ნანკა მოუსვენრად დადიოდა ოთახში თან ლაპარაკობდა და გაუთავებლად იქნევდა ხელებს ჰაერში. ანანო და მაშო ისხდნენ და უცქერდნენ
-გავგიჯდები არა.. ნამდვილად შევიშლები უკვე ჩვეულებრივი გიჟი ვარ... დაავადებული ვარ .საკუთარ თავსაც კი გადავაჭარბე . წუხელ ისეთი რამ მესიზმრა გახსენებაც არ მინდა - წამით გაჩერდა თმაში შეიცურა ხელი და თვალები დახუჭა მერე თიტები გაჩაჩხა და ამოიღმუვლა- აააა გავგიჟდები მალე
-შენ ეტყვი თუ მე ვუთხრა ...
-მე ვეტყვი... გაჩერდი ერთ წუთს და გვითხარი რა გესიზმრა ასეთი ახლა რომ სექმენი პანიკა
-ვერ გეტყვით... ვიცი მერე დამცინებ ,მაშო კიდე გაბრაზდება - უცებ გაჩერდა წარბები შეკრა ტუჩები დაბრიცა და საწყლად ამოიკნავლა
-რა დაგესიზმრა ასეთი ნუ გამაგიჟე, ვინმეს კლავდი?- ანანო აკისკისდდა მასომ კიდე სვანური იერი დაკერა
-ვკლავდი რა... შეიძლება ასეც ითქვას - თავი გვერდით გადახარა და გაიცინა- ვაიმე რა მაცინებს ... არა ნამდვილად უნდა მივიდე ფსიქოლოგთან.. რამეს მირჩევს აბა რა გავაკეთო . ვეღარც ვმეცადინეობ ,მალე ფინალური გამოცდა გვაქ.. ამ ახალ წელს ხო საერთოდ ავუსვი ხელი წიგნებს და რო ჩავრჩე კურსზე სად გამოვყო სირცხვილით თავი.
-ახალი სადარდებელი წამოჭრა...- ანანომ მაშოს გადახედა და მერე ერთად დაიძახეს- გეყოფა და პირველ საკითხს დაუბრუნდი
-ვაიმე მართლა გეყოს რა ... სამეცადინო მაქვს .გიორგი ახალი წლის მერე ნორმალურად არ მინახავს, ცოტაც და დაცვით სიარული მომიწევს ისეა გაბრაზებული
-ვაიმეე რომ გნახავს ჩაგახრამუნებს ფისოოოო...მიიიაუუუუუ
-ნანაა!
-მესიზმრა რომ მე და ბათუს ... ბათუს და მე ანუ მე უფრო სწორად ის არა ის არა მე ...
-ახლა ამას მოვკლავ გეფიცები - მაშომ წამოიძახა და ფეხზე წამოდგა - ამოღერღე
-საწოლში ვიყავით ...
-გეძინათ? ამის გულისთვის მომათრიე აქ? ტელეფონით ვერ მეტყოდი?
-შენი აზრით ასეთ შესავალს ძილზე გააკეტებდა, და ძილი ააფორიაქებდა? შე გარყვნილო არა რა სულ გაგიჟდა... მართლა არ ხარ შენ ნორმალური .ბავშვობიდან ასეთი იყავი მაგრამ რაც გაიზარდე და რაც ბათუ შეგიყვარდა სულ დაკარგე საკუთარი თავის კონტროლი. ბიჭი დაილია ქვეყანაზე ჰორმონების შემოტევა თუ გაქვს?
-აი ხომ ვამბობდი დამცინებსთქო ... სულ გაგაგიჟა იმ საზიზრარმა ბიჭმა.. ადრე ასეთი არ იყავი. სერიოზული იყავი იმ ცანცარა ტინგიცა ბიჭმა გაგაფუჭა და აგიყოლია. შენ რა გენაღვლება გენაცვალე როცა გინდა მაშინ ნახავ, ცაეხუტები მოეფერები , ყველაფერს გააკეთებ თუ მოინდომებ .უყვარხარ ,შენზე გიჟდება მე კიდე ვუყურებ როგორ დადის და ეფლირტავება სხვადასხვა გოგოს. როგორ უფათურებს ხელებს და როგორ აშიშლებს თვალებით. კოშმარია ... ასეთი გასაგიჟებელი გარეგნობა მაინც არ ჰქონდეს რომ ვუყურებ მინდება შევჭამო... ხო აი ასე მივიდე საწოლზე მივაბა და ყველა ადგილი დავუკოცნო. განსაკუთრებით ის ყელი ასე გასაგიჟებლად რომ ებერება ძარღვები და ..
-გაჩუმდი თუ ღმერთი გწამს...
-აუუ რა ვქნააა... მართლა ვეღარ ვაკონტროლებ თავს. ერთხელაც იქნება გავილეშები და ჩემს სიზმარს ცხადად ვაქცევ ნუ თუ რეალობაში დიდი მოთმინება არ გამოიჩინა ჩემმა შოკოლადის ბიჭმა
-კაი რა რა გატირებს... ნანკააა
-მოდი ჩაგეხუტო
-არ ვხუმრობ... საერთოდ არ მეცინება . მე გიჟივით ვლაპარაკობ თორე გული მეფლითება. აღარ შემიძლია მეტის მოთმენა ... მინიმუმს ვამბობ ეს ჩემი ფიქრები ყველაზე მცირეა რაც მაწუხებს. საშინელებაა როცა ასე ძალიან გიყვარს და ის საერთოდ ვერ გამჩნევს. მხოლოდ მეგობარი ხარ რომელსაც ნებისმიერ დროს დაეხმარება. ძმაკაცის შეყვარებულის დაქალი ვარ მისთვის და ეს რა საშინელებაა ვერ წარმოიდგენთ
-კაი ჩემო სიცოცხლე... დამშვიდდი რა. შენ ხო ჩვენი მაგარი გოგო ხარ. რამე უნდა მოიფიქრო, რაღაც უნდა გააკეთო - ანანომ ცრემლები შეუმშრალა და პატარა ბავშვივით ატირებული ნანკა გულში ჩაიკრა
-ორი წელია ვეუბნები იბრძოლე, იმოქმედე ,რამე გააკეთე-თქო .მაგრამ ბათუს რომ ხედავს შტერდება და რა ვქნა ... მასთანაც რომ ინარჩუნებდეს თავის ნამდვილ ხასიათს და არ ითიშებოდეს ყველაფერი დიდი ხნის წინ გაირკვეოდა. მთელი თავისი გრძნობით რომ შეუტიოს ბათუ კი არა ნებისმიერი გაგიჟდება შენზე. ეს კიდე სიტყვის თქმა და ხასიათით მოხიბვლა კი არა რომ იცის ბათუ მოკლე კაბებს ვერ იტანს მონაზონივით დადის ერთი წელია. სულ გაგიჟდი ნანკა და დროზე თუ არ გამოფხიზლდები მთელს ცხოვრებას დაინგრევ. ამაში კი ბათუ სულ არ იქნება დამნაშავე და - კიდევ აგრძელებდა საუბარს რომ არა გიორგის ზარი - გისმენ ურჩხულო ...
-სად არის ჩემი სვანეთის დედოფალი?
;-ნანკასთან ვარ რა ხდება?
-ნანკასთან? დაქალებთანს აჭორაოდ იცლი და მე რომ მონატრება მკლავს და მალე გიღალატებ ეგ არ გადარდებს ხომ?
-ახვლედიანო შენი წუწუნისთვის არ მცალია... რატომ მირეკავდი
-ოოო ჩემი ქალბატონი აშკარად გაბრაზებულია , რა ხდება ?
-გიორგიი
-კარგი ხო გეტყვი,მოკლედ შენთან არაფერი ჭრის . ამ საღამოს აგარაკზე ავდივართ ყველანი. ვინაიდან პარასკევია და ორშაბათისთვის მხოლოდ ქიმია გაქვთ სასწავლი თქვენო უმაღლესობავ ქნებ დამდოთ პატივი და მომავალი ორი დღე თქვენს მონასთან გაატაროთ, რომელიც უკვე წამობს უთვენობით
-ანდრეას უნდა მოგაშორო თორე აშკარად ზედმეტად ბევრს ლაპარაკობ მისი ჩამოსვლის შემდეგ!
-მაშენკაააა!
-ნუ ყვირი რა...ვეტყვი გოგონებს და წამოვალთ..ან არ წამოვალთ ამათ თუ ეცლება წამოვალ მეც
-მაშოოო გეფიცები რომ გნახავ. სადმე თუ გამოგიჭირე ისე დაგსჯი მთელი ცხოვრება გაიხსენებ... გაწამებ ტვილდიანო !
-ელოდე მაგ დროს !
-ოხ რომ იცოდე როგორ ვგიჟდები მაგ შენს ტონზე და გამოხედვაზე ახლა შენთან რომ ვიყო ისე გაკო..
-წავედი ..კარგად- უცებ უთხრა და გათიშა
-არა რა შევისლები..ხ ედავ როგორ ელაპარაკება? როგორ შეუძლია გიორგი ახვლედიანს ასე ელაპარაკოს.
-ეს ტელეფონით თორე ერთი ხელის მოხვევა უნდა წამსვე შენი სინდრომი აქვს
-ხოდა ასე მაინც ვინარჩუნებ საკუთარ თავს... მერეც მყოფნის მე დაჩლუნგება. ხო სად გავჩერდი? მოკლედ რამე უნდა გააკეთო ნანკა...ახლა ერთობა და არავინ უყვარს ის თავისი შეყვარებულიც კი ,მაგრამ მალე შეიძლება შეიცვალოს ყველაფერი და შემდეგ უფრო გაგიჭირდება და ვერც ვერაფერს შეცვლი
-მაგაზე არ მიფიქრია შენი აზრით? ლამის ყოველ ღამე მესიზმრება როგორ ქორწინდება სხვაზე ...
-კაი ახლა თავიდან არ დაიწყო... რა გჭირს ნანკა როდის იყო ამდენს ტიროდი
-ცუდად ვააააააააააააააააააააააააარ
-ნუ ყვირი გოგო
-გიომ მითხრა წყნეთში ავდივართო და წავიდეთ. ეგ გჭირდება ზუსტად, გაერთობი გულს გადააყოლებ, იმათთან რა მოგაწყენს. შენნაირი გიჟები არიან ნახევარზე მეტი. სალოც წამოვა თავისთავად და ნუკიც იქნება
-ეს სამი ერთად... საგიჟეთია . ე მე რატო არ დამირეკა ანდრეა ბატონმა? ა ძაღლი ახსენეო უიი ტყუილად გავბრაზდი- მობილური ჩანთიდან რომ ამოიღო და დახედა რამდენიმე გამოტოვებული ზარი იყო- გისმენ ჩემო ტკბილო...
-ჩემო ფერია სად ბრძანდებით? თქვენს ანდრიკოს თქვენი ნახვა სურს
-დაკავებული ვარ რა ხდება?
-დაკავებული ხარ? სახლში არ ხარ და სად ხარ ანანო?
-თქვენ ხასიათი გაცვალეთ თუ რა ხდება ვერ გავიგე, გიორგი გახდი? რას მეძაბები აქ ,სად ვიქნები
-გიორგის შეეშვი შენ , ნუ კბენ ჩემს ძმას და მეორეც მაინტერესებს სად ხარ . იქნებ შენს კურსელებთან ერთად ხარ
-რომ ვიყო მერე რა
-ანანოო ისევ ნუ დაიწყებ,მეგონა ახალ წელს შევრიგდით..
-ახალ წელს ხდება სასწაულები ,მაგრამ შენ თუ ისევ გააგრძელებ ეჭვიანობას დღეს ახალი წელი აღარაა
-ანანოოო ... მითხარი სად ხარ არ შეიძლება? უნდა ვიჩხუბოთ აუცილებლად? თან მობილურით?
-გოგოებთან ვარ.. კერძოდ ნანკასთან საქმე მაქვს და შენ თუ იმისთვის მირეკავ რომ წყნეთში წასვლის შესახებ მაცნობო.. გვცალია და მოვდივართ .წეხან დაურეკა შენმა ძამიკომ მაშოს
-ეგრე რო გეთქვა თავიდანვე და არ გაგეგიჟებინე არ შეიძლებოდა?
-რა გაგიჯებს..
-ხმას ნუ მოუმატებ ტყუილად თორე ორი წუთი მინდა ნანკასთან რო ამოვიდე და მოგივლი მერე ხომ იცი... გკოცნი ბევრს და ხვალ გამოგივლით შენ და ნანკას მე
-კარგი - უცებ გაჩუმდა და გაიტრუნა
-შენ არ მკოცნი?- გაიცინა ახვლედიანმა
-არა!
-ოჰ ქალბატონი გაბრაზდა.. არ მინდა ასე გამოგზავნილი კოცნა,რომ გნახავ ერთინად ავინაზღაურებ- გაიცინა საზიზღარმა და გაუთიშა
-დამპალი ...- ჩაიბურდღუნა და ტელეფონთან ერთად დავარდა საწოლზე- ეს სამი შეგვიწირავს ჩვენ ხო? კიდე ეჭვიანობს
-სხვათასორის მართალია ჩემი ანდრიკო.. იმ ბიჭს სერიოზულად ევასები და იმენა საზიზღარია მაინც რ გეჩალიჩება მიუხედავად იმისა რომ იცის ანდროს გოგო ხარ
-ხომ იცი რომ მაგ სიტყვებს ვერ ვიტან“ანდროს გოგო“ თითქოს ლეკვი ვიყო და მიყიდა
-აუ ნანკააა ოღონდ ბათუს გოგო მეწოდოს ოდესმე და თუ გინდა თხუნელა ვიყო- სამივე საწოლზე დაწვა და ჭერ უყურებდა
-რა ვქნათ წავიდეთ ანუ? ნანკა
-წავიდეთ... ჩავალაგებ ნივთებს
-წავედით აბა ჩვენ ... მე თორმეტზე მაქ ლექცია და არ გავაცდენ რადგან დამშვიდდი
-მე არ მაქ დღეს ლექციები ამიტო ჩემს ანდრიკოს დავადგები
-სად დაადგები გოგო
-უნივერსიტეტში..
-გიჟია ეს... მალე დაუპადიეზდებს-ახარხარდა ნანკა და კიდეც მოხვდა ბალიში თავში- რა ჯანზე ხარ სიცოცხლეეე აშკარად მოგაკლდა ანდროს ხელი.. ძალა უნდა გამოიყენო ენერგია გადმოაფრქვიო სიცოცხლე ასე არ შეიძლება
-აჭიკჭიკდა... - ორივემ სიცილიტ დატოვა ნანკა.
ანანო მართლა უნივერსიტეტში წავიდა. ის და ანდრო ერთად იყვნენ.სხვადასხვა ფაკულტეტზე მაგრამ ერთ უნივერსიტეტში. თავად არ ჰქონდა ლექციები ,სამაგიეროდ ყმაწვილი იმყოფებოდა უნივერსიტეტში . ეზოში შევიდა თუ არა მაშინვე მიწერა და ჰკითხა სად იყო . რომ უთხრა ლექცია მაქვს მერე მოგწერო ცხრილი ნახა და იმ ოთახისკენ გაემართა სადაც უნდა ყოფილიყო ბატონი ახვლედიანი. დერეფანში დადგა და ელოდა ლექციის დასრულებას. როგორც კი გამოვიდნენ სტუდენტები,მაშინვე სეათვალიერა ანდრო. ბიჭებთან ერთად მოდიოდა და რაღაცაზე საუბრობდა უკნიდან მიეპარა და ჩაეხუტა
-გავიგე ჩემს ბიჭს მოვენატრე და გადავწყვიტე მომენახულებინა...
-ნანო? აქ რას აკეთებ? - უცებ მობრუნდა და მოეხვია - ჩემი გოგოოო
-მომენატრე... კიდევ გაქვს ხო მექცია
-დაიკიდე... ბიჭები მომაწვდიან მასალას- კურსელებს გახედა იმათაც ანისნეს წადიო ასე რომ მოხვია ხელი ქალბატონს და გაუყვა დერეფანს- შენ ხო არ გაქ დრეს ლექციები
-როცა მაქვს ხომ გნახულობ რას ამბობ... მე რომ მოვდივარ შენ მაშინ გძინავს ტკბილად
-სიზმარში გნახულობ ...
-ოჰ ... რა საინტერესოა როგორ მაინც
-ერტობ საინტერესო სიზმრებს ვხედავ ... სხვათაშორის ექიმის ხალათშიც გნახე ერთხელ უბრალოდ შიგნით არაფერი გეცვა
-საზიზღარო - ხელი მხარზე მიარტყა და მის ხარხარს ყურადღება არ მიაქცია- ცუდი ბიჭი ხარ შენ
-ნუ ხარ გოგო მწარე... კაფეში დავსხდეთ თუ გავისეირნოთ
-ამ ყინვაში რა დროს სეირნობაა ... რომანტიკის ხასიათზე არ ვარ მცივა
-კარგი მაშინ კაფეში დავსხდეთ და მომიყევი იმ ალქაჯს ამჯერად რამ შემოუტია
-რა შემოუტევდა შენი აზრით
-ბათუ? ნუთუუუ
-ნუ ხარ მაიმუნი... რა ქნას უყვარს
-შენ რას იზამდი მის ადგილას ... აი რომ არ მიყვარდე რას გააკეთებდი?
-მოგიტაცებდი...
-კაი ტო ... ასეთი უხეში ხარ დავიჯერო? მერე ცოდო არ ვიქნებოდი? უკან მონატაცებს ვინღა დამიბრუნებდა. ნიკა ხო გამომიშვებდა სახლიდან ....მაგრამ ნინა დამინდობდა
-მასხარა
-ისე მოტაცება კაი აზრია ,ხო არ მივაწოდო ნანკას?
-შენ ნანკაზე მეტად აფრენ ხო?
-იასნია ტო ... მე ნიკუშას ძე ვარ და რო არ ვაფრენდე რაღაც გარღვევა იქნბეოდა.გარღვევა და მუტაცია გიორგიც გვყოფნის . უნიში არ მოსულა საუკუნეა , ნიკამ რომ გაიგოს სერიოზულად გაჭედავს...
-რას აკეთებს აბა...
-ჩემო ბეჯითო გოგო ... მაშენკა მოუვლის მაგას არ იდარდო შენ
კაფეში დასხდნენ და დიდიხანს საუბრობდნენ. მერე სახლში მიიყვანა ანდრომ და თავადაც გაემართა ახვლედიანების რეზიდენციისკენ .
მაშო ისევ ანდრონიკაშვილებთან ცხოვრობს . დიანას და სალომესთან ერთად. ბატონი დავითი ფაქტობრივად მთელი წელს ამერიკაში ატარებს, მხოლოდ მნიშნელოვან ღონისძიებებზე ბრუნდება ისიც ცოტა ხნით. ახლა კი რატომღაც დაბრუნება გადაწყვიტა, რამაც ყველა ძალიან გაახარა . დიანა ჭკუაზე არ არის სიხარულით ...
სახლში შევიდა თუ არა მაშინვე დიანას ხმა გაიგო . როგორც ყოველთვის დათას ეჯუჯღუნებოდა
-რა არის ბიჭო აქ სასაცილო.. განა რას ვითხოვ განსაკუთრებულს მინდა ამ სახლში შენმა შვილებმა ირბინონ და გამიხალისონ ცხოვრება. არა ჩემთან თუ არ იცხოვრებთ არაა პრობლემა განა ვითხოვ რძალს სახლში? როგორ გინდათ შვილო უბრალოდ მომასწარი შენს ცოლს რა იქნება. ამ ქაჯმა გოგომ როგორ უნდა გაჯობოს. ჭაღარავდები კაცი მალე და როდის მოიყვან ცოლს შვილის გაჩენა რო აღარ შეგეძლება?
-დიკო გეყოოს ... კაცებს 60 წლამდე შეგვიძლია ბავშვის გაკეთება.. თამუნას კითხე თუ გინდა და აგიხსნის
-დათოოო შენ გინდა შვილო გული გამისკდეს ხო? 60 წლამდე თუ დაიცადე ცოლს რამდენი წლისას მოიყვან 50 თუ მეტის ... გამიმართე აქ მოხუცთა ტავშესაფარი... არა განგებ მიკეთებს უნდა რო გამაგიჟოს ჩემო მაშო ხედავ? სულ არ ესმის ჩემი. შენ რო არ იყო აქ ეს ორი შემიწირავდა. ნახე როგორ იცინიან ორივე გიჟები, სუფთა გადარეულები
-დედიკოოო ჩემო დედიკო გინდა მე და მათემ ვიცალიჩოთ ბავშვზე ? ისედაც ვერ იტანს იმ რეზინას- სალომემ ეს რო თქვა დათი კი ახარხარდა მაგრამ დიანამ დაიწყო კივილი
-დედაა ეს რა ესმის ცემს ყურებს... მოგკლავ ანდრონიკაშვილის გადარეულო გოგო... არა შენ ნამდვილად ჩემი წირა ხარ. ბავშიო არა რა მითხრა გაიგონე? მოიცა რაო? რას ვერ იტანსო? შენ რა თქვენ რა ... გოგოოო ორი კვირის წინ მითხარი ერთად ვართო და რა გახდა ასეთი რომ ვერ მოითმინე .... არა რას ვლაპარაკობ.ღმერთო ამას რას მოვესწარი.ჩვენ დროს ბიჭს ხელი რო მოეხვია ქორწილამდე საქვეყნოდ მოგეჭრებოდა თავი ეს კიდე რას მეუბნება... რა ესმის ჩემს ყურებს
-კაი დამშვიდდი დედა ისევ ვიჩხუბეთ და კიდევ დიდხასნ ვერ ეღირსება ჩემს შეხებას...
-კიდევ კარგი..მოიცა რა? რატო ეჩხუბე დედა რას ერჩი იმ ბიჭს ...ისეტი კარგი ბიჭია რა დედამ გაზარდა ასეთი კარგი -უცებ დატკბა და სხვა ტონალობაში დაიწყო- შენ რა გაცინებს ბიჭო ...შენც ძმა ხარ რა .რას გაგისვი იმ დასაწვავ ამერიკაში სულ დაკარგე ქართველობა
-აბაა ქართველობას გვართმევენ
-გეყოთ რა ნუ აგიჟებთ ამ ქალს
-შენ ექიმო გიჯობს იმეცადინო... ნუ ერევი და ნუ ექომაგები დიკოს - დათამ ხელი მოხვია და სუბლზე აკოცა- როგორ მიდის საქმეები ? კიდევ ერთი ავადმყოფი ექიმი გვეყოლება სახლში? თუ ადამიანურად მოიქცევი და ტამუნას არ დაემსგავსები .
-არა დათი თამუნა შეცვალა თოკომ ,ადამიანს ჰგავს უკვე და ამას ყავს გიორგი მაგრამ მეეჭვება რამე იღონოს ახვლედიანმა. საწყალი ბიჭი გააწამა სულ მეცადინეობს სულ დაკავებულია
-აბა რა გავაკეთო სალომე?
-ხანდახან დაუთმე დრო მასაც ცოდოა...
-არაფერიც ... მიხედავს თავ Nუ ღელავ შენ. ხვალ მოდიხართ ხო აგარაკზე
-რა თქმა უნდა
-შენც მიდიხარ დათი?- დიანამ ჰკითხა და განაგრძო სახლის დალაგება. საქმესთან ერტად ქოთქოტებდა
-რა თქმა უნდა... მე წაგიყვანო შენც მაშენკა თუ მოგაკითხავს რაინდი
-მომაკითხავს... წავედი ვიმეცაიდნებ და დავიძინებ დავიღალე ძალიან
-არაფერს შეჭამ მაშო?
-არ მშია დიანა დეიდა ...
-არასდროს გშიათ ტქვენ გადამრევთ მე
-აუუ არ დაიწყო ახლა დიკო რა ..წნევა აგიწევს უკვე . -დათმ აკოცა და ქურთუკს დავალო ხელი
-სად მიდიხარ ბიჭო... ახალი მოსული ხარ
-საქმეზეეე
-რა საქმეზე დადის ასეთზე - სალომემ გააყოლა თვალი და წარბები მაღლა აწკიპა- დიკოოო ეს ბიჭი რაღაცას გვიმალავს
-მასე იძახი შენ რამდენი ხანია ,მარა ვერაფერი გაიგე
-ეგ მაგიჟებს მეც... სუფთად მუშაობს - კარგი გამომძებელივით თქვა და ბიჭებს გადაურეკა, გაარკვია რომ მათთან ერთად არ იყო . არც პერიმეტრზე ჩანდა და სულ მოეშალა ნერვები.
დილით გიორგიმ წაიყვანა მაშო. სალომეც მათთან ერთად წავიდა რადგან დათიმ განაცხადა მე ცოტა გვიან მოვალ , არ მცალიაო . დარეკა თორე ღამით სულ არ მისულა სახლში. ანანო ანდრიკო და ნანკა ერთად წავიდნენ. ანანო გააგიჯეს გზაში და რომ ავიდნენ აგარაკზე ამოისუნთქა
-დაინახავს ახლა ბათუს და მოისვენებს ესეც და ჩვენც
-ნუ ხარ შენ საზიზღარი... აი ნახავ არაფერი დამემართება. გუშინ გადავწყვიტე რომ ძალა მოვიკრიბოო - მანქანიდან თავაწეული გადაბრძანდა. მიკუსკუსებდა ,მანქანას რომ მოუარა ეზოში ბათუ დაინახა ინას ესროდა გუნდებს და იკრიჭებოდა. მერე ბატონი ყიფიანი დაეჯახა ჩემს დას როგორ ესვრი გუნდასო და ორივე თოვლში ჩავარდნენ. უყურებდა მთლიანად თოვლში ჩაფლულ, მოხარხარე ფარჯიანს და არც კი ტოკტებოდა
-რას ამბობდა რა გადავწყვიტეო?- ანანაომ ანდროს გადახედა და წარბები ასწია- ამას ზუსტად ვიცი არაფერი ეშველება...ნანკა გამოფხიზლდი
-ეს როგორ არ უნდა მიყვარდეს... მეტყვით ვინმე? სრულყოფილებაა უბრალოდ - ისე თქვა არ მოუშორებია მზერა
-წამოდი ... თორე გაიყინები აქ ასე უძრაად მდგომი- ანდრომ მოხვია ხელი ორივე ქალბატონს და სახლისკენ წაიყვანა
-გიჟებო შემოდით სახლში გაიყინებით- გაბრიელმა დაუძახა მაგრამ ვინ მოუსმინა ყიფიანმა პირდაპირ გაუქანა დეიდაშვილს გუნდა და შუბლში მიაჯინა- ოხ მე შენი... გაიქეცი უნდა გაჭამო ეგ თოვლი მთლიანად - იღრიალა გაბრიელმა და გადარეულ ირაკლის დაედევნა
-მოდი ჩემთან გიჟოოოოო .... ჩემო აღვირახსნილო ბიჭოოო მოდი დაგასველო ...თოვლით ჩემო სიცოცხლე
-მალე მიშო მადლობას მეტყვის შენნაირ გადარეულს რო მოვაშორებ მის გვარს
-ვაიმეე მგონი დამენძრაააა დებოოოოოოო მიშველეეეეეეეეეეეეეეეეეთ
ეზოში დარბოდა ირაკლი და უკან მისდევდა გაბრიელი. პაუზებში ხეებს ეფარებოდა და გუნდებს ესროდნენ ერთმანეთს. სალომე ვიდეოს უღებდა.... იცინოდნენ იმათ შემხედვარე. უცებ მათე გავარდა სახლიდან და ირაკლის დაეტაკა
-ყიფიანოოო ჩემი წერა ხარ
-ჩემი ახლა მართლა დამენძრა... რა იყოთ ბიჭო ერთად მიხდით ცოდვებისთვის?
-ჩემს საწოლზე წყალს რა უნდოდა ბიჭოოო შენ დაგაწვენ ამაღამ იმ სველ ლეიბზე გეფიცები- მათემ რომ წააქცია თან ღრიალებდა
-ღმერთო ამათ რამე ეშველება?- გიორგიმ მაღლა აიხედა და თავი გადააქნია- მეეჭვება ეშველოს-თავადვე უპასუხა თავის სეკითხვას და სახლში შეიტანა ბარგი.
რამდენიმე წუთში შევიდნენ სახლში. სულ გაყინულები და გაწუწულები. ყველა თავის ოთახში შევარდა და დიდხანს აღარ გამოსულან. ახალმოსულები დაბინავდნენ. ნანკამ თავიდანვე განაცხადა ტყუილად ნუ მეტყვით ახლა მაშოსთან და ანანოსთან წვებიო ,ისედაც ნათელია ვინ სად დაიძინებს და ისეთ ოტახში შევალ სადაც ერთი საწოლიაო. რა თქმა უნდა მოთხოვნას დააკმაყოფილებდნენ ,თუმცა რა იქნებოდა ფარული ხელი რომ არ ცარეულიყო მათ ამბავში. ვინ იქნებოდა ეს კუბიდონი თუ არა მარიამ ფარჯიანი, ნათლიისგან ბოძებულ ხასიათს ვერ ფარავს და საჭიროების სემთხვევაში ამჟღავნებს.
სანამ დაბრუნებოდა მანამ იცოდა ყველაფერი,ყველა ინფორმაციას ფლობდა. თავად არავის უმჟღავნებდა თავის საიდუმლოს თორემ მან ყველაფერი იცოდა. რომ დაბრუნდა გადაწყვიტა ეხალისა და თან ეცადა ახალი წყვილის შექმნა.ვინ დაეხმარებოდა თუ არა ნუკი...
ბიჭები ეზოსი იყვნენ და ეწეოდნენ
-როგორ მიყვარს თოვლი ტო... თბილისში რატო არასდროს თოვს
-რა ვქნათ ბათუჯან გადასახლსი მთაში და ზაფხულსიც იგუნდავებ...
-ანდრო ნუ ახურებ ძმურად... შენ კიდე რა გჭირს ამოიღე ხმა .მთელი კვირაა უცნაურად იქცევი
-მადროვე... მერე მოგიყვები
-ხო ამას მოუყევი მე ხო სხვისი ძმა ვარ
-ნუ ეჭვიანობ თუ ძმა ხარ! შენი ღლაბუცის ნერვები არ მაქ !
-კი არ ვეჭვიანობ ... უბრალოდ მეც რო შემიმჩნიო ხანდახან არაფერი დაშავდება
-ბათუს ესმის ჩემი და შენ უნდა განგიმარტო ყველაფერი.. თან ხან მეჩხუბები, ხან დამცინი ეს კიდე არ მკიცხავს უბრალოდ რჩევას მაძლევს .შენ ეგ არ შეგიძლია და ამიტომ ტყუილად ვერ დავიღლი თავს
-ძმაც ამას ჰქვია...
-გეყოფათ რა . მოკლედ ყველას რაღაც გაწუხებთ, მე ვარ ერთი თავისუფლად. კარგია თავისუფლება
-კი როგორ არა ...
-რას ნიშNავს ეგ ანდრო ... რას იცინი
-არაფერი ფარჯიანო დამშვიდდი
-სეკრებილა სამი მშკეტერი... აბა რას განიხილავთ რამე პრობლემაა? ჩემზე დიდი თავსატეხი არ გექნებათ. ჩემს თავსატეხს სალომე ჰქვი-მათე მივიდა და სიგარეტი გამოართვა გიოს
-კიდე იჩხუბეთ?
-რა თქმა უნდა... აბა ისე როგორ -კვამლი ამოუშვა და სახე დამანჭა- ეს მიშველის ახლა მე? რამე დამაბოლებელი საშუალება ხომ არ მოგეპოვებათ მანქანაში?- გიორგის და ბათუს გახედა და წარბები მაღლა ასწია- მიშველეთ ძმურად თორე მოვკლავ იმას
-ვის მოკლავ მათე?
-შენს დას სხვას ვის- პირდაპირ ახარა დათის
-ღმერთმა ხელი მოგიმართოს- მხარზე დაკრა ხელი და გაუცინა - თორნიკეს მსგავსად ნამდვილად არ გაგიმართლა... მე როგორც მომავალ ცოლის ძმას მევალება ორივე სიძესთან თანაბრად კაგრი ურთიერთობა მქონდეს და ხელს არ შეგიშლი შეგიძლია ნებისმიერ ხერხს მიმართო მის მოსარჯულებლად
-ხვალიდან დავიწყებ... გიორგი
-საღამოს მოგცემ ... წავედი მე ჩემს მაშენკას ვნახავ- სიგარეტი გადააგდო და სახლში დაბრუნდა.
-აბა რას გაძლევს საღამოს ის? ვინმემ მოსაწევი ახსენა? - ყიფიანი მივარდა და მათეს დაეყრდნო მხარზე- რა გჭირს კუსკუს პანტერამ დაგკაწრა?
-აუ ირაკლი გააჯ...
-ფუ რა ხასიათზე ხართ ტო.. მარტო მე მიხარია ცხოვრება?
-არ მოდიხართ სახლში? გაიყინებით ტო - ერეკლე მივიდია
-ოოო სიძევ ბატონო როგორ ბრძანდებით? რომ მობრძანდით და პირდაპირ მეუღლის მომსახურებით დაკავდით.. გაგახსენდით?
-აუ ხო იცით რა ჭირვეული გახდა... სანამ არ დაალაგა ყველა ნივთი მანამ არ გამომიშვა
-ისე ხო არ უჯერებდი რას ამბობ.ისე მართლა ის გიჟი სად არის ამდენ ხანს ხო არ მოკლა ნეტა დიმამ
-დამირეკეს ვეღარ მოვდივართ ბავშვს სიცხე აქვსო
-თამუნა და თორნიკეც ვერ მოვლენ ... ორშაბათს დილას უნდა ვიყოთ სამსახურში და ბავშვებთან გავატარებთ შაბათ -კვირასო. ისინიც გაციებულები არიან და აქ ვერ ამოიყვანდნენ
-დავლიოთ მაინც ტო ..
-ეს ვერაა ხო კარგად...
-დამშვიდება სჭირდება... წამო გაამზადეს უკვე გოგოებმა ყველაფერი
სახლში შევიდნენ. უცებ გააწყვეს სუფრა და დასხდნენ. ცოტნე გვიან მივიდა სამსახურიდან და მაშინვე გაექანა ნუკი ისე მოეხვია ლამის დაახრჩო
-გიჟები- ევამ ჩაილაპარაკა და გაიცინა
-ეჰ ყველანი რომ ვაფრენთ ეგაა საქმე- მარიამმა თქვა და ევას ჩაეხუტა- ქალბატონო მაისურაძე თქვენი რომეო სად ბრძანდება?
-ბავშვთანაა...
-მოკლედ რა ბულკი გახადე ეს კაცი
-ფარჯიანო ნუ ხარხარებ გეყოს- ევამ სეუბღვირა და ისიც გაჩუმდა
-ჩემი თოჯინა გოგო... მეორეს როდის იწყებთ?
-რა მეორე... ჯერ პატარაა მაქსი თან მოკლედ ჯერ კიდე არ ვარ გონს მოსული ამ ყველაფრის მერე
-მითუმეტეს ბავშვი მინდა რა... ვერცერთის ფეხმძიმობას ვადევნე თვალი
-აგერ არაა ელე?
-ელე ხო მარა ერთი ცოტაა... არ გვეკადრება
-ახვლედიანები ყველას გვისწრებენ. მეც მყავს ბავშვი დანარჩენები კი ხართ სინაბერები
-უკაცრავად რა
-ერთი ის შენი აპოლონი მაჩვენა ვინ არის...
-ჩშ... ხმა არ გავიგო
-კარგი ხო ჩუმად ვარ. ნუკიმაც არ იცის ხო ვინ არის?
-არც არავინ იცის..- გაიცინა და მირიანს გახედა- აი მოვიდა შენი პრინცი დავბრუნდები მე ჩემ ადგილას და დავლევ ერთ ორ ჭიქას
-მიდი ლოთო დაათვრე ყველა
-ნუ ხარ საზიზღარი გოგო... სად ვსვამ მაგდენს. დავბერდი
-შენ და სიბერე?
ყველა ერთობოდა, ტკბებოდნენ ერთმანეთით. ზოგი თავისუფლებით, მეგობრებთან ერთად ერთობოდა. მარტოსული ხალხი ყველაზე ლაღად იყვნენ, მათ შემდეგ ვისაც უკვე ოჯახი ჰქონდა და სიმშვიდით ტკბებოდნენ. შეყვარებულებს შორის მცირედი უთანხმოება იყო,თუმცა მაინც კარგად იყვნენ. გიორგი ჩაფიქრებული იჯდა და უხმოდ ცლიდა სასმელით სავსე ჭიქებს. ნანკა კი იჯდა სუნთქვაშეკრული, აზროვნებაც აღარ შეეძლო . შემდეგ გამოფხიზლდა როცა მიხვდა რომ ბათუ მისკენ გახედვასაც არ გეგმავდა გიჟებთან ერთად დალია ,იცეკვა, იმღერა და იკისკისა.
გვიან წავიდნენ ოთახებში ანანო ანდროს ჩაეხუტა და ტკბილად დაიძინა. გიორგიმ მაშოს მოხვია ხელები და მთელი ღამე უცქერდა მძინარე ქალბატონს. მათეს არ სასმელმა უშველა და არც მოსაწევმა, ისევ უგუნებოდ იყო ღამეს თეთრად ათენებდა სალომეზე ფიქრით. ქალბატონს კი მშვიდად ეძინა . ვიღაც ვნებიან ღამეს ატარებდა, ვიღაცას მშვიდად ეძინა ბალიშზე სემოხვეულს. რაც შეეხება ქალბატონ ნანკას ,თიტქოს თავისი გასაჭირი არ ჰყოფნიდა დაგებულ მახეში გაეხვა და აღარ იცოდა რა გაეკეთებინა.
რამდენიმე ჭიქა ჰქონდა დალეული, მაგრამ მთვრალი არ იყო. თავის ოთახში შევიდა სადაც წესით მარტო უნდა ყოფილიყო, მობილური აიღო ყურსასმენები მოირგო და სიმღერა ჩართო. ჩანთიდან საჭირო ნივთები აიღო ,ღიღინით და ცეკვით გაემართა სააბაზანოსკენ. კარი გააღო და ნახევრად გახსნილ ბლუზასაც ხელი გაუშვა, იღლიაში ამოჩრილი პენუარი და საცვლები ხელიდან დაუვარდა ,თვალებგაფართოებული კიოდა ერთ წუთს მერე უცებ შებრუნდა უკან და თვალებზე აიფარა ხელი
-ვაიმე... აააააა მეჩვენება არა ჯანდაბა არ მომეჩვენებოდა შანსი არაა რა გინდა აქ
-მე? მე კი არა შენ რა გინდა ნანკა ჩემ სააბაზანოში - ბათუს შეშილი ხმა მოესმა და წყლის ხმაც შეწდა
-რა .. შენ ოთახი არ შემშლია ჩემი ჩანთა აქ იდო და შენი ოტახი რანაირადააა ვერ გავიგე ... ჯანდაბა რატო ხარ შიშველი- ხელებს ასავსავებდა და უკვე ვერარც სუნთქავდა, ის ეუცემდა გული ეგონა გასკდომის ზღვარზე იყო .
-იცი სპორტულებით არ ვბანაობ ხოლმე ... გახვალ და მომცემ ქაფის მოშორების უფლებას?
-ამ კი მე ... ბოდიში რა მართლა არ ვიცი როგ - იმდენად იყო გათიშული ისევ შებრუნდა ,ისევ დაიყვირა და თვალებზე აიფარა ხელი
-დატოვე ეგენი და გადი ნანკა
-ახლავე ...- თვალებდახუჭული შებრუნდა და ისე წავიდა ფეხი აუცდა და ძირს დაასკდა. იმდენად ეტკინა ხერხემალი აღარ იცოდა რაზე ედარდა, რომელი გრძნობა მოძალებოდა. საწკლად დაიკვნესა და სულ გადაირია გაქაფული ბათუ რომ დაადგა თავზე. პირსახოცი კი ჰქონდ აუკვე მოხვეული მაგრამ ნანკას დასაბრმავებლად ისედაც საკმარისი იყო ყველაფერი.
-ღმერთო რა მოუხერხებელი გოგო ხარ... ყველაფერი შენ როგორ გემართება ჰა? ძალიან გტკივა? ნანკა გესმის?- დაიხარა და ლოყაზე ხელი მიადო- ნანკაა
-მე ... არ მტკივა არაფერია ... გავალ .. ახლავე ამ წამს აი ავდგები და გავალ- იმდენად სწრაფად წამოიწია ძვლები ასტკივდა და თავი ვერ შეიკავა ,ტკივილისგან სახე დაემანჭა. მაინც მოახერხა გასვლა ამჯერად და როგორ მიაღწია საწოლამდე რომ დამჯდარიყო არც კი ვიცი- ჯანდაბა ... ნანკა რა საცოდავი ხარ... როგორ მოახერხე სააბაზანოსი სევარდნოდი. როგორ მოახერხე ასეთი სულელური საქციელის ცადენა. ისედაც იდიოტი ვგონივარ ახლა რას იფიქრებს... ან მე კიდე ეს მინდოდა? მისი შიშველი ნახვა? თან როგორ მივშტერებოდი,ღმერთო რა სირცხვილია ოღონდ ახლა გაქრეს ყველაფერი ოღონდ გაქრეს - ბალიში დაიფარა თავზე და ისე ბუტბუტებდა . საწოლზე ფეხებგაჩაჩხული იწვა, ბლუზა ბოლომდე ჰქონდა ჩახსნილი და სულ არ ახსოვდა ეს მდგომარეობა .
-კარგი ახლა ისეთი დნააშაულიც არ ცაგიდენია ასე რომ დაიხრჩო თავი- ბატუს ხმა რომ გაიგო ისევ ფეთიანივით წამოვარდა, ამჯერად საბანში აეხლარტა ფეხი და საწოლიდან გადმოფრინდა ჩვეულებრივად
-ააააა - დაიკივლა და თვალები მაგრად დახუწა დაცემის მოლოდინში. ცხვირი იატაკის ნაცვლად ბათუს განიერ გულ-მკერდზე რომ მიეჯახა და სასიამოვნო ,გრილი სურნელი იგრძნო ისე აფართხალდა საწყალი ბიჭს ლამის გაუნადგურა კაცური ღირსება
-ჯანდაბა! ნანკა გაჩერდი ,გაჩერდი მეთქი
-ვაიმე ...
-მორჩი ისტერიკას. ერთ წამს გაჩერდი - ისე უცებ ამოატრიალა , ხელები თავთან გაუკავა და დაუყვირა საერთოდ გაქვავდა საწყალი გოგო. ასე თვალებგაფართოებული, პირდაფჩენილი, სახეაწითლებული ეგდო იატაკზე,მრავლობითი დაჟეჟილობით, ისედაც შერყეული გონება საერთოდ აღარ უმუშავებდა და შისველ მუცელზე ფარჯიანის ცხელი კანის სეხება რომ იგრძნო გულმა ისე დაუწყო ძგერა არასდროს რომ არ აძგერებულა, არადა ეგონა მაქსიმუმს უკვე მიღწეული ჰქონდა. - კარგია ... ახლა წამოვდგები მერე სენ ადგები .მყარად დადგები იატაკზე და ნაბიჯს არ გადაადგამ გასაგებია? ნანკაა
-აჰამ- თვალების ფახუნით უთხრა და თავი ოდნავ შეარხია თანხმობის ნიშნად. მერე სწრაფად მოშორდა ბათუ , წელზე მოხვეული პირსახოცი გაისწორა და ნანკას დაეხმარა წამოდგომაში
-დაჯექი და იჯექი - დასვა და შებრუნდა. ნანკა კიდე უყურებდა და თავს იწყევლიდა ასეთი სულელი რომაა იმის გამო.
ბათუმ მშვიდად აიღო ტანსაცმელი, სააბაზანოში შებრუნდა და რამდენიმე წამში გამოვიდა უკვე სპორტული შარვლით და მაისურით.
-თუ კიდე გაქვს მოძრაობის ძალა შეგიძლია ისარგებლო სააბაზანოთი ...როგორც ჩანს ერთ ოთახში მოგვიწევს ყოფნა
-არა ... გამორიცხულია! - უცებ მოეგო გონს, თითქოს წამიერად ერთვებოდა გონება.ისევ წამოვარდა
-არ გაბედო დაცემა, ნაბიჯი არ გადადგა- უცებ გააფრთხილა ბათუმ და სველ იააკზე მიუთითა
-არა მე აქ ვერ დავრცები... მე როგორ , მე გავალ სხვაგან დავიძნებ
-სად სხვაგან იცი რამდენი ვართ სახლში? ყველას სძინავს უკვე და მეეჭვება ვინმესთან სეხვიდე. ნუ შენი საქმეა ,სიმართლე გითხრა მე ძალიან მეძინება - ისევ უემოციოდ მიუგო და საწოლისკენ დაიძრა.
ნანკა სწრაფად სევიდა სააბაზანოში, აღარც შხაპის მიღება უნდოდა , აღარც წყლის დანახვა. გამოფხიზლებული იყო უკვე საკმაოდ. ყველაფერი ჩანტასი ცატენა. პერანგი შეიკრა და ოთახიდან გავიდა. სადაც გოგონები ეგულებოდა შეიჭყიტა ყველგან, ყველა საწოლი დაკავებული იყო , ყველას ეძინა და ამან სულ გადარია.
-ღმერთო ასე რომ მეთამაშები რა დაგიშავე? ნუთუ რამე ისეთი ცოდვა მაქვს ,ასეთი მიტევებელი ცოდვა რა მაქვს, არ მიქურდია, კაცი არ მომიკლავს, არ მიმრუშია . უბრალოდ ვცელქობ ხოლმე და ამის გამო მსჯი ასე ?- ლამის ტირილის ზღვარზე იყო . ისევ სეაღო საძნებლის კარი, მძინარე ბათუ რომ დაინახა ლამის ლანდად იქცა,ისე მოძრაობდა. ძალიან ჩუმად შეიპარა სააბაზანოში მოწესრიგდა და საწოლამდეც სულ ფეხაკრებით მიაღწია. რამდენიმე წამს გაჩერდა, მის ზურგს უყურებდა, კიდევ ერთხელ მოავლო ოთახს თვალი და ევრიკა.. იმ წამს დაინახა პატარა დივანი უცებ აიღო კარადიდან პლედი და საწყლად მოკუნტული ,ბეღურასავით დაწვა მოცუცქნულ დივანზე. რა თქმა უნდა ვერ დაიძინა, იწვა და უყურებდა ბათუს, მერამდენედ აკვირდებოდა მის ნაკვთებს და მაინც არ ბეზრდებოდა. გვიან დაეხუჭა თვალები დაღლილობისგან და ჩაეძინა.
ბათუმ მაშინვე გაახილა თვალები როგორც კი ნანკას ჩაეძინა რამდენიმე წამს უყურებდა , აინტერესებდა ეძინა თუ არა. შემდეგ ფრთხილად წამოდგა ,ძალიან ნელა აიყვანა ხელში და საწოლზე დააწვინა,საბანი დააფარა და გაეღიმა
-სულელი გოგო - შუბლზე აკოცა და გვერდით მიუწვა.
დილით საწოლში რომ გაეღვიძა, თან ბათუს გვერდით თვალები ჭყიტა. გაოცებული იყურებოდა ,ეგონა ეჩვენებოდა . მერე იხსენებდა ზუსტად სად დაიძინა. ბოლოს რომ გაუნათდდა გონება და მიხვდა რომ ბათუმ დააწვინა საწოლში სულ მთლად აუფერადდა ლოყები და ლამის ჩაიფერფლა საწოლში. ფრთხილად გაპარვას აპირებდა ,უკვე კართან იყო მისული ზურგს უკან ბატუს ხმა რომ გაიგო
-შეიძლება ჯერ მე რომ შევიდე? -ისე შეხტა ისევ ცავარდა ბათუს მკლავებში-ღმერთო რა მოუხერხებელი ხარ
-მე... მაპატიე - ხელები მოაშორა და გასწორდა- შედი ... მე დავიცდი არაა პრობლემა
-მადლობა- თვალი ჩაუკრა და ლოყაზე აკოცა. მისთვის არაფერი იყო ,მაგრამ ნანკა დიდხანს ისვამდა ლოყაზე თითებს. ძლივს აუარა გვერდი სააბაზანოდან გამოსვლის სემდეგ ბათუს და დიდიხანს დაეყუდა დუჭის ქვეშ,იქნებ გონს მოვიდეო,მაგრამ სულ ტყუილად.
მისაღებში ჩავიდა, გოგონები სამზარეულოში იყვნენ და იქეთ წავიდა. მაშინვე შეატყო ანანომ რომ რაღაც ვერ იყო რიგზე, მარიამმა ნუკის გადახედა და თვალი ჩაუკრა
-რა გჭირს ნანკა? ცუდად გეძინა?
-იცოდით ბათუს ოთახში რომ დამაბინავეს?
-რაა? ბათუსთან?
-ხო და მარიამ სხვა ოთახი არ არის? ან სხვა საწოლი გოგონებთან რომ დავიძინო
-მაპატიე ჩემო კარგო მაგრამ არა... მგონი შენ და ბათუს ცუდი ურთიერთობა არ გაქვთ და თუ უხერხულად გრძნობ თავს ან ბათუმ რამე არასწორად გააკეთა
-არა .. არა რა სისულელეა არასწორად რა უნდა გააკეთოს შენმა ძმამ- ისე უცებ შეიცხადა ნუკიმ ღიმილი ვერ შეიკავა, მარიამი კი უცქერდა მშვიდად -ყველაფერი რიგზეა... ხვალ მაინც უნდა წვაიდე და ერთ ღამესაც გავძლებ ... აბა რაში დაგეხმაროთ?
-თუ ღმერთი გწამ დაჯექი და რამე დალიე ... არ გვინდა შენი დახმარება- მასომ დასვა და წყალი მიაწოდა
-გოგონებოოო მწვადი მინდა კარტოფილთან ერთად და გააკეთებთ?- ელე შევიდა და გაეკრიჭა გოგონებს
-ჩვენი ფერიააა... აბა რას ვიზამთ. ახლავე გავაკეთებთ - მარიამი მოეხვია და აკოცა- როგორაა ჩვენი ბიჭი?
-არ არის ბიჭი... გოგოა ვიცი
-რა გახდა ისე რით ვერ დაინახეს რომელია
-მე რა ვიცი სულ ზურგს გვაქცევს... ერეკლეც ამბობს გოგო მინდაო და თქვენ რა დაიჟინეთ ბიჭი
-მარიამმა თქვა ბიჭი იქნებაო...ბიჭის მუცელი აქვსო და მე ნათლიასი მჯერა
-არ მინდა მე ბიჭი...გოგო მინდა. იმათ ხო ჰყავთ ბიჭები მე გოგო მინდა
-კარგი ელო ნუ იბუტები ... ლიზიკო როგორ არის
-ლიზიკო კარგადაა დიმაა მის ხელში ცუდად
-კიდე კამათობენ?
-ნუ იკითხავ. ხანდახან მგონია რომ ერთმანეთს დახოცავენ
-ელოოო აქ ხარ?- ერეკლემ შეიხედა ოთახში და მერე შევიდა-ელო წამალი გაქვს დასალევი
-ოოო არ მინდააა ცუდი გემო აქვს - ისე საყვარლად დაბრიცა ტუჩები ერეს გაეცინა,დაიხარა და ლოყაზე აკოცა
-შენ ხო კარგი გოგო ხარ ... ჩვენი გოგო ხო უნდა იყოს ჯანმრთელი არა?- ყურში ჩასჩურჩულა და იქვე აკოცა -გამომართვი და დალიე კარგი? სანამ შეჭამ რამეს ღიპუცა
-არ ვარ მე ღიპუცა ...
-ზუსტად ახლა ხარ ღიპუცა და მერე იქნები გაბერილი ,ბუთხუზა - სუბლზე აკოცა გაუცინა და წავიდა
-ვაიმეეეე ამ ბიჭზე ვგიჟდები... ასეთი თბილი არცერთიაა - ნუკიმ თქვა გაბრწყინებულმა და ელოს ჩაეხუტა- როგორ ატკბობ ასე გვასწავლე ჩვენც
-ვაიმე ცოტნე კამფეტივითაა მე რა ვთქვა ხალხო ისე აფრენს თქვენი გიორგი- მაშომ შეიცხადა უცებ
-მათეზე აღარაფერს ვამბობ...
-შენ გაჩუმდი რა - ყველამ ერთად შეუტია სალომეს- მათე ძალიანაც კარგია რა გინდა მაგ ბიჭისგან ვერ გავიგე
-მე ვიცი სამაგიეროდ და რომ გააკეთებს იმას რაც მინდა მერე შევურიგდები
-რა სთხოვე ასეთი
-საიდუმლოა ...
ნანკა გათიშული იჯდა ,მაშომ და ანანომ გაიყვანეს და საძინებელში შესვეს რასაც ჰქვია
-რა მოხდა ,მოყევი უცებ
-საშინელება... უარესს კოშმარშიც ვერ ვნახავდი . ნამდვილი სულელი ვარ . ჯერ სააბაზანოში შევუვარდი იქ რეები ვაკეთე ღმერთმა უწყის , მერე საწოლიდან გადმოვვარდი და ზედ დავეცი ნახევრად შიშველს, მერე იმდენი ვიფართხალე ლამის ვცემე ... მერე კიდე დივანზე დავიძინე და ღამით საწოლში გადავუწვენივარ
-ამოისუნთქე და მშვიდად ისუნთქე... დამშვიდდი
-სააბაზანოში რანაირად შეუვარდი რას შვებოდა
-რა უნდა ექნა ანანო სააბაზანოში ,შხაპს იღებდა, გაქაფული იყო
-ანუ შიშველი იყო?
-ხო ! ჯერ ხო დავიყვირე, ყველაფერი დამიცვივდა მაგარი სანახავი იქნებოდა დანამულ იატაკზე ჩემი ლურჯი საცვლები და პიჟამას ზედა . მერე შევბრუნდი და სისულელეები ვუთხარი და მერე საერთოდ დავეცი. ყველა ძვალი მეტკინა
-დაეცი?
-ხო ... გაქაფული დამადგა თავზე და დამეხმარა წამოდგომაში ...
-კაი ნუ კრუტუნებ ... უარესებიც მოგსვლია
-რა უარესები ადრე უბრალოდ კისერს ვიტეხდი და ახლა სააბაზანოში შევუვარდი
-როგორ ვერ მიხვდი რომ იბანდა , წყლის ხმა არ გამოდიოდა?
-ყურსასმენები მეკეთა და ვმღეროდი
-ვაიმე რა გადარეული ხარ... აღარ ვიცი რა გირჩიო უკვე.
-ეს ღამე გადამატანინა და გეფიცები ყველა ღონეს ვიხმარ რომ დავივიწყო... თორემ გავგიჯდები, ასე დავდებილდები ...არა უკვე ვარ იდიოტი
-გეყო თვითგვემა ... გამოფხიზლდი
-და შენ გოგონია მის გადაყვარებას შეძლებ? ნამდვილად გაგიჯებულხარ ეგ თუ გგონია
-აბა რა გავაკეთო მაშო
-რა გააკეთე და თავი შეაყვარე!
-მე ? მე როგორ უნდა შევაყვარო თავი... შეუძლებელია მე მოვეწონო ,შეყვარებაზე ხომ საუბარი ზედმეტია. ისედაც ღმერთმა უწყის ჩემზე რას ფიქრობდა და ამ ბოლო დროს სულ დაეკარგებოდა წარმოდგენა
-სულ არ მიმჩნევსო ასე ამბობ და ასე დაგაკვირდებოდა? როგორ შეიძლება შენნაირმა გოგომ ვინმეს თავი ვერ მოაწონოს გიჟი ტყულად ხარ? მოიფიქრე რამე
-ასე მგონია რო ვეტენები
-ნუ სულელობ და ეს სიტყვა კიდე საიდან მოიტანე ... წამოდი ახლა ვისაუზმოთ. მშიაა
-ჩემი სულელი გოგო ... როდის გეშველება ნეტა
-არასდროს
-აბა ეხლა ...გავაქროთ პესიმისტური განწყობა .ოპტიმიზმი გვესაჭიროება- მაშომ ხელი მოხვია ორივეს და ასე გავიდნენ ოთახიდან .
საუზმემ მშვიდად ჩაიარა. ძირითადად ელეს მოთხოვნებს აკმაყოფილებდნენ. ყველას ეღიმებოდა მისი და ერეს დანახვისას. ისეთი საყვარლები იყვნენ...
სუფრა რომ აალაგეს ეზოში გავიდნენ. ისევ დაიწყეს გუნდაობა , ამჯერად ყველა თოვლში იყო ჩაფლული. ნანკა ხასიათზე მოვიდა და ანდროსკენ გაშვებული გუნდა სრულიად შემთხვევით ბათუს მოარტყა თან ისეთ ადგილას რომ ფარჯიანის ხმამ გაჰკვეთა ჰაერი. ბევრს ყურადღებაც არ მიუქცევია ,სამაგიეროდ გუნდას თვალი რომ გააყოლა ნანკამ და დაინახა ვისაც მოხვდა ისე უცებ გაჩნდა მასთან თითქოს ფრთები ჰქონდა
-ნანკა რამე დაგიშავე და არ ვიცი? მგონი შენ აქედან ისე არ წახვალ პოტენციას თუ არ დამირღვევ
-რა ... მე არ მინდოდა მართლა მე უბრალოდ . ძალიან გტკივა?- სახე ისე დამანწა ბატუმ ვერარ გაუძლო და ახარხარდა . თოვლში იწვა , ჩამუხლულ ნანკას ხელი ჩაავლო და ჩაფლა თოვლში
-აი ასე ქალბატონო ნანკა , გიხდება თოვლში ყოფნა
-ასე ხომ? არასწორად იბრძვი
-მთავარია ჩემპიონობა, მე კი ამათ შორის პირველი გუნდის მსროლელი ვარ
-ჩემი შესაძლებლობები არ იცი შოკ... ფარჯიანო - უცებ გადააკეთა და გუნდა მოულოდნელად ესროლა, თან წამოხტა და გაიქცა
-შე პატარა ეშმაკუნა... ახლავე გასწავლი თოვლის ყლაპვას
-არ გაბედო .... მაინც ვერ დამეწევი- გარბოდა და იცინოდა -სად წახვედი- უკან რომ მოიხედა და ვერ დაინახა შედგა. ფარჯიანმა გზა მოუჭრა და უკნიდან მიეპარა. მუჭში ჩაბღუჯული თოვლი სახეზე მოუსვა-ააა ცივიააა ,ჩემი ცხვირიი ველურო !
-ველუროო ჩემზე თქვი? თუ მომესმა ,მითხარი რო მომესმა- უცებ შემოატრიალა“ გაცოფებულმა“ და წარბები მაღლა აზიდა. წამით კი გაშტერდა ნანკა მაგრამ როგორრაც ძალა მოიკრიბა
-დიახაც ,ველური ხარ . ცხვირი მეტკინა გამიშვი ხელი- მსახიობური ნიჭი რომ ჰქონდა ისიც გაიხსენა და ისეთი როლი გაითამაშა ჰოლივუდის მსახიობს შეშურდებოდა- ძალიან მტკივა
-კაი რა ... შანსი არაა ძალიან არ მომიჭერია ოდნავ ... აუ არ იტირო რა .ნანკა - უცებ დატკბა , ხელთათმანები მოიშორა და თბილი ხელები ჩამოუსვა სახეზე, წველი თმები გადაუწია და ისე დააკვირდა აწითლებულ ცხვირზე თიტქოს მართლა გატეხილი ჰქონდა-უბრალოდ გაყინული გაქ , გათბები და გადაგივლის
-ორი საუკეთესო ბობდამშენი მიზანშია... ვიღებ გუნდას და ვისვრით მეგობრებოოოო- იდილია ირაკლის ხმამ დაურღვიათ რამდენიმე წამში კი მატი მიმართულებით გუნდების წვიმა წამოვიდა.
-ყიფიანო დაგბრიდავ
-ვიღაც დღეს დამარცხდება
-მგონი ის დროა რომ უნდა გავერთიანდეთ პატარავ ...- ხელი მოხვია ნანკას და ხის უკან დადგა,ისე რომ ნანკას ეფარებოდა და თან პერიმეტრს უყურებს- მაგ ტყუილისთვის სხვა დროს დაგსჯი ,ახლა „ბრძოლის „ დროა- უცებ დახედა ზემოდან წარბებშეკრულმა და ისევ მოირგო ხელთათმანები.
ბრძოლა თანაბარი ანგარიშით დასრულდა და ბოლოს გაყინულები შეცვივდნენ სახლში, ელემ ცხელი ჩაი დაურიგა ყველას და შემდეგ ჟღურტულებდნენ ბუხრის წინ ჩამომსხდრები.
-ამ ტელეფონს რომ ტოვებ ქალბატონო ყველგან გირეკავენ - ანანომ ნანკას მობილური შემოიტანა და მისკენ დაიძრა
-ვინ რეკავდა?
-გაგა!
-ვინ?
-გაგა ,ვინაა გაგა ნანკა
-გავიგე ხო გამიკვირდა უბრალოდ რა იყო
-რა გაგიკვირდა გოგო
-ნომერი არ მიმიცია მაგ გიჟისტვის და იმიტომ ... - უცებ გამოართვა და გათიშვაც ვერ მოასწრო რომ დაურეკა ისევ- გავალ ვუპასუხებ
ნანკა გავიდა და მალევე დაბრუნდა აღელვებული.
-რაო რა უნდოდა?
-ეზოშია ... გამოდი საქმე მაქვსო
-გახვალ?
-აბა რა გავაკეთო - ქურთუკი რომ აიღო ანდრომ გახედა
-სად მიდიხარ?
-ეზოში გავალ და მოვალ მალე- უცებ უთხრა და გავიდა.
-სად წავიდა.. ღამეა უკვე რა უნდა ეზოში
-გაგამ მოაკითხა...
-რომელი გაგა ნანკა რო ევასება?- გიორგის ხმამ გაიჟღერა და ბათუმაც გახედა ანანოს
-ხო ეგ...
-აქ რა ჩემი ფეხები უნდა... ნანკამ დაბრო მისცა თუ რა -უცებ წამოდგა და ბათუს ხელი დაკრა მხარზე- წამოდი
-სად მიდიხარ!
-მანდ დარჩი მაშო!- ისე დახედა ადგილზე მიეყინა
ბათუ და გიორგი გავიდნენ მაგრამ გიო ორ წუთში დაბრუნდა.
ბათუ ეზოსთან გაჩერებული მანქანისკენ წავიდა. დაინახა როგორ ესაუბრებოდა გაბრაზებული ნანკა ბიჭს. სახეს ნორმალურად ვერ არჩევდა, მაგრამ კარგად დაინახა როგორ მოქაჩა მკლავში ბიჭმა და ნანკა წაბარბაცდა. სისხლი აუდუღდა, სწრაფად დაფარა მანძილი და ნანკას წელზე მოხვია ხელი, სწრაფად გამოსტაცა ბიჭს და გვერდით დაიყენა
-აქ რას აკეთებ გაგა?
-ბათუ შენ? მე უბრალოდ საქმე მქონდა ნანკასთან
-სხვა დროს უკეთესი ადგილი და დრო შეარჩიე სასაუბროდ და საუბრის ტიპიც ,რამე არ შეგეშალოს ... შემოსვლას შემოგთავაზებდი ,მაგრამ ვატყობ გეჩქარება - ისეთი ტონი ჰქონდა ნანკას გააჟრჟოლა. ისე შეაბრუნა და სახლისკენ წაიყვანა გონს ვერ მოვიდა- სხვა დროს ამ პიტ... აღარ დაელაპარაკო. არაა სანდო ტიპი.. ფრთხილად იყავი თორე შენი ამბავი რომ ვიცი შარში გაეხვევი
-არ იყო გამოსვლა საჭირო... მიდიოდა ისედაც
-ხოდა წავიდა...
სახლში შევდია და მერე აღარც გაუხედავს ზედმეტად ნანკას მიმართულებით. ისიც მშვიდად იჯდა და გოგონებს ეჭორავებოდა.
გვიან დაიძინეს . ნანკა ბოლოს ავიდა საძინებელში, ფეხს ითრევდა უნდოდა ბათუ დაძინებული დახვედროდა. ძალიან ნელა შევიდა , მაგრამ ბათუ ფხიზელი დახვდა . ძლივს აიღო ტანსაცმელი და შეიმალა სააბაზანოში. მალე გამოვიდა და არ იცოდა საით წასულიყო დივნისკენ თუ საწოლისკენ
-მგონი არ ვიკბინები და ტყუილად ნუ ამატკიებ წელს ... მძმე ხარ ბარემ საწოლში დაწექი - მშვიდი იყო ისევ ფარჯიანი. მისი სიტყვები კი ბრძანებასავით ჟღერდა, სწრაფად შეასრულა ნანკამ და კიდეში დაწვა- მადლობა ღმერთს დაცემის გარეშე მოაღწიე საწოლამდე- ჩაიცინა და ზურგი აქცია- შუქი ჩაქრე, ძილინებისა
-ძილინებისა- სწრაფად ჩააქრო შუქი და საწოლში მოიკეცა,ემბრიონის ფორმაში იწვა და დაძინებას ცდილობდა. ბათუს უკვე ღრმად ეძინა, უცებ გადაბრუნდა და ისე შემოეხვია ნანკას გოგო გაშესდა.თავი ისე ახლოს ედო, ბალიშზე რომ ერთი მარტივი მოძრაობით შეეხებოდა, ისე ახლოს ჰყავდა და მაინც არ შეეძლო შეხება. რამდენიმე წუთში როგორც მოეხვია ისე მოსორდა, ისევ იმ მხარეს იწვა მაგრამ აღარ ეხებოდა. ფრთხილად წაიღო ხელი მისი სახისკენ, მაგრამ ჰაერში გააჩერა, შეხება ვერ გაბედა. დაძინების ეშინოდა რადგან იცოდა ვერ მოისვენებდა, მაგრამ მაინც ჩაეძინა ,ერთი ბრუნი და ისე იყო შემოხვეული ბათუს სხეულს როგორც ლიანაები ხეს . ფარჯიანს გამოეღვიძა , ნანკა რომ დაინახა და გაიაზრა როგორ იწვა ხელი აამოძრავა მის დასაბრუნებლად ,მაგრამ ზედმეტად უხერხულ ადგილას მოუხვდა და იმ გადარეულმაც მაშინ ინება ფრთხილი ძილი, სწრაფად წამოიწია ხელები მკერდზე დააყრდნო და თავად მის ხელს დააჯდა
-ეს რა...
-ფუ ჩემი... -უცებ აამოძრავა მეორე ხელი რომელზეც ნანკას ბარძაყი იყო მიბჯენილი და სხეულით უბიძგა ნანაკას- მოსიარულე კატასტროფა ხარ ! ხმა არ გავიგო... ფიქრითაც ნუ იფიქრებ და ნუ წითლდები - უცებ მიაყარა და მოშორდა- დაიძინე ისე რო მე არ შემომეხვიო !
-მე .. მე
-ვიცი რო არ გინდოდა!
-ხო მაგრამ მე...
-ნანკა თუ აფახუნებ ამ თვალებს გეყოს ...
-იმიტომ არ მინდოდა შენს გევრდით დაძნება და შენ კიდე არ მაცლი - ბალიშს დაავლო ხელი მაგრამ ბათუმ მოქაჩა და ისევ დაებერტყა საწოლზე მუხლებზე იდგა თავი ბალიშში ჰქონდა ჩამალული და მისი თმები იყო გაშლილი ზედ
-მანდ დარჩი! გასწორდები ახლა თუ რა გავაკეთოთ ... სხვათაშორის კაცი ვარ მეც -როგორ მოქმედებდა მის ნერვებზე, ეს კარგად იცოდა და მაინც აგრძელებდა გოგოს წვალებას . ნამდვილი ფარჯიანია, ნეტა ვის გავს
ნანკა ისე უცებ შეძვრა საბანში და გასწორდა ძლივს შეიკავა სიცილი ბათუმ. საბანი ისე ჰქონდა აწეული თვალებამდე დაფარული იყო
-დაიგუდე-თქო არ მითქვამს - ხელი ჩაავლო საბანს და ძირს დაწია - კატასტროფავ ძლის დროა-მუცელზე დაწვა, ხელები ბალიშს მოხვია და თვალები დახუჭა. ნანკა კარგა ხანს არ სუნთქავდა,მერე დამშივება იწყო,მაგრამ ვეღარ დაიძინა რამდენჯერაც ჩასთვლიმა იმდენჯერ გამოიღვიძა იმის შიშით რო ისევ მოეხვეოდა ბათუს.
ასე კატასტროფულად დასრულდა შაბათ-კვირა რომლისგანაც გართობას მოელოდა ნანკა.
თბილისში დაბრუნების შემდეგ სახლში იყვნენ ყველანი. ფინალურები ახლოვდებოდა, ანანო და მაშო ისედაც წარჩინებული სტუდენტები იყვნენ და მაინც არ ზარმაცობდნენ, ნანკა კი შეშინებული იყო და მაქსიმალური ქულები სჭირდებოდა.
ბიჭები ახვლედიანებთან იყვნენ
-წყნეთში ვერ დაგელაპარაკე და ახლა იტყვი რა ხდება?- ბათუ მიუჯდა გვერდით გიორგის და მშვიდად დაიწყო საუბარი
-ონიანი დაბრუნდა და იმუქრება ! მეშინია რომ მაშოს რამეს დაუშავებს
-რა? როდის დაბრუნდა... მე როგორ ვერ გავიგე
-არავინ იცის... ხუთშაბათს ჩამოვიდა და დამადგა ეგრევე ეგ ნაბოზ...
-სად დაგადგა ტო
-სახლში ! იმდენად თავხედი ა აქ მოვიდა . იცოდა ჩემები რომ არ იყვნენ სახლშ რო შემოვედი მისაღებში დამხვდა დივანზე . გამოვყ... დაცვა გარეთ დგას და ის კიდე მშვიდად იჯდა .გეფიცები მის დამპალ ბიძაშვილთან რო არ გვქონოდა პრობლემა დაავუძმაკაცდებოდი
-კაი ტო ღადაობ? აქ იყო? მშვიდად იჯდა
-იჯდა და თან მემუქრებოდა . ხო იცი ამასხა და დავარტყი , ამ სახლში ჩხუბს არ ვაპირებ და საერთოდ მუშტი კრივის გამართვასო.ისე მოგიღებთ ბოლოს როგორც თქვენ საბას გაუკეთეთო ... ეს რო მითხრა დავიბენი , ვერ გავიგე საბას რა გავუკეთეთ ბოლოს რო ვნახე ვცემე მაგრად და დავიჯერო მაგან გააკვირვა? შანსი არაა.
-მერე წავიდა?
-ხო წავიდა... მე კიდე საბას ამბავი გავიკითხე და დღეს იცი რა მითხრეს? - სიმწრის ჩაცინება ჰქონდა- ეგ ვიღაცას გაუსაღებია ბერლინში ,ზუსტად იმ დროს ჩვენც რო გერმანიაში ვიყავით . ბინაში მოუკლავთ იმენა ნაწამები ყოფილა ...
-რა? მოკლეს ტო... იმათ ჰგონიათ რო ჩვენ დავბრიდეთ?
-ხო !
-მერე ამდენ ხანს რამ გაგაჩუმა ბიჭო მე რო არ მოვსულიყავი ასე უნდა ყოფილიყავი?
-დამშვიდდი
-რა დამამშვიდებს ტო ...ონიანი მაგარი აპასნი ტიპია, გაჩითული არაა მაღალ საზოგადოებაში და მაყუთს ვერ ატრიალებს თორე თუ მოინდომა ყველაფერზეა წამსვლელი
-მერე მე რა ვქნა ამის დ.. შე... კურდღელივით ავცახცახდე თუ რა . მე ის მადარდებს რო მკვლელობას მაბრალებს და ვიღაცის საქმეს მე მაწმენდს ეგ ნაბოზა...
-ნიკას უნდა უთხრა
-კი როგორ არა... მაგას ვფიქრობდი ზუსტად
-ნუ ხარ ზოგჯერ სულელი ამაყი ! უნდა იცოდნენ რო გემუქრება... გასაგებია არ გეშინია ,მაგრამ იმათ უნდა იცოდნენ
-არაფერს არ ვეტყვი! გამრეკელის გამო შევაშინო ახლა ჩემები და ავწიო პანიკა? მოვაგვარებ როგორმე ...ამჯერად ცივილიზებულად დავუმტკიცებ რო არ მომიკლავს ის და დაისვენებს
-როგორ დაუმტკიცებ ჩვენებს მიიყვან და ათქმევინებ რო მთელი დღე მაგათთან ვიყავით და ვსვამდით? რომელ საათზე მოკლეს ეგ მაინც თუ იცი.. ან ბინაში თუ იყო როგორ ვერავინ გაიგო ვერაფერი
-კამერებიც გაუთიშავთ ირგვლივ ...საქმის გამოძიება ვერ დაიწყეს წესიერად . ზედმეტად ბევრი მაყუთი სჭირდება მაგ ამბავს და ხალხის ჩართვა . გამრეკელი ის კაცი არაა ასე ზეპირად რომ ეთქვა ამან მოკლაო და მორჩა. აშკარად რაღაც აქვს ჩემ წინააღმდეგ. ახლა ყველაზე მეტად მაშო მაღელვებს. ყველამ იცის ჩემი მისდამი გრძნობა და მეშინია რომ რამეს დაუშავებს . ის ჯიუტი გოგო კიდე არ მიჯერებს
-მაშოს არაფერს დაუშავებს ,არც ეგეთი ა
-არ ვიცი ისე მიყურებდა ძალიანაა გამწარებული..უყვარდა ის და ახლა რო წარმოვიდგენ ჩემიანს ვინმე ეგრე მოექცეს კიდე კარგად შეიკავა თავი
-ანუ არ ვეუბნებით არავის?
-არა ! მე დავრეკე უკვე საჭირო ხალხთან და დაიწყებენ გამოიძებას დამოუკიდებლდ.
-რას მოვესწარით ტო იმ ს მკვლელობას ვიძებთ
-ვიღაც გაამწარა ეტყობა ძალიან...
-იმედია ონიანი პირდაპირ საქმეზე არ გადავა
-ცოტას მოიცდის. ახალი ჩამოუსია და ასე უცებ არაფერს გააკეთებს ,კარგად ვიცნობ ზედმეტად ჭკვიანია
-შენგან განსხვავებით თავის შეკავება შეუძლია
-კაი დაიკიდე... წამო წავიდეთ რა მაშოსთან ვნახავ
-მე რა მინდა შე ჩემა
-წამო ტო დათისთან ვილაპარაკოთ თან
-სახლში იქნება?
-იქნება ...
ანდრონიკასვილები სახლში იყვნენ, ანანოც მათთან იყო და ანდრეაც რომ დაინახეს გაეცინათ
-ოჰ გვრიტო შენც აქ ხარ?- ბათუმ ხელი დაკრა მხარზე ანდროს და დივანზე დაჯდა- აბა როგორ ხართ?
-გადასარევად ...
-რა ენაღვლება დაძვრება სადღაც და არის სასწაულ ხასიათზე - სალომემ ძმა წაკბინა და თან ცაეხუტა- აბა მე ერთი დამატკბობელი მყავდა და ისიც გამოთაყვანებულია
-მათე ვინმემ არ გამილანძღოს აქ რა
-კაი რა სალომე მართლა აღარ მოგბეზრდა იმ ბიჭის წამება? ახლა რაღა მოიფიქრე
-არაფერი ისეთი... უბრალოდ მის მოსათვინიერებლად მჭირდება . დიდხანს ვერ გაძლებს და დამთანხმდება მერე გაიგებთ - გაიცინა და მაშოს გახედა- აი მოდის კუსკუსა.. რადგან შენ გამოგვხედე რაღაც დავეძებთ
-როგორ ხარ ჩემო ლამაზო?- გიორგი მაშინვე ჩაეხუტა და აკოცა
-დედა რა საყვარლები ხააართ შვილებო -დიანამ თქვა და გაიცინა - შვილო შენ მაინც უთხარი მოეშვას იმ წიგნებს...ნახე ფერი აღარააქ სახეზე
-მართალია დიანა დეიდა ... ცოტა დაისვენე რა - სახეზე ეფერებოდა და აბრჭყვიალებული თვალებით უყურებდა
-ორ დღეში გამოცდა მაქ - თავი მხარზე მიადო და გაიტრუნა- მეც მომენატრე
-გეყოთ ახლა მოშორდით ერთმანეთს ... რა წესია ვერ გავიგე
-გააუმეთ ეს ვინმემ- ანდროზე მიუთითა მაშომ და დაუბრიალა თვალები
-უიმეე ორი ერთნაირი..როგორ აბრიალებენ თვალებს გიშინებენ ბიჭს ანანო გააკეთე რამე - უცებ გაინაზა ხმა და ანანოს ისე გახედა ყველას გაეცინა.
დასხდნენ და საუბრობდნენ. დიანამ სუფრა გაშალა უცებ და მის ხაჭაპურზე უარს ვინ იტყოდა. მშვიდად იყვნენ აკრი რომ გაიღო და გიჟი შემოვიდა
-აბა ჩემო კუკლებო,ლამაზებო, გვრიტებო ბარტყებო როგორ ხართ? იპოვეთ ხო ერთურთი და მე „ეული ყვავილი“ დამივიწყეთ .ასე როგორ შეიძლება . მომიკითხეთ მაინც იქნებ ვკვდები იქნებ რა მჭირს - სანამ ბათუს დაინახავდა მანამ მოასწრო ყველაფრის თქმა მერე გაჩუმდა
-ოჰ მოვიდა გადარეული... დიკოს ხაჭაპურს ველით მოდი ,თუ შენ მეტს არარ შეჭამ ისედაც გოჭივით ხარ - დათი გაეკრიჭა და ლოყები გაუწელა
-შეეშვი ჩემს ლოყებს ანდრონიკაშვილო !
-პატარა კნუტს გავხარ ვეფხვობა რომ უნდა
-ნუ ხარხარებ საზიზღარო გამისკდა ყურები
-ნუ მიბღვერ თორე გაბრაზდეება დათო ბიძია და დაგაჭრის ყურებს
-აუუ მომაშორეთ ეს ვინმემ რა
-რა გჭირს შენ ქალბატონო? რატომ ხარ ასეთ კარგ ხასიათზე? დილით რომ გელაპარაკე არ იყავი კარგად- მაშომ გახედა თვალებმოჭუტულმა
-აცადე იქნებ საიდუმლოა
-არა რა საიდუმლო დღეს გაგა მოვიდა უნივერსიტეტში და
-აუ კიდე თუ რამე სისულელე გააკეთა მოვკლავ მაგ საცოდავს- გიორგიმ თქვა და ანდროს გადახედა
-რა უნდოდა -ანდრეამაც შეკრა წარბები
-უიმე ეს ახვლედიანები რა უხეშები ხართ... სულ ჩხუბი გეჩვენებათ . გახსოვთ რომ გეუბნებოდით ძალიან მაგარი კონცერტი იმართება და ბილეთები ვერ ვიშოვეთქო ...ხოდა ბატონმა გაგამ პირველად ნორმალური საჩუქარი მიბოძა და გამახარა. არა საჩუქარს ზოგადად რა მნიშვნელობა აქ როცა გიყვარს ვინმე მაგრამ... მოკლედ ძალიან მიხარია
-გეთქვა მერე ჩვენთვის და ვაფშე დავხურავდით იმ ბარს ...
-აუ გეყოთ რა ... გავიგეთ ყველაფერი რო შეგიძლიათ . ჩვეულებრივმა ბიჭმა რომ მოინდომა და ბილეთები მიშოვა იმაშია საქმე თორე თქვენ რო შეძლებდით ვიცი ისედაც
-შენ ძაან ხარ გახარებული და დავიჯერო ერთი ბილეთით შეგაბა?
-გიორგი ნუ ხარ გლუვტვინიანი ძალიან გთხოვ ... არ მინდა გეკამათო და ხასიათი გავიფუჭო - უცებ აბზიკა ცხვირი და წამოდგა- წავალ მე ხაჭაპურს შევამოწმებ - გაკუსკუსდდა და ყველას გაუკვირდა ბათუსაც რომ ისე ლაღად ჩაუარა
-რა სჭირს ტო
-რა გადარდებს შენ ვერ გავიგე... სხვა სადარდებელი არაფერი გვაქ ნანკას ლავ სთორის გარდა?- ბატუმ თვალები დაუბრიალა გიორგის ის ჯერ კიდევ ონიანზე ფიქრობდა
-ყველაფერზე უნდა იფიქრო ადამიანმა! სანამ პრობლემის წინაშე დადგები მანამ უნდა შეეცადო აღკვეთას
-და ბატონო გიორგი რატომ არის შეყვარებული ბიჭი პრობლემა.. რას აშავებს ისეთს თავისებურად ცდილობს გოგოს გულის მოგებას. ყველას შენსავით არ უმართლებს
-მაშიკო ჩემო კარგო ნუთუ ჩემგან ითხოვ უაზრო სიტყვების სროლას და ვარდების გროვის დადგმას... მეგონა არ გიყვარდა მსგავსი რაღაცეები თორე ხო იცი რო არ მეზარება
-აუ მართლა რა შეუგნებელიხ არ ზოგჯერ .. როგორ ისულელებ თავს
-კარგი დამშვიდდით . გასაგებია ორივეს რა გინდათ, ჩემო მაშო ნამდვილად კარგია თუ უყვარს იმ ბიჭს ნანკა ,მაგრამ გიორგის ეეჭვება ეგ ამბავი და იმიტომ იქცევა ასე
-ყველაში ეჭვი რომ სეგაქვთ ეს ნორმალურია?-ანანო ცაერთო ამჯერად
-ბავსვებო შეწყვიტეთ რა... თორე ასკარად ვიძაბებით ნელ-ნელაა- დათი ჩაერია და მალევე განმუხტა სიტუაცია. ნანკა მთელი საღამო ჟღურტულებდა,მერე ვიღაცამ დაურეკა და სახლში წასვლა გადაწყვიტა. გიორგიმ უცებ ააგდო ბათუ
-მოიცა ნანკა მარტო ხო არ წახვალ.. ტაქსით რატო უნდ აიარო ბათუ გაგიყვანს აჰა გასაღები მე ანდრო წამიყვანს მოგვიანებით
-აუ მეც წამოვალ რა ბარებ- ანანო წამოფრინდა უცებ მაგრამა რ გამოუვიდა მეგობრის დახმარება, ანდრომ ხელზე დაქაჩა და უკან დასვა
-მე წაგიყვან შენ
-ანდროო
-ჩშ... არ მაფიქრებინო რომ ჩემთან ყოფნა არ გინდა
-კაი ხო ... ხვალ გნახავ ნანკა .რომ მიხვალ მომწერე- უცებ უჩურჩულა და გულაჩქარებული გოგო გაუშვა.
ფარჯიანი წინ მიაბიჯებდა უცებ რომ გაიგო ნანკას ხმა
-არაა საჭირო ჩემი გაყვანა... ტაქსით წავალ
-სანამ გაიყინები მანქანაში დაჯექი გიჯობს- უხეშად უთხრა და კარი გაუღო
-კარგი... მე უბრალოდ არ მინდოდა შენი შეწუხება
-რომმოინდომო მაინც ვერ შემაწუხებ ქალბატონო .. ასე რომ ნუ ღელავ - ისევ იგივე ტონი. უემოციო და მშრალი.
მანქანას სწრაფად ატარებდა ყოველთვის ამჯერად რაღაცაზე ფიქრობდა და ნანკას საერთოდ არ აქცევდა ყურადღებას
-ეს კორპუსია ხო?
-არა მოპირდაპირე მხარეს მეორე... ჩავალ არაუშ..
-ნუ ხარ სულსწრაფი - მანქანა იქ გააჩერა სადაც ნანკამ მიუთითა აბა ისე არ ახსოვდა ზუსტი მისამართი . სადარბაზო მანქანის ფარებმა გაანათა . ნანკა რისი ნანკა იყო ისევ რომ არ მოეხდინა საოცრება, თითები თითქოს გაეყინა ღვედი ვერ შეიხსნა, იმდენი ეწვალა ბოლოს ბათუმ მოაშორებინა ხელები და თავად შეხსნა- აჰა თავისუფალი ხარ
-მადლობა... ნახვამდის- კარი უცებ გააღო და გადავიდა. ჩანთა მაგრად ჩაბღუჯა და სადარბაზოში შევიდა. როგორც კი შეაბიჯა მასინვე ჩაბნელდა ყველაფერი , არც დაუცდია ისე გავარდა სადღაც ფარჯიანი . გაბრაზდა, როგორც ყოველთვის ახლაც სწყინდა მისი უყურადღებობა ,მაგრამ ამჯერად ბრაზობდა კიდეც. კიბე აირბინა და მამასთან შევიდა. მისი მსობლები განქორწინებულები არიან , მამა მარტო ცხოვრობს ბინაში, ის და დედამისი კი სახლში დარჩნენ.
იმ ღამით მამასთან დარჩენას აპირებდა,მაგრამ დედამ დაურეკა და შუაღამით დაბრუნდა სახლში. საძნებელში იყო ,სწრაფად გამოიცვალა და პირდაპირ გადაიცვა გრძელმკლავიანი გულებიანი ზედა . შუქიც არ ჰქონდა ანთებული ისე შეწვა საწოლში და საბანში გაეხვია . ბათუ დაესიზმრა , თითქოს ტყეში იყო და გასასვლელს ვერ პოულობდა, ეძახდა მაგრამ ვერ იგებდა მის ხმას. სიზმარში ტიროდა და რომ გაიღვიძა სულ მთლად დაცვარული ჰქონდა სხეული. არც კი უფიქრია ისე აკრიფა ფარჯიანის ნომერი და დაურეკა
-გისმენთ- მისი ძილისგან დაბოხებული ნახევრად მზინარე ხმა რომ გაიგო ამოისუნთქა
-ბათუ
-დიახ მე ვარ.. ვინ ბრძანდებით?
-მე ... უკაცრავად სხვაგან უნდა დამერეკა - უცებ გაჩერდა და მანამ გაუთიშა ცრემლმორეულმა სანამ აქვითიდებოდა. მუხლები მკერდთან მიიტანა ხელები მოხვია და ტირილი დაიწყო ,ის ფაქტი აგიჟებდა რომ მისი ხმაც ვერ იცნო. თავად მის მოახლოებასაც გრძნობდა ის კი მის ხმასაც ვერ ცნობდა, მისი ნომერიც არ ჰქონდა თუმცა რა მნშვნელობა ჰქონდა, რაში სჭირდებოდა ნანკას ნომერი. მთელი სხეული უცახცახებდა ტირილისგან. საწოლში მოიკუნტა,ბალიშს მოხვია ხელები და ასე სლუკუნში ჩაეძინა. დილით თვალები სულ მთლად დასიებული ჰქონდა, თავი უსკდებოდა და საუბრის თავიც არ ჰქონდა. არადა გამოცდა ჰქონდა და აუცილებლად უნდა წასულიყო უნივერსიტეტში. ტანსაცმელზეც არ მიუქცევია ყურადღება,თმა უბრალოდ შეიკრა და ისე წავიდა გამოცდაზე. როგორღაც ჩააბარა, ნასწავლი გაიხსენა დიდი მონდომების შემდეგ და სწრაფად დატოვა აუდიტორია. უკვე ეზოდან გადიოდა მანქანა რომ გაჩერდა მის წინ. გაგა გადმოვიდა, ვინ იქნებოდა სხვა თუ არა ის . თავიდან უღიმოდა გოგოს ,მერე მისის ახე რომ დაინახა უცებ შეეცვალა გამომეტყველება და სწრაფად მივიდა
-რა გჭირს ნანკა? რამე მოხდა? ცუდად ხარ
-გაგა... არა არაფერი რა უნდა მომხდარიყო რატო მეკითხები
-რას მაბოლებ ტო ... კარგად გიცნობ ცუდად ხარ. თვალები სულ ჩასავებული გაქ
-წუხელ ვერ გამოვიძინე და იმიტომ.. ნუ ღელავ . აბა კარგად
-მოიცა მე გაგიყვან
-არა იყოს
-წამო ტო გაგიყვან.. ძლივს დგახარ ფეხზე . არ დაგამტვრევ ნუ გეშინია - საყვარლად გაუღიმა და მანქანის კარი გაუღო. მართლა არ სეეძლო ტაქსით მგზავრობა, მძღოლის უაზრო საუბრის მოსმენა და მუსიკების ხო საერთოდ. მანქანაში ჩაჯდა. გაგაც მალე მოთავსდა საჭესთან და მანქანა დაძრა
-სახლსი მიდიხარ ხო?
-არა მამასთან მისამ..
-ვიცი ... მისამართი ვიცი - უცებ მოუჭრა და გაზს მიაჭირა -ნამდვილად არ გჭირდება ჩემი დახმარება?
-არა გაგა... გამოვიძინებ და უკეთ გავხდები - ხმაც კი შეცვლილი ჰქონდა. როგორც კი გააჩერა მანქანა მაშინვე გააღო კარი და გადავიდა- მადლობა გაგა
-არაფერს- მკრთალად გაუღიმა და კიდევ რამდნეიმე წუთს დარჩა სადარბაზოსთან . უყურებდა მიმავალ ნანკას და მიახლოებით იმდენ ხანს დარჩა რამდენიც საჭირო იყო მეოთხეზე ასვლისთვის.
ნანკა სახლში შევიდა, იცოდა მამამისი სახლში არ იქნებოდა ამიტო მსვიდად დაწვა და დაიძინა. რამდენიმე აბი ტკივილგამაყუჩებლის დალევსი შემდეგ, თორე ისე უსკდებდოა თავი აზროვნების უნარიც არ ჰქონდა. საღამოს გამოეღვიძა, მეორე დღეს გამოცდა არ ჰქონდა ამიტომ დასვენება შეეძლო. მობილურს რომ დახედა იმდენი გამოტოვებული ზარი იყო გული გაუსკდა. მაშოს და ანანოს ზარები ერთმანეთს ენაცვლებოდა, შეტყობინებები ხომ საერთოდ ვეღარ წაიკითხა . პირველის ნომერზე დარეკა და დაელოდა,თუმცა არც დასჭირვებია იმ წამსვე უპასუხა
-სად ხარ გოგო ,ცოცხალი ხარ?
-გცალიათ? დალევა მინდა ძალიან, ცეკვა და გართობა.მხოლოდ ჩვენს სამნი წავიდეთ სადმე გთხოვ ,მჭირდებით
-კარგად ხარ?
-წამოხვალთ? ხვალ გამოცდა არ გაქვთ და
-წამოვალთ აბა რას ვიზამთ. გამოგივლით ორმოც წუთში სად ხარ?
-მამასთან ვარ
-კარგი ,მიყვარხარ
-მეც ...
სწრაფად მოწესრიგდა.მუსიკას მოუსმინა შხაპის მიღებასთან ერთად და თავს აიძულა გაეცინა. თითქოს ცეკვამ და სიმღერამ ყველა უჯრედი გაუცოცხლა. მოკლე მწვანე კაბა ჩაიცვა,მაინც ზამთარი იყო და დახურული იყო ,მაგრამ ისე შთამბეჭდავად გამოიყურებოდა სულ არ სჭირდებოდა ზედმეტი რამ. მაკიაჟიც გაიკეთა ,თმა მაღლა აიწია მაღლებზე შესკუპდა და წავიდა. ტაქსი უკვე მის სახლთან იდგა ,ანანო და მაშო კი ისხდნენ და ელოდნენ. რომ დაინახეს გაეღიმათ
-აბა წავედით პირდაპრ კლუბში.დღეს ბოლომდე ვერთობით -ორივეს აკოცა და მხიარული განწყობა სეინარჩუნა.
როგოც კი შევიდნენ და თავისუფალ მაგიდასთან დასხდნენ მაშინვე დალია ერთი ჭიქა და დაიწყო მოყოლა. ყველაფერი წამში თქვა მერე მეორე ჭიქაც მიაყოლა ისევ ქვითინი რომ არ დაეწყო და ორივეს ჩაეხუტა. იმათაც დალიეს რამდენიმე ჭიქა ,ისე უბრალოდ თორემ ძირითადად ნანკა ილეშებოდა. ერად ცეკვავდნენ, გართობიტ ნამდვილად გაერთნენ. მაგიდასთან რომ მივიდნენ დაქანცულები ძმები ახვლედიანები დახვდათ ორივე ერთნაირი იყო ზუსტად იმ წამს , ბრაზს ანთხვდნენ
-ვაა ტყუპებიც მოსულან... ცოტა დაიგვიანეთ, სუუულ სუუულ ცოტა აქამდე გელოდით. დაკავებული იყავი ბატონო გიორგი? თორე ერტ საღამოს როგორ მისცემდი მაშოს დაქალებთან მარტო ყოფნის უფლებას
-ამდენი რამ დაგალევინა გოგო !
-ეი ეი ვამპირო მე ნუ მიბრძანებ რა აგერ გყავს შენი მაშო და ის არაფერს ასავებს ასე რომ შეგიძლია მშვიდად იყო
-ნანკაა შარს რატომ ეძებ სულ სერიოზული ხმით უთხრა და მკლავში წაავლო რომ არ წაქცეულიყო
-გიორგი შეეშვი ... ისე მართლა არ შეგეძლო რომ დარჩენილიყავი სადაც იყავი ? თუ ისეთი დავაშავეთ რამე რამაც აღგაშფოთა
-კაი რა მაშენკა.. მე შენი ნახვის შანსს არ ვუშვებ და შენ ბრაზდები?
-წამო წავიდეთ ... თუ თავის პონტში უნდათ გართობა და ზედმეტები ვართ ვნახავ ვინმეს ამხელა ტერიტორიაა მეორე ბოლოში დავჯდები რომელიმე გოგოსთან ერთად ...-ანდრეა წამოდგა და მიმტანს ბოთლი გამოართვა ლანგარზე რომ ედო- ამას მე წავიღებ ...
-ახვლედიანო ორ თვლაზე აქ დაჯექი თორე ფეხებს დაგამტვრევ - ანანომ ძალიან მშვიდად უთხრა, კოქტეილი მოწრუპა და ქვემოდან ახედა
-აი ეს მომწონს... ახლა შემიძლია გეცეკვო - ხელი დაავლო ანანოს და საცეკვაო მოედნისკენ წაიყვანა.
-წავედი მეც...- ნანკამ კიდევ ერთი დალია და თეძოს რხევით, ცეკვა-ცეკვით წავიდა ბრბოსკენ...
-გაბრაზებული ხარ?- ჩაეხუტა და აკოცა- გეფიცები მარტო იმიტო მოვედი რო შენთან მინდოდა...ვიცი რომ კარგი გოგო ხარ რატო არ გჯერა რომ გენდობი ,საკუთარ თავზე მეტად გენდობი - ეჩურჩულებოდა და კოცნიდა
-ვიცი... მჯერა- მაშო ჩაეხუტა და ასე იჯდა რამდენიმე წუთს .მერე იგრძნო როგორ დაიძაბა ახვლედიანი და ახედა, სახეზე ისე ჰქონდა დაძაბული ეტყობოდა რომ საშინლად იყო გაბრაზებული. იქეთ გაიხედა საითაც ის იყურებოდა და სრულიად უცხო ობიექტი დაინახა, ვინ აქამდე არ ენახა .
-ვინ არის ის ბიჭი? რამე პრობლემაა გიო?
-არავინ... უბრალოდ იცოდე რომ ცავარდეს, რამე რომ მოხდეს მინიმალურად ეკონტაქტე კარგი?
-კარგი ... მაგრამ სერიოზულია რამე? ძალიან დაიძაბე და
-არაფერი ჩემო ლამაზო ... წამო ვიცეკვოთ - ხელი ჩაკიდა სხეულზე აიკრა და მშვიდ მელოდიას სხეული ააყოლა. მაშომ ხელები მოჰხვია ყელზე, თავი მკერდზე მიადო და სრულ ნეტარებაში გადაეშვა.
ნანკა როგორღაც წაიყვანეს სახლში. ამჯერად დედასთან და თავადაც დაბრუნდნენ სახლებში. მაინც ვერ მოისვენა ,უკვე გამოფხიზლებულმა დაიწყო ღამის თბილისში ბოდიალი . საშინლად ციოდა ,მაგრამ ფიქრებში მყოფს არ შეეძლო ამის აღქმა . დედა სახლში არ იყო , მივლინებაში წავიდა შესაბამისად ნებისმიერ დროს დაბრუნება შეეძლო. უცებ პარკთან ბათუს მანქანა რომ დაინახა გული შეუქანდა. სწრაფად დააკვირდა მანქანას მაგრამ შიგნით აშკარად არ იჯდა. მერე პარკში შევიდა, კი ეშინოდა იმ სიბნელეში სიარულის ,მაგრამ სადაც ბათუ ეგულებოდა რა გააჩერებდა. უკვე საკმაოდ შორს იყო შესული გინების და ყვირილის ხმა რომ შემოესმა, გული გაუჩერდა როცა გვერდით გაიხედა და დაინახა როგორ ცემდა ვიღაც ფარჯიანს. ორნი იყვნენ , რა თქმა უნდა იგერიებდა ,მაგრამ აშკარად აჯობა ერთ-ერთმა მიწაზე დააგდო და ფეხი დაარტყა რამდენჯერმე, ფარჯიანის გინება ესმოდა , ხმაც კი ცახრინწული ჰქონდა. უცებ იარაღი დაინახა მეორეს ხელში და ლამის იქვე მოკვდა. რომ არ დაეყვირა პირზე აიფარა ხელი , ისე უცებ დაბრუნდა გიჟი ნანკა მოახერხა უზარმაზარი ტოტის გამოყენება, სწრაფად აიღო და მანძლი დაფარა. ისე მოიქნია და დაარტყა იარაღიანს ვერავინ მოვიდა გონს. მერე იარაღი აიღო და დაუმიზნა
-აა შენი...
-რაო გეტკინა? ორი ერთზე ხო მაგრები ხართ? -ისე იდგა კარგი მსროლელი გეგონებოდათ, ხმამაღლა ლაპარაკობდა ძალას იკრებდა ასე თიტქოს თავისი კივილით თავსაც იფხიზლებდა-კარგად ხარ?- უცებ დახედა ბათუს, გაოცებული რომ უყურებდა. ახლა მას ჰქონდა თვალები გაფართოებული და სიტყვას ვერ ამბობდა - ადექი წავიდეთ ... შეგიძლია ?
-იარაღი მომეცი ! -ნელა წამოდგა და ხელი გაუწოდა
-ვა ჩემი რას მოვესწარი ქალები გიცავენ უკვე ბათიკოოო - ერთ-ერთი ახარხარდა და ნანკასკენ დაიძრა- მიდი აბა პატარავ მესროლე ...იცოდე თუ არ მესვრი მერე პრობლემები შეგექმნები ჩემთვის ხელის შეშლისთვის
-ნაბიჯი არ გადმოდგა ! თუ გგონია რომ არ გესვრი ცდები , ნუ მეთამაშები გაბრაზებული ძალიან საშიში ვარ - ეს რომ თქვა ისე გადაიხარხარა ბიჭმა მოიკეცა
-ნანა იარაღი მომეცი !
-არა! წავედით ...
- ვახ რა მაგრები ხართ ტო... ეს გოგო დაცვაში გყავს ფარჯიანო?
-მოკეტე ონიანო... შენ კი წამოდი . სხვა დროს გავაგრძელებთ
-იარაღს არ დამიბრუნებს შენი თოჯინა?
-რა... გინდა რომ იარაღი მივცე? მაპატით მაგრამ ამ ნაბიჭვრ.. ხელიდან სიკვდილი არ მინდა . მანდ იდექით - უკან სვლით წავიდა მანქანისკენ. მერე ბუჩქებში მოისროლა იარაღი და მანქანაში ჩაჯდა,ბათუ სინათლეზე რომ დაინახა გაითიშა ისევ-ღმერთო ... როგორ ხარ ნაცემი. იმ ველურებმა რა გიქნეს ...სულ სისხლიანი ხარ. სროლა მოასწრეს? დაჭრილი ხარ?
-გაჩუმდი და საჭესთან დაჯექი ...ტარება ხო იცი - ძლივს თქვა და უკანა სიდენიაზე გაწვა
-მე ..კი მაგრამ
-ნანკა გაჩუმდი სანამ გავგიჟდები- უცებ ამოიბურტყუნა და მოიკუნტა.
სწრაფად დაძრა მანქანა და წავიდა. ფარჯიანი გზაში გაითიშა და ვინაიდან თავისი სახლი უფრო ახლოს იყო აღარ წაუყვანია ფარჯიანების რეზიდენციაში ,თანაც იცოდა რომ ყველანი სახლში იქნებოდნენ .
ძლივს გამოაფხიზლა და ნახევრად გათიშული შეიყვანა სახლში . დივანზე რომ დააწვინა უკვე პანიკაში იყო. სწრაფად დარბოდა ოთახებს შორის და ჭრილობების დასამუშავებლად საჭირო პრეპარატებს ეძბედა. ბოლოს როგორღაც მოახერხა სახისთვის მიეხედა,ამოცნობა მაინც რომ გამხდარიყო შესაძლებელი. მერე ტანზე დახედა ,სულ მტვრიანი იყო, პერანგი ნახევრად შემოხეული ჰქონდა და სისხლის ლაქები აჩნდა . ხელები აუკანკალდა ღილების გახსნა რომ დაიწყო
-ჩემი წამება აღარ გეყო გოგო? ისედაც მეწვის მთელი სახე... ვახ ჩემი თავიც მტკივა.. ეს შენ შემიხვიე?
-ხო ... მე მაშო რო სწავლობდა მეც მასწავლა და ...თავი დაარტყი ალბატ მაგრად და არ ადგე რა გთხოვ არ შეიძლება ბევრი მოძრაობა
-სად ვართ?
-ჩემთან სახლში
-აქ რა მინდა...
-აბა სად წამეყვანე ?დედაშენთან და მეთქვა ყველაფერი?
-კაი ნუ კივი თავი მისკდება... როდის დაიწყე შენ ამდენი ლაპარაკი - ისევ დადო ტავი ბალიშზე და ხელები შემოიჭირა-უნდა წავიდე ...
-არსად არ წახვალ! -ეს რომ უთხრა წარბები მაღლა აზიდა ფარჯიანმა და ისე ამოხედა ისევ დაიბნა- მე ... იმის თქმა მინდა რომ ვერ წახვალ . ახლა სხვა ჭრილობებსაც გავწმენდ და მერე ტკივილგამაყუჩებელს მოგცემ რომ დაიძინო - პერანგის ღილების გახსნა განაგრძო, თითები უკანკალებდა .ბათუ ჯერ უყურებდა მერე ხელებზე მოუჭირა და მოისორა
-ასე თუ გააგრძელებ ვერასდროს გამხდი ! ერთი გაქაჩა და ბოლომდე ჩახსნა, ნუ ღილები რომლებიც მრთელი იყო ისინიც მოწყდა ,მაგრამ არამგონია ეგ დასწირვებოდა კიდევ - იცოდე ძალიან რომ დააწვე ...
-არა... ფრთხილად გავწმენდ - თვალების ფახუნით უთხრა და სპირტიანი ბამბა მოუსვა გაკაწრულზე. მეორე ხელი ინსტიქტურად დაადო მუცელზე და რომ გააჟრჟოლა ისე მოაშორა თიტქოს ცხელი ღუმელი ყოფილიყო .
-მტკივა
-არ გეჩხუბა და არ გეტკინებოდა... რომ გირტყამდა მაშინ არ გიყვირია ამდენი
-შეგაგინო შენც და მაგით დავმშიდდე თუ რა გავაკეთო !
-ნუ მიყვირი!
-არ გიყვირი ,მტკივა და ვერ ვაკონტროლებ ხმას
-ნუ წუწუნებ მაინც .. საერთოდ მე სისხლის მეშინია მაგრამ გეხმარები მგონი -უცებ დაიხია უკან და თითქოს მერე გაახსენდა თავისი ფობიის შესახებ- ჯანდაბა.. ოღონდ ახლა არა ,ოღონდ ახლა არ შეწუხდე ნანკა - სისხლიან ხელებს რომ დახედა თვალები დახუჭა და მაგიდაზე დაჯდა. ტვლა დაიწყო
-რა გჭირს ტო
-ჩშ... მალე დასრულდება..არაფერია შევძლებ არაფერია - ჩუმად იძახდა . ღრმად სუნთქავდა მერე ხელები გაიწმინდა და ბათუს დახედა-აქ ხო ვერ დაიძინებ.თან დედა მალე დაბრუნდება დილით უნდა ჩამოფრინდეს და წამომყევი
-უნდა დამმალო? - ფრთხილად წამოდგა და დაჟეჟილ მუცელზე მიიჭირა ხელი კიდე შეიკურთხა ონიანის მიმართულებით და დივანს დაეყრდნო. ნანკამ მოხვია ხელი ისე რომ საყრდენის ფუნქციას ასრულებდა მარა ამ პატარა გოგოს როგორ უნდა წაეყვანა ფარჯიანი. გაეცინა ბიჭს და კიბის სახელურს დაეყრდნო
-რა გაცინებს ... ტვინი აგემღვრა მგონი
-ნამცეცა ხარ ... მართალია დათი
-ოო - ტუჩები დაბრიცა და გაიბუტა. საძინებლის კარი შეაღო და შეიყვანა. საწოლზე დასვა და მხარზე შეუცურა ხელი
-რას აკეთებ...
-გახდას ვცდილობ.. არ ვაპირებ ჩემს საწოლში ასე ამოსვრილი დაგაწვინო
-მე თვითონ ... ნუ კანკალებ ისედაც ცივი გაქ ხელები - უცებ გაიწია და პერანგი სწრაფად მოიშორა მერე ფეხსაცმელიც და შარვალზე რომ მიდგა ჯერი ნანკა უცებ შებრუნდა
-სააბაზანოშ რომ მივარდებოდი მაშინ შიშველი ვიყავი ისე და ახლა მაცვია
-მე... მე რა შუაშია- უცებ შებრუნდა და ისევ დახუჭა თვალები - მაშინ რა ვიცოდი ...
-რა შიშველი თუ დავიბანდი? შენ საცვლებით იღებ შხაპს? საინტერესო სანახავი იქნება
-ამდენი საუბარი როდის დაიწყე ფარჯიანო?
-შენ ხმას როდიდან უწევ ჩემთან საუბრის დროს?
-დღეს სხვათაშორის იარაღით ვემუქრებოდი ვიღაც გიებს და შენ ხმამაღალ საუბარზე მელაპარაკები? -გაიოცა უცებ და წამლის ძებნა დაიწო. როგორც იქნა იპოვა და მიაწოდა წყალთან ერთად
-ყველაფერი იასამნისფერი რომაა რამე მუღამია?- ჭიქაც იასამნისფერი ყვავილებით რო მისცა გაიცინა
-მიყვარს ეს ფერი... იასამნები მიყვარს
-იასამნის სურნელიც იმიტომ გაქვს? - ეს რო უთხრა უცებ შეცბა- რა ?იმდენი სუნამო გასხია ყველგან იფრქვევა შენი სურნელი
-გირჩევნია დაიძინო 6 საათია
-შენ არ იძინებ? ხვალ გამოცდა არ გაქ?
-კი ... ამათ მივალაგებ და დავძინებ - უცებ აიღო მისი ტანსაცმელი და სანაგვეში ჩაუძახა
-მე რა ჩავიცვა ასე წავიდე?
-იწექი მანდ და დაიძინე რა ...მივხედავ მე მაგ პრობლემას - დაღლილი ტონით უთხრა და გავიდა. სისხლიანი ბამბები აიღო.ყველაფერი მიალაგა და დასვენება რომ უნდოდა იმ წამს შევიდა დედამისი
-ნანკა? ამ დროს რა გინდა აქ?
-დედააა.. დაბრუნდი უკვე? რა სიურპრიზია.. ემგონა უფრო გვიან ჩამოხვიდოდი
-რა გვიან არ გითხარი 8 ზე მოვალთქო?
-აა ხო? გადამავიწყდა უცებ. კაი წავედი მე დავიძნებ დაღლილი ვარ მეძნება, დილიდან ვკითხულობ და
-რა დილიდან ...
-5 ზე გამეღვიძა ხო იცი რა გიჟი ვარ .. მეთქი რა გავაკეთოტქო და კითხვა დავიწყე0 ტან არბოდა ზემოთ და თან ტყუილებს ისროდა- საძნებელში უცებ შევიდა კარი ზურგს უკან მიხურა და გადაკეტა. ფარჯიანის დანახვა იასამნისფერ საწოლში სასაცილო იყო, გაეღიმა და მერე მის განიერ მხარ-ბეწს რომ მიაპყრო მზერა ნერწყვის დიდი გუნდა გადააგორა. მიხვდა რომ თუ არ გამოიძინებდა მეორე დღისთვის ვერ მოემზადებოდა და ჩაიჭრებოდა . სააბაზანოში გამოიცვალა და ბათუს გვერდით ფრთხილად დაწვა,ცოტა ხანს აკვირდებოდა მის ჭრილობებს ისე უნდოდა სათითაოდ დაეკოცნა და მისი ტკივილი გაეყუჩებინა,თვალები აუბრჭყვიალდა ,სწრაფად დახუჭა და მალევე ცაეძინა.
ყველაზე გიჟური ღამე იყო მის ცხოვრებაში...
დიდხანს არ გაიღვიძებდა კაკუნს რომ არ გამოეფხიზლებინა
-ნანკა რატომ გაქვს კარი ჩაკეტილი? ნანკააა დე რას აკეტებ მანდ გააღე კარი
-რა ხდება ...სააბაზანოში ვარ
-ეს კარი რაღატო ცაკეტე ვინ შემოგივარდებოდა აქედან.. რა გადარეულიხ არ შვილო
-რა გინდოდააა
-ის მანქანა ვისია სადგომზე რომ დგას
-ის... წუხელ მეგობრებთან ვიყავი და ფეხით რომ არ წამოვსულიყავი მანქანა გამომატანა დედა - უცებ მოიტყუა ისევ და თავი ბალიშში ჩამალა. ბათუს უკვე ეღვიძა და იღიმოდა
-კაი წავედი მე სამსახურში ჭკვიანად იცოდე...სახლი არ გადაწვა .კაფეში ისაუზმე თუ ევრ მოამზადებ გესმის?
-კაიიი
-ყოჩაღ შენ ...პატარა ტყილების გუდა ყოფილხარ
-სულაც არა... ძალიან საჭირო თუ არაა არ ვიტყუები
-კაი გეხუმრე ნუ ბრაზდები... ჩემი მობილური დაიმსხვრა და მათხოვებ შენსას?
-კი ახლავე- ისე უცებ წამოვარდა ჯინსიდან მობილური რო ამოეღო სულ დაავიწყდა მოკლე ზედა რომ ეცვა და არ უნდა გადახრილიყო . საწოლთან რომ მივიდა და მობილური მიაწოდა ბატუს მზერას წააწყდა ფეხებზე რომ აკვირდებოდა და ლოყები აუხურდა. საწოლში სწრაფად დაბრუნდა და საბანი დაიფარა . ბიჭმა მობილური გამოართვა და გიორგის დაურეკა
-გისმენ ნანა
-მე ვარ..
-რა გინდა ბიჭო ნანკასთან გაურეკე შენ?
-დაწყნარდი.. მოდი რა ნანკასთან ვარ სახლში
-ბათუუ
-მოდი ბიჭო და მოგიყვები ნუ შემეც... ახლა - უცებ დაუყვირა და გაუთიშა
-რა საუბარის მანერაა..
-გაღიზიანებული რომ ვარ ვერ ვაკონტროლებ ბოდიში ...
-კარგი არაუშავს... მე ჩავალ საუზმეს მოვამზადებ . სააბაზანო აქაა ... - უცებ წამოდგა ტანსაცმელი აიღო . სწრაფად მოწესრიგდა და ოთახი დატოვა .
არაფრის მომზადება იცოდა და კვერცხი შეწვა მხოლოდ. ტოსტები დაწვა . ჩაი გააკეთა და ლანგარზე დაალაგა. ჯემიდ ა პურიც დადო ესენი თუ არ მოეწონება ამას მაინც შეჭამსო. გიორგის მივიდა ამ დროს.
-რა უნდა გოგო იმას აქ
-შე ავადმყოფო რა იფიქრე - უცებ გააფართოვა თვალები და ლანგარი მიაჩეჩა ხელში- მიბრძანდი ჩემ ოთახში და ნახე რაც უნდოდა ... უაზრო - გაბრაზებულმა აქცია ზურგი და მისაღებში დაჯდა დივანზე
-კაი ტო რას ბრაზდები
-მომშორდი!
-კაი მერე დაგელაპარაკები - ზემოთ ავიდა. ბათუ რო დაინახა თვალები გაუფართოვდა
-რას გავხარ შე ჩემა
-ონიანი და მისი ფინია შემხვდნენ გუშინ... -დაიწყო და ყველაფერი მოუყვა. ახვლედიანი თან ბრაზობდა თან უყურებდა და ჯერ ხო იასამნისფერებშ ჩაფლულ ,ყვავილებში ჩაკარგულ ბათუზე ეცინებოდა თავადაც რო ჩალურჯებული იყო მარა ნანკას ნამოქმედარმა გააგიჟა- რა გაცინებს ბიჭო სასაცილოა? გოგომ გამომაშტერა გეფიცები
-რომ გეუბნები გიჟდება შენზეთქო არ მისმენ და ...
-მოკეტე!
-საყვარელი ხარ იასამნისფერ ყვავილებში ჩაკარგული იცი?
-გააჯ... ის მითხარი რა უნდა ვუყოთ იმათ
-არაფერი... ვიძიებ საქმეს . მე დარტყმას არ განვახორციელებ და ევცადოთ თავი დავიცვათ, თუ რამე ნანკა გაიყოლე რა და
-ახვლედიანო!
-კაგრი ხო ... გამოჯანმრთელდი აბა მალე და მერე ვეჩხუბოთ
-მტოვებ?
-აბა რა ვქნა ასე რო გამოჩნდე რას ეტყვი თორნიკეს ვის ვეჩხუბეო... იყავი აქ გიფარებს გოგო სამადლოდ და რა გინდა იწექი უყურე ტელევიზორს ეცათავე შენს ნაშებს და რო მოშუშდები გამოდი მერე . ნუცას მე დავამშვიდებ ყველას ეგონება რო ერტობი სადმე
-მარტო?
-კაი მეც დავიკარო ახლა? მე ვეტყვი მაშოს ვერ ვღალატობთქო
-კი დაგიჯერებენ...
-მოკეტე ახლა... წავედი მე ჭამე ეს .იმედია არ მოგკლავს
-დამირეკე მერე რა მოხდება მაინც
-კაი
-აუ რა შარსი ვარ ტო- ძლივს გადაბრუნდა და ბალიშში ჩაყო სახე.იასამნის სურნელი იგრძნო და უფრო ღრმად შეისუნთქა . ახლა გაიაზრა რომ ნანკას სურნელი ძალიან მოსწონდა . უცებ გაფანტა აზრები, ლანგარი აიღო და ჭამას შეუდგა. ტოსტებს რო შეხედა გაეცინა. დანარჩენი მიირთვა და უკან გადადო ლანგარი. მერე ელოდა ნანკას ,როგორც იქნა ნაბიჯების ხმა გაიგო და პარკებით რო შემოვიდა გაუკვირდა
-სად იყავი..
-ტანსაცმელი მოგიტანე... აი ტელეფონიც შენი ნომერი აღვადგენინე - ყუთი დაუდო საწოლზე და პარკები სავარძელზე დადო
-ასე უცებ როგორ მოახერხე... არ იყო საჭირო . ფული სად გქონდა
-დედაჩემი ყოველთვიურად მაძლევს ფულს... მაამჩემიც და ნუ ღელავ. ისე როგორ ხარ - საწოლზე დაჯდა და ერთერტთი პარკიდან მალამო ამოიღო- ეს მოგიშუშებს ჭრილობებს - ფრთხილად წაუსვა .მერე მეორე მალამო დალურჯებულ ადგილებზე გადაუსვა და ტუმბოში ჩადო ყველაფერი
-მადლობა.... - ოთახიდან გადიოდა ბათუს ხმამ რო გააჩერა
-არაფერს... ამას წავიღებ მე - ლანგარი აიღო უცებ და გავარდა,ფარჯიანს ჩაეცინა . ისევ ჩაძვრა საწოლში და დაიძნა. რა ენაღვლებოდა, ამისთვსი ხო პრობლემა და კომპლექსი არ არსებობს. ნანკას ბალიში მოიქცია ხელებში სახე შიგ ჩარგო და ისე დაიძინა.
ქალბატონი რომ დაბრუნდა ოთახში და ეს სცენა დაინახა გაეღიმა . მერე ძალა მოიკრიბა მაგიდასთან დაჯდა გადმოალაგა წიგნები და მეცადინეობას შეუდგა. შიგადაშიგ გახედავდა მძინარეს და ბედნიერებით იბერებოდა. ასე ჩალურჯებულიც რო მოსწონდა ეგ იყო მაგარი.
მაგიდასთან ვერ გაძო და ხალიჩაზე გადაინაცვლა, მალე დამჯდარმა ვერ გაძლო და მუცელზე დაწვა, ფეხები მოკეცა წიგნს ისე კითხულობდა თან ფანქარი ჰქონდა პირში ,ხაზავდა მნიშვნელოვან რაღაცეებს, მერე თმამ შეაწუხა იმ ფანქრით აიკეცა. ზურგზე დაწვა ფეხი ფეხზე გადაიდო წიგნი მიაყუდა ფეხებზე და ისე განაგრძო კითხვა. ბათუ დიდი ხანი უყურებდა და ღიმილს ვერ იკავებდა. მერე რო მიხვდა კიდე საინტერესო რამეებს გააკეთებდა გადაღება დაიწყო . ფოტოებს უღებდა და ბოლოს სარკის წინ გრძელ ტყავის სკამზე რომ გაწვა იქ დაასრულა მეცადინეობა. უცებ დახურა წიგნი და წამოდგა ბათუ რომ დაინახა როგორ უყურებდა უცებ აებლანდა ფეხები ერთმანეთში და პირდაპირ ხალიჩაზე დავარდა. თმები გაეშალა და რამდენიმე წამი ასე ეგდო უკანალგაბზეკილი და თავს იწყევლიდა
-კარგად ხარ?
-ამ კი... პირველად ვეცემი თუ მეორედ- უცებ წამოსწია თავი,სახეზე ჩამოყრილ თმას სულისეუბერა და წამოდგა. წელი ტკიოდა ხელით დაიზილა და მაგიდაზე დააგდო წიგნი. -დიდი ხანია გაიღვძე? რამე ხო არ გინდა
-არ ახლა გავიღვიძე- უცებ მოატყუა და გაუღიმა ,მერე ტუჩი ეტკინა და სახე დამანჭა
-ძალიან გტკივა?
-რომ ვიცინი კი ,ისე არა
-გშია?
-სიმართლე გითხრა კი...მაგრამ ტოსტების მსგავსად თუ აკეთებ ყველაფერს არ მინდა ონიანის ტყვიას გადარჩენილი შენი ხელით მოვკვდე
-არა მე მზა საჭმელი ვიყიდე... უბრალოდ გავაცხელებ და - სწრაფად გავიდა. მალევე დაბრუნდა თავადაც მიუჯდა გვერდით და დაეწვია.
-საჭმლის კეთება არ იცი თუ გეზარება
-საერთოდ არ ვიცი ელემენტარულის გარდა ... კვერცხს ვწვავ, ჩაის და ყავას ვაკეთებ და ტოსტი გამომდის თუ ყურადღება არ მეფანტება და არ მავიწყდება. შენგან განსხვავებით არაფერი გამომდის
-ჩემგან განსხვავებით ? შენ რა იცი რო მე ვამზადებ?
-მე... არ მახსოვს მგონი მაშომ თქვა ერთხელ - უცებ დაიბნა და საწოლიდან გადაბობღდა- ამათ ჩავიტან- სწრაფად წაცუნცულდა და უკან ხილით სავსე თეფშით და ტკბილეულით დაბრუნდა, ბათუს საყვარელი წვენიც გაემზადებინა და ყველაფერი ტუმბოზე დადო
-იმედია მოგეწონება- ბათუმ კი მიხვდა რომ განგებ მოიტანა მისი საყვარელი საჭმელი,მაგრამ არ შეიმჩნია.
-ასე თუ გავაგრძელებ ღიპით წავალ შენი სახლიდან...
-შენ ღიპით? მეეჭვება
-დედაშენი რომელ საათზე დაბრუნდება?
-გვიან... ალბათ რვაზე ან ცხრაზე .აქ არ შემოვა , მოწესრიგდება და მალევე დაიძნებს
-კარგი... ანუ დამალვა არ მომიხდება
საბანი გადასწია და წამოდგა . ნანკა უკან სებრუნდა , მანამდე წიგნებს ალაგებდა და რომ დაინახა სად გაურბოდა თვალები ღმერთმა უწყის
-შხაპის მიღება მინდა და შეგიძლია პირსახოცი მომცე? ეს ტანსაცმელი ჩემი ზომაა თუ უნდა შემომასკდეს ტანზე- არ მიაქცია ნანკას აწითლებულ ლოყებს ყურადღება პარკებში ჩაიჭყიტა და ზომებს რომ დაკავირდა ყველაფერი ზუსტად იყო. ერთ-ერთ პარკში საცვლებიც რო იპოვა ჩაეცინა. ნანკას გახედა და ძლივს შეიკავა სიცილი მისი აწითლებული ლოყების დანახვისას. გოგო უცებ შებრუნდა და პირსაცხოცი მიაჩეჩა
-აი გამომართვი ...
-გმადლობ- მხარზე გადაიდო პირსახოცები და კარს მიღმა მიიმალა. ნუ ნანკას მზერა მიჰყვებოდა ბოომდე. უცებ ამოისუნთქა და სკამზე დაეშვა
-გულო რას მიშვები? გინდა გასკდე და მოვკვდე ხო? ცოდა დამშვიდდი-ამოიკნავლა და გაწვა ტყავის სკამზე. ნუ ფაქტობრივად იჯდა მაგრამ მუცელი და თავი ზედ ედო. ხელები იატაკზე ჰქონდა ჩამოშვებული,საინტერესოს ანახავი იყო. მერე წამოდგა, თავი ტკიოდა და იფიქრა სანამ განვაახლებ მეცადინეობას მანამ გავერთობიო. სიმღერა ჩართო და ცეკვა დაიწყო იმ იმდეით რო ბათუ კიდევ დიდხასნ არ გავიდოდა. სხეულს მოხერხებულად ამოძრავებდა და ტრიალებდა. ბათუს სიმღერის ხმა რომ შემოესმა მიხვდა რასაც აკეთებდა გადარეული ქალბატონი. ცოტა ჩქარა გამოვიდა, რამდენიმე წამი უყურებდა მერე დაიძრა და ამ დროს შემობრუნდა ქალბატონი ისე სწრაფად რომ პირდაპირ ბატუს დაეჯახა, თან უბრალოდ კი არ დაეჯახა, ხალიჩის ბოლოსთან იდგა ხალიჩა უკან გაიწია ისიც მიჰყვა და თანდათან დასრიალდა ძირს ,ინსტიქტურად მოხვია ხელები ფარჯიანს სადაც შეძლო და ბოლოს ნახევრად გაშხლართული იდგა ცხვირი ბათუს მუცელზე ჰქონდა მიკრული ხელები კი წელზე შემოხვეული . რამდენიმე წამში მასშემდეგ რაც მიხვდა რომ არარ ეცემოდა,თავი უან გადასწია და საწყლად შეკრა წარბები კნუტი იყო იმ წამს ,დასჯას რო ელოდება .ბათუ ზემოდან დაჰყურებდა თან მის მკლავებს იყო ჩაფრენილი და სიცილს ძლივს იკავებდა ბოლოს ამდენი რამის მერე ერთიანად იხეთქა . ხელი მოხვია იმას რომ არ გაჩხლართულიყო თავადაც ხალიჩაზე დაეშვა ნანკაც გაიყოლა და ბოლო ხმაზე იცინოდა.
-ღმერთო აღარ შემიძლია... როგორ ხარ ასეთი ჰა? ვაიმეე ეს რა იყო
-ნუ დამცინი რა.. განგებ ხო არ მინდოდა
-არა რას ამბობ განგებ როგორ გენდომებოდა მაგ პოზაში ყოფნა- ხელები მაღლა აღმართა და ისევ ახარხარდა -ვახ ჩემი ყველაფერი მტკივაა.. ააა - ტუჩები მოკუმა და ისე იცინოდა- ძაან სახალისო ვინმე ხარ- უცებ გაჩერდა და აციმციმებული თვალებით გახედა ნანკას,რომელიც ვერაფერს გრძნობდა მხოლოდ მის სურნელს, ბათუს სურნელს რომ ერეოდა და იმდენად გამაბრუებელი იყო გონებას უბინდავდა. ლამის კნუტივით დაიწყო კრუტუნი სიამოვნებისგან ,მაგრამ გაუფრინდა ბათუ და დარცა მარტო . ვაჟბატონი საწოლზე გაწვა ისევ ამჯერად ზემოდან და ხელები თავქვეშ ამოიწყო. ერთი ამოიხვნეშა და მუცელზე დაწვა, თავი ჩამალა და ასე იწვა რამდენიმე წამს სანამ მანქანის ხმა არ გაიგო.მერე უცებ წამოვარდა და ქვემოთ ჩავარდა, დედამისს რომ დახვედროდა. სულ გადაავიწყდა თეფშების დარეცხვა, ქალბატონმა რომ ნახა ამდენი ჭურჭელი გაუკვირდა
-ამდენი რამე შენ ჭამე ნანკა? რა ხდება დიეტაზე აღარ ხარ?
-ხო იცი როგორ ვიცი ერთ ჭამაზე დიეტაზე ვარ მერე არარ... მარტოა რა გოგოები იყვნენ
-გამოცდებია რ აქვთ იმათ?
-შემოირბინეს ვჭამეთ ვიჭორავეთ და წავიდნენ.დავრეცხავ ამათ ხო> მერე უნდა ვიმეცადინო ისევ
-კარგი ...წავალ მე ზემოთ -ლოყაზე აკოცა შილს და წავიდა. ნანკამ მართლა დაიწყო ჭურჭლის რეცხვა, უცებ დედამისის ხმა რომ გაიგო
-ნანკაა
-ხო დე
-სააბაზანოში შევედი შენი სარეცხის ასაღებად და ამას რა უნდოდა შენს ყუთში?- თითიტ ეჭირა ბათუს ბოქსერი და გაცოფებული უყურებდა. იმის გააზრებაზე როგორ დაიმალა საერთოდ ბათუ ისე რომ ეკა შევიდა ოთახში მერე სააბაზანოშ და არ დაუნახავს ფარჯიანი გონებას უკარგავდა
-მე .. ეს... ეს
-რა ეს ნანკა ... რას ნიშნავს ეს . რა უნდა ბიჭის საცვალს შენს სააბაზანოში მიპასუხე ახლავე
-რა გაყირებს დედა? ვინმე რომ მყოლოდა მოყვანილი საცვალს ხოა რ დავატოვებინებდი რა ვიცი მე რა უნდა ... აა როგორ არ ვიცი წყნეთში რომ ვიყავი გოგოებთან ერტად ხო იცი.. ხოდა -თანდ ადიოდა თან ხელებს იქნევდა. მერე მსიაღებსი გავარდა დრო რომ გაეწელა ფიქრისთვის
-მერე?
- მერე..მერე წყნეთში ხო ცივა დედა... ცივა და მე დამავიწყდა ...დამავიწყდა მეორე საცვლის წაღება და ახვლედიანს წავართვი ეგ - უცებ მიაყარა და კიბეზე ავარდა
-რააა ნანკა მოგკლავ...გოგო სენ ნორმალური ხარ? ბიჭის საცვალი გეცვა? სად მიგაქ ეგ
-იცი რა კომფორტული იყო? გამითბო ყველაფერი დედა... გავრეცხავდ ა ისევ ცავიცვამ რა იყო ამაში გასაოცარი რანაირი ქალი ხარ დიდი ამბავი ახლა . მარკა ჰქონდა ნუ გეშინია - უცებ მიაყარა გაეკრიჭა და ოტახში სევარდა. კარი ისევ ცაკეტა და გულამოვარდნილმა მიმოიხედა ოთახში-უცებ სიცილის ხმა რომ გაიგო კარადა გააღო
-კომფორტული იყო?- პირზე აიფარა ხელი ფარჯიანმა და ნანკას ხელში ჩაბღუჯულ ტრუსს შეხედა .იმანაც რო დახედა უცებ დამანჭა სახე და მოიფრიალა სადღაც - როგორ ექცევი ჩემს საცვალს რა წესია? მეც უნდა გადავყარო შენი საცვლები?- ყუთში ჩადებული ტანგა ამოიღო და საჩვენებელ თითზე ჩამოიკიდა - ამას როგორ იცვამთ ვერ ვიგებ.... ჩემი არ ჯბია? ცადე ისე ჩაცმა მართლა
-გეყოფა ფარჯიანო ჩემი დაცინვა... და გამოეთრიე მანდედან
-რატო სიანტერესო რაღაცეები დევს იქნებ და რას წავაწყდე... -ფეხები მოკეცილი ჰქონდა ერთი ყუთი აიღო და ფეხზე დაიდო -ესნი აქ რატო გაქ ..აა ახლები ყოფილა - ამჯერად გამჭირვალე პენუარი აიღო და წარბაწეული დააკვირდა- ამას საერთოდ რატომ იცვამ შიშველმა დაიძნე ბარემ
-უკაცრავად ზედმეტი ხომ არ მოგდით ბატონო ბართლომე? იქნებ თქვენს კარადაში ვზივარ და ვიქექები თქვენს საცვლებში და ბოლოს ხომა რ გაწუხებთ?
-მოხურე კარი ... და აღარ შემაწუხებ მაგაზე დარდოობ?
-ვაიმეე ახლა მოგკლავ გეფიცები. ასე არასდროს მოგიშლია ჩემთვსი ნერვები .თავი რომ დაარტყი იმან იმოქმედა? რა ჯანდაბა გინდა ამათთან- ყუთი აართვა და კარი ფარტოდ გააღო- გამოდი ახლავე
-კარგი ხო ნუ ჩხავი თავი მტკივა... - წარბები შეკრა უცებ და გამოვიდა - საყვარელს დამალავ რო რამე დიდი კარადაა.შენი პაწაწინა გაგა ხო საერთოდ თავისუფლად შეეტევა
-გაგა რა შუაშშია და პაწაწინა როგორაა იმხელა კაცი...
-ოჰ გაიფოფრა უცებ.. დამშვიდდი უცებ ამერია სიმაღლე და სხვა ორგანოს პარამეტრები
-შენ... შენ.. უზრდელო !
-ბათუ კი ხალისობდა მთელი ეს დრო ,ნანკა კი ჭკუაზე აღარ იყო . ვეღარ გაეგო ასეთი ბათუ ერჩივნა თუ ის საერთოდ რომ არ ელაპარაკებოდა. მაგრამ ახლა როგორ გაძლებდა დალაპარაკების გარეშე. სწრაფად დახურა კარადა და ხალიცაზე დაგდებული მისი საცვალიც ამჯერად ნაგვის ყუთში ჩააგდო
-ჩემი საყვარელი საცვალი... როგორ გადააგდე
-ზუსტად ეგეთებია მაგ პარკში და გაჩუმდი ბოლოს და ბოლოს
-რომ კივი უფრო სასიამოვნოს ისმის სენი ხმა იცი? -ბალიშები ააფუმფულა და მიეყრდნო- ტელევიზორს ჩავრთავ შეიძლება?
-ოღონდ გაჩუმდი და რაც გინდა ის გააკეთე
-ნანკააა.. ისევ ჩაკეტე კარი? რა უბედურებაა რა გჭირს გოგო
-აუ დედაა გევედრები ამდროვე ცუდად ვარ უნდა გამოვიცვალო და დავიძნო
-შიშველი არ მინახიხარ თუ რა არი... სიე საცვლებით დატანტალებ სახლში და ახლა იკეტები?
-დედაა
- რა დედა იმ დღეს რო შემომივარდი კაბინეტში შენი ყვავილებიანი საცვლებით სკაიპით რო ველაპარაკებოდი კომპანიონს და გადარიე ის ბიჭი მასინ არ გადარდებდა ასე მითხარი დიდი ამბავი ახლა ვიღაც შვედს თუ ვაყლაპიე ნერწყვებიო და ახლა კარს მიკეტავ მე
-ღმერთო რა დაგიშავე რა- ბათუმ ისევ რომ გადაიხარხარა სახეზე ხელები აიფარა
-რა ხმაა გოგო ! ვინმეა მანდ?
-ტელევიზორს ვუყურებდი ...
-ნანააა იცოდე გავგიჯდბეი ახლა ...გაარე კარი საქმე მაქვს მართლა ... ის ბიჭი ვნახე დღეს რა ჰქვია? გაგა დე როგორი კაგრი ბიჭია ზრდილობიანი, სიმპათიურიცაა კარგი აღზრდილი რა ჯანდაბას უწუნებ გოგო
-ნუ კივი ეკა .... კარისკენ წავიდა და გამოგლიჯა. მერე უცებ მიხურა და გაიყვანა დედამისი კიბისკენ. ბათუს მაინც ესმოდა ხმა
-არა მართლა რას უწუებ. მანქნაა გამიფუჭდა მაგან გამოიარა გამჭრეა,მერე მიხდვა ვინც ვიყავი და წაგიყვანთო. ხელოსანთან წაიყვანა მანქანა და რა ვიცი მე გადამყვა თან ... როგორი კარგი მოსაუბრეა .მაგაზე უკეთესს ვის მოეწონები შე გადარეულო
-დედა აღარ გეყო?ბავშვი ვარ მე ჯერ თუ ვერ მიტან სახლსი და ჩემი გაშვება გინდა მამასთან გადავალ
-რას სულელობ თუ იცი..უბრალოდ იქნება კაცმა მაინც გშველოს და დაგაწყნაროს სანამ სულ გაგიჯდები
-დედააა
-ნუ ჩხავი ხო კაი წავედი დავიძნებ მე ... ის მართლა გეცვა?- უცებ სემობრუნდა და სახე დამანჭა
-აუ დედაა
-კაი ხო ნუ მიბღვერ...ძ ალიან დავირალე მეძინება საშინლად - ოთახში სევიდა და ნანკაც დაბრუნდა უკან.
ბათუ ფეხზე მდგომი დახვდა .
-მისმენდი?
-შენ არა დედაშენს ვუსმენდი... მართალია სიე მსვენიერი ბჭი გაგა..რატო არ მოგწონს
-რა შენი საქმეა ფარჯიანო? იქნებ მომწონს და უბრალოდ ვერ ვუტყდები
-მადროვე ჯერ გამოვჯანრმთელდე და მერე გამოუტყდი რას იფიქრებს მე თუ ვუყვარვარ სხვას რატო უვლის და იწვენს გვერდით ნახევრად შიშველსო ...
-შენ ტელევიზორის ყურებას აპირებდი
-ჩამრთველი ვერ ვიპოვე ...
-აჰა- ჩართო და პულტი მიაწოდა... თვითონ მაგიდასთან დაჯდა და ტესტები აიღო . კითხულობდა რამდენიმე წუთი...ერთი საათი ისე გავიდა ბათუსთვის არც გაუხედავს. ტავიდან კი უყურებდა რაღაც გადაცემას ფარჯიანი,მერე მოიწყინა და ისევ გადაწყვიტა გართობა . დაიწყო საჭირო არხის ძიება და როგორ იქნა იპოვა ჯერ ხმადაბლა ჰქონდა, მერე უცებ აუწია და ნანკა ლამის აყირავდა სკამიდან ქალის ყვნესა რომ გაიგო . თვალებგაფართოებულმა გახედა ფარჯიანს, „დიდი ყურადღებით“რომ უყურებდა ეკრანს და ნამდვილად იკავებდა სიცილს . ჯერ გაჩუმდა, იფიქრა მეშლება და გადართავსო , მერე ისევ რომ აუწია ხმა და საწოლში წამოჯდა უცებ წამოვარდა ფეხზე და ეკრანის წინ დადგა
-შენ სულ შეიშალე ფარჯიანო? რას აკეთებ
-უი სულ დამავიწყდა რო შენც აქ იყავი... გაიწიე ერთ წუთს მნშვნელოვანი მომენტია
-გოლი გააქვს თუ რა ხდება... ახლავე გადართე
-რატო ტო ...
-სენ ავადმყოფი ხო არ ხარ..
-არა? -შეიცხადა და გვერდით გაიწია ეკრანი რომ დაენახა.ნანკა ისევ სებრუნდა და სულ დაავიწყდა ხმა რომ გავიდოდა დედამისის ოთახში. არც დააყოვნა კარის სახელურის დაწევამ, კიდევ კარგი დაკეტილი იყო
-ნანკა რა ხდება მანდ... ნანკა ახლავე გააღე თორე გეფიცები გასარებს ვიპოვი და შემოვალ- ქალი კიოდა კი არ ლაპარაკობდა.ხმა ისე ისმოდა აბა რა იქნებოდა. სიტყვები რო გაიგო ხო საერთდ შეიშალა. პულტი მაინცადამაინც მაშინ გადაუვარდა ფარჯიანს,ელემენტები გამოცვივდა ნანკამ უცებ გამოგლიჯა შტეფცელიდან სესაერთებელი და გულაჩქარებული, გაგიჯებული გამომეტყველებით მიეყრდნო კედელს. -ნანკაააა ...
-ღმერთო ახლა რა ვუთხრა ..რა ვქნა ახლა... დაიმალე ახლავე -უცებ წამოაგდო ფარჯიანი,რომელსაც რაღაც ეტკინა და დაიკვნესა- ვაიმე გეტკინა ?
-არაუშავს... - ისევ კარადაში შეძვრა და კარი მიხურა. ეკა ისევ კიოდა ქალი გიჯს გავდა კარი რომ გაუღო ნანკამ. არც დააცადა ისე შევარდა ოთახში ყველაფერი მოიარა საწოლის ქვეშაც კი შეიხედა. აივანზე გავიდა .ბოლოს ნანკა გამოფხიზლდა და თავად შეუტია
-დედა რას აკეთებ? სულ არ გრცხვენია? ასე როგორ იქცევი არ მიცნობდე მაინც
-ნანკა..
-არა დედა ხმა არ გავიგო... საერთოდ არ მენდობი? არ მიცნობ? რა გგონია რომ აქ ვინმეს მოვიყვან და ...ღმერთო თქმაც არ შემიძლია უბრალოდ დედა.. ახლავე ჩავალაგებ ბარგს და ამამასთან გადავალ .სამუდამოდ
-მოიცადე ნანკა არ მინდოდა ...მე არც კი ვციი ხმა მემსოდა და
-რა ხმა გესმოდა დედა... გაგიჟდი? ვიჯექი ჩემთვის ვმეცადინეობდი და უსიკას ვუსმენდი იმხელა ხმაზე ყვიროდი სიმრერის ხმაც გადაფარე გული გადამიცივდა დედა ... მთელი დრეა დამსდევ და ხვალ რო ცავიჭრა არ გამიკვირდება
-კარგი რა მაპატიე...ალბათ მომეჩვენა ბოდიში რა ჩემო პრინცესა .მეც არ ვიცი რა დამემართა - ქალი მოეხვია აკოცა და აგთიშლი გავიდა -კარი არ ჩაკეტო რა ..მაგის გამო მეჩვენება რაღაც-რაღაცეები დე
-კარგი არ ჩავკეტო? მე ასე ვარ მყუდროდ და კარის ცაკეტვის უფლებასაც არ მაძლევ?
-კარგი როგორც შენ გინდა... მამაშენთან გადასვლა არც იფიქრო იცოდე - უცებ გაჩერდა და მოუბრუნდა-მაგისთვის ისიც საკმარისია ყოველ დღე რო სტუმრობ და ნახევარ დროს იქ ატარებ
-დედა...
-კარგ წავალ დავიძინებ.. წამალს დავლევ -ისევ შეიხედა ოთახში და მერე კარადასთან სიე სწრაფად მვიიდა ნანკამ რეაგირება ვერ მოახერხა. ლამის იქვე მოკვდა რომწ არმოიდგინა როგორ დაინახავდა ტრუსის ამარა მყოფ ფარჯიანს ეკა. მაგრამ იქ არავინ იყო, უცებ მიხურა კარადა და სწრაფად წავიდა. ნანკა კი გაოცებული იდგა . . კარი უცებ მიხურა და კარადა გააღო ,ფარჯიანი მეორე მხარეს იყო მიკუჭული კაბებს შორის და ძლივს სუნთქავდა.
-მეგონა გაქრი ...
-სულს ვგავარ?- გადმობობღდა იქედან და ხალიჩაზე დაჯდა- რა იყო ეს?
-რა იყო ხო ... რა იყო ... ყველაფერი შენი ბრალია კარადაში კი არა უჯრაშ უნდა ჩამეკუჭე იმის ღირსი იყავი მოუნდა ბიჭს პორნო ბარემ მე გავალ და დაგტოვებ ჩემს ლოგინში გაერთე... ვინმე ქალიც ხო არ მოგიყვანო მარტო ცოდო ხარ
-კაი დამშვიდდი ... ვიხუმრე უბრალოდ რა ვიცოდი ხმა თუ გავიდოდა ... თხელი კედლებია რო გათხოვდები ქმარან ერთად აქ არ დარჩე
-იხუმრა ბიჭმა... თურმე იხუმრა . კარგია ასეთ ხასიათზე რომ ხარ ანუ კარგად ხარ
-კაი ნუღა მეჩხუბები ...ხო გამოვედით მდგომარეობიდან - უცებ მოხვია ხელი და დაადუმა- დამშვიდდი ახლა..დაჯექი და იმეცადინე გპირდები აღარ შეგიშლი ხელს- ისე უყურებდა, სიე ელაპარაკებოდა, იცოდა როგორ ემოქმედა, ძალიან კარგად იცოდა. სახეზე ხელი ჩამოუსვა და შუბლზე აკოცა - ხვალ გამოცდა გაქ და უნდა იმეცადინო
მოშორდა საწოლზე დაჯდა და მას მერე ხმა აღარ ამოუღია. ნანკამ როგორც იქნა დაასრულა მეცადინეობა. ყველაფერი მიალაგა და გათიშლი წავიდა სააბაზანოში. გადაიცვა და საწოლში სიე დაწვა ბათუ არც სეუმჩნევია,გაბრაზდა ფარჯიანი. ვერაფრით დაიძინა, არ მოსწონდა ნანკამ ასე რომ დაიზინა და ზურგი აქცია. ყურადღება მოაკლდა ბიჭს....
ღამის პირველზე აწკრიალდა ნანკას მობილური, ინსტიქტურად დახედა და გაგა რომ დაინახა ნერვები მოეშალა. ნაწილი დაინახა შეტყობინების „ პრინცესა როგორ ხარ?გუშინ რომ -აი აქ უკვე გაწედა ისე უცებ აიღო მობილური და გახსნა შეტყობინება თითქოს არაფერს აშავებდა „გუშინ რომ მიგიყვანე სახლში მანქანაში საყურე დაგრჩა და ხვალ მოგცემ უნივერსიტეტში. წარმატებები გამოცდაზე“
-გამოსირ... ამოიბურდღუნა და მობილური უკან დააბრუნა. შიოდა და ვერ მოისვენა. იფიქრა გავაღვიძებ ნანკასო ,მაგრამ შეეცოდა ისედაც ზედმეტად ანერვიულა . ფრთხილად წამოდგა მაისური გადაიცვა და ქვემოთ ჩავიდა. ჩუმად დადიოდა და ამზადებდა საჭმელს. ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო და უცებ დაიმალა კედელსა და მაცივარს შორის. ეკა იყო ჩამოსული, წყალი დაისხა და მაგიდაზე დაწყობილი ბოსტნეული რომ დაინახა ირგვლივ მიმოიხედა. ზუსტად ამ დროს შემოვარდა ნანკა
-რატო გაიღვიძე ამ დროს დე?
-ამათ შენ ამზადებდი?
-ამ... მე ხო რა თქმა უნდა აბა ვინ მოამზადებდა . ძალიან მომშივდა ხომ ციი როგორი ღორმუცელა ვარ ,როგორ ვსკდები სულ და ვიყორავ მუცელს-ელაპარაკებოდა და იკრიჭებოდა. უცებ მივიდა მაცივართან და ხალათი გაიხსნა . კარი გამოაღო და შიგნით შეძვრა -დაიხარე იდიოტო -ჩუმად უთხრა და თან დედას გახედა- არ იძინებ დე? მე მალე დავასრულებ და დავიძნებ ხვალ 2ზე მაქ გამოცდა და დილით წავიძინებ
-კარგად ხარ ნანკა? -ახლოს მივიდა ის კი უკან გაიწია და ხალათი ტავზე გადააფარა ბათუს ,ლამის მხრებზე დააჯდა
-კი დედა რა ხდება ... ცუდად რატო უნდა ვიყო
-არა არაფერი .. კაი წავედი ბევრი საქმე მქონდა ალბათ ამის ბრალია
როგორც კი გავიდა მაშინვე გაიწია და თვალები დაუბრიალა
-რა გინდოდა აქ ადამიანო რა
-მშია... შენ რომ დაიძინე რანაირი მასპინძელი ხარ მკლავ შიმშილით
-მე გკლავ? გეთქვა მერე
-ვერ უნდა მიმხვდარიყავი რო მომშივდებოდა?
-რა ვციი მე არ მშიოდა და შენ კუჭი კი არა მაცივარი გაქ ..სულ სკდები იმდენს ჭამ
-ნანკა ... რა ხმააა- ისევ დაბრუნდა ეკა ნანკამ კარადა გამოაღო და ისევ ხალათი გადააფარა ბათუს
-რა სჭირს მაგ ხალათს
-არაფერი დედა რა უნდა სჭირდეს ..მცხელა როდის იყო ასე დავდიოდი არ მიცნობ?- უცებ გაიხადა და უკან გადააგდო ხალათი
-ამსიგრძე პენუარი თუ გქონდა არ ვიცოდი ...
-ხო სიცივეა და
-რა სიცივე ნანკა საცვლით გძინავს სულ
-მერე რომ მეუბნები არ შეიძლება შვილო მასეო გავითვალისწინე დე
-მცხელა მასე ვერ ვიძნებო და მკერდს გაზრდის საშუალებას ვაძლევო რომ მეუბნებოდი?
-დედა ბავშვი ხო აღარ ვარ რა დროს თამაშია... ვინმე რომ შემოვიდეს შიშველი ხო არ დავხვდები - დაჭრა დაიწყო ვითომ აკეთებდა რამეს
-შენ თუ დაჭკვიანებას აპირებ მაგას რა სჯობს. კაი წავედი ეს ჭიქა დამავიწყდა და იმიტო დავბრუნდი - უცებ აიღო წყლის ჭიქა და ამჯერად მართლა წავიდა.
-ბათუმ ხალათი გადაიძრო და კარადა მიხურა
-ბარემ მე ჩავიცვამ ამ ხალათს-იასამნისფერი- ყვავილები რომ დაინახა გაეღიმა.-ანუ საცვლით იძინებ მხოლოდ... ახლა რატო არ იძინებ ეგრე?
-შენ თავი ხო არ მიარტყი რამეს ფარჯიანო
-კი ....
-აააააა როგორ ვერ გიტან
-კაი მართლა? -შეიცხადა და გახედა. ხალათი მხარზე გადაიდო და დაჭრა განაგრძო. -არ გინდა?
-კი...
-მოდი გაჭმევ- სტაფილო მიაწოდა -აბა დამიღე პირიიი მოფრინავს თვითმფრინავიიიი
-მომეცი აქ
-ბავშვობაში უნდა გეჭამა სტაფილო ცოტა გაიზრდებოდი ციცქნა
-ძალიან დამაკმაყოფილებელი სიმაღლე მაქ მე ... ნუ დარდობ შენ
-ხო გაგას ზომებს კი შეესაბამები
-ზომებს შევესაბამები რას ნიშნავს... ვუყვარვარ და სიმაღლე რა შუაშია აქ
-აბა კარგად დაფიქრდი რა ზომებს ვგულისხმობ- მშვიდად აგრძელებდა მზადებას. მაიონეზი იპოვა მოასხა, მერე აურია ყველაფერი დიდი თეფში გამოიღო ,ჩანგალიც და დაჯდომას აპირებდა ნანკამ ვაშლი რო მოარტყა თავში- მეტკინა გოგო
-უიიი მართლა? შემთხვევით მოივიდა
-როგორ ბრაზდება თავის პაწაწინა გაგას რომ ვულანძღავ
-ლაპარაკიც არ მინდა- ფორტოხალი აიღო და გათლა დაიწყო
-არ გშიოდა შენ?
-ისე ნთქავ მადა დამეკარგა ...
-რა გინდა მშვიდად მივირთმევ ჩანგლით
-შემეშვი... და ამ ტუჩზე კიდე რამე თუ გაცხია რათ უნდა ალოკვა აჰა ხელსახოცი- ნერვებმოშლილმა მიაჩეჩა თეთრი ქაღალდი და თვალი მოაშორა.
-ძალიან გაქვს ნერვები აწეწილი.. არ შეიძლება ასე ცოტა დამშვიდდი.
ნელა მიირთევდა და აგიჯებდა ნანკას. მერე გარეცხა ყველაფერი ,მიალაგა და სულ დააჩლუნგა ნაკა. მაგიდაზე ჰქონდა თავი დადებული და ისე უყურებდა
-არ მოდიხარ?
-ა ხო...მეძინება ძალიან
კიბეზე ერთად ავიდნენ. საძინებელში სწრაფად შეიყვანა და მერე ამოისუნტქა. ეკას უკვე მშვიდად ეძინა. საწოლში დაწვა მობილური მოხვდა ხელში და შეტყობინება რომ დაინახა მაშინვე აიღო . მალევე გაისმა ზარი და უპასუხა
-გისმენ
-გაგაღვიძე?
-არა გაგა მრვიძავს
-ხვალამდე ვერ მოვიცადე აქეთ ვიყავი და მოგიტანე საყურე.
-რა საყურე
-ხო მოგწერე მანქანასი დაგრჩა
-მომწერე? არ მინახავს
-ხო მოკლედ დაგრჩა და მოგიტანე. ქვევით ვარ ჩამოხვალ?
-რა საჭირო იყო მაგის გამო აქ მოსვლა ...
-მოსული ვარ უკვე და ..
-კაი ჩამოვალ...-მობილური გათისა ,ხალათი მოიცვა და გასასვლელად მოემზადა
-სად მიდიხარ ასე ...
-ვერ გაიგონე ? გამატარე
-ჩაიცვი რამე ..ყინავს გარეთ
-არ მინდა ორი ნაბიჯია- გვერდი აუარა . ბათუ ფანჯრიდან უყურებდა ყველაფერს . მერე ნანკა რომ დაიძრა სახლისკენ სწრაფად დაწვა საწოლსი და თავი მოიმზინარა. ნანკამ ჯერ სწრაფად შეაღო კარი მერე რომ დაინახა ეძინა ნელა დაიწყო სიარული. ეწყინა მძინარე რომ დახვდა ,იფიქრა დამელოდება მაინცო. ხალათი გაიძრო და დაწვა. ამჯერად თავად აქცია ზურგი და დაიძინა.
მეორე დღეს დილიდან იმეორებდა საკითხებს, დადიდოა და ისე ყვებოდა რაღაცეებს. მერე მარტო დატოვა ბათუ და გამოცდაზე წავიდა მანამდე გააფრთხილა ფარჯიანდა,უფრო სწორად სთხოვა გოგონებს ნურაფერს ეტყვიო. ძალიან უნდოდა ,რომ მოეყოლა ,მაგრამ ვერ გაბედა. მაშო და ნანოც ინერვიულებდნენ ამის გამო . წუხდა მათტვის დამალვა რომ უწევდა,მაგრამ მერე აუცილებლად უამბობდა ყველაფერს. სახლში კარგ განწყობაზე დაბრუნდა, მაღალი ქულა მიიღო და უხაროდა.
-აბა გადალახე გაჭირვებით ბარიერი?
-უკაცრავად რა 90% ავიღე
-ოჰ არ ხუმრობ შენ
-შენ გამოცდები არ გაქ? საერთოდ გახსოვს რო სწავლობ?
-მე ორ კვირაში მეწყება ...
-ხომ არავინ მოსულა
-არაა ...სიმშვიდეა ნუ ღელავ. სანამ ეკა მოვა
-რამე უნდა მოვიფიქრო თორემ არ მომასვენებს ვიცი მაგის ამბავი მთელი დღე იფიქრებს ახლა მაგაზე
-მიშუსდება უკვე ორ დღეში გადამივა ალბათ
-ძლივს დადიხარ ...
-ჩემი გაშვება თუ არ გინდა თქვი
-ხო ეგ სურვილი მკლავს ყოველ საღამოს პორნოს ვუყურო შენთან ერთად
-კარგი ახლა რამდენჯერ უნდა გითხრა ვიხუმრეთქო . ხვალაც გაქ გამოცდა?
-არა. დავამთავრე დღეს -დადიოდა და ტან ლაპარაკოდა. მიალაგა რაღაცეები, ტანსაცმელი აიღო მერე სააბაზანოში შევიდა გამოიცვალა და მალევე გამოვიდა .
-გგოები ნახე?
-კი
-ხო არ გითქვამს
-არა ... გითხარი რო არ ვეტყოდი
-უბრალოდ არ გვინდა ავანერვიულოთ ...ხომ გესმის
-რომ არ გეკითხები არაფერს შეგიძლია მშვიდად იყო არ ვარ გამყიდველი და ჩამშვები - გაიბუტა და ზურგი აქცია. რამდენიმე წუთი ჩუმად იწვა,მერე რაღაც გაახსენდა და გიჟივით წამოვარდა
-რა ხდება...
-არაფერი ,მეჩქარება ძალიან ...ჯანდაბა - უცებ გამოიღო რამდენიმე კაბა და საწოლზე მიაფინა მერე სააბაზანოში გავარდა აშკარად იბანავა, თმის გაშრობა დაიწყო. ხალათი ეცვა მხოლოდ მერე საცვლების ძებნა დაიწყო კაბებს გადახედა
-ეს ჯობია თუ ეს- ლურჯ და მწვანე კაბებს უჩვენებდა
-არცერთი
-კარგი ამას ჩავიცვამ მადლობა რო დამეხმარე- ლურჯი აიღო ის ორი კი ისევ დაკიდა კარადაში. მალე გამოვიდა მერე დაჯდა მაკიაჟის გაკეთება დაიწყო. სუნამო მიიპკურა სარკის წინ დადგა მაღლები ჩაიცვა მანტო გამოიღო ისიც მოიცვა და ორი წუთი უყურებდა საკუთარ თავს. მერე ჩანთა აიღო და ბათუსკენ შებრუნდა
-იტყვი სად მიდიხარ თუ გამოიცნობ
-კონცერტზე ... დედაჩემს იმედია დაემალები. მალამო იცი სადაცაა. საჭმლის გაკეთებას ვერ ვახერხებ ,ცოტახანს იშიმშილე არაფერი დაშავდება .
-კარგი დროის გატარებას გისურვებ ...
-მადლობა... თუ რამე პრობლემა იქნება დმაირეკე
-კარგი პატარა ბავშვი ხო არ ვარ...
-წავედი...- სწრაფად წავიდა . გაგა ელოდა უკვე ბათუმ ფანჯრიდან გადახედა
-ოჰ მოვიდა პრინცი ვერცხლისფერი რაშით . მე რა გავაკეთო ახლა? -ოთახში მიმოიხედა ტელევიზორის ჩართვას აზრი არ ჰქონდა ეკა შევიდოდა ხმაზე...მისი მოსვლის დრო იყო . მაგიდაზე ლეპტოპი დაინახა და იქ დაჯდა. რომ გახსნა მერე მიხვდა აქამდე რატო არ გამოიყენა ნანკამ. მისი ფოტო იყო ეკრანზე , საერთოდ ბევრი ფოტო ჰქონდა არა მარტო ბათუსი ყველას რომ ჰქონდა ერთად გადაღებული ,მაგრამ ფარჯიანის აშკარად ჭარბობდა. მერე ნანკას ფოტოებიც დაათვალიერა და დარწმუნდა რომ ნამდვილად გიჟი იყო . ბევრი იცინა და ბოლოს ესეც მოსწყინდა. ლეპტოპი გადადო და მაგიდის უჯრები გამოაღო. წიგნები ეწყო ყველგან , ან რველები და კალმები . -საინტერესო არაფერი გაქ ნანკა დავიჯერო? განწყობა რომ ავიმაღლო ისეთი? ვერაფერი იპოვა მერე დაწვა და ფილმს უყურა. ბოლოს დაეძინა ,შუაღამით გააღვიძა ხმაურმა, რაღაცის მტვრევის ხმა იყო. მერე ნანკას ხმა გაიგო და კარი გაიღო
-გაგაღვიძე? ბოდიში-აშკარად მთვრალი იყო. ფეხსაცმელი გაიხადა და იქვე მიყარა. მერე მანტო და ჩანთაც ძირს დააგდო კაბის ელვას დასწვდა და ბოლომდე გახსნა ასე ზურგმოშიშვლებული წავიდა სააბაზანოსკენ ,იქედან მალე გამოვიდა და პირდაპირ საწოლზე დაებერტყა -ხვალ დილით გამაღვიძე გთხოოვ - ამოიკრუტუნა და ბალიშს მოხვია ხელები. ვერ მოისვენა რა თქმა უნდა იმდენი იბობღა ბოლოს მიაგნო ბათუს და ჩაეხუტა ,ამჯერად უბრალოდ თავი დაადო მკერდზე და ისე დაიძინა. ფარჯიანმაც განაგრძო ძილი დილას ყვავის ბუდეს გავდა ნანკა რომ დაინახა სიცილი აუტყდა
-ნუ ხარხარებ თავი მისკდება
-კონცერტზე წახვედი თუ გამოსათრბად
-ვსვამდი და თან ვცეკვავდი რა იყო პირველად გესმის?
-ყოველ მეორე დღეს თვრებ შენ?
-ნწ რას ამბობ...ყოველ მესამე დღეს - თავი ბალიშში ცარგო და ამოიზმუვლა- ასე ცუდად რატო ვარ რა დავლიე ასეთი .არაფერი მახსოვს ? არა მახსოვს ...მახსოვს ? ხო
-რას ბუტბუტებ რა გახსოვს
-არაფერი ... შენი საქმე არ არის იწექი მანდ და დაიძინე- უცებ წამოდგა სააბაზანოშ შეიკეტა რამდენიმე საათი და იქედან ჩვეულებრივი ნანკა გამოვიდა, უბრალოდ გაცოფებული იყო. სწრაფად ჩაიცვა და მობილური აიღო - სალაპარაკო გვაქ... არ მაინტერესებს ! კაფეში ვერ გეტყვი რისი თქმაც მინდა მე მოგწერ მისამართს და ათ წუთში იქ იყავი -ეს გაიგო რომ თქვა და მერე წავიდა. სანამ დაბრუნდებოდა ნერვები დააწყდა,რომ შემოვიდა ისევ გაცოფებული იყო
-რა მოხდა არ მეტყვი?
-რაში გაინტერესებს... არ გაინტერესებს ხოდა მორჩა .გშია?
-არა
-მე მშია და თუ გამიკეთებ რამეს მადლობელი დავრჩები
-კარგად ხარ?
-გამიკეთებ საჭმელს?
-კი...
-მადლობა -ბალიშს ჩაეხუტა და გაიტრუნა.
ბათუმ ზემოთ აუტანა საუზმე და მის გვერდით დაწვა. ისეთ ხასიათზე იყო სიტყვა არ უთქვამს. ლანგარი თავად წაიღო და დიდხანს არ ასულა ზემოთ. ბათუ ჩავიდა სამაგიეროდ და გაიგორ როგორ ესაუბრებოდა სამზარეულოში ანანოს
-არა არ მჯერა რო ეს გააკეთა
-ვაიმე ანანო მერამდენედ გაგიმეორო ... არა კიდე მეტყვის ვინმე რატო არ შეგიყვარდაო? ვგრძNობდი რო თამაშობდა და მაგარი ნაბიჭარი იყო და აი ხო გამოაჩინა ნამდვილი სახე. ერთხელ გავყევი სადღაც მარტო და ეგრევე საქმეზე გადავიდა ბიჭი. ეგ იდიოტი ეგონა გააბა ჩიტი მახეში... ეგ დამპალი ეგ
-დღეს რაღატო შეხვდი გუშინ კი მოგიკლავს და
;2-მომიკლავს? მეტი ეკუთნოდა სიტყვიერადაც უნდა გამელანძღა და მეთქვა ბოლომდე სათქმელი მერე რო აღარ შემაწუხოს ...არა ნერვები მეშლება როგორ გამიბედა , იდიოტი ეგ
-დამშვიდდი რა
-აი მეც მოვედიი აბა რა ხდება? -მაშო შევიდა , ბათუ ისე დადგა ვერავინ ხედავდა
-მოუყევი ნერვები არ მაქ- აშკარად დადიოდა ოთახში
-წუხელ ხო წავიდა გაგასთან ერთად კონცერტზე
-ხო მაგრად გაერთე? აღიარე ახლა რო ღირდა
-მოიცადე გოგო რა დაგემართა...
-აუ მოკლედ უაზრო ხელების ფათური დამიწყო ..კოცნა მომინდომა ბიჭმა მეტის აქმე არ მქონდა ახლა მაგ იდიოტისთვის მეკოცნა პირველად . ავიღე კოქტეილი და ზედ ტავზე გადავასხი გაგრილება არ გაწყენსთქო დავუმატე და რომ გაბრაზდა მერე ისედაც ყველა ჩვენ გვიყურებდა კივილი მოვრთე ღმერთო არც კი მჯერა ასეთი სიმპათიური გეი როგორ ხარ-თქო და გამოვვარდი იქედან. მერე ჩვენს კლუბში წავედი და დავლიე . დღეს გამოფხიზლდა ახლა და ბოდიშებით მომადგა ,იდიოტი
-კი არ მოგადგა შენ დაიბარე
-რა მნშვნელობა აქ ... სიმთვრალეს აბრალებდა შემესალაო ისაო ესაო იდიოტი ეგ/... უფ ისე მომეშვა გულზე რომ მოვიშორე ვერ წარმოიდგენთ რა კარგი სეგრძნებაა. რამდენი ხანია ვინმე არ გამილანძღავს და ერთიანად ამოვაფრქვიე
-გეტყობა კარგად რომ ხარ
-კაი ხო კარგად კი არ ვარ ნერვები მაქ დაწყვეტილი ... კიდე ევრ გადმოვცემ ახლა როგორც მოიქცა ... მოკლედ მეტჯერ რომელიმე თაყვანისმცემლის სახელი არ მიხსენოთ .რო არ მომწონს არცერთია რ იმსახურებენ და იმიტომ ... არ გამაგონოთ გაგა, ნიკა, ბექა, შაკო და კიდე ვინ?
-შენ ნორმალური ხარ გოგო? რომ მოხვედი გუშნ რატო არ მითხარი რაც მოხდა.რამდენჯერ გკითხე ჰა? - ბათუმ ყველაფერი რომ გადახარშა გონებაში უცებ შევარდა და მაჯაში წვდა ნანკას, ისე მიანარცხა კედელზე საწყლად ამოიკნავლა - მიპასუხე !
-ხელი გამიშვი იდიოტო რა გინდა აქ
-რამე დაგიშავა იმ გამოსირ... თუ დროზე მოშორდი
-არაფერი დაუშავებია...გამიშვი ხელი ბათუ ნუ იქცევი გიორგივით
-გიორგი ძაან სწორად ფიქრობდა დროზე უნდა გაგვეერთიანებია იმ სირ.. თავ ყბა, რას გავაჩერე თორე დიდი ხნის წინ დაასინიაკებდა იმას . რა მოვიგე რო ვუთხარი აცადე უყვარს ყველას ხო არ ცემ-თქო .
-ეიი ეიიი ამიხსნით აქ რა ხდება? რას აკეთებ შენ ნანკასთან ფეხშიშველი , სპორტულ შარვალში და ღამე რა უნდა ეთქვა
-ვაიმეე სახე რას გიგავს... -ანანომ სეამჩნია მაშო წინიდან ვერ ხედავდა . რო შებრუნდა მერე დაინახა
-რა გჭირს ბიჭო
-მცემეს... და ნანკამ შემიფარა ისეთი არაფერი დამშვიდდით
-ისეტი არაფერი? რას გავხარ ღმერთო
-კაი გეყოს ანანო ... არ მინდოდა ვინმეს რო გაეგო და იმიტო დავრჩი აქ. იმედია არ ეტყვით ხო? მარა რას გეუბნებით შენ უეჭველი ეტყვი ანდროს
-აბა მოღალატე ნანკას მსგავსად ხო არ მოვიქცევით რომელმაც დაგვიმალა რომ სახლში ჰყავდი გადამალული
-კარგი რა .. ხომ იცით რომ შემძლებდოა გეტყოდით უბრალოდ ..
-კნუტის თვალებით ნუ გვიყურებ. გაბრაზებული ვართ
-მე ვთხოვე ..არ მინდოდა გენერვიულათ . მხოლოდ მე მეხება ეგ ამბავი თქვენი ბიჭები არაფერ შუაში არიან
-არ მჯერა.. შეუძლებელია შენ ვინმესთან გქონდეს პრობლემა ისე რომ გიორგი არ იყოს გარეული
-გარეული რომ იყოს შენი აზრით ასე მშვიდად იქნებოდა? არ დაგხვდებოდა ნაცემი ან მინიმუმ ხელებგადაყვლეფილი?
-იცოდა ხო?
-რა მნიშნელობა აქ ის არაფერ შუაშია... ტყუილად ნუ აწევთ პანიკას. მოშუშდა უკვე თითქმის. რო გაფერმკრთალდება მერე წავალ
-ტანიც დალურჯებული გაქ... ოცმა კაცმა გცემა ბიჭო? ძალიან გტკივა?
-ეგრეც არა - გაიცინა და მაგიდასთან დაჯდა- მეც მაჭამეთ ნამცხვარი და მეჭორავეთ
-ოო ნუ ხარ მასხარა -მაშომ ხელი მიარტყა და გვერდით დაუსკუპდა- ეს საიდან გაჩნდა იქ
-რა ვიცი უცებ გამოჩნდა სიბნელეში ვიღაც ქალი და მოიქნია ჯოხი მერე იარაღი აიღო მეთქი მეც მომკლავს და იმათსაცთქო
-ნუ ხარხარებ შენ ..გვერდები არ გეტკინოს...კიდე ე ერტი ნეკნი არ ამოგაცალო
-ასე მაღალ ფეხზეა ... რო იცის ვალში ვარ იყენებს
-იდიოტი
-მესმის და რატო მლანძღავ ვერ ვიგებ... იდიოტები ვინც გყავს ისინიც გეყოფა . შენ დაკერვას რა უნდა რით ვერ მოგაწონეს თავი
-ასე მარტივადაც არ არის საქმე ჩემო კარგო...
-ასეთი აუტანელი თუ იყო რას ვიფიქრებდი !
-ფიქრობდი ჩემზე? რატო ციცქნა?
-ეგ ნამცხვარი ჭამე გიჯობს შენ..
-აუ ჩვენ წავალთ რა ვიფიქრე ნანკაც წამოვა-თქო მაგრამ სტუმარი გყოლია და ხო არ დატოვებ
-სულ არ უფიქრია მაგაზე გუშინ და კი დაიჭირა ჩიტი
-გამოგყვებით- დააიგნორა ბათუ და გოგონები გააცილა
-თუ გინდა გადარჩე დეტალურად მოგვიყვები ხვალ ყველაფერს- გასვლამდე უთხრეს და წავიდნენ.
კარი არ ჰქონდა მიხურული მამამისის მანქანა რომ დაინახა. გაუკვირდა მისი იქ ნახვა და სულ დაავიწყდა ბათუ რომელიც სამზარეულოში შეექცეოდა ტკბილეულს.
-მა აქ რა გინდა?
-როგორ ხარ პრინცესა? მა მე მივდივარ ქალაქიდან რამდენიმე დღე და შენი ფუფა შენ უნდა დაიტოვო ...
-დედა გაგიჯდება...
-რა ვქნა პრინცესა მარტოს ხო არ დავტოვებთ შენს კნუტს
-აუუ მაა ნახე როგორ მიყურებს მოგენატრე ფუფაა ჩემი ლამაზი ბიჭი ,როგორი კარგი ხარ -კნუტი კალატიდან ამოიყვანა და ჩაეხუტა
-კაი წავედი მე ... არ მინდა ალქაჯის მოსვლამდე დავრჩე
-კარგი მა ... კარგად. დამირეკე როგორ იმგზავრებ
-კარგი - აკოცა და წავიდა ისევ . სახლში შევიდა ,კნუტის „ბარგიც“ შეიტანა . ბათუმ ხმა რო გაიგო გამოვიდა
-ვაა ფისო თუ გყავდა რატო არ ვიცოდი?
-მამასთან მყავს... დედა ვერ იტანს კატებს
-რა საყვარელია ... რა ჰქვია?
-ფუფა
-ფუფა რა სახელია -კნუტი გამოართვა და ისეთი პატარა ჩანდა მის მკლავებში ნანკას გაეღიმა-ფუფიკოოო შენი გადარეული პატრონი შენც გაგიჟებს? –
-შეეშვი ჩემ ფისოს..ფუფა მოდი ჩემთან..ფუფააა- კატა ბატუს მკლავებში ჩაიმალა და კნავილი დაიწყო
-შეეშვი ცემთან უნდა... დიდი არეალი აქვს უფრო
-მოღალატე ! ნახე რას გიზამ...
-ნუ ემუქრები კნუტს ... თორე მე წავიყვან
-კატაც წამართვი ახლა ეგ მყავს ერთი რაც მართლა ჩემია
-კიდე რა წაგართვი ხო ვერ შემახსენებ?
-ვინ თქვა რო კიდე რამე წამართი... შენ რა უნდა წამართვა
-შენ მართლა ძალიან გამითამამდი ატყობ?
-ნუ მიახლოვდები ... ჩემი შეშინება არ გაწყობს რა იცი იქნებ ჩაგიშვა
-ხოო?ფუფა აქ დაჯექი?-კნუტი მხარზე დაისვა და ნანკა კედელთან მიიმწყვდია- მემუქრები?
-რა შუაშია... შენ დაიწყე მე ... ბათუუ
-შენ ამ კნუტის დედა ხო არ ხარ იმენა კრუტუნებ ჩემ სახელს
-რატო ხარ სადისტი... შემეშვი
-არც გეხები და რანაირად გაწამებ ხომ ვერ მეტყვვი? - ყურთან ეჩურჩულებოდა ,წვერიანი ლოყა მიადო და სხეულზე ისე მიეკრო ხელი მართლა არ უხლია ,მაგრამ მაგის გარდა არაფერი დააკლო
-ფარჯიანო გეყოფა ... როგორ იქცევი -ძლივს ამოთქვა და თავი გვერდით გადახარა
-ვაიმე სულ დამავიწყდა ეს შოკოლადი არ გამისინჯავს ... ფუფა შენ არ გშია? - ისე უცებ მოშორდა და დაიბრუნა ჩვეული ტემბრი ნანკას ძალა გამოეცალა ფეხებში და კედელს ხელ მიადო რო არ წაქცეულიყო. ვაჟბატონი მაგიდასთან დაჯდა ისევ ,კნუტი ისე დაბობღავდა ხან მხრებზე ხან ფეხებზე თითქოს აქაც არაფერი. ის კი შოკოლადს აგემოვნებდა წარმოიდგინეთ რას იგრძნობდა შოკოლადის ბიჭს შოკოლადით ხელში რომ დაინახავდა.
-მე ...გავალ ზემოთ ვიქნები - უცებ გავარდა იქედან ზემოთ ავიდა და სააბაზანოში ჩაკეტა- გამოფხიზლდი ნანკა... რა დროს ესაა ძლივს მოიკრიბე ძალა... ახლა თუ ისევ იგივე დაგემართა გაგიჯდები ასე. ნანკა შენ ხო მაგარი გოგო ხარ შეიგნე რომ ასეთი ქცევა არაფერს გარგებს . საძინებელში გავიდა , მერე ისევ ქვემოთ ჩავიდა. ბათუ კნუტს ეთამაშებოდა თან მაგიდას ალაგებდა . ბურთი თოკით ეწირა ხელში ათამასებდა და ფუფაც მას დაჰყვებოდა . რა უნდა ექნა დაჯდა და უყურებდა. ვინ იცის მასთან ერთად ასე ყოფნის შანსი კიდევ თუ ექნებოდა .
წელზე ჰქონდა ნაცრისფერი შარვალი, ზემოთ ტრუსის თავი ჩანდა ხელს მაღლა რომ სწევდა. ლურჯი გრძელმკლავიანი ზედა ,აკეცილი ჰქონდა . მხარზე ტილო ჰქონდა გადადებული რითაც თეფშებს ამშრალებდა და ტან კარადაში აწყობდა. . მერე ფისო აიყვანა ხელში და გულზე მიიხუტა, თითი ცხვირზე დაჰკრა და გაუღიმა
-პატარავ შენი ციცქნა პატრონი გასულია გალაქტიკიდან და რა გავაკეთო?...ხოოო? კაი მართლა ? ვცადოთ - ისე ელაპარაკებოდა კნუტს თიტქოს სიიც რაღაცას ეუბნებოდა. უცებ დასვა იატაკზე, ხელი მოკიდა შაქრით სავსე ჭურჭელს და ნანკას ზედ დააყარა. თავი მაგიდაზე ედო თმა ხო გაევსო შაქრით, ზედატანშიც ჩაუვიდა და კივილით წამოვარდა
-შენ ..შენ
-ფისოო ნახე დაბრუნდა.. რა ჭკვიანი ხარო შენოოო- სულ არ მიაქცია ნანკას ყურადღება ფისო ისევ აიყვანა და ზურგი აქცია გოგოს. ნანკა ნანკა იქნებოდა ასე რომ დაეტოვებინა ეს ამბავი? გამოაღო მაცივრის კარი აიღო რძის შეკვრა ზურგიდან მიუახლოვდა ხელი მაღლა ასწია და თავზე გადაავლო მთლიანად ბოლო წვეთამდე
-ფისოო ახლა ვიღაცას მოვკლაავ..ის შაქარიც არ შველის რომელმაც ვერ დაატკბო როგორ ჩანს
-არაა ახლა შეცერდება ფისო ეს ახმახი რადგან სამაგიერო გადავუხადე უბრალოდ და სჯობს ნუ წამოიწყებს ომს იმ ადამიანთან რომელიც არ ერჩის ...
-ფისო ნახე როგორ გარბის...
-არ გავრბივარ საბრძოლო არეალს ვზრდი ... -უკან იხევდა ამჯერად მაგიდიდან სანელებლები აიღო
-ეე რა წესია მე გატკბობდი და შენ...
-მ;2ე ვფიქრობ სიტყბო არ გაკლია მაგ მაისურს ეს ფერები საოცრად მოუხდება
-იცი სადაც შაქარია იქ ფქვილიც საჭიროა
-არაააა იცოდე მთლიანად გადაგაყრი ამათ- სველ მაისურზე სხვადასხვა ფერის სანელებლები შეაყარა და გაიქცა მაგრამ ფქვილით სავსე შეკვრა ესროლა ბათუმ და მთლიანად თეთრიგახდა ქალბატონი
-ფისო ნახე თეთრი უფრო საყვარელია ...
-გეყოფააა
-ახლა რაღაც გააკეთებ ძალიან მაინტერესებს
-საზიზღარი, უმადური ბიჭი ხარ - გაავებული გაიქცა კიბისკენ სანამ ოთახში შევარდებოდა მანამ ახარხარებულ ფარჯიანს გადმოხედა- შენ მიალაგებ მაგ ყველაფერს...სანამ დედაჩემი მოვა
-კაი რა ...ნანკაა
-არ მაინტერესებს - უცებ შევიდა საძინებელში მერე სააბაზანოში და კარიც არ ჩაუკეტავს ისე დადგა დუშს ქვეშ. მერე აუტყდა სიცილი -ღმერთო როგორ მიყვარს... რატომაა ასეთი არაჩვეულებრივი - გაახსენდა როგორ გამოიყურებოდა რძეში ამოვლლებული და ისევ აკისკისდდა.
ბათუმ ბუზღუნით მიალაგა ყველაფერი და როგორც იქნა ააღწია ზემოთ. კარი რადგან ღია დაინახა ეგონა უკვე დაასრულა ნანკამ ბანაობაო და ნახევრად შიშველმა შეაჭრა, ხელი ტრუსზე ჰქონდა მოკიდებული და მის გახდასაც აპირებდა ნანკამ რომ დაიკივლა
-ააა რა გინდა აქ
-ფუ შენი... ჯანდაბა ! მე მაპატიე არ
-შებრუნდი იდიოტო - ხელები ძლივს უფარავ სხეულს . ბათუ როგორც იქნა მოვიდა გონს და შებრუნდა , გადიოდა ეკას ხმა რომ გაიგო და უცებ მოხურა კარი -რას აკეთებ
- ეკა მოვიდა...
-აქ რომ ამოხვედი მანქანის ხმა ვერ გაიგე?
-ნუ კივი ხმა გავა...არ გიყურებ ხომ ხედავ . ამდენ ხანს რას აკეთებ აქ ,მეგონა დიდი ხნის გამოსული იყავი
-ვინმესთან თუ უნდა შემეთანხმებინა ბანაობის დრო არ ვიც...
-ნანკააა აქ ხარ?
-ხო დედა რა ხდება?
-მოვედი ... ამის თქმა მინდოდა. ისა და ეს სველი მაისური და სარვალი ვისია?
-გარეთ დატოვე ტანსაცმელი ?
-ხო ... მიჩვეული ვარ
-გესმის ნანკა?
-ხო დეეე მესმიიის ...ეგენი მამასია... აქ იყო მოსული ფისო მომიყვანა შემთხვევით წყალი გადავავალე და აქ დატოვა
-რას მატყუებ როდის იყო მამაშენი ასეთ შარვლებს იცვამდა ...
-ოო კარგი ხო ჩემი შეყვარებულისაა დედა აქ მყავდა სახლში წყალი გადავავლე გავაშიშვლე და გავუში
-ნანკაა შენ მე შემიწირავ შვილო... წავეიდ კარგი არ მაქვს შენი სისულელეების ნერვები ისედაც ცუდად ვარ
-რა მოხდაა
-დაგელოდები და გეტყვი... მნიშნელოვანია
-კარგი..ჯანდაბა
-დიდი დრო დაგჭირდება კიდე? დავიღალე კარის ყურებით
-მე ბოდიში ...
-სხვათაშორის შენც შემომივარდი ერთხელ მაგრამ ამდენი არ მიწუწუნია...მალე დასრულებ?
-პირსახოცი მჭირდება
-მერე აიღე
-თუ კარგად შეხედავ შენს გვერდითაა საკიდზე და რომ მოვიდე მანდამდე შენამდე უნდა მოვიდე
-კარგი ..ავიღებ პირსახოცს და მოგაწოდებ -პირსახოცი აიღო და უკანსვლით წავიდა -კიდევ მოვიწიო?
-ერთი ნაბიჯიც და - ბათუმ სწრაფად გადადგა ნაბიჯი ხელი უკან გასწია და ის ის იყო ნანკას პირსახოცი უნდა აეღი სველ იატაკზე ფეხი აუცდა ფარჯიანს და უკან გადავარდა ისე რომ ნანკას აეკრო როგორ მოახერხა არ ვიცი მაგრამ კედელზე იყვნენ მიკრულები ,ნანკას ხელები ჰქონდა ყელზე მოხვეული და ერთ წამში აჩქარებული გულისცემა საერთოდ აუჩერდა. ბათუ მთელი სხეულით ეკვროდა ,შიშველი მკერდით გრძნობდა მისი გულ-მკერდის სიმხურვალეს და თანდათან ეღვრებოდა ლავა სხეულში. ბათუს აჩქარებული გულისცემა და სუნთქვა უარესად უბინდავდა გონებას.
-ნანკა რა ხდებააა წაიქეცი? - ეკას ხმამ გამოაფხიზლა ორივე.
ბათუმ წელზე შემოხვეული ხელები მოაშორა და უკან შებრუნდა
-მაპატიე არ მინდოდა ...ჯანადაბა პირსახოციც სულ დასველდა . გევედრები სულ ოდნავ მაინც თუ გებრალები რამე მოიფიქრე და აქედან გადი ...
-შენი მაისურია იქ და - უცებ ამოილუღლუღ სწრაფად გაიღო კალათიდან მაისური გადაიცვა და ონკანი დაკეტა. კართან მისულმა ღრმად ჩაისუნთქა და სწრაფად გავიდა
-ნანკა რა გჭირს? სულ წითელი ხარ
-დედა არაფერი..დიდხანს დავრჩი პატარა ოთახია ხომ იცი და სუნთქვა შემიკრა ორთქლმა. აბა შენთანრ ა ხდება?
-ჩაიცვი და მერე მოგიყვები ასე ვერ გეტყვი
-ამდენად საჩქაროა?
-აქამდეც უნდა მეთქვა მაგრამ ვერ მოვახერხე ..
სწრაფად იცვამდა ტანსაცმელს ,მაგრამ სხეული ისევ უთრთოდა. როგორც იქნა ჩაიცვა, თმა კოსად შეიკრა და საწოლზე დაჯდა.
-პატარავ ... შეიძლება ცუდი დროა ,მაგრამ არ მინდა დაგიმალო . ხომ იცი ...დღეს საბოლოოდ გადავწყვიტე და მინდა ახლავე გთხრა ... ხომ გახსოვს ჩემი უფროსის მეგობარი წვეულებაზე გაგაცანი ბესო
-ის სიმპატიური კაცი? როგორ არ მახსოვს
-მოკლედ ..მან ცოლობა მთხოვა როცა მივლინებაში ვიყავი ოთხი დღის წინ და დღეს ისევ უნდა შევხვდე ვაპირებ რომ დავთანხმდე
-რაა? გათხოვებას აპირებ?
-ნანკა ხომ იცი რომ ...
-რა ვიცი დედა ნუთუ სულ არ გიყვარდა მამა. ასე როგორ შეგიძლიათ ასე როგორ შეგიძლიათ გამაგებინეთ რა როგორ ივიწყებთ მეც მინდა ვიცოდე. კარგი გათხოვდი მე რა შუაში ვარ შეგიძლია წახვიდე იმ სიმპათიურთან მე აქ დავრცები თუ მარტო ვერ გავძლებ მამასთან გადავალ სანამ ის რომელიმე თავის ბოზს არ მოათრევს სახლში საცხოვრებლად . მერე იქნებ დავასრულო სწავლა, სამსახური ვიშოვო და მარტო გადავიდე მყუდრო ბინაში . ან ჩემ გოგოებთან გადავალ ან ნებისმიერთამ მაგრამ არც იფიქრო იმის თქმა რომ თქვენთან წამოვიდე. არ ვაპირებ 20 წლის ასაკში მამინაცვალთან ვიცხოვრო. ალბათ შვილებიც ჰყავს და შენ აპირებ მის ლაწირაკებს დედობა გაუწიო და მოითმინო მათი სწერვობა? თუ ბიჭი ჰყავს და მისი უწმაწური სიტყვები უნდა ისმინო
-ნანკა არ ჰყავს შვილები ... პირველ ცოლს დიდი ხნის წინ გაშორდა და მარტო ცხოვრობს მას მერე
-ოჰ საბრალო... როგორ დავჭირდები .უკვე გაზრდილი შვილი .მაშინ წამოვალ
-ნანკაა ...რატო არ გესმის ჩემი. მიყვარს, მართლა მიყვარს ნუთუ არ შეიძლება ჯერ მხოლოდ 38 წლის ვარ ნანკა. მამაშენთან ლამის მთელი ახალგაზრდობა გავატარე ერთი დღეც არ ვყოფილვარ მშვიდად .მხოლოდ შენ მილამაზებდი ცხოვრებას ძალიან კარგად იცი რა ა მამაშენი როგორც ქმარი ... მერე რა რო მაგარი მამაა და შენზე გიჯდება. არასდროს ყოფილა ნორმალური ქმარი სულ ბოლომდე ქუჩის ბიჭად დარჩა და ნუთუ არ ვარ ღირსი ცხოვრების ეს ეტაპი მაინც გავატარო საყვარელ კაცთან ერთად მშვიდად ...
-ნუ ტირი... ნუ ტირი მეთქი ხომ იცი ვგიჟდები როცა ტირი
-შენსავით არ ვარ ევრ ვიკავებ ცრემლებს და რა გავაკეთო... შენ თუ ასე მოიქცევი თუ არ გინდა მაშინ ვეტყვი რომ არ ვარ თანახმა და ყველაფერი მორჩება
-რა მორჩება მერე საყვარლები იქნებით და ივლით ასე? გადასარევია ,არაჩვეულებრივია და მერე წამიკითხავ ნოტაციებს იმის სესახებ როგორ უნდა მოიქცეს წესიერი გოგო
-ნანკაა
-შემეშვი... გადი გთხოვ აქედან გადი .უბრალოდ მარტო მინდა ყოფნა. წადი და უთხარი ის რაც შენ გინდა და დაივიწყე ჩემი არსებობა ამ შემთხვევაში. მე ისევ შენი შვილი ვიქნები უბრალოდ იმ შენს სიმპათიურს ვერ მივიღებ და მორჩა გასაგებია?
-ასე არ შემიძლია
-მაინცადამაინც უნდა ვიყვირო დედა ? როგორ არ შეგიძლია შეგიძლია ბედნიერი იყო და არ მომთხოვო ახალი მამიკოს აღიარება არ შემიძლია და იმიტომ. გევედრები მარტო დამტოვე დედა გთხოვ
ეკა გავიდა, ნანკა კი კედელთან ჩაიკეცა.ფეხები მკერდთან მიიტანა და აქვითინდა.
-ჩშ... ნუ ტირი ციცქნა .ყველაფერი კარგადაა .ისეთი არაფერია შენ ხო გინდა დედაშენი ბედნიერი იყოს... - ბათუ დაჯდა მის გვერდით და მოეხვია
-აღარ შემიძლია... სამ დღეში იმდენი რამე მოხდა. მართლა აღარ შემიძლია მეტი. ყველას ჰგონია რომ ყველაფერი ,რომ მე სულ კარგ ხასიათზე ვარ ,რომ ყველა პრობლემას კარგ განწყობაზე ვეგებები და ამით ვიგებ. რატომ არავის სჯერა რომ მეც მტკივა, რომ აღარ შემიძლია სიგიჟეებით პრობლემების მოგვარება ... აღარ შემიძლია - ვეღარ სუნტქავდა, სიტყვებს შორის შესვენებებს აკეთებდა და სლუკუნებდა -ყველას ჰგონია რომ ჩემი თითოეული ნაბიჯი არასერიოზულია და ისე ვაზროვნებ როგორც ბავშვი ხოდა ახლა არ მინდა მამინაცვალი , გათხოვდეს გაჰყვეს უბრალოდ ხომ შეიძლება მე არ მეხებოდეს ეს ...
-ყველაფერი შეიძლება...უბრალოდ უნდა დამშვიდდე .ასე ცუდად გახდები ,შემომხედე - თავი ააწევინა და ცრემლები შეუმშრალა - მე მიყურე კარგი ..აი ასე .სულ არ გიხდება აწითლებული ცხვირი
-ტირილი მინდაა...
-არ გინდა... უბრალოდ მელაპარაკე . ვერ ვიტან გოგონები რომ ტირიან ! რამდენი წელია შენი მშობლები რაც დაშორდნენ
-ხუთი ...
-მერე? ხუთი წელი ცოტა დროა? რადგან ისევ თხოვდება დედაშენი იმას არ ნიშნავს რომ გრძNობა არ ჰქონდა ადრე. უბრალოდ ყოველთვის არ არის სამუდამო სიყვარული
-არ უყვარდათ მაგათ ერთმანეთი... დედა 17 წლის იყო მამა 20 წლის ორივეს თავში უქროდა, შენი აზრით ვის ვგავარ ასეთი. მგონი მხოლოდ სტაბილური სექ.. უნდოდათ და იმიტო დაქორწინდნენ .აზრზე არ იყვნენ სიყვარული რა იყო.მთელი ბავშვობა მხოლოდ ერტი კადრი მახსოვს როგორ ჩხუბობდნენ... ჩემთან ორივე კარგი იყო აი ერთად კი კოშმარი. სულ მეგონა რომ დატკბებოდნენ, რომ რაღაც შეიცვლებოდა ... შეიცვალა გიდეც გაშორდნენ . მართალია მამა ღალატობდა ,მაგრამ მაინც მიყვარს და ვერ ავიტან დედასთან სხვა კაცს
-კარგი რა ... რა ქართველი მუჟიკივით ამბობ
-შენ ვერც კი წარმოიდგენ რას ნიშნავს როცა მშობლები ჩხუბობენ ...როცა ხვდები რომ ერტმანეთს ღალატობენ
-ჩემებიც ჩხუბოდნენ დამიჯერე...ახლაც ხშირად კამათობენ ,მერწმუნე ნუცა რომ ბრაზდება მე და ჩემი და სახლიდან ვვორთქლდებით,ჩვეულებრივი საომარი ტერიტორია ხდება
-გთხოვ ნუ ადარებ რა ისინი რომ ჩხუბობენ მაგაშიც სიყვარული ცანს. უბრალოდ გიჟდებიან ერთმანეთზე , მაგათთვის ჩხუბი გართობასავითაა უფრო ახალისებენ ურთიერთობას ამ ეჭვიანობით და კამათით .
-ხოდა ყოველთვის ეგრე ხომ არ იქნება.... ახლა უნდა შეეგუო ამ ფაქტს პატარა გოგო ხომ არ ხარ არა? ხომ გინდა დედაშენი ბედნიერი იყოს, რა დაშავდება იმით თუ დედაშენი მარტო აღარ იქნება . თუ დაფიქრდები მიხვდები რომ შენთვის არაფერი შეიცვლება... ახლა უბრალოდ ემოციური დღეები გაქვს და ყველაფერმა ერთად იმოქმედა
- ფსიქოლოგობას აპირებ? - აცრემლიანებული თვალებით ახედა და ოდნავ გაიღიმა
-ამდენი ვილაპარაკე? მორჩა ,ვჩუმდები - ხელი მოხვია და ჩაეხუტა -აღარ იტირო ოღონდ...იცოდე ისევ ავლაპარაკდები
-კარგი
-ასე არ გინდა ჩემი ლაპარაკის მოსმენა?
-ხომ გინდა რომ დავმშვიდდე...
-იცი იმის მერე რაც შიშველი გნახე... მერე მოგეხვიე,ისევ შიშველს და შენ წარმოიდგინე ემოციურად აღვიგზენი, მიჭირს მხოლოდ შენს დამშვიდებაზე ფიქრი
-მე რა ... მე შენ კი მაგრამ შენ... ეს
-აი ძლივს ... ღმერთო მადლობა დაბრუნდი .ახლა შეგიძლია გაცუნცულდე შენს დედიკოს ცაეხუტო უთხრა ადგეს და დროზე წავიდეს იმ კაცთან შეხვედრაზე ..მერე მოცუნცულდი და დავიძინოთ. ხო მალამო უნდა წამისვა კიდე არ დაგავიწყდეს თორე დიდხანს მოგვიწევს ემოციის პიკზე ყოფნა- ხელი ჩაკიდა წამოაყენა, შუბლზე აკოცა და კარისკენ გაუშვა
-ღმერთო მაგჟებს... მართლა მაგიჯებს
ნანკა მართლა ესაუბრა დედამისს. ბოლოს სახედამანჭულმა უთხრა კაი ჯანდაბას არაფერს ვამბობ ქორწილში მოვალო. ახლა რას უცდი ასე თვალებდასიებული ხო არ წახვალო და მალე გასვლის რა გითხრათ თავად დაეხმარა მომზადებაში გაუშვა და მერე დაბრუნდა ოთახში. ბათუ საწოლზე იწვა და ვიღაცას ელაპარაკებოდა. ნანკა რო დაინახა გათიშა და გაუღიმა
-აბა?
-გავუშვი... ძალიან ლამაზია ,იმედია იმ სიმპათიურს მართლა უყვარს თორე დავთხრი თვალებს.- საწოლზე ჩამოჯდა მალამო აიღო და ბათუს წაუსვა- მოგიშუშდა მგონი. ნუ ეს დაჯეჟილობები უნდა გაწუხებდეს წესით ,მარა შენ ვერაფერს გატყობ -მაისური აუწია და ფრთხილად წაუსვა მალამო
-კაი გეყოს დრეს იმდენჯერ მიფათურე ხელები ცოტა შორს დაწექი თორე ღამე შიშისგან არ დამეძინება.. არაფერი მაკადრო ცუდი
-ვაიმე ფარჯიანო ჩემი სიკვდილი გინდა?
-სხვათაშორის ჩემი მაისური გიხდებოდა ...უფრო ვიდრე ის პენუარები
-გემოვნებაში მოიკოჭლებ აშკარად - დაემანჭა და საწოლში დაწვა.- საშინელი დღე იყო დავიძინოთ გთხოვ
-დაიძინე ციცქნა...- გაუღიმა და შუქი ჩააქრო.
იმდენად იყო გადაღლილი მკვდარივით ეძინა. დილით გვერდით რომ გადაბრუნდა და ბათუ ვერ დაინახა სწრაფად წამოდგა. სააბაზანოშიც არავინ იყო. მერე მაგიდაზე დადებული ფურცელი დაინახა და სწრაფად აიღო“ ციცქნა წავედი... მადლობა რომ გადამარჩინე და შემიფარე. ბოდიში რო გაბრაზებდი ,ცუდი ბიჭი ვარ ვიცი . იცოდე შენთან ვალში ვარ ,გახსოვდეს ეს და იმ დროს გამოიყენე როცა ძალიან დაგჭირდები“
მას მერე თიტქოს ყველაფერი გაუფერულდა. ეკა ქორწილისთვის ემზადებოდა. ბესო კარგი ადამაინი ჩანდა,თუმცა ნანკა მაინც ეჭვის თვალით უყურებდა. გოგონებს გაეხარდათ ეკას ამბავი. ყველაფერი ჩვეულებრივად მიდიოდა,ერთ დღესაც ისევ გამოჩნდა ბათუ ,უკვე სახე მთლიანად მოშუშებული ჰქონდა და ჭრილობის კვალიც არ ემჩნეოდა.
ქორწილის დღეს განსაკუთრებით ღელავდა დედა-შვილი
-ვაიმე დედაა რანაირად იქცევი დამსვიდდი ,ულამაზესი ხარ
-მართლა?
-პატარა გოგო მგონიხარ
-სირცხვილია ამ ხნის ქალი ქორწილს რო ვიხდი... ხო შეიძლებოდა პატარა წრეში აღგვენიშნა. დაიჩემეთ .მეგონა სერიოზული კაცი იყო მაგრმა ისიც გადაიყვანე შენ ჭკუაზე
-საიდუმლო გაგიმხილო?
-რა საიდუმლო
-ვუთხარი თუ არ დამიჯერებ ეკას გადავმალავ ქაჯეთის ციხეში და შენ რომელი ტარიელი მყავხარ რო დაიხსნა ერთი ბესო ხართქო
-ამ ერთ თევსი რაც შენ კონცერტები გამართე როგორ არ დამშორდა მიკვირს
-მგონი მართლა უყვარხარ.. ან გიჟია
როგორც იქნა დასრულდა მზადება,მოვიდა სიძე და წავიდნენ ხელის მოსაწერად.
ნანკამ ცრემლები ძლივს შეიკავა,მთელი კონცერტი დადგა ბესოს რო მოეხვია
-ღმერთოო ამას რას მოვესწარიი როგორც იქნა გაფრინდა ჩემი გამოზრდილი გვრიტი..ჩავაბარე პატრონს თან რა პატრონს... დედაა აბა შენ იცი ამაღამვე უნდა გაკეთდდეს ბავშვი,თავი არ მომჭრა შვილო
-ნანკააა გეფიცები კიდე ტუ იტყვირ ამეს
-ბესო რა ჭირს სენ ცოლს? თავს ევრ აკონტროლებს..მიხედე რა - უცებ დასერიოზულდა და წარბები სეკრა
-ეს ბავშვი მაგიჟებს...
-აი ხედავ მამიკოს ვაგიჟებ...სად შეგვიძლიააა
-წადი ნანკა მომშორდი იცეკვე
-პირველად თქვენ უნდა იცეკვოთ მერე მე ვიცეკვებ სულ . ამის ხალხს უნდა გავუფართოვო თვალები და ავუჩქროლო სისხლი...აი ამ ბიჭებს ამაღამ ყველას მე უნდა ვესიზმროოო
-გიჟია ..ღმერთო გიჟია ერთი მყავს და სიიც გადარეული
-დამშვიდდი დედაჩემო... წავალ მე ჩემ ბავშვებთან დროზე იცეკვე ხელისმომკიდევ თორე ვეღარ ვჩერდბეი უკვე...აბა გკოცნით და გეფერები. ფოტოებს მერე გადავიღებ რო დათვრებით იცოდეთ მიფრთხილდით კოცნაობის დროს რო წაგასწროთ ყურებს დაგაჭრით
-ნანკა აორთქლდი-თქო გეუბნები
-ვაიმე როგორ წითლდები 40 წლის ქალი ხარ
-არ ვარ
-აუუუ წავედი მე ბესარიონ შენტან ვარ ალავერდი იცოდე რო დავლევ
სიცილით წავიდა თავისი მაგიდისკენ და უკანალს ისე მიაქნევდა ამ გამოყვანილ კაბაში მართლა მიჰყვებოდა რამდნეიმე უცხო მზერა
-აღარ დაიღალე?
-მე მეუბნებით ბატონო მათე? მე რა დამღლის ჩემო საყვარელო ეგ რას ნიშნავს არ ვიცი
-მითუმეტეს შენი ენერგიის წყარო აქ არის- ანდრომ უჩურჩულა და ჩაიქირქილა
-ბოროტო არსებავ ოდესმე გადაგიხდით
-ისე რაღაც ძაან ხშირად გიმჩნევს ამ ბოლო დროს და რამე სეიცვალა?
_შემეშვი ...
-კარგი ბატონო ჩუმად ვარ ...
როგორც იქნა სიძე დედოფალმა იცეკვა .ნუ კაი ვიტყუები არ იყო ტრადიციული ქორწილი ,მაგრამ მაინნც აცადა ნანკამ იმათ. მერე რომ დაიწყო აღარ გაჩერებულა, ყველა მას უყურებდა. ზოგი ამბობდა ამ ქალს რა გიჟი შვილი ჰყოლია საწყალი ბესოო, ზოგიც ამბობდა ამასთან ვინ მოიწყენს მაგარი ბავშვიაო...მოკლედ ათასი აზრი იყო. აი ბიწები კი აქტიურობდნენ,ეცნობოდნენ რძლის შვილს და მასთან დაახლოებას ცდილობდნენ. ნანკამ თითქმის ყველა უარით გაისტუმრა . მერე ერთ-ერთი ძველი თაყვაისმცემელი რომ შეამჩნია გაახსენდა გაგა რა მდგომარეობაში ნახა კონცერტიდან ერთი კვირის შემდეგ, ანუ ორ დღეში მას მერე რაც ბათუ მისი სახლიდან წავიდა. სიმართლე გითხრათ ნამდვილად დალეწილი იყო , ახვლედიანის ხელწერად ჩათვალა ნანკამ ,გიორგის რომ უთხრა რა საჭირო იყო ასე ცემა ან რა ადამიანი ხარ ერთმა ასე როგორ ცემეო ისე ჩაიცინა ახვლედიანმა და გახედა ბათუს კი გაუჩნდა ეჭვი მარა ეგრევე გაფანტა. ახლა აღარ უნდოდა კიდევ ერთი თავსატეხი ნაცნობების მეტი რა იყო ვისტანაც მშვიდად ცეკვა შეეძლო. რამდენიმე ჭიქა დალია მხოლოდ ,ისე უბრალოდ და მერე შუაღამემდე ერთობოდა.
-აბა რომელი წამიყვანთ სახლში ...ბიჭებო სიძეებო ,ზმაკაცებო აბა რომელი მიიღებთ ამ ჯილდოს რომ თავად ნანკა , დიდებული დედოფალი ჩაჯდეს თქვენს მანქანაში
-ყველას ჩვენ-ჩვენი გოგო გვყავს წასაბრძანებელი...ესენი შორს ცხოვრობენ ამიტომ ბატუ წაგიყვანს
-არ მინდა მე ვიღაცას შევეტენო ძალით მაგას ნუ მაწებებთ სულ ... კაი თუ არავის გინდათ ჩემი წაყვანა დარბაზში ამდენი ბიწია რომ ვეტყვი რომელი წამიყვანთ სახლში სადაც ამაღამ და მომავალი ცხოვრებაც მარტო ვიქნებითქო რიგი დადგება
-არადა სულ სამი ჭიქა დალიე ...სტაჟიან ლოთს ასე უცებ არ უნდა გეკიდებოდეს სასმელი- ბატუმ რომ ჩაავლო მაღლა აწეულ ხელში და თავისკენ მიიზიდა გაითიშა
-ვაა ბათუ თავად შენ? ჩემთან მოახლოება როგორ იკადრე- ჩუმად უთხრა ყურში
-წავიყვან ამას მე ... ხვალამდე - მოკლედ დაემსვიდობა ყველას გიორგის აშკარად რაღაც ანიშნა იმანაც ოდნავ გაუღიმა - დავიჯერო ვერ დადიხარ? წეხან კარგად ცეკვავდი?
-თუ წამიყვანდი ხელში აყვანილს კარგი იქნებოდა...მაგრამ შენგან ჯელტმენი არ გამოვა - ცხვირი აბზიკა და უცებ მოიშორა ბათუს ხელი. მანქანისკენ დაიძრა ჩვეული ნარნარა სიარულით და კარი გამოაღო. სწრაფად დასკუპდა კაბა აკეცა რომელიც საკმაოდ იყო ჩახსნილი და ფეხი დაიმალა.
-ფეხის დამალვა თუ გინდოდა ჩახსნილი არ უნდა შეგეკერა -ფარჯიანის მახვილ მზერას რა გამორჩებოდა
-ქალური ამბავია ვერ გაიგებ...
-არც ვაპირებ!
-ნეკნები კიდე გტკივა თუ დაჟეჟილობამაც გადაგიარა
-არაფერი მტკივა... მადლობთ ყურადღებისთვის.ამდენი დარეკვა და მოკითხვა არ იყო საჭირო
-მოიცა შენ რა ელოდი რომ...ნუ მაცინებ შენ საერთოდ ჩემი ნომერი არ გაქვს და მე რატომ მთხოვ რამეს
-ყველაფერს რატო ასერიოზულებ ნანკა? გეხუმრე უბრალოდ . რა მნიშვნელობა ჰქონდა დამირეკავდი თუ არა
-გმადლობ მოყვანისთვის - როგორც კი გააჩერა მანქანა მაშინვე გადავიდა და სახლისკენ წავიდა. ბათუმ როგორც ყოველთვის ახლაც იმ წამსვე მოსწყვიტა მანქანა ადგილს . სახლში შესულს ემოციები მოაწვა,მართლა იმ დედას ჰგავდა ერთადერთ ქალიშვილს სახლიდან რომ უშვებს . ლამის ტირილი დაიწყო , საწოლში დაწვა ისე როგორც უყვარდა საბანსი გაეხვია და ათას თემაზე ფიქრის მერე ჩაეძინა.
არდადეგები ჰქონდა და შესაბამისად მთელი დღეები თავისუფალი ჰქონდა. ეკას და ბესოს დაადგებოდა ,მაგრამ თაფლობის თვეში წავიდნენ, მხოლდო ბესომ იცოდა სად და ვერც ჩააკითხავდა. წკუით აჯობა მამინაცვალმა. ამიტომ მოემზადა და ანდრონიკაშვილებთან წავიდა
-დილამშვიდობის ... იმედია საუზმემდე მოვედი მიიღებთ და დააპურებთ უპატრონოდ დარჩენილ ახალგაზრდას?
-ნანკა შვილო შენ ხარ? მოდი დედა გენაცვალე ... ახლა ვაპირებდით ჩვენც საუზმობას. თუ გაიღვიძეს იმათ
-მაშიკოს არ ღვიძავს?
-კი დე როგორ არა...მაგას ვენაცვალე მე ეგ როდის იყო გვიან იღვიძებდა. ჩამოსული იყო დამეხმარა მილაგებაში და ისევ ავიდა ,მიდი აკუსკუსდი შენც
-წავედი აბა... -ლოყაზე აკოცა უცებ ქალს და ზემოთ აირბინა. მერე იფიქრა მაშოს თუ ღვძავს ბარემ ვიცელქებო ნელა შეაღო დათის ოთახის კარი ,ვაჟბატონს ტკბილად ეძინა, მუცელზე მწოლიარეს ბალიშზე ჰქონდა ხელები მოხვეული გეგონებოდათ მაგარი ქალი იყო ბალიში კი არა. აი წყალი რომ დაესხა და ნანკა ისე გავარდა სანამ დატი დაეწეოდა სალომეს გაღვიძებაც მოასწრო მერ ეუნდა გენახათ იქ რა ხდებოდა
-მოგკლააავ გაიქეცი აგხანჯლავ...
-შე პატარა მაიმუნო როგორ გაბედე... მე შენ გაჩვენებ ამ ყინვაში წყლით როგორ გამაღვიძე გოგო ჩემი საწყალი ფილტვები
-აუუ პრასწიიი ანდრონიკაშვილებოო დიკოს ბრალია არ ირღვიძებენ მგონიო და ხომ ციით როგორი კეთილი ვარ ვიფიქრე ქალს დავეხმარები ცოდოათქო
-კაგრით გეყოფატ ნუ მისდევთ ბავშვს. თან ჩვენთან მალე სტუმრები მოვლენ
-ვინ სტუმრები დედა?
-აუ ახლა არ თქვა ვიღაც გოგო უნდა მოვიდესო დედამისთან ერთად თორე გადავხტები ფანჯრიდან. იცი ერტი კვირის წინ ვიღაც გოგო დამახვედრა იმენა ორ სიტყვაში ერთხელ წითლდებოდა სიტყვა ვერ ვათმევინე რო მელაპარაკა მაინც . ქალი იყო იმენა უინტერესო და მარტო ფეხი და რა ჩემ ფეხებად მინდა ლოგინში ცასაწვენად ხო არ მინდა მარტო ტო
-კაი ნუ აიჭრებია ხლა ეს წესიერ ბიჭად გიცნობს და ნუ გამოამჟღავნებ ნამდვილ ხასიათს
-სალომეე შენ თუ იცოდი
-რა ვიცოდი ხო არ გაგიჟდი...
-არა რა ორივე გიჟები ხართ ...რა კარგი გოგო იყო წესიერი ზრდილობიანი, განათლებული ბავშვებს რომ აღზრდის და ოჯახს არ წააქცევს ისეთი
-ერთ დღეს გავაფრენ დედა და არ ვიცი მერე რა მოხდება...
-იცოდე სახლში თუ არ იქნები დავით ანდრონიკაშვილო ჩემი სახელი აღარ ახსენო. ჩემ ძმასთან წავალ სოფელში და აღარ ჩამოვალ აქ არასდროს. გაიგე შენ? არასდროს !
-მეგრული სისხლი მაინც სხვააა... წაყვალ მარტვილში დე?
-გოგო შენ გგონია ვხუმრობ? ჩემი ჭკვიანი შვილი კი არის თავის ქმარ-შვილთან მშვიდად და თქვენ ორს, რომლებიც საერთოდ არ ვიცი ვის გავხართ ასეთი უპასუხისმგებლო და უჯიშო დაგტოვებთ მარტო
-კარგი დამშვიდდი დიკო რა
-არა შვილო რა დამამშვიდებს... დავიღუპე და ისაა უნდა მთელი ოჯახი გადააშენს...უნდა დატოვოს ეს სახლი ანდრონიკაშვილის გარეშე. ხო ამოტრიალდა ჩემი საწყალი ქმარი საფლავში. რისთვის გაუხარდა ბიჭის დაბადება გვარის გამგრძელებელი რომ ჰყოლოდა თორე გოგონებზე გიჟდებოდა ისე...
-დ.. შე.... ნუ ტირი დიანა გეფიცები თავს ვერ ვაკონტროლებ !
-კიდე შენ ვერ აკონტროლებ თავს? მითხარი მაინც ვინ ჯანდაბას ხარ აკიდებული ბოზ.. ვიღაც ხო? გყავდეს დედა ვინც გინდა ის გყავდეს და რაც გინდა ის ქენი არ ვერევი მე მაგაში . ერთი ბავშვი მოიყვანე ამ სახლში შენი სისხლი რომ ერიოს და დედამისი თუ გინდა კლუბის მოცეკვავე იყოს
-არ მჯერა რო ეს მესმის... ახლა ხვდებით რატო არ ჩამოვდიოდი?
-იმ ამერიკაშ რო გაგიშვი მასინ რატო არ გამიხმა ხელები და რატო არ გამისკდა გული. ხო წავიდოდი ჩემ საწყალ ქმართან და დავისვენებდი ქემაინც
-ნუ კივი დედა რა ... გეყოს
-გეფიცები წავალ. ამ წლის ბოლოს ახლა ხომ დაიწყო ახალი წელი. აი 35 წო გახდები და კიდე ასე მარტო იყიალებ გეფიცები წავალ და ჩემ ხმას გაგაგონებ მარტო აქ ფეხდადგმულს ვერ მნახავ. ახლა სადაც გინდა იქ წაბრძანდი და ეს ჩემი ნერვების მტერი და გულის გამხეთქავიც გაიყოლე. ჩემი გოგოები დარჩებიან ჩემთან ..ანანო მოვა კიდე ამათ ვეცოდები მე მარტო
-თამუნას დაურეკე დე ...თუ გამოვიდა საავადმყოფოდან სიძეს მოგიყვანს გულის მალამოს და დამშვიდდები
-გამასწარი სალომე აქედან
-კაი გავდივართ- სიცილით გაიყვანა დათი ,თუმცა ის ნამდვილად არ იყო ხუმრობის ხასიათზე და მართლა გაბრაზებული იყო
-კარგად ხართ?
-არაჩვეულებრივად. ხმა კი ცამიწყდა , და გულიც ამიჩქარდა მარა რაც მქონდა სათქმელი ხო ვუთხარი. დამიწუნა გოგო ბიჭმა ... უკეტესი ნახოს ბატონო და მოიყვანოს ვითომ ჩემთვის მინდოდა... იმას რო შეხედავ კაცი და არ მოგინდება რამე კაცი ხარ? იქნებ ... არა არა არ გავს იმნაირს
-რაზე ლაპარაკობ დიკო კარგი რა... ეგ არც გაიფიქრო.უბრალოდ იმდენად ბაბნიკია არ უნდა ცოლი. არ წვევია ჯერ სიყვარული და რა ქნას - ნანკა ცაეხუტა და აკოცა-დამშვიდდი ახლა . მოდი ჩაი მოვამზადოთ დავლიოთ და დავმშვიდდეთ.
-მომიკვდეს თავი... მოხვედი ბავშვი მასაუზმეო და მე კიდე დავდგი აქ კონცერტი ახლავე მოვამზადებ ყველაფერს - ხელზე აკოცა და გავარდა
-ხო სულ ეჯუჯღუნება სალოს და დათის მარა რა ტკბილია იცი? ყველაზე მაგარი ქალია - მაშომ თვალი გააყოლა და გაღიმებულმა თქვა
საუზმეს სალო და დათიც შემოუერთდდნენ, პირველი შემთხვევა იყო უფროსი ანდრონიკაშილი სიტყვას რომ არ ძრავდა
-აუუ დათიი გეყოს ახლა უცხოებტან რო ხარ ჩუმი ისიც საკმარისია..გოგონები ნუ გადარიე
-გავდივარ მე.. კარგად - ისე წამოდგა არცერთისთვის უკოცნია და წავიდა
-ღმერთო ამას რა გაბრაზება სცოდინია
-ეს ვინც უყვარს იმასთანაა მხიარული და კარგი თორე მონსტრია ისე
-კაი ერთი რა ეტყობა მონსტრის
-დამიჯერე არ ინცობთ კარგად.ხუმრობაში ყველაფერს იღებს ,აბა იცოდეს რეალურად რამეს ვაშავებდე მომკლავს,დამანაწევრებს და ისე . უბრალოდ ტყუილად პანიკის აწევა არ უყვარს და მანამ არ ბრაზდება სანამ უკიდურეს ზომამდე არ მივა...ან მართლა რამე უნდა აწუხებდეს
-სალომე რა გინდა თქვა რომ მე გავაბრაზე ძალიან თორე ასე არ იქნებოდა?
-არ დაიწყო დედა თავიდან რა...
-ვიცი ვიღაც ურევს ტვინ
-ჯადოს უკეთებენ უეჭველი
-ნუ დამცინი! მაინც გავიგებ ვინაა მისი საყვარელი და მერე მორჩება ყველაფერი
-იქნებ და კაი გოგოა
-კარგი რომ იყოს რატომ არ აჩენს ... ის კი არ მითქვამს გინდა თუ არა უმწიკლო გოგო მომიყვანე აქ-თქო
-ეშინია რო გამოაჩინოს ის გოგო ეგრევე ცოლად არ მოაყვანინო
-ხელის მოწერის გეშინიათ მგონი ყველას
-მე პირადად არ მინდა ცოლი ვიყო... ვერ ვიტან ამ სტატუსს რაღაცნაირად მზღუდავს. მთელი ცხოვრება მინდა ბედნიერმა გავატარო და თავი ახალგაზრდულად ვიგრძNო“ცოლობა“ აბერებს
-გადასარევია დედა
-რატო გიჟდები? ადრე სად იყო ხელისმოწერა საყვარლები იყვნენ ფაქტობრივად...ერტად ცხოვრობდნენ .
დიკომ შეწყვიტა საუბარი
-მე ვთქვი რაც მინდოდა მეთქა აღარ მინდა ზედმეტი საუბრები
საშინლად წვიმდა და ნანკს ხასიათი შეეცვალა, არ უყვარს დიდად ასეთი ამინდები. დიდხანს იჭორავეს, სალომეს უსმენდნენ ბოლოს ნანკამ ვერ მოითმინა და მაინც ჰკითხა
-ვიცი რომ ძალიან გიყვარს მათე...მაგაში ეჭვი არ მეპარება უბრალოდ ერთი კითხვა მაქ.რომ ჩხუბობთ და შორდებით როგორ უძლებ უმისობას
-რაო პატარავ შეყვარებული ხარ და იჩხუბეთ?
-არა... ნეტა გვეჩხუბა
-აბა? თუ გიყვართ ერთმანეთი დაშორება არ არსებობს ,შერიგდებით . მე კიდე რაც შემეხება ზოგადად ვფიქრობ რომ დამოკიდებული არ უნდა იყო არაფერზე და არავისზე. როცა ვიცი რომ ადრე თუ გვიან მაინც მასთან ვიქნები და ეს მომენტიც მართობს ,ზოგი შემთხვევბის გარდა როცა ვიღაც ბო... დადის. მანდ მეც ვეჭვიანობ ,თუმცა იმდენი მცდელობა ჩავუშალე ბოლო ჩხუბის მერე მგონი მარჯვენა ხელის ამუშავება ინტენსიურად მოუხდება- ეს რო თქვა იმდენი იცინა გოგოებიც აიყოლია. ნუ ნანკას რა აყოლიება უნდოდა ...-ისე რატო იჩხუბეთთ?
-არ გვიჩხუბია ... მას არ ვუყვარვარ . ცალმხრივად მიყვარს
-ოოო მანდ ცოტა რთულადაა საქმე,თუმცა არც ისე თუ ვინმე არ ჰყავს უკვე ,მითუმეტეს ცოლი. ყველაზე ემტად ვერ ვიტან ვინმეს საკუთრებას რომ ვართმევ...
-არა თავისუფალია...ნუ გული თავისუფალი აქვს ვიცი!
-აბა რა განერვიულებს ტკბილო... ისე უნდა გააგიჟო როგორც ის გაგიჟებს. იმავე ხერხებით ეთამაშე და აუცილებალად მოიგებ. დაიბნევა და როცა ერთი ნაბიჯით წინ ხარ ბევრს ნიშნავს,მერე კონტროლი უნდა ისწავლო სიტუაციის და შეეცადო უმრავლეს შემთხვევაში შენ მართო . მართალია მათე რომ მიახლოვდება ჭკუას ვკარგავ და მინდა უბრალოდ შევჭამო ,კოცნით დავახრჩო ,მაგრამ ჩემი შხამიანი ენა მხმარება მწყობრიდან რომ გამომყავს ავიწყდება ჩემი დაჩლუნგება რომ სურდა და ყველაფერი ჩემ სასარგებლოდ სრულდება. თუმცა ყველა მათეს ხო არ ჰგავს ის მალე ფფეთქდდება ,კესარიას ჰგავს.
-ხო ის ვინც ამას უყვარს მათეს ნამდვილად არ ჰგავს
-არც არავის ჰგავს...
-ნუ ახლა ყველა ჩვენი ბიჭ ეგრეა..ჩვენთვის ისინი არავის გვანან, ყველასგან განსხვავდებიან და გამოირჩევიან
-ფაქტი ერთია უნდა იმოქმედოოო
-ყველანი მაგ აზრზე ვართ
-მეც მაგ აზრზე ვარ დიდი ხანია ,უბრალოდ მოქმედებაში ვერ მომყავს ჩანაფიქრი. აუ იცით ძალიან მინდა თქვენთან ერთად ამ საღამოს გართობა და რას იტყვით?
-მე თანახმა ვარ... გოგოებსაც დავურეკოთ და წავიდეთ .მხოლოდ გოგონები ...
-მოვაწყოთ ჩვენი საღამო !
ნანკას შემოტავაზება აასრულეს. საღამოს ყველანი ერთად წავიდნენ კლუბში . ესე იმათაც გაიცნობდნენ ვინც აქამდე ვერ გაიცნეს კარგად. საუბრობდნენ უყვებოდნენ ერთმანეთს ამბებს. ძირითადად ნანკა, მაშო და ანანო ისმენდნენ მათ ისტორიებს რადგან უცხო იყო მათთვის . არ გალეშილან, კოქტეილებს მიირთმევდნენ და შეუწყვეტლივ საუბრობდნენ.
-ე.ი ქალბატონო ლილე შენ და ბატონი რეზი სულ ჩხუბობდით
-წარსულში რატომ საუბრობ საყვარელო... ესენი ახლაც ეგრე არიან. უი შენ რეზი არ გინახავს ხო? იცი რა ბიჭია ? ყველა მაგაზე გიჟდება... ესენიც ხო მაგრები არიან და ქალები ბუზებივით ახვევიათ,მაგრამ რეზის რაღაც საოცარი ხასიათი აქვს, რომ დადის მაგითაც კი გიზიდავს - დიკომ თქვა და თვალები დააწვრილა
-სამაგიეროდ ორმაგად ცუდი ხასიათი აქვს
-სულაც არა ... ჩვენთან ყველასთან კარგი ურთიერთობა აქვს
-შენ და შენს მომავალი მული როგორ ეწყობით სალო?
-ჩვენ? მე და მაკრინე კარგად ვუგებთ ერტმანეთს
-მიუხედავად იმისა რომ ჩემს მათეს აწამებს... მაინც მიყვარს ეს გოგო
-ყიფიანები რატომ სდუმხართ?
-თქვენ ირაკლის რადგან იცნობთ იმიტო გგონიათ რომ ესენიც ამდენს ლაპარაკობენ? ორივე მდუმარე ქალბატონია ... მთელი მხრიარულება და სიგიჟე ირამ მიისაკუთრა
-კარგი რა ნუ აჭარბებ დიკო
-არ აჭარბებს... შეგიძლიათ მთელი დღე ჩუმად ისხდნენ და სხვას უსმინონ
-ყველანი აპირებთ დარჩენას მშობლიურ საქართველოში?- სალომემ გოგონებს გადახედა და გაიღიმა- გარიელა შენც რჩები?
-ამათ გარეშე აღარ შემიძლია, გაბროც აქ გადმოვიდა ჩემი მსობლებიც დაბრუნდნენ და მე მარტო ვერ გავძლებ იქ
-რა ენაღვლებათ შეყვარებული ამატ არ ჰყავთ და - მარიამმა წაკბინა და გაიცინა
-შენ ხო რას ამბობ გყავს
-მოუვლის ეგ თავს თქვენ ნუ ღელავთ- აქამდე ჩუმად მყოფმა ნუკიმ ჩაიქირქილა და ევას გადახედა.სალომე რისი სალომე იყო რომ არ შეემჩნია ეს . ქალბატონ მარიამს კი წარბიც არ შეუხრია
-ისე ქალბატონო ნუკი როდის აპირებთ ქორწილს?
-ზამთარში ქორწილი რა პონტია... ხომ იცით ღია ცის ქვეშ მინდა...ივნისში გადავხიდით ალბათ
-კი მოკლავს ჩემ ცოტნეს ...
-მაგარია როგორ ღელავს ცოლი რომ მისმა ყოფილმა მალე შეირთოს მეორე ცოლი
-კაი რა მარიამ ნუ გვაღადავებ ....
-ბავშვი საბრალო მირიანს დაუტოვე ხო?
-ისინი ისე უგებენ ერთმანეთს მე სულ არ ვარ საჭირო დამიჯერეთ
-აუუ ხალხოოო ახვლედიანის ქალბატონები რომ არ გვყავს? რძალი ხო მითუმეტეს..ისე სალომე ამ შენს დას როგორ სეუძლია ასე მთელი დღეები მუშაობა.ფაქტობრივად არ გვინახავს ნორმალურად. კიდე კაი თორნიკე მაინც ნახულობს. ეს ბავშვები მგონი ყველა კლინიკაში გააკეთეს
-კიდე უნდათ ... სიძე კია ახალგაზრდა რა ენაღვლება.. ჩემი და იკლავს თავს სანამ 30 წლის გავხდები მანამ უნდა მოვასწრო თორე მერე რთულიაო ..რა ვიცი ექიმებს ვერ გიგებთ. აი დიკო ნახავს ხოლმე . ხო გიტარებს ისევ ლექციას
-არა აღარ მე ხო დავასრულე უკვე ... ახლა პრაქტიკებს გავდივარ . მაგდენ ხასნაც არ ვარ კლინიკაში როგორც ისინი
-ვაიმეე მართლა სულ დამავიწყდა მეთქვა ჩემი ძმა ცამოდის და გეღირსებატ მისი ნახვაც
-კაი ღადაობ? დევდარიანი ბრუნდება?
-აი მე მოვკვდე ქეთო ხო წასული იყო მარა ძალიან ხშირად გვეკონტაქტებოდა სულ ჩვენთან იყო მნიშნელოვან დროს და ყველაფერი იცოდა ჩვენზე აი ამის ძმა სახეზეც როგორია ტუ მახსოვდეს . ქალი ვბერდები
-არ მჯერა რო გვკადრულობს
-გადაწყვიტა ხო !
-უი მე არ ვიცი საერთოდ ვისზე საუბრობთ ... ქეთაც ახლა გავიცანი და მაგიტო
-სამაგიეროდ სესილია და დემეტრე ხო იცი
-კი როგორ არა ძალიან საყვარელი ქალია სესი.. მარიამს ჰგავს საშნლად თუ მე მეჩვენება.
-არა ძალიან ჰგავს ნათლიას... დების ასე მსგავსება იშიათია. მითუმეტეს სესო პატარა ასაკით
-ე. ი დამიანე დევდარიანი ბრუნდება სამშობლოში
-მამას ისე უხარია ჭკუაზე აღარაა . დედა ხო საერთოდ ბედნიერია
-ისე რატო არ ჩამოდიოდა?
-რავი ადრე წავედით ეგ ხო მაგრად სწავლობდა, აქაური სიტუაცია არ მოსწონდა მერე უკვე რომ შეეჩვა იქაურ გარემოს . ზედმეტად ნიჭიერი გვყავს ჩემი ბიჭი
-მეცნიერია თუ რა მხრივ განავითარა ნიჭი
-ფაქტობრივად ეგრე გამოდის ... ჯერ გინეკოლოგია დაამთავრა ,მერე ხელოვნური განაყოფიერება იტაცებდა , ამასაც თუ გატაცება ჰქვია და ახლა თავისი კლინიკა აქვს. იმდენი უშილო წყვილი გააბედნიერა უკვე რო რა ვიცი. მოკლედ მაგ საქმეს სწავლობდა ძირითადად ,მაგრამ რომ ჰკითხო საერთოდ არაფერს გიპასუხებს. მამას ჰგავს ძალიან , დედამ კი მოალბო და სახლში ძალიან თბილია ,მაგრამ დამიანე ნამდვილი ყინულია. როგორ აირჩია ასეტი ემოციური საქმე არ ვიცი
-სიმართლე გითხრა მეც გაოცებული ვიყავი ეგ ამბავი რომ გავიგე -მარიამმა ხელები მაღლა ასწია და გაიცინა - აუ იცით ბავშვობაში ზალიან საყვარელი ბავშვი იყო
-რა საყვარელი გოგო ამ ნაცრისფერ თვალებს რო მოგვანათებდა ვიყინებოდით ადგილზე.. მე მეშინოდა სულ
-ისე მართალია ნუკი მეც მეშნოდა ხოლმე, გაბრაზებული რომ იყო არც იგინებოდა არც ყვიროდა აი გამოხედვით მოგკლავდა. ახლაც ეგრეა დედამ რაღაცაზე ეჩხუბა და ისე უყურებდა ლაპარაკის დროს მეგონა მოკვლა შეეძლო
-რამდენი საშიში ბიჭი გყავთ მოკლედ. კიდევ კარგი ჩემი მათე არაა ეგეთი , არც ჩემი ძმა . ნუ კი მოუგრუზინებს ხოლმე ,მაგრამ მაინც მხიარულია
სალომეს სიტყვებზე მარიამმა მაგიდაზე აათამასა თიტები, მერე კოქტეილის ჭიქა აიღო ტუჩები გაილოკა და თვალებაბრჭყვიალებულმა მოსვა სასმელი.
-მე ჩემი შეხედულეებები მაქვს ჩვენს ბიჭებზე.. ყველას კარგად ვიცნობ
-აბა მარიამ გისმენთ ყურადღებით
-არა მართლა..ამას რომ მოუსმენთ ყველას უკეთ გაიცნობთ
-ე. ი ძალიან თბილი და საყვარლები არიან ჩემი სიცოცხლე ბათუ(თავისი ძმით დაიწყო და ნანკას გადახედა თვალები რომ დააკვესა) სემდეგ ჩემი ირაკლი, მათე, ანდრიკო შაქარყინულა ბიჭია , ლაშიკოო დევდარიანი მაგას გაგაცნობთ მერე და მიხვდებით რა გიჟიცაა ეგ ირაკლის აჭარბებს დამიჯერეთ . გაბრიელიც თბილია და ტკბილია, მგრამ ცანცარა არაა . დანარჩენები კი დაოფილი მყავს უბრალოდ დინჯებად-თორნიკე და რეზი და მონსტრები გიორგი ახვლედიანი , დამიანე დევდარიანი და მისი აღმატებულება ცოტნე ქალდანი რომელიც დამიჯერეთ პატარაა ამათთან შედარებით სამი წლით ,მაგრამ მაშიკო შენს გიორგის და ქეთუშა შენს ძამიკო დამიანესაც კი გვერდზე ჩამოიტოვებს .
-ცოტნე ვინ არის? ახლა ჩამოვიდა ეგეც?
-დიახ !
-ანასტასიას და რეზის შვილია
-აა .. რეზის ჰგავს გარეგნულად- ეგრევე გაიცინა ნანკამ ,მაგ კაცზე ვგიჟდები. არა ყველას მაგარი მამიკო გყავთ მაგრამ რეზი რაღაცნაირი კაცია
-გეთანხმები ჩემი მამიკო ყველაზე მაგარია- ლილემ გაიცინა და ანას მიეხუტა- ხო ანუშკა. ჩემი პატარა ანუშკა ევრ ტიტინებს ხოლმე, უბრალოდ შეგეჩვევათ და მერე ატიტინდება- დას აკოცა და ჩაეხუტა
-მგონი არავინ დარჩა. ასე თუ ისე ყველა გაგაცანით
-ინფორმაცია მიღებულია ...
-როდის ჩამოდის დამიანე?
-ზუსტად არ ვიცი შეიძლება ახლაც გზაში იყოს, სეიძლება რამდენიმე თვეში ჩამოვიდეს. ზუსტად არასდროს არაფერს ამბობს
- შენ მარიამ ძალიან გამჭრიახი მზერა გქონია, გავიგე მარტივად ამოიცნობს ადამიანის ხასიათსო და რაღაც მაინტერესებს
-ახლა არ მითხრა სალო ჩემზე თქვი რამეო ...
-დათიზე რას მეტყვი? - თვალებში უყურებდა მომღიმარ მარიამს ტუჩებით რომ აწვალებდა საწრუპ მილს და გაუღიმა - ძალიან მაინტერესებს ჩემი ფერადი ხასიათის მქონე ძმის შეცნობა თუ მოახერხე
-დათი?
-ოო დათი ორჯერ ნახა სულ ... ეგრე რას დააკვირდებოდა ახლა- ნუკი ჩაერთო უცებ და ფეხზე მოუჭირა მარიამს
-რა პრობლემაა... საკმაო დრო მქონდა მის შესაცნობლად. ორჯერ ვნახე მაგრამ დიდი ხნით - უცებ დაიჭირა ჩვეულებრივი გამომეტყველება, თვალები ეშმაკურად უციმციმებდა თან ტუჩებს იწვალებდა და პარალელურად სასმელს მიირთმევდა- დათი საკმაოდ მრავალფეროვანი ხასიათის მქონე ადამიანი ჩანს. ერთი შეხედვით სისხლს გაგიყინავს ,თითქოს ჯმუხი და მკაცრი ტიპია, მაგრამ რეალურად ძალიან ენამახვილია ,მოხერხებული და ეშმაკი . იცის ზუსტად სად როგორ უნდა მოიქცეს თავისი ხასიათი როდის როგორ უნა გამოამჟღავნოს
-ვაუუ ...შენ არ ხუმრობ . არ მეგონა ასე ზუსტად თუ აღწერდი - სალომემ გაიცინა და სასმელი დალია. მერე ისე გადაიტანეს თემა დათი აღარ უხსენებიათ. მარიამმა ნუკის გახედა და ჩაიცინა
-ეს გოგო მის ზმას ჰგავს... ზედმეტად ეშმაკია - ნუკის უთხრა ჩურჩულით და გაეცინა
-ისეთი მზერა გაქ მგონია რომ მოგენატრა
-არ მენატრება... მე მხოლოდ მინდება. ენატრებათ ის ვინც უყვართ
-როგორც გინდა ისე თქვი ...
-ნუ მიყურებ ეგრე!
სხვა მნიშვნელოვანი საუბარი იმ სარამოს არ შემდგარა.
გოგონები მანქანებით იყვნენ, ვისაც არ ჰყავდა ისინი სახლებშ მიიყვანეს და შემდეგ თავიანთ სახლებს მიაშურეს.
ნანკა სახლში რომ შევიდა ერთ ოთახში შუქი ჩართული დახვდა და გაუკვირდა. მერ ერომ მიხვდა თავისი საძნებელი იყო სწრაფად აირბინა კიბე და შეაჭრა ოთახში იქ ვიღაც ბიჭი დახვდა. სავარძელში იჯდა და ისე უყურებდა კარს თიტქოს იცოდა ზუსტად რომელ წამს შევიდოდა. ადგილს მიეყინა ნანკა ,რამდნეიმე წამი დასჭირდა იმის გასააზრებლად თუ ვინ იყო მის წინ . ბიჭს მუცელზე ჰქონდა ხელები დალაგებული და ირონიული გამომეტყველებით აკვირდებოდა გოგონას. მისი მზერა ამაზრზენი იყო ნანკასთვის და საშიშიც.
-რაო იმ ცუდ სიტყვებს ვეღარ ამბობ პატარა ქალბატონო იმ საღამოს რომ ისროდი ? -წამოდგა მშვიდად და მისკენ გაემართა.ნანკა ადგილიდან ვერ იძვროდა -რაო შეგეშინდა და ენა გადაყლაპე?
-რისთვის მოხვედი ...
-დამშვიდდი არც ისეთი ბოროტი და სულმდაბალი ვარ ქალს რომ რამე დავუშავო. უბრალოდ მინდა ფარჯიანს და ახვლედიანს გადასცე ,რომ მოგინახულე . როგორც კეთილმა ადამიანმა მინდა დაგიბარო რომ ფრთხილად იყვნენ ნებისმიერ დროს შეიძლება მოეკითხოთ ცოდვებისთვის -სანამ აცახცახებული ნანკა გონს მოვიდა ისე იყო ონიანი გამქრალი მისი კვალიც აღარ ჩანდა. საწოლზე დაეშვა და გათიშლმა ძლივს მოახერხა გონს მოსვლა. მერე აკანკალებული ხელებით მობილური ზლივს იპოვა და გიორგის დაურეკა . შუაღამე იყო, ახვლედიანმა რამდენიმე ზარის შემდეგ აიღო
-გისმენთ...-მისი ბოხი ხმა გაიგო და მიხვდა რომ ლაპარაკი არ შეეძლო- რომელი ხარ? ...ნანკა? შენ ხარ? ამოიღე ხმა რა ხდება - ახვლედიანს ნამძინარევი ხმა აშკარად არ ჰქონდა - ნანკა კარგად ხარ? ნანკა მაშოს დაემართა რამე? ერთად ხო იყავით ნანკა ამოიღე ხმა გამისკდება ახლა გული ამის დ.. შევ...-იღრიალა და რაღაც დაამსხვრია
-ონიანი იყო ჩემთან... -ძლივს თქვა და ნერწყვი გადაყლაპა- მაშო არაფერ შუაშია ნუ გეშინია. მე უბრალოდ... მითხრა რომ გადმომეცა
-ვინ იყო? ოხ მე მაგის დ... შე... როგორ გაბედა! რამე დაგიშავა ნანკა? ცუდად ხარ? მითხარი რამე ცუდი ცაიდინა?
-არაფერი...
-მომისმინე... სახლში დარჩი გესმის? ათ წუთში შენთან ვიქნები
-არა... არ გინდა მართლა. წავიდა ...გიორგი .ჯანდაბა ახვლედიანო რატომ არ გესმის კარგად ვარ უკვე- წყალი დალია და მობილური დააგდო საწოლზე- ეს რა იყო ღმერთო. როგორ მიყურებდა ,სისხლი გამიყინა !
რამდენიმე წუთში წამოდგა და ქვემოთ ცავიდა. კიბე ბოლომდე ჩავლილი არ ჰქონდა ბათუმ რომ სემოგლიჯა კარი და ისე მოეხვია სუნთქვა შეუკრა გოგოს. ძლივს დამშვიდდა იმ შიშის მერე და ახლა საერთოდ გამოეცალა ძალა. წარმოგიდგენიათ? მისმა ხმამ, სურნელმა და სიახლოვემ,იმან რომ ღელვა იმჩნეოდა მის ტემბრში ისე იმოქმედა რომ ძალა გამოეცალა და ფარჯიანის მკლავებში ცაესვენა ნახევრად გონდაკარგული
-ნანკა... ნანკა ხმა ამოიღე - სახეზე ხელებს უსვამდა და ანერვიულებული სთხოვდა გამოფხიზლებას
-ნუ პანიკდები !- უცებ დაიხარა გიორგი ხელში აიყვანა ნანკა და დივანზე დააწვინა. მერე წყალი აიღო იქვე მაგიდიდან და სველი ხელები მოუსვა სახეზე- ჰეი გადარეულო კარგად ხარ?
-ჯანდაბა ! ახვლედიანი მიღიმის ჯოჯოხეთში ვარ?
-დაეხმარე ახლა ასეთს ! დალიე ეს- უცებ შებრუნდა და უკან მდგომ ბათუს გაუწოდა ჭიქა -აბა გადარეულო მოყევი რა მოხდა
-რამე დაგიშავა? შეგეხო? მითხარი რამე გითხრა თუ რა გააკეთა
-ფარჯიანო !- ახვლედიანმა გახედა და ისიც უცებ გაცუმდა - გისმენთ ნანკა
-სახლში რომ მოვედი შუქი დამხვდა საძნებელშ უცებ ავედი .სავარძელშ იჯდა მშვიდად და მიყურებდა. ადგილზე მივეყინე ისე მიყურებდა მეგონა მომკლავდა იმ ღამის გამო. მერე წამოდგა ჩემკენ ისე ნელა წამოვიდა უარესად გამიჩერდა გული ჩემ წინ დადგა ირონიული მზერით მითხრა ქალებს არაფერს ვუშავებო ... გადაეცი იმატ რომ სტუმრად ვიყავიო... კეტილი ვარო და ვაფრთხილებ რომ ნებისმიერ დროს შეიძლება სასჯელი მიიღონო ! რა სასჯელზე საუბრობდა ახვლედიანო რა დააშავე
-ოჰ ხედავ ბათუ? იმენა მე მადანაშაულებს... რა იცი რომ ფარჯიანს არაფერი დაუშავებია? მე მრთელი ვარ მან კი ბათუ სცემა ,იცი როგორც
-რა... ის ბათუს ერჩის? - გულზე მიიჭირა ხელი და სუნთქვა შეეკრა, თავი ძირს დახარა და ამოსუნთქვას ცდილობდა. სულ აუცახცახდა სხეული- ანუ შეიძლება კიდევ დაგიშაოს რამე?
-კაი რა დაპანიკდი ნანაჩკა აარაფერს დაგვიშავებს... კარგი გოგო ხარ რომ არ გვეკითხები რა დავაშავეთ
-რაში მაინტერესებს რა დააშავეთ ... ახლა რამე რომ დაგიშავდეთ? მაშომ იცის ამის შესახებ? უთხარი რომ გმტრობთ ის ონიანი ?
-არ გაბედო თქმა იცოდე... თორე სერიოზულად ვიჩხუბებთ მე და შენ
-ასე ნუ მიყურებ...
-გაფრთხილებ უბრალოდ. არ მინდა მაშომ რამეზე ინერვიულოს და ტყუილად ჰქონდეს სულელური აზრები. სამეცადინოს და ჩემ გადრა არაფერზ ეუნდა იფიქროს იმან. შენ კიდევ პრობლემა არ შეგექმნებოდა შენი პატარა ცხვირი რომ არ ცაგეყო სხვის საქმეში
-რა ცხვირის ჩაყოფაზე მელაპარაკები შე გლუვტვინიანო აბა გვერდი ამევლო თუ მეყურებინა როგორ მოკლავდნენ ჩემ ბათუს - ისე უცებ წამოვარდა და წამოიყვირა სულ ვერ გაიაზრა რა თქვა. გიორგიმ ტუჩის კუთხე ჩატეხა და წყვილს გახედა
-ვაიმე სად შეგვიძლია ამდენი ... ჩემი გულადი გოგო . შენ პოლიციელი უნდა გახდე ნანკა
-გეყოფა ! -ბათუმ სეხედა ახვლედიანს და მანაც ხელები მაღლა ასწია. მერე წამოდგა და ნანკას შუბლზე აკოცა
-წავედით ჩვენ ... კარი დაკეტე მგელი არ შემოგივარდეს. არავის გაუღო იცოდე , მარტო მაშინ გააღე სამჯერ თუ დაგიკაკუნებთ
-მოშორდი აქედან ახვლედიანო !
-რა თქმა უნდა გადარეულო. იცოდე რამე თუ მოხდება დამირეკე კაი?-უცებ დასერიოზულდა და მოეხვია. ნანკაც ჩაეხუტა,უცებ აუჩუყდა გული თავზე რომ აკოცა გიორგიმ, მართალია სულ ლანძღავდა ,მაგრამ მისგან მზრუნველობას გრძნობდა - დაიძინე ახლა... არაფერი მოხდება. გეფიცები ვეღარავინ შეგაშინებს . ხო მოიქცევი ჭკვიანად?
-ნუ მელაპარაკები პატარა ბავშვივით..
-ნანკაა
-დავიძინებ ხო...- ბუზღუნით თქვა და უკან დაიხია. ორივე წავიდა , ფარჯიანს ერთხელ არ მოუხედავს უკან, მაგრამ ის ჩახუტება და ღელვაც ბევრი იყო ნანკასთვის.
წამალი დალია და მსვიდად დაეძინა. მეორე დღე მთლიანად ფუფასთან ერთად გაატარა, ისედა მიატოვა საწყალი კნუტი და ახლა ინაზღაურებდა დაკარგულ დროს. ეკას ელაპარაკა, იგიჟა და გაერთო . წვიმდა და მალევე დაბინდდა, ტელევიზორის წინ დაჯდა პოპკორნი მოიმარაგა, ფუფას რზე დაუდგა ჯამით მისი საჭმელიც და ერთად დაიწყეს ფილმის ყურება. კნუტი ერთ ადგილას არ ისვენებდა, ხან პლედსი შეძვრებოდა, ხან დივანზე დახტოდა. ნანკა უცებ დაიჭერდა აკოცებდა და ისევ გაუშვებდა. იმხელა ხმაზე კისკისებდა და ისე იყო გადაკეცილი დივანზე ბათუს შესვლა ვერც კი გაიგო. ფარჯიანი მისაღებში შევიდა და ფუფა აიყვანა
-ვაა ფუფიკოო შენი პატრონი სულ გაგიჟდა ხო? -ფარჯიანის ხმა რომ გაიგო ისე უცებ შეხტა და ატრიალდა დივნიდან რეაგირებას ვერავინ მოახერხებდა. ასე გაშხლართული ეგდო ხალიჩაზე , პლედში გახვეული და თვალებს აფახუნებდა- ისევ ისეთია ... კატასტროფაა ჩვეულებრივად. ფუფა ფრთხილად იყავი ერთხელ არ დაგეცეს ,იცი რა მძიმეა? შეიძლება გაგჭყლიტოს - დივანზე დაჯდა ფისო მუცელზე დაიწვა ჯამი აიღო და ეკრანს გახედა „ბავშვი მიდის სასეირნოდ“ -მეტი მოსალოდნელი არც იყო- ჩუმად უთხრა კატას და უკვე ბრაზისგან აწითლებულ თმაარეულ , გაჩეჩილ ნანკას დახედა იატაკზე უკვე მჯდომარე მდგომარეობაში რომ იყო
-ასე ხომ? ძალიან კარგი მე შენ გაჩვენებ როგორ უნდა თამაში- პლედს ხელი გაუშვა და ფრთხილად წამოდგა,ისევ რომ არ დაცემულიყო
-ფუფა შენმა პატრონმა არ იცის რომ ახლა ზამთარია და ტიტლიკანა დადის 4 წლის ბავშვივით
-4 წლის ბავშვს საერთოდ შიშველსაც ეპატიება სიარული. საყვარელი სანახავია ... აი ისეთი ცახუტება რომ მოგინდება - ისე დადგა და წაიღო თითები ფისუნიებიანი ზედის ქვედანაწილისკენ ბათუ დაიძაბა ,რა თქმა უნდა ეს შეამჩნია ნანკამ და უცებ დაავლო ხელი პლედს-დამეწვევით ბატიბუტზე?
-ამ კი ... დიდი სიამოვნებით-თავზე ნერვიულად გადაისვა ფარჯიანმა ხელი ისე როგორც იცის ხოლმე და გაუღიმა ძლივს
-კარგი სამზარეულო იცი სადაცაა... მაცივრის გვერდით რომ კარადაა იქ არის პოპკორნი ,მოხალე და მიირთვი..არ მოგერიდოს რამდენიც გინდა იმდენი აიღე-დივანზე დაჯდა, ისევ მოიხვია პლედი ,ფუფა აიყვანა და მკერდთან მიიხუტა-ჩემო ლამაზო ნახე როგორ მიბოღავს პატარა ბიჭი?
-ანუ მე მოვხალო..რამდენიც მინდა ხო? კაგრი ,მადლობა რო ნება დამრთე- უცებ წამოდგა და გავიდა.ნანკამ თვალი გააყოლა ეგონა რამეს ეტყოდა ,მაგრამ ფარჯიანი ასე მარტივად ანკესზე წამოსაგები არ იყო .
რამდნეიმე წუთი გავიდა ,ბოლოს ვერ მოითმინა და ფეხაკრებით მიუახლოვდა სამზარეულოს, ფუფაც ხელში ჰყავდა და გრძელ ბეწვზე ეფერებოდა. ლამის შეიშალა იქ წარმოდგენილი სურათი რომ დაინახა . ბათუ ცენტრში მდგომ მაგიდაზე იყო შემომჯდარი, ტუჩებს სორის სიგარეტი ჰქონდა გაჩრილი კვამლი თვალს უწვავდა და ოდნავ დახუწული ჰქონდა , მაგრამ ეგ არაფერი მთავარი იყო ჰაერში როგორ დაიწყეს სიმინდის გამსკდარმა მარცვლებმა ხტუნვა და ნანკას თავზე დაეყარა. არა მხოლოდ ნანკას ჩვეულებრივად პოპკორნის წვიმა მოდიოდა
-აააააააააა ეს რა არის, ვაიმეეე
-აღიარე რომ მოგწონს - გამოხედა და თვალი ჩაუკრა-მოდი აქ - მაგიდაზე ხელი დაკრა სიგარეტი საფერფლეში ჩააგდო და ნანკას გახედა
-ჯანდაბა შენ ჩემზე მეტად აფრენ
-ეგ არ იცოდი ციცქნა? -ჰაერში დაიჭირა ბატიბუტი და მაგიდაზე დაყარა
-შევეჯობროთ...ვინ უფრო მეტს დაიჭერს...ამის გარდა კიდე ორი შეკვრა მაქვს
-მმმ მომწონს შემოთავაზება.. გაითვალისწინე რომ მე უფრო დიდი ხელები მაქვს
-სამაგიეროდ მე უფრო სწრაფი ვარ
-ხმამაღალი განაცხადია ციცქნა - ქალბატონი უცებ შემოსკუპდა მაგიდაზე ,საოცარი სანახავი იყო ფისუნიებიანი გრძლეი მაისურით , დაუდევრად შეკრული თმით რომელიც ნახევრად ჩამოშლილი იყო, ფეხზე კოპლიანი წინდებით და ბათუ , სახეზე ანცი ღიმილით, ჭინკებათამაშებული. ორივე პატარა ბავშვებს გავდნენ ლაღებს და მხიარულებს. ჰაერში იჭერდნენ ბატიბუტს ორივე სხვადასხვა მხარეს ყრიდა ჯამზე და თან იცინოდა. ნანკამ უცებ დაიკივლა ფისო გადავარდაო რამდენიმე წამი კი მოტყუვდა ბატუ,მაგრამ მერ ემიხვდა და გაბრაზებულმა შეკრა წარბები
-ამ თაღლითობას არ გაპატიებ
-მე? არც კი ვიცი რას ნიშნავს თაღლითობა... მალე დასრულდება
-ნამდვილად მალე დასრულდება- უცებ მიიწია ერთი ხელი წელზე შემოხვია და გული გაუჩერა გოგოს - მორჩა აღარ არის ბატი-ბუტი
-კიდევ მაქვს ახალი ... ოღონდ შევცვალოთ თამაში პირველი ტური შევაჯამოთ- აგიკვირდებატ და არ ჩაფერფლილა, უცებ შებრუნადა მარჯვენა ფეხი ბათუს ფეხებს შორის მოათავსა გადაიხარა ,უცებ ასწია ფეხები მაგიდაზე გადაკუსკუსდა და კარადის მაღალი თაროდან ერთი შეკვრა გამოიღო. მერე ფისოს შეხედა გაოცებული რომ უყურებდა და პაწაწუნა თათებს ილოკავდა. ისევ დასკუპდა ჯამი ფეხებზე დაიდო და დააკვირდა
-აშკარაა რომ მე გაჯობე ეშმაკუნა- ტუცზე იკბინა და გაიცინა
-კარგი და ექსტრემალურ პირობებში ჭამაზე რას იტყვი?
-ექსტრემალურ პირობებში სექსი მქონია და ჭამის რა გითხრა
-რა გქონია სულ არ მაინტერესებს...
-კარგი და რა გინდა რომ გავაკეთო ჭერზე ჩამოვეკიდო და ისე ვჭამო? დიდი ჭაღი არ გაქ შემოვჯდები და
-ნეტა მქონდეს იმხელა ჭაღი შენ რო დაეტიო დიდი სიამოვნებით დაგარტყამდი და შეგაფრენდი ზედ
-ოჰ რამდენი რამ სდომებია... და იქ რა გავაკეთო მერე
-ნათურის ნაცვლად გაანათებ... აღარ მინდა თამაში ფილმი მინდა და ბატი-ბუტი- მუჭით აიღო და ჭამა დაიწყო. -ძირს რაც დაიყარა შენ აიღებ...
-მე სტუმარი ვარ დღეს თქვენი
-კაი მართლა?
-და რომ მოვიგე არაფერი დავიმსახურე/
-მეეჭვება ჩემგან რამე გინდოდეს
-ისე შენტან ერთი სურვილი მაქვს
-რა სურვილი
-ჯერ კიდევ მაშინ დავიმსახურე ჩემი საწოლში შეთრევა რომ გსურდა და მიფათურებდი ხელებს - ეს რომ უთხრა ყელსი გაეჩხირა მარცვალი და ხველა აუტყდა.ძლივს ამოისუნთქა
-ეგ როდის იყო ... რამე დაგესიზმრა?
-შენი არ ვიცი და სიზმრად არ გნახულობ ხოლმე... მოკლედ ორი სურვილი მაქვს და იცოდე არ მავიწყდება. საჭირო მომენტს ველი - უცებ ჩამოხტა მაგიდიდან, ნანკას წელზე ჰქონდა ხელი მოხვეული და ასე უბრალოდ გაიყოლა თან თავის ფუფასთან ერთად.
-ვაიმეეე რას აკეთებ.. დაგივარდები- ყელზე ისე მოხვია ლამის მოახრჩო ბიჭი
-ასე თუ მომიჭერ ჯამი დამივარდება
-სენ ნორმალური ხარ? რა ჯამი მე დაგივარდები
-შენ არაფერი დაგემართება უარესი და ჯამი გატყდება..დავრჩები ბატ-ბუტის გარეშე რომლისთვისაც ვიწვალე.
-სად მიდიხარ... ფილმიიი
-ძილის დროა რა დროს ფილმია
-ბატიბუტი რათ გინდა აბა გენიოსო
-ოჰ აღარ ყვირი? რა წესია...მოგეწონა ეგრე? - უცებ დადგა ჯამი ნანკა მხარზე გადაიდო და ჯამი ისევ აიღო
-შენ რა ტრიუკს ატარებ? ადამიანი ხარ თუ ტერმინატორი როგორ მიგყავარ ასეეე
-აი სეშინებული ხმა უკეთ ჟღერს... რომ ყვირი ხო საერთოდ
-შენ ..>შენ ავადმყოფი ხარ იცი?
-გმადლობთ თქვენზეც იგივე სემიძლია ვთქვა... მართალია ვერ ამჟღავნებთ მაგრამ დიამახსოვრეთ მე თქვენი იმედი მაქვს... და ველი თქვენი შესაძლებლობების გამომჟღავნებას ციცქნათა დედოფალო- საწოლზე დასვა და ჯამი ტუმბოზე დადო
ნანკამ ენა გადაყლაპა ჩვეულებრივად. მისი სიტყვები ჩაესმოდა ისევ,ისევ ის მზერა უფორიაქებდა გონებას.
-ნანკააა
-რამე მითხარი?
-ჩემი შავი შარვალი სად წაიღე? მაჩვენებ თუ ტრუსით დავწვე
-რა... აქ აპირებ დარჩენას?
-არ მეგონა ასე თუ გეწყინებოდა... მეგონა გაგიხარდებოდა ჩემი სტუმრობა
-ბათუ სერიოზულად გეუბნები ... საძინებელს მოვამზადებ
-არ გაბედო!
-რა- უცებ მიეყინა ადგილზე ისე შეჰყვირა.
-მეშინია... უცხო სახლში, მარტომ ამ წვიმაში გინდა გული გამისკდეს შიშისგან?
-ფარჯიანო?
-კარგი რადგან შარვალს არ მაძლევ ასე უფრო კომფორტულად ვიძნებ მაინც... -უცებ მოიშორა პერანგი , ფეხსაცმელები, შარვლის ქამარსაც დასწვდა სანამ ნანკა დაბზრიალდა და კარადაში იპოვა ბათუს ნივთები,მერე პარკში შარვალი და მაისური მოძებნა და შებრუნდა ,თუმცა ის უკვე საწოლში იწვა, კომფორტულად მოთავსებული, ბალიშს აფუმფულებდა
-აი გამომართვი
-აღარ მინდა...
-ხო მაგრამ..
-კარგი ახლა პირველად ვიძნებ ასე თუ მეორედ... დაწექი მოდი. ისე ცივი კია საწოლი . მადლობა უნდა მითხრა რომ გითბობ ლოგინს- როგორც კი დაწვა ნანკა მაშინვე თქვა, მერე ფისო დაიჭირა საწოლზე რომ დადიოდა და მუცელზე დაისვა-ფუფიკოო შენ უთბობ საწოლს ამ ციცქნას? ისე კი ეყოფი შენც ისეთი პატარაა
-ჩემს სიმაღლეზე ნუ ხუმრობ და საერთოდ რატომ რჩები აქ... სახლებიდ აგელიათ ფარჯიანებს?
-გამოვიქეცი...არ გამცე ,შემიფარე
-შენ ამ საღამოს დაბოლდი?
-არაა
-და რატომ იქცევი ისე თითქოს დაბოლილი ხარ?
-ეგრე არ გინახივარ და სულელურ ფრაზებს ნუ ისვრი გევედრები ! უკეთესი რამის მოფიქრებაც შეუძლია შენს გონებას დარწმუნებული ვარ...ფუფა გამყიდე? ეგ რით მჯობია - კნუტი ნანკასკენ წავიდა მკერდზე მიადო თავი და ამოიკრუტუნა- კნუტი ნახეე?
-იძინებდი შენ...
-დავიჯერო გეძნება?- უცებ წამოიწია და მიუახლოვდა
-შენ წარმოიდგინე უარს არ ვიტყოდი..ძილზე- ნანკაც მიუახლოვდა და ეშმაკუარად გაუღიმა
-ხოო? - ხელი საბნის ქვეშე შეაცურა ნანკას წვრილი წელი იპოვა და თავისკენ მიიზიდა- მაშ დავიზინოთ
ნანკამ ხელს დახედა და მაქსიმალურად დააიგნორა გრძნობები . მშვიდად მიაბჯინა ხელი მკერდზე ფარჯიანს და ის ჟრუანტელი უღირდა ყველაფრად მაშინ რომ იგრძნო, ის მზერა ფარჯიანი რომ ვერ მალავდა და ძალიან მსვიდად, შინაგანად აღელვებულმა დაადო თავი მკერდზე
-ისე მე ცუდი წოლა ვიცი და იმედია მერე არ იწუწუნებ ..ბათუ გესმის?
-ხო..არ ვიწუწუნებ - ხელი უკეთ მოხვია და სხეულზე აიკრა. მერე თვალები დახუჭა და მშვიდად სუნთქვას სეეცადა თუმცა არ ერქვა ამას მშვიდი მდგომარეობა
-ბათუ...კარგად ხარ? რაღაც ნორმალურად ვერ სუნთქავ .წყალი ხო არ მოგიტანო?- უცებ დაეყრდნო მკერდზე ნახევარი სხეულით ზემოდან მოექცა და თვალებში ჩახედა - წავალ წყალს მოგიტან ...რამე თუ გაწუხებს წამალსაც მოგიტან
-არა იყოს!- კბილებში გამოსცრა ,მაინც გაუღიმა და ნანკა ისევ უკან დააბრუნა.
რამდენიმე წუთი ღიმილს ვერ ისორებდა ნანკა, მერე ძილი გაითამაშა .რამდენიმე წუთი გაუნძრევლად იწვა შუბლზე ცხელი ტუჩების შეხება რომ იგრძნო. ვერ აღვწერ რა დაემართა იმ წამს ,როცა ფარჯიანის მხურვალე ბაგეების შეხება იგრძნო, ჯერ ერთი ემოცია არ იყო ჩამქრალი თითები რომ შეუცურა თმაში და საკუთარი ტავის დამსვიდების ხარჯზე ნანკა ააფორიაქა.
„არ გაითიშო ნანკა... არ გაბედო ,კარგად დაიწყე და ბერემ ბოლომდე გაუძელი“
რამდენიმე წამი გაგრძელდა ნეტარება. მერე ბათუს მობილური აზუზუნდა და მოსორდა კიდეც ფარჯიანი. ისე ფრტხილად დააწვინა ბალშზე თითქოს არც ეხებოდა.
-გისმენ ... ამ შუაღამით რა ჯანდაბა გინდა აბა ! ტკბილად ლაპარაკი მოუნდა ... სად ვიქნები არ იცი სად ვარ? ლიკასთან რა მინდა ბიჭო ნანკასთან ვარ ... აუ ჩემი ნერვების ათხრისთვსი დაგბრიდავ ბოზ.. შვილ... ვიყო . მანამ ჩავუსახლდები სანამ იმ ნაბიჭვარ ონიანს არ მივხედავთ . შენგან განსხვავებით ემოციის მოთოკვის დიდი ნიჭი არ მაქვს ,გულქვა ! ახვლედიანო დაგბრიდავ! -მანამდე ჩუმად ლაპარაკობდა და სიე ეჯუჯღუნეებოდა მერე წამოიყვირა და უცებ მიიფარა ხელი - ვაიმე ახლა ეს რო გავაღვიძო მოგკლავ და ტავს მოვიკლავ იცოდე... დეპრესიული იქნება რო წაგაცლის თავს.. შემეშვი ახლა დადევი ტავი ბალიშზე და დაიძინე . წადი მერე ! დათიმ რო გნახოს რა ...რამის გასაფუჭებლად მიდიხარ? კაი ხვალამდე
ფრთხილად დაბრუნდა ისევ საწოლში ,ნანკას აღარ შეხებია თვალები დახუწა და დაძინებას შეეცადა. ქალბატონი რომ გადაიწია და შემოეხვია ერთი ფეხი მოკეცა და წელამდე აიტანა, მეორე ფეხებს შორის მოათავსა , ხელები მკერდზე დააწყო ,თავი კი მის ყელში ჩამალა, თან ისე რომ ცხვირით კანზე ეხებოდა. თვითონ ხომ დაიფერფლა ,მაგრამ ფარჯიანის რეაქცია რომ იგრძნო სიხარულისგან გაიბერა.
-ჯანდაბა! ოხ ნანკა ... -ხელი ფრთხილად აამოძრავა და ფეხზე ააყოლა-ჯანდაბა ... უცებ მოხვია ორივე ხელი წელზე, მანამდე ზედა გაუსწორა და თავი გვერდით გაწია .ნანკამ ამოიკრუტუნა და ისევ გაშალა მოხრილი ფეხი ისე რომ მთელ სიგრძეზე მიუყვებოდა ფარჯიანის ფეხს . ბათუ რამდენიმე წამს უყურებდა, მერე რაღაც აზრმა გაუელვა და ტავი გადახარა ის ის იყო ტუცებს უნდა შეხებოდა, შეჩერდა ტუჩები ერთმანეთს დააშორა ისე რომ ცხელი სუნტქვა მიაფრქვია ნანკას. გოგომ როგორც კი იგრძნო ბათუს ცანაფიქრი ფეთიანივით ჭყიტა თვალები ,აი მანდ გამოიჭირა ფარჯიანმა . „გაბრაზებულმა“ დააგდო საწოლზე და ზემოდან მოექცა
-ააა ველურო !
-შე პატარა ეშმაკუნა როგორ იქცევი? გინდა დაისაჯო ხო?
-როგორ ვიქცევი ... სულ შეიშალე შენ? რაღაც გესიზმრა მგონი .მეტკინა გვერდები ცხოველო-ნუ მლანძღავ გოგო .. ხელები გააჩერე - უცებ დაუჭირა ხელები და თავს ზემოთ გაუკავა. ნანკამ ფეხები აამოძრავა ,ერთი ისევ მოხარა და ბათუმ რო დახედა ფეხს ტუჩის კუთხე ჩაუტყდა - როგორ იქცევი ღმერთო..პარანოია დაგეწყო აშკარად
-მეჩვენება.. მესიზმრება ანუ ხო? კარგი სიზმარი თუ არის ყველანაირი სისულელე მეპატიება.. პასუხს ვერავინ მომთხოვს სიზმრის გამო - მუხლებზე დადგა გაოცებულ ნანკას ხელი მოხვია და ჰაერში აიტაცა. კივილი და ფართხალი კი დაიწყო მაგრამ რას გახდებოდა-ვიღაც აშკარად ხურს და გაგრილება სჭირდება. ტვინიც გაუგრილდეს იქნებ - ხელს არ უშვებდა ისე აავსო აბაზანა და შიგნით ჩააგდო ნანკა
-უზრდელო.. საზიზღარი ბიჭი ხარ ... ველურო - ძლივს ამოყვინთა სახეზე მიწებებული თმები მოიშორა და წამოდგომა სცადა, ფეხი აუცდა ხელებს ჰაერში ასავსავებდა უცებ დაიჭირა ბათუმ მანაც თამაშ ბოლომდე მიიყვანა თავისკენ მიიზიდა ფარჯიანი და ასე აღმოჩნდნენ ორივე წყალში-შენ ჩემ შესაძლებლობებს არ იცნობ ფარჯიანო ..ჩემი გამოწვევა არ ღირდა -გაწუწულ ბიჭს კისკისით უთხრა და ის ის იყო უნდა გადასულიყო ისევ რომ დაიჭირა ბათუმ. ამჯერად ზემოდან დაიწვინა, ხელები მოხვია და ისე ახლოს მისწია სახე ნანკა მაინც გააბრუა, ტუჩები აუთრთოლდა ლამის ჩაიფერფლა კოცნის მოლოდინში .მის მზერას ვერ გაუძლო, თვალები მინაბა ,სუნთქვა გაუხშირდა პირი გაუშრა მოლოდინში გაითიშა,ტუცებს რომ აუარა გევრდი ბატუმ და ყურში ჩასჩურჩულა
-როგორც არ უნდა მოინდომო ბოლოს მაინც დანებდები ,ციცქნა
ნანკა გონს რომ მოვიდა ფარჯიანის კვალიც არ ჩანდა. თიტქოს იქ არც ყოფილა . ასე გაქრა და უამრავი განსხვავებული აზრი დაუტოვა. დიდხანს ვერ მოვიდა გონს, თავზე დაათენდა.
გოგონებმა დაურეკეს დამიანეს დასახვედრად ვემზადებით და დაგვეხმარეო. ფუფას აჭამა, მოემზადა და დევდარიანის სახლში წავიდა. ყველანი იქ იყვნენ, გოგონები მხოლოდ . ფუსფუსებდნენ და მთელს სახლს აწყობდნენ
-ვიცი გაგიჯდება ,მაგრამ მაზად ვარ ავიტანო- სესლიმ თქვა და ქეთოს მოეხვია
-მოგვკლავს დე...
-აქ ვართ ჩვენ , დაგიცავთ- ნუკიმ გადაიკისკისა და მოევხია ორივეს. ნანკაც ეხმარებოდა, მაინც ფიქრებში დაფრინავდა და როგორც იქნა ყველაფერი ერთმანეთთან დააკავშირა ,უცებ წამოიყვირა
-მე შენ გაჩვენებ თამაში როგორ უნდა.. გაიძვერა
-რა თქვი ნანკა?
-აა არაფერი მარიამ... რაღაცაზე ვფიქრობდი და...უი მართლა შენი ძამიკო სად არის?
-მაგის ასავ-დასავალს ვინ გაგებს მარიამმა რომ იცოდეს - ნიამ გაიცინა და წარბები აათამაშა-ისე რატომ გაინტერესებს?
-არაფერი რაღაც საქმე მქონდა..ხომ მოვა და მერე გადავცემ
-როგორც გინდა საყვარელო- მარიამმა გაუღიმა და საქმე განაგრძო.
საღამოს ყველაფერი მზად იყო, თანდათან მოდიოდნენ ოჯახები და მისაღები ივსებოდა.
-რა ხდება შენს ტავს? ძალიან გაბრაზებული და თან კმაყოფილი ჩანხარ
-მივხვდი რომ იმ საზიზღარმა ყველაფერი იცის... ნუ ხვდება მაინც
-ვინ საზიზრარმა
-ბათუმ...ისე მექცევა ზუსტად იცის როგორ იმოქმედოს ჩემზე. ერთობა ამით და უსწორდება ბიჭს ასე რომ მაგიჯებს. ხოდა გაერთოს მერე მე რომ ვაჩვენებ რა შემიძლია..დასასრულსაც კარგად გაიგებს. ჩემ გრძნობებზე თამაში თუ გადაწყვიტა... დამპალი, უზრდელი, საზიზღარი! ერთობა ბიჭი ჩემით... ვაჩვენებ მაგას გართობა როგორ უნდა .ჩახუტებაზე ვახვერწებ ...
-ვაიმეეე კატასტროფა გვიახლოვდება
-არა ანანო ეს უკვე აპოკალიფსია
-მაგრამ მომწონს- ანანომ გაიცინა და მაშოც აჰყვა- ასე მოუხდება მაგას. რაც იწვალე და იწამე ეგეც საკმარისია შენთვის
-წავედით ახლა ... დავლევ რამეს გავისველებ ყელს -გაიცნა გოგოებს ხელი ჩაკკიდა და მისაღებში დაბრუნდა.
ყველანი ცალ-ცალკე სუაბრობდნენ. სესილი დასტან იდგა და ისიც ამშვიდებდა. მანქანის ხმა რომ გაიგეს, ბატონი ტაქსით მობრძანდა, აბა არ გააგებინა მშობლებს და როგორ იქნებოდა. შემთხვევით შეიტყო დემეტრემ “სულ შემთხვევით“ .
გაიღო სახლის კარი და შემოვიდა მისი აღმატებულება. იმ წამსვე მიხვდნენ რომ მარიამი მართალი იყო. ისეთი გამომეტყველებით იდგა, ისე უბღვერდა ყელზე მოხვეულ სესილიას და მეტიც დემეტრე დევდარიანს გეგონებოდათ თვალებიდან ნაპერწკლებს ისვრისო.
ყველას მიესალმა, არ იყო საჭირო შეწუხებაო განაცხადა და მას მერე ისე მოკლედ პასუხობდა ყველა შეკითხვას აგიჟებდა დედამისს. ქეთოს ჩაეხუტა დიდხანს და მხოლოდ მაშინ გაიღიმა ,ტუჩის კუთხის აწევას თუ ღიმილი ჰქვია.
აღსაღნისნავი ისაა რომ ბათუს დამაბნეველ მზერას, სიცილს, საუბარს ყველაფერს უყურადღებოდ ტოვებდა ნანკა. ყველას ესაუბრებოდა მის გარდა. როცა მოუხდათ საუბარი მოკლე პასუხებით შემოიფარგლა, არც გაწითლებულა,არც დაბნეულა, რაც მტავარია არ წაქცეულა ,არაფერი დაუმსხვრევია და ისე იქცეოდა თითქოს წინა ღამით მართლა არ ყოფილა მასთან ფარჯიანი.
ფარჯიანს მის ქცევაზე თავიდან ეღიმებოდა, იფიქრა დიდხანს ვერ გაუძლებსო, მაგრამ გაბრაზებულ ქალზე საშიში არაფერია. ქალბატონმა მოლოდინს გადააჭარბა, ფარჯიანი გაღიზიანდა.
უკვე საკმაოდ ნასვამები იყვნენ, აივანზე იდგნენ და ეწეოდნენ . გიორგიმ ჩაიცინა
-რა გჭირს ფარჯიანო?
-იმას შეხედე როგორ კისკისებს და ერთობა
-ძირითადად ეგრეა სულ და შენ რა გადარდებს?
-გიორგი!
-კარგი ხო ...მე რა ვიცი რა ხდება.იქნებ აგდაწყვიტა რომ დაგივიწყოს , შენც ეგ არ გინდოდა ერთ დროს?
-ერთ დროს რა მინდოდა რა მნიშნელობა აქ, მთავარია ახლა რა მინდა
-ხომ გინდოდა შეეწყვიტა ეს უხერხული სვლები და მოსულიყო გონს . მოვიდა ალბათ ახლა უკმაყოფილო ხარ ისევ?
-ვერ ვაკონტროლებ...
-მერე მე მეტყვის გულქვა უგულო მხეცი ხარო
-იცი მე რასაც ვგულისხმობ..თუ ვერ ვმოქმედებ ე.ი რაღაც ისე არ არის
-გაგას დედა აქ მოტყ... ისე ცემე იმ დღეს და სხვა დანარჩენი შორიდან ეტრფის რა უნდა მომხდარიყო ახლა
-იქნებ არის ვინმე ვინც არ ვიცი და ამ ერთ დღეში გამოჩნდა... შევიშლები !
-კაი დამშვიდდი რა იყო ...
-მოკლედ რა დამშვიდებაც არ შეგიძლია ადამიანის ..ის მაინც მითხარი რო იმ დამპალი ონიანის საქმეს ასრულებენ
-წინ მიიწევენ..მაგრმა ჯერ არაფერია გარკვეული. მხოლოდ ის ვიცი ონიანი ვინ დააბოლა ჩვენზე და იმას მიხდეს უკვე!
-ეგ იმ საუბრის მერე უფრო გაბრაზებული იქნება და არც კი ვიცი რას გააკეთებს
-დიდი ამბავი ..პირველად ვეჩხუბეტ თუ მეორედ
-გუშინ მომწერა ნანკას სახლიდან რო გამოვედი მარტო რომ ტოვებ შენს გოგოს არ გეშინიაო?
-ონიანი ნახე? -გაიცინა გიორგიმ - ანუ ყველაფერი იცის
-სალაპარაკო მაქვს თქვენთან... როდის შეძლებთ?-ლაშა დევდარიანი მიუახლოვდა ბიჭებს და მანაც ამოიღო სიგარეტი
-ლაშა? რა ხდება მშიდობაა? ახლავე გვითხარი
-ახლა არა ... სხვა დროს სადაც მარტო ,მშიდად ვიქნებით
-კარგი ...ხვალ ჩემთან მოდი
-მარიამი არ იქნება?
-არა სადღაც მიდის ... მოდი მოკლედ ორივე იქ ვიქნებით და ვილაპარაკოთ- მხარზე დაკრა ხელი .
შუაღამით წამოვიდნენ დევდარიანების სახლიდან. ნანკა ამჯერად მამასთან წავიდა რადგან უკვე სახლში იყო, ფუფაც თან წაიყვანა და რამდენიმე დღე დასარჩენად ტანსაცმელიც წაიღო.
უკვე მშვიდად ეძინა მობილური რომ აზუზუნდა. რამდენჯერმე გაიგო ხმა, ხელი ამოაცურა საბნიდან და გათიშა, ისევ განაგრძო ძილი, ტელეფონი ზუზუნს არწყვეტდდა როგორც იქნა ინება და უპასუხა
-გისმენთ...
-ნანკა ...-ისე ჟღერდა ფარჯიანის ხმა გული გაუსკდა. უცებ წამოჯდა და სანამ რამეს ეტყოდა ტავად შეუტია- სად ხარ რომ გირეკავ არ გესმის? რატო მითიშავ მიპასუხე! სახლსი რატო არ ხარ გოგო
-შენ ნორმალური ხარ? მამაჩემთან ვარ
-გარეთ გამოდი დროზე !
-რა.. რა მინდა გარეთ
-ნანკა ვითვლი იცოდე
როგორ იყო იქ ვერაფერი გაიგო. სწრაფად ადგა მოსაცმელი აიღო, ფეხსაცმელი ჩაიცვა და ასე გავიდა დერეფანში. ფარჯიანმა რომ ამოირბინა კიბე და წინ აესვეტა თვალებჩაწითლებული, დაძარღვული გაგიჯებული
-ბათუ... აქ რა გინდა როგორ
-სულელო გოგო თუ იცი მაინც მე და გიორგიმ რამდენი გეძებეთ . გვეგონა ონიანმა წაგიყვანა და ლამის სახლში მივუვარდი მის დას . იცი რა მოხდებოდა შეტევაზე რო გადავსულიყავით? არ იცი !
-რა შუაში ვარ საერთოდ ... ის ბიჭი მე არაფერს დამიშავებს უბრალოდ გასინებთ და შენ საერთოდ რა გადარდებს ყმაწვილო . ცოტა ხნის წინ ვერც მიმჩნევდი და ახლა რა დაგემართა. ჩემთან ვალში არ ხარ გათავისუფლებ ,შენი უკან დევნა და დაცვა არ მჭირდება ! ახლა შეგიძლია წახვიდე - უკან სებრუნებას აპირებდა მკლავში რომ წვდა და კედელს მიახეთქა
-ახლა კარგად მომისმინე ციცქნა... ახლავე აიღებ ნივთებს მამაშენს ეტყვი რომ მეგობრებთან მიდიხარ და წამომყვები ! თუ გინდა რომ ეგ სიტყვები და საერთოდ შენი ქცევა დავივიწყო და შეგირიგდე
-შემირიგდე? უკაცრავად მომესმა ალბათ ხო?- ხელი კრა და მოიშორა- აშკარად რაღაც მომეჩვენა, თორემ შენ, უუფლებო ადამიანი ჩემს მიმართ მსგავსი ბრძანებით არ წარსდგებოდი. კარგად ბრძანდებოდე... და ხო შეგიძლია გაბრაზდე და ბრაზისგან გაგიჯებულხარ - ხელი დაუქნია სწრაფად გააღო კარი და ცხვირწინ მიუხურა ფარჯიანს. კმაყოფილი ,ბედნიერი, აღელვებული და გაგიჟებული შევარდა საძინებელში .ისე იყო საკუთარი ქმედებით კმაყოფილი ემოციებს ვერ აკონტროლებდა. აღარ დაეძინა, ფუფას ეფერებოდა და ფიქრობდა.
ნანკას კმაყოფილება გაქრა ერთი კვირა რომ არ გამოჩენილა ასპარეზზე ფარჯიანი. საერთოდ არ ცანდა დაიგნორება და ჩხუბი რა სალაპარაო იყო.ერთი კვირა თვალით არ უნახავს და უკვე გიჟს გავდა
-ოღონდ გამოჩნდეს.... საღ-სალამათი და გეფიცები აღარასდროს ვეტყვი არაფერს.საერთოდ არ დაველაპარაკები,რაში მჭირდება კამათი და ნერვებზე თამაში რაც უნდა ის გააკეთოს
-დამშვიდდი გოგო რა უნდა დამართნოდა
-შნეი ავადმყოფი შეყვარებული სად არის
-არ ვიცი სად არის.. მირეკავს და ვიცი კარგადაა
-ჯანდაბა ..მე რომ ვურეკავ რატო არ მპასუხობს
-რა ვიცი ალბათ დაემთხვა ...რატო ღელავ აასე
-დაურეკე რა გთხოვ და მობილური მომეცი-უცებ გაჩერდა და იდეით გახარებულმა მაშოს თვალები დაუბრიალა-რას ელოდები გოგო
-კაი ახლავე ...ოღონდ შენ დამშვიდდი -რამდენიმე ზარის შემდეგ უპასუხა ახვლედიანმა
-გისმენ ჩემო გოგო
-ახვლედიანო სად ხართ?
-ნანკა?
-მითხარი სად ხართ თუ არ გინდა ახლავე მოვუყვე ყველაფერი ონიანზე მაშოს !
-მემუქრები პატარა ალქაჯო?
-როგორც გინდა ისე მიიღე ...მეტყვი თუ არა
-კარგი ხო ...მოგწერ მობილურზე და კიდე რაღაც-რაღაცეები გვინდა და წამოიღე კაი? იცოდე არავის უთხრა ვაფშე არ შეიმჩნიო არაფერი. ხო და რო ამოხვალ ბათუს არ უთხრა რო მე დაგირეკე თუ ოდნავ გიყვარს შენი დაქალი და არ გინდა მარტო დარჩეს
-კარგი ...
-რა მოხდა?-როგორც კი დაბრუნდა ამშინვე ჰკითხა მაშომ
-არაფერი ,მეგობართან ყოფილან სადღაც ნუ ნერვიულობო
-როგორ გითხრა...
-ბათუზე ვკითხე და შევეცოდე ალბათ... კაი წავედი დამრჩა ფისო მშიერი- რამდენიმე წუთი დარჩა ილაპარაკა და მერე წავიდა.
სადღაც მიკარგულ სვანეთის სოფელში რომ შევიდა ვერ გაიგო სად მიდიოდა. იმდენი ხანი დასჭირდა იქამდე მიღწევას ,ათასჯერ დაურეკა გიორგის და საერთოდ შუაღამე იყო რომ მიაღწია.კიდევ კარგი თოვლი დიდი არ იყო და გზა არ იყო გადატვირტული თორე უეჭველი დაიმტვრეოდა.
მანქანა ეზოში დააყენა და სწრაფად გადავიდა. სახლის კარი ღია დახვდა.ერთსართულიანი ხის სახლი იყო .გიორგი მისაღებში დახვდა სულ მთლად დალურჯებული იყო და ხელიც შეხვეული ჰქონდა
-ახვლედიანო ...
-კარგად ვარ ნუ გეშინია.მოიტანე რაც გითხარი?
-აქ მარტო ხართ? ბათუ სადაა -უცებ შეეკრა სუნთქვა
-კარგადაა ნუ გეშინია ... ნაკაწრიც არ აქვს. მოიტანე რა ისინი მე ვერ ვამოძრავებ ხელს ნორმალურად
-კარგი ახლავე...დაჯექი შენ
ყველაფერი სახლში სეიტანა და ამჯერად ცოტნე რომ დახვდა იქ ლამის ენა გადაყლაპა
-ცოტნე?
-ნანკა ხო? იმედია ვინმეს არ უთხარი და არ ჩაგვიშვი
-ჩავთვალოთ რო არაფერი გამიგია... მეტყვით ბათუ სად არის?
-საძინებელშია ...-ხელით აჩვენა და სანამ ეტყოდა ძინავსო მანამ გავარდა. კარი შეაღო და მძინარე ფარჯიანი რომ დაინახა გულზე მოეშვა. სახეზე ნაკაწრიც არ ჰქონდა ,ფრთხილად მიუახლოვდა იქვე დაჯდა საწოლთან და დიდხანს უყურებდა. უცებ რომ გაახილა თვალები შეკრთა
-ოჰ ციცქნა უკვე მეჩვენები? რა კოშმარია
-არ გეჩვენები... ხმაზე რა გჭირს ,თვალები - უცებ წამოდგა საბანი გადაწია და შეხვეული მუცელი რო დაინახა მუხლები მოეკვეთა-დაჭრილი ხარ? - ძლივს თქვა ორი სიტყვა და მერე რას აკეთებდა თავადაც ვერ იაზრებდა, ტიროდა,ჩხუბობდა კოცნიდა , ეხუტებოდა
-გაბრაზებული რომ ვარ დაგავიწყდა?
-რა... შენ ნორმალური ხარ? რა დროს გაბრაზებაა ,რატომ არ მითხარი
-არ ვიცოდი ასე თუ ინერვიულებდი თორე შანსს როგორ გავუშვებდი
-ნუ ხარ საზიზღარი
-კარგად ვარ და დამშვიდდი ნუ მიშლი ნერვებს - უცებ შეუმშრალა ცრემლები და წარბები შეკრა
-ჯანდაბა...როგორ ვერ გიტან რომ იცოდე . ჩემი კოშმარი ხარ , შენგან მოსვენება არ მაქვს მტელი ცხოვრებაა. შენ გამო ერთი დღეც ვერ გავიხარე .ყოველთვის აკეთებ რამეს რაც ჭკუიდან მშლის
-აქ იმისთვის ამოხვედი რო ეგ გეთქვა
-აი ახლაც ...რამდენიმე დღის წინ ჩემს სახლშ მასკარადი გამართე და ახლა ისე სერიოზული სახით მიყურებ მგონი მალე მომკლავ
-მე შენ გაგაფრთხილე ბოლო შეხვედრისას ,მაგრამ ზურგი მაქციე და წახვედი ახლა კი კეთილი ინებე და შეეგუე რასაც მიიღებ!
-მაგის გამო აკეთებ ყველაფერს ხო? კარგი ,გადავიტან როგორმე - ცრემლიანად გაიღიმა, დაიხარა ,ლოყაზე ტუჩები მიაკრა დიდხანს ისე რომ მისი თვალებიდან წამოსული ცრემლები ბათუს წვერიან კანს ეცემოდა. მერე უცებ წამოდგა ზურგი აქცია და წავიდა.
-რა გჭირს ტო...- გიორგიმ როგორც კი დაინახა მაშინვე წამოდგა დივნიდან -ნანკაა - ცრემლები შეუმშრალა და მერე მაგრად მოეხვია- კარგი რა ნუ ტირი
-შენც დაჭრილი ხარ ?- უცებ ბინტს შეხედა სვიტრის შიგნით და უკან დაიხია- მაჩვენე - ისე უცებ აუკეცა ზედა არაფერზე ფიქრობდა- ავადმყოფი ხარ..ნამდვილი ველური ,ადამიანები არ ხართ თქვენ . ასე როგორ დადიხარ ჭრილობით..აქ ამ ტყეში . ისევ ონიანს ეჩხუბეტ ხო? ლაშაც მტრობს იმ ბიჭს? რა ჯანდაბა უნდა თქვენგან ვერ მეტყვი?
-კარგი დამშვიდდი და დაჯექი ნუ პანიკდები
-დამცინი ხო? ახვლედიანო ორივეს სიცოცხლეს საფრთხე ემურება და ნუ ვპანიკდები?
-დაჯექი ... აჰა წყალი დალიე
-არ მინდა წყალი ..რამე მაგარი არ გაქვთ?- ოტახში შესულ ცოტნეს გახედა .უკან გავიდა სამზარეულოდან ბოთლით ვისკი გამოიტანა ჭიქასთან ერთად,ნანკამ უცებ გახსნა და პირდაპირ მიიყუდა
-ეს გოგო არ ხუმრობს- ჩაიცინა ქალდანმა და სავარძელში ჩაჯდა.
-მოკლედ ,ონიანთან ადრე გვქონდა პრობლემები .მერე წავიდნენ ეგ და მისი ნათესავი, ძირითადად იმას ვერჩოდით მაგარი ნაბიჭვარ.. ტიპი იყო ,ონიანს კი არაკაცური არაფერი ჩაუდენია არასდროს . მერე როგორც გითხარი წავიდა, ახლა დაბრუნდა გერმანიაში მოუკლავთ მისი ნათესავი მაშინ როცა ჩვენც იქ ვიყავით და ჩვენ გვაბრალებს
-ანუ შურისძიება უნდა.ამჯერად რა მოხდა ... ცოტნემ ამის შესახებ საიდან იცის
-რამდენ კითხვას სხვამ პატარა ქალბატონო...
-ქალდანო შენს შესაძლებლობებზე მსმენია,მაგრამ ჩემთან არ გაგივა ეგ თვალების ბრიალი ...ახლა კი გიორგი გისმენ
-ცოტნე დაგვეხმარა უბრალოდ ...
-მატყუებ ,მაგრამ კარგი ჯანდაბას. ალბათ მისი საქმეა და მე სხვების საიდუმლოებბი არ მაინტერესებს .როგორ აპირებთ ონიანის შეჩერებას ბატონო ახვლედიანო
-საქმეს იძიებენ ჩემები და მალე დასრულდება ყველაფერი.უბრალოდ შენთან რომ მოვიდა გავბრაზდი და თავი ვერ შევიკავე,მანაც ჩემი გამოწვევა მიიღო და აი , შედეგიც სახეზეა
-ჩემ გამო როგორ დაუპირისპირდით.მას ხომ არაფერი დაუშავებია უბრალოდ მოვიდა და გაგაღიზიანათ,თქვენც წამოეგეთ ანკესზე ყოჩაღ
-გადარეულო ახლა იმის მაგივრად რომ მადლობას მეუბნებოდე ჭორაობისთვის მეჩხუბები?
-დიახ !
-კაი ახლა გეყოს,ორივე კარგად ვართ
-საზიზღრები ხართ ხომ იცი- წარბები შეკრა და ჩაეხუტა
-ისიც?
-ისიც
-ხოო?
-ახვლედიანო - ქვემოდან ამოხედა და ხელი საღ მხარზე მიარტყა.
დივანზე დავწვებიო განაცხადა და ბიჭებიც გაუშვა დასაძინებლად. შუაღამით წავიდა იქედან ისე რომ ბათუსთან არც შესულა.
რამდენიმე კვირამ უფერულად ჩაიარა . ცდილობდა თავისხელშ აყვანას და ჩველ რიტმში ყოფნას. მაშო უკვე გიჯს გავდა, ყველაფერს ფიქრობდა ერთად,ისიც კი იფიქრა რომ ვინმე გოგოსთან იყო და ყველაზე მეტად ამ ფაქტმა გააგიჟა,რამდენიმე დღე არ პასუხობდა ახვლედიანის ზარებს, ნანკა ზუსტად ვერაფერს ეუბნებოდა და შესაბამისაც ცხარობდა კიდეც ტვილდიანის ქალი.
ელენეს მშობიარობა დაეწყო და ყველანი საავადმყოფოში იყვნენ. ერეკლე შიგნით იყო სამაგიეროდ თორნიკე და ალექსანდრე ნერვიულობდნენ ისე ლამის ასი წრე დაარტყეს დერეფანს. ლიზა ხო საერთოდ ვერ მშვიდდებოდა , მარიამი იჯდა ერთ ადგილას გაუნძრევლად და ელოდა კიდევ ერთ შვილიშვილს. ყველა გაჩუმდა ბავშვის ტირილის ხმა რომ გაისმა დერეფანში ,რამდენიმე წუთში მამიკოც გამოჩნდა ფერდაკარგული მოაბიჯებდა პირველად მარიამი მოეხვია
-გილოცავთ შვილო
-მადლობა...
-ეე რას ვულოცავთ ბიჭია თუ გოგო
-ბიჭია ... მარიამი მართალი იყო ,პატარა გიგი ბაღათურია დაიბადა
ერეკლეს გამოსვლა და დაკარგული სამი ბიჭის შემოვარდნა ერთი იყო. აჟიტირებულმა ნანკამ მაინც შეამჩნია ფარჯიანი ,რომელიც უცებ მოეხვია ახლად გამომცხვარ მამიკოს . ჩვეულებრივ წავიდა დალოცვები და ამბები. მხოლოდ მამიკო იყო დედიკოსთან შესული და შემდეგ ბავშვის სანახავად წავიდა. ყველა მორიგეობით მიდიოდა პატარა ვაჟკაცის სანახავად.საოცარი საღამო იყო,თუმცა რაღა საღამო , თავზე დაათენდათ ფაქტობრივად.
შემდეგ უკვე საავამდყოფოში ათენებდნენ და აღამებდნენ. ელენე რომ გამოწერეს მათთან სახლშ გადაინაცვლეს და მომდევნო ორი კვირა ასე გაატარეს. მერე კი ყველა თავის საქმეს დაუბრუნდა და მხოლო თავისუფალ დროს მიდიოდნენ ელესთან.
სახლში საღამოს დაბრუნდა, კარი უნდა გაეღო როცა მიხვდა რომ უკვე ღია იყო. ფრთხილად შეაღო და შევიდა. იცოდა ეკა არ იქნებოდა, აუცილებალდ შეატყობინებდა სტუმრობა რომ გადაეწყვიტა, დერეფანში დადგმული ლარნაკი აიღო და მისაღებისკენ დაიძრა.იქ არავინ იყო სამაგიეროდ სამზარეულოდან მოდიოდა ხმა. შესულს იქ ბათუ რომ დახვდა ლამის იქვე ჩაიკეცა ლარგანკი დადგა და კედელს მიეყრდნო. გათიშული უყურებდა სამზარეულოში მოფუსფუსე ფარჯიანს, რაღაცას წვავდა თან ვაშლს მიირთმევდა.
-დიდხანს უნდა იდგე მანდ?-უცებ შემობრუნდა და ისევ სიეთი მზერით გახედა ჭკუას რომ აკარგვინებდა ნანკას
-აქ რა გინდა ფარჯიანო?
-ჯერ სტუმრობა გადავწყვიტე...დიდხანს გელოდე და მერე გადავწყვიტე შიმშილის გრძNობა ჩამეცხრო
-შენ რა პიცაც მოამზადე?- ღუმელთან რომ მივიდა ფარჯიანი გაეღიმა-მოიცა შენ ხო ასეთს ვერ იტან -როგორც კი გამოიღო ბათუმ მაშინვე დააცქერდა,უცებ გაიაზრა რომ ბათუს არ უყვარდა და ბიჭს ახედა
-საიდან დაასკვენი...
-მართალია სამაგიეროდ მე მიყვარს და რა მნიშვნელობა აქვს შენ მოგწონს თუ არა ...
-კარგი ხორციც მზადაა ... თეფშებს გამოიღებ?
-ახლავე- მაგიდა გააწყო და დასკუპდა. ბათუს უყურებდა და იღიმოდა
-რა გინდა...- უცებ ასწია თავი და მიანათა თვალები
-გადაგიარა გაბრაზებამ ფარჯიანო?
-ახლა რომ გითხრა გაბრაზებული ვარ_თქო დამიჯერებ?
-მე რაც მჯერა ისიც საკმარისია ... გემრიელი იყო ყველაფერი... გმადლობ, თამამად შემიძლია ვთქვა რომ ნებისმიერ ოჯახში შეიშვები
-რატომ წახვედი იმ ღამით- თეფშების რეცხვის დროს უთხრა და გვერდით დაუდგა
-რომელ ღამეს
-ნანკა...
-ნუთუ გინდოდა ჩემი დარჩენა
-ნუ მეთამაშები...
-ცდები ,ჩვენ შორის მხოლოდ შენ თამაშობ და თავადაც ვერ გაგირკვევია რომელ პოზიციაზე-უცებ ხელზე მოცხებულ ქაფს დახედა და ფარჯიანს ცხვირზე დაკრა თითი - ძალიან ცუდი ბიჭი ხარ , ცუდი ბიჭები კი ისჯებიან- ყურთან უჩურჩულა და შემდეგ განაგრძო საქმე
თითქოს მერე გამოცოცხლდა ზურგიდან აეკრო ხელები კარადას დააყრდნო და ნანკა მიიმწყვდია - და ვინ დამსჯის ხომ ვერ მეტყვი- ყურთან ეჩურჩულებოდა ,თმა ცხვირით გ;ადაუწია და ყელზე გაეხახუნა -რომ შევათანხმოთ დასჯის მეთოდები- ვერც წარმოიდგენთ იმ წამს ნანკა როგორ იყო, ერთხელ იმაიმუნა და როგორ გადაუხადა სამაგიერო. ხელი აუკანკალდა ინსტიქტურად დააწირა ხელი ღილაკს და ისე შეესხათ სარეცხი საშუალება ორივეს სწყალსაც გაუარა და ყველაფერი აქაფდა. ბუჭტები იყო ირგვლივ ის გიჟი კი განგებ აჭერდა უკვე ხელს და ბათუს უმიზნებდა
-აი ამ მეთოდზე რას იტყვით ბატონო ფარჯიანო?
-ნანკააა...გეყოფა- ხელებს სახეზე იფარებდა და უკან იხევდა,ჯერ მაგიდას დაეჯახა, მერე ფეხი აუცდა და ლამის დაეცა. გარბოდა და ნანკაც მიჰყვებოდა იცოდე ეგ მალე გამოილევა და მერე ვერ გადამირჩები ხომ იცი. ამ შუა მარტში რა დროს წუწაობაა გოგო ეს წყალი სადღა გქონდ ამომზადებული
-ფანჯრის საწმენდია...ამას უკეთესი საშხაპუნებელი აქ... სად მირბიხარ ბათუუ არ გაბედო კარში შესვლა..ღმერთო როგორ გავხარ პატარა ბაჭიას რომელიც მგელს გაურბის
-მე ვარ ბაჭია? და შენ მგელი? ველური ავაზა ხარ შენ ,რომელსაც მალე კნუტად ვაქცევ- ღრიალებდა და ხელებს ასავსავებდა ჰაერსი და აი გაქრა ღიმილი ნანკას სახიდან აღარ დარჩა სითხე ბოთლში
-ოო ჯანდაბა... დამერხა - უცებ გაიქცა ლამის ჰაერში იყო ბოთლი წყლით რომ აავსო და უკვე წელზე შემოხვეულ ბატუს ისევ შეასხა
-მოგკლავ ....
-აბა სცადე
-შემომხედე გოგო რას დამამსგავსე... მადლობის მაგიერია?
-მადლობა რისთვის...საჭმელს შენთვის არ აკეტებდი ბათუუუ
-ნანკაა
-აი ახლა დათვად როგორ იქეცი ბაჭიავ? რა გარდასახვაა ღმერთო
-ნანკააა იცოდე ენრვებზე უკრავ და არ გაპატიებ...სასტიკად დაგსჯი - უკან დაიხია და უკვე დასველებულ ქაფიან იატაკზე ფეხი დაუცდა, ნანკას ყველა დაცემა ერტად მონაგონი იყო სრიალი რომ დაიწყო სამზარეულოს იატაკზე, თავის შეკავების მიზნით ლამის მტელი ოთახში მოციგურავესავით ისრიალა ყველაფერი იატაკზე დაყარა რასაც ხელი მოჰკიდა ბოლოს კარადის კარს ცაავლო მაგრამ ხელიც აუცდა და მოადინა ზღართანი . ხმაურს ნანკას კისკისის ხმა რომ ერთვოდა ეგ უფრო აგიჟებდა. იატაკზე გართხმული,გაგიჟებული ცოფებს ყრიდა, ხერხემალი ტკიოდა ნანკას რომ გახედა რომელიც თავთან ედგა და ხარხარებდა უკვე წამით გაითიშა,მერე ბრაზმა სემოუცია ფეხლში ჩაავლო და ქალბატონმაც იფრინა
-ააააააააააა
-აი ახლა შეგიძლია იკივლო რადგან ამის ემტი არაფერი დაგრჩენია- უცებ დააგდო იატაკზე ზემოდან მოექცა და ხელ-ფეხი დაუკავა-რაო ფისუნიად იქეცი ?
-ბათუუ
-არ გაბედი... ვერ მომთაფლავ . ხომ გაგაფრთხილე,არადა მშვიდობიანი ვიზიტით ვიყავი .ვიფიქრე დავინდობ ამდენი ხანია არ მინახავს...
-დამინდობ? შენი აზრით მაინტერესებდა ეგ გნახავდი თუ არა ?
-ნუ იწევი - უცებ გასწია თავი ნანკამ რომ წამოწევა სცადა
-ხედავ?შენს ქვემოთ ვარ მოქცეული და მაინც შენ გამირბი - მაინც მიიწია და ყურსი ჩასჩურჩულა, შემდეგ ყბაზე ცხვირის წვერი გაუხახუნა,ყელზე გადავიდა და ლავიწთან შეცერდა მერე უცებ უკან გასწია თავი და იატაკზე დადო- აბა ველი სასჯელს , მე კარგი გოგო ვარ დანაშაულისთვის პასუხს ვაგებ
-შენ.. შენ
-მე ხო მე რა
-ნანკაააა - აი ეს უკვე ზედმეტი იყო, დაახლოებით ცხრა საათი იქნებოდა ვირაც ბიჭის ხმა რატომ უნდა ყოფილიყო ნანკას სახლში.- სიტყვა გაუწყდა ისედაც გათიშული იყო,ნაბიჯების ხმა რომ გაიგეს ნანკამ ხელი ჰკრა მოიშორა და წამოდგა -ნანკა რა ხდება აქ?
-მოხვედი უკვე?
-ხო ... მშვიდობაა ?- ბიჭი გაკვრივებული იყურებოდა, ბატუ რომ დაინახა წამით გაჩერდა-მეგონა მარტო ვიქნებოდით
-მარტო ვიქნებით კიდეც... ბათუ მიდის უნდა გამოიცვალოს..იცი წყალი გადაესხა და
-მივდივარ?
-ხო მიდიხარ- უცებ ცაავლო ხელი და თვალებგაფართოებული ფარჯიანი გაათრია- ახლავე დავრბუნდებიით -ბიჭს მიაძახა და ფარჯიანს ახედა- რას იჭმები ვერ გავიგე! მოხვედი მიირთვი და დროა წახვიდე! არ ვიღებ შერიგების შემოთავაზებას
-მოიცა შენ უნდა შემრიგებოდი?
-ხმადაბლა ...
-გოგო შენ სრულ ჭკუაზე ხარ? არა ვიცი რომ არ ხარ მაგრამ ჩემი გაგიჟება რატომ გინდა
-ახლავე გამიშვი ხელი და გაქრი აქედან...შენთან ისედაც ზედმეტი ვისაუბრე დღეისთვის
-კარგი... ასე ხომ. მე წავალ, მარტო დაგტოვებთ ხელს ხომ არ შეგიშლით - უცებ მოეგო გონს ,მიხვდა რომ ზედმეტად გამოამჟღავნა ემოციები უკან დაიხია და გაიღიმა- მაგარ ღამეს გისურვებ,თუმცა ზედ ეტყობა რაც შეუძლია- ირონიულად ჩაიცინა მერე უცებ მოხვია წელზე ხელი, სხეულზე აიკრა და ყურთან ცასჩურცულა ისევ - სამაგიეროს აუცილებლად მიიღებ ამ საღამოსთვის - უცებ გადაინაცვლა ყელთან ჯერ აკოცა ,გაშეშებულ გოგოს ,ისე აკოცა რომ იქვე დადნა,მერე მოულოდნელად მოსდო კანზე კბილები ,ხელზე მოუჭირა რომ არ დასხლტომოდა მაგრამ ნანკას მაგის თავი ჰქონდა. რომ დაიკვნესა ტკივილისგან მხოლოდ მერე ჩაანაცვლა კბილები ტუჩებით ნატკენ ადგილას ენის წვერიც შეახო ,კოცნით დააგვირგვინა და წავიდა . აი წლის გაშეშება იყო,ზუსტად ისე იდგა როგორც დატოვა ფარჯიანმა, არ იყო ამ პლანეტაზე მარტო გულისცემა ესმდოა თითქოს მთელს გალაქტიკაში ისმოდა გაასმაგებული ძგერა და ყველაფერი ტრიალებდა ,მხოლოდ ფარჯიანის თვალები იყო მის წინ ,მათში მოტამაშე ჭინკები, ტუჩები რომლებიც კმაყოფილებისგან გაეპო ,ქვედა ტუჩზე ჩასობილი კბილები და ნაბიჯები რომლითაც ისვე ტოვებდა უკვე მეათედ ნანკას სახლს.
-ნანკააა... ჩემი გესმის ? ნანკა
-რა... რამე მითხარი?
-ღმერთო რა ცუდად ხააარ .გინდა გადავდოთ პროექტზე მუშაობა და დავლიოთ? ჩხუბის მერე ასწორებს დამიჯერე,თუმცა ეს ჩხუბი იყო კი? ალბატ ომი
-შენი დაცინვაღა მაკლდა თაბუკაშვილო სხვა კი არაფერი
-ოოოო დიდო ღმერთო მადლობა რომ დააბრუნე .... აბა კუდრაჭა არ მეტყვი ვინ იყო ის ბიჭი? ლამის რომ მიმახრჩო და მომისწრაფა ჩემი ნატიფი ცხოვრება?- უკან გაჰყვა ნანკას და ენას არ აჩუმებდა
-შენ საერთოდ დედამიწაზე ვინმეს იცნობ?
-აუ რა გავაკეთო ახლა თბილისელ კაი ტიპებზე უკრაინაში არ მიყვებოდნენ ... ხომ არ გავიწყდება ერთი თვის ჩამოსული ვარ . აქ არავის ვიცნობ ნრომალურად
-ბათუ იყო ფარჯიანი- უთხრა და ბიჭი ლამის იატაკზე დაეცა ისე ასრიალდა
-ვინ იყო?
-რა გაგიგია რამე?
-მე ... მაგაზე მსმენია რა თქმა უნდა .ნაცნობისგან . ყველა მაგის სასტავზე საუბრობს ...-აშკარად დაიბნა ბიჭი მერე - და შენ რა გაკავშირებს მაგათთან?
-მეგობრები არიან... ჯანდაბა რას დავამსგავსე სახლი..კიდევ კარგი დედა ვერ ხედავს ამ ყველაფერს აქვე გაუსკდებოდა გული - სააბაზანოდან იატაკის საწმენდი გამოიტანა და დალაგება დაიწყო. ბიჭიც დაეხმარა შეძლებისდაგვარად, მერე სააბაზანოში სევიდა იბანავა,გამოიცვალა და მისაღებში დასხდნენ . ცოტ-ცოტა წითელ ღვინოს მიირთმევდნენ და დაგეგმილ სამუშაოს ასრულებდნენ. თაბუკაშვილი კარგი მოსაუბრე იყო, მხიარული და შესაბამისად მხიარულად მიდიოდა ყველაფერი. უცებ კარზე ზარის ხმა გაისმა და გაკვირვებული წამოდგა ნანკა , საათს რომ გახედა პირველი ხდებოდა
-ნანკაააა .... -დროზე რომ არ გააღო კაკუნიც დაიწყო სტუმარმა და ახვლედიანის ხმა რომ ამოიცნო გაუკვირდა. სწრაფად გააღო და დააკვირდა ეგონა რაღაც სჭირდა
-გიორგი? ხომ კარგად ხარ...რამე მოხდა? მშვიდობაა
-კი რა თქმა უნდა, რა უნდა მომხდარიყო-უცებ შევიდა სახლში და აშკარად ზემოთ იხედებოდა .მისაღებში რომ შეიხედა ბოლოს და იქ მაგიდაზე გადაშლილი კონსპექტები და ნახაზები დაინახა ჩაეცინა -ვა სტუმარი გყავს? ამ დროს რაზე მუშაობ გადარეულო?
-ხვალ უნდა ჩავაბაროთ პროექტი და ამიტომ ვათენებ თორე ისე ხო იცი არ მოვიკლავდი თავს...ხო მართლა გაიცანი ჩემი ახალი კურსელი თემო თაბუკაშვილი
-ახალი კურსელიი, საინტერესოა-ბიჭი აათვალიერა და გამოწვდილ ხელს თავისი შეაგება- გიორგი ახვლედიანი-სახელი და გავრი რომ უთხრა თაბუკაშვილს სახე მოექცა. გიორგიმ ეს შეამჩნია მაგრამ არ შეიმჩნია და ისევ ნანკას მიუბრუნდა- ნანაჩკა წავედი მე ... -თავით ანისნა გამომყევიო
-რა იყო ეს ან მოსვლა ან წასვლა ...
-არაფერი.. ჭკვიანად იცოდე. რომ წავა ის მომწერე თორე მეორედ გამოსვლა რო დამჭირდეს მოგკლავ- შუბლზე აკოცა და წავიდა.
ნანკა გაკვირვებული იყო .სამაგიეროდ ახლვედიანი წავიდა გააფთღებულ ფარჯიანთან რომ ბდღვნიდა ყველაფერს და გაგიჟებულ ლომს ჰგავდა.
-რა...
-დაეგდე მანდ ...
-ვაიმე ამოიღე ხმა თორე დაგბრიდავ ...მერე დაგაგდებ კარგად . გააღო კარი? დიდხანს აკაკუნე? თუ მალე გაგიღო...ის გამოყ..კიდე იქ ეგდო?
-აუ რა მაგრად გაქ დანძ... თუ ხვდები- ახარხარდა ახვლედიანი და დივანში ჩაესვენა-მარიკუნა სახლშია?
-სად იქნება აბა ... ყველანი სახლში არიან
-მერე შენი ოთახიდან ხმა არ გადის პატარავ?
-ახვლედიანო რომ გეკითხები რატო არ მიყვები..თუ თემა გადაგაქ და ვერ მეუბნები
-დაყენდი რა... მართალი იყავი . იმ შტერ გოგოს უყვარხარ და არც ცდილობს შენს გადაყვარებას.არადა როგორ მეგონა მართალი ვიყავი და დაიღლებოდა... არ ნებდება იცი? მგონი მართლა გაგიძლებს და არ გააწამებთ ერთმანეთს . თუმცა კი თქვენი ერთად ყოფნა ნამდვილი კატასტროფა იქნება... ვულკანის ამოფრქვევის მსგავსი
-რას გაილექსე ბიჭო ...
-მოკლედ ახალი კურსელი ყოფილა ვინმე თემურ თაბუკაშვილი. ხვალ ჰქონიათ პროექტი ჩასაბარებელი და იმას ამზადებდნენ ,ორთავ ჩაცმულ მდგომარეობაში ჩასჩერებოდა ნახაზებს და წიგნებს
-სულელი გოგო სხვა დრო ვერ ნახა? ბოლოსტვის რომ ტოვებს ყველაფერს. ზარმაცი
-ოხ არ გაებადრა უცებ სახე?
-ნუ ჭიხვინებ და მოშორდი აქედან
-გამაკეთებინე საქმე და თავიდან მისორებ? იცოდე გავბრაზდები
-ახვლედიანო აორთქლდი...
-ისე ადრე არ ეჭვიანობდი გაიძახოდი ჩემზე ეკეტება და სხვას არ მისცემს ზედმეტის ნებასო და ახლა რატო ავარდი ასე უცებ?
-ორი ვარიანტი მქონდა მისი ხასიათის ცვლილების ასახსნელად პირველი ის რომ იმას აკეთებს რასაც ამდენი ხანი ველოდი და მეორე ჩემთვის გამაგიჟებელი , ჩემს დავიწყებას ცდილობდა . მადლობა ღმერთს ისაა რაც მინდოდა და ახლა შეგიძლია წახვიდე
-ისე ზუსტად ჩამოაყალიბე კითხვა აღარ მიჩნდება...
რა გაცინებს
-გამახსენდა რას გავდი რომ მოვედი ...-ისე ახარხარდა ახვლედიანი ფარჯიანმა ბოთლი გაუქანა
-გაქრი სანამ დაგენძრ...
-გაკოცეე
-იდიოტო
-მეც მიყვარხარ ბრატ- სიცილით წავიდა. გარჯიანმა კი შუქი ჩააქრო და საბანში სეწვა. მაინც არ დაეძინა ,მხოლოდ მაშინ მოხუჭა თვალი გიომ რომ მოწერა წავიდა ის ბიჭიო.
რამდენიმე დღე არ გამოჩენილა, ნანკა მშვიდად მიაბიჯებდა კლუბიდან სახლისკენ ფეხით, გასეირნება მოუნდა,პირველად იყო მშვიდი ღამე და არ გამოტოვა მომენტი . უცებ უკნიდან მოეპარა და მოეხვია
-როგორ ბრძანდებით ქალბატონო ნანკა? სურისსაძიებლად საოცარი ღამე არ მეთანხმებით?
-ფარჯიანო გამისკდა გული - უცებ შებრუნდა და ისე ახლოს აღმოჩნდა სუნთქვა შეეკრა
-გულიც გაქვს ციცქნა? ამ პატარა სხეულში როგორ ჩაატიე?
-ჰა ჰა ჰა იუმორის მეფეთ-მეფე ხარ , მემკვიდრეობით გადმოგეცა ტახტი? თუ მოპარე ვინმეს
-გვირგვინი არ მჭირდება ,არც ტახტი და სკიპტრა ისედაც ვიღებ იმას რაც მჭირდება
-მაინც რას იღებ .... ლიკუნასთან ჟიმ... გარდა
-გოგოო
-ოოო რა უცებ შეიცვალეთ მდგოამრეობა- გაიცინა ფარჯიანმა რომ გაათავისუფლა და თვალებზე გაბრაზება დაეტყო-ხო მართლა დღეს ვნახე ..მშვენივრად ერთობოდა .გულმოწყალე გოგოა , ყველა გაჭირვებულს აძლევს
-გაჭირვებულზე გამახსენდა...შენი „მეგობარი“ დათუჩა როგორ გყავს 0ჯიბეებში ჩაიწყო ხელები და მაქსიმალური სიმშვიდე შინარჩუნა
-არაჩვეულებრივად... გმადლობ მოკითხვისთვის
-იყოს არაა საჭირო ხვალ იმ რესტორანში მეც მოვდივარ სადაც ვახსმობას აპირებთ და თავად გადავცემ მოკითხვას...
-რა... საიდან გაიგე კი მაგრამ
-უი მეჩქარება ... მაპატიე „მეგობარი“ მელოდება
-ვინ მეგობარი..ის რომ იქაა
-რატომ დაინტერესდდი ,ნუთუ ჩემი პირადი გადარდებს
-რადგან გეჩქარება ვერ სეგაყოვნებ..- უცებ სეხედა ფარჯიანის მანქანას და იქედ დაიძრა. მობილურზე მართლა დაურეკეს ბატუს,თითქოს იწინასწარმეტყველა. გიორგი ურეკავდა ,საქმესთან დაკავშირებით.მას რომ ელაპარაკა და მიიხედა ნანკა უკვე მანქანაში იჯდა.
-რა გინდა აქ შენ...
-სახლამდე ხომ გამიყვან? მაღლები მაცვია და დავიღალე ცოტა არ იყოს
-ნანკა მართლა მეცქარება...ჯანდაბას ორი წუთი არაფერს ცვლის- უცებ დაძრა მანქანა და ისე სწრაფად მიიყვანა სახლთან ვერაფერი მოიფიქრა. უცებ ჩანთა გახსნა იქედან კრემი ამოიღო და სრულიად ჩემთხვევით მოასხა სალონში,ხ ელიდან უარდებოდა და თან ასხავდა სხვა კი არაფერი.
-ვაიმეე როგორ მომივიდა.. ჩანთა გაიხსნა და .შენც შეგესხა? მაპატიე რაა ახლავე გავწმენდ პერანგს...თუმცა რა საჭიროა ისედაც გახდა გიწევს
-ოხ ნანკააა როგორ ამატებ ცოდვებს ერთმანეთს რომ მართლა მაგრად ვიძიო შური... ასე როგორ მივიდე იქ ... დ..შე.. მეტის ღირსი ვარ - მანქანიდან ბურდღუნით გადავარდა. სახლისკენ გარბოდა,ნანკა ამას არ ელოდა,უკან მიჰყვებდოა მარა ვერ ეწეოდა. საძნებელში ამოყო ბოლოს თავი ფარჯიანი თავის ტანსაცმელს ეძებდნა ნანკას კარადაში თან უკვე შემოეხია ის პერანგი ტანზე. შარვალზეც ეცხო და ისიც გაიხადა.ოთახში ზედმეტად ჩამოცხა.- სად მალავ ასეთ ადგილას - ნანკას ტანსაცმელს ისროდა როგორც იქნა იპოვა თავისი სამოსი. სწრაფად აიღო მაისური და გადაიცვა. მერე შარვალი ამოიცვა- ასე გავიყინები იქ. ჯანდაბაა - ისე ჩაუქროლა ნანკას მობილურზე რომ დაურეკეს თითქოს არც იყო იქ. გოგო ძირს რო ცავიდა მანქანაც არ ცანდა. ცუდი შეგრძნება ჰქონდა,მიხვდა რომ მხოლოდ გასაბრაზებლად თქვა გოგო მელოდებაო... მთელი ღამე ვერ მოხუჭა თვალი. გამთენიისას აიღო მობილური და გიორგის დაურეკა. გათიშლი ჰქონდა,მერე ცოტნეს ნომერი იპოვა ,ისიც არ პასუხობდა ,ბათუსთანაც დარეკა და ბოლოს ჭკუიდან შეიშალა არცერთმა რომ არ უპასუხა. მეორე დღეს არ გამოჩენილან, მარტო სამი კი არა ლამის არცერთი მხოლოდ დამიანე, თორნიკე და ერეკლე იყვნენ თავიანთ ადგილას.
ყველანი კი რეალურად ქალდანთან იმყოფებოდნენ ბინაში
-აბა მოყევით რა ხდება...- მათემ გადახედა ბიჭებს
-მე ისევ ბოლოს ვიგებ ჩემი ტყუპის ღირსეული მოღვაწეობის შესახებ- ანდრეამ წარბებშეკრულმა თქვა და სასმელით სავსე ჭიქა დაცალა
-იცით ალბათ რომ ონიანი დაბრუნდა - პაუზის შემდეგ განაგრძო გიორგიმ
-ონიანი რა შუაშია - უცებ იკითხა ირაკლიმ -ვიცნობ მე მაგ ბიჭს და მაგარი ბიჭია
-და მის ნათესავ საბას თუ იცნობდი
-მაგ ნაბიჭვ...? გერმანიაში დაბრიდეს..ისე როგორც იმსახურებდა დღემდე ვერ ვხვდები ონიანი მაგას როგორ იტანდა... ნატესავი რომ იყო ალბათ მაგიტომ უთმენდა
-მე არ ვიცი თქვენ რა ინფორმაციას ფლობთ მაგათზე ..აი მე კი კარგად ვიცნობ ონიანს და მაინტერესებს რა ხდება- გაბრიელმა პირველად დაარღვია დუმილი და გიორგის გახედა
-მოკლედ ონიანი ფიქრობს რომ საბა მე და ბათუმ დავბრიდეთ...
-ღადაობთ ხო? ეგ საიდან მოიტანა თქვენ ჩვენთან იყავით და რარაც ხელმოსაჭიდი ხომ უნდა ჰქონოდა
-ერთმა „ძმაკაცმა“ დაარწმუნა მაგაში რომელსაც უკვე მივხედეთ ,უბრალოდ ბათუს ემტერებოდა თორე არ ყოფილა ცარეული მკვლელობაში,ტიპს უფიქრია სიტუაციას გამოვიყენებ და ამ ორს მოვაშორებინებ ონიანსო . სიტუაცია კიდევ ერტმა ფაქტორმა გაამწვავა...აღმოჩნდა რომ ცოტნე მის დასთან ერთად სწავლობდა კოლეჯში და ეს რომ გაიგო ბატონმა ჰგონია რომ მისი დის გამოყენებას ვცდილობდით
-მოიცადეთ რა ... ტყუილად ნუ დაიწყებთ ახლა ონიანის ლანძღვა გინებას. ხატიას მართლა იცნობ?-გაბრიელმა ცოტნეს გადახედა შეკრული წარბებით
-ვიცნობ ...ერთად ვსწავლობდით . სორიდან ვიცნობ
-დარწმუნებული ხარ რომ შორიდან იცნობ?
-კარგი...პრობლემები გვქონდა და იმან გაიგო ალბათ ამის შესახებ. მაპატიეტ მაგრმა აქ ისაა მთავარი რომ რაიმე გეგმა არ გვამოძრავებდა
-ონიანის გაზრდილი იყო საბა. ამიტომ პატიობდა ყველაფერს, პატიობდა სხვების დასანახად თორემ კარგად ვიცი როგორც ექცეოდა,ერთხელ ისე ცემა ლამის მოკლა. თავის თავს ადანაშაულებდა ,სწორად ვერ აღვზარდე დაობლებული ბიჭი და მეც ვარ დამნაშავე ყველა იმ უბედურებასი რაც მისი ხელით ხდებოდაო...ბევრჯერ მითქვამს რომ არაფერ შუაში იყო და საბა სულიერად იყო ისეთი ნაბიჭვ... როცა ხედავდა რომ გასაჭირში იყო მაინც ვერ იმეტებდა და ბევრ ისეთ ადამიანთანაც შეექმნა პრობლემა დღემდე რომ ემტერება ონიანს. გერმანიაში მისი ყოფნის შესახებ არაფერი იცოდა... თავად უკრაინაში იყო დედმისთან და მის ოჯახთან. საბას მკვლელობის ამბავი რომ შეატყობინეს და გვამი მორგში ამოიცნო შეიშალა... მერე როგორც ჩანს იმ „კეთილისმსურველმა“ ჩააწვეთა აზრი რომ დამნასავე თქვენ იყავით და ამ მდგომარეობაში მყოფი კაცისტვის აზროვნება ცოტა ძნელია. ონიანი ბრაზს ჰყავს შეპყრობილიდ ა სწორად ვერ აზროვნებს...არ მინდა რომ რამე დაუშავდეს რადგან ისეთი არაფერი ჩაუდენია ცხოვრებაში რისთვისაც სიკვდილის ღირსი გახდება . მხოლდო ისაა მისი დანაშაული რომ საბას ვერ მიხედა? გჯერათ ტქვენ იმის რომ საბა აღზრდის გამო იყო ისეთი?
-გაბრიელ ამდენი საიდან იცი...
-ონიანი ჩემი დის მეგობარია... თქვენ არ გეცდინებათ- ბატუს და გიოს გახედა- მაშინ პატარები იყავით ჯერ კიდევ. ონიანი თქვენზე საკმაოდ დიდია
-ხო საბა იყო ჩვენი ტოლი ...
-საქმე აშკარად იმაზე რთულადაა ვიდრე ვიფიქრებდი -ბათუ სკამზე დაჯდა და თავზე ხელი გადაისვა -ონიანი ერთდროულად გაბრიელას მეგობარი, ცოტნეს „მეგობრის“ ძმა და ზოგადად კარგი ბიჭია ,რომელსაც ცხოვრება აერია
-შესაბამისად მასტან გაუთავებელი ომი არ ღირს - გიორგიმ დაამატა და ცოტნეს მხარზე ხელი დაარტყა
-შეიძლება სადღაც დავრეკო? რამდენიმე წუთი დამჭირდება და მალე დავბრუნდები ...მეტყვიზ უსტად სად მოხდა მკვლელობა? -დათა ანდრონიკაშვილი მთელი ამ დროის განმავლობაში მშვიდად იჯდა დივანზე და ინფორმაციას იღებდა,მისთვის უცხო ადამიანზე თუმცა დახმარება რომ შეეძლო აშკარა იყო
-კი ,მოიცა ...-ბათუ წამოდგა და ვიღაცას დაურეკა. რამდენიმე წუთი საუბრობდა დათა აივანზე.მერე დაბრუნდა და ბიჭების საუბარში სიევ ჩაერთო
-მოკლედ , გემანიაში მყავს ერთი ნაცნობი რომელიც ერთდროულად შავ სამყაროსაც იცნობს და მაგ თქვენ გამომძიებლებსაც. ეჭვი არ მეპარება რომ მაგარი ხახლი გყავთ,მაგრამ წესიერ ხალხს სწრაფად მუშაობა არ შეუძლიათ... მოკლედ ეს კაცი ძალიან მალე გაარკვევს ყველაფერს რადგან მაგ საქმის შესახებ უკვე ჰქონია ინფორმაცია და ეჭვებიც აქვს. რამდენიმე დღეში შეიძლება მკვლელებიც კი დაიჭირონ
-აუ აქამდე სად იყავი ტო იმათ გამაგიჯეს... იმდენ წესზე მესაუბრეს ტვინი მოტყ...- ბათუმ ამოისუნთქა და ვისკი გადაუშვა ყელში - მადლობა დათი
-რა პრობლემაა..
-ამიტომ დროულად უნდა თქვათ ხოლმე თქვენს პრობლემებზე,მითუმეტეს როცა უამრავი მეგობარი გყავს ,რომლებთაც ბევრი რამ შეუძლიათ- ანდრომ ძმას და ბათუს გადახედა, წამოდგა და წავიდა
-ამას რაღა დაემართა
-ბრაზობს... გადაუვლის არაუშავს- გიორგიმ ხელი აიქნია ,სამაგიეროდ ბატუმ დაუბრიალა თვალები და რაღაც ანიშნა- მადროვე !
რამდენიმე წუთში ყველანი წავიდნენ ,დარჩნენ მხოლოდ ცოტნე, ბათუ და გიორგი
-არ გვეტყვი რა გაკავშირებს რეალურად მის დასთან? ასე რომ იცავ ონიანს? და თან ლამის მოკალი იმ დღეს?
-ონიანას არ ვიცავ... არ მინდა ხატიამ ერთადერთი საყვარელი ოჯახისწევრიც დაკარგოს ! თორემ ონიანს მეც დიდი სიამოვნებით მოვკლავდი
-რეალურად რომ ვიმსჯელოთ ჩხუბით დავიწყეთ..თორე კონკრეტული არაფერი დაუშავებია. ამდენი დაჭრები,ტავ-პირის გაერთიანება და ბოლოს გადავემტერეთ . ახლა ეს საქმე კი მოგვარდება ,მაგრამ მაგასთან შერიგებას არავინ აპირებს
-დაზავებაა შესაძლებელი სამაგიეროდ
-ახვლედიანო რა მოწყალე გახდი და მსვიდობისმოყვარული...
-ბავშვი ჯობს დაცინვას შეეშვა..უცებ არ მომინდეს შენი ცხვირის გატეხვა
-ნუ მაცინებ ერთი..
-სიყვარულამ შეცვალაა... მაშიკოს გამო ყველაფერს აკეთებს . მარტივია ძალზედ პასუხი ჩემო ცოტნე
-დაგვალევინებ რამეს ნორმალურს თუ წავიდეთ ჩვენც
-მოგიტანთ ხო ..ლოთებო
-ჩემი შენ გითხარიო ...
...


ნანკა სახლში იყო კურსელებმა რომ დაურეკეს .ფიქრებით ბათუსთან იყო აგიჯებდა ის ფაქტი რომს ადღაც ახლოს იყო და არ ეკონტაქტებოდა . კურსელებმა რომ უთხრეს თემო არის საავადმყოფოში და ვინახულოთო გაგიჟდა. რამდნეიმე დღე ისიც არ იყო და იფიქრა რამე პრობლემა აქვსო,მაგრამ რას წარმოიდგენდა ავად თუ იყო. რა თქმა უნდა კურსელებს წაყვა კლინიკაში. ყველას ეგონა რომ რაიმე სჭირდა მაგრამ დალეწილ,დამსხვრეული რომ ნახეს გაოცდნენ. მაინც არ აჩუმებდა ენას და ლაზღანდარობდა. ყველანი წავიდნენ,ნანკა დარჩა სახლსი არავინ ელოდა და იფიქრა მარტო რადგანაა დავეხმარებიო.
-ქალბატონო ნანუჩი თქვენ რატომ არ წახვედით?
-გინდა წავიდე?
-არა ტო ხო არ გაგიჟდი ..იყავი მანდ .ჩემი ძმა როდის მოვა ღმერთმა უწყის ,თან სახლში რა გინდა
-შენი ძმა? რატო არ მითხარი აქ ძმა თუ გყავდა
-რავიცი ტო ,დამავიწყდა ეტყობა .გაგაცნობ მერე
-აუცილებლად , ალბათ შენსავით კარგია
-კარგია ,ნამდვილად მაგრამ ცემნაირი ხასიათი აქვსტქო ვერ მოგატყუებ . ეს მე ვარ მხოლოდ განუმეორებლად კარგი
-გადარეულო... ვინ გაგალამაზა ასე არ მეტყვი
-სიმართლე გითხრა არ გამომიკითხავს სახელი და გვარი. ჩემ ძმას ჰქონდა პატაარა პრობლემა და მე მომხვდა ყველაზე ბევრი
-ვაიმე როგორ ისაწ....ბს თავს
-შემხედე ერთი და მერე წარმოიდგინე რა ცუდად ვარ .. მე ჩხუბს და აყალმაყალს მიჩვეული არ ვარ... უბრალო ბიჭი ვარ .რა ვქნა არ ვაწვები ამ ქუჩას და ცუდი ვარ ტო?
-კაი გაჩერდი რა სისულელეა... ნეტა ყველა შენსავით მშვიდობისმოყვარე იყოს
-რატომააო ჩემი გოგოო მოწყენილიო?
-ნუ იკრიჭები თუ ღმერთ გწამს ამდენი ლურჯი რკალი რომ გაქვს რაღაც ცხოველი მგონიხა..
-დიდი მადლობა რა... იმის მაგივრად დამამშვდო მაგიჯებ..კიდევ კარგი ჩემი საბრალო ცხვირი არ შეიწირეს თორემ რა მეშველებოდა
-ერთი ცხვირი გაქ მრთელი მგონი.რამდენი გირტყამდა
-რომ მოგატყუო 5 სიმართლე რომ გითხრა ერთი
-ამ ერთზე რატო გაჩუმდი?
-ა არა არაფერი ...
-მატყუებ ხო?
-რა სისულელეა... რატო უნდა მოგატყუო. ხომ იცი რომ მეგობრად გთვლი... ჩემნაირი გიჟი ხარ და კარგად ვუგებტ ერთმანეთს. არ მინდა რომ დავკარგო შენნაირი მეგობარი სხვების გამო
-რა თქმა უნდა არ დამკარგავ... მეც იმავეს ვფიქრობ, მაგრამ რა შუაში იყო
-არაფერი ისე... გვიანია უკვე ჯობია წახვიდე ..ხვალ მოხვალ ?
-მართალი ხარ წავალ თორე ხვალ ვერარ გავიღვიძებ დროულად. მოვალ ლექციების მერე...
-მომწერე..შეიძლება ხვალ გამწერონ .
-კარგი მაშინ სახლში მოგინახულებ...- დაიხარა ლოყაზე აკოცა და წავიდა.
სახლში მისვლამდე ფიქრობდა თემოს ქცევაზე,ეჭვი არ ეპარებოდა რომ კარგი ბიჭი იყო,გულწრფელი და თავისუფალი ,მაგრამ ხვდებოდა რომ რაღაც ხდებოდა მის თავს.
სახლში რომ მივიდა ღამი 12 საათი იყო . კარი ისევ ღია დახვდა და სირბილიტ გაიქცა,ეგონა ისევ ბათუ იყო მისული,მაგრამ შეცდა. მისაღებში ონიანი ელოდა
-ოჰ რა დიდი პატივია თქვენი სტუმრობა... გამახარეთ - ნანკამ სიმშვიდე შინარჩუნა და მის წინ დაჯდა - რამეს ხომ არ დალევთ
-კარგია რომ არ გეშინია... წინაზე ძალიან დაფრთხი და არ მომეწონა სიმართლე გითხრა.
-რა გინდა ამჯერად? ისევ რამე უნდა გადავცე ახვლედიანს?
-არაა ..ამჯერად თავად ვეტყვი . ორი დღეა იმალებიან და ვიფიქრე თავისი ფეხით მოვიყვან ჩემამდეთქო ...აი მოვიდა კიდეც-ეს თქვა და სირბილით შემოვარდა ახვლედიანი ,ხელში იარაღი ეჭირა ნანკას ისე უცებ გადაეფარა და ონიანს დაუმიზნა გოგო გონს ვერ მოვიდა- ოჰოო შემოსვლაც ამას ჰქვია... ის სადაა? შენი ნახვა რომ მდომოდა მაშიკოს ვესტუმრებოდი საძინებელში , ახლა ტკბილად მძინარეს რომ დაჰყურებდი . ისე შეეშინდა აქაც სენ გამოგისვა ტო?
-რა გინდა ონიანო?
-ახლა ჩემი ძმის ცემისთვის ფარჯიანის სახის დამახინჯების სურვილი მკლავს და შენზე რომ განვახორციელო სურვილი ბოლომდე ასრულებული არ მექნება
-შენი ძმა ვინღაა.... შენ დას კი არ შევხებივართ კარგად იცი ხატიასთან არ მივალთ არასდროს
-ხო ხატიასთან იმ თქვენს პატარა ფინიას აგზავნით... რომელიც ტაქტიკურად მოქმედებს . აქ არც ლაპარაკს ვაპირებ და არც ჩხუბს... - წამოდგა მშვიდად და კარისკენ წავიდა.
-გიორგი... ეგ იარაღი არ გამოიყენო გთხოვ .არ იჩხუბოთ რა ..აღარ გეყოთ არაფეირ დაუშავებია და მის ძმასთან რაღა გინდოდათ...
-დამშვიდდი პატარავ... არ მოვკლავ ,უბრალოდ გავარკვევ რაღაცას და მერე ისევ მოვალკარგი?
-არ მატყუებ?
-ნანკა..
-გელოდები იცოდე ...
-ჭკვიანი ხარ ხანდახან და მაშინ მაგრა მიყვარხარ-უთხრა და წავიდა. რამდენიმე წუთი გავიდა,ერთი საათი გავიდა და უკვე ჭკუიდან რომ იყო გადასული ზურგიდან ვიღაც მოეხვია, ბათუ იყო
-როგორ ბრძანდება თავად ბნელეთის ციცქნა?
-სულ გაგიჯდი ფარჯიანო? რა დროს ხუმრობაა ნერვიულობით ვკვდები ისედაც
-რაზე ნერვიულობ ციცქნა?- ამჯერად წინ დაუდგა და თვალებში ჩახედა.მხიარულ განწყობაზე ჩანდა-ჩემი პერანგიდან არ ამოშორდა ტონალური ხო? არ ინერვიულო ახლებიც მაქვს
-შენ ნორმალური არ ხარ ხო? ერთი საათია გიორგი იმ ონიანს გაჰყვა ვკვდები ნერვიულობით და შენ რას ..
-მოიცა რა გააკეთა? ონიანი აქ იყო? -ისე უცებ სეეცვალა გამომეტყველება ნანკას ხმა ჩაუვარდა - როდის წავიდნენ... ან სად .რამე დაგიშავა?
-არაფერი ... შენ არ იცოდი აქ რო იყო?
-შენი აზრით რომ მცოდნოდა აქ არ ვიქნებოდი ? -უღრიალა და წასვლას აპირებდა ახვლედიანი რომ შემოვიდა სამაგიეროდ იმას მივარდა და საყელოში წვდა.პირველად ხედავდა ეს ორი ასე რომ უყურებდნენ ერთმანეთს -რატო წამოხვედი უჩემოდ... რატო მომატყუე
-ნუ ყვირი თუ ძმა ხარ ... შემთხვევით ვნახე სენს ტელეფონზე შეტყობინება და წამოვედი
-მომატყუე და ისე წამოხვედი... მითხარი მაშოსთან გავალო და შეტყობინება წაშალე
-აბა რა მექნა იმას შენი მოკვლა უნდოდა ისე იყო გაგიჟებული
-რა ჩემი ფ.. უნდოდა ამჯერად რა მოაფიქრდა
-მისი ძმა გიცემია თურმე რამდენიმე დღის წინ -თვალით ანიშნა რაღაც და ფარჯიანმაც უკან დაიხია,მერე ნანკას გახედა-ხოო აი ზუსტად ეგ
-ამის დ.. შე... მოვკლავ მე მაგის ნაბოზ... როგორ გაბედა . გონია იგივე ხერხებით გევთამაშება? რადგან გონია რო ცოტნე მივუგზავნეთ ახლა იგივე გაითამაშა? დავბრიდავ მე მაგის ....
-დაყენდი ... წავედი მე მართლა უნდა ვნახო ჩემი გოგო - მხარზე ხელი მოუჭირა ისევ რაღაც ანიშნა და ასე დამთავრდა მაგათი ჩხუბი. ბათუმ უკან რომ მიიხედა ნანკა სულ ცახცახებდა, სწრაფად მივიდა და გულში ჩაიკრა.
-ჩშ ციცქნა...ყველაფერი კარგადაა, დამშვიდდი მე და გიოს არ გვიცნობ? სულ ასე არ ვყვირით?
-მაშინებთ უკვე... თქვენ და არა ონიანი. ის ისე მშვიდად მელაპარაკებოდა თქვენ კი სულ ყვირით,ჩხუბობთ გიჟდებით. მის ძმასთან რაღა გინდოდა.. თუ არ იცოდი ვინ იყო რას ერჩოდი
-არაფერს... ყველაფერი მალე მოგვარდება შენ არ ინერვიულო კარგი? - სახეზე ხელები ჩამოუსვა,ცრემლები შეუმშრალა და მერე დანამულ ლოყაზე მიაკრა ტუჩები-ჩემი ხომ გჯერა არა? ყველაფერი კარგადაა ,ძალიან კარგადაა- ლოყიდან ნიკაპზე გადავიდა შემდეგ მეორე ლოყაზე მერე უკან გადასწია თავი და თვალებში ჩახედა უკვე მოდუნებულ გოგოს- აი ასე... მიყვარს რომ მშვიდდები . ახლა წავიდეთ და დავწვეთ - ხელში აიყვანა და საძინებელში ავიდა.
საწოლში იწვნენ ერთმანეთს არც ეხებოდნენ ორივე ჭერს უყურებდა
-დიდხანს უნდ აიყო ჩუმად?
-რა გინდა რომ გითხრა ბათუ..
-თუნდაც ის კიდევ ეტყობა შენს ყელს ჩემი კბილების კვალი თუ აღარ- მოულოდნელად დაიხარა და ზუსტად იმავე ადგილას გადაუსვა თითები ,ნანკა ისევ გაიყინა.როგორ სეეძლო ამ ბიჭს ასე ერთ წამსი დაევიწყებინა ყველაფერი და ისევ თავად დარჩენილიყო ნანკას ფიქრების ობიექტი .
-ბათუუუ
-რა ...
-მომაშირე თითები !
-ცოტა უფრო მკაცრად... აბა სცადე ,თუ გამოგივიდა ვეცდები დავიძინო
-გეყოფა... შნეი აზრით ასე დამავიწყებ მომხდარს?
-რა მოხდა ამ საღამოს?
-ვიძინებ... შეგიძლია წახვიდე დარაჯად დგომა არ არის საჭირო. უბრალოდ ნუ გააგიჟებთ იმ ბიჭს და არც არაფერი მოხდება - ზურგი აქცია საბანი გაისწორა და ტუმბოზე დადებული წამალი გადაყლაპა. მალევე დაეძინა ბათუ კი მთელი ღამე უყურებდა ,მის მსვიდ სუნთქვას უსმენდა და გარინდული იწვა.
დილით რომ გაეღვიძა მარტო იყო.იფიქრა ღამიტ წავიდაო და აღარც მიუქცევია ყურადღება. ლექციებს დაესწრო, შემდეგ თემოს მისწერა და კურსელებთან ერტად წავიდა მის მოსანახულებლად. ბატონი დივანზე იყო წამოწოლილი,ნაღრძობი ხელით და ლაზღანდარობდა. გაუკვირდა ნანკას ვიღაც ლამაზი გოგო რომ შევიდა სახლში , ისეთი საყვარელი იყო ძალიან ნაზი და ბავშვური.თუმცა 16 ან 17 წლის იქნებოდა. თემომ ისე გააცნო როგორც ნახევარ და ხატია . გოგონამ ყავა მოადუღა ტკბილეული მიიტანა და მათთან ერთად დაჯდა. ბინის კარი გაიღო გოგონა მაშინვე კარისკენ გაიქცა, ვიღაცას მოეხვია და კოცნიდა. მიშტერება უზრდელობად ჩათვალა და ისევ დანარცენებს მიაპყრო ყურადღება. ნაბიჯების ხმა გაიგო ,გოგონები მის უკან მდგომს უყურებდნენ და იღიმოდნენ დაშოკილები. ნანკას გაეცინა
-აბა გამაცნობ შენს ძმას თემო?- თქვა და მისი ხმა გაიგო
-საჭირო არ არის ნანკა ...უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს - ციებიანივით წამოვარდა, უყურებდა წინ მდგომ ონიანს და თვალსაც კი ვერ ახამხამებდა - ვინაიდან ყველამ იცით ჩემ შესახებ...ჩემთვის კი თემოს მეგობრებსი გაცნობა და მათთან ყავის სმა უინტერესოა დაგტოვებთ - ნანკას მზერა მაოშორა ,ძალიან მშიდად აქცია ზურგი იქ შეკრებილებს და საძინებელში გავიდა .
-რატომ არ მითხარი...- არც კი უფიქრია გაჩუმება მაშინვე შეუტია თემოს...- მან გცემა? ორივემ თუ მხოლოდ ბათუმ
-რა მნიშნელობა აქ... ხომ მითხარი არ შეცვლის ჩვენს ურთიერთობასო
-ჩვენ ურტიერტობას არც შეცვლის..უბრალოდ ჩემი შემორიგება მოგიწევს ტყუილის გამო... აი მთავარ დამნასავეს კი ნამდვილად ვანანებ-ჩანთა აიღო და წავიდა.
როგორც ყოველთვის ბიჭები ერთად იყვნენ ბათუსთან სახლში.რომ შეაჭრა ქალბატონმა და გაღიმებულ ფარჯიანს სილა გააწნა.ისე გაარტყა ყბა მოუღრიცა
-კიდევ ერთხელ შეეხებით ჩემ რომელიმე მეგობარს და გეფიცებით ორივე დაივიწყებთ ჩემ სახელს. ამას ვიცი არ ადარდებს ,მაგრამ შენ სამუდამოდ დამკარგავ და მაშოც ვერ გიხსნი- ახვლედიანს მიუბრუნდა მერე და ზურგი აქცია. ფარჯიანმა რომ ცაავლო მაჯაში ხელი და თავისკენ მიიზიდა-ხელი არ მახლო!
-აბა ახლა დამშვიდდი და მორჩი ისტერიკას ! რაში მდებ ბრალს გამაგებინე
-აა იმდენი ცემე ამ კვირაში აღარც კი გახსოვს? განსაკუთრებით ვინც გაიფინე ფეხ ქვეშ ისიც არ გახსოვს?
-არ იცი რატომ გავაკეთე და გეყოფა ყვირილი
-არ ვიცი? ძალიან კარგად ვიცი ,ონიანის ძმა გამოიჭირეთ და დრო არ დაკარგეთ ხო?
-იცი მისი ძმა რომ არის და მაინც იცავ? დაგირეკა და მოგახსენა ვინაც გაალამაზა ხო ტირილიც ხო არ დაუწყია შემთხვევით
-ნამდვილი არაადამიანი ხარ, ველური და ტვინნაკლული ! ყველა თქვენნაირი ველური გგონიატ და მაშინვე მუშტი კრივზე გადადიხართ. მე გიორგი მეგონა ავადმყოფი და შენ რომ ხარ ისეთი საშიში არავინაა ,როგორ ვცდებოდი.
-აქ მოდი--ისევ მოუჭირა და უღრიაა- კიდე რო მიუახლოვდე იმას ან მის რომელიმე ოჯახისწევრს გეფიცებიჩემ თავზე პასუხს არ ვაგებ
-ძალიან შემაშინე..მაკანკალებს. გაბრაზდები და აღარ მნახავ? ფეხებზე ...შეგიძლია საერთოდ გაქრე ჩემი თვალთახედვიდან ...ბიჭებო ნახვამდის...რგორც ვხედავ ველურების ბანდა შეკრებილხართ-იმათაც გადაწვდა ხელები გაითავისუფლა და წავიდა.
ფარჯიანმა მთელი ოთახი რო ამოაყირავა და დაიცალა ემოციისგან მერე მიუბრუნდა გიორგი
-აბა დაწყნარდი თუ მე დაგაფშვნა ეს ლარნაკი თავზე რომ გაჩერდე
-მოვკლავ იმ საცოდავს... მიწვა საწოლზე და აცოდებს თავს.თურმე ველური არ არის მუშტებს კარგად იქნევდა და სანამა რ გამომიყვანა მდგოამრეობიდანა რ გაჩერდა ? მე მაგის პიდ... დ.. შევ...
-რა ჯანდაბა ხდება აქ= მარიამი შევიდა სახლში და ყველაფერი დამსხვრეული რომ დახვდა გაგიჯდა. - ბათუ შეიშალე?
-მარიამ ახლა არ დაიწყო
-კარგიი... დამალევინებთ მეც? რაღაც არ ვარ ხასიათზე , ვიცაცის ცემამეც მინდა და თავი რომ მოვთოკო იქნებ მიშველოთ- დათის გვერდი აუარა და ცოტნესა და ლაშას შორის ჩაჯდა.
-დღეს ფარჯიანების დღეა?
-აშკარად ...
რამდენიმე წუთში წავიდნენ ბჭები.მარიამიც გავიდა ფარჯიანმა ვერ მოითმინა და ნანკას დაურეკა. არ პასუხობდა,რომ გაუთიშა ჭკუიდან გადავიდა. სახლში ელოდა მაგრამ არ მივიდა შუაღამემდე. ქალბატონი როგორც იქნა დაბრუნდა საკმაოდ კარგ განწყობაზე მოაბიჯებდა მობილური ჰქონდა ყურზე მიდებული და თან იხდიდა
-მივედი ...მშვიდობით.აი საძინეებლშიც შევედი და არსად წავქცეულვარ თაბუკაშვილი ნუ სულელობ საწოლში მაკლიხარ სრული ბედნიერებისთვის... კაი წავედი გკოცნიიი ...-მობილური იქვე დადგა და ბათუს შეხედა-უბრალოდ ადექი და წადი... არ მინდა გეჩხუბო
-არ გინდა გეჩხუბო ... ე.ი არ გინდა .სამაგიეროდ მე მინდა
-ნუ მიახლოვდები...
-ხომ გაგაფრთხილე არ წახვიდე იმათთან...გაწყვიტე კავშირი და დაივიწყე-თქო ,ისიც გითხარი ნუ მიყვირი დამშვიდდი და ნუ მაბრაზებ - კედელთან მიამწყვდია, ერთი ხელი წელზე მოხვია მეორე ყელთან შეუცურა - ახლა სიეტი გაბრაზებული ვარ როგორც არასდროს...მწყობრიდან ვარ გამოსლი და შეიძლება ნებისმიერი რამ გავაკეთო
-ჯანდაბა... -ამოიკნავლა და თვალები დახუჭა
-მითხარი რომ აღარასროს მოიქცევი სიე როგორც დღეს- თითებს ყელზე დაატარებდა, ლავიწზე გადავიდა ,ისე ელაპარაკებოდა ნანკას ჟრუანტელი უვლიდა მთელს სხეულში .წელზე მოხვეული ხელი აამოძრავა და ზურგისკენ ააცურა - დაივიწყე ის ნაბიჭვრ... და გაპატიებ ხელი რომ გამარტყი ..სხვათაშორის ძალიან მწარე იყო და კიდევ მტკივა ტუჩი ...ნანკააა
- არა ...
-ანუ აღარ ნახავ ხო?
-არ ვიტყვი მაგ ყველაფერს ! პირველ რიგში იმიტომ რომ სენ მე ვერ მიბრძანებ,მეორეც შენს ნებაზე არ ავირჩევ მეგობრებს, მესამეც გაბრაზებული მე ვარ და მეოთხე როცა მომინდება მაშინ დავიყვირებ,როცა მწყობრიდან გამომიყვან ყოველ ჯერზე იგივე ტონით დაგელაპარაკები ...ხო კიდევ მეხუთე - უცებ გაახილა თვალები, ეს ყველაფერი შეძლებისდაგვარად მტკიცედ თქვა,გამომწვევი აშკარად იყო. ბათუს ხელები მხრებზე დააწყო,თითები ყელისკენ აამოძრავა მერე კისერზე დაბერილ ძარღვებს თითის ბალიშებით ჩამოყვა და ფეხისწვერებზე აიწია- ტკენა არ მინდოდა...ეს ლოყა იყო მგონი ხო?- მარჯვენა ლოყაზე მიაკრა ტუჩები,გრძნობდა როგორ დაიჭიმა ფარჯიანის მკლავები სხეულზე რომ ეხვეოდნენ ,გაეღიმა კოცნით გაუყვა ნიკაპისკენ -ალბათ აქაც გეტკინა -ცხვირი წვერზე გაუსვა და მერე საჩვენებელი თითი ტუჩებზე გადაუსვა -ტუჩზე რას ამბობდი?
-მე ... ნანკაა -აი ახლა ზუსტად ისე ამბობდა მის სახელს როგორც ნანკა „ბათუუუ“ წამით დაიხარა ,კოცნას აპირებდა მაგრამ ნანკა იქ აღარ იყო
-აშკარად გავარკვიეთ ყველაფერი ახლა შეგიძლია წახვიდე... ძალიან მეძნება, ხვალ ლექციები მაქვს - სააბაზანოსკენ წავიდა,თან მშვიდად იხდიდა,ნახევრად გახსნილი ჰქონდა ყველა ღილი კარს მიღმა რომ მიიმალა. ფარჯიანი ერთხანს გაოცებული,გაშტერებული უყურებდა იმ გზას სადაც ნანკამ გაიარა,მერე ამოისუნთქა ,კედელზე მიდებული ხელი მუშტად შეკრა კედელს მიარტყა და გაიცინა
-ოხ , როგორ ვცდებოდი შენს შესაძლებლობებში ციცქნა ...
რამდენიმე წუთში სახლი ცარიელი იყო, ფარჯიანი კი კლუბში მიდიოდა .თავისუფლები ერთობოდნენ აი ხალხი რომლებსაც ცოლები და სეყვარებულები ჰყავდათ არსად ჩანდნენ. ბათუც მათთ შეუერთდდა და ის ღამე მშვენივრად გაატარა.
...
ანდრონიკაშვილი მართალი აღმოჩნდა, მისმა ნაცნობმა ნამდვილად მოაგვარა საქმე.ყველაფერი გაარკვია და დამნაშავეებიც დაიჭირეს. როგორც აღმოჩნდა იქაურ დაჯგუფებასთან ჰქონდა პრობლემა და მათ გამოუტანეს განაჩენი.
ამჯერად ახვლედიანი და ფარჯიანი ეწვივნენ ონიანს .მის ბინასთან იყვნენ ,როცა გამოჩნდა გვერდით თავისი და მოჰყვებოდა. გოგონას რაღაცას ესაუბრებოდა და იღიმოდა.ბიჭები რომ დაინახა უცებ იქცა მონსტრად ,სწრაფად გასწია უკან ხატია და ჩაემოეფარა
-საღამომშვიდობის ხატია როგორ ხარ? - ფარჯიანი ისე მიესალმა გოგოს თითქოს ნამდვილი მეგობრები იყვნენ .ონიანმაც მშვიდად დაუკრა თავი და მერე საბუთების შეკვრა გაუწოდა ონიანს
-სალაპარაკოდ არ მოვსულვართ... უბრალოდ ჩვენი უდანაშაულობის მტკიცებულება მოგიტანეთ. ვიმედოვნებ სწორ სვლებს გააკეთებ დღეის შემდეგ
-მოიცადეთ! ... მე არასწორად მოვიქეცი , თქმენთან ზედმეტად დავაშავე ვერ გავარჩიე თეთრი და შავი ..მე ჩემის მხრივ ვწყვეტ ამ სულელურ დაპირისპირებას .ალბათ თქვენც არ გინდათ საყვარელი ადამიანების დარაჯებად იქცეთ ...მინდა რომ შეწყვიტოთ თქვენი ვერაგული ქმედებები
-რით ვერ შეიგნე რომ არაფერს ვხლართავთ.თუ რამე გვაქ გასარკვევი მოვდივართ და კარგად იცი როგორც ვარკვევთ. შენი ძმა რომ იყო ბატონი თემური წარმოდგენაც არ მქონდა ...მითუმეტეს ცოტნე არაფერ შუაშია და შეიგნე ეს ...ზურგს უკან ჩვენ არაფერს ვხლართავთ !
იმ დღის შემდეგ შვიდად იყვნენ. ონიანი არსად გამოჩენილა.
ფარჯიანი ელოდა როდის დანებდებოდა ნანკა,მაგრამ ქალბატონი ისევ ისე აღიზიანებდა.ყველა ხერხს იყენებდა თანაც ძალიან ტექნიკურად.
ნუკის და ცოტნეს ქორწილის დღეც დადგა. ჯერ თარიღი დათქვეს მერე მზადება დაიწყეს წლის ქორწილისთვის და ქალბატონმა იმდენად პომპეზური კაბა სეარჩია გოგონები შოკში ჩააგდო.
დილიდან გიჟს გავდა, ასე არასდროს ყოფილა ვერავინ ამშვიდებდა. არაფერი მსოწონდა ლამის კივილ-წივილით დაასრულეს მზადება ბოლოს სარკის წინ რომ დააყენეს გაჩუმდა. იმ რამდნეიმე საათი განმავლობაში პირველად გაცუმდა საკუთარ თავს უყურებდა ,ალბათ ათი წუთი და სიტყვას არ ძრავდა. ყველას ეგონა რომ არ მოსწონდა და საშინელებას ელოდნენ . კარებთან იდგნენ, სიგნით სათიტაოდ შევიდნენ და გაოცებულები უყურებდნენ დედოფალს
-ჯანდაბა ! რა ღვთაებრივი ვარ - უცებ თქვა და სიცილი დაიწყოო . მერ ეგოგონებმაც ამოაფრქვიეს ემოციები ,ბოლოს მორჩნენ წივილ-კივილს რადგან სიძე მოვიდა „ამალით“.
ნეტავ გენახათ როგორი მომაკვდინებელი ტემპით მიაბიჯებდა კიბეზე. ცოტნეს გული აღარ უცემდა, სრულიად გათიშლი უცქერდა ამ სილამაზეს და იღიმოდა. როგორც იქნა მის წინ დადგა. კომენატარები არ წყდებოდა ,მაგრამ წყვილი ერტმანეთის გარდა ვერავის და ვერაფერს ამჩნევდა.
ნამდვილი სიგიჟე იყო... ყველა მათზე საუბრობდა, ევას ყოფილი ქმარი მისი მეგობრის მომავალი მეუღლე ხდებოდა ,ამაზე წერდა მთელი პრესა. იმაზე თუ როგორ მსვიდად შეხვდნენ ოჯახები ამ ამბავს,რომ ცოტნეს ყოფილი ცოლი ,სიდედრ-სიმამრი და საერთოდაც ყოფილი ცოლის ახლანდელი ქმარიც იმყოფებოდნენ ქორწილში. მოკლედ ათასი სატაური იყო და ყველა მათგანი ძალიან სასაცილო...
როგორც ყოველთვის ცერემონიებმა მშვიდად ჩაიარა, აი რესტორანსი შესვლის წამიდან პატარძალმა ფატა მოიხსნა და წლის ქორწილის, წლის პატარზალი გახდა. ყველაზე გიჟი, ამოუცნობი , არაპროგნოზირებადი ...
-რამდენ ქორწილში ვყოფილვართ ..მაგრამ ნუკიმ საოცრებები ჩაატარა . გოგონებიც რომ აიყოლია - ბათუ იცინოდა და უყურებდა გოგონების ცეკვას სიძე რომდ აეჯინათ შუაში და რაღაც საოცარ მოძრაობებს აკეტებდნენ. მთელი დარბაზი ქუხდა. ტემპი არ დავარდნილა, მხიარულების შკალა არ დაცემულა მთელი ქორწლის განმავლობაში.თითქოს დასასრული არ ჩანდა.
-ხომ გეუბნებოდი დიდ შარში ეხვევი და დროულად გადაიფიქრე_ტქო...უკვე ყველა გზა ჩაიკეტა .ვეღარსად გაიქცევი,მეომზადე სამუდამო პატიმრობისთვის- ნუკი ცოტნეს ეხვეოდა და იცინოდა
-თანახმა ვარ... ხომ გითხარი უკვე არა?
-ძალიან კარგი ...მაშ როდის ვიწყებთ ბავშვზე მუშაობას? - საყელოზე ჩამოუსვა თითები და ეშმაკურად გაუღიმა
-იცი რომ ჯერ ვერ წავალთ და ამდენ თვიანი წამების შემდეგ ბოლო გინდა დღეს მომიღო? ვერ ეღირსები!
-მართალი ხალხი ჯერ კიდევ არ აპირებს წასვლას ...მაგრამ მინდა გითხრა რომ ღამის ორი საათია ,ტორტის დაჭრის და თაიგულის სროლის დროა
-ცეკვა დავასრულოთ და შემდეგ - გაღიმებულმა უთხრა და ვიღაცას რაღაც ანიშნა
-რა გააკეთე წეხან?
-რა გავაკეთე
-ცემ ზურგს უკან ხელით ანიშნე ვირაცას რაღაც
-საიდან მოიტანე ...-ხელები წელზე მჭიდროდ მოხვია და საცეკვაო მოედნის შუაგულში გადაინაცვლა. უცებ ჩაქრა განათება, მხოლოდ სიძე დედოფალი ცანდა, საიდანღაც მიკროფონი მიაწოდეს ცოტნეს და “my valentine” აჟღერდა. ყურზე დამაგრებულ მიკროფონში მღეროდა და თან ნუკისთან ცეკვავდა, მთელი დღის განმავლობაში პირველად იყო გაშეშებული ქალბატონი, საერთოდ მთელი ცხოვრების მანძილზე პირველად იყო ასეთი სიურპრიზის მომსწრე რომელსაც ვერასდროს წარმოიდგენდა და რომელიც სიგიჟემდე მოსწონდა. თვალებში უყურებდა ცოტნეს და თანდათან ემღვრეოდა სფეროები, შემდეგ გაეღიმა და ასე გაბადრული ცეკვავდა. დასასრულს აფეთქებების ხმა გაისმა, ზემოდან ფერადი ფურცლები ცვიოდა .ცოტნე კი ხელში აფრიალებდა ქალბატონს და მთელი გრძნობით უკოცნიდა ბაგეებს
-სიგიჟემდე მიყვარხარ ცოტნე თაბაგარო - ხელები მეუღლის ყელზე ჰქონდა მოხვეული,თავი უკან გადასწია და ბოლო ხმაზე დაიყვირა .
შემდეგ ტორტი გაჭრეს , თქვენ წარმოიდგინეთ და „კრემით ომი“ არ დაუწყია. ზედმეტად მოძველებულია და მაგის გამო ვერ დავსვრი ჩემ ბიჭსო განაცხადა დედოფალმა. აი თაიგულის სროლა იყო ჩვეულებრივი სათამასო ნუკისთვის.
-ღმერთოო რამდნეი ხანი ველოდი ამ დღეეს. და აი მე დღეს თაიგულს ვისვრი მეორე მხარეს ვარ ...როგორ მიხარია რომ ისევ მანდ ,ხროვაში არ ვდგავარ და ვიღაც არ გადამივლის...მადლობა დედააას...მადლობა მამაას ,მადლობა ჩემს მეუღლეს,უსაყვარლეეს რომელსაც დიდი წვლილი აქვს ამ ბედნიერების მონიჭებაში, ის რომ არა ახლა მე აქ არ ვიდგებოდიიი . ღმერთო არც კი ვიცი რა ვტქვა ..სიტყვები დამავიწყდა - სრული სპექტაკლი იყო, მსახიობური ნიჭის გამოვლენა, ჰოლივუდის მსახიობსაც კი შეშურდებოდა.ცრემლები სეიმშრალა და თავი მაღლა ასწია- მაგრამ ახლა ცრემლების დრო არ არის... დროა ტაიგული ვისროლო..ჩემი მოვალეობა ამდენი გაუთხოვარი ქალის და უცოლო მამაკაცის წინაშე ,პირნათლად უნდა შევასრულო...იქნებ რომელიმე მათგანის ბედი ჩემზეა დამოკიდებული..იქნებ ეს თაიგული წყვეტს მის ბედს.. და თქვენ მომავალო შინაბერებო ათვლას ვიწყებ დაემსვიიდობეთ მარტოობას - ზურგი აქცია,ბოლო სიტყვები ხმამაღლა განაცხადა და თაიგული ორივე ხელში მოიქცია- ღმერთო რა დიდი ტაიგულია სროლას შევძლებ?- რამდნეიმე წამი რომ აკვირდებოდა უკან სებრუნდა ისევ
-ნუკიი
-კაგრი მეუღლეს ეჩქარებაა ასეთი მოუთმენელია..სულ რაღაც ერთი წელია პირველ რამეს ელის ..წარმოგიდგენიათ? ახლა კი თაიგულის სროლამდე ვეღარ ითმენს ..საერთოდ რატომ გავყევი ცოლად- ისევ უკან შებრუნდა და თაიგული ძირს დაუშვა.ისევ სეზახილები მოჰყვა ამ ამბავს ,სიცილით იხოცებოდნენ. -კაგრი ვისვრი რა იყოთ - ისევ უკან სებრუნდა, თაიგული მაღლა ასწია მერე ზემოთ ისროლა და ისევ თვითონ დაიწირა- ერთიიი..ორიიიი- ისროდა და იჭერდა
-ტრაქეტორია შეუცვალეე ნუკი
-აა უი მაქეთ უნდა ვისროლო ხო? მოიცა ახლა რა გამოდის რომ მე გავთხოვდები ისევ?
-ნუკი ისროლე !
-კარგი ხო რა გჭირთ ვისვრი ამ თაიგულს რა გახდა..ვინც დაიჭერს ქორწილში მპატიჟებს - ისევ მოემზადა და გაკრეჭილ ცოტნეს თვალი ჩაუკრა- რომელ მხარესაა?
-მარკვენა დაბალი კუთხე - ჩუმად უთხრა და ნუკიმაც ისე მოულოდნელად ისროლა თაიგული ყველა მდოუნებული იყო,თუმცა ისედაც გადაუქროლა ბრბოს და მოშორებით მდგომ მარიამს ჩაუვარდა ხელებში -ზუსტია ქარიშხალო-სიცილით უთხრა ცოტნემ და ხელი მხოვია
-აააა არ მჯერა რომ მარიამმა დაიჭირა..ჩემო მეგობრებო გული არ დაგწყდეთ მას ნამდვილად სჭირდებოდა ეს თაიგული..ცოტაც და შინაბერა გახდება თქვენ კიდევ წინ გაქვთ ბევრი ქორწილი ...არა როგორ მოხვდა შენს ხელში? მაინც მიკვირს შენ ხომ არასდროს დგები თაიგულის დასაჭერად...გილოცააავ- მისკენ დაიძრა და მოეხვია
-მოგკლავ!
-სისხლის ღვრა ცოტნეზეა...ნუ ღელავ შეასრულებს მისიას- სიცილით უჩურჩულა და ისევ მოეხვია-მიდი შეხედე როგორ იყურება და მიხვდები უნდიხარ ცოლად თუ არა
-დიდხასნ ევრ ვუყურებ..მგონი მეც თეთრ კაბაში მხედავს უკვე- სახე დამანწა ფარჯიანმა და თაიგული ძირს დაუშვა-ვინმეს რო ვაჩუქო არ გინდა? მაგალითად ჩემს ძმას- მაგიდასთან მჯდომ ბატუს ჩაუგდო ხელში და გაუღიმა- ვინმეს გადაეცი
-რა წესია..ეს თაიგული არის შენი...ამას ეს რათ უნდა ისედაც გამოყვება ნებისმიერი ის გოგო - სიცილით თქვა და ბატუს გამოართვა ისევ თაიგული
-შენ გიჯობს მეუღლეს დაუბრუნდე იცეკვე და მოუსვი აქედან სანამ გადაგინდა ყველაფერი
-გარყვნილო ქალო ,მე სენსავით კი არ ვარ
-არ მითხრა ახლა მეშინიაო- ეჩურჩულებოდა და თან იცინოდა
-რა დამპალი ხარ ზოგჯერ მარიამ... კარგი ხო ცოტა
-ასეც ვიცოდი იმიტომ გადადე ქორწილამდე... მხოლდო მაგიტო ითმენენ ამდენ ხანს
-რა სისულელა უბრალოდ ისე სევყევი მის ნერვებზე თამაშს... რა დღესაც რომ ვუთხრა დავირალე=თქო ხვალაც ქალიშვილი ვიქნები
-რა გიჟი ხარ ღმერთო ... ყველაფერზე ხუმრობა როგორ შეგიძლია
-ის ისე გიყურებს ამაღამ შენც არ აგცდება მგონი...
-ნუ დარდობ შენ- ჩაიცინა და თვალი ჩაუკრა -წადი ახლა
-კარგად მარიკუნა... დაგირეკავ მუცოდან
-ისე მანდ რომ წავიდნენ შენი მსობლები კი დაბრუნდნენ ნაყოფით და აბა თქვენ იცით
-ხო თორე ვბერდები უკვე ...-სიცილით წავიდა გადარეული ბიჭებისკენ,სადაც ცოტნე იდგა და გვერდით დაუდგა ქმარს- ტყვინს ურევთ ხო ჩემ ბიჭს ველურებო...
-არა ნუკი რას ამბობ ...უბრალოდ ძალიან ეშინია და ვამხნევებთ. მიდი უთხარი შენც რო არაფერს ატკენ- ლაშიკომ გასცა უცებ პასუხი
-ხო რა თან ვეუბნებოდით რა როგორ უნდა გააკეთოს ...პირველი მაინც რთულია და ნუ დააბნევ ახლა - ახარხარდა ირაკლიც
-ღმერთო თქვენ მართლა გამიგიჟებთ ბიჭს...
-წავედით ვიცეკვოთ ჯობს... დამიბუშდა ფეხები- გაბრიელმა გაყარა ყველა საცეკვაოდ.
მოედანი სავსე იყო, ზოგი უყურებდა და ტაშს არ იშურებდა. წყვილი კი შენობას ტოვებდა.
მანქანა სასტუმროს წინ გააჩერა ცოტნემ და კარი გაუღო ნუკის. ქალბატონი ნელა გადავიდა, კაბა აკეცა და ხელში მოიქცია
-იმედია ვარდის ფურცლები არ დაგვხვდება..
-გავაფრთხილე ნუ ღელავ... მხოლოდ მე შენ დას აწოლი .
-გეყოფა..ისეთ შთაბეჭდილებას ნუ მიტოვებ რაც აქამდე გაწამე ერთად რომ გადამიხადო
-არაა ...მეტად შენი დაფრთხობა არ მაწყობს. ისედაც საკმაოდ თრთი- ლიფტში შევიდნენ, ცოტნემ გაიცინა და დაბღვერილ ნუკის აკოცა- აი დადგა დრო როცა თავად ნუკიც კი ჩუმდება
-ცოტნეეე
-კარგი პატარავ არ გაიბუტო - ოთახის კარი გააღო და ორივე მშვიდად შევიდა .
რა იქნებოდა აამათი ქორწილი რამე საოცრება რომ არ მომხდარიყო მაინცადამაინც იმ დროს გაითიშა მთელ ქალაქში ელექტროენერგია, თან საოცარი ხმა იყო სწორედ იმ დროს როცა ცოტნე ნუკის ბაგეებს აგემოვნებდა და კაბის შესაკრავს ხსნიდა. მთელი ქალაქი ჩაბნელდა
-ჯანდაბა! რა ხდება
-სიბნელე კი კარგია მაგრამა ასეთიც არ გვაწყობს - გაშეშებულები დიგნენ და ვერც ვერაფერს ხედავდნენ-მობილური არ გაქვს?
-პიჯაკის ჯიბეშია რომელიც დივანზე დავდე
-დივნამდე როგორ მივიდეთ...
-ღმერთი სიევ დაგვცინის ჩემო ქარიშხალო ...უნდა რომ ისევ ქარიშხლიან ღამეს მოხდეს ყველაფერი -ორივეს სიცილი აუტყდა. იატაკზე დაეშვნენ და იცინოდნენ. ორი გიჟი რომელმაც ქორწინების ღამის ნახევარი სიცილში გაატარა,აი სიცილით დაწყებული სექს..ყველას ნამდვილად არ აქვს.
....
-უბრალოდ ვგიჯდები ამ გოგოზე... რეები ჩაატარა დღეს- ნანკა იცინოდა და მაშოს ეხვეოდა- რა კარგები ხართ ჩემთან რომ რჩებით.
-ისე წუწუნებ სხვა რა გზა გვქონდა- ანანომ თქვა და დაქანცულმა შეაბიჯა სახლში- იმედია პიჟამა მოგეძებნება ჩემთვის
-ამას პიჟამა აქვს საერთოდ? შიშველს ძინავს
-ნუ ბოდიში ყველა შენნაირი წესიერი ვერ ვართ... ღამეც შეხვეული რომ ხარ იმიტომ გყავს ორი წელი სეყვარებული რომელიც ტუჩს არ გასცდენია მგონი ...შეხვეული ხარ მთლიანად და რა ქნას ბიჭმა
-აუ ნანკააა გეყოს.. ისე ამბობ ვითომ მე ვდნებოდე ბათუს დანახვისას
-სულაც არა... წარსულს ნუ სხსენებ რა ახლა სხვანაირადაა
-ახლა უბრალოდ ითიშება ,იმასაც თიშავს და მერე ადნებიან ერთმანეთს
-ამის დასაცინი რომ გავხდები სენ შიშველი დადიხარ ,მაგრამ რა შენი ანდეაა წესიერი ბიწი
-რა შუაში იყო ახლა რომ წამოიწყე... სად მეჩქარება ვერ გავიგე
-ვაიმე შეყვარებული მყავდეს ვიცოდე ვუყვარვარ ვგიჯდბეოდე მასზე და მერე მივცემ უფლებას სხვას გაეკაროს რაიმე მიზეზის გამო? წამიტაც არ დავუშვებ
-კიდევ კარგი ახლა მაინც ერთობა ის ბიჭი
უკვე ოთახში საუბრობნენ. ტანსაცმელს იცვლიდნენ. ნანკა სააბაზანოშ იყო, ანანოც გავიდა. მაკიაჟი მოიშორეს.მერე მაშოც შეუერთდდათ.ნანკამ პიჟამოები მისცა და საწოლში შეწვა. გოგონებმაც მალე დაუმშვენეს გვერდი. სად ჰქონდათ ლაპარაკის თავი ისეთი გამოფიტულები იყვნენ ამდენი ცეკვით, საუბრით,სიცილით მოკლედ გათიშლებს ჩაეძინათ ერთმანეთზე მოხვეულებს.
დილით ქალბატონი რომ შეფხიზლდა ნაცნობი საყვარელი სურნელი უღიტინებდა ცხვირში, გვერდი იცვალა, საოცრად დაწვა საბანი ფეხებსი მოიქცია ბალიშს ჩაეხუტა და რამდენიმე წუთში სურნელი რომ არ გაქრა აბუტბუტდდა
-ანანო იცოდე მოგკლავ ჩემი სოკოლადის სუნამო თუ მომიფქრვიე აქ... როგორ მიაგენი საგულდაგულოდ გადავმალე რამდენიმე თვის წინ...ჯანდაბა რატომ არ ქრება ახლა შევიშლები .იცოდე მაგრად მოგცხებ- ხელი აიღო თავი ბალიშსი ჩაფლა და ანანოს საჯდომის მიმართულებით გააქანა ,მაგრამ იქ სულ არ იწვა ნანო .სამაგიეროდ ბათუ იწვა გაბადრული და ისე დაარტყა ხელი ნანკას და ფარჯიანის წამოკივლება-წამოკვნესება ერთდროულად გაჟღერდა სახლში . ნანკას ანანოს საჯდომის ნაცვლად სხვა მეტად განსხვავებული რამ რომ მოხვდა ხელში ისე წამოვარდა გიჟს გავდა
-ააააააააააააააააააა
-ვააახ ასე მწარე თუ იყო ხელის დარტყმა არ ველოდი ... არადა მაგ ხელების ფუნქცია ძალიან კარგია ძირითადად- მოიკეცა ფარჯიანი მეტი დრამატიზებისთვის ნანკა კი ისევ კიოდა
-მესიზმრება.... შანსი არაა ისევ თავიდან იწყებოდეს... გავითიშე არაააა ტვინო ნუ ქრებიი ჯანდაბა ახლა რატომ მტოვებ.მიდი ამუშავდი ისევ დავდებ ტავს ბალისზე და გამეღვიძება გთხოოოოოვ ღმერთოოოოო ხომ ვილაპარაკეთ არაა? ხომ შევთანხმდით რომ იგივეს არ დაიწყებდი
-ნეტავ სიზმარი იყოს და ჩემ გვარს გადაშენება არ ემუქრებოდეს ვაი საწყალო თორნიკე ფარჯიანო მეორე ბიჭი მაინც გაგეკეთებინა ჩემ იმედზე რომ დატოვე ფარჯიანების ოჯახი
-გეყოფააა ...რა დღეში ხარ სენ? საწოლში შემომიწექი და მეტის ღირსიც იყავი
-მეტის ღირსი ნამდვილად ვიყავი და სხვა მიმართულებით უნდა წაგეღო ხელი და სრულიად სხვა ქმედება უნდა განგეხორციელებინა ...
-შენ ..შენ როგორ ბედავ..უზრდელო ტუტუცო ეს ეს როგორ
-სულ ცოტა ხანს გქონდეს მაგ ვითომდა პენუარის ერთოდ დიდი სისქის მქონე მკლავი მხარზე გადმოგდებული და შევამოწმებ ნამდვილად დაერხა ჩემ გვარს თუ ისევ შევძლებ ვაჟის გაკ...
-ღმერთო რა უზრდელი ხარ ...სიტყვები არ მყოფნის . ახალ ფაზას იწყებ ხო? აქამდე დასტონი იყავი, მერე აურიე ცანცარა გახდი, იუმორის მოწარბებას და სიგიჟეს გადმოსცემდი და ახლა უზრდელობის ხანა დადგა? არ მინდა, გამოვტოვოთ ეს ეტაპი
-გადახვევის პრინციპი არ მაქვს იცი?- საწოლიდან წამომხტარ ნანკას უყურებდა რომელმაც სასწრაფოდ აიღო ხალათი და მოიცვა. ხვდებოდა რომ ახალი გეგმა აშკარად ამართლებდა და ბოლო ჩხუბს ვერც კი იხსენებდა ნანკა...
-გეყოფა! სად არიან დანარჩენები
-წავიდნენ...
-სად ჯანდაბაში წავიდნენ
-უნივერსიტეტიდან ლაშქრობაზე მიდიოდნენ ანანოს კურსელები და ესენიც გაყვნენ
-ოხ ანდრო როგორ დატოვებდა... შენ რა გინდა მერე აქ
-აქვე ვიყავი და გამოვიარე რომ გადმომეცა...ნაბახუსევზე რომ იყავი აღარ გაგაღვიძეს
-ქორწილის მეორე დღეს რა უნდოდათ ლაშქრობაზე ან მე რატომა რ მითხრეს
-წესით დღეს არ უნდა წასულიყვნენ,მაგრამ გეგმები შეიცვალა და ..მოკედ დაურეკე იმათ
-და თუ ახლა მოხვედი შიშველი რატომ ხარ
-მგრძნობელობა არ გქონია საერთოდ შენ თუ ჩემი სეხების მერე გგონია რომ ნაჭერს კი არა თავად ორგანოს შეეხე
-ფარჯიანო ახლავე აბრძანდი და დატოვე ჩემი სახლი
-მაპატიე მაგრამ სხვა გეგმები მაქვს...ჩემთან ყველა ოჯახში არეულობაა ქორწილის მერე და მშვიდად მინდა გამოძინება შუალედურებამდე ... ხო მართლა ონიანის ძმამ დაგირეკა „ჩემო ტკბილო ორსაბათისთვის რა გვაქვს მოსამზადებელი მითხარი უცებოო „- ხმა დაიწვრილო და ისეთი ტონალობით თქვა თემოს ვერ მიბაძა მაგრამ სასაცილო კი იყო - მე ვერ ვეტყოდი შესაბამისად დაურეკე მერე და მიაწოდე ინფორმაცია
-ნუ ახლა სიე სცემა ერთმა ავადმყოფმა ამ რამდენიმე დღის წინათ საბრალო ბიჭს კიდევ არ სეუძლია წერა და ალბათ მომიწევს დავეხმარო
-გირჩევნია არ დაეხმარო თორე ყველაფერი არ დაგავალოს უცებ რასაც მარჯვენა ხელით აკეთებს მთელ ცხოვრების განმავლობაში-ძალიან მშვიდად აფუმფულებდა ბალიშს ეს რომ უთხრა მერე თავი დადო საბანი დაიფარა და დახუწა თვალები. ნანკამ რომ გაიაზრა,გადახარშა და ყველაზე „ცუდიც“ გაიფიქრა ხელში რაც ჰქონდა ის გაუქანა და ასე აღმოჩნდა ბათუს სახეზე ჩამოფარებული ნანკას პენუარი . ბათუმ რომ პენუარი აიღო აი მერე გახედა ნანკას რომელიც საცვლისა და მაისურის ამარა იდგა,რადგან სააბაზანოდან ისე გამოქანდა კაბა აღარ ჩაუცვამს
-ავადმყოფო ყველა შენნაირი ნუ გგონია
-რა ჩემნაირი... შენ რა იცი ის როგორია
-ეგ დამიბრუნე
-ასე უფრო პატარა ჩანს...თუმცა შენ ხო ციცქნა ხარ. ეს ბავშვების განყოფილებაში იყიდე? ასეთებს ბავშვებსაც აცმევენ? სულ გაირყვნა სამყარო ნწ ნწ ნწ- უცებ ესროლა და ისევ დადო თავი ბალიშზე.
უკვე მართლა იძინებდა, იმდენად დაღლილი იყო ძალიან უნდოდა მშვიდად ყოფნა. დაიძინებდა კიდეც ძაღლის ყეფის ხმა და „ნანკააააა“ რომ არ გაეგო რომელსაც მამაკაცი გამოსცემდა. ნანკამ სააბაზანოდან გამოსვლა ვერ მოასწრო ისე შევარდა ოთახსი ვებერთელა ნაგაზი და უკან მიჰყვა ბიჭი ჯერ გარიმებული სახით შემდეგ მკვლელი მზერით
-ნანკაა...
-ვაკოო? აქ რა გინდა შენ..კი არადა ვაიმეე ბუბუუუ
-მე რა მინდა თუ შიშველ ბიჭს რა უნდა შენს საწოლში დილის ცხრაზე..არა არ მჭირდება თქმა ისედაც ვხვდები უბრალოდ მაინტერესებს შენმა მშობლებმა თუ იციან ,მითუმეტეს დეიდაჩემმა თუ იცის ამის შესახებ
-ისე არაა მართლა...ძალიან გამიხარდა რომ დაბრუნდი..მე არც კი ვიცი რა ვტქვა ღმერთო არ მჯერა რომ აქ ხარ..ისევ თბილისში ხარ - კიოდა და ეხვეოდა-ის არაა ჩემი საყვარელი არც შეყვარებული უბრალოდ მეგობარია...ცოტა ვერ არის თავის ჭკუაზე და საერთოდ ვერც ვერაფერს იზავს მეც რომ ძალიან მინდოდეს ...ხომ იცი ვინც ლამაზია უკვე ყველას ბიჭები მოსწონს ეგეც ეგრეა ...ვაიმეე როგორ გამახარეე- უცებ მიაყარა.ფეხზე მდგომი ბათუ ლამის დაიმტვრა ისე აეხლართა ფეხები შარვლის ტოტებში. სახეზე აწითლდა ბრაზისგან ,მაისურიც გადაიცვა და ნანკასთან მივიდა
-არ გაგვაცნობ ნანკა?
-ა ხო გაიცანი ჩემი დეიდაშვილი ვაკო ..ეს კი ბათუა
-ბათუ ფარჯიანი სასიამოვნოა და..
-თორნიკეს ნათესვაი ხართ?
-შვილი
-ვაიმეე ... მამაშენმა იცის რომ ბიჭები მოგწონს? არა მე დამიჯერე არანაირი პრობლემა არ მაქვს თქვენნაირებთან,არ მესმის კაცი როგორ უნდა მოგწონდეს ,მაგრამ მოკლედ
-არ იცის... რა თქმა უნდ ათორე ხომ მოკლავს.ამიტომ გამოიყურება ასე არადა გიჟდება ყვავილებიან კაბებზე და კოლგოტებზე ..მაგრამ რა ქნას უწევს ასე სიარულირა რთულია ამის ცხოვრება რომ იცოდე. წამოდი ახლა გავიდეთ
-ნანკა შენ..- ის ის იყო უნდა აფეტქებულიყო ფარჯიანი სახლში მორბენალი ძაღლი სიევ რომ შემოვარდა და პირდაპირ მისკენ გაემართა- ჯანდაბაა...ნანკა ხომ იცი ძაღლებზე რა მემართება მომაშორე- იმ წამს მართლა ისე კიოდა ვაკოს ეჭვი არ ეპარებოდა ნანკას სიტყვებში.
ისე მოხდა რომ ბუბუს გამო ოთახიდან გავიდნენ დეიდაშვილები. ფარჯიანმა კი ყველაფრის თქმა ვერ მოახერხა. ვერც გამოძინება მოახერხა,ნანკას ნერვებზე დაკვრაც მწარედ დაუჯდა,ბოლოს ნუცამ დაურეკა და სასწრაფოდ სახლში დაბრუნება სთხოვა. ამიტომ იქედან ისე გავარდა ვაკოს ვერაფერი აუხსნა.
ორი დღე სახლში იყო და მონატრებულ დეიდაშვილთან ერთად.
საღამოს კურსელები ეწვივნენ მათ გააცნო ვაკო ,თუმცა ბატონი დიდხანს არ დარჩა მათთან ერთად და ზემოთ ავიდა. მოულოდნელად გამოჩნდა შესანიშნავი დუეტი ახვლედიანის და ფარჯიანის მონაწილეობით. დაიძაბა ისიც და გოგონებიც როცა მიხვდნენ რომ თაბუკაშვილიც იქ იყო .. ელვის სისწრაფით აგდარეკეს სხვადასვხა ადგილას და რამდენიმე წუთში მთელი „სასტავი“ იქ იყო.
-შენ ფიქრობ რომ თუ მოუნდა ჩხუბი ფარჯიანს ესენი შეაჩერებენ?
-ანანო ნერვებს მიშლი უკვე
-ნახე როგორ უყურებს ...
-თემოც აღზიანებს მე თუ მკითხავ ისე აიგნორებს
-რა სისულელეა ... ჩვეულებრივად იქცევა
-სწორედ მაგას ვგულისხმობ !
-ვაკოზე რატომ არაფერი ვიცოდით? სად იყო?
-სოფელში ...
-იქ ცხოვრობს?
-რამდენიმე წელია ... პრობლემები ჰქონდა და ყველაფერი დატოვა გადასახლდა იმერეთში .გრძელი ამბავია და თან რთული გამახსენეთ მოგვიანებით და მოგიყვებით. ახლა ესენი გავიტანოთ
-ისე კი გაუგო ჩვენ მუნჯებს მგონი
-ეგეც ეგეთი მუნჯია და იმიტომ..ვაიმეე რაღაც გამახსენდა- უცებ გაჩერდა და დაიკივლა
-რა გაგახსენდა ასეთი
-ვაკომ ჩემ საწოში ნახა ბათუ და ვუთხარი ბიჭები მოსწონს-თქო
-რა უთხარი გოგო? გაგიჯდი? ანუ ახლა ბათუ გეი ჰგონია?
-აჰაამ
-მოგკლავს ფარჯიანი/..
-ვიცი...
-რა გაცინებს- მაშომ უთხრა და მერე სამივეს სიცილი აუტყდა .
გადარეული ლაშიკო და ირაკლი ბათუს ნერვებზე თამაშობდნენ. ვაკო აკვირდებოდა შეუმჩნევლად და ეჭვი აღარ ეპარებოდა უკვე ლაშიკო რომ აეკრა ფარჯიანს და კოცნა დაუწყო. ყველა იცინოდა ბათუმ უცებ რომ მოუწირა მხარზე ხელი რაღაც უთხრა და ისიც გაჩუმდა .
-ვაკო ერთ წუთს შეიძლება?- როგორც კი მოახერხა ფარჯიანმა მაშინვე სცადა დალაპარაკება შემდეგ გაუგებრობა რომ აეშორებინა თავიდან
-გისმენ ...- ჭიქა ეჭირა ხელში და უყურებდა
-მოკლედ მე
-ბათუუუ პატარავ რაზე საუბრობთ?- ნანკა იმდენად კარგ ხასიათზე იყო გადაწყვიტა ეთამაშა თან კიდევ ბრაზობდა თემოს ცემის გამ. მოეხვია ბათუს და ხელი ისე შეუცურა პერანგის ქვეშ თითქოს შემთხვევით მოუვიდა. ფარჯიანმა ყურადღების მობილიზება ვერ მოახერხა,გაკვირვებული უყურებდა ნანკას ის კი ისე აციმციმებდა თვალებს ენა ჩაუვარდა-ბათუ აკრგი რა ხომ გითხარი რომ ვაკოს გოგონები მოსწონს ... მაპატიე ჩემო სიცოცხლე გული არ გაიტეხო იპოვი აუცილებლად ვინეს ვინც
-მე .. ნანკააა
-არ მინდა უხეშად გამომივიდეს და მერე ვინმემ ბრალი დამდოს ძალადობაში მაგრამ შენ ...ჯანდაბა მე გავალ ხო
-არა მოიცადე
-ბათუუ - ნანკამ ყურთან აკოცა და გაიცინა- ტყუილად ცდილობ
-ამ ტყუილის გამო ხომ იცი რომ სამაგიეროს გადაგიხდი არა?- ხელი წელზე მოხვია და თავისკენ მიიზიდა - რატომ ხარ ცუდი გოგო? რატომ მიწვევ ნანკა?
-ჩემო ტკბილო შეგიძლია მითხრა ვისკი სად გაქვს? - თემო გამოჩნდა და უცებ გაუშვა ხელი ბათუმ- ოხ ნეარდენტალელი აქ ყოფილა... ჩემი ძის ხანის წარმოშობისაა ესეც
-არადა მშვენივრად გესმოდა ჩემი საუბარი
-მე მხოლოდ სხივის ძლის გატეხვის ხმა მესმოდა თან დართული განის გასკდომით და ყბის ძვლების გაბზარვის და ხო კიდევ რა მჭირდაა აღარ მახსოვს
-ჩვეულებრივი ჯამბაზი- წარბები შეკრა და ისე გაეცალა იქაურობას.
-იუმორის გრძნობა ნული..ეს როგორ გიყვარს შაქარყინულო?
-სულაც არ აქვს ნული..მოიცა რა?
-კარგი ახლა ნუ ცდილობ თავის დაძვრენას ვიციიი ვიცი რომ ძალიან გიყვარს ეს მუტანტი... - მიუახლოვდა და თითები წელთან „მოუხაჭუნა“ -აღირე პატარავ ...
-გეყოფა... კარგი რა მეცინება ... გეყოფა თემურ! ახლა ავხარხარდები და სირცხვილია მომშორდი გადარეულო საიდან მიხვდი
-შენი ბრალია ჩემი სხივის ძლის გათეხვა და როგორ ვერ მივხვდებოდი ..რა გამხდარი ხარ გოგო ნეკნებს ვითვლი თითებით
-ნანკა ჩვენ მივდივართ ..-გიორგი შევიდა და რომ დაინახა მაგიდაზე ნახევრად გადაწოლილი ნანკა ხელები რომ ჰქონდა თემოს ყელზე მოხვეული ის კი ხელებს თეძოზე უჭერდა უცებ დაიხია უკან ,მაგრამ იქეთ მიმავალი ფარჯიანი უკვე ახლოს იყო- ბათუუ ნანკა აქქ არ ყოფილა ხო მითხარი აქააო სად წავიდა ასე უცებ.. რა მნიშვნელობა აქ ჩვენ გავიდეთ იმ საქმეზე და
-რა საქმეზე რა მნიშვნელობა აქ იქ როდის წავალთ ... კარს ვუყურებდი არ გამოსულან და როგორ არაა მანდ
-ჯანდაბა !- თავზე ხელი გადაისვა ახვლედიანმა და ისევ უკან გაიხედა. გვერდი-გვერდ მდგომები რომ დაინახა თემო და ნანკა ამოისუნთქა. თაბუკაშვილი ახვლედიანს უყურებდა და იცინოდა
-ამ არსებას რა აცინებს ვერ მეტყვით?
-ახლა სიცილისთვისაც თუ უნდა მცემო ჯსობს გადავხტე აქედან...
-ვინმემ ეს არსება რომ გააჩუმოს არ შეიძლება? მაღიზიანებს
-ღმერთო ჩემო არა ხომ ვამბობ არ მაღიზიანებს__თქო მაგრამ ვერ ვეგუები ასეთებს და რა გავაკეთო?
-ვაკოო? ვინ გაღიზიანებს? -ახვლედიანმა გაოცებულმა ჰკითხა ,ფარჯიანი კი მაგიდას დაეყრდნო და მკვლელი მზერა მიაპყრო ნანკას
-რომ მეგობრობთ დარწმუნებული ხარ რო არ უნდები ხოლმე?
-რას შვება?- სანამ ახვლედიანი გაიაზრებდა თემო ახარხარდა- ვაიმეე ცუდად ვარ... არ მითხრა რო ის ანუ გგონია რო ... ვაიმეე ნუთუ მოგწონვარ და იმიტომ მცემე რომ მე გოგოები მომწონს. ვაიმეე
-ნანკაააააააააააააააააააააააააააააააააა დროზე თქვი ახლა სიმართლე თორე გაგატყავებ -იმხელა ხმაზე იღრიალა ყველამ იქეთ გაიხედა
-რა ხდება ბათუ?-მარიამმა მაშინვე შეკრა წარბები
-ნანკაა ... არაფერი მარიამ ვსაუბრობთ- კარი მიხურა და ნანკას გახედა
-რა ვთქვა ბათუუ
-ნანკა გეყოს ამის ცემის გამორ გოდემდე უნდა მიბრაზდბეოდე ტო ..თუ გინდა გაპატიო ეს ცილისწამება და საშინელება არ მოგიწყო უთხარი ამ კაცს სიმართლე ..გავაფრენ იცოდე
-ფუ ჩემი როგორ დავუჯერე ამ სულელს... გოგო შენ ნორმალური ხარ? კიდე არ მოგემატა ხო ჭკუა მეც გამასულელე ამხელა კაცი . რეები ვილაპარაკე ოხ ნანკა რისი ღირსი ხარ ახლა შენ- უცებ მიხვდა ვაკო და ბრაზისგან აენთო თვალები
-კარგი ხო მაპატიეთ... უბრალოდ არ მიჯერებდი და რა მექნა. თემო მიშველე მომკლავენ
-ვახ ჩემიი ეს გოგო მაგიჟებს... ისე მართლა რო იყო ბათუ სად დამერხეოდა?- ჩუმად უთხრა ახვლედიანმა და აფხუკუნდა
-შენც ამას აყევი ხო და ნახავ მერე რაც მოგივა
-კარგი ჩუმად ვარ..მარა აღიარე რო მაგრა გიჩალიჩა
-ხომ იცი მაგისთვის მოვუვლი
-ვიცი ...აბა რისთვისაც მოვედი იმას გეტყვით .მოკლედ ამ შაბათ კვირას ვგეგმავთ სამეგრელოში წასვლას კესარიას სახლში ... ლიზიკოს დაბადების დღე არის და თავის მშობლიურ სახლსი აპირებს შეხვედრას , მარტო ხომ არ შეხვდება ჩვენ გარეშე ამიტომ საღამოს ჩავალთ და გავუკეთებთ სიურპრიზს. ხუთშაბათს აქვს დაბადების დღე და პარასკევს თუ გააცდენთ უნის არც არაფერი დაშავდება...
-იქნებ არ უნდა წამოსვლა შე ჩემა ეგრევე რო დაუსვი გეგმა- ანდრო შევდია და ძმას მხარზე დაეყრდნო.-ვაფშე ლიზიკო ბებოს იცნობ ნანკა?
-კი ვიცნობ... ერთი წლის წინ გავიცანი ლიზამ რომ იმშობიარა საავადმყოფოში ჯერ და მერე სახლშიც ვნახე. ძალიან საყვარელი ქალია... აუცილებლად წამოვალ თუ მპატიჟებთ ,თან მარტვილშია მგონი ხო?
-მოუნდა გოგოს კანიონის ნახვა... ცურვა იცით ქალბატონო?
-ამ შუა აპრილში რა დროს ცურვა..თან იქ სიცივე იქნება
-დიდხანს თუ გააგრძელებ ჩემ გაბრაზებას ვატყობ კანიონის სიახლოვესაც არ გაივლი..წავედით ! დღეისთვის საკმარისია ისედაც ცუდი შეგრძნება მაქვს ერთმა ქალბატონმა პიდარ... გამომიყვანა და ვცდილობ ჩემი რძლების ხათრით მოვუთმინო
-მარტო ანანოს და მაშოს ხათრით თუ მითმენ შეგიძლია ეს ვითომ თმენა შეწყვიტო და გავიგებ ერთი რომ მემუქრები რისი მაქნისი ხარ
-არა ასკარად ჯობს წავიდეტ- ანდრომ ბათუს ხელი ჩაავლო ვაკოს ხელი დაუქნია და წავიდა.
-კარგი ნახვამდის...შეგეხმიანები წასვლამდე .კიდევ დროა და შეიძლება გადაიფიქრო... ვაკო თუ აქეთ იქნები და გეცლება დიდი სიამოვნებით გამოვნახავთ შენთვის ადგილს მანქანაში
-მადლობა... ზუსტად ვერ გეტყვი.თუ შევძლებ აუცილებლად წამოვალ
-გიოოო
-ხო - უცებ მობრუნდა და წინ ატუზულ ნანკას დახედა- რატო მიყურებ კნუტის თვალებით
-ვიცი რო ძალიან გაბრაზდა ...ასე რომ არ ამბობს არაფერს მაშინ უფრო ბრაზობს და ეშინია არ იფეთქოს და
-ნუ ღელავ პატარავ..დაველაპარაკები მე და სანამ მეორედ ნახავ მანამ მოვთაფლავ- გაიცინა და ნანკაც მოეხვია
-ყველაზე კარგი ხარ
მალე ყველანი წავიდნენ .დარჩნენ მხოლოდ ანანო,მაშო და ვაკო.
-აბა ვიწყებთ არეული სახლის დალაგებას.
-უნდა დაგვეტოვებინა გოგონები...
-კაი რა გამიტყდა ...
-ოო რა გაგიტყდა ხო იცი არ დაგზარდებოდნენ..მიჩვეულები არიან
-გოგონებო დაგეხმაროთ? არა? კარგი მაშინ ბუბუს ვაჭმევ და დავიძინებ
-პროსტა რა საზიზღარი ხარ
-ვიცი ,გმადლობ - ლოყაზე აკოცა მერე გოგონებს ოდნავ გაუღიმა და იქაურობა დატოვა ბატონმა ვაკომ. ანანომ და მაშომ ჯერ ვაკოს გააყოლეს თვალი მერე ნანკას მიუბრუნდნენ
-კარგი ხო მოგიყვებით..თან საქმე - გაიცინა და ნაგვის პარკში ცარიელი ქილების და პარკების ჩაყრა განაგრძო- მოკლედ ვაკო ჩოხელი 33 წლის ,უცოლო . არასდროს ყოფილა ქორწინებაში . ტრაგიკული ამბავი შეემთხვა რამდენიმე წლის წინ და მას მერე სოფელში გადაცხოვრდა. თქვა რომ აქ აღარასდროს დაბრუნდება ,მაგრამ იმედი მაქვს რომ მის ცხოვრებაშიც გამოჩნდება ნათელი წერტილი. მოკლედ გოგო უყვარდა რომელიც დეიდაჩემს და ბიძაჩემს არ მოსწონდათ, ისინი საქმეზე გადამკვდარიუსულო არსებები არიან და სიედაც ხშირად კამათობდნენ. ამ ამბის შემდეგ საერთოდ წამოვიდა სახლიდან,მერე სამსახურიდან გადასვლაც მოინდომა. დაქორწინებას აპირებდნენ თურმე ბიძაჩემი სტუმრებია ვაკოს საცოლეს ათასი საშინელება უთქვამს,გოგონა სახლიდან ანერვიულებული წასულა ,არც კი ვიცი რა უთხრა ასეთი,არც ვაკომ იცის ...სამწუხაროდ ვაკოს შეყვარებულმა თავი მოიკლა . ორ დღიანი ძებნის შემდეგ მტკვარმა გამორიყა...არც კი ვიცი როგორ აღვწერო მაშინდელი ვაკოს მდგომარეობა. რომმახსენდება როგორ გამოიყურებოდა, როგორ დადიოდა ფაქტობრივად ცოცხლებში აღარ ეწერა...ყოველთვის ძლიერი იყო არც ლოთობა დაუწყია, არც სახლში ჩარცენილა .მშობლებს საბოლოოდ ეჩხუბა და სოფელში წავიდა. იქ ჰპოვა სიმშვიდე და უკვე ორი წელია იქ ცხოვრობს. მანამდე მონასტერში იყო ახლა კი გადაცხოვრდა ჩვენი ბებია-ბაბუას სახლში. სადაც არაინ ცხოვროობდა. მე არასდროს ვყოფილვარ...სოფლებს ვერ ვიტან სიმართლე გითხრათ ... რატო ვერ ვხსნი ,მაგრამ არ ჯდება ჩემ ხასიათში სიმშვიდე. იქ ვერასდროს ვიცხოვრებ. აი ჩემი ვაკო კი გახდა მიწათმოქმედი ... გუშინ მითხრა ვენახი გავაშენე და ღვინის წარმოებას დავიწყებო... სიმინდის ყანებიც მაქვს და ფერმასაც ვაკეთებო...მოკლედ ვერ ისვენებს
-ამოისუნთქე ერთ წუთს
-ოო კაით რა ხო გინდოდათ გაგეგოთ ამბავი
-ანუ რა გამოდის რომ მშობლებთან კონტაქტი არ აქვს?
-არაა ...არც მიკვირს მისი
-იქნებ სულაც არ იყო მამამისის ბრალი და რაღაც სხვა ხდებოდა... როგორ სეიძლება შეყვარებულ ქალს ამის გამო მოეკლა თავი ... კარგი მე ვერ ჩავერევი..მაგრამ მაინც სხვანაირად მგონია ყველაფერი. ფაქტი ერთია ვაკო ძალიან დაუსჯია ღმერთს...წარმოდგენაც არ მინდა რა დიდ ტკივილს იგრძნობდა
-ხო თან ექსპერტიზამ დაადგინა რომ ფეხმძიმედ იყო მისი საცოლე... ერთი დიდი დრამაა..რომლის გახსენება სულ ცუდ განწყბაზე მაყენებს. კარგად არ ვიცნობდი იმ გოგოს მხოლოდ ორჯერ ვნახე ,მაგრამ ძალიან ცუდად ვიყავი ...
- ე.ი ღვინის ჩამოსხმას აპირებს... იმიტომ ელაპარაკებოდა ლენკას ?
-ა ხო ეგ მეც შევამჩნიე. ლენკამ ოღონდ ყურძენი გაიგოს და ხელიდან შანსს როგორ გაუშვებს. გატაცებაც მაგას ჰქვია რა...
-ლაშიკო დასცინის ლოთია და უბრალოდ ასე მალავს..ჭკვიანი მაინც და საოცარი რამ მოიფიქრა შესანიღბადო
-ეგ ბიჭი გიჟია...
-რომელიმე ნორმალური ვართ? ვაიმეე მათეს სოფელში მივდივართ..სალო რომ წამოვა იქ მათეს ბებია-ბაბუას გაიცნობს დიდ ბებიას და მოკლედ ან ომი იქნება ან ქორწილი
-მაინც ვერ გავიგე ასეთი რა უთხრა იმ ბიჭს მთელი ორი თვე რომ არ ურიგდება
-ეგეი ეჯიბრებიან ვინ უფრო დიდხანს გაძლებს..სიყვარულის ძალას ცდიან რა ..თუ გაუძლეს დაშორდებიან ალბათ, არა ორი ჩამოყალიბებული გიჟია .გუშინ მთელი ნახევარი საათი სიტყვებით ომს მართავდნენ, სიცილისგან კუჭი ამტკივდა..უბრალოდ ამდენი რამ რგოორ აფიქრდებოდათ გავგიჟდი..ვერც დავიმახსოვრე ისეთი რაღაცეები იძახეს
-არ მომიყვებით მართლა ლაშქრობაზე რა მოხდა? მას მერე ვერც ვისაუბრეთ.დღეს უნდა გვეჭორავა და ესაა?
-ვაიმეე იმდენი რამ მოხდა ამაღამ გავათენებთ ცალკე ჩემი ამბებით ცალკე ანანოს და იმ გიჟის ამბებით.არა ანდრომ იქ ამბები ატარაა
-გეყოს ახლა გახსენებაც არ მინდა... გადარეული
-ანდრო თუ გადარეულია გიორგი რას იზამდა წარმოდგენაც არ მინდა
-სხვათაშორის არ ვიცი ვის რა ელაპარაკა,ვინ ცემა,ვინ დააშინა მაგრამ ისე წავედით და ჩამოვედით არცერთი ჩემი კურსელი არ დაშავებულა, ხმაც კი არ აუწევია საერთოდ სიტუაციის გაფუჭების და ჩემი ნერვების შეწირვის მცდელობაც არ ჰქონდა. არაჩვეულებრივად იქცეოდა მაგ მხრივ
-ეს გიორგიზე რომ ლაპარაკობს ვდნებიი ..დედა ლა ცაკალელი ქააალ ,ლა ვუკოო ლააა
-ვაიმეე ნანკა შენ თუ კიდე ვინმეს უნდა დასცინოდე რა
-გამოვსწორდი... უკვე ბათუ ფარჯიანს ვადუმებ..ვაშტერებ და მგონი ვაცდუნებ კიდეც . დიდად არ მაწყობს ეგ ამბავი ,მაგრამ აღსაღნიშნავი ფაქტია ... რა დღეში ვარ ისიც კი მიხარია ჩემი რომელიმე ნაკვთი რო მოეწონოს...
-რა გეშველება
-არაფერი !
მთელი ღამე საუბრობდნენ, მერე ჩაეძინათ. დილით ძაღლის ყეფამ გააღვიძათ რასაც კატის კნავილი მოჰყვა და ოთახში ერთდროულად შევარდა კატა,რომელიც საწოლში შეიმალა და შემდეგ ძაღლი ,რომელიც საწოლზე რომ დამხტარიყო ნამდვილად ჩაინგრეოდა მთელი იატაკი და არა მხოლოდ საწოლი. ასე ენერგიულად დაიწყო დღე და საღამომდე არ მოუწყენია ნანკას. ვაკო მეგობრებს ხვდებოდა,რაღაც საქმეებს აგვარებდა და საღამოს განაცხადა რომ სახლში ბრუნდებოდა და იქ დარჩენა აღარ შეეძლო.ნანკა იმდენი ეჩიჩინა ეკასთან წავიდნენ სახლში სტუმრად დეიდა მაინც ნახე ნორმალურად და მერე სადაც გინდა იქ წაბრძანდიო.როგორც კი კარი გაიღო მაშინვე ხელი აიფარა სახეზე და ვაკოს თვალებიც დაფარა მეორე ხელით
-იცოდე ბესო ბიძია შიშვლები თუ ხართ ჩაიცვით... აღკვეთილი ტერიტორია ,ნაკრძალი დატოვეთ და ისე გამოდით. რეზინები მოაშორეთ ფეხებში არ გამეჩხიროს ... სასმელიდ ა მოსაწევი არ დამანახოთ. იცოდეთ თუ იმაიმუნეთ ფანჯრები დააღეთ კვამლიც იმოქმედებს ჩემზე და მე კიდე დაბოლება მინდა?
-დაასრულე?
-ვაა ეკუნა შენ გააღე? ის სადაა საწოლზე გყავს მიბმული დეე? მათრახი ზემოთ დატოვე?
-ამას არც ვუსმენ უკვე... როგორ ხარ ვაკო?
-კარგად დეი შენ?
-მეც კარგად... სანამ გავიხსენებ რომ ეს გიჟი ჯერ კიდევ არ მიმიყვანია ფსიქიატრთან
-კარგი რა იყო არ ჩამეხუტები?
-მოდი აქ გადარეულო..გაბრაზებული ვარ სხვათასორის რომ არ მოდიხარ ...
-ყოველ დღე გირეკავ და ორი საათი გელაპარაკები მეტი რა ვქნა... ხომ შევთანხმდით რომ აქ არ ვიცხოვრებდი და ვაიმე ეს ერთი შეხედვით შოკოლადის ჩამოსხმა ბიჭი ვინ არის? - მისაღებში ასე ქოთქოთით შევიდა და თვალებგაფართოებული ბიჭი რომ დაინახა ბესოს გვერდით მჯდომი თამაშის ახალი ფაზა წამოიწყო-ააა ხომ ვამბობდი ეყოლება სადმე შვილი და გიმალავსთქო... ხომ ვამბობდი არა დედაა აი მოგიყვანა და გაგაზრდევინებს ახლა ამის შვილებს ... ჯანდაბა შეყვარებული მაინც არ ვიყო მე გავუჩენდი ერტ ორ ბავშვს და ბარემ ჩემ შვილებს გაზრდიდი დედა ,დედიკო.
-როგორ ხარ ნანკა? მეც მომენატრე
-კარგად ბესიკო შენ?ნუ ცუდად რატო იქნები ახლა რაც ამდენი წელი ქალი არ გინახავს თვალით კი მოკლავდი საყალ დედაჩემს ..იმიტო აქ ხმა სესუსუტებული ხო?
-ნანკაა...ეს მარტინია ბესოს დისშვილი , გუშინ ჩამოვიდა იტალიიდან
-იმედია არ ესმის ქართული და ამის საუბარი არ გაუგია ,თორემ მულთან ასკარად დაგეძაბება ურთიერთობა დეი- ვაკომ გაიღიმა და ბესოს მიესალმა- როგორ ხართ?
-კარგად ვაკო შენ?
-მოიცა საიდან იცნობთ თქვენ ერთმანეთს? მე აქ გასაცნობად მოვედი და რომის დანახვის მერე სულ დავიბენი
-რა რომი..
-ა რომი არა... აბა ტეკილა? არა ტეკილა რა სახელია ...აა ხო მარტინი. ე.ი იტალიასი გყავს და გათხოვილი? როგორ იქ წავიდა მოხუცის მოსავლელად და მოხუცის ნაცვლად კარგი ულაყი დახვდა თუ რა ამბავი იყო
-ნანკააა გეფიცები გავგიჟდბეი უკვე
-კარგი ედა რა იყო მე ბესოს ნერვებზე მუსაობას ვცდილობდა სენ რა გაგიჯებს
-არა იცი? სამუშაოდ რომ წავიდა და მანქანაში ცამალული გადადიოდა იქ ერთი მეგრელი ბიჭი შეხვდა და მერე როგორც წესიერ ქალს სეეფერებოდა მთელი გზა მანქანაში იყვნენდ ა ცოლად რო არ გაყოლოდა როგორ შეიძლებოდა...
-ვაახ ბესოოო შენ აღარ ხუმრობ ბესიკოოოო ...მოიცა რა გამოდის ეს მეგრელია? და მეგრული არ იცის?
-ერთ წამს თუ ამოისუნთქებთ ქალიშვილო მეც გეტყოდით „სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა“ ,მაგრამ ვერადა ვერ მოვახერხე სიტყვის თქმა
-ჯერ ეს ერთი ...რანაირი მეგრელი ხარ სიტყვა თუ ვერ თქვი..მეორეც ქალიშვილიო რო მეუბნები იქნება და არ ვარ ,გინდა დავმწუხრდე აქ თუ რა ხდება... მესამეც მე არ მითქვამს სასიამოვნოა-თქო და შენ რატო უნდა გეთქვა .მეოთხე ეს ხმა შენია თუ რომელიმე იტალიელ ტემპერამენტიან კაცს მოჰპარე
-არც კი ვიცი რა ვთქვა... ალბათ სჯობს უბრალოდ ვიჯდე და იგნორზე ვიმუშაო
-ნანკა გეყოფა გთხოვ... ახლავე გავაწყობ სუფრას. მარტინი ქართული კერძების დასაგემოვნებლად დავპატიჟეთ სახლში და კარგია თქვენც რომ მოხვედით
-აბა დატრიალდი ეკუნა გვაჩვენე რა შეგიძლია სამზარეულოში. მე კი ვკვდბეი აბა სწრაფი კვების ობიექტების საჭმელით ...
-ნანკა გეყოფა ხო?- ვაკომ ისე გადახედა რამდნეიმე წუთს ჩუმად იყო და უსმენდა მამაკაცების საუბარს. მერე დედიკოს ჩაეხუტა და აკოცა . აი სუფრასთან მაინც ვერ გაჩუმდა და აჭიკწიკდა. ისე შევიდა აზარტში მობილურზე ზარსაც ქოთქოთით უპასუხა,სულ არ დაუნახავს ვინ იყო
-გისმენთ...ერთობ ბედნიერი , გახარებული საოცარი მამაკაცების გარემოცვასი მყოფი ნანკა ,რომელიც სინაგანად ელის მარტინის წამოფრენას და სტრიპტიზის ცეკვას ...
-სად ჯანდაბაში ხარ გოგო - ამ მონოლოგის მერე ფარჯიანის ღრიალი რომ გაიგო სკამიდან გადავარდა, ხელები აუკანკალდა, ფეხი ემრე ხალიას წამოდო ,ჭიქა ღინო დააქია ,რომელიც მერამდენე იყო არავინ იცის. სიტყვები აერია და ლამის მოკვდ აიქნებ
-მე ..შენ ბათუ? შენ ხარ? რა ნორმერია კი არადა ვაიმე
-ნანა ამირეჯიბო ახლავე თუ არ ამოღერღავ რომელ კლუბში ხარ,ვის გარემოცვაში და ვის ცეკვას ელი გიპოვი და მერე მართლა ერთიანად გაგებინებ პასუხს შენი ბოლო დღეებში ჩადენილი ცოდვებისთვის
-მე ..მე დედაჩემთან ვარ სტუმრად..მეც და ვაკოც და
-ხო და დედაშენს ჰყავს მოცეკვავე მარტინი სახლში?
-ნუ ყვირი რა... მართლა დედაჩემთან ვარ გეფიცები ,შენ თავს ვფიცავარ დედაჩემთან ვარ
-ნუ კრუტუნებ ტყუილად... ბატონ თემურთან გამუდმებული ჟღურტული ავიტანე, მის გამო რომ გამიწამე მთელი ორი კვირა მაგასაც ვყლაპავ , პიდარასტად რომ შემრაცხე შენს დეიდაშვილთან ეგ ხო ყელში მაქ გაჩხერილი და ძლივს ვითმენ ...ახლა კიდე სადღაც აგდიხარ მთვრალი და მატყუებ! ლაპარაკიც არ მინდა უკვე...ან რატო ვიშლი ნერვებს , ახვლედიანი უნდა ყოფილიყო ჩემ ნაცვლად ის მოგხედავდა კარგად. მე რა მეთქმის ,კარგ გართობას გისურვებ, რჩევის სახით გეტყვი ბევრი აღარ დალიო თორემ ხვალ დილას ვის საწოლში გაიღვიძებ ვერ გაიგებ...
-ბათუ... ბათუ ..ჯანდაბა ფარჯიანო .ჯანდაბა... -ისე იყო ნერვებ მოშლილი მისი საუბრის გამო, ჯე რიმიტომ რომ ასე ცუდად გამოვიდა, მერე იმა აღაშფოთა ბათუ რგოორც ელაპარაკა, მერე რომ გაუთიშა და დაიკიდა ამან საერთოდ და ისე მოიფრიალა ტელეფონი ვეღარც დაინახა სად დააგდო
-რა გჭირს ნანკა?
-არაფერი...მივდივარ მე საქმე მაქვს. ვაკო შენ დარჩი... ტაქსით წავალ
-გაგიყვან..სასწრაფო საქმე თუა ნასვამი ხარ ასე სად ივლი
-არაა..არაა პრობლემა, არ იცი სტაჟიანი ლოთი ვარ- ნივთები აიღო და რამდენიმე ნაბიჯი რომ გადადგა მერე მიუბრუნდა მარტინს- მაპატიე მეგობარო ... ვხუმრობდი თითოეულ სიტყვას და სერიოზულად ნუ მიიღებ ! დედა არ დაიწყო ახლა..საქმე მაქვს წავალ და სახლში რომ მივალ დაგირეკავ- უცებ აკოცა ,ბესოს ხელი დაუქნია და წავიდა.
შუა გზაში გაიაზრა რომ ტელეფონი დაამსხვრია და რაც შეეძლო ერთადერთი იყო ახვლედიანთან მისვლა. სახლთან ბათუს მანქანა რომდ აინახა და კარიც არ იყო ჩაკეტილი პირდაპირ შეაბიჯა. მისაღებიდან ხმა გამოდიოდა
-რა გაცინებს ფარჯიანო... აღარ პასუხობს ტო მობილური გამორტულია ან გასულია მომსახურეობის ზონიდანო- ახვლედიანის გაბრაზებული ხმა ისმოდა
-ერთხელაც იქნება გააგიჟებს მაგ გოგოს და მერე ხომ დასერიოზულდებით- ახლა უკვე ანდროს ხმა იყო
-რა უთხარი ბიჯო ასეთი... არ გითხარი მაშომ თქვა ამ საღამოს ეგ და ვაკო ეკასტან მიდიანო? რაღა ჯანდაბა გაბრაზებდა
-ვაიმე რო ვიცოდი სად იყო ხო უნდა გამომეყენებინა შანსი ,აბა ისე გახდა საქმე რომ ვნახულობ და მინდა ვეთამაშო იქეთ მეთამაშება და მიგებს... ახლა დისტანციურ ნერვების მოშლაზე გადავედი . მართალია ახლა მინიმუმ კივის და მაქსიმუმ ტირის ,მაგრამ
-რა ტირის ბიჭო რა ჯანდაბა უთხარი
- ნუ მიყვირი ანდრეა ...
-ნუ გიყვირის კი არა მე ხო გაგაფრთხილე თავში ,ჯერ კიდევ მაშინ უბრალო კლასელად რომ მიგაჩნდა და „წუხდებოდი“ მაგის სიყვარულის გამო , რომ აწყენინო მაგრად დაგენძრევათქო. მერეც გაგაფრთხილე ნუ იყენებ მის გრძნობას და ნუ აწვალებ-თქო...ბოლოსაც გაგაფრთხილე გეყოს თამაში და დაისვენეთ ორივემ ბოლოს და ბოლოს-თქო .ახლა ვაფშე აზარტსი შეხვედი და ვიცი მე შენი ამბავი ვერ დაიჭერ კარგ ჩიტს. ბოლოს ან გადაუყვარდები, ან საერთოდ შეძულდები გეფიცები შენ გამო რომ დაიტანჯოს ისე გაგისწორდები როგორც ჩემი ნებისმიერი დის სემთხვევაში ,ისე როგორც მარიამის, ნიას, მიას , დიკოს და დანარჩენების შემთხვევაში ...ხომ იცი არა?-ახვლედიანს ისეთი სერიოზული ხმა ჰქონდა, ისეთი მკაცრი იყო დ გაბრაზებული როგორც უიშვიათეს შემთხვევაში.
ნანკა კედელს იყო მიყრდნობილი და საერთოდ ვეღარ აზროვნებდა. საშინლად ტკიოდა, ისე ძლიერ როგორც არასდროს. პრველად ბრაზობდა ბათუზე და თან მისი გაქრობის სურვილი ჰქონდა. ერთდროულად გრძნობდა იმედგაცრუებას, ტკივილს, ბრაზს, დამცირებას ...
ისე შებრუნდა გასასვლელისკენ ნიკოლოზ ახვლედიანის ხმაც ვერ გაიგო,რომელიც კიბეზე ჩამოდიოდა და ეძახდა. ჯერ ნელა მიდიოდა, სემდეგ ნაბიჯს უმატა,ბოლოს გარბოდა და ტიროდა. სწრაფად გააჩერა ტაქსი და წავიდა...
-ბიჭებო რა ჭირდა ნანკას?
-მამა მადროვე ვლაპარ... მოიცა რა ნანკა
-აქ იყო მივესალმე...ვერ შემამჩნია საერთოდ გათისული წავიდა რამე მოხდა?
-დარწმუნებულიხ არ რო ნანკა იყო?
-ვაიმე ბართლომე რა დროს ჩემ სიბერეზე ხუმრობაა ...
-მოისმინა ტო... ჯანდაბა ყველაფერს უკუღმა იფიქრებდა - უცებ წამოვარდა და გაიქცა. მაგრამ ნანკა უკვე ტაქსიში ჯდებოდა რომ დაინახა. მანქანასთან მისვლის და წასვლის შემდეგ ტაქსი აღარ ჩანდა. იფიქრა სახლში წავიდოდაო და პირდაპირ იქეთ გაიქცა, თან ურეკავდა მაგრამ არავინ პასუხობდა,სახლში რომ არავინ მივიდა მამამისი ბინაში წავიდა .გადარია კაცი შუაღამით რო ატეხა კარზე კაკუნი და მერე სისულელეები უთხრა. რომ მხივდა იქაც არ იყო უკვე აღარ იცოდა სად წასულიყო, ანანომ და მაშომაც არაფერი იცოდა .გიორგის ზარს რომ უპასუხა კი აღარ ლაპარაკობდა ღრიალებდა.
-გავგიჟდები... ყველა დაქალს დავურეკე არცერთმა არაფერი იცის..ხმაზე ვატყობ რომ მართლა ეძინათ და უკვირთ...რომელიმესთან რომ იყოს და მატყუებდნენ შანსი არ არის...
-ახლა გაგიჟდება თურმე ...ხომ გაფრთხილებდი არა?რას აკეთებ სადღა მიდიხარ მადროვე და გავ...
-ვერ დავიცდი... ერთი დარჩა და იქ წავალ
-სად იქ..მოიცადე.ოხ შენი გიჟი ..- ისევ მანქანაში ცაჯდა და სადღაც წავიდა
-რას აპირებ...ასე ხო არ ვიდგებით ტო იქნებ რას ჩადის ის გადარეული
-არაფერს არ ჩაიდენს,კარგად ვიცნობ . ვიპოვი ,დაფიქრება მჭირდება,ის კიდე საერთოდ ვერ ფიქრობს. ალბათ ონიანთან წავიდა ეგ სულელი ბიჭი
გიორგი მართალი იყო, ფარჯიანი უკვე ონიანის ბინის კართან იდგა და აკაკუნებდა. რამდენიმე წუთის მერე გაისმა ნაბიჯების ხმა და კარი ონიანმა გააღო. ნახევრად მძინარემ ბათუ რომ დაინახა უცებ გამოფხიზლდა და ისე მალე ეჭირა იარაღი ხელში ფარჯიანი გონს ვერ მოვიდა ,თუმცა არც ადარდებდა ეგ
-საჩხუბრად არ მოვსულვარ... შენი ძმა სახლშია? მასთან მაქ საქმე
-რა საქმე ... ამ დროს რა საქმე გაქ თავი რამეს დაარტყი თუ რა ჯანდაბაა
-საჭორაოდ არ მცალია..დაუძახე ან თავად შემოვალ და ვიპოვი . ნუ შემაშინებინებ ახლა ხატიას, დაუძახე.არ მაქვს იარაღიდ ა არც ვცემ ...შევეცდები
-შემოდი ... -რომ მიხვდა მართლა ცუდად იყო უკან დაიხია, იარაღი შარვალში ჩაიდო და ერთ-ერთ საძინებელში შევიდა. რამდენიმე წუთში თმაარეული ნახევრად სიშველი აპოლონნი რომ გამობრძანდა თვალების სრესვით მანდ მიხვდა რომ მართლა არავინ იცოდა ნანკას ასავალ-დასავალი
-ბათუ? რა ჯანდაბაა ტო .აქ რა გინდა
-იქედან გამომდინარე რომ ამ წამს გაიღვიძე უკვე არაფერი...
-მოიცა ...ნანკას ეხება ხო? რამე შეემთხვა?
-არაა შენი საქმე ეგ.. შეგიძლია მშვდიად განაგრძო ძილი. მაპატიე ონიანო რომ შემოგეჭერი - ვაჩეს გახედა და გასასვლელისკენ წავიდა
-ვიცი არ მიიღებ ,მაგრამ თუ რამე შემიძლია ...
-არა გმადლობ ...მადლობა- კიბეზე ჩასვლის დროს უკვე ცუდად იყო. ვეღარ აზროვნებდა. ეკასთან დარეკვას არ დასჯერდა და სახლშიც მიადგა, იფიქრა შეიძლება მალავდესო
-ბათუ... შენ ხარ?
-ეკა დეიდა ... გთხოვთ რა აქ თუ არის შემომიშვით ,უბრალოდ დაველაპარაკები ავუხსნი ყველაფერს და წავალ
-არ არის ბათუ..მართლა არ არის. არც კი ვიცი სად წავიდა. სახლიდან რომ გავარდა მეგონა შენთან წამოვიდა .მობილური ეზოში ვნახე ბეტონზე გატეხილი .სახლში არ მისულა,არც მამამისთანაა და სადაცაა გული გამისკდება ნერვიულობისგან.
-არ შეიძლება სადმე სხვაგან წასულიყო? ვიცი ეგეთი საყვარელია დგილია რ აქვს...არც აგარაკი გაქვთ სადმე ,მაგრამ იქნებ თქვენ იცდოეთ რამე ...სად სეიძლება წასულიყო
-არ ვიცი სხვა სად უნდ აიყოს.ვაკო აქ არის იქნებ რომელიმე კლუბშია და სვამს
-არ არის!
-შეიძლება ბებიასთან და ბაბუასთან არის... მამამისს ხომ ჰყავს კახეთში მშობლები...- ბესომ თქვა უცებ და ბათუც გამოცოცხლდა
-შეგიძლიათ მითხრათ მისამართი?
-ხო მაგრამ... დავრეკავ ჯერ
-ძალიან გვიანია ...თენდება უკვე ამ დროს დაურეკავთ
-არაუშავს... დავურეკავ და გავიგებ იქ თუ წავიდა ეგ გადარეული. უკვე დილის ხუთი საათია -მობილური მოიმარჯვა და დარეკა. რამდენიმე წუთში უპასუხეს-ნათელა დეიდა ,მე ვარ ეკა ...როგორ ხართ? მაპატიეთ ასე ადრე რომ გაწუხებთ ...-სანამ გააგრძელებდა მანამ უთხრა ქალმა ამბავი- ანუ მანდ არის? ხომ კარგადაა... არ ლაპარაკობს? არაუშავს გადაუვლის. ვიცი რომ მიხედავთ ,არ ვინერვიულებ. არ ჩამოვალ კარგი...კარგი უთხარით რომ მშვიდად იყოს არ ჩამოვალ. დაგირეკავთ მერე ნათელა დეიდა ...
-იქაა ხო?
-იქ არის მაგრამ
-მაინც გავიგებ მისამართს ხომ იცით...
-ნანკა მომკლავს...ასეთი რა აწყენინე შენზეც რომ გაბრაზდა - ფურცელი ამოგლიჯა ბლოკნოტიდან და მისამართი დაწერა
-სისულელე... მადლობა ეკა დეიდა,მაპატიეთ რა...გამოვასწორებ ჩემ დანაშაულს ,გპირდებით
-კარგი შვილო...არაუშავს . ფრთხილად იყავი რა ჩქარა არ იარო საკმაოდ შორია ...
მანქანაში ჩაჯდა ცოტა მანძილი გაიარა,მერე გაჩერდა და თავი საჭეს დაადო. თიტქოს აქამდე წამზომი ჰქონდა ცართული და სწრაფად უნდა ემოქმედა ახლა კი ფიქრი სჭირდებოდა. არ დასცალდა, მობილური აზუზუნდა და უპასუხა ახვლედიანს
-რას შვები... გაიგე თუ დავურეკო საჭირო ხალხს
-თელავშია... ბებიასთან და ბაბუასთან
-აცლი მშვიდად ყოფნას თუ დაადგები და აუხსნი სიყვარულს ბოლოს და ბოლოს
-სიყვარულის ახსნას არ ვაპირებ... უბრალოდ ვეტყვი რომ სათამაშოდ არ ვიყენებდი
-რაც ტყუილია...
-გიორგი შენ მაინც ხომ იცი
-თუ არ ეტყვი რომ გიყვარს მაშინ გამოვა რომ უბრალოდ ეთამაშებოდი...ვერ ახსნი სხვანაირად
-ახვლედიანო ყველას შენსავით უცებ არ შეუძლია სიყვარულის ახსნა...
-მე ბოდიში..რომანიკას ელოდები?კარგი წაბრძანდიდ ა ვნახოთ თუ მოგისმენს
-ჩემზე კარგად იცნობ ნანკას?
_შენ არ იცნობ! შენ მხოლოდ იმას ამჩნევ რა ემართება შენთან და რას მოიმოქმედებს გაბრაზებულ გულზე! მე კიდე არ ვარ უგონოდ შეყვარებული და ვამჩნევ სხვა რაღაც-რაღაცეებს
-მივდივარ თელავში... დაგირეკავ მერე
-არ იფრინო თუ ძმა ხარ ...მთელი ღამე არ გიძინია ტვინი არ გიმუშავებს. გინდა წამოგყვე?
-არ მინდა! ნუ იქცევი ხოლმე დედიკოსავით...
-კისერიც გიტეხია აბა... ვიძინებ მე !
-კაი ხო გზა და გზა დაგირეკავ ნუ მოკვდები ნერვიულობით..არც ისე შორი გზა მაქ გასავლელი.
ახვლედიანი მაინც ვერ ისვენებდა, ამშოც იმავე მდგოამრეობაში იყო.ამიტომ მასთან გადაინაცვლა. ჩაეხუტა მაგრად და შედარებით დამშვიდდა. მერე მიხვდა რომ შერიგდებოდნენ ბოლოს მაინც და სანერვიულო აღაფაერი იყო.
-გიორგიი
-ჰოო
-არ მეტყვი ასეთი რა უთხრა ბათუმ ,ასე რომ გაბრაზდა?- ახვლედიანის მკერდზე ედო თავი და ჩურცულებდა
-მეც არ ვიცი... ერთი ვიცი მხოლოდ ნანკას ახლა ჰგონია რომ ბათუ უბრალოდ თამაშობდა მის გრძნობებზე და ალბატ ძალიან ტკივა გული
-და რეალურად რა იყო აბა ...
-რეალურად იმ გიჟ ფარჯიანს თავისუფლების ხანის გახანგრძლივება სურდა და თან ერთობოდა, შენ ბათუ ნანკაზე ჭკვიანი გგონია? დამიჯერე ფარჯიანი მეტად გონიერი გადარეულია მრავალფეროვანი სიგიჟის ჩამდენი რომელიც კარგად არის შეფუთული თავისი სხვა ხასიათების გამო
-რა გამოდის რომ მასაც უყვარს ჩემი გადარეული?- უცებ წამოჯდა და ლამის კივილი დაიწყო
-რა გაყვირებს გოგო ,მე შენ სერიოზული ქალი მგონიხარ
-აუუუ ურჩხულოოო მითხარი რა
-ეს ქალები ბრმები ხართ მგონი...
-რანაირად ბათუს ეჭვიანობა, გრძნობების გამოხატვა, საერთოდ რა ვიცი არც კი იმჩნევდა ხოლმე >შენც კი ვერ მალავ ემოციას ჩემი დანახვისას და დავიჯერო ბათუს შეეძლო ეგ?
-გარკვეულ ეტაპზე მართლა არ უყვარდა ... სიყვარულს რას გაუგებ .ახლა რომ უყვარს ეგ ვიცი და ისიც ვიცი თავისი სისულელით რომ იწვალებს თავს და აწვალებს ნანკასაც
-კარგი რა...მე თვითონ მაქ მონასმენი როგორ გეუბნებოდა ხოლმე ნანკას თაყვანისმცემლებზე არაფერს დააშავებენ ნუ გიჟდები შენო და შეყვარებული კაცი რომელიც ეგრე იქცევა მე არ მინახავს
-შენ მე გიყვარვარ და იმიტომ... მაგან იმდენად კარგად იცის როგორ უყვარს ნანკას ,იმდენად არის დარწმუნებული რომ ქალბატონი სხვას არასდროს შეხედავს და თავისი სიგიჟის გამო არც ზედმეტის უფლებას მისცემს მშვიდად ეძინა ღამე როცა ნანკა ერთობოდა.
-და რა შენ ეჭვი გეპარება ჩემ გრძნობაში?
-არა მე უბრალოდ ვერ ვიტან როცა სხვა ბედავს და შენთან ფლირტს იწყებს ... საერთოდ ვერ ვიტან სხვას რომ უნდიხარ და მე ამას ვამჩნევ.კიდევ ბევრ რამეს ვამჩნევდი იმ არსებების თვალებში რომლებიც ჩემმა მუშტმა ჩაალურჯა და არ გვინდა ახლა ამდნეი საუბარი. დავიძინოთ ცოტა ... - ხელი მოხვია და ტუჩები დაუკოცნა - რომ ბრაზდები ჭკუა მეკარგება -კოცნისას ამოილუღლუღა და მაშოს გაღიმება გამოიწვია
-მიყვარხარ ....
ფარჯიანმა გზაში დამშვიდება მოახერხა, ცოტა ადამიანს დაემსგავსა . სახლთან რომ გააჩერა მანქანა დილის რვა საათი იყო. ასე ადრე ვერ შევუვარდები მოხუცებსო იფიქრა ,მაგრამ ეზოში რომ დაინახა ნათელა ბებო ვეღარ მოითმნა და გადავიდა.
-დილამშვიდობისა ბებო..
-გამარჯობა შვილო..
-მე ნანკას მეგობარი ვარ ... მასთან დალაპარაკება მინდა და შეიძლება დაუძახოთ?
-მეგობარი? შემოდი ბებო სახლში და რომ გაიღვძებს დაელაპარაკე... მანამ შენც დაისვენებ,დაღლილი ჩანხარ ნამგზავრი ხარ...
სახლში შევიდნენ ,მისაღებში დასვა ბიჭი და სამზარეულოსკენ წავიდა
-არ სეწუხდეთ უბრალოდ... მეტყვით სად არის მისი ოთახი?
-არა! ოთახში როგორ შეგიშვა ძინავს ბალღს
-ა ხო... კარგით დაველოდები მაშინ უბრალოდ
-ასე რომ აბრაზებდი მაშინ სად გქონდა ჭკუა თავში შვილო - რამდენიმე წუთიანი დუმილის შემდეგ უთხრა ნათელამ და ბათუმაც წამოსწია ჩაქინდრული თავი -ძალიან გაბრაზებულია..ჩემმა გოგომ ასე გაბრაზება არ იცის ხოლმე , ალბათ ძალია უყვარხარ თორემ მალე დაივიწყებდა წყენას , ახლა მეეჭვება მარტივად გამოხვიდე
-დიდი ხანია სძინავს?
-არ ვიცი საერთოდ სძინავს კი? ერთი ორი სიტყვა მოგვიგდო ,ისე იყო ლაპარაკის თავიც არ ჰქონდა მერე ოთახი გავუმზადე შეიკეტა და არ გამოსულა მას მერე .
-შევალ რა გთხოვთ
-არა მეთქი ..ვის გაუგია გასათხოვარი გოგოს ოთახში ბიჭის შესვლა
-ხო მაგრამ...
-მაგის წოლის სტილი რომ ვიცი მე არ შეიძლება ბაბო და ნუ გაჯორდები ახლა
-კარგი ...დაველოდები .თქვენ საქმეს მოგაცდინეთ მგონი არ გაცდეთ მე...
-ნუ დარდობ შენ მაგაზე ... საქმე სად გაიქცევა
კი თქვა სად გაიქცევაო მაგრამ დიდხანს ვერ დარჩა, ეზოდან ეძახდა ვიღაც და წავიდა. ბათუმ იფიქრა ვიპოვი საძინებელსო მაგრამ მეორე სართულზე გარეთა კიბით უნდა ასულიყო და ეზოში გასვლა არ გამოვიდოდა,ამიტომ ელოდა . უკვე აღარ შეეძლო ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო და გული აუჩქარდა. მალე შევიდა თმაარეული,თვალებდაწითლებული ნანკა გრძელი მაისურის ამარა .თვალებდახუჭული იყო ნახევრად ისე მოაბიჯებდა
-ბებო ყავა გამიკეთე რა და შენი მობილური მათხოვე რა -არც შეუხედავს ოთახში მყოფისთვის ისე გაბრუნდა .
-ნანკა .... - მისი ხმის გაგონებისას მიეყინა ადგილს თვალები გაახილა და ნელა შებრუნდა უკან .ფარჯიანი უკვე მის წინ იდგა და ფერმკრთალლ სახეზე ხელის შეხებას აპირებდა უკან რომ გასწია თავი
-არ შემეხო... აქ რა გინდათ თქვენო აღმატებულებავ ..აა მივხვდი სათამაშო გაგექცათ და ცხოვრების გაუფერულებას ხომ ვერ დაუშვებთ .ცოტა გყავთ გასართობი ირგვლივ
-ნუ ამბობ ეგრე...აგიხსნი მე
-რას ამიხსნი ფარჯიანო იმას თუ როგორ ერთობოდი ერთი სულელი , უტვინო ,იდიოტი გოგოს გრძნობებით როგორ ხალისობდი მის მიერ ჩადენილი ათასი სისულელით . როცა მოგინდებდოა მაშინ რომ აშტერებდი და ხალისობდი მისი ქცევებით... კმაყოფილებას გრძნობდი და მოგწონდა , როცა იცოდი რომ შენზე ჭკუას ვკარგავდი? მაპატიე ,მაგრამ ერთით ნაკლები იქნება შენით შეპყრობილი ქალების სია!
-სისულელეა...ნუ ამბობ ეგრე აგიხსნი არ შეიძლება ორ...
-არა მოიცადე მადლობა უნდა გითხრა... უღრმესი მადლობა . წუხანდელი ღამის გამო ვერასდროს გადაგიხდი ალბათ,ისე უცებ ამეხილა თვალები .აი თურმე რა მჭირდებოდა შენ დასავიწყებლად, სიყვარულიდან სიძულვილამდე სულ ერთი ნაბიჯი ყოფილა და გუშინ თავად გადამადგმევინე ეგ ნაბიჯი. ახლა თუ რამეს ვგლოვობ ის დაკარგული წლებია რომელიც შენზე ფიქრში გავატარე, ყველა წამს ვნანობ რაც შენ დაგითმე. ყველა სიტყვას რაც შენზე კარგი მითქვამს და ყველაფერს ვნანობ რაც ოდესმე შენ გამო ჩამიდენია ...
-ჯანდაბა მიყვარხარ .... მიყვარხარ ამირეჯიბო და ახლა რაღას მეტყვი ... კიდევ გამაჩუმებ? მიყვარხარ და ამ ყველაფერს მხოლოდ იმიტომ ვაკეთებდი რომ ...მეც არ ვიცი რა ჯანდაბად გამყავდა დრო სულელი ვიყავი და იმიტომ .ვცდილობდი თავი მეკონტროლებინა და სულ მთლიანად არ ...რა გაცინებს
-ღმერთო ჩემო შენ აღარ ხუმრობ ... უკვე ჰოლივუდში შეგიძლია სინჯებზე წასვლა ნებისმიერ ოსკაროსან ფილმში მიგიღებენ. ვუყვარვარ თურმე ! შენ მაგ სიტყვის მნიშნელობაც არ იცი ,წარმოდგენა არ გაქვს საერთოდ რა არის სიყვარული. ასე ძალიან გეშინია შენი სათამაშოს დაკარგვის? დიდი პატივია ანუ ჩემნაირი შტერი მეორე არ გყავს ცუდი ძალიან,შეგიძლია იმუშაო და იპოვი ვინმეს იმ შენი ბოზ... მრავალფეროვანი პროგრამა გექნება თამაშების ... ახლაც ზედმეტ დროს ვკარგავ შენთან საუბარში ...კარი იცი საითაცაა და წაბრძანდი.
-არსად არ წავალ! რა არის ამაში დაუჯერებელი ,მიყვარხარ ვიყვირო? რა გავაკეთო მითხარი რა ჯანდაბა გავაკეთო რომ ჩემთან იყო რა
-ნუ ყვირი ძალიან გთხოვ...ისედაც მტკივა თავი. ეგ შენი მიყვარხარ არის მხოლოდ სიტყვა... სიყვარული კი ცნობისთვის მხოლოდ სიტყვები არ არის...ყველაფერია მე კი ვერ ვგრძნობ რომ შენ ყველაფერს მაძლევ და არა მხოლოდ სიტყვას „მიყვარხარ“ ეგ ნებისმიერს შეუძლია მითხრას. მე კი მთელ არსებით მეზიზღები ... მძულხარ ფარჯიანო და შეგიძლია დატკბე ჩემი გრძNობით ...ხომ იცი გრძნობების გამოხატვა კარგად მეხერხება და არც ამჯერად გაგიწბილებ იმედებს- ბოლო სიტყვები ისე უთხრა ,იმდენად ახლოს იდგა სულ გამოაშტერა ფარჯიანი. მართლა აღარ იცოდა რა გაეკეთებინა, ნანკა წავიდა .აშკარად არ ჰქონდა აზრი არაფრს თქმას მანქანაში ჩაჯდა და უკან წამოვიდა.
ახვლედიანი ურეკავდა,მაგრამ არ პასუხობდა,მერე მობილური გათიშა საერთოდ და სულ გადარია გიორგი. ნანკამ დედამისს დაურეკა ,მერე ანანოს და მაშოს
-მე ვარ მაშო...
-ნანკაა... როგორც იქნა გამოჩნდი. როგორ ხარ? რა გითხრა იმ სულელმა ასეთი...როდის დაბრუნდები ნან?
-დამშვიდდი ცხოვრებავ... ბარემ დავრჩები ამ კვირაში ,ორშაბათს ლექციებისთვის დავბრუნდები და მოგიყვებით ყველაფერს.
-მომე ერთ წუთს- გიორგიმ გამოართვა მობილური მაშოს -ნანკა როგორ ხარ?
-შენც მანდ ხარ?
-პატარავ ... კარგად ხარ?
-კი გიო... კარგად ვარ .ისე როგორც არასდროს ! თავისუფლებას ვგრძNობ
-იყო მანდ ბათუ? ელაპარაკე?
-ტყუილად ნუ გიხარია არ სევრიგებივარ... წამოსულია უკვე არ ელაპარაკე?
-რა გააკეთეთ,იჩხუბეთ? ვურეკავ დილიდან და არ პასუხობს , როდის წამოვიდა
-თბილისში იქნება უკვე... მოკლედ ორშაბათს ჩამოვალ მე . კარგ დასვენებას გისურვებთ მარტვილში.მე კარგად ვარ და მაშო წაიყვანე უეჭველი იცოდე... გკოცნით ორივეს.ძალიან მიყვარხარ რომ იცოდე ისე- უთხრა და მაშინვე გაუთიშა სანამ გიორგი ეტყოდა რამეს.
გიორგიმ მაშოს აკოცა და წავიდა. მალევე იპოვა ფარჯიანი და გვერდით მიუჯდა
-დაგაგვიანდა...
-ერთი ბიჭი არ მპასუხობდა მობილურზე და იმიტომ
-მართალი იყავი...
-როგორც ყოველთვის...გაგვიმარჯოს ძმაო- ჭიქა მიუწახუნა და გადაკრა
-აბაა რა ხდება აქ?- მათე გამოჩნდა და გვერდით მიუჯდა- ვიღაცამ ჩემსავით გალოთება გადაწყვიტა?
-დავიღუპე !
-ირაკლი შენ რაღა დაგემართა
-მამაჩემი ბიზნესის გადმობარებას აპირებს... დროა დიდხანს იყო სერიოზული თორე ასკარად სიგიჟე ჭარბობს შენშიო
-მამაჩემმა კლინიკის მენეჯერი მაინც გახდი თორემ გაბრიელას საერთოდ არაფერი გაეგება ამ საქმის და გავაფრენო. თან დედამ დაამატა ირაკლი ჩაიბარებს მალე მთელს ბიზნესს და ერთი კლინიკის მართვა რა გახდა ექიმობას ხომ არ გთხოვთო
-შენ რა გჭირს ბათუჯან?
-ნანკა... ამას ნანკა ჭირს
-ეგ ვიცით და სხვა?- მშვიდად უთხრა ცოტნემ და თავისტვის ჭიქა აიღო
-ოჰ ქალდანი რამ დააღონა?
-ონიანების ქალმა ... დამიჯერეთ იმ უმწიკლო, ბავშვური სახის მიღმა ნამდვილი ალქაჯი იმალება...მის ძმაზე უარესია ,ბევრად ძლიერი და გამჭრიახი . ნელ-ნელა მიღებს ბოლოს
-ოოო ისევ ერთი რომეეეოოოო შეგან არ ველოდი ცოტნიკო - ლაშამ შეიცხადა და წვენი მოსვა- რას მიყურებთ მე სადარდებელია რაფფერი მაქვ... მინდა ერთხელ მთვრალებს გიყუროთ
-დამისხით რამე ისეთი რომ გავითიშო - დიმა დაეშვა სკამზე და ირაკლის ჭიქა აართვა- ახვლედიანის ქალს მოვკლავ და ჩვენ ველურ ბიჭსაც უკან მივაყოლებ !
-დაუსხით...ეს ყველაზე მეტად გაჭირვებულია .
-ეს შენი ცოლისძმაა თუ მე მეჩვენება- კლუბში შესულ თორნიკე ახვლედიანს რომ შეხედა გაბრიელმა თვალები გააფართოვა- ეს თუ კლინიკიდან გამოვიდა ე.ი საქმე ცუდადაა
-რა ჯანდაბაა ყველა დღეს გაგიჟდით?- ანდრეა იღიმოდა -კიდევ კარგი ჩემი ანანო არ მაბრაზეებს? ესენი მისი კურსლები არ არიან? იმედია ახლა ისიც არ შემოვა მოკლე კაბით და დიდი დეკოლტით... უკან არ მოყვება ის გამოსირ... ბექა და ახლა მე იმას მოვკლავ
-მანდ დაეტიე ...აცადე ერთხელ გაერთოს მეგობრებთან შენ გარეშე- გიორგიმ ხელი ჩაავლო და დასვა- ნუ ცოტა დავლიოთ და მერე მის ბექუნას გავუხიოთ სახე
-კარგიი დამისხით მეც...აბა თორნიკე რა ხდება?
-ნამდვილი ექიმი რობოტი შევირთე ცოლად ,რომელსაც დამიჯერეთ ის დაწყევლილი კლინიკა უფრო უყვარს ვიდრე მე ... ცოტაც და ბავსვები მის სანახავად კლინიკაში გაათევენ ღამეს და საერთოდ მინდა ერთი კვირა მაინც გავატარო საყვარელ ქალთან და შვილებთან ერთად ისე რომ მას კლინიკიდან არ ურეკავდნენ . ექიმი არ შეირთოთ სანამა რ გაარკვევთ ზუსტად რამდენ საათს ატარებს კლინიკაში
-რეზი გვჭირდება ... ჩვენი უფროსი მეგობარი
-არ უნდა გაგვეშვა ... ახლა არ დავუშვებ ისევ წავიდეს მითუმეტეს ლილე აქ არის
-შესაბამისად დიდხანს ვერ გაძლებს ჩემი დისგარეშე და დაბრუნდება ... მაქსიმუმ ნახევარი წელი ამტკიცოს რომ საქართველოში დაბრუნებას არ გეგმავს . მთავარია ლილე დავტოვოთ აქ ,ის კი გაბრაზებულია საშინლად და ჩემ დას კარგად ვიცნობ,არსად წავა
-პირველ პრობლემას რაც შეეხება... ნანკას შემორიგება ძალიან გაგიჭირდება ყმაწვილო
-დარწმუნებული ვარ სალომეს შემორიგებასაც გადააჭარბებს
-ჯანდაბა როგორ მამშვიდებთ
-აბა რა გეგონა ყმაწვილო...ქალთან თამაში ყველაზე ცუდი თამაშია .
-მითუმეტეს ნანკა გიჟია და დარწმუნებული ვარ გაგაგიჟებს ,უარესად
-გეყოფათ ჩემი დამშვიდება და იდეების მოწოდება..ჯობს უბრალოდ დავლიო
-ისეთი სახეებით ხართ აშკარად პრობლემები გაქვთ და მეც შემოგიერთდდებით თუ ნებას დამრთავთ- ანდრონიკაშვილმა სკამი აიღო და მათთან დაჯდა
-შენ რაღა დაგემართა დათი? სეყვარებული შენ არ გყავს და საცოლე ...ცოლი მითუმეტეს
-მიუხედავად იმისა რომ სალომე ამტკიცებს სხვას...
-სალომე მე არ ვიცი რას ამტკიცებს, სამაგიეროდ დედაჩემი არ წყვეტს ვიღაც გოგონების სახლშ მოყვანას.თავი რეალითიში მგონია სამსახურიდან ვბრუნდები და მხვდებიან ქალები ,იმათგან ერთ-ერტი უნდა ავირჩიო თან მომავალ წლამდე თორე დამიჯერეთ დედაჩემი ნამდვილად აღარ დამელაპარაკება .
-შარში ხარ...~
-რა შარში კარგით რა შენ ადგილას ვიხალსიებდი ...
-რომმ ვფიქრდები ნამდვილად შეიძლებოდა გართობა ერთი ქალი რომ არ მაგიჟებდეს ...ცოტაც და ჭკუიდან გადამიყვანს. აი მასთან თამაში კი დამიჯერეთ სალომეს , ნანკას და ყველა თქვენს გოგოს ერთად აღებულს უდრის
-აბაა გაგვიმარჯოს ჩვენ კაცებს
-ვიღაც გვაკლია...
-ერეკლეს ისეთი გოგო მივათხოვე მთელი ცხოვრება არ ექნება პრობლემა- თორნიკემ გაიცინა და კიდე ერთი ჭიქა დალია.
-ნუ დამიანეს არც არაფერი აწუხებს ძირითადად ... თან ვერ იტანს ლოთობას
-სულ არ გავს ბიძაჩემს- ლაშიკომ თითები მაგიდაზე აათამაშა და მაინც აიღო ჭიქა ვისკი- თქვენი ფხიზელი თვალით ყურება არ შემიძლია...
......
ნანკა კვირას დაბრუნდა თბილისში. მანამდე კი ბებოსთან და პაპასთან იყო . ძალა მოიკრიბა, გამოფხიზლდა და ისე დაბრუნდა დედაქალაქში.
სახლში შესული არ იყო ანანო და მაშო რომ დაადგნენ და ყველაფერი დაწვრილებით მოაყოლეს.
-მოკლედ ასე იყო ..ერთი სიტყვაც არ გამომიტოვებია და იცოდეთ ამ თემას აღარ დავუბრუნდებით
-მართლა მის დავიწყებას აპირებ?
-ვერ გაიგე რა გითხარი?
-ეგ მე კი არ მითხარი ბათუს უთხარი...
-კარგი რა ნანკა ...მას უბრალოდ
-არ მაინტერესებს...უკვე ყველაფერი გადავწყვიტე . სერიოზულია გადაწყვეტილება აღარ განიხილება და აუცილებლად აღსრულდება. ყველაფერი გრძელდება ისევ ისე როგორც იყო უბრალოდ ფრთებგაშლილი ვიქნები ყველაფერს გავაკეთბ რაც მომესურვება და მხოლოდ ჩემს თავზე ვიდარდებ ...არ ვიფიქრებ იმაზე თუ სად ბრძანდება ერთი ინდივიდი,როგორ ბრძანდება,ვისთან და ასე შემდგომ. დღეიდან ვიწყებ საკუთარ თავზე ზრუნვას ,რაც დავკარგე წლები ახლა უნდა აღვიდგინო ერთიანად...
-ეგ კარგია ,მაგრამ იქნებ დაფიქრდე
-ხომ მეუბნებოდით ბათუზე სიე გიჯდები დაიღუპებიო ხოდა არ მინდა რისკის ქვეს ყოფნა... ძალიან მინდა ლატე და ჩვენი საყვარელი ნამცხვარი..ჩავიცვამ და წავიდეთ რა კაფეში
-ჩემი კურსელები აპირებდნენ მანდ წასვლას ...
-ძალიან კარგი ანანო შენს კურსელებსაც ვნახავ -უცებ წამოხტა საწოლიდან გარდერობში შეძვრა და მალევე მოემზადა. ტანზე გამოყვანილი შავი შარვალი, ტოპი და ტყავის ქურთუკი.თმა გაიშალა ხელჩანთა აიღო და მზად იყო.
-შენ ასე თუ გააგრძელებ ერთსაათიან მზადებას და მუდამ მაკიაჟით სიარულს მოგიტაცებენ
-მაკიაჟი არ არის მცირე ტონალური, ტუჩსაცხი და აპრეხილი წამწამები ... ძალიან კარგი თუ მომიტაცებენ ხომ იცი ისედაც ჭირვეული ვარ
ტაქსი გამოძახებული ჰყავდათ ასე რომ მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ.
ანანოს რამდენიმე კურსელი მართლაც იქ იყო. მათთან დასხდნენ და საუბარი დაიწყეს. ნანკა ისე თავისუფლად საუბრობდა როგორც ყოველთვის, კეკლუცობდა კიდეც ბიჭებთან და მალულ ფლირტსაც აწარმოებდა. ანანო და მაშო ერთმანეთს უყურებდნენ და მერე ისევ ამირეჯიბს აკვირდებოდნენ.
ვინაიდან არცერთს ჰყავდა მანქანა და საუბარმაც დიდხანს გასტანა, ბიჭებმა წაიყვანეს გოგონები . ნანკა შუა გზაში იყო მალევე ჩამოვიდა დაემშვიდობა ორ გოგონას და მძღოლს გადაკუსკუსდდა და მშვიდად წავიდა სახლისკენ.თან მობილურით ვაკოს ურეკავდა ,რომ მოებოდიშებინა გაქცევის გამო. ბიჭი მარტო დატოვა იმის მაგივრად რომ კარგად ემასპინძლა ამდენი ხნის სემდეგ დაბრუნებული დეიდაშვილისთვის. მერე მამიკოს დაურეკა,ფუფა მოიკითხა და სთხოვა რადგან დედა აღარ ცხოვრობს ჩემთან კნუტს წამოვიყვანო ..მამიკოც დაითანხმა და შემდეგ დედიკოს დაურეკა, ცოტა ხანს ესაუბრა .ამ დროის განმავლობაში საძინებელშიც ავიდა, გამოიცვალა კიდეც და პირველად ამდენი ხნის შემდეგ ისე დაწვა როგორც უყვარდა. ამინდიც ხელს უწყობდა, მარტოობაც ამიტომ გრილ ზეწარზე საცვლის ამარა დაწვა,საბანი დაიფარა და ბალიშთან ჩახუტებულს მშვიდად დაეძინა.
მთელი ღამე გრძნობდა დაჟინებულ მზერას ,მაგრამ ძილს თავი ვერ დააღწია. დილით უნივერსიტეტში წასვლა რომ მოესწრო ადრე გაიღვიძა. გაიზმორა,თვალები მოიფშვნიტა,საწოლში წამოჯდა და გარეთ გაიხედა. ღრუბლიანი ამინდი იყო და ეწყინა ,მერე წამოდგა ხალათი მოიცვა და სააბაზანოში შევიდა. დილის პროცედურების შემდეგ ისევ უკან დაბრუნდა ,ჩაცმა დაიწყო საწოლი გაასწორა თან და აი ამ დროს დაინახა სავარძელში დადებული სათამაშო მანქანა, სუნთქვა შეეკრა ღიღინი შეწყვიტა და სწრაფად აიღო ხელში ნაცნობი სათამაშო. ქვემოდან პატარა ქაღალდი იყო მიკრული წარწერით“ არ ვიცი მასინაც გიყვარდი თუ არა ,მაგრამ ესაა პირველი რაც შენგან მივიღე. რადგან ყველა წამს ნანობ რაც შენგან მივიღე ყველაფერს დაგიბრუნებ,უკლებლივ“
-იდიოტოოო ამ სულელური სათამაშოების დაბრუნებით რას მიაღწევ.არც კი იცი მე რას გჩუქნიდი. ან ეს სად ჰქონდა მეხუთე კლასში რომ ვიყავით მაშინ ვაჩუქე დაბადების დღეზე ... იდიოტი ,ხეპრე! ანუ აქ იყო წუხელ? როგორ ვერ მივხვდი ...კარები ჩავკეტე და გასაღები საიდან აქვს - ქოთქოთებდა და ნივთების მოწესრიგებას აგრძელებდა. საუზმის მომზადებას ვერ ასწრებდა იფიქრა ყავას მაინც დავლევო და სამზარეულოში შესულს საუზმე რომ დახვდა მაგიდაზე ნაბიჯი გაუწყდა ჰაერში...ირგვლივ მიმოიხედა არავინ იყო . არადა ტოსტები ჯერ კიდევ თბილი იყო- საათიც გათვლილი გაქვს? საკეტს რომ გამოვცვლი დღეს მერე როგორ შემოხვალ მაგასაც ვნახავთ ! რომანტიკოსი გახდა ბიჭი... ჰგონია ასე მომთაფლავს? ხომ ვთქვი არა? არც კი იცის სიყვარულის მნიშვნელობა! გასწავლი ...მაცადე ისეთებს გააკეთებ რომ ვერ წარმოიდგენდი ცხოვრებაში!
ისაუზმა , თეფშები უცებ გარეცხა და გაიქცა უნივერსიტეტში. ლექციებს უკლებლივს დაესწრო,საქმე და პრობლემა არ ჰქონდა და რა შეუშლიდა ხელს. შემდეგ მამიკოსთან წავიდა
-როგორ ხარ მამიკოო..როგორ მოხდა სახლში რომ ხარ?
-დღეს სახლში ვმუშაობ..ცოტა საქმე მქონდა. არ მეტყვის ჩემი პრინცესა ბათუ ფაჯიანს რა უნდოდა ამ რამდნეიმე დღის წინ ჩემთან, არეულად რომ მესაუბრბეოდა და აშკარად შენ გეძებდა
-მე მეძებდა...
-რატომ... მერე გავიგე ჩემებთან იყავი.რამდენი ხანია არ ჩასულხარ მობილურით საუბარიც მაკმაყოფილებსო და ახლა რა ნოსტალგიამ შეგიპყრო
-აქედან წასვლა მინდოდა უბრალოდ... მა ფუფას ხო გამატან?
-წაიყვანე...
-მიყვარხაარ..ავიღებ აბა მის ნივთებს და წავალთ ჩვენ.სამეცადინო მაქვს ხვალისთვის
-მომესმა? არსად მიდიხარ? არაფერი გაქვს საქმე და მეცადინეობას აპირებ?
-დედას მაგონებ ეგრე რომ მელაპარაკები
-ღმერთმა დამიფაროს...როგორაა ისე
-ვინ დედაჩემი?
-არა ის საწყალი მისი ახალი ქმარი.ინელებს თუ ჯერ ცოცხალია და საღ-სალამათი
-მე არ ვიცი შენი რა ნაწილი“მოინელა“ მაგრამ ბესო ერთი შეხედვით კარგად ჩანს - ლოყაზე აკოცა. კატა კალათით წაიყვანა და სახლში დაბრუნდა. ხელოსანიც გამოიძახა საკეტიც გამოცვალა, შემდეგ ფისოს ლამაზი ბაბთა გაუკეთა და საძინებელში შეიყვანა. სიმღერას უსმენდა, გოგონებს წერდა , შიგადაშიგ ფუფას ეფერებოდა და თან მეცადინეობდა. საღამოს უკვე დასრულებული ჰქონდა ამითომ ლამაზად ჩაიცვა და კურსელებთან ერთად რესტორანში წავიდა , ერთ-ერთის დაბადების დღის აღსაღნიშნავად.
კარგად ერთობოდა, ყველაფერი მშვიდად მიდიოდა რაც ძალზედ იშვიათი იყო. თუმცა რამდენიმე საათის შემდეგ ბათუს იქ ყოფნას გრძNობდა. მაქსიმალურად ეცადა ,მაგრამ მანამ ვერ შენიშნა სანამ ვიღაც ბიჭმა ,მეზობელი მაგიდიდან არ გამოიცეკვა.
-ნანკა ხო?
-დიახ...ვიცნობთ ერთმანეთს?
-ანდრეა ახვლედიანის კურსელი ვარ... ნიკო
-მაპატიე ვერ გიხსენებ..თუმცა სასიამოვნოა .ანდროს კურსლებს კარგად არ ვიცნობ
-ხო არც ისე ხშირად ვხვდებით ანდროს მეგობრებს ... არადა შენნაირი ლამაზი მეგობრები ძალიან ბევრი ჰყავს
-კურსელები კი შენნაირი ,ნიკოლა - გიორგი ახვლედიანის ხმა რომ გაიგო გაეღიმა. მალე მის მკლავებში იყო მქოცეული. სწრაფად აათვალიერა და უფრო ფართედ გაუღიმა წარბებშეკრულ ბიჭს
-აშკარად არ ხარ საქმიან შეხვედრაზე და აქ რა ქარმა გადმოგისროლა ურჩხულო?
-მიზეზი უნდა გითხრა?
-ასე რომ მიღიმი ვხვდები მაშო როგორ მოხიბლე- თავი მხარზე დაადო და გაიტრუნა.
-ნან...
-არაფერი მითხრა რა... კარგად ვარ , რატომ არ გჯერათ. მშვიდად ვარ და არაფერი მაწუხებს ...ბედნიერი ვარ რომ თქვენ გაგიცანით ,პირველ რიგში შენ რომ მყავხარ და დედისერთად არ ამომხდება სული - თავი წამოყო გაიკრიჭა და ხმაურით აკოცა ლოყაზე
-ჩემი სულელი გოგოო... წაგიყვან სახლში კაი? გვიანია უკვე
-დამთავრდება სიმღერა და წავიდეთ. საკმაოდ გავერთე დღეს.
ახვლედიანი და ამირეჯიბი მელოდიას აყოლებდნენ სხეულს. ნანკას თვალები ჰქონდა დახუჭული და უბრალოდ გრძნობდა ფარჯიანის მზერას. ახვლედიანი კი უყურებდა შორიახლოს მდგომ ბათუს და თვალით ანიშნებდა რომ წასულიყო.
სახლამდე მიიყვანა ახვლედიანმა ,შუბლზე აკოცა მანქანიდან სანამ გადავიდოდა. „ჭკვიანად“ მიაყოლა და წავიდა. ნანკას ისევ მშვიდად ეძინა მთელი ღამე. დილას კარგ ხასიათზე გაიღვიძა, წარმოიდგინა როგორი გამომეტყველება ექნებოდა ფარჯიანს როცა კარს ვერ გააღებდა , ოთახი მაინც დაათვალიერა და კუსკუსით დაუყვა კიბეს. ლამის აყირავდა მთელი მისაღები წითელი ბუშტებით ,ფერადი ფურცლებით და ფოტოებით აჭრელებული რომ დახვდა. ძლივს გაიარა იატაკზე შუაში დაკიდებულ უზარმაზარ კამფეტების შეკვრაზე მიკრულ ქაღალდამდე რომ მიეღწია“ იმ წითელმა ბუშტებმა საკლასო ოთახში რომ დამხვდა ჩემი წითელა ბატონები გაახარა ,არც ისე მალული იყო შენო ქმედება“
-რა... ეს ..კი მაგრამ როგორ .მარტო მე და ანანომ ვიცოდით.მოვკლავ ანანოს მოგკლავ შე საწყალო იმას თუ ეხმარები- მობილური მოიმარჯვა და დაურეკა
-ალო
-გოგოოოო ვისკენ ხარ შენ
-ნანკა? ამ დილაადრიან რა გინდა ...რა ვისკენ ვარ
-გძინავს შენ?
-ხო ..არ მაქ ლექცია პირველამდე
-რა მნიშნელობა აქ... მიპასუხე ვისკენ ხარჩემკენ თუ იმ ..იმ ველური ბართლომესკენ იმ ..იმ იდიოტისკენ
-შენკენ? ვერ გავიგე ეჯიბრებით?
-გოგოო რატომ უთხარი მეათე კლასში მე რომ დავახვედრე ოთახში წითელი ბუჭტები და მისი საყვარელი შოკოლადები ... შენ გარდა არავინ იცოდა ...
-რა? ეგ საიდან გაგახსენდა რამე გესიზმრა? სად მახსოვდა ახლა ეგ
-რა არ გახსოდვა გოგო ხუთი ყუთი ვიყიდე მარტო წითელად შეფუთული შოკოლადები რო ამომერჩია ...მეწუწუნებოდი მთელი თვე
-ნუ კივი რა ,მართლა არ მახსოვდა.როგორ უდნა მეთქვა ბათუსთვის. საერთოდ რა ხდება
-დამანებე თავი ... მერე გეტყვიი- კიოდა და უცებ ბუშტზე დაებიჯა ფეხი და გახეთქა. იმხელა ხმა ჰქონდა გული შეუფართხალდა-საიდან იცოდი... საიდან გახსოვდა . ან როგორ გაიგე . მაშინ ხომ არ იცოდი რომ მიყვარდი! ან აქ როგოღა შემოხვედი - შოკოლადების შეკვრა გახსნა - ეს რა უბედურებაა..-წითელ პარკებში შეხვეული შოკოლადი რომ გახდნა და შიგნით სნიკერსი დახვდა სიცილი აუტყდა- ვაიმე ესენი თუ შენ შეახვიე ბართლომე მზად ვარ ყველა ჩემი ნაცოდვილარის შესახებ იცოდე...რაც მე ვიწამე ორმაგად გაწამდები .ჩემი საყვარელი სნიკერსიიი როგორ მიყვარხარ რომ იცოდეე
მთელი დღე კარგ განწყობაზე იყო. კაფეტერიაში შეხვდა ანანოს და მაშოს. რომ მოუყვა ყველაფერი ,მაშო გაოგნებული იყო იმან რა იცოდა ნანკა რეებს ჩადიოდა.
-ახლა რისი ჯერია?
-რა ვიცი წესით მეათე კლასში ურიცხვი რამ გავაკეთე ...მაშინ მივხვდი რომ მიყვარდა და მის გამო ყველაფერს გავაკეთებდი. იანვარში ჰქონდა წითელა,ზუსტად მახსოვს.ყველაეფრი მაგას ემართებოდა იმ წელს ნერვოზი დამმართა. რომელიღაც ჯგუფზე გიჟდებოდა, სკოლაში უკრავდნენ და როგორღაც გავიგე ამის შესახებ.თითქმის არავინ იცოდა ამ სიყვარულსი შესახებ. იმათი სოლისტი ჩემზე გიჯდებოდა დავაყენე ის საცოდავი ბიჭი და ყველა სიმღერა ვამღერე რაც კი ოდსმე ჰქონდათ ნამღერი. ჩავიწერე ,მერე დისკზე გადავიტანე და გავუგზავნე . ეგ ნამდვილად არ ეცოდინება ჩემგან რომ იყო...
-სხვათაშორის არც ბუშტების შესახებ უნდა სცოდნოდა...
-ყველაფერი შენი გიორგის ბრალია.ეგ არკვევდა ყველაფერს რაც სკოლაში ხდებოდა. ჭორ ბიუროს ხელმძღვანელი ეგ. მთელ სკოლაში რაც ხდებოდა ყველაფერს უყვებოდნენ ,ალბატ ვინმემ დაგვინახა ,დარაჯის გარდა არვინ იყო ისე ადრე შევედით... ისე ტორტიც რომ მივუტანე სად იყო ტორტი..უკლებლივ ვერ მიბრუნებს ხედავ?
-ეტყობა რაფაელოების,სნიკერსების და სხვა შოკოლადების სათითაოდ შეფუთვის შემდეგ გადაავიწყდა
-ნეტა მარტო აკეთებდა თუ ბიჭები ეხმარებოდნენ
-რა სადისტი ყოფილხარ ნანკა და არ ვიცოდი
-ანდრეა კი მოეხმარებოდა..აი გიორგი რომ თიტს არ გაანძრევდა ზუსტად ვიცი- ანანოს გაეცინა და მოკისკისე ნანკას გახედა- რატომ მგონია რომ თამაშობ და არცაპირებ მის აგდაყვარებას
-მე არ ვიცი შენ რა გგონია..აი მე კი ზუსტად ვიცი რომ ჩემი ფუფას საჭმელი დაიცლებოდა და მოსიებული მელის ახლა ჩემი ფუმფულა თათების ლოკვით, ცხვირზე ისვამს თათს და კნავის
-ბუშტებს დახეთქავდა სულ...
-სულაც არა ... ყველა ერთად შევკარი და ისე დავამაგრე კიბეზე რომ ჰაერშია ერთად...
-უნდა შეინახო სანამ ყველა არ დასკდება?
-არაა... იდეა მაქვს ბუშტებთან დაკავშირებით .წავეიდ მე სამეცადინო მაქვს ...მოგწერთ მიყვარხააართ- ორივეს აკოცა და წავიდა
-აუ ვკითხოთ ბიჭებს ?
-მაინც არ იტყვიან ხომ იცი
-ის მაინც გავიგოთ ეხმარბეოდნენ თუ არა...ვაიმე რომ წარმოვიდგენ ამდენ ბუშტს როგორ ბერავენ და შოკოლადებს ახვევენ ცუდად ვარ...
...
ქალბატონი სახლში დაბრუნდა. ფუფას აჭამა,მოეფერა და მასთან ერთად შევიდა სამზარეულოში რომ ესადილა, საუზმე კი დაახვედრა ფარჯაინმა ,მაგრამ ხომ არ იშიმშილებდა დარჩენილი დღე არა? როგორც კი მზადება დაასრულა საყინულიდან წვენისთვის ყინულის გამოღება უნდოდა რომ გამოაღო და ნაყინებით სავსე დახვდა „ ჩემ პირველი შეყარებული ნაყინისგან დამზადებულ კერძში რომ აბანავე არ ვიცი ზუსტად რამდენისგან დაამზადე ,თუ მეტი იყო ისევ გიყიდი არაა პრობლემა... თავიდანვე ეჭვიანი იყავი ციცქნა“
-აააააააააააააააააააა ამას მოვკლააავ ღმერთო . ნუთუ შენთანაა შეკრული და შენ უყვები ყველაფერს .არა ვიცი რომ ღვთაებრივი არსებაა მაგრამ ასე პირდაპირი მნიშვნელობითაც არ ვგულისხმობდი. ღმერთო შენ მისკენ ხარ თუ რა ხდება?ისევ მე რატო მაშტერებს?
მაცივარი გამოაღოდ ა ახლა დაინახა სატორტეში შოკოლადის უზარმაზარი ტორტი
-ეს აქამდე რატო ვერ დავიანხე...დავბრმავდი? მმ რა გემრიელად გამოიყურებიიი იმდენად რომ მარტო ვერ მოგერევი. გოგონებს დავურეკავ - ნომრები აკრიფა და ერთ საათში შეექცეოდნენ ტორტს ყავასთან ერთად
-რა გემრიელია... ასეთი ჯერ არ გამისინჯავს - სალომე პირგამოტენილი საუბრობდა
-ხო მართლა გემრიელია...სად იყიდე?
-არ მიყიდია მომიტანეს...ჩემი გასუქების სურვილი კლავთ
-შენ კიდე ჩვენ გვასუქებ ხო?
-ერთი ნაჭერი არაფერს დაგიშავებთ დიკო...
-რა ერთი ,უკვე მეორეს ვჭამ- აკისკისდდა ნიაკო და თვალები დააწვრილა- ის ბუშტებიც ამ ტორტთან ერთად მოგიტანეს?
-ოჰ პატარა მაიმუნოოო რა დაკვრივებული ხართ?
-ხო მეც შევამჩნიე ეგ ბუშტები რამდენი იყოოო - მხარი აუბა ნიაკოს მაკრინემ- თაყვანისმცემელი გყავს ნანკა?
-გამორჩეულია აშკარად... მეგონა ვარდები უფრო ტენდენციური იყო - ლენკამ გაიცინა და წვენი მოსვა- სხვათაშორის მისასალმებელია რომანტიკოსი ბიჭი გყოლია...არ უჩივის აშკარად ფანტაზიის ნაკლებობას
-განსხვავებული და გამორჩეული ნამდვილად არის კი..გეთანხმებით- ანანომ გაიცინა და ნანკას გადახედა
-არ გვინდა ახლა თაყვანისმცემელი არ არის და არ მინდა მასზე საუბარი... მომიყევით მარტვილში როგორი დრო გაატარეთ
-ძალიან მაგარი იყო..იმდენი ხანია არ ვყოფილვართ იქ ასე ერთად ...
-გვეწყინა რომ არ წამოხვედი...
-ხო მეც მინდოდა,მაგრამ სხვა დროს აუცილებლად წამოვალ..სალო შენ როგორ გაატარე დრო?
-არაჩვეულებრივად...მულს ხო ვემეგობრები, კესო და იოანე ჩემი საყვარელი წყვილია.ახლა კი კესოს მშობლებზე ვგიჟდები .ბიჭს ყველა საოცარი ადამიანი ჰყავს ირგვლივ და ვის ჰგავს ;ვერ ვიგებ
-ისევ არ შერიგდით?
-ახალი ამბავი არ იცი? არ გითხრეს?
-მოიცა შერიგდით?
-კანიონზე წამიყვანა..მახრჩობდა და მაიძულა-ისეტი ტონით თქვა სალომემ ნებისმიერი დაიჯერებდა
-იტყუება...ჩემმა ძმამ მართლა წაიყვანა კანიონზე,მაგრამ არ ახრჩობდა! იქ ისაუბრეს და შერიგდნენ. პირველად ვნახე ესენი ლაივში ერთად ..ისეთი საყვარლები არიან რომ არ ჩხუბობენ ლამის ვთხოვე ახლავე დაიწყეთ ბავშვზე მუსაობა სანამ ისევ იჩხუბებ_თქო
-მოკლედ მული რომ არ უჩივის ენის სიმახვილეს მიხვდებოდით
-ვიცით-ყველამ ერთხმად აღიარა და მაკრინეც აკისკისდდა
-დედიკოს ვგავააარ
-ახალი ამბავი გვაქვს ჩვენ ახალდაქროწინებულებზე...როგორც იქნა დაგვირეკეს და გვახარეს რომ ამ კვირაში აუცილებლად დაბრუნდებიან თაფლობის თვიდან..ნუ თუ თვე ერქვა ამას - გაბრიელამ ტაში შემოჰკრა და გაიკრიჭა
-ვაიმეე რა კარგიააა ნუკის გარეშე ვერ ვაფრენ კარგად
-ოხ სრული შემადგენლობით იკრიბებით ანუ...შენ ,ნუკი, ირაკლი, ლაშა , მაკრინე
-არაა..სამწუხაროდ ჩემი ძმა საქმიანი კაცი ხდება და ეგ ჩვენთან აფრენს თორე საქმე თუ აქვს ისეთი სერიოზულია მამა მონაგონი ხდება... ისე გამოიტირა გლოვობს...თავისუფლებას მართმევენ მიაკო ,ნიაკო მშველეტო კიოდა გუშინ. მამა გაგიჟდა ,იჩხუბეს მერე ..ბაბუამ სანამ არ გააჩუმა მანამ არ ჩაცხრნენ. მერე ისევ მშვიდობამ დაისადგურა
-ვგიჟდები მიშოს და ირაკლის ჩხუბზე.იმდენად განსხვავებულად საუბრობენ სიცილს ვერ ვიკავებ. მიშო სერიოზულად რომ აწვება,ირაკლი ხანდახან რომ ხუმრობს და აგიჟებს
-მამა თვეში ერთხელ წამალივით იწყებს კამათს...რაც უგროვდება ხოლმე მასალა ირაკლის სიგიჟეების შემდეგ ერთიანად იღებს
-ყველანი საოცრები როგორ ხართ ვერ ვიგებ...
გოგონები საკმაოდ გვიან წავიდნენ. ნანკამ გასვლისას გააჩერა მარიამი და ხელში ნამცხვრის დიდი ნაჭერი მიაჩეჩა თან სთხოვა ეს ბათუს შეუტანე საძინებელშიო. მარიამმაც უარი არ უთხრა თხოვნაზე და შეასრულა კიდეც.
ნანკამ იმეცადინა, შემდეგ საქმეს შეუდგა. როცა „საქმე „დაასრულა. შხაპი მიიღო და მშვიდად დაიძინა. შუაღამით გაისმა ბუშტების გასკდომის ხმა, თიტქოს ყუმბარებს აფეთქებდნენ, მერე ხმაური და ნანკამაც სწრაფად ჩაირბინა კიბე. ჩიტი მახეში იყო გაბმული, ფარჯიანი კართან,იატაკზე იყო გართხმული ნაირ ფერად შეღებილი .თავზე კი ბუშტების ნარჩენები ეყარა ,ტანსაცმელზე ის ფერადი ფურცლებიც ეყარა ნანკას იატაკზე რომ იყო მობნეული.
-ვაიმეეე უცხოპლანეტელი ...მიშველეეეთ სახლში უცხოპლანეტელი შემოიჭრა . რა ცუდად გამოიყურები ღმერთო ჩემოო- თავზე დაადგა ,ფოტო გადაუღო შემდეგ დაიხარა ერთი სელფიც გაამზადა და თვალებდახუჭულ ფარჯიანს მიაჩერდა,წამწამებზე საღებავი ეცხო-უი თვალებს ვერ ახელ? ხმაც ჩაგივარდა? რა ცუდიაა -ქოთქოტებდა, ბათუ ისევ არ ირხეოდა.რომ დაიხარა თვალებიდან საღებავი მოაშორა და უთხრა გაახილე თვალები არ დაბრმავდებიო, რეაქცია ისევ ნული იყო- ბათუუუ... ფარჯიანო აღარ დატოვებ ჩემ სახლს? ბათუ ..=უკვე სახეზე ურტყამდა ხელებს და კიოდა- ბათუ გაახილე თვალები ნუ მაშინებ- სულ დაისვარა ,ცოტაც და ტირილს დაიწყებდა.წითელ სარებავში ისიც ვერ გაარჩია თავი ჰქონდა დარტყმული თუ საღებავი ესხა იატაკზე
-აა მტკივა ...-როგორც იქნა დაიკრუსუნა ფარჯიანმა თავი რომ წამოაწევინა ნანკამ და თვალები გაახილა-რა მოხდა?
-რა მოხდა და ჩემ სახლში შემოპარვისას ხათაბალაში გაეხვიე..რადგან გამოფხიზლდი შეგიძლია ადგე და წაბრძანდე
-არ შემიძლია...
-ვითომ რატომ... რაიმე გაქვს კიდევ ძღვნად?
-ძვლები მტკივა და თავიც... მგონი ხელი ვიღრძე-იმდენად დამაჯერებელი იყო მისი ხმა ნანკამ სული განუტევა ნერვიულობისგან
-ხელი? რომელი...გტკივა? ვერ ამოძრავებ ? მგრძNობელობა გაქვს? აქ გტკივა?
-ვგრძNობ... ნამდვილად ვგრძნობ - ჩუმად უთხრა ახლოს მყოფ ნანკას რომელიც ხელზე უჭერდა და ცოტა აკლდა ცრემლების გადმოღვრამდე-იასამნის სურნელს ვგრძNობ, რომელსაც აჩქარებული გულისცემა და სიყვარულის სურნელი ახლავს თავს ..ისე ახლოს ტრიალებს რომ შეუძლებელია ეჭვი გაჩნდეს ...უდაოდ სიყვარულის სურნელია- ყურთან უჩურჩულა ფერადი ხელები ყელთან შეუცურა და ლოყაზე აკოცა - მკაფიოდ ვგრძნობ...
-აი მე კი ვხედავ როგორ ენარცხები ისევ იატაკზე- ისე ჰკრა ხელი ძლივს წამომჯდარი ფარჯიანი ისევ დაენარცხა ძირს- მერე ვხედავ როგორ გადიხარ აქედან...ახლავე! ან იქნებ პატრული გამოვიძახო და ვუთხრა რომ ჩემთან სახლში არაფხიზელ მდგომაროებაში მყოფი ახალგაზრდა შემოიჭრა,იმდენად ნაირფერია ვერც კი ვადგენ მის ვინაობას,იმდენად ბევრი აქვს მოწეული აშკარად რეალიზატორიცაა და იქნებ დააპატიმროთ_თქო
-რა თქმა უნდა წავალ.. რა მესაქმება იმ ქალის სახლში ვისაც ვძულვარ.უბრალოდ ასე ვერ წავალ .
-გინდა ცხელი აბაზანა გაგიმზადო? სურნელოვანი ქაფით და შიშველიც ხომ არ ჩამოვიდე? დასვრილ ზურგს გაგწმენდდი
-ცუდი იდეა არ არის...არასდროს უჩიოდი ფანტაზიის ნაკლებობას.მაგრმა ვხვდები რომ მანქანის სალონის დასვრა უფრო მომგებიანია ჩემთვის- უცებ დაიხია უკან და წავიდა.
ნანკამ იატაკი მოწმინდა .უცებ ავიდა ზემოთ წყალი გადაივლო და ძილი განაგრძო. მეორე დილას დარწმუნებული იყო რომ არაფეირ დახვდებოდა. ლექციები გვიან ჰქონდა და კარგად გამოიძინა.შემდეგ ცეკვით დაიწყო მოწესრიგება, ოთახის მილაგება, პირველ სართულზეც ცეკვა-ცეკვით ჩავიდა და ის ის იყო იატაკზე უნდა დამდგარიყო ფეხი რომ აუცდა. კი არ ეცემდოა მისრიალებდა,ვერც ჩერდებოდა მიდიოდა ასე კივილ წივილით სანამ მაგიდას არ შეეჯახა და ზედ არ გადაწვა წინ კი წარწერა იყო წითელი საღებავით“ 1:1 „
-ახლაა ერთით ერთი? სულ გაგიჟდი შენ? ჯანდაბა ყვეაფერი მტკივა.იატაკზე რა ჯანდაბა დაასხა ...
-ფრთხილაად ისევ არ წაიქცე ..მეორედ არაა საჭირო-იატაკის საწმენდით მოდიოდა და ღიღინებდა შორტში გამოწყობილი ფარჯიანი.
-შენ..შენ... აქ ხომ როგორ
-გვიანიი იყო სახლშ დაბრუნება შემეშინდა და დავრჩი.
-ხომ წახვედი
-აქაც მე ვარ იქაც მე ვარ იმიტომ რომ მე ვარ მე ვაააარ...-დაიხარა ხელი მოხვია წელზე ჰაერში აიყვანა სხეულზე მიკრა და ლოყაზე აკოცა- იმედია ძალიან არ გტკივა მუცელი...ასე სწრაფად მაგიდაზე გადაწოლა მტკივნეული იქნება.გპირდები სხვა დროს ფრთხილად გადაგაწვენ
-ხელი გამიშვი...ახლავე სად მიგყავარ
-ბევრს თუ იფართხალებ ხალათი გაიხსნება და მეეჭვება ბევრი რამ გეცვეს.მე ვერ გამაკვირვებ ,მაგრამ არამგონია მოგეწონოს ჩემ წინ მოშიშლებული მკერდით ტანტალი
-შენ რა ... საიდან იცი
-ამ დილით გადავწყვიტე ბლინებით გაგიმასპინძლდე... ბანანთან ერთად გიყვარს ხო? -მაგიდასთან მდგომ სკამზე დასვა, წინ მისწია და თეფში დაუდო -გემრიელად მიირთვი-მხარზე აკოცა და გვერდით დაუჯდა
-ჩემ სააბაზანოში იბანავე?
-არა,მხოლოდ შორტი ავიღე და მერე ქვემოთ ვიბანავე...ჭამე სანამ გაცივდება
-შევჭამ რა თქმა უნდა - ჩანგალი მოიმარჯვა , ფეხები გაშალა და ბათუს ბარძაყებზე გადადო, მიირთმევდა და თან ასრიალებდა ფეხებს,ბოლოს ტერფებით დაეყრდნო,ერთი ფეხი მოხარა და ისე გადაწია წვენი გადასცდა ფარჯიანს -გემრიელი ბლინებია ... უნდა ვაღიარო მშვენიერი მზარეული ხარ. რომ დაბერდები და თამაში მოგბეზრდება მზარეულად აგიყვან ...
-ტორტი მივიღე გუშინ... ნუცა იყო ჩემთან და იმას ვაჭამე ,ძალიან უყვარს
-ნუცას?- ისე უცებ წამოიკივლა ფარჯიანს გაეღიმა- მატყუებ ხო? საიდან მიხვდი
-ჩანგალი რომ ჩავარჭე ბეზეს ნაცვლად წებო რომ იყო მივხვდი...ამდენი წვალება არ იყო საჭირო-თვალებში უყურებდა და თან ხელს მიაცოცებდა ფეხზე,-არ ღირს...- ტუჩზე იკბინა და ხალათი ფეხზე გადააფარა ,უცებ მოაშორა ხელი და წვენს მიუბრუნდა უკვე რამდენიმე წუთია რომ სვამდა...
-უიი რა დრო მოსულა...ლექციაზე მაგვიანდება -მშვიდად წამოდგა და წავიდა. საძინებელში შესვლის შემდეგ აიფოფრა. სწრაფად ჩაიცვა და ის ის იყო უნდა წასულიყო ბათუ რომ აესვეტა დისკით ხელში
-სანამ წახვალ ეს გამომართვი..გუშინ ვაპირებდი დატოვებას ,მაგრამ არ დამაცადე
-ეს რა არის ..შენი საყვარელი პორნოა?
-უყურე და გაიხსენებ რაც არის...გაგიყვან უნივერსიტეტში
-ტაქსით წასვლას შენი კომფორტული რაში აშკარად მირჩევნია ...ფუფას ვაჭმევ ჯერ
-ვაჭამე უკვე და ძინავს ახლა
ნანკას აღარაფერი უთქვამს. მანქანაში ჩაჯდა და უნივერსიტეტთან მისვლამდე ჩუმად იყო, შემდეგაც მშიდად გადავიდა და გაუღიმა
-არ არის საჭირო ეს იაფფასიანი ხრიკები ... ისევ შენ დაზარალდები ბოლოს
-ასე დარდობ?
-კარგი,როგორც გინდა.ჩემთვის უმნიშვნელოა ყველაფერი რასაც შენ აკეთებ
-ნახვამდის... უიი ის ბიჭი გელოდება გუშინდელი საღამოს რაინდი ,არ ალოდინო
მანქანა გააქროლა, ნანკამ უკან მიიხედა და დათა რომ დაინახა გაუკვირდა. რამდენიმე წუთს ესაუბრა და მერე თავი დაიხსნა.
მთელი დღე ბრაზობდა საკუთარ თავზე, ვერ გაეგო დილას სწორად მოიქცა მშვიდად რომ ისაუზმა მასთან ერთად თუ უნდა მოეშორებინა. ბოლოს გადაწყვიტა წარსული გაექრო და მომავალი გეგმა შეემუშავებინა. რადგან საკუთარი სახლდიან მაინც ვერ იშორებდა დრო იყო თავდასხმის ტერიტორია შეეცვალა,ორმხრივი ბრძოლა უნდა გაემართა. ვინ სჭირდებოდა თუ არა მარიამი.
-გისმენ ნანკა...
-როგორ ხარ მარიამ?
-კარგად შენ?
-მეც კარგად, შენთან საუბარი მინდა შეიძლება შევხდეთ?დღეს თუ გეცლება
-სამსახურში ვარ და თუ მოხვალ ...
-კი ახლავე წმაოვალ...
-კარგი მაშინ გელოდები
რამდენიმე წუთში ქალბატონის კაბინეტში იჯდა სავარძელში კომფორტულად მოკალათებული
-რას დალევ?ყავა .. ჩაი
-არა არაფერი მინდა გმადლობ.პირდაპირ საქმეზე გადავალ , დარწმუნებული ვარ იცი რომ მე და ბათუს რთული ურთიერთობა გვაქვს.
-პირდაპირ მითხარი ნანკა..ჩემი იმედი შეგიძლია გქონდეს -გაუღიმა მარიამმა და მიანიშნა რომ ყველაფერი კარგად იცოდა
-თქვენი სახლის გასაღები მინდა...
-კარგი ,რა პრობლემაა . ახლავე მოგცემ - ჩანთა აიღო გასაღებების აცმა ამოიღო და მიაწოდა- ეს მთავარი შესასვლელის, ეს უკანა კარის
-მადლობაა ... ძალიან დიდი - უცებ წამოდგა აკოცა და წავიდა.
-ოოხ როგორ მაინტერესებს რას გააკეთებ - მარიამმა გაიცინა და მობილურზე შეტყობინებაც მოუვიდა- შენღა მაკლდი... დღეს გაბრაზებული ვარ ,არ ვაპირებ შენ ნახვას ჩემო ტკბილოოო...
...
ღამით არ დაიძინა,ელოდა ბათუს მისვლას. ლამის გაათენა მაგრამ მისი მანქანა ვერ დაინახა. არც ხმაური ესმოდა. ბოლოს ჩაეძინა,იფიქრა შეუძლებელია ამაღამ მოვიდესო. დილით კი ფისოს კნავილმა გააღვიძა.თვალები გაახილა და კნუტის ძებნა დაიწყო
-სად ხარ ფუფააა...ჩემო ლამაზოო ჩემო ღრუტუნია, კუსკუსიააა ,ბაჯბაჯააა ჩემო ღუნღულა ,ქუნქულააა ბასასუნააა სად დაიმალეე კარადაში ხარ ჩემო გაბელილო ,გიპუცაა- საწოლსი ქვეშ ნახა,მერე გარდერობში შევიდა იქაც არ იყო შემდეგ უკან მოიხედა და ფუფას საწოლში შეიხედა- რა სულელი ვარ აქ ხარ ჩემო ბუსუნა? აიყვანა ფუფა რომელსაც დიდი ბანტი ეკეთა და დააკვირდა-ჩემო ლამაზო ფუფიკოოო ეს ბანტი როდის გაგიკეთე ხომ ვერ მეტყვი? -კნუტი უყურებდა და ცხვირს მხარზე უხახუნებდა მრე თათი დაკრა და დაიკნავლა. ისევ რომ გაიგო კნუტის ხმა გაუკვირდა..უკან მიიხედა და მიხვდა რომ კარს მიღმა სმოდა ხმა. უცებ გაარო კარი და დერეფანში მოხტუნავე პატარა კნუტები რომ დაინახა ყველა გაბანტული სხვადასხვა სახელებით კივილი დაიწყო
-ვაიმეეე არ მჯერააააა ჩემი ბასასუნეებიიიი ვაიმეეეე რამდენი ხართ ერთი ,ორი ,სამი აუუ ნუ დახტიხართ მგონი ხუთნი ხართ ლამაზებოოო ფუმფულებოოო აააა თეთღიცაა, შავიც, ჭრელიც, ვაიმეეეე რა საყვარლები ხართ სად ხარ ფარჯიანო ახლა აქ რომ მყავდე კოცნით დაგახრჩობდი..კიდევ კაგრი არ არის ფუფააა .ნახე მეგობრები გეყოლება. ვაიმე რა სიგიჟეა კნუტების გალერეა მექნება... ახალ ჯიშებს გამოვიყვან- კისკისებდა და უყურებდა ფუმფულა კნუტებს. -როგორ მიყვარხააართ ერთ ოთახს თქვენთვის გავაკეთებ... მაინც შნაბერა უნდა დავრჩე და კნუტების ოთახი მაინც მქონდეს.. საწოლებს გიყიდით თქვენ ბალიშებს თქვენს ახელს დავაწერ...ჯამებსაც და ბევრ ტანსაცმელს გიყიდით ,ბაბთებს ვაიმეეე რა კარგები ხართ -მართლა ისე მიხარია იმ გადარეულს დავახრჩობდი კოცნით...
-შეგიძლია დაიწყო ... -ხმა რომ გაიგო აყირავდა და პირდაპირ მის მკლავებში გადაეშვა -საიდან დაიწყებ ?
-შენ... ეს კნუტები საიდან მოიყვანე.იმედია აცრილები არიან და ქუჩიდან არ აგიყვანია... და საერთოდ მე შენთვის კნუტები არ მიჩუქებია
- პროგრამა ნომერი ორი ავამუშავე“ შენი ბავშვობის ოცნებების ასრულება“ და მაინც არ იწყებ?
-რას არ ვიწყებ
-ჩემი კოცნით დახრჩობას -ისეთი ხმით უთხრა ნანკას ჟრუანტელმა დაუარა, გული გაფრინდა და სადღაც შორს ფეთქავდა
-ახლა რომ გიყურებ ვხვდები რომ არც მაგდენად გამხარებია..ამდენი კნუტის მოვლას როგორ მოვახერხებ
-ხოო? ანუ სულ ვერ გაგახარე? წეხან რომ ხტუნავდი პატარა გოგოსავით სიხარულისგან არ იყო განპირობებული?
-ასე ახლოდან ნუ მელაპარაკები სმენა კარგი მაქვს..შეგიძლია ხელები გამიშვა და ისე დმითხრა... შენ სახლიდან გამოგაგდეს თუ რატომ ხარ ბოლო რამდნეიმე დღე ამ სახლში
-მომენატრე იცი? ასეთი სრულიად განსხვავდები...ასე რომ იბნევი, სიტყვებსაც კი სხვანაირად წარმოთქვამ თითქოს ასე ამბობ „შენთან ყოფნის სურვილით ვკვდები“- ლოყაზე ტუჩებს უხახუნებდა, ფრთხილად მიუყვებოდა ყელისკენ ისე რომ არ ჰკოცნიდა ,გააგჟა შემდეგ კი ყელზე მიაკრა ტუჩები - ვგიჟდები შენ აწითლებულ ლოყებზე და არეულ მზერაზე
უბრალოდ არ შეეძლო შეწინააღმდეგება,სულ რომ ტყუილი ყოფილიყო მაინც ბედნიერდებოდა. ყველა უჯრედი ემოციისგან უკრთოდა, ნეტარებისგან ჩუმი კვნესა აღმოხდა-ბათუუ
-რა სულელი ვიყავი ...ჩემივე ნებით გიშორებდი .ვიცოდი ერთხელ რომ მეგრძნო შენი სურნელი მერე თავს ვეღარ შევიკავებდი. ეს საოცარი იასამნის სურნელი, რომელიც ყველაზე სასიამოვნოა -თითები თმაში შეუცურა და გაეღიმა - იცი როცა მთელი ემოციით საუბრობ ერთა დგილას ვერ ისვენებ და თმებიც ანცად გეფინება მხრებზე ,მერე მკერდზე გეყრება და ისე სწრაფად იშორებ ხელის გაკვრით რომ წამით არ აყოვნებ
-დიდხანს ფიქრობდი ამ ზე რომანტიკული გამოსვლისთვის?...ტექსტი ბევრჯერ დაწერე თუ ექსპრონტად შექმენი ,თუ ვინმე დაგეხმარა
-სულ მეგონა ამ სიჯიუტეს ჩემ წინააღმდეგ არ გამოიყენებდი - არ მიაქცია ყურადღება, აბრჭყვიალებული თვალებით მაინც აგრძელებდა მის მოფერებას და ხელს არ უშვებდა- კნუტებისთვის ერთ დღიან შესვენებას არ მაჩუქებ?
-კნუტი ისედაც მყავდა... ფერმის გაკეთებას არ ვაპირებ დიდი არაფერი .გამიშვი ხელი
-კარგი ... თუ ისევ ვიბრძვით და ანგარიში 1:1 არის არც შესვენაბას იღებ ..დროა ანგარიში ჩემ სასარგებლოდ გავზარდო ფისოები არ გვიწყენენ
-ერთდროულად ჩემ გამწარებაზე და გაბედნიერებაზე როგორ ფიქრობ ფარჯიანო?- ხელები გაითავისუფლა და მხრებამდე აასრიალა, შემდეგ ყელზე მოხვია და მკერდით აეკრო- მიდი აბა გისმენ და გელი
-ასე რომ აციმციმებ თვალებს ვერ ვფიქრობ...დამავიწყდა რას ვაპირებდი .გზადაგზა გავიხსენებ - ისე დაიწყო კიბისკენ სვლა ნანკა გონს ვერ მოვიდა. მერე მოაჯირზე დაჯდა ნანკა მუცელზე შეისვა და დასრიალდა
-რა ჯანდაბას აკეთებ...ააააა გადავარდები ადამიანოოო - ყელზე მოეხვია და ფეხებიც ისე შემოხვია თეძოზე ძირს რომ დაეშვა ბათუ და სახლში შესული ნანკას კურსელები დაინახა მერეც არ მოშორდა
-ნანკააა
-არ გაბედო ხელი არ გამიშვა იცოდე მოგკლავ
-კაგრი პატარავ...მაგრამ სტუმრები გვყოლია და უხერხულია
-ვინ ...რა დღეს შაბათია....ნუ მატყუებ -თავს არ სწევდა ბათუს ყელიდან ისე კიოდა
-ვაიმეეე გვაპატიე ჩემო საყავრელო გვეგონა მარტო იყავი... და აპირებდი ჩვენთან ერთად წამოსვლას გოგის აგარაკზე...
-რააა... ვაიმე თქვენ..დღეს.შაბათი ჯანდაბა ,ოხ ჯანდაბა ფარჯიანო იქ წასვლა მინდოდამოგკლავ- გოგონები კისკისით რომ წავიდნენ ფეხების ბაკუნი დაიწყო და მომღიმარ ფარჯიანს ვაზა გაუქანა- საზიზღარო არსებავ..იცოდი იქ რომ მივიდოიდ და განგებ გააკეთე ხომ ? დიდი ამბავი წავალ მარტო და კარგად გავერთობი...ჩემ თაყვანისმცემლებთან ერთად
-ეს რომ მომხვედროდა მერე რას აპირებდი გოგო...
-მაგიტომ გესროლე რომ მოგხვედროდა.. მორჩა გადამიარა უკვე კნუტების გამო დადებითმა ემოციებმა და ისევ ვერ გიტან ...ანგარიშ ხომ გახდა 2:1 შენ სასარგებლოდ...ახლა თავი რომ გაგიტეხო რამდენით აიწევს ჩემი ანგარიში?- ბათუს სხვადასხვა ნივთს ესროდა ყველაფერი იმსხვრეოდა და იატაკზე იყრებოდა. ფარჯიანი დახტოდა და იშორებდა ნამსხვრევებს, სხვადასხვა გზით. კარი რომ გაიღო ,ანანომ და მაშომ დაინახეს და ჯერ სიცილი დაიწყეს ,მერე ვიდეო გადაუღეს
-ნანკა გეყოფააა...იცოდე გავგიჟდები მალე
-ამათ ვერ ვიტანდი..სხვას არაფერს დავამსხვრევ შენ გამო...და ხო ამათ ადგილას რამე ახალს მომიტან - უცებ ძალიან მშიდად გაისწორა არეული თმა , კაბაც და სამზარეულოსკენ დაიძრა
-გადარეულოოო ... სახლში გაყურყუტებ მთელი დღე მეტსაც იმსახურებ
-ოჰ ისე ხომ მიგყავდი პარიზში ეიფელზე სავახშმოდ
-ჩემი მომზადებული საუზმე ყელში არ გაგეჩხიროს, არ დაიხრჩო
-ნუ ღელაავ მშვენივრად ვაგემოვნებ...
-მოვკლავ...
-ერთ წუთს..- ანანომ გაიცინა და ბათუს თვალი ჩაუკრა -ვაიმეეე ბათუ სისხლი მოგდის? მაშო ჩქარა მოდი ექიმი არ ხარ?მგონი გასაკერი იქნება ნახე როგორ მოდის სისხლი
-რა ... სისხლი სადაა სისხლი - ისე უცებ გამოვარდა ლამის მიფრინდა, ხელები ტანი ყველაფერი შეუმოწმა თან ცრემლები წამოსცვივდა- ჩემი ბრალია... რამ გადამრია რა ჯანდაბა მინდა იმ გოგის სახლშიი სულ არ წავალ ჩემ ფისოებთან დავრჩებიი .სად მოგდის სისხლი..ძალიან გეტკინა?
-ანანოო!-მაშომ დაუბრიალა თვალები ,მაგრამ ისე უცებ ჩაავლო ხელი ნანომ და გაათრია მარტო „ნახვამდის“ დაუძახეს და გაიქცნენ ისევ-აქ არ ვართ ჩვენ საჭიროო!
-დამშვიდდი ...ჩშ ჩემი სულელი გოგო ,ჩემი ციცქნა - ხელები გაუკავა და გულზე მიიკრა- არაფერი მჭირს...ანანომ მოგატყუა ,-ცერა თითებით შეუმშრალა ცრემლი რომელიც ისევ ნაკადად სდიოდა და დანამულ ლოყაზე აკოცა- ნუ ტირი
-მოვკლაავ..
-რაღატო ტირიი
-შემეშინდააა ... მართლა რომ რამე გტკენოდა? ჩემი ბრალი იქნებოდა და ვერ გადავიტანდიი -სლუკუნით უთხრა და ისევ ატირდა. არაა ბრაზიანი და როგორ შეძლებს ასე ერთბაშად გაძლიერებას, გაუხეშებას და გულქვად ქცევას. ერთი საყვარელი,გადარეული,კეთილი გოგოა რომელსაც სიგიჟემდე უყვარს ფარჯიანი და რაც არ უნდა გააკეტოს ვერაფრით დამალავს თავის გრძნობას,იმდენად დიდია მისი განცდები შეუძლებელია დაიფაროს...
-მოდი ჩემთან ... ღმერთო როგორი ანერვიულებული ხარ... ემოციებსაც ვეღარ თოკავ. ადრე საერთოდ არ ტიროდი ამ ბოლო დროს სულ ქვითინებ ნანკა...
-შენი ბრალიააა-ისევ სლუკუნით უთხრა და ცრემლების მორიგი ნაკადი გადმოღვარა
-ვიცი ციცქნა...ვიცი და მინდა გამოვასწორო ყველაფერი,მინდა ჩვეულებრივი წყვილი ვიყოთ, მინდა აღარასდროს გაგაბრაზო და რატომ არ მაძლევ საშუალებას. ვერ ხვდები რომ არ შეგიძლია თამაში? შენ იმდენად გულწრფელი ხარ ,ვერ გახდები მატყუარა
-არ ვიტყუებიი...ვერ გიტან ! შენი ბრალია ასეთი რომ ვარ..შენი ბრალია მოსვენება რომ არ მაქვს. ერთი დღეც კი სიმშვიდეში არ გამიტარებია. სადაც არ უნდა წავიდე, თუნდაც მარტო ვიყო მშვიდად მაინც ვერ ვარ ,ჩემი გული ცემს ისეთი სიხშირით ნებისმიერ ხმაურს გადაფარავს... შენი ბრალია რომ ვერ ვახერხებ მოვშორდე ყველაფერს და დავმშვიდდე... კიდევ ბევრ რამეში ხარ დამნაშავე რომლის ჩამოთვლა ახლა მეზარება - პატარა ბავშივით გაბუშტა ტუჩები ,აწითლებულ ცხვირზე ხელი გაისვა და ცრემლიანი ლოყებიც ისე აუწითლდა პატარა გოგონას დაემსგავსა. ცრემლები წამწამებზე გიშრებივით ეკიდა , ოველ დაფახუნებაზე ცვიოდნენ და ლოყაზე იკვლევდნენ გზას, მერე ყელზე გადადიოდნენ და სიღრმეში იკარგებოდნენ . ბათუ უყურებდა ,თითოეულ დეტალს აღიქვამდა და გაძლება აღარ შეეძლო. ახლა ნამდვილად დარწმუნდა რომ სწორი იყო ,როცა არ ეხებოდა. ახლა როცა მისი სიახლოვე იგრძნო,როცა ასე ახლოს იყო მასტან მისგან შორს ყოფნა აღარ შეუძლია, ვეღარ ძლებს მისი კოცნის გარეშ,უნდა ლოყები დაუკოცნოს, უნდა მისი გემრიელი ყელი დააგემოვნოს, მისი სურნელი ღრმად შეიგრძNოს, ჯერ დაუგემოვნებელი ტუჩების არომატი შეიგრძნოს, ასე ძლიერ რომ იზიდავენ ... თვალებში უყურებდა და ნელა იხრებოდა .ის ის იყო უნდა ეკოცნა ნანკა რომ წვდა საყელოში - მორჩა! რამდენიმე დღე ახალი თამაშით ხომ გაერთე, მე აღარ მინდა გაგრძელება. დასრულდა ! არ მჭირდება არაფრის დაბრუნება...ვერ მოახერხებ ის ყველაფერი დამიბრუნო რაც მე მოგიძღვენი,არც კი იცი შენ გამო რამდენი სისულელე მაქვს ჩადენილი .მთელი შენი შიკრიკები რომ შეკრიბო ზოგი რამ ჩემ გარდა არც არავინ იცის... ასე რომ ტყუილად ეცდები.რომც დამიბრუნო მხოლოდ ნივთები იქნება და სხვა არაფერი. უსულო საგნები, ცარიელი სიტყვები და ფუჭი იმედები არ მჭირდება. არარეალურ სამყაროში დიდხანს ვიცხოვრე. დიდხანს ვიოცნებე ! სანამ ემოციისგან გადავიწვები ,გთხოვ შემიბრალე და თავი დამანებე. მომეცი ნება მშვიდად ვიცხოვრო, მომეცი უფლება ვიყო ბედნიერი შენ გარეშე ! შენთან ვერასდროს ვიქნები მშვიდად ,შენ უბრალოდ არც კი იცი ბოლომდე რა გინდა. მითუმეტეს ვერასდროს მიხვდები მე რა მინდა შენგან. ყველაფერი რასაც გააკეთებ უბრალოდ რიგითი გოგოს დაკერვის მეთოდებია , ორიგინალური ,მაგრამ მე არ ვარ რიგითი შეყვარებული გოგო . მე უბრალოდ არ მიყვარხარ ბათუ, უბრალოდ სიყვარული არ იყო რასაც ამდენი წლის განმავლობაში ვგრძნობდი შეიგნე ერთხელ და სამუდამოდ . ასეთი სიყვარულის შემდეგ ნამდვილად ერთი ნაბიჯია სიძულვილამდე...
ისევ წავიდა. ამჯერად შორს არ წასულა,უბრალოდ ზურგი აქცია და ესეც საკმარისი იყო. საკმარისზე მეტიც იყო. ფარჯიანი ისევ ბრაზობდა საკუთარ თავზე, ისევ ჩიხში მოექცა და ახლა ნამდვილად მიუვალი გახდა ნანკასკენ მიმავალი გზა.
რამდენიმე დღე ფიქრობდა რა უნდა გაეკეთებინა, ამ ხნის განმავლობაში ნანკას ყველგან ხედავდა ,მაგრამ გრძნობდა რა იყო როცა ახლოს გყავს საყვარელი ადამიანი და ამავე დროს შორს. როცა სხვას ეხვევა,უღიმის, ესაუბრება, კოცნის სხვაზე ზრუნავს შენ კი ყურადღებას არ გაქცევს.რამდენჯერმე თუ გამოხედავდა და ისიც შემთხვევით. ვეღარაფერს აკეთებდა,ვერაფერზე ფიქრობდა ყველა გოგო მოიშორა ვინც კი მიუახლოვდა ლამის ჭკუიდან შეიშალა
-ასე თუ გააგრძელე მართლა გაგიჟდები
-მეტის ღირსია ,ახლა გაიგებს რას ნიშნავს როცა საყვარელი ადამიანი ყურადღებას არ გაქცევს... თუმცა იგივე მდგომარეობა მაინც არ გაქვს, ნანკას ეგონა რომ არ გაინტერესებდა შენ კი ძალიან კარგად იცი რომ შენ გამო გიჟდება. ახლა რამე რომ დაგემართოს იმ წამსვე შენთან მოვარდება და..
-შესანიშნავი აზრია..
-რა აზრი -ანდრეა დაიბნა - რა გაცინებს
-ვიცი ამ ყველაფერს როგორ დავუსვა წერტილი ...ჩვენ გაგვიმარჯოს, სიგიჟემდე შეყვარებულებს - გაიცინა და ახლა გადაკრა ის ერთი ჭიქა ვისკი აქამდე რომ ხელში ატრიალებდა
-რაღაც საოცრებას მოიფიქრებდა ამის განვითარებული და ყოვლისშემძლე ტვინი- გიორგიმ ჩაიქირქილა და მაშოს გახედა გოგონებთან რომ იდგა. ყურადღება მასზე ჰქონდა გადატანილი უცებ ვიღაც რომ მიუახლოვდა და წეზე ხელი მოხვია
-როგორ ხარ გიო? რამდენი ხანია არ შევხვედრილვართ -გოგო იმდენად მომხიბვლელი იყო წამით სუნთქვა შეეკრა, მერე გამოფხიზლდა და მშვიდად მოიშორა ქალი
-კარგად ვარ ნია...თავად?
-ერთი კვირაა დავბრუნდი ... ძლივს შეგხვდი და უკვე კარგად ვარ -გოგო აშკარად არ აპირებდა დანებებას. ახვლედიანი რაღაცის თქმას აპირებდა ისევ რომ მოეხვია ვიღაც, ამჯერად სასიამოვნო ტალღამ დაუარა სხეულში და ინსტიქტურად გაეღიმა
-საყვარელო დიდხანს ანდომებ ვისკის მოტანას... უი საუბრობდი? გამარჯობა- მაშომ ისე აკოცა და უთხრა ის ყველაფერი გოგონასკენ არც გაუხედავს,მისკენ ზურგით დადგა და ისე უბრიალებდა თვალებს ახვლედიანს ჩაფერფლა ბიჭი.შემდეგ მიუბრუნდა გოგონას და გაუღიმა
-თქვენ...
-მაშო ტვილდიანი... გიორგის შეყვარებული და თქვენ?
-მე... მე უბრალოდ მეგობარი . კარგიი ნახვამდის გიო, რამდენიმე თვე თბილისში ვრჩები და ნებისმიერ დროს შეგიძლია მესტუმრო - უკმაყოფილო გამომეტყველება , სწრაფი დამშიდობება და გოგონაც წავიდა.
ანდრომ და ბათუმ ერთმანეთს გადახედეს და იქაურობას გაეცალნენ. მაშო რამდენიმე წამს უყურებდა მიმავალ გოგონას,მერე ხელი ჩაავლო ახვლედიანს და გარეთ გაიყვანა.
-სად მიდიხარ სვანოო...
-როგორ დაგსაჯო ახვლედიანო?- კედელს მიაყუდა და საყელოზე მოქაჩა- მიპასუხე როგორ დავსაჯო შეყვარებული ,,რომელიც ჩემ თვალწინ ვიღაც ნაშას თვალებით აშიშვლებდა და შესაძლოა ამ რამდნეიმე თვის განმავლობაშ რამდენჯერმე ესტუმროს კიდეც ...
-შენში ყოფილა პრობლემა, შიში და მე რა შუაში ვარ პატარა სვანო ალქაჯო?- ახვლედიანი ხასიათზე მოვიდა ხელები წვრილ წელზე მოხვია ტვილდიანს და უფრო აიკრა სხეულზე. მაშოს გააკანკალა,მაგრამ მაინც არ დანებდა, ძლიერად მიანარცხა კედელს და მთელი სხეულით აეკრო-ოოუ პატარავ..ასე ნუ მეთამაშებითქო ხომ გეუბნები არაა? არ შეიძლ..
-ჩშ... მე უკეთ ვიცი რა შეიძლება და რა არა... ახლა ისე ვარ გაღიზიანებული შეიძლება გადავიწვა და რამე დამამშვიდებელი მჭირდება თან სასწრაფოდ...რამე ისეთი ერთდროულად რომ მომადუნოს და შენი დანაშაულოც გამოისყიდოს- თითები მოუშვა და პერანგის საყელოში ჩააცურა, ყელზე შემოხვია და ტუჩები ყბის ქვეშ მიაკრო- რამეს ვერ მირჩევთ ურჩხულო? თუ ენა გადაყლაპეთ- კბილები მოსდო ყელზე ოდნავ, მერე ტუჩებსშორის მოიქცია კანი და მოქაჩა
-შენ საბოლოოდ გინდა გაანადგურო ჩემი ნერვლ-ჰუმორული სისტემა
-სამედიცინო ტერმინოლოგიის ათვისებას ცდილობ?
-ექიმის ქმრობას ვცდილობ- თავი უკან გადააწევია და ტუჩებზე დააცხრა- ევრიკაა... წამალი ვიპოვე- კოცნისას ამოიჩურჩულა და კოცნა გააღრმავა.
-იმ გოგოს არ ნახავ...
-რომ ვნახოო საიდან გაიგებ?
-ახვლედიანო სულ არ გეცოდები? რატომ გინდა იმ თემას შევეხოთ რაც გულს მირევს ,მაგრამ მაინც ერაფერს ვაკეთებ
-კარგი ჩემო ველურო სვანო ...
-რა კარგი... ეს მჩვენებითი დათანხმება რა იცი რაა
-ჩშ... ცუდად რომ ხდები ვერ ვიტან ხომ იცი არა? -ტუჩები ყელზე მიაკრა და მერე ჩაეხუტა- ხომ იცი რომ საყვარლები არ მყავს რა გაბრაზებს?
-საზიზღარი ბიჭი ხარ...იმით მამშიდებ რო შენს ყოფილ ვითომ შეყვარებულებს არ ხვდები ? დიდი შეღავათია
-რატომ მივდივართ ყოველი ქალის გამოჩენისას ამ თემამდე?მერე რატომ ვკამატობთ და რატომ მიწევს შენი შეკრული წარბების ყურება,როცა ღიმილი ამქვეყნად ყველაზე მეტად შენ გიხდება
-რატომ მიწევს შენი „ნაშების“ ურცხვი თავდასხმის ყურება, რატომ გყავს ამდენი ქალი და საერთოდ რატომ ვერ გეჩხუბები როცა ძალიან ვბრაზობ,რატომ მოქმედებს ეგ შენი საზიზღარი ღიმილი,თვალების ციმციმი და კმაყოფილი გამომეტყველება ჩემზე რატოოოომ
-იმიტომ რომ ამ ღიმილზე, თვალებზე და საერთოდ ამ ბიჭზე თავდავიწყებით ხარ შეყვარებული და უბრალოდ არ შეგიძლია სულელურ ამბავზე გაბრაზდე ,რადგან იცი რომ ერთადერთი ხარ ვისაც ჩემი გული და სული ეკუთნის.ყველაზე სუფთა რამ რაც კი ჩემ არსებაში არის შენია პატარავ,მარტო შენი - ტუჩებზე ნაზად ეამბორა და გაუღიმა,აი ისე მხოლოდ მას რომ შეუძლია და მხოლოდ მაშოს რომ უღიმის. ტვილდიანმა ხელები მოხვია და თავი მკერდზე მიადო.
-ძალიან მიყვარხარ ურჩხულო... -ჩუმად უთხრა და გაიტრუნა.
-გვრიტნიებოოო ...ჩვენ წასვლას ვაპირებთ და არ წამოხვალთ?- ანდრო შევიდა და გაიკრიჭა
-ამ უტვინოს ჩემნაირი გარეგნობა რატომ უნდა ჰქონდეს ღმერთო?
-მაშო მითხარი პროსტა უტვინო ვის აკადრა... მადლობელი უნდ აიყოს ჩემნაირი რომ არის
-ღმერთმა დამიფარა რომ შენნაირი არ ვარ...
-გეყოთ რა... მე სალოს და დათის გავყვები
-დათი აორთქლდა ...ასე რომ ვერ გაყვები. მე მიმყავხართ ორივენი- გიომ გაუღიმა და კარში გაატარა.
ფარჯიანი ისე წავიდა ნანკასკენ არც გაუხედავს. სახლში დაბრუნდა და რამდენიმე დღიან მზადებას შეუდგა. საკმაოდ ბევრი რამ ჰქონდა გასატვალისწინებელი ზუსტად რომ მომხდარიყო ყველაფერი.
ნანკა სახლში იყო, კნუტებისთვის ოთახი მოამზადა ყველა გიჟდებოდა მის ფისოებზე და სახლში სულ ვიღაც იყო მათ სანახავად. ყველა ერთს ამბობდა“ უსაყვარლესები არიან, ვინ გაჩუქა?“ ნანკა ძალიან ერთობოდა და სულ გაბადრული დადიოდა. მაშომ „ნანკა და 7 კნუტი“ შეარქვა და ფიფქიას შეცვლილი ვარიანტი ხართო ეუბნებოდა.
ქალბატონის დაბადების დღე ახლოვდებოდა. როგორც ყოველთვის გრანდიოზულ წვეულებას გეგმავდა. ყველას დაპატიჟებას აპირებდა ვისაც კი იცნობდა . გოგონები დახოცა სამზადისის განავლობაში.
-მოკლეედ ვიწყებთ
-მზად არის რესტორანი... ამინდი შესანიშნავი იქნება , სინოპტიკოსებს თუ დავუჯერებთ და მაგიდები ეზოში შადრევანთან გაიშლება. მრგვალი მაგიდები ,ყველაფერი იასამნისფერი და თეთრი ნაზავით. მენიუ შევათანხმეთ... ახვლედიანების კლუბიდან იქნება ბარმენი და სტუმრებს სხვადასხვა სასმელით გაუმასპინძლდება,შოუც იქნება. მომღერლების ჯგუფს სპეციალურად შენთვის გვითმობს დევდარიანი... და დიჯეიც შევითანხმეთ.
-მოკლედ იცეკვებ იმღერებ იგიჟებ და ყველა ძლის ატკიებამდე გაერთობი.
-მინიმუმ ორი დღე ვერ უნდა გამოვფხიზლდე..ვერც მე და ვერც სტუმრები...ფისუნიებოოო გესმიით?სახლში რო მოვალ თქვენ უნდა მომხედოოოთ ,თქვენს მეტი ვინ მყავს პატრონი...
-გაგიჯდაა....
-განაგრძეთ რა..
-რაღა გინდა სხვა
-ყველა დავპატიჟეთ უკვე? მხოლოდ ხვალინდელი დღე რჩება..ზეგ საღამოს უკვე რესტორანშ ვიქნებით
-დავპატიჟეთ ნანკა..
-ვაკო არ ჩამოვა? ლენკა იყო დაინტერესებული
-არ ვიცი...დიდხანს მიმდინარეობდა მოლაპარაკება და ვფიქრობ ჩამოვა ...
-მე ვფიქრობ რომ ონიანის დაპატიჟება კარგი იდეა არ იყო - მაშომ თქვა და ნანკაც გაჩერდა ,ფისო დასვა ძირს და ქალბატონს გახედა
-სხვათაშორის მე ეგ ბიჭი მიუხედავად ყველაფრისა მომწონს..და ვფიქრობ რომ პირადად ჩემთვის არაფერი დაუშავებია და რადგან თემო ჩემი მეგობარია ,მის ძმასთან არ მინდა ცუდი ურთიერთობა მქონდეს, საყვარელ ხატიზე ხო არაფერს ვამბობ... შეიძლება არც მოვიდეს,მაგრამ მე ჩემი მხრივ ნაბიჯი გადავდგი
-კარგი...როგორც გინდა მაგრამ მაინც ..
-ზუსტად ვიცი რომ შენი გიორგი არაფერს გააკეთებს, ონიანი კი იმდენად უზრდელი არ არის რომ დაბადების დღე ჩამაშხამოს..ეგ საკითხი დაიხურა!
-კარგი წავედით ჩვენ. ხვალ ლექციები გვაქ... შენ სახლში იქნები ხო?
-დიაახ. დილით სახლში. შემდეგ სპა პროცედურებს ვიწყებ. ხვალ რელაქსაციის დღე მაქვს. შემდეგ კაბას გადავხედავ იქნებ და არ მომეწონოს
-დამიჯერე იყო შემთხვევა რომ არ მოეწონა და წინა დღეს დამარბენინებდა შოპინგზე, მერე კი მაინც პირველი კაბა ჩაიცვა
-ანანო ყველაფერს ნუ აფრქვევ..ეგ ერთხელ მოხდა მხოლოდ
-ხოო?
-კარგი ორჯერ...მეტჯერ არ ყოფილა. ეგ ქორწილი იყო ..სადღაც რომ მივდიოდით
-კარგი წავედით ჩვენ... დაგირეკავთ მერე და მოგვიყევი როგორ გაატარებ დღეს
-დიდი სიამოვნებით შემოგიერთდდებოდი მაგრამ მაშოსი არ იყოს მეც სემინარები მაქვს
-ისე რა ხდება ხვალ შენც რატომ გაქვს სემინარები?
-რავი დამატებით დაგვიბარეს ლექტორებმა... რაღაც შეკრებაცაა და ..მოკლედ ვერ წამოვალ. ნახვამდიის - ანანომ უცებ აკოცა . მაშოც დაემშვიდობა და წავიდნენ. ქალბატონი ფილმს უყურებდა პოპკორნი რომ ამოიღო მუჭით ბათუ გაახსენდა, როგორ ისხდნენ მაგიდაზე და ბატი-ბუტს იჭერდნენ. სიცილი აუტყდა . და დიდიხანს კისკისებდა, მერე სიმღერა ჩართო და ცეკვა დაიწყო ,კნუტები არ მოასვენა ხან ერთს იყვანდა ხელში ხან მეორეს... კარზე ზარის ხმა რომ გაისმა უცებ გაჩერდა. სწრაფად გააღო,ეგონა ბათუ იქნებოდა ,მაგრამ მხოლოდ თაიგული დახვდა,იასამნების უზარმაზარი თაიგული . ირგვლივ მიმოიხედა მაგრამ არავინ იყო. სწრაფად აიღო და სახლშ შევიდა. ბარათი გახსნა და გული აუჩუყდა“ მართალი იყავი,ვერასდროს დაგიბრუნებ იმას რაც შენ მომეცი. შენი გულის მოგებასაც ვერ შევძლებ, ჩემი ნებით დაგკარგე და ნამდვილად იმსახურებ სიმშვიდეში ყოფნას. აღარ მინდა ჩემ გამო ცხოვრება აგერიოს, მაპატიე გთხოვ ... „ ეს დაულაგებელი წინადადება, სრულიად გულწრფელი ჩანდა. იმის მანიშნებელი იყო რომ ფარჯიანი დანებდა, იმის რომ მისი გრძნობა ნამდვილად არ იყო ძლიერი . ეს უბრალოდ დასასრული იყო ...
ამირეჯიბს სახე ცრემლებმა დაუღარა, იდგა იასამნებით ხელში და ხმასაც არ იღებდა, უბრალოდ ცრემლები სცვიოდა შეუჩერებელ ნაკადად. ..შუაღამით ჩაეძინა ხალიჩაზე დაწოლილს, ყვავილები ისევ გულზე ჰქონდა მიკრული და ხელს არ უშვებდა.
დილით თავი მოიწესრიგა და გეგმას მიჰყვა. მაქსიმალურად ცდილობდა სიამოვნების მიღებას თითოეული პროცედურიდან ,მაგრამ არ გამოდიოდა. ცარიელი იყო ბათუს გარეშე ... პარალელურად გოგონებს ესაუბრებოდა . საღამოს ვეღარ უკავშირდებოდა, ანერვიულდა როცა ბიჭებსაც ვერ დაუკავშირდა. უკვე სახლში იყო, ღამის 12 ხდებოდა კარზე ბრახუნის ხმა რომ გაისმა. სწრაფად გაიქცა და ზღურბლს მიღმა ფედაკარგული ,სახეწაშლილი სისხლიანი გიორგი რომ დაინახა ძალა გამოეცალა
-გიორგი... დაჭრილი ხარ?
-ნანკა... ბათუ -თქვა თუ არა აწითლებული თვალებიდან ცრემლები წარმოუვიდა. ამის გაგონება და წაბარბაცება ერთი იყო . მაშინვე საყელოში წვდა ახვლედიანს
-რა ჭირს ბათუს... სად არის ბათუ ...გიორგი ხმა ამოიღე -იმხელა ტკივილი და სასოწარკვეთილება ჩანდა მის ხმაში ახვლედიანი წამით გაჩერდა-წამიყვანე... მასთან წამიყვანე გესმის? წამიყვანე გიორგი- აღარც უსმენდა პირდაპირ მანქანისკენ გაიქცა და ჩაჯდა. ახვლედიანიც ისე სწრაფად ატარებდა ნანკას სანერვიულო დროსაც უმცირებდა. მანქანა ბოლოს სადღაც მინდორთან გააჩერა., არც კი დაუნახავს რა გზა გაიარეს ისე გადავიდა მანქანიდან. ბალახზე გაწოლილი ფარჯიანი რომ დაინახა საერთოდ გადაეკეტა გონება, სპორტული შარვლით და მაისურით, ფეხშიშველი,თმაარეული გარბოდა მინდორზე , სანამ მივიდოდა განწირული კიოდა ,რომ მიუახლოვდა მუხლებზე დაეცა ფარჯიანის დასისხლიანებული სხეულის დანახვამ გააგიჟა, თავი გვერდზე ჰქონდა გადაგდებული და არ სუნტქვადა
-ბათუ... ბათუ გაახილე თვალები .ბათუ გემუდარები ...გთხოვ...გევედრები ფარჯიანო არ მიმატოვო რა არ მიმატოვო ბათუ მოვკვდები, შენ თუ ვერ დაგინახავ შორიდან მაინც თუ ვერ დავინახავ შენ სახეს მოვკვდები ... ხომ მითხარი მიყვარხარო , ხომ მითხარი მინდა გაგაბედნიეროოო ასე აპირებ ... ბათუუ - სახეზე უსვამდა ხელებს და წართმეული ხმით ეჩურჩულებოდა, მერე მთელი სახე დაუკოცნა თან ეჩურჩულებოდა და გამოფხიზლებას თხოვდა . ალბათ რამდენიმე წუთი გავიდა, საერთოდ ვეღარ იღებდა ხმას, მოიკეცა და მის გვერდით დაწვა, თავი გულზე დაადო და რამდენიმე წამი დასჭირდა იმის გასააზრებლად რომ აჩქარებული გულისცემის ხმა ესმოდა, სანამ გამოფხიზლდებოდა მანამ გაიგო ფარჯიანის ბოხი ხმა
-დაბადების დღის საჩუქრად ბართლომე ფარჯიანის სიცოცხლეს მიიღებ? მთელ ჩემ არსებას და არასდროს გამიშვებ?
-ბათუუ ... ფარჯიანოოოო- თავი წამოწია უკვე წამომჯდარ ფარჯიანს უყურებდა და ზლუქუნებდა
-დაბადების დღეს გილოცავ ...
-ვერ გიტან...რომ იცოდე როგორ მეზიზღებიიი .ნამდვილი სატანა ხარ... საზიზღარო!- რამდენჯერმე გაარტყა ,უკვე ფეხზე იდგა და ხელებს უშენდა. მერე გაჩერდა რამდენიმე წამი უყურებდა ხელები ყელზე მოხვია - მიყვარხააარ , მიყვარხარ - თავისკენ მიიზიდა და ისეთივე გიჟური პირველი კოცნა მიიღო როგორიც თავად იყო.
ორი არანორმალური ,ერთმანეთზე შეყვარებული ახალგაზრდა... შუა მინდორში მანქანების ფარებით განათებულ ადგილას იდგენენ მეგობრების გარემოცვაში რომლებიც პირდაპირ ეთერში უყურებდნენ საოცრებას, წითელი საღებავებით მოსვრილ ბიჭს, დახეულ პერანგსა და მტვრიან შარვალში და გოგონას ,რომელიც მის მკავებში ცამალული საერთოდ აღარ ჩანდა.
-ვინაიდან უკვე დავასრულე სიცოცხლე, თავისუფლება და ახლა სრულიად შენ გეკუთნი შეგიძლია ნებისმიერი რამ მიბრძანო. თან იუბილარი ხარ და საერთოდ ქალღმერთი ხარ - ყურში უჩურჩულა და იქვე აკოცა
-როგორც კი ემოციებისგან გავთავისუფლდები, ჩემი გული თავის ადგილას დაბრუნდება, მშვიდად დაიწყებს ძგერას და სუნთქვასაც შევძლებ აუცილებლად გამახსენე რომ დაგახრჩო... კოცნით ,მანამ ამ გულქვა მაყურებლებს მოვიშორებ. რომელთაც სულ არ შევეცოდე ისე შემომიტყუეს ამ მახეში... და ჯანდაბა რატომ ვლაპარაკობ ამდენს, უბრალოდ ჩამეხუტე - უცებ მიაყოლა და მაგრად მოხვია ხელები ფარჯიანს.
ასე დაწყებული დაბადების დღე როგორ განვითარდებოდა წარმოდგენაც კი არ შეიძლება , ასე რომ უბრალოდ გეტყვით რომ ყველაფერი ჩვეულებრივ გიჟურად: ბევრი სიყვარულით, მხიარულებით გაგრძელდა....
თუმცა რაღაც ნაწილს მაინც მოგიყვებით, ყველაზე მნიშვნელოვან მომენტებს ამ დღიდან ...
სახლში გამთენიისას დაბრუნდნენ. ბათუმ წაიყვანა ...
ისეთი დაღლილი იყო მანქანიდან რომ გადავიდა ძლივს მილასლასებდა
-ჩემი მბრძანებელი ძალიან ვანერვიულე და დავღალე ხო?- უცებ აიყვანა ხელში ფარჯიანმა და ლოყაზე აკოცა
-საზიზღარი ხარ... - ხელები მოხვია და თავი მხარზე დაადო- მეძინება
-სიმართლე გითხრა საშინლად გამოიყურები ...
-შენ უფრო ცუდად გამოიყურები... ეს მაკიაჟი ვისი ნახელავია
-ჩვენი დიდი მსახიობის..ქალბატონი მიაა ყიფიანის
-მალე მოიშორე თორე ნაცემი მგონიხარ...
-საღებავები შენც მოგეცხო... იმდენჯერ შევუვარდით ერთმანეთს სააბაზანოში დრო ხომ არ არის ერთად შევიდეთ?
-მართალია მიგიღე უკვე საჩუქრად მაგრამ შენი სხეულის დაპატრონებას სხვა დროისთვის გადავდებ...პირველი მე შევალ..შენ ქვევით იბანავე - როგორც კი დასვა ძირს მაშინვე გვერდი აუარა და სააბაზანოში ელვის სისწრაფით შეიკეტა. ბათუც დაღლილი იყო ამიტომ სწრაფად მიიღო შხაპი , დასვრილი ტანსაცმელი ნაგვის ყუთში ჩაყარა და ზემოთ ავიდა. ქალბატონიც გამობრძანდა და გაუღიმა
-რატომ იცინი ასე მაცდურად
-გავიაზრე რომ ყველაზე კარგი საჩუქარი მივიღე ...
-შეგიძლია დამიკანონო კიდეც? ხელმოწერის გზით რომლის მიხედვითაც ჭირსა და ლხინში სიღარიბესა და სიმდიდრეში და კიდევ უამრავ მომენტში შენ გვერდით ყოფნა მომიწევს ...
-აშკარად გეძინება... და ეს ხელის თხოვნა არ არის
-კარგი რა... გინდა შენი საყვარელი გავხდე? გამორიცხულია
-როგორ არ იღლები ფარჯიანოო ? სულ როგორ შეგიძლია სისულელეების კეთება და თქმა - საბანი გადაწია ხელი ჩაკიდა ბატუს და ისიც თან გაიყოლა-ახლა გაჩუმდები ,რამდენიმე საათი ჩემი ჭკუიდან გადაყვანას შეწყვეტ ,ჩამეხუტები და გამოძინების საშუალებას მომცემ ,თორემ ჩემი სხეული ამდენ ემოციას ვერ გაუძლებს და მოვკვდები
-კარგი არ გვინდა დრამატიზება... დავიძინოთ- ხელები მოხვია და თავისკენ შეაბრუნა- ასე დაძნება აშკარად სჯობს- თმაში ხელი შეუცურა და ტუჩები დაუკოცნა- ორი წელი როგორ გავუძელი
-რას...-კოცნისას ამოიკრუტუნა და თთები მკერდიდან ყელზე გადაიტანა
-ამ ტუჩების გემო რომ ვერ გავიგე ...
-აღსარების დილას ნუ მოვაწყობთ..იმდნეი კითხვა მაქვს კიდევ ვერ დავიძინებთ ეგრე- უცებ მოშორდა თავი მკერდზე დაადო და თვალები დახუჭა-ტკბილი ძილი შოკოლადო
....
12 საათი იყო რომ გაეღვიძა , თვალების გახელამდე რამდენჯერმე გაიმეორა“ოღონდ სიზმარი არ იყოს“ მერე ტუჩები რომ დაუკოცნა ფარჯიანმა ამოიკრუტუნა და თვალები გაახილა- აშკარად არ დამსიზმრებია ხო?
-ვიცი რომ ხშირად გესიზმრები ...მაგრამ ამჯერად ცხადი იყო. კიდევ ერთხელ გილოცავთ დაბადების დღეს ქალბატონო ამილახვარო
-იმედია მხოლოდ დაბადების დღის ერთჯერად საჩუქარი არ არის და ხვალაც იგივენაირად დაიწყება დილა
-გამორიცხულია... მაგაზე არც კი იფიქრო. ვერ ვიტან ერთფეროვნებას
-ოდესმე ჩემი გულის გასკდომაზე მუშაობას შეეშვები?
-სულ მთლიანად ვერ დავკარგავ საკუთარ თავს...
-ასე რომ მელაპარაკები ცუდად ვხდები
-ვიციი...მაგრამ განგებ არ ვაკეთებ -ხელი წელზე მოხვია და თავისკენ მიიზიდა-ჯერ არსად გვეჩქარება და ნუ გარბიხარ შორს -ტუჩები ლოყაზე მიაკრა შემდეგ კი ტუჩის კუთხეში აკოცა - დღეს 22 წლის ხდები ხომ ასეა? ე.ი ოქროს დაბადების დღე გაქვს მე კი ოქროს საჩუქარი ნამდვილად არ მომიცია
-მართალია შენ შოკოლადი ხარ... ოქრო ნამდვილად არა ,თუმცა ოქროს სამკაულებს ვერ ვიტან და ტყუილად ნუ გაირჯები ... ახლა კი უნდა მოვემზადო თორემ რამე გამომრჩება - უცებ დაუსხლტა ხელიდან და ტვალდებდაწვრილებულმა დახედა- შენ არ აპირებ სახლში წასვლას და მომზადებას?
-მაგდებ?
-სულ ნუ მოშორდები მაგ საწოლს თუ გინდა
-დიდი მადლობა..მე ძილს განვაგრძობ შენის ნებართვით
-როგორც გინდა- გაიცინა და სააბაზანში შევიდა. მერე ქვემოთ ჩავიდა სამზარეულოში საუზმე დახვდა ის ის იყო გაოცებისგან ყბა ჩამოუვარდა ბათუ ზურგიდან აეკრო
-ვერ დავიძინე... ერთად ვისაუზმოთ..ნუ საუზმე თუ ჰქვია უკვე 2 საათი ხდება
-როგორ...იქ არ დაგტოვე? საწოლში..
-სანამ გაიღვიძებდი მანამ გავამზადე ... დილას ვერ ვიძინებ ხომ იცი
-ვარდი გააჩინე?- ლარნაკში ჩადებული წითელი ვარდი აიღო და სურნელი შეიგრძნო -საოცარი სურნელი აქვს
-მეგონა იასამნის სურნელი მოგწონდა
-ხო ,მაგრამ ვარდსაც ვერაფერს ვუწუნებ... ჩემი კნუტები მოდიააან- მიყოლებით შევიდნენ სამზარეულოსი და თავინთ ჯამებთან დადგნენ-რა ჭკვიანები ხართ ფუმფულებოოო...გშიათ ხო? არ გაჭამათ ბათუმ? ჩემი ლამაზებიიი
-ესენი არ უნდა მეყიდა...
-რატოო
-ჩემზე მეტ ყურადრებას ამათ აქცევ მე კი ამას ვერ ავიტან- მუცელზე მოხვია ხელები და წამში დაისვა მუხლებზე-რომელ საათზე უნდა ვიყოთ რესტორანში?
-საღამოს... მანამდე დრო გვაქ საკმაოდ -კომფორტულად მოკალათდდა, ხელები მოხვია და აკოცა -მართლა შოკოლადის ბიჭი ხარ ... იმაზე ტკბილი ვიდრე ოდესმე წარმოვიდგენდი
-არც კი მალავ რომ წარმოიდგენდი ?
-ოო მე ისეთებს წარმოვიდგენდი შეიძლება გარყვნილებაშიც დამდო ბრალი რომ იცოდე
-ნუ მაშინებ...არაფერი დამიშაო
-შევეცდები - სიცილში აჰყვა და თავი მხარზე დაადო- კიდე არ ვარ მე ბოლომდე გამოფხიზლებული.არაადექვატურად ვაზროვნებ
-ვჭამოთ და გონება გაგეხსნება- თავად მიუტანა ლუკმა ჩანგლით და მერე თვითონ ჭამა-აი ჩანგალი და მიირთვი
-გიორგის მოვკლავ... ის ცრემლები როგორ მოახერხა
-წვეთების საშუალებით...
-იმდენად დამაჯერებელი იყო ,ისეთი გამომეტყველება ჰქონდა ლამის მოვკვდი
-ბოლოჯერ განერვიულე გუშინ..სიმბოლურად
-შენი სიმბოლური გამოსვლები ...
...
ბათუ სახლში იყო რომ მომზადებულიყო , ნანკამაც ჩაიცვა , თმა და მაკიაჟი გაიკეთა. ჩქარობდა, პირველად არ ადარდებდა როგორ იქნებოდა, ისედაც ბედნიერი იყო, სრულყოფილებას გრძნობდა. ბათუ რომ მივიდა იმ წამსვე გავიდა ოთახიდან და კიბეს დაუყვა
-ნამდვილად შენ ხარ? ჩემი ალქაჯი სად გადამალე
-შენც კარგად გამოიყურები
-არაა საყვარელო შენ კარგად არ გამოიყურები ...შენ არაცვეულებრივი ხარ და მხოლოდ მე მეკუთნი ,ჩემი ხარ ნან- ტუჩები დაუკოცნა და მერე გვერდით გადგა-გთხოვთ ქალბატონოო
რესტორანში რომ შევიდნენ უკვე ეზოში იყვნენ სტუმრები. მეგობრებმა კი იცოდნენ მათი ამბავი, ყველაფრის თვითმხილველები იყვნენ აი დანარჩენი სტუმრები კი შოკირებულები იყვნენ. მათ შორის ეკა და კახაც. ყველა ულოცავდა, ბათუ ბიჭებთან წავიდა და თავისულად საუბრის უფლება მისცა ქალბატონს.
-მეგონა მოგვკლავდა
-შენ გემუქრებოდა..მაგრამ მერე დამშვიდდა.
-მაინც რამ მოგაფიქრა ... ნამდვილი საოცრება იყო
-საოცრება კი არა გული ამიჩუყდა ცოტა რომ დაგეგვიანა ალბათ მე წამოგაგდებდი ფეხზე
-ეს გოგო გამაგიჟებს მთელი თბილისი ჰყავს დაპატიჟებული... ეს ჟურნალისტები კიდე რას აკეთებენ აქ - მაშო უკმაყოფილო იყო - თუცა რა მნიშვნელობა აქ როგორც იქნა ბედნიერია და ბოლომდე ასხივებს -თუმცა კი მეშინია ეიფორია რომ დასრულდება მე და შენ კარგი დღე არ დაგვადგება ურჩხულო
-ჩემი სვანის ქალბატონი შეშინდა?
-შენი სვანის ქალბატონს ეს საღამოც ძალიან აფიქრებს
-ონიანი რომ დაპატიჟა ნანკამ იმიტომ?
-საიდან იცი?
-თემო და ხატია აქ არიან...ის კი ვგონებ მოსვლას არ გეგმავს
-არ მოვა- ბათუმ დარწმუნებით თქვა და ნანკას გახედა - დროა მისი თავისუფლება შევზღუდო ..მე წავედი ,წარმატება მისურვეთ
-რაში წარმატება-მაშომ და ანანომ ვერაფერი გაიეგეს ტყუპებმა კი თვალი ჩაუკრეს მიმავალ ფარჯიანს- რას აპირებს?
-ნახავთ...მალე
-რაღაც არ ვიცით და ეს არ მომწონს
-ცუდი არაფერი მოხდება დამიჯერე... უბრალოდ ბატუ კიდევ ერთხელ გააოცებს ნანკას
-რით ვერ მშვიდდებიან რა...
-ნანკა და ბათუ? სიმშვიდე? ორი უკიდურესობააა
ბათუ და ნანკა ცეკვავდნენ სხვა წყვილებს შორის . საოცარი სანახაობა იყო მათი ცქერა.
-ბათუუ
-ხოო
-ასე რატომ მიყურებ?
-როგორ
-ისე თითქოს რაღაც გაწუხებს... რამე მოხდა? მართალია ჩემი დაბადების დღეა მაგრამ თუ რამე პრობლემაა შეგიძლია მითხრა ,მე ზედმეტად ბედნიერიც ვარ ასე რომ ვერაფერი ჩამაშხამებს დღეს
-გეტყვი აუცილებლად... თან დღესვე სანამ 12 საათი გახდება
-რა მნიშვნელობა აქვს... წამები რჩება და ჩემი დაბადების დღეც დასრულდება
-ძალიან მნიშვნელოვანია
-იმედია იმის თქმას არ აპირებ რომ ეს ყველაფერი 24 საათიანი ნეტარება იყო და დასრულდება... ყველა რატომ ჩერდება?- ირგვლივ მიმოიხედა და მიხვდა რომ ყველა მათ უყურებდა. ბათუს რომ გახედა სუნთქვა შეეკრა ფარჯიანი მის წინ მუხლზე იდგა ხელში ბრილიანტის ბეჭდით
-აწ უკვე შენ საკუთრებაში მყოფი შოკოლადის ბიჭი ,გთხოვ ჩემი კანონიერი ,სრულუფლებიანი და ერთადერთი მესაკუთრე გახდე. რათა რეალობად იქცეს შენი გარყვნილი სიზმრები და ფრთა შეისხას ყველა შენმა სურვილმა, უმწიკლო თუ ვულგარულმა .რათა ჩემ საწყალ ძმაკაცებს არ დავემსგავსო საყვარელი ქალების სურვილით რომ კვდებიან და ეს ცალმხრივი საკუთრება ორმხრივი გახდეს
ნანკა გაოცებული უყურებდა, მერე მისი სიტყვები რომ მოისმინა სიცილი აუტყდა. რამდენიმე წუთი გაუჩერებლად იცინოდა.მერე ისეთი სერიოზული გამომეტყველება მიიღო როგორიც ბათუს ჰქონდა
-თანახმა ვარ ვიყო ერთადერთი შენი კანონიერი მესაკუთრე, ავასრულო ყველა ჩემი ოცნება, შენი გიჟური აზრების განხორციელებაზეც არ ვიტყვი უარს ,ყველა შენ იდეას განვახორციელებ და მხოლოდ შენი ... შენი ვიქნები -ისე საუბრობდნენ მეეჭვება ვინმეს გაეგო .შორიდან ჩანდა მუხლზე მდგომი ფარჯიანი და ამირეჯიბი სერიოზული გამომეტყველებებით რამდნეიმე წუთიანი „სერიოზული“ საუბრის შემდეგ ბეჭედი რომ მოარგო და ოვაციების დროს ყველა ხელში ატაცებას კოცნას ..ბოლო ხმაზე დაყვირებულ“მიყვარხარს“ ელოდა . ფარჯიანი რომ შებრუნდა მეორე ბოლოში მდგომ გიორგის გახედა და რაღაც ანიშნა ,შემდეგ მეორე მხარეს შებრუნდა ანდროსთანაც იგივე გაიმეორა და ერთი წყვილის ხვევნა კოცნის ნაცვლად ყველა უყურებდა ტყუპები როგორ თხოვდნენ ხელს საყვარელ ქალებს. ანანო და მაშო უფრო გაოცებულები იყვნენ ვიდრე ნანკა ოდესმე ... ამირეჯიბი სანამ კივილს დაიწყებდა მანამ მოხვია ხელი ფარჯიანმა და ტუჩები დაუკოცნა. იმათ ვინღა აქცევდა ყურადღებას ყველა ანანოს და მაშოს პასუხს ელოდა. თუმცა რაღა ლოდინი, წამით შოკი გადალახეს და ორივემ ერთდროულად დაიყვირა „თანახმა ვარ“ ასე იდგა სამი წყვილი ,გიჟ ოჯახს შორის, მათი გაოცებაც მოახერხეს და დაამტკიცეს რომ „საგიჟეთის“ სასახელო წევრები იყვნენ.


ჩემი ერთ-ერთი ფავორიტი ისტორია "ისინიდან"