მას ვუყურებდი მუხლებზე დაედო თავი და ფანჯარას მიშტერებოდა, არმესმის რასჭირს, ცოტახანში დაეძინა მისი საწოლში წაყვანა მინდოდა მაგრამ რომ შეეშინდეს ისევ არა აბა ასე ხომარ დავტოვებ, ხელში ავიყვანე ფრთხილად და საწოლში ჩავაწვინე და დავაფარე, მოიცა საწოლში დათუნია ყავს? ნეტავ რათუნდა? ფოტო შევნიშნე სადაც ამ დათუნიასთან ერთად ძინავს, გასაგებია მაგრამ მოდი დღეს მე დავწვები დათუნიას მაგივრად, მხოლოდ ზედა გავიხადე და მარისგან მოშორებით დავწექი საწოლში სადაც დათუნია იყო ზუსტად იქ. ვიგრძენი მარი მეხუტებოდა თავიდან უბრალოდ ახლოს მოვიდა მერე ხელი მომხვია შემდეგ ერთი ფეხი მოხრილი დამდო მუცელზე მოკლედ მომეკრო მეკი არ ვინძრეოდი არმინდოდა შემეშინებინა, ღამე ასე გავიდა მარის თითქმის ჩემზე ეძინა, დილით ადრე გამეღვიძა მარის ისევ ისე ეძინა ფრთხილად ავდექი, არა რა ძალიან საყვარელია ანგელოზს გავს ისე მშვიდად სძინავს შუბლზე ვაკოცე და გაეღიმა მართლა პატარა ბავშვივით არის ალბათ მალე გაიღვიძებს რამეს მოვუმზადებ, სამზარეულოში შევედი და დავიწყე რაღაცეების მოძებნა.
...............მარი..........................
ღამით კარგად მეძინა გუშინდელი დღე აღარც მახსოვდა, მოიცა ტასაცმლით რატომ ვარ? დავფიქრდი და გამახსენდა მისაღებში ვიყავი ბექასთან ერთად მერე არაფერი დამეძინა ამ ალბათ ბექამ მომიყვანა ნეტავ თვითონ სად არის? ჰმმ, გამოვიცვალე და ოთახიდან გავედი თან ვფიქრობდი რომ წავიდოდა ბექა და უეცრად სამზარეულოზში დავინახე ცოტა გამეცინა იცით, ისე საყვარლად ამზადებდა კვერცხს.
-დილამშვუდობისა.-მივუახლოვდი და ვუთხარი ღიმილით.
-გაიღვიძე უჯვე? მიდი მაგიდასთან დაჯექი ხომ გშია?-ისიც მიღიმის თან სხვანაირად მესაუბრება.
-კარგი და არ მოგეხმარო?
-არა შენ მხოლოდ დაჯექი 2წამში მზად იქნება ყველაფერი.-თან ამზადებდა და ისე მესაუბრებოსა.
დავემორჩილე მაგიდა რომ ვნახე გაწყობილი ქონდა ფაქტობრივად საჭმელიც მოიტანა და გვერდით მომიჯდა.
-ყოჩაღ.-ორივე ვიღიმოდით და ერთმანეთს ვუყურებდით.
-ჯერ გასინჯე და მერე შეაფასე.
-არ მომწამლავს?-სიცილით ველაპარაკებოდი.
-არა.-თქვა და დაიწყო ჭამა.
ჰმმ მართლა გემრიელად მოუმზადებია, ასეთს მეც ვერ ვამზადებ ისეთი გემრიელია, ჭამა დავასრულეთ.
-გემრიელი იყო.-ვუთხარი და შევხედე.
-კიდევ რამეს ხომარ მიირთმევ მოგიმზადო.
-ყავა გინდა?
-მოგიმზადო?
-მე მოგიმზადებ.
ავდექი მაგიდა ავალაგეთ ერთად.
-ისე როგორ მიაგენი ამ ყველაფერს?-ვალაგებდი და თან ველაპარაკებოდი.
-დიდი დრო მქონდა, დღეს სახლში აპირებ ყოფნას?-ყავის მომზადება დავიწყე ისიც იქვე იყო მიყუდებული.
-კი.-გაუკვირდა.
-რატომ დღეს შენი საყვარელი ლექცია გვაქვს.
-არმინდა დღეს სახლში ვიქნები და რამე ფილმს ვუყურებ.-ყავა მოვამზადე და იქვე დავჯექი გაზის გვერდით ბექა კი მოყუდებული იყო ახლოს ვიყავით ერთმანეთთან და ყავის დალევაც დავიწყეთ.
-შეიძლება მეც დავრჩე?
-როგორც გინდა.-მიყურებდა მეკი აღარ შემიხედავს.
-თუ არ შეგაწუხებ დავრჩები.
-კაი.-შოკოლადი კამოვიღე კარადიდან.-გინდა?
-რა ფილმს ვუყუროთ?-შოკოლადიც მივაყოლეთ ყავას.
-პატარა უსიამოვნება.
-დრამას?
-მაინტერესებს არ მაქვს ნაყურები.
-კარგი.
-ხომ სახლს მივალაგებ და ვუყუროთ.-ჩამოვხტი და ჭურჭლის რეცხვა დავიწყე თვითონ მიყურებდა.
სახლის მილაგებას მალე მოვრჩი გავიგონე ბექა ვიღაცას ელაპარაკებოდა ოთახში რომ შევედი გათიშა.
-მორჩი.
-კი და ვის ელაპარაკებოდი?
-ნიკა და თიკო იყო.
-მერე?
-მოგიკითხეს.
-მოსაკითხი რამჭირს მშვენივრად ვარ.-გამეცინა ბექას სერიოზულობაზე.
-შეიძლება რაღაც გკითხო?-მომიახლოვდა.
-გისმენ.
-გუშინ რამოხდა?
-არაფერი.-თავი დავხარე.
-მარი შეგიძლია მენდო გთხოვ მითხარი რახდება.-ხელებზე ხელი მომკიდა და ხელზე მაკოცა. მე არც გავნძრეულვარ.
-არმინდა მაგაზე საუბარი.-ისევ ცრემლები მომადგა თვალებზე და ხმაც შემეცვალა თავდახრილი ვიყავი არ მინდოდა ჩემი ცრემლები კიდევ ენახა, ბექამ ერთი ხელით თავი მაღლა ამაწევინა.
-არ გიხდება ცრემლები.-და აი ცრემლებიც წამოვიდა ბექა თვალებში მიყურებდა ცრემლები მომწმინდა მეკი უნებურად ჩავეხუტე და ბექამაც მომხვია ხელები, გულში მიხუტებდა თან მკოცნიდა შუბლზე, ასე ვიყავით რამდენიმე წუთი ბოლოს კი ისევ მე მოვშორდი.
-გაინტერესებს?
-კი.
-ადრე ერთი ბიჭი მიყვარდა მაგრამ შეყვარებულები არ ვყოფილვართ მაგრამ არც მეგობრები ვიყავით სულ ვხვდებოდით ერთმანეთს და ჩახუტებულები ვლაპარაკობდით მაგრამ ბოლო შეხვედრისას ისე მოიქცა...-გავჩუმდი თითქოს ხმა დავკარგე და ცრემლები ისე სწრაფად წამოვიდა ვეღარ ვჩერდებოდი, ბექამ ისევ გულში ჩამიკრა.
-კარგი დაივიწყე წარსულში დარჩა ყველაფერი.-ჩურჩულებდა ჩემ ყურთან თან თმაზე მეფერებოდა და მკოცნიდა.-დამშვიდდი გთხოვ ნუ იფიქრებ მაგაზე.
ალბათ გაგიკვირდებათ, ხო ცდილობდა ძალა ეხმარა იმ ბიჭს მაგრამ საბედნიეროდ მომისწრეს მეგობრებმა და გადამარჩინეს მაგრამ რომ მახსენდება მისი ამაზრზენი შეხება არშემიძლია არა საშინელებაა ისევ განმიახლდა ის საშინელი გრძნობა ალბათ ფსიქოლოგი ვერასდროს გავხდები მე ჩემ თავს ვერ ვეხმარები და სხვას როგორ დავეხმარები, ბექას ხმა მესმის და მისგან უსაზღვრი სითბოს ვგრძნობ ისე მიკრავს გულში თითქოს სადმე ვაპირებ წასვლას და არ უნდა ჩემი გაშვება ვგრძნობ ღელავს ჩემზე, ახლაკი გეტყვით გუშინ რაც მომივიდა, არვარ მიჩვეული ვინმეს შეხებას ბექა კი ისე შემეხო ის ბიჭი გამახსენდა რასაც მიკეთებდა და სახლში რომ მოვედი მაგიტომ ვიყავი ისეთ მდგომარეობაში რომ მეფიქრებოდა ისევ იმფაქტზე, ბექამ შეძლო ჩემი დამშვიდება მისი გულის ფეთქვას ვგრძნობდი რომელიც აჩქარებული იყო.
-დამშვიდდი პატარავ გთხოვ.
-კარგი სხვა რამეზე ვისაუბროთ.-თავს ძალა დავატანე და ცოტა გავიღიმე.
-კარგი რას ინატრებ ახლა, გინდა პიცა?-ისე თბილად მიმზერდა არვიცი თითქოს დრო გაჩერდა.-მარი.-სახე შეეცვალა როდესაც ხმა არ გავეცი ვუყურებსით ერთმანეთს და ისევ ჩახუტებული ვყავდი.-გინდა სადმე წავიდეთ?-ოდნავ მომშორდა და ახლა მე ჩავეხუტე.
-ჩახუტება მირჩევნია.-მის გულზე დავადე თავი და ისე ვუთხარი გაუკვირდა მაგრამ ჩამეხუტა.
-კარგი.-დიდიხანი ვიდექით ასე ჩახუტებულები ჩუმად.
-ფილმს არ ვუყუროთ.-ვკითხე უცებ და ავხედე.
-კი.
სავარძელში მოვკალათდით კომფორტულად ჩახუტებულები და დავიწყე ფილმის მოძებნა და ჩავრთე "პატარა უსიამოვნება" ვუყურებდით და ნახევარ ფილმზე ინტერნეტმა გაჭედა.
-კარგი რააა რა სისასტიკეა არადა მაინტერესებს რატომ ეშინია ამ გოგოს იმ ბიჭის.
-წამო ჩემთან წავიდეთ და იქ ვუყუროთ.
-არა.
-მარტო ვარ სახლში თან ახლოს ვცხოვრობ.
-კარგი.
-მიდი მოემზადე.
-მოსაცმელს ავიღებ მხოლოდ.-ავდექი რომ მოსაცმელი ამეღო, ჩემ სიტყვებზე გაეცინა.-რაიყო?-გამიკვირდა
-ასეთითმით წამოხვალ.-უი თმა არ დამივარცხნია დღეს და გამეცინა
-მერე რა ახალი მოდაა ეს.-ვიცინოდით ორივე.-თან მიხდება.-ვიძახდი და ვითომ თმას ვისწორებდი, ბექა მოვიდა ახლოს.-რაიყო არ მიხდება?
-კი ისეთი ლამაზიხარ ყველაფერი გიხდება.
-კარგი ნუ გამაწითლე მოვემზადები და წავიდეთ.
მოვწესრიგდი და წავედით ბექასთან მართლაც ახლოს ცხოვრიბდა მიკვირს აქამდე არ შევხვედრილვარ, სახლში კომფორტულად მოვეწყე ბექამ მანან ფილმი მოძებნა და გადაახვია.
-წვენს დალევ?
-კი.
წვენს ვსვავდით და ვუყურებდით მე მის მკლავებში ვიყავი მოქცეული და უცებ ისეთი მომენტი იყო ფილმში ანეტირა ბექამ შეამჩნია და მომიღუტუნა.
-გაჩერდი აააააჰაჰაჰაჰა გაჩერდი გთხოვ.-ძლივს ვამბობდი და წვენი დამექცია.-აუ ნახე რა გააჯეთე დამისვარე ტასაცმელი.
-ბოდიში
-ახლა რავქნა ნახე რას ვგავარ თმაც ამუჩეჩე ტასაცმელიც დამისვარე.-მეცინებოდა მეთვითონ ჩემ თავზე.-ნუდამცინი.
-ჩემი რომ გათხოვო.
-კიშენი მეყოფა კაბად.-ვიცინოდით.
-ხოდა წამოდი ჩაგაცმევ ასე ხომარ იქნები.




........................................................................


შემიასეთ. გავაგრძელო? როგორია?