რამდენჯერმე დარეკა ზარი,კარი არავინ გაუღო.იმას თუ გავითვალისწინებ რომ დილის ექვსი საათი იყო არცაა გასაკვირი,ცოტა ხანში კი გაისმა ფეხის ხმა კარს უკან.მალე კი ხალატსჰი გამოწყობილმა 50 წლამდე ქალმა გადაუღო,თან ბუტბუტებდა საყვარლად.
-ამ გაუთენებელში ვინ მოვიდა...რომელ უტვინოს მოუვიდა თავში აზრად ამ გაუთენებელში აქ მოსვლა და კარის ჩამოხსნა..._კარი გააღო და ერთ ადგილას გაშეშდა,წინ მდგომი ქალი ფეხიდან აათვალიერა და სახის ნაკვთებთან შეჩერდა უფრო გრმად და დაკვირვებით შეათვალიერა,გოგო ყურებამდე იღიმებოდა,ქალმა ამოიცნო მისი პატარა გოგოს რომელიც უკვე დაქალებულიყო.იმდენად გალამაზებული იყო დედამ ძლივს იცნო,და სიხარულის ცრემლებით ატირდა.ლიზას ამაზე გაეღიმა.ჩემოდანს ხელი გაუშვა და მთელი ძალით მოეხვია.
-როგორ ხარ...დედა?!
-ლიზა...ჩემო პატარა გოგო ეს ნამდვილად შენ ხარ?_კიდე უფრო ატირდა ქალი,ლიზაც უფრო მეტად მიეკრა დედას.შინ ასე შევიდნენ,იქ კი მოახერხა დაეწყნარებინა.ამასობაში აარონიც ამოვიდა.დამშვიდებული ქალბატონი ქეთინო კარებისკენ გაემართა მანამდე კი ლიზიმ კარადები და მაცივარი დაზვერა რადგან მოშიებული იყო.
-გამარჯობათ ქალბათონო ქეთინო მე აარონი ვარ ლიზას მეგობარი და ამ ჯამადაც მასთან ერთად ვარ ეს პათარა სუვენირები თქვენ საჩუქრად._კარები გააღო თუ არა მაშინვე მიესალმა და თავი წარუდგინა სახეზე მომხიბვლელი ღიმილი დასთამაშებდა.აარონმა ამ ხნის მანძილზე ქარტული კი ისწავლა მაგრამ ჩქარა საუბარი და აზრის სწრაფად გამოტანა ცოტა უჭირდა.ხელში მოზრდილი ჩანთა მიაწოდა.ამ დროს კი ლიზამ გამოიხედა რომელლიც გამწარებული ილუკმებოდა.აარონმა რო შეხედა სიცილი დაიწყო.
-მაგ ბავშურ ქცევებს ვერ ეჩვევი არა?იმედია ამჯერად თებშზე მაინც გადმოიღე._სახლში შევიდა ბიჭიც.
-აუ კაი რა აქ მაინც შეეშვი ჩემს გაზრდას და მშობლობას._ჩაილუღლუღა პირგამოტენილმა ლიზამ და ტუჩები საყვარლად ააცმაცუნა.
-ძალიან საყვარლად კამათობთ._ამ სიტყვებიტ ახალგაზრდების ყურადგება მიიქცია.
-დიდი ბოდიშით ქალბატონო....
-არავითარი ქალბატონო მომმართე სახელით._შეუსწორა ბიჭს.
-კარგით ქალ...უკაცრავად ქეთინო ბოდიშით კამათის გამო ჩვენ სულ ასე ვკინკლაობთ.
-ხოოო განსაკუთრებით ეს ჩემი სახლის მანერებზე როცა მეკამათება._ჩაიცინა ლიზამ ისე როგორც აარონმა.
_მე ყოველთვის მომწონდა მისი ჭამის ყურება ამ დროს უსაყვარლესია თუმცა ასე სხვებთან არასდროს აკეთბდა თუნდაც ეეს მისი სამეგობრო წრე ყოფილიყო._ასე დაიწყეს ღრმა ბავშობიდან მოყოლებული ისტორიების გახსენებას და ყველაფერს შეეხნენ მათი სიცილი მთელს სახლში ისმოდა.იტო სევდიანი ამბებიც და ნიკასაც შეეხნენ მაგრამ ამ დროს მხოლოდ სიმწრის სიცილი თუ უტევდა ხოლმე.აარონს მალევე გადაჰქონდა საუბარი სხვა თემაზე. რითიც ლიზას ეხმარებოდა კარგად გამოსდიოდა.