დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 8)
რვა საათი მალე მოვიდა, ელენემ და ნიტამ კაბები აირჩიეს და ჩაცმას შეუდგნენ. ელენემ თეთრი კაბა ჩაიცვა, ჩავი კოპლებით, კაბა მუხლს კარგად აცილებული იყო. ფეხზე კი შავი მაღალქუსლიანი მუხლს აცილებული "ჩექმები" ეცვა, თმები კი დაეკოსა. ალექსანდრემ ელენე რომ დაინახა ნერწყვი ხმაურით გადაყლაპა და ელენეს კიდევ უფრო დააკვირდა. ალექსანდრე წამოდგა და ელენესკენ გაემართა. -ნიტა ერთი წუთით მოგტაცებ ელენეს და ეხლავე მოვიყვან.-უთხრა ალექსანდრემ ნიტას ღიმილით. -კარგი, რა პრობლემაა წაიყვანე.-ამის თქმა და ალექსანდრემ მაჯაზე ხელი მოკიდა ელენეს და საკუჭნაოში შეიყვანა. ალექსანდრემ უფრო კარგად შეათვალიერა გოგონა, ერთი ხელი წელზე შეუცურა მეორე კი ისევ ელენეს მაჯაზე ეკიდა. ელენე კი დაბნეული იყურებოდა და ვერ ხვდებოდა რას აკეთებდა ალექსანდრე. -ჯანდაბა შენზე გაბრაზება რატომ არ შემიძლია?!-თქვა ალექსანდრემ და იმ წამსვე დაეპატრონა მონატრებულ ბაგეებს. ელენე თავიდან გაჯიუტდა, მაგრამ შემდეგ მანაც შემოხვია ხელი ალექსანდრეს, ელენემ ერთი ხელი კისერზე შემოხვია, მეორე კი ლოყაზე დაადო. ამაზე ალექსანდრეს ტუჩის კუთხეში ჩაეღიმა და ელენე უფრო მეტად მიიკრა სხეულზე. ბოლოს კი როდესაც ჰაერის უკმარისობა იგრძნეს ერთმანეთს მოშორდნენ. ალექსანდრეს ორივე ხელი ელენეს წელზე ჰქონდა შემოხვეული და ელენეს უყურებდა თან ტუჩის კუთხეში იღიმოდა. ელენე კი სიმორცხვისგან ლოყები გაწითლებოდა და ალექსს თვალს ვერ უსწორებდა. -ჩემი მორცხვი გოგო!-უთხრა ალექსანდრემ ღიმიილით და შუბლზე აკოცა. -უნდა წავიდე სირცხვილია ნიტა მარტოა. -მიდი გაცუნცულდი.-უთხრა ალექსანდრემ და ყელში მაგრად აკოცა. ელენე აწითლებული გამოვიდა საკუჭნაოდან, რაც ნიტას არ გამოპარვია და ჩუმად ჩაიხითხითა. მალევე მოაკითხეს გოგონებს ლუკამ და თავისმა ძმაკაცებმა. ალექსანდრეც მალევე გავიდა სახლიდან. ელენემ და ნიტამ გაიცნეს ლუკას მეგობრები, კლუბში გაერთნენ, იცეკვეს, ელენემ კი პირველად დალია ყველანი ძალიან მთვრალები იყვნენ. ალექსანდრეც მეგობრებთან ერტად იყო, მაგრამ მისი გონებქ, გული და სული ელენესთან იყო. ნერვიულობდა, ეჭვიანობდა და ხვდებოდა რომ ეს პატარა სუფთა გოგონა მის გულს ავადმყოფობასავით ედებოდა და სამარადისოდ იდგამდა ფესვებს. ამ ფიქრებში იყო ალექსანდრე როდესაც ელენემ დაურეკა ტელეფონზე, ძალიან გაუხარდა უცებ წამოხტა და გარეთ გამოვიდა. *-გისმენ. -აუ ალექსანდრე მომაკითხე რა გთხოვვ.-მოესმა ელენეს ხმა რომელიც ოირში ენას მძლივს ატრიალებდა ისეთი მთვრალი იყო. -კაი, მითხარი სად ხარ. -სად ვარ და... საქართველოში ვარ!-ამ პასუხზე ალექსანდრემ გულიანად გადაიხარხარა. -კარგია თუ საქართველოში ხარ. მაგრამ უფრო ვერ დამიკონკრეტებ?!-სიცილითვე უთხრა ალექსანდრემ. -უფრო კონკრეტულად ვარ თბილისში.-სიცილით უთხრა ელენემ. -კარგი. გავარკვევ სად ხარ და მოვალ.* 20 წუთში ალექსანდრე კლუბის წინ იდგა და ელენეს ეძებდა და როგორც იქნა იპოვა. -აუუ, ალექსანდრეეეეეე მოხვედი?!-უთხრა ელენემ და ალექსანდრესკენ გამოექანა ჩასახუტებლად. ელენემ თავისი სუსტი ხელები მალევე შემოხვია ალექსანდრეს კისერზე და იმავე ადგილას აკოცა, ალექსანდრეს ის ადგილი სადაც ელენემ თავისი ბაგეები მიაკრო ძალიან აუხურდა და ტაომ დააყარა. -ხო, ელე მოვედი წამო სახლში წავიდეთ საყვარელო კარგი?!-ყველა მათ აკვირდებოდათ, ცნობდა ყველა ამ ლამაზ წყვილს, ცნობდა და მათგან წამოსული ბედნიერება გამვლელებსაც ედებოდა. -ხო, წავიდეთ ბო მარტოაა.-თქვა ელენემ და ტუჩები საყვარლად დაბრიცა. მანქანაში იჯდნენ როდესაც Alex Sparrow - Сумасшедшая გაისმა და ელენეც სიმღერას აჰყვა თან თანსაც ძალიან სექსუალურად აყოლებდა მუსიკის ჰანგებს, ამაზე კი ალექსანდრე ღიმილით უყურებდა ცოლს ბოლოს კი ტელეფონი ამოიღო და ელენეს სურათი გადაუღო:(სურათი ქვემოთაა) სახლში მალევე მივიდნენ, ალექსანდრემ ელენე ხელში აიყვანა და საძინებლისკენ ხელში აყვანილი წაიყვანა. - აუ ალექს გთხოვ ჩემთან დარჩი რა, არ წახვიდე!-უთხრა ელენემ ალექსანდრეს და ჰალსტუხში ხელი ჩაავლო ახლოს მოსწია და ტუჩებზე ვნებიანად წაეტანა. ეს ვნება კი უფრო და უფრო მეტში გადავიდა... კოცნიდან, სასიამოვნო შეგრძნებაზე გადაერთვნენ, ალექსანდრე ძალიან ნაზი იყო, ფაქიზად ექცეოდა თავის თოჯინას, რომელიც დღეს მისი გახდა და ის მისი პირველი და უკანასკნელი კაცი იყო. ალექსანდრემ იგრძნო რომ ორმაგი სიამოვნებაა როდესაც საყვარელ ქალთან ხარ. ალექსანდრე დაღლილი დააწვა ზევიდან ელენეს და თან უკოცნიდა თავს, კისერს, ლოყებს. -პატარავ ხომ არ გტკივა?-მზრუნველად ჰკითხა ალექსანდრემ და ელენეს სახიდან თმები გადაუწია. -არა, არ მტკივა.-ჩუმად ამოიბუტბუტა ალექსანდრეზე მიხუტებულმა ელენემ და უფრო მეტად აეკრო ალექსს. -კარგი დავიძინოთ.-უთხრა ალექსანდრემ. ცოლს შუბლზე აკოცა და უფრო მაგრად მიიხუტა ელენე. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.