ორსართულიანი სტანდარტული სახლი შიგნიდან კომფორტული..ჩემი ოთახში წამში ვიპოვე იქ დიდი თეთრი როიალი იდგა..მისი ჟღერადობა შევამოწმე...შემდეგ ტანსაცმელი ამოვალაგე და კარადაში შევალაგე..მგზავრობისგან დაღლილი ქვემოთ ჩავფრატუნდი და მაგიდასთან დავჯექი..
-ოჰ რაო ქალბატონო ამოალაგე უკვე? გამიცინა თინამ.
-ხოო წავიზმუე და ჩემს ხელზე თავი ჩამოვდე..
-რაგჭირს?
-არვიცი,აქ იმიტომ წამოვედი,რომ დასვენება მჭირდებოდა მერე კი გამახსენდა,რომ ცურვა არვიცი...და ხო ხვდები ეს ჩემთვის არაბუნებრივია.
-მერე რა..რუჯი მიიღე ოღონდ დამცავი კრემის წასმა არდაგავიწყდეს ხომ იცი,ისეთი თეთრი ხარ სულ იწვები ბავშვობიდან მზრუნველად ჩამომისვა თმებზე ხელი..
-ნანი და გიორგი სად არიან?
-ხო მაგაზე გამახსენდა...გიორგის დაურეკეს და სასწრაფო შეხვედრები დაუნიშნეს საწყალ კაცს ერთი დღე ვერ დაუსვენია თბილისსში გაბრუნდა და ნანიც გაყვა.
-ანუ მარტო მე შენ გუჯა დათა და ლოკი დავრჩით?
-ხოო.
-მაინც გავერთობით გავიცინე და კარზე ზარის ხმის გამო გასაღებად წავედი...კარი გავაღე და თინას ხელა ქალი იდგა ცოტა ჩაპუტკუნებული და მიღიმოდა.
-გამარჯობათ..ვუთხარი.
-გამარჯობა გენაცვალე,თქვენი მეზობელი ვარ და მინდა გაგეცნოთ..
-დიახ რათქმაუნდა შემობრძანდით ვუთხარი და სახლში შემოვიპატიჟე...მან კი ფეხსაცმლის გახდა დაიწყო.
-ღმერთოჩემო ეს საჭირო არარის ხელები ავიქნიე და გაოცებისგან რამის პირიდავაღე პირველად ვნახე ასეთი რაღაც..გაგონილი მქონდა,მაგრამ რეალურად არ მენახა.
-კარგი შვილო..-მე ეთერი ვარ.
-მარიამი..გავუღიმე და სასტუმრო ოთახში შევიპატიჟე.
-ვინ არის? სამზარეულოდან თინა გამოვიდა.
-ჩვენი მეზობელი..ეთერი დეიდა გავიცინე და მივუბრუნდი.
-ყავას მოგიდუღებთ მანამდე ტკბილეული მიირთვით კარადა გამოვაღე და რაც ვიპოვე ყველაფერი მაგიდაზე დავდე.
-რა კარგი გოგონახარ..-დიდი მადლობა-მითხრა
და გამიღიმა..
-მარიამ წადი შენ იმეცადინე მე მოვუმზადებ ყავას და ცოტას ვიჭორავებთ კიდეც...მითხრა თინამ მეც თავი დავუქნიე და ოთახში ავირბინე...როიალს მივუჯექი და ნაწარმოების გარჩევას შევუდექი..
-რა ლამაზი გოგონა..-თქვენი შვილია? კითხა ეთერიმ თინას და ყავაც მოსვა..
-არა,მარიამის მამა,რომ პატარა იყო მათ ოჯახში ძიძად ვმუშაობდი და მამამისი მე გავზარდე მერეკი გიორგიმ ცოლი მოიყვანა ნანი..და მარიამიც გაჩნდა ამიტომაც ახლა ამ ოჯახის დიასახლისი ვარ..
-რა კარგია..თბილისელები ხართ ალბათ.
-დიახ..
ამ დროს მარიამის დაკრული გაისმა სახლში და ეთერის თვალები გაუნათდა..
-მიყვარს ბეთჰოვენი..ვინ უკრავს?
-მარიამი..ბავშვობიდან გიჟდება დაკვრაზე.
-მართლა? მე სკოლაში მუსიკას ვასწავლი..და ათას მოსწავლეს გაუვლია ჩემს ხელში,მაგრამ ასეთი ჯერ არავინ მინახავს..
-დიახ,ბევრს მუშაობს თავისთავზე.
-მარტო მუშაობა ვერ უშველიდა აშკარად ტალანტიაქვს.
-დიდი მადლობა..
-იცით დიდი სიამოვნებით ავიყვანდი თანაშემწედ სკოლაში..იქნებ დაუძახოთ ჯერ სკოლა არ დასრულებულა და იქნებ რამენაირად მოვაგვაროთ ეს საქმე.
-ძალიან კარგი აზრია ქალბატონო ეთერი..შესაფერისი დროა მას ახლა ნამდვილად სჭირდება განტვირთვა.
-მარიამ!!! მომესმა თინას ძახილი მეც ავდექი და ქვემოთ ჩავედი.
-ჰოო
-იცი ქალბატონ ეთერის შენთან წინადადება აქვს.
-მართლა? გისმენთ..
-იცი მე მუსიკის მასწავლებელი ვარ ქობულეთის N1 საჯარო სკოლაში და მინდა ჩემს თანაშემწედ აგიყვანო..ბავშვებს დაკვრას ვასწავლი და კარგი იქნება თუ დაწყებით კლასებში დამეხმარები..
-დიახ,დიახ რათქმაუნდა..ისემომეწონა ეს იდეა სიხარულისგან მეცხრე ცაზე ავფრინდი..

ონიანების ოჯახი:
უფროსუ დიასახლისი დივანზე იჯდა და მის პატარა გოგონას თმებზ უწნავდა..
-თამაზ ვერც კი წარმოიდგენ ჩევნს მეზობლად რა მდიდარი და კარგი ოჯახი დასახლდა..
ბატონი თამაზი ნარდს თამაშობდა თავის უფროს ბიჭთან ლევანთან..
-ვინ არიან?იკითხა ლევანიმ.
-ვინ და ერთი ბიზნესმენის ოჯახია გიორგი ჭავჭავაძის..ეთერმა მითხრა ისეთი კარგი ოჯახია მეტი რო არ შეიძლებაო..შუა ლაპარაკის დროს სახლის კარი გაიღო და ოთახში გეგა შემოვიდა..ოჯახის შუათანა წევრი.
-გშია დედიკო? მზრუნველად კითხა შვისლ.
-აჰამ! უთხრა და მაგიდაზე დაჯდა..
-ხოდა რას ვამბობდი..განაგრძო დედამ..ისეთი სახლ-კარი,ისეთი განათლება,ისეთი დიდება მეტი,რომ არ შეიძლება თან ეთერიმ მითხრა ისეთი არაჩვეულებრივი გოგონა ყავთ სულ მთლად ანგელოზიაო..როიალზე ისე კარგად უკრავს და ისე ლამაზად მღერის ყინულსაც კი გაათბობს..გეგამ დედის შედარებაზე ჩაიცინა.
-რაგაცინებს? ის გოგო შენნაირად 24 საათი გარეთ კიარ ხეტიალობს..სწავლობს და შენწარმოიდგინე ბალერინაა.
-მოიცადეთ...საერთოდ რაზე ლაპარაკობთ? იმითხა დაბნეულმა გეგამ და წვენი მოსვა.
-რაზე და მეზობლად ერთი კარგი ოჯახი დასახლდა ეთერამ შეამოწმა უკვე და დიაგნოზიც დასვა შეამოკლა ლევანიმ და თქვა.
-დეიდა,ლევანი! ეთერი დეიდა!
-ხო ეთერი დეიდამ!
-აჰაა.
-რა აჰაა?! ის გოგო ნამდვილი ანგელოზია შენ კიდე ვირი! ნეტა მეც მყავდეს ეგეთი შვილი! ძალით გამოიწვია დიასახლისმა თავისი შვილი.
-ჰაჰ ანგელოზი?! ირონიულად ჩაილაპარაკა გეგამ..-მაშინ როგორც წესია ისე დავხვდეთ მას ჯოჯოხეთში-გაიცინა და ბოროტული გეგმები გაივლო თავში.
-ნუ ხარ შენ ცინიკოსი!
-არა როგორ გრკადრება ხელები აიქნია გეგამ..ტანზემოთ შიშველი იყო ქვემოთ კი ბრიჯები ეცვა..მაისური მხარზე გადაიგდო და კარისკენ წავიდა.
-სანაპიროზე ვიქნები თქვა და კარი გაიკეტა.

ჭავჭავაძეებთან:
იუბკა ჩავიცვი თმა ავიწიე და ზემოდან კუპალნიკზე თეთრი პერანგი შემოვიცვი..
-თინი სანაპიროზე გავივლი..მივაძახე და კარი გავიკეტე..სანაპიროსკენ ავიღე გეზი როცა ჩიხში ტანზემოთ შიშველი ბიჭი შემეფეთა..გვერდი ავუარე მან კი გაიცინა და დამიძახა.
-მოიცადეთ.
-დიახ?
-ასეთ გოგოს მარტო რრაგინდა?
-უკაცრავად?
-კაი არაფერი ბავშვი ხარ კერ.
-იცი რას გეტყცით? ჯერ მაისური ჩაიცვით და მერე ისე განსაზღვრეთ მე ბავშვი ვარ თუ არა!
-რატომ? ჩემი სიშიშვლე გაწუხებთ?
-არარის აუცილებელი საზოგადოების თავშეყრის ადგილას ტანზემოთ შიშველი მოძრაობდეთ..ხალხს უმიზეზოდ აჩერებდეთ და ძვირფას დროს უაზრო ლაპარაკებში ახარჯვინებდეთ.
-შენ კი ზედმეტად ენა ჭარტალა ხარ!
-რა ვარ? რა ჭარტალა? თვალები გაკვირვებისგან გავადიდე.
-რაიყო თბილისიდან ჩამოხვედი და გაკვირვებულიხარ სოფელიც რო არსებობს “მილედი”?
-არასწორად გამიგეთ.
-კაი კაი დაიკიდე! ხელი აიქნია ბიჭმა. დავიკიდო? ეს რა საქციელია? აქ დასაკიდებელი საერთოდ არაფერი არარის? ესეც არმყავდეს კინოვარსკვლავი!
გაბრაზებული მოვტრიალდი და სახლში გამოვბრუნდი!არც სანაპირო მინდა და არც არაფერი! სახლში შევვარდი და კარი მივიჯახუნე!
-მარიამ? თინა გამოვიდა..დათა საუზმობდა ეხლა გაეღვიძა.
-მეძინება არაფერი მკითხოთ ოთახში ავირბინე და წამოვწექი..კარი დათამ გააღო და შემოვიდა.
-რამოხდა.
-არაფერი.
-კარგი რა!
-დათა უცნაური ვარ?
-საიდან მოაფორთხიალე?
-არვიცი,უბრალოდ ზედმეტად დიდი წარმოდგენამაქვს ჩემსთავზე?
-ეგ ვინ გითხრა?
-არავინ უბრალოდ ხანდახან ისე მექცევიან თითქოს უცოდველი ვიყო..ასეთი არვარ მეც მათნაირი ვარ ჩვეულებრივი.
-მარიამ შენ უბრალოდ ზედმეტად გადატვირთული ხარ და ვერ ხვდები,რომ სამყარო იცვლება.
-შეიძლება..უბრალოდ მინდა,რომ ჩვეულებრივი თინეიჯერი ვიყო.
-ხოდა იყავი! წამო ზღვაზე.
-ამწამს შემოვტრიალდი სანაპიროდან.
-მერე რა..
-კაი ხო..საწოლიდან ავდექი და ისევ ქვემოთ ჩავედით..
სახლიდან გავედით და საბედნიეროდ არავინ შემხვედრია..სანაპიროზე გასულს ბიჭების ჯგუფი მომხვდა თვალში..მათშორის ის ბიჭიც იყო..ერთი ამათვალიერა თვალი ჩამიკრა და გამიღიმა..დათა მომიტრიალდა..
-წვენებს ვიყიდი და დავჯდეთ სანაპიროზე..
-კარგი..ვუთხარი და წავიდა.
იქ ველოდებოდი სანამ მაღაზიასთან მივიდოდა რომელიც სანაპიროზე იყო ოღონდ ცოტა დაშორებული ჩვენგან.
-ოჰო პრინცმა პრინცესა მიატოვა? ახლა ჩემს წინ იდგა ატუზული.
-სახელი მაქვს! მეც და მასაც.
-ო,მართლა მაპატიეთ თქვენო აღმატებულებავ..
-ასე ნუ მომმართავ..ადამიანებზე გაბრაზება არშემეძლო და ახლაც სრულიად უცხო ადამიანისგან ეს ყველაფერი მწყინდა და ეს იმიტომ,რომ ვერვიტანდი,როდესაც ასე მექცეოდნენ..დამცინავად.
-მაშინ სახელი მითხარი.
-მ-მარიამი.
-მარიამ იცი,რომ ცხვირიდან სისხლი მოგდის?
-რა? ხელი დავიდე და გასისხლიანებული იყო..ჯანდაბა მზეზე სულ ასე მემართება..ნიკაპზე ხელი მომადო და თავი ზემოთ ამაწევინა..ხელსახოცი ამოიღო და სისხლი მომწინდა.
-წამოდი ჩრდილში..მითხრა და წინ წავიდა..მეც წავყევი..
ცოტახანში სისხლისდენა შეწყდა..
-მარიამ! დათას ნანერვიულები ხმა მომესმა..
-დათა.
-იცი რამდენი გეძებე?
-ბოდიში უბრალოდ ჩემი კაპილარები ხო იცი..
-ეს ვინარის? დათამ იმ ბიჭზე მიმანიშნა...დავფიქრდი და მისი სახელი არც მე ვიცოდი.
დათა მიუახლოვდა და ხელი გაუწოდა.
-დათა ჭავჭავაძე..მარიამის ბიძაშვილი..მადლობა დახმარებისთვის.
-გეგა ონიანი.
-სასიამოვნოა.
ხელი ჩამოართვეს ერთმანეთს და გეგამ მე გადმომხედა.
-თქვენის ნებართვით თავი დამიკრა და ისევ ბიჭების ჯგუფს შეუერთდა.
-ეს რაიყო? დათამ გაკვირვებით მითხრა.
-რა რაიყო?
-თავის დაკვრა და ა.შ
-გრძელი ამბავია.
-წამოდი ვიცუროთ..
-ვიცუროთ?
-ხო რაიყო.
-ალბათ იგულისხმე,რომ შენ იცურო.
-რატომ?
-იმიტომ,რომ მე ცურვა არვიცი!
-გოგო როგორ ვერ ისწავლე?
-რავიცი აბა.
-წამო მუცლამდე შემო.
-ეგრე კიბატონო.
იუბკა გავიხადე პერანგიც მივაყოლე და ზღვისკენ წავედი..წყალი ხელით მოვსინჯე..ნორმალური იყო..ბევრი ტურისტიც არიყო ჯერ..
დათამ ხელი მომკიდა და წყალში ჩავედი..
-კაი წყალია ხო?
-კიი.
სანაპიროსკენ ავიხედე და დავინახე როგორ მიყურებდა გეგა და თან იცინოდა..
-მარუსააა..ასე რო იძახდა ესეიგი რაღაც უნდოდა.
-რახდება დათა.
-გეხვეწები ღრმაში გავალ.
-მიდი კაცო მე ავალ..
-კარგი..მალე მოვალ.
-კარგი.
დათა წავიდა და ცოტახანი დარჩენა გადავწყვიტე..გეგა ზღვისკენ დაიძრა და ჩემგან ძალიან ახლოს ჩავიდა..სხვა ბიჭებიც ჩამოყვნენ..
თავი უხერხულად ვიგრძენი და ცოტა უკან დავიხიე..ფეხებით ცოტა მოშორებით გავედი და წყლიდან ამოვედი..პირსახოცი შემოვიხვიე და მათ ვუყურებდი..ისინი ისეთი თავისუფლები იყვნენ ყველანაირი ვალდებულებებისგან და პასუხისმგებლობებისგან,მათი შემშურდა კიდევაც...უზომოდ მომინდა ღრმაში გასვლა და მათ ნაირად ცურვა..დათას მობილური აწკრიალდა და მეც დავუყვირე,მაგრამ ზედმეტად შორს იყო ამიტომ ვუპასუხე.
-დიახ?
-გამარჯობა ბატონ დავით ჭავჭავაძეს სთხოვეთ თუ შეიძლება.
-იცით ის გასულია ახლა..შემიძლია მოგვიანებით გადავცე.
-გადაეცით,რომ ოფისში სასწრაფოდ მოვიდეს.
-კარგით.
მობილური გავთიშე და დათას კიდევ ერთხელ დავუყვირე ეტყობა ამოსვლას აპირებდა ვაჟბატონი და ახლოს იყო.
-ხო მარიამ!
-ამოდი!
-მაცადე მოვდივარ.
-კარგი.
დათს ვუთხარი და სახლში გავბრუნდით სასწრაფოდ ავიდა ოთახში და ნივთები ჩაალაგა მე კიდევ საწყალი სახით ვუყურებდი.
-რაიყო სამუდამოდ კიარმივდივარ გაიცინა და ჩემოდანი ძირს დადო.
-აქ რაუნდა ვაკეთო შენს გარეშე.
-რავი ათასი საქმეა.
-ძაან სახუმაროა.
დათას დავემშვიდობეთ და თბილისში გავაცილეთ მე კიდე ეზოში მოწყვეტით დავეცი.

პ.ს ესეც მეორე თავი კომენტარებში ველი შეფასებებს ❤️