყო, რომელსაც თავის საძმაკაცო ძალიან უყვარდა და ძალიან აფასებდა. მისი წასვლით ამ ქვეყნიდან წავიდა ბოლო ძმა ამ წმინდა საძმოდან, სადაც ყველას ერთმანეთისთვის თავი ქონდათ გადადებული.
იდგა ანგელოზი და ყვებოდა ამ ამბავს საძმოს სამსჯავროზე და ბოლოს ისიც დაამატა იარაღის აღებიდან ერთ წელში აღარავინ დარჩა ცოცხალიო, რა განაჩენს გამოუტანთ ამ საძაკაცოს, როგორც ერთს ისე ყველასო.? პასუხი იყო NAთELI. და დღესაც ისინი კვლავ ერთად არიან მაღლა, ცაში.
14 თებერვალი
ამ საძმოდან დარჩა მხოლოდ სახელი, აღარავინ იყო ცოცხალი, მიმბაძველი ძალიან ბევრი იყო.
სიყვარულის დღეს საძმოს საფლავზე იდგა სამი გოგო, მათ ყვავილები აუტანეს თავიანთ გარდაცვლილ შეყვარებულებს და მათ ძმებს. ეს სამი გოგო იყო: მარი, ნინი და თაკო. ისინი იხსენებდნენ იმ ბედნიერ წუთებს რომელიც მათთან ქონდათ გატარებული, ტიროდნენ და თან სიმწრისგან იცინოდნენ, რადგან ბიჭები მათ გვერძე აღარ იყვნენ და ისინი აღარასოდეს დაბრუნდებოდნენ. გაიხსენეს თუ საიდან დაიწყო ეს ყველაფერი. გაიხენეს კობი რომელმაც ვერ აპატია ბიჭს მარისთან მიახლოება და ყველაფერი აქედან დაიწყო.იხსენებდნენ და თან ტიროდნენ. სამივეს ხელში მათი ნაჩუქარი მედალიონები ეჭირათ. საფლავს ვიღაც ქალი მიუახლოვდა
უცხო ქალი:_გამარჯობათ გოგოებო.
გოგოები:_გაგიმარჯოთ ქალბატონო.
უცხო ქალი:_თქვენ ამ ბიჭების ვინ ხართ?
თაკო:_ამ ბიჭებიდან სამნი ჩვენი შეყვარებულები იყვნენ.
ქალმა თავი გააქნია სინანულით და თქვა: ან ოჯახები რატო დაღუპეს, ან თქვენ რატო გაგაუბედურესო. გოგოებმა თავი დახარეს და ცრემლები წამოუვიდათ კვლავ. ქალმა კი ბოლო სიტყვები თქვა:
უცხო ქალი:_არაფრისთვის დაღუპული ბიჭობაო. და წასვლა დააპირა.
ნინი:_ისინი ერთმანეთისთვის დაიღუპნენ ქალბატონო და ეს ყველაზე წმინდა სიკვდილიაო.
ქალს აღარაფერი უთქვია, გაბრუნდა და წავიდა. საფლავზე იდგა სამი გოგო, მათ
ქარი თმებს უწეწავდა და სახეს გვანახებდა, მათ ცრემლები სდიოდათ თვალებიდან და საფლავებს შეჰყურებდნენ. მათ ორ-ორი მედალიონი ეჭირათ ხელში ერთი თავიანთი და მეორე
მათი შეყვარებულების, მივიდნენ გოგოები თითო-თითო მედალიონი დაუწყეს შეყვარებულებს, ხოლო თავისი ჩამოიკიდეს გულზე და ცრემლებით დატოვეს საფლავი.
საძმო კვლავ მარტო დარჩა ისინი მუდამ იქნებიან ერთად და მათი სახელიც მუდამ იარსებებს!!! ეს არის ამბავი ერთ საძმაკაცოზე. რომლებიც ერთად მოდიოდნენ ბავშვობიდან, ერთად იზდებოდნენ, ერთად სწავლობდნენ, ერთად ჩხუბობდნენ, ერთად ეძინათ და ერთმანეთის ოჯახებში იზრდებოდნენ.
ეს არ არის ჩვეულებრივი ამბავი ეს არის ამბავი წმინდა საძმოზე.

ჩემი პირველი ისტორიაა რომელიც დავწერე ძალიან დიდი ხნის წინ და ვიცი რომ ბევრი შეცდომებიცაა და უზუსტობებიც მაგრამ ისე დავტოვე როგორც იყო რადგან ასე რაღაცნაირად უფრო ბუნებრივად მეჩვენა... გავიხსენე ის ბავშვობის მომენტები ამას რომ ვწერდი... რა ემოციებში ვიყავი ხოლმე და ვფიქრობდი მოვლენები როგორ განმევითარებინა... პატარაა მაგრამ ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს... არ შემეძლო ჩემი ასე რომ ვთქვათ „კარიერა“ ამ საიტზე ჩემი პირველი ისტორიით არ გამეხსნა ... რაღათქმაუნდა ველოდები თქვენს შეფასებასაც... გპირდებით რომ თავს არ მოგანატრებთ და ბევრი კარგი და სასიამოვნო ისტორიით დაგიბრუნდებით
პს: რაც შეეხება ფოტოს არ შემეძლო რომ ეს ფოტო არ დამედო :დდ რადგან მე ვარ ერთ ერთი გაგიჟებული დირექშენერი და ისინი ჩემთვის ყველაფერი არიან... ამიტომ ამ ისტორიასთან ზუსტად ისინი დავაკავშირე... და იმედია სამართლიანადაც