- გამარჯობა, ექიმი ლაშა გასვიანი- ლაშას სახეზე კი დიდი კმაყოფილება იგრძნობოდა.
- გამარჯობა ლაშა
- გამარჯობა გიორგი, ცოტა გაიღიმე თორე ვიფიქრებ ,რომ ჩემი აქ ნახვა არ გაგიხარდა, სხვათაშორის აქ გადმოსვლასაც ვფიქრობ, საკმაოდ ძლიერი საავადმყოფოა
- ჩემი ქირურგებით ჯერჯერობით კმაყოფილი ვარ, თუ რამე შეიცვლება აუცილებლად შეგატყობინებ.
- ანასტასია, როგორ ხაარ ? ხელი როგორ გააქვს ? -ლაშა ახლა უკვე მე მომიტრიალდა, ჯერ კიდევ გაბრაზებული ვიყავი გიორგის და ხატიას ახლადშექმნილი წყვილის გამო და ეს სიტუაცია საჩემოდ გამოვიყენე
- მადლობ, კარგად შენ ? სხვათაშორის გუშინდელ შავ პერანგი უფრო გიხდებოდა - ლოყაზე ნაზად ვაკოცე, თვალი ჩავუკარი და ჩემი კაბინეტისკენ გავემართე. ცოტახანში ჩემ კაბინეტში ვიღაც შემოვიდა, უბროსწორედ შემოვარდააა, ვინ იქნებოდა ეს თუარა გიორგი
- შეენ გააფრინეე ? გინდა გამაგიჟო გოოგოო ? - ხელი მკლავში ჩამავლო და კედელზე ამაკრო.
- გიორგი, ხელი გამიშვი - მივხვდი , რომ ჩემმასაქციელმა გააგიჟა, ამიტომ აგარ შევეპასუხე.
- რატომ აკეთეებ ამას ? რაგინდა საერთოდ ლაშასთააან ? მოგწოოონს ?
- ეგ შენი საქმე არარის გიორგი და ხელი გამიშვი მეტკინა
- მეც მტკივა ანასტასიააა , მეც მტკივააა, შენ გგონია ის წლები არმახსოვდიიი , გგონია შენზე არვფიქრობდიიიი , არმიყვარდიიიიი ? იმაზე გაფიქრება , რომ შეიძლებაა ლაშასი გახდე მაგიჟეებს, შენი წარმოდგენაა ჩემს გარდა ვინმეე სხვასთაააან არ შემიძლიააა, ამას რატომ მიკეთეეებ ? - ბოლო ხმაზე ღრიალებდა, მეც ვაპირებდი პასუხის დაბრუნებას ,მაგრამ მისი სევდიანი თვალები რომ დავინახე გადავიფიქრე - ძალიან კარგად იცი , რომ შენზე ახლაც ვგიჟდები და შენს მიმართ ის გრძნობა არ გამნელებია, მაგრამ შენ წახვედი, ვითომც არაფერი ისე მიატოვე ყველაფერი და წახვედი
- და ამის მიზეზი ნეტა რაიყოოო ? შენ გამხადე იძულებული, შენ არაფრად არ ჩამაგადე, მომატყუე, შენთან ბედნიერი ვიყავი, თავს კარგად ვგრძნობდი, მეგონა ეს ყველაფერი კიდევ დიდხანს გაგრძელდებოდა, მაგრაამ ყველაფერი ისე არ ხდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ჩვენი ურთიერთობა წარსულში დავტოვე და შენც ამას გირჩევ - ახლა გიორგი მე მოვატყუე, რადგან ასე არ ვფიქრობდი, მის მიმართ გრძნობები ისეევ მქონდა. გიორგი ჩემი კაბინეტიდან გავარდა და კარები ისე მოიჯახუნე მეგონა მთელი საავადმყოფო ჩამოინგრეოდა. მეც მაშინვე სახლში წავედი, საღამომდე კარგად მეძინა, საღამოს კი სოფოს მოსვლამ გამაღვიძა
- გოგო შენ გაგიჟდიი ? გიორგის რა უთხარი ასეთი, რომ ასე გააცოფე ? - გაოცებული სახით მეკითხეობდა სოფო.
- არაფერი არმომხდარა ისეთი უბრაალოდ ლაშაზე იეჭვიანა.
- ხო, მართალია ისეთი არაფერი არ მომხდარა, უბრალოდ გიორგი შენი კაბინეტიდან გაოცოფებული გამოვარდა, რას მიმალავ ქალბატონო ? თან მგონი გერმანიაში მიდის, რაღაც ოპერაციაზე, როგორც ჩანს ძაალიან გააბრაზე.
- და რახან გერმანიაში მიდის, მაგიტო დაასკვენი, რო ძაან გაბრაზებულიაა ?
- ხო, ანაა მაგიტომ, აბა ისე შენ და ლაშას არდაგტოვებდათ ესე.
ამ დღეებმა, ჩვეულებრივად ჩაირა , არაფერი განსაკუთრებული არ მომხდარა. მე და ლაშა თითქმის ყოველ საღამოს ერთად ვვახშმობდით ხოლმე, მას ძალიან შევეჩვიე, მომწონდა მასთან ურთიერთობა, თუმცა ეს იმ ფაქტს არ ცვლის, რომ გიორგი ძალიან მენატრებოდა.
გაზაფხულიც დადგაა, ვგიჟდები გაზაფხულზე, დილით ადრე ავდექი, შხაპი მივიღე ვისაუზმე , თმა გავისწორე , არჩევანი თეთრ მოტკეცილ შარვალზე , თეთრ მაისურზე და ღია ცისფერ თხელ კოსტუმზე შევაჩერე, მაღლებზე შევსკუპდი და სამსახურისკენ გავემართე. საავადმყოფოსთან გიორგის მანქანა შევამჩნიე და მაშინვე მისი კაბინეტისკენ გავემართეე
- ბატონო გიორგი, ხელი უკვე კარგად მაქვს, ოპერაციების გაკეთება უკვე...... ააა ირაკლიიიიიი - მაშინვე გავიქეცი და მის კაბინეტში მდგომ ირაკლის შემოვეხვიე , ირაკლი ანესთეზიოლოგია, გიორგის საუკეტესო ძმაკაცი, გერმანიაში ძალიან დავახლოვდით - როდის ჩამოხვედიიი ? ან რატომ არ მითხარი რომ მოდიოდიიი ? როგორ მომენატრეეე
- ერთი ამას უყურეთ რააა, როგორ დამშვენებულხარ ჩემო ანასტასიაა, აბა დატრიალდი კარგად შემოგხედოო, მოდი ჩაგეხუტო ჩემო ლამაზოოო.
- ძალიან გთხოვ, მითხარი, რომ სამუშაოდ აქ რჩებიიი - თვალები დავხუჭე და მის პასუხს ველოდებოდი, ჩემს საქციელზე ორივეს გაეცინა
- რათქმაუნდა, ჩემო გოგო აქ ვრჩები- და კიდევ ერთხელ ჩამეხუტა.
- ხოო რისთვის მოვედი, ხელი უკვე კარგად მაქვს ოპერაციების გაკეთებაც უკვე შემიძლია, ძალიან გთხოვ მითხარი რომ დღეს არის საჩემო ოპერაციები - ახლა გიორგის მივუბრუნდი.
- დღეს ლაშა არ არის, ყველა ოპერაცია გადადო, ერთი ტრამვული პაციენტია, მაგრამ იმ პაციენტთან დათოა - სახე მომეღუშა, იმდენი ხანიაა ოპერაციები არ გამიკეთებია - მაგრამ მე მაქვს ერთ საათში ოპერაცია თუგინდა ასისტენტად აგიყვაან - ამის თქმაზე გიორგის ტუჩის კუთხეში ჩაეღიმა.
- აუ ხო რააა ანიი, შემო ოპერაციაზე ძველი დრო გავიხსენოთ - აყვა ირაკლიც.
- კარგი მაშინ ერთ საათში შევხვდებით.
ოპერაციააზე შევედი, ძველი დრო გამახსენდა როცა გიორგი ჯერ კიდეც ჩემი მასწავლებელი იყო , ისე ჩუმად მუშაობდა, თითქოს სხვა სამყაროში იყო, ხელებს ისე ნაზად ამოძრავებდა, სიჩუმე ირაკლის დაარღვია:
- 2 წუთით გავალ და ახლავე შემოვალ - ირაკლი გავიდა , შემდეგ კი ვეცადე ლაპარაკი დამეწყო გიორგისთან
- ამოკვეთა პრობლემას აღმოფხვრის ?
- თითქოს ნერვი დაზიანებული არარის, ხანგრძლივ ეფექტს არ მივიღებთ. არვიცოდი შენ და ლაშა თუ ხვდებოდით ?! - წინანდელთან შედარებით გიორგი სიმშვიდეს ინარჩუნებდა.
- ოდესმე ვინმეს ვიპოვიდი ! - მიუხედავად, იმისა, რომ ლაშასთან სერიოზული არაფერი არ ხდებოდა, გიორგის ეს მაინც ვუთხარი.
- საოცრად მტკივნეულია - გიორგიმ ახლა ხმაში სევდა გაურია.
- გაივლის
- ასე გგონია ?
- არვიცი, მაგრამ მინდა ოპტიმისტი ვიყო - მალე ირაკლიც დაბრუნდა.
- მოდი საღამოს სადმე წავიდეთ , ბევრი დავლიოთ ვიცეკვოთ და წარსული კარგაად გავიხსენოთ.
- არაამგონია წარსულის ბოლომდე გახსენება კარგი აზრი იყოს - მედა გიორგიმ, ორივემ ერთად წამოვიძაღეთ ეს წინადადება. ბოლოს მაინც გადავწყვიტეთ ერთად შეკრება. საღამოს 8 საათზე უნდა შევხვედრილიყავით ერთ- ერთ კლუბში. ძალიან ლამაზი მოკლე შავი კაბა ჩავიცი, ღრმა დეკოლტით, ზურგიც მთლიანად ამოღებული იყო, ღმერთო, როგორ მიყვაარს მსგავსი კაბები, ჩემს დიდ ტუჩებზე პომადა წავისვი და თმა მაღლა ავიწიე, კლუბში სოფოც წავიყვანე.
- ვაააუუ, ნამდვილი ბომბა ხააარ, რახარ გოგო ასეთიიიი, ცეცხლი ნამდვილი ცეცხლი- თავი ვეღაც შეიკავა სოფომ.
მალე კლუბში შევედით, ბიჭები უკვე იქ დაგვხვდნენ, ორივე გადავკოცნე
- იკა, გაიცანი ეს ჩემი მეგობარი სოფოაა, ჩვენ საავადმყოფოში საუკეთესო მეან- გინეკოლოგიაა, შენ, რომ წახვედი ზუსტად მაშინ მოვიდა ჩვენთან რეზიდენტურის გასავლელად - მათ შორის ქიმიაა შევნიშნე, ისე ეკურკურებოდნენ ერთმანეთს, რაარის დაქალის თვააალი, მაშინვე შევამჩნიე, როგორ მოეწონა სოფოს ირაკლი, თუმცა ამასთან ერთას ისიც შევამჩნიე როგორ უყურებდნენ სხვა გოგოები გიორგის, ესეც არიკავებდა თავს და ხან რომელს ეფლირტავებოდა და ხან რომელს, მათი შემხედვარე იმდენი დავლიე, ვერც მივხვდი ისე უცბად მომეკიდა სასმელი, თავბრუც დამეხვა და ჰაერზე მოვინდომე გასვლა, აივანთან გავედი და იქიდან ღამის თბილისს გადავყურებდი
- გაცივდები - მივხვდი როგორ მომიახლობდა გიორგი და თავისი პიჯაკი მომახურა
- მადლობ, მაგრამა არმინდა არმცივა
- ახლა ნასვამი ხარ, უფროსწორედ ძალიან მთვრაალი და ვერ ხვდები, მაგრამ გარეთ ძალიან ცივა, მოიცვი ან შევიდეთ - მისკენ შევბრუნდი და თვალებში დავუწყე ყურება.
- მარტო მე მგონია, რომ ხატიას და იკას ერთმანეთი მოსწონთ ?
- ხოო, ეგ მეც შევამჩნიე.
- ძააან მაგარიაა, კიდევ ერთი ახალი წყვილიიი - კიდევ ერთიი? ახლა მივხვდი რაც ვთქვიი , კიდევ ერთი რა შუაში იყოო
- რას ნიშნავს კიდევ ერთი ? შენ და ლაშას უკვე წყვილის სტატუსი გააქვთ ?- გიორგი თვალებიდან ცეცხლს აფრქვევდა
- არა, ეს ისე ვთქვი უბრალოდ.
- ანასტასიაა, აქმადე მშვიდად ვიყავი მაგრააამ იცოდე არ დავუშვებ თქვენ ერთაად ყოფნაას.
- აჰაჰჰაჰაჰ, მოიცა აქამდე მშვიდად იყავიიი ?- სიცილი დავიწყე ამის გაგონებაზე და ვეღარც ვჩერდებოდი
- ანასტასიააა - შემიბღვირა გიორგიმ
- ნეტა იცოდე, რა სექსუალური, ხარ როცა ეჭვიანობ - ღმერთო ჩემო რეებს ვბოდიალობ, არა აშკარად ამდენი არ უნდა დამელიაა
- შენ კი ნეტა იცოდე როგორ გიხდება ეს კაბაა - ნელნელა მომიახლოვდა, ხელი წელზე მომხვია და თავისკენ მიმიზიდა - ნეტა იცოდე როგორ მინდა ახლა, ეგ პომადა მოგაშორო, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან გიხდება
- გიორგი, ძალიან ახლოს ხაარ, თან მე.. მე მთვრალი ვარ ახლაა და არრ ვიცი მე რას...- ძვლივს ამოვიბურტყუნე
- რატომ ნერვიულობ, შემიძლია გაგახსენო შენი სიტყვები , გიორგი მე ყველაფერი წარსულში დავტოვე, ხომ ასე იყო ? ხომ ზუსტად მახსოოვს ? რატომ ნერვიულობ ? რატომ გგონია, რომ თავს დაკარგაავ ჩემთან ?- ჩემსკენ დაიხა, და ყელში ძლიერად მაკოცა
-გიორგი, გთხოვ არგინდა - ძლივს ამოვიბურტყუნე , თუმცა ის მაინც აგრძელებდა და ახლა ხელს ჩემს ზურგზე დაასრიალებდა.
- რაა? რა არმინდა ანასტასია ? რას მთხოოვ ?- ჩუმად, ისე ტკბილად, ჩამესმოდა მისი ხმაა, ახლა ტუჩებისკენ წამოიწია ის ისიყო უნდა ეკოცნა რომ საიდანღაც ხატია გამოჩნაა
- გიოორგიი შენხაარ ? ვაიმე რადამთხვევაა - მაშინვე ყელზე ჩამოეკიდა, ცოტაღა მაკლდა, სანაამ არ გავწიწკნიდი თმებისგან. ხატიასთან გიორგის მეგობრებიც აქ იყვნენ, რომლებსაც არვიცნობდი, უფროსწორედ ისინი ხატიას მეგობრები იყვნენ, რომლებსაც გიორგი მისგან იცნობდა.
- ანასტასია არ წახვიდე დამელოდე, ახლავე მოვაალ - გიორგი მათთან მივიდა და სათითაოდ ყველას მიესალმა. ხატია ისე ეკურკურებოდაა, იხე ეხუტებოდაა, ცოტაც და მარრთლა თმით ვითრევდი. შემდეგ მივხვდი, რომ გიორგის მათთან დარჩენას სთავაზობდნენ მაგრაამ ანასსტასია , ეს ისდროა შენი სამსახიობა ნიჭი გამოიყენოო, მათ მივუახლოვდი, გიორგის ხატია ოსტატურად ჩამოვაშორე და პირდაპირი მნიშვნელობით " გიოს " ყელზე ჩამოვეკიდეე
- აუუ გიუუუშ , მგონი ძაან დავთვერიიი, და ძაან ცუდად ვაარ, შეგიძლია სახლში წამიყვანოოო ? - ხმა დავიწვრილე, ისე როგორც ხატია აკეთებს ხოლმე ამას
- ანასტასია, რას აკეთებ ? - გიორგის გაოცებას საზღვარი არქონდა.
- ვაიმე, გარეთაც უჰაერობაა, ისე დამცხააა, ისე ცხელაა, მემგონი მალე ხელოვნური სუნთქვაც დამჭირდებაა, გიუუუ ხოიცი ხელოვნური სუნთქვის ჩატარებაა ? თან, ხომ წეღან რაღაცას მეუბნებოდიი ? მოიცა გავიხსენოოო, მოიცა როოგორ მითხარიი ? აა ხოო პომადა მინდა მოგაშორო მაგ ტუჩებიდანოო, აი ხელსახოცი აიღე და თუგინდა მომაშორე უკვე მომბეზრდა თან ჩემ ტუჩებს ჰაერი უნდათ - ჩანთიდან ხელსახოცი ამოვიღე - რამოხდა ასეთი სახით რატომ მიყურეებ ? მოიცა შენ რა პოამდის მოშორებას ტუჩებით აპირებდიი ? აჰა მოდი წინააღმდეგი არვარ - ტუჩები დიდისამბით "დავპრუწე "
- ანასტასიაა მოგკლავ - ღიმილით ჩამჩურჩულა გიორგიმ
- ვაიმე, მართლა უჰაერობააა, ახლა ცეცხლი წამეკიდებააა - ხელი მკერდთან მივიტანე და ღრმად სუნთქვა დავიწყე, რაზეც ყველაგადაირიაა, ჩემი მკერდისადმი გიორგის მზერაც არ გამომპარვია, საბოლოოდ კი ისე გავაკეთე ვითომ გული წამივიდა, გიორგიმ ხელში ამიყვანა და მანქანისკენ წავედით, მანქანის კარის გაღებას როომ ცდილობდა უცბად ჩამოვხტი მისი ხელებიდან კარები გავაღე და მანქანაში ჩავჯექი
- აბა , საყვარელოო წავედიით დიდხანს არ მალოდინოო - მთელი გზა სიცილს არ ვწყვეტდი, და აი ჩემი სახლის კარებსაც მივადექით
- ყოჩაღ, ყველამხრივ ძალიან ნიჭიერი ხაარ - გგიორგი სახლში შემომყვა და კედელზე მიმაყუდა, ისე რომ კარების დახურვაც ვერ მოვასწარი - როგორ ფიქრობ, ამის გამო არ დაისჯები ანასტასიაა ? თან, ხომ წეღან რაღაცას მეუბნებოდიი ? მოიცა გავიხსენოოო, როოგორ მითხარიი ? აა ხოო შენ რა პოამდის მოშორებას ტუჩებით აპირებო ? აჰა მოდი წინააღმდეგი არვარო, ნეტა ეს ვისი სიტყვებიაა ? - გიორგიმ თავის მკერდზე მიმაკრო, პირდაპირი მნიშვნელობით დამბურძგლა, მთელი სხეული მიხურდა, ტუჩებს შორის მანძილი ისევ 1 მმ იყო, რომ კარებში სოფო შემოვიდა
- აქ რახდებაა ? -იკითხა გაკვირვებულმა
- აი ახლა შენი წასვლის დროა - გიორგის კელი ვკარი და უცბად კარებს მიღმა აღმოჩნა - სხვადროს უფრო კარგად უნდა ეცადოთ, ხოლმე ბატონო გიორგი - თვალი ჩავუკარი და კარები ცხვირწინ მივუხურე.

___________
ესეც ახალი თავი ჩემო კარგებოოო და ლამაზებოოოო
დიდი იმედი მაქვს, რომ მოგეწონებათ ჩვენი გოგოს ეშმაკობები ველი თქვენს შეფასებებს