დილით, პირველმა მე გავიღვიძე, ჩემს გვერდით, გიორგი დავინახე, ისე უდარდელად ეძინა, მძინარესაც ეტყობოდა გუშინდელი ღამისგან მიღებული სიამოვნება, მისკენ დავიხარე, ნელა და ნაზად დავუკოცნე სახე
- ოჰოო, როგორც ჩანს ვიღაც დილიდანვე ვერ ისვენებს - ბოხი ხმით, ჩუმად ჩაილაპარაკა.
- ასეთი ფხიზელი ძილი როდიდან გაქვთ ბატონო გიორგიი - მეც ასევე ყურთან ჩუმად ჩავჩურჩულე
- მაგიჟებ ანასტასია - ხელები წელზე მომხვია და უცბად მასსა და საწოლს შორის ავღმოჩნდი. გიჟივით მეცა ტუჩებზე და იქამდე არ გაჩერდა, სანამ უჰაერობამ არ შეაწუხა.
- აბა დღეს რა გეგმები გვააქვს ?
- რავიცი, იკამ ვენეციაში გადავიდეთო, რამდენიმე დღე ვიყოთ იქ და მერე უკან დავბრუნდეთ
- აუ რაკარგიაა - ტუჩები პატარა ბავშვივით დავპრუწე, რაზეც გიორგის გაეღიმა
- სხვა გზა არარის, მიდი ეხლა ჩაიცვი, დაბლა ჩავიდეთ იკა და სოფოც გველოდებიაან - საჯდომზე ხელი მომარტყა და ლოგინიდან წამოდა.
- მოიცა იკას და სოფოს უკვე წყვილად ვიხსენიებთ ?
- როგორც ჩანს.
სასაუზმოდ სასადილო ოთახში ჩავედით, სადაც ირაკლი და სოფო დაგვხვდნენ. ბევრი ვიმსჯელეთ, როგორ გაგვეტარებინა ეს დღეები, საბოლოოდ გადავწყვიტეთ ვენეციაში გადასვლა. დრო არ დაგვიკარგავს საუზმის შემდეგ მაშინვე შევუდექით სამზადის, მეორე დღეს უკვე ვენეციაში ვიყავით, სასტუმროშიც მალევე დავბინავდით, ბიჭებმა ორი ოთახი აიღეს, როდესაც ნომრებამდე მივედით
- მოიცა მოიცა, აბა როგორ ვნაწილდებიით ? - ეშმაკური ღიმილით იკითხა სოფომ
- მე და შენ ერთად, გიორგი და ანნა ერთად - ასევე ეშმაკურად უპასუხა იკამაც.
- არა, არა ასე არგამოვა, მე და სოფო ამ ნომერში შევალთ თქვენ კი მეორეში, თან საღამოს ორმაგი პაემნისთვის უნდა მოვემზადოთ
- ოოო კარგი რაა - ამას გიორგის, უკმაყოფილება მოყვა, რაზეც ყურადღება არ მიმიქცევია და ოთახისკენ გავემართე
- კარგით რაა ბიჭებო, ნუ ჩამოგტირით სახეები, საღამოს შეიძლება დავფიქრდეთ ოთახების გაცვლაზე - ამის გაგონებაზე ორივეს სახე გაუნათდა, თვალი ჩავუკარი, ეშმაკურად გავხედე და კარები ცვირწინ მივუხურე ორივეს.
- საღამოს 7 საათისთვის მზად იყავით , სასტუმროს შესასვლელთან დაგელოდებით - იკამ კარებიდანვე შემოგვძახა
ჩვენ ცოტახანი დავისვენეთ, შემდეგ კი კაბების საყიდლად გავემართეთ, საკმაოდ დიდხანს ვარჩევდით კაბებს, ამჯერად მე და სოფომ ადგილები გავცვალეთ, მან მოკლე სექსუალური ვერცხლისფერი კაბა ჩაიცვა, მეკი ძალიან ნაზი ცისფერი კაბა შევარჩიე, თმა გავისწორე და უკან გადავიყარე. 7 საათი მალე მოვიდა და სასტუმროს შესასვლელისკენ გავემართეთ, სადაც გიორგი და იკა შევნიშნეთ, ჩვენი დანახვისას ორივეს თვალები აუციმციმდათ, ორივე ყვილებით ხელში ჩვენსკენ გამოემართნენ.
- ძალიან ლამაზი ხარ - ყურში ჩამჩურჩულა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა
- შენც ძალიან კარგად გამოიყურები - არ შემიძლია არ ავღნიშნო ის ფაქტი, რომ ეს თეთრი პერანგი საოცრად უხდებოდა.
ერთ-ერთ ულამაზეს რესტორანში დავჯექით, საიდანაც საოცარი ხედი იშლებოდა, დროს ძალიან კარგად ვატარებდით, ბევრი ამბავი გავიხსენეთ, ბევრი კიდევ ასეთი მოგზაურობა დავგეგმეთ და ასე შემდეგ.
- ახლავე მოვალ, ერთ-ერთი პაციენტია - სოფო მაგიდიდან ადგა და აივანზე გავიდა.
- ანნა, ხომ იცი როგორ მიყვარხაარ - ხმა დაიწვრილა ირაკლიმ და მოჭუტული თვალებით დამიწყო ყურება
- რა გინდა ირაკლიი ?
- რაღაცას გეტყვით ახლა, ოღონდარ გაგიჟდე, ისედაც ვკვდები ნერვიულობისგან - ირაკლის მართლაც ეტყობოდა ნერვიულობა
- კარგი გისმენ
- მოკლედ, აქ ყოფნის ბოლო დღეს სოფოს ხელი უნდა ვთხოვო
- რაა ? ვაიმე რამაგარიააა , კი მაგრამ მოიცადე თქვენ ხომ.... თქვენ სულ რაღაც....
- ხო ხო ვიცი, რომ სულ რაღაც თვენახევარია ერთად ვართ, მაგრამ ძალიან მიყვარს, ისიც ვიცი, რომ ძალიან ადრეაა, მაგრამ მინდა აუცილებლად აქ მოხდეს ეს , მოიცა შენ ... შენ ფიქრობ, რომ უარს მეტყვის ?
- არა არა რა სისულელეა, უბრალოდ გამიკვირდა, თუმცა ძალიაან მიხარიაა - ამ დროს სოფოც დაბრუნდა
- რაზე ლაპარაკობდით ?
- არაფერზე - ძვლივს ამოიბურტყუნა ირაკლიმ
- ხო ისეთი არაფერი, პაციენტებზე ჩამოვარდა ლაპარაკი, მოდი დაჯექი სოფო - უცბად შეეცადა ირაკლის დაბნეულობის გადაფარვას გიორგი. რესტორანში კიდევ ცოტახანი ვიყავით, ამ დროსაც მხიარულად ვატარებდით, შემდეგ კი გასეირნება გადავწყვიტეთ, ჯერ ფეხით ვსეირნობდით, შემდეგ კი ნავით ვისეირნეთ, ყველა მომღიმარ, ერთმანეთზე საოცრად შეყვარებული ორი წყვილის ყურებით ტკბებოდა. გიორგის საოცარ, სიყვარულით აღსავსე მზერას მთელი საღამო ვგრძნობდი, უფრო და უფრო ვრწმუნდებოდი მის სიყვარულში
- აბა მეგობრებო, აქ ჩვენი განშორების დროც მოვიდა, დროა წყვილებმა ცალცაკე გავატაროთ დარჩენილი საღამო, დარწმუნებული ვარ ეს თქვენც გენდომებათ - სიჩუმე გიორგიმ დაარღვია
- ყოჩაღ, ძმაო რაა , ეხლა ვფიქრობდი რამინდოდა და აი თურმე
- ანასტასია - ხელი გამომიწოდა და ნავიდან გადმოსვლაში დამეხმარა. იკა და სოფო სასტუმროში წავიდნენ, ჩვენ კი გადავწყვიტეთ კიდევ დავმტკბარიყავით ღამის ვენეციით
- ანასტასია უკვე გითხარი, რომ ძალიაან ლამაზი ხაარ ? - ხელები წელზე მომხვიდა და ყელში ნაზად მაკოცა
- კი, მაგრამ ამის გამეორება არ გაწყენს - ახლა მე მოვხვიე ხელები კისერზე და ცხვირზე ვაკოცე
- საოცრად ლამაზი ხარ, შენი მოციმციმე თვალები, სწორი ცხვირი, დიდი ლამაზი ტუჩები ყველაფერს მირჩევნია, შენი ერთი გამოხედვა სიცოცხლეს მიხაგრძლივებს,გაცნობის დღიდან შეგისისხორცე და ახლა უკვე იმდენად ღრმად ხარ ჩემს სულში და ჩემი გულის იმდენად ახლო ნაწილად იქეცი, რომ წარმოუდგენელიც კია შენს გარეშე ჩემი არსებობა... შენ ხარ ის, რის გამოც ღირს, ვიცოცხლო... შენ ჩემი ბედნიერება ხარ!!! ახლა თავს ყველაზე ბედნიერად ვგრძნობ და იცი რატომ ?
- რატომ ?
- სიცოცხლეში ორი დღეა მნიშვნელოვანი: როცა იბადები და როცა იმას პოულობ, ვისთვისაც დაიბადე. მე შენ გიპოვე!
- ძალიან მიყვარხარ გიორგი!
- გთხოვ უბრალოდ გთხოვ, რომ არასდროს არ წახვიდე ჩემგან, აღარ წახვიდე, აღარ გამექცე ისე როგორც გერმანიაში გააკეთე ეს,უშენოდ ჩემს განვლილ ცხოვრებას დიდი შავი ლაქა დაეტყობა, რომელსაც ვერაფრით ვერ ამოვავსებ და ვერც გადავფარავ... ალბათ შენ ხარ ის, რის მისაღწევადაც ამ ცხოვრებას მოვევლინე... შენ ჩემი მისია ხარ ამ ცხოვრებაში! - თავი ჩემ კისერში ჩარგო და ასე გავატარეთ რამდენიმე წუთი
- გიოო
- რაგინდა ? ასე ყოველთვის მაშინ მეძახი როცა რამე ძალიან გინდა
- აუ ნაყინი ვჭამოთ რაა - ამის თქმაზე გიორგის გაეცინა
- კარგი წამოდი ჩემო ლამაზო ვჭამოთ - მე და გიორგი პატარა ლამაზ კაფეში შევედით ნაყინის საჭელად, თვალს არ მაშორებდა, უბრალოდ იჯდა და მიყურებდა, მისგამოხედვაში საოცარი სითბო იგრძნობოდა.
- მგონი, ჯობია ამ დღით სიამოვნება სახლში გავაგრძელოთ - მაცდურად შევთავაზე გიორგის
-ჩეკი თუშეიძლება - ახლა გიორგიმ დაიწყო მაცდურად ყურება - მინდა, რომ საცვალი გაიხადო ! - ჩუმად ჩაილაპარაკა
- აქ ? ახლა ?- გაოცებული ვუყურებდი გიორგის
- ხო აქ და ახლავე - მის თვალებში ჭინკები დახტოდნენ
- ამმ...- ხელები კაბის ქვეშ შევაცურე, ძალიან ფრთხილად და შეუმჩნევლად გავიხადე საცვალი და გიორგის მივაწოდე, რომელიც შემდეგ მის ჯიბეში აღმოჩნდა. ნაყინის ჭამის შემდეგ, სასტუმროსკენ დავიძარით, ლიფტში პირველები შევედით, რომელიც ძალიან მალე ხალხით აივსო. გიორგი დაიხარა და თასმის შეკვრა დაიწყო, მისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია, სანამ არ ვიგრძენი როგორ ამოუყვა ხელების სრიალით ჩემს ფეხს, რაზეც ეკლებმა დამაყარა, უცბად მისმა ხელმა ჩემს ფეხებს შორის გადაინაცვლა, სწორედ ახლა მივხვდი რაქონდა ჩაფიქრებული, როცა საცვალის გახდა მომთხოვა, თავს ვიკავებდი, რომ უცბად არ წამომეკვნესა და ჩემი სუნთქვაც შეუმჩნეველი ყოფილიყო, ხელს ხან ჩემ კლაჩს ვუჭერდი, ხან გიორგის პიჯაკზე, რადგან რამენაირად ყურადღება გადამეტანა, ისის იყო, რომ სიამოვნებისგან უნებურად წამოკვნესებას ვაპირებდი, რომ ლიფტი გაიღო, გიორგიმ ხელი მომაშორა და უბრალო ჩახველებით შემოვიფარგლე
- ვაიმე, გიორგი რა იდიოტიხარ
- მეც ვგიჟდები შენზე - მომიგო ეშმაკურად.
___________
ესეც, ახალი თავი ვიცი ძალიაან დამაგვიანდა და ბოდიშს გიხდით <333 ველი თქვენს შეფასებებს.
P.S ვიფიქრე ეს სცენა Fifty shades darker -დან ძაან მოუხდებოდა ამ საღამოს, ასეროოომ