-4-
როცა მივედი უფროსებს ყველაფერი მოვუყევი და მიუხედავად იმისა რომ სულ სხვა რეაქციას ველოდბეოდი სახეზე კმაყოფილების ღიმილმა გადაურინა ორივეს და ერთმანეთს შეხედეს.
-ბატონო ჯაბაბახდება?
-რახდება და ეს უკეთესი შანსია.
-არა,არა ,რაგინდათ თქვათ რომ მე...მე... არა შანსი არაა მე ჯერ უნდაისწავლო.
-კი ბარბარწ საყვარწლო ეს შენი მოვალეობაა და თან ისწავლი გადასახადსაც გადაიხდიან.
-ხო მაგრამმე არვარ მზად ან ჩემებს რავუთხრა.
-არავითარ შემთვევაში არავინ ნ აგაიგოს სმართლე შენებმაც კი,ამიტომ ეტყვი რომ დიდიხანია ხვდებით,არამგონია დემეტრე დაიწუნონ.
ნეტა რატო ვერდაიწუნებენ რა ეგეც არმყავსდეს მონაკოს პრინცი რა.ჩემთვის გუკში ვთქვი.
-მოკლედ ბარბარე ახლა დაურეკავ ან საღამოს და დასთანხმდები.
საბრალო სახით შევხედეიქნებ შევებრალო და არამიმეტონ მეთქი მაგრამ ვერაფერიც.
-და როდემდე უნდ აგავაგრძელო ეს თამაში?
-ვიდრე არ დავხურავთ საქმეს.
ეს იყო ჩვენი დიალოგიც და გაოვედი გასულელებული ვუთარი ჯაბას რომ სახლში როგირც კი მივალ დავურეკავდი.სახლში მისვლისას აბაზანაში შევედი და ერთი საათი მაინც ვფიქრობდი,რასვერჩოდი დემეტრეს ბევრიოცნებობს მის ცოლობაზე მაგრამ ის ხომ მექალთანეა თან როგორც ექცევა ქალებს კი დავინახე ჩემი თვალით,ნეტა ისიც უნდა გვქონდეს? არაა შანსი არაა პირობებს წავუყენებ .როგორციქნა გამოვედი პირსახოცშემოხვეული მივედი სავარძელში მოვთავსდი,ცოტა ხანი ნომერს დავყურებდი მაგრმა ბოლოს გავიხსენე რომ ეს ჩემი სამსახურის მოვალეობა იყო,მობილური ავიღე და დავრეკე რამოდენიმე წამში კი მშვიდი ბარიტნიც გაისმა,ცოტა დავიბენი და ავნერვიულდი.
-გისმენ!
-მე... მე თანახმავარ.
-ბარბარე?
-ხო მევარ,თუმცა პიროვბეი უნდ აგაითვალისწინო.
-მოიცადე.
უცებ მითიშავს მობილურს .
-ეს ვერაა ხო? რას მითიშავს. ამ დროს კი ის მირეკავს.
-კაგად ხარ რას მითიშავ.
-კარები გამიღე.
-რა კარები რომ გეუბნები მიპასუხე არანორმალურო.მოიცა კარებიო? შენ რა აქხარ?
-ხო და გამიღე პირობებზე შევთანხმდებით.
მივედი დაკარები გავაღე კარებში ნაგლად მიღიმოდა და უცებ მომაშტერდა.ღმერთო ოღონდ ეს არა,სულ დამავიწყდა რომ პირსახოცით ვარ.დავიბენი უცებ თუმცა არ შევიმჩნიე სახლში შემოვატარე და მისაღებში ავუშვი,თვითონ კი ოთახში შევვარდი და ხალათი მოვიცვი.
-ისე უკეთ გამოიყურებოდი.
-მაგ სიამოვნებას ვეტმოგანიჭებდი.
-რატომ ქმარს რას უნდა უმალავდე.
-ახლა მისმინე ვაჟბატონო და კარგად დაიმახსოვრე 1.არავითარი ერთი ოთახი. 2. არანაირი დიდი ქორწილი. 3. არანაირი აკრძალვები და კონტროლი. 4. სექსი არ გვექნება .
-ახლა შენ მომისინე ბავშვი. ყველაფერი იქნება გარდა რამოდენიმეს 1. ერთი ოთახი იქნება რომ ჩემებმა ეჭვი არაიღონ. 2.დიდი ქორწილიც იქნება ისეთი მე რომ შემეფერება . 3 იგივე სგეტყოდი.4.არც მე მსურს ბავშვებთან სექსი და თან შენთან
უცებ გავღიზანდი, აი შენ ნახე რეები დაგმართო პრიმატი ეს .
-ოქეიიი მაგრამ ჩემებთან უნდა ჩახვიდე ჯერ ეგრე არავინ გამათხოვებს.
-აუ ეს ბათუმლები რაა. ერთად ჩავალთ ზეგ დილით წავალთ და მზად დამხვდი ერთკვირაში ქორეილი იქნება .
-ესე მალე?
-ხო ასეა საჭირო.
ეს მითხრა და ფეხზე წამოდგა კარებისკენ გაემართაცებ მობრუნდა დ ამმიახლვდა მოულოდნელად მაკოცა ქვედა ტუჩზე რაზეც გავშეშდი.
-ძილინებისა ცოლუკა.გემრიელიკიყოფილხარ.თვალი ჩაიკრა და კარებში გაუჩინარდა.
ეს ვერაა ხო? ან მე ვერვარ? ეს რაგააკეთა მე კიდე ასე სულელივით ვიდექი. მასძე აბრაზებული დ აკოცნაზე ფიქრში როდის ჩამეძინა არ მახსოვს.
დილით როგოც კიგამეღვიძა სამსახურში მივედი ყველაფრი მოვუყევი რათქმაუნდა სახლში რომ ოვიდა და მაკოცა და წავიდა ამის გარეშე. შემდეგ კი გოგონებს უნდა შევხვედროდი ჩვენს კაფეში.
-ვა პრივეტები?
-რგორხარ ქალო სად დაგვეკარგე?
-ნიძლავზე ვზრუნავდი.
-კაი და როდის გვაბარებ ანუ თავანს?
-არაფერიც აქეთ მაბარებთ და მეჯვარეობისთვის მოემზადეთ ერთ კვირაში.
-აჰაჰა კაი ბარბარე სასაცილოა.
-რაა სასაცილო?
-არხუმრობ?
-არა!
-ვინმემ დაგაძალა?
-არა რასისულელეა.
-აბაბროგორ მოახერხე ქალო მე და ნიკა დენიხანია ვერ ვქორწინდებით და შენ ორკვირაზე ქორწილამდე მიხვედი?
-ხო ესე გამოვიდა.
-ვინაა?
-ვინ დაა...
ამ დროს დემეტრე შემოვიდა ვაჩეს ერთად კაფეში მაშინვე შემამჩნია და ჩემსკენ გამოემართა.
გავქვავდი არ ვიცოდი რა მექნა ასე არასდროს ვიბნეოდი პირიქით ძაან ფეთქებადი ხასიათი მქონდა.გოგონებმა შეამჩნიეს ჩემი მზერის ობიექტი დ აორივემ მიიხედესუკან.
-არარსებობს ბარბარე?
-კი არსებობს.
-ვა გოგოშკებო? საყვარელო რაშვები?
უცებ მგვიახლბდა დემეტრე და გრდით ჩამომიჯდა.ვაჩეც იქვე ჩამოჯდა.
-არაფერს დემეტრე გოგონებს ვეუბნებოდი რომ მეჯვარეობისთვის მოემზადონ.
-ვა მაგარიაა და აგამაცნობ?
-ხო ეს ანია ესკიდე ნინა.
-სასიამოვმოა.
-გოგონებო ეს დემეტრეა ჩემი..
-საქმრო.
-ხო და ეს ვაჩეა დემეტრეს ძმაკაცი.
-სასიამოვნოა.ვაჩემაც გაუღიმა გოგონებს და ნინას თვალი ჩაუკრა რაც არ გამომპარვია.
მიხაროდა რომ გოგონებმა კარგად გაუგეს დემეტრეს თუმცა ასე მოულოდნელ გადაწყვეტილებას არ მოეშვებიან და სერიოზული და კონკრეტული არფუმენტები მჭირდებოდა სიმართლეს ვერვეტყოდი. საღამომ მშვენივრად ჩაიარა სახლში წამოსვლისას ყცელა დავტოვეთ ბოლოს კი მე და დემეტრე დავრჩით. მანქანაში ჩემი საყვარელი მელოდია გაისმა და მეც ავუწიე ხმა,დემეტრემ გადმომხედა მე კი ყურადღება არ მიმიქცევია ისე მივადე თავი შუშას და გავიტრუნე. მალე მივედით ჩემს კორპუსთანაც, დავემშვიდობე და გადავდიოდი როცა დამიძახა.
-ყავაზე არდამპატიჟებ?
-ხომ დალიე?
-მაშინ ჩაი იყოს.
-ძაან მომიშინაურდი.
-კი მიზიდავ.
ამაზე უკვე დავიბენი .
-ძაან სექსუალრი ხარ როცა იბნევი და არიცი რათქვა.
ამაზე საერთოდ გავგიჟდი ვერაა ეს მგონი.
-კარგი ნუგამოsულელდიბი აეს და მიდი გაიქეცი სახლში ცოლუკ და დილით 8 ზე გეღვიძოს მივდივართ ბათუმში.
-დილით უნივერსიტეტი მაქვს.
-მოგვარებულია. თვალი ჩამიკრა და საჭეს მიუბრუნდა,მეც კარები დავხურე და წავედი სახლში ხვალინდელი კოშმარიშთვის ფსიქოლოგიურად მომზადება მჭირდებოდა....
დილით ჩამეძინა რათქმაუნდა ვერ გავიღვიძე თუმცა რაოდენ გასაკირიც არ უნდა იყოს წყლის დასხმამ გამაღვიძა.
-აააააა გაგიჟდი?
-ხო გავგიჟდი საათი რომელია გოგო .
-აუ შენ ვაფშე რაგინდა აქ და რაგაყვირებს.
-რა ამაყვირებს კიარა დროზე აბრძანდი და 5 წუთში დაბლა იყავი.
-მოიცა მართლა და როგორ შემოხვედი?
-ჯეიმსბონდურად ცოლუკ და აწიე ტაკო ახლა და მოემზადე.
-უიმეეეე გაეთრიე რო ავბრძანდე.
-ქმრის როგორ გერიდება,ნწნწნწ რაცუდი გოგოხარრრრ.
თვალი ჩამიკრა და ოთახიდან გავიდა.მეც მოვემზადე ნუ 5 წუთდი არა მაგრამ 15 წუთში დაბლა ვიყავი.
-ამობრუნებას ვაპირებდი ისევ წყლით.
-რანიჭიერიმყავხარ.
ნაგლად გავუღიმე და მანქანაში ჩავსხედით.
მგზავრობა საშინლად არმიყვარს რადან მთრლგზაუნდა ვჭამო თუკი არ მინდა რომ დამეძინოს ამ სემთხვევაშიც ასეა ამასთან აქ რადამაძინებს სადმე არ გადამაგდოს.
-რაგჭირს ცოუკ?
-რა და რომ ამაგდე ლგინიდან და არც მისაუზმია.
-წყალი ხომდაგალევინე.
-ეგ კუჭს არანაყრებს.
-არვიცოდი გმადლბ რომ განმანათლე.
-არაფრის ცოუკ .
ცოტა ხანში მარკეტთან გააჩერა და რაღაცები იყიდა .
ყურადღებას არ ვაქცევდი ისე გემრიელად ვილუკმებოდი.
-ცოტა ჩემთვისაც დაგეტოვებინა.
-აუუუ შენ? უცებ მძღოლი მეგონე და დამავიწყდი.
-რა ცუდი ბავშვი მყავს ეს რააა.ქცევის წესებიც უნდა ვასწავლო.
რამოდეიმე ხანი ხმას არ იღებდი მუსიკებს ვუსმენდი ის კი რამდენჯერმე გადმომხედავდა თავისთვის ჩაიღიმებდა და ისევ გზას გაჰყურებდა.
-ქმარუკ მშია.
-კაი რაა ახლა არჭამე? რა ორსულუ ქალივით ხარ ტოოო.
-და რაიცი რომ არვარ?
უცრბ ამუხრუჭებს და მეც ლამის თავი დავარტყი.
-მეტრნეი ძუკნავ? ამიტომაც დამთანხმდი ასე უცებ ხო?
-სიტყვები შეარჩიე.
-მიპასუხე.
-ხოგეტენები და ეგაა .
-ამის დედაც.
-ვიხუმრე.
-რაიხუმრე.
-არვარ ფეხმძმედ
არვიცი რატომ ვუთხარი შემეძლო მეწვალებინა მაგრმა შემებრალა რატო? არვიცი თავადაც.
უცებ ღრმად ამოისუნთქა გაბრაზებული თვალებით მიყურებდა საჭეს შუბრუნდა და ისევ გზა გავაგრძელეთ......
საჭმელი რომ არვჭამე ამიტომ ძილი მიახლოვდრბოდა მეც თვალები დავხუჭე დემეტრეისევ ისეთი სახით იყურეოდა ალბათ შეამჩნია რომ მეძინა ხელზე შეხება ვგრძენი თუმცა არ შევიმჩნიე.
-მაპატიე ცუდად მოვიქეცი,თუმცა ბავშვიხარ და სისულელეებზე მეხუმრები .
სულ გავოცდი არველოდი მისგან ამას ამაზე გაკვირვრბუკს ჩამეძინა როცა გავიღვიძე უკვე ბათუმში ვიყავით...




ბოდიში რომ გალოდინეთ უბრალოდ ჩათვლები მქონდა საგნებზე ვეცდები აღარ განმეორდეს ასეთი სემთხვევა...