როდესაც დასრულდა ლექციები და სასწავლებლიდან გამოვდიოდი,კლასის გარეთ დამხვდნენ ჰოსოკი და ნამჯუნი(მათ ყველა ერიდება და ცდილობს მათ თვალს როგორმე გამოეპაროს თუმცა ისინი მაინც მამჩნევენ ხოლმე და ყოველთვის დამცინიან,ხან ჩაცმულობაზე და ხანდა თმებზე, ვერვხვდები რა არმოსწონთ,რადგან უცნაურად საერთოდ არ გამოვიყურები)

ნამჯ----ეეეი შაქარო სად მიდიხარ?!!
ჰოსკ----აქეთ მოიხედე, რომ გელაპარაკებით უნდა შემოტრიალდე.
ნამჯ----ნუთუ მამიკომ არ გასწავლა წესები?!
ამის გაგონებაზე გავბრაზდი,რადგან მათ იცოდნენ რომ მამაჩემი მაშინ გარდაიცვალა როდესაც პატარა ვიყავი და წესიერად არც მახსოვდა...(თუმცა გაბრაზება არ შემიმჩნევია რადგან მათი გადაკიდება არ მინდოდა და გზა გავაგრძელე)..... ჯიმინი გასასვლელთან დამხვდა(ისევ ისე მიღიმოდა☺)ჯმ---აიი ისევ შევხვდით ხომ გითხარი კიდევ გნახავთქო---(და ისევ და ისევ იღიმის....უკვე გიჟი მგონია,თუმცა არც მევარ ნაკლები)მეც ისევ მივესალმე...მან კი მთხოვა რომ ბავშვები გამეცნო მისთვის...უფრო კონკრეტულად კი აინტერესებდა თუ ვისთან შეიძლებოდა დამეგობრება....მეც გადავწყვიტე დავხმარებოდი და დავიწყე მოყოლა...
შგ----ეს ლილი და მისი მეგობრები არიან,თუმცა წიგნის ჭიები არიან და არ მგონია შენ მათთან საერთო ენა გამონახო....ეს ჯონგუკი და ტაეა.
ისინი ძმები არიან და ორივე ერთმანეთზე უარესი გიჟია,მგონი საერთო ენას მათთან გამონახავ და მოდი მათ ხვალ გაგაცნობ...
ჯმ-----და ისინი? მათ რაქვიათ?
(ჯანდაბა იმათზე მკითხა ვისზე საუბარიც არ მსურდა)
შგ---მათ ჰოსოკი და ნამჯუნი ქვიათ,მეგობრები არიან და ყოველთვის ერთად დადიან...მათ გაცნობას არ გირჩევ, ისინი კარგს არაფერს მოგიტანენ,ყოველთვის ცინიკურად საუბრობენ.
ჯმ----მადლობ!მაშინ ჯერ-ჯერობით შენთან ვიმეგობრებ და მერე იმ ძმებსაც გავიცნობ(ჯონგუკს და ტაეს)....
(არა...ჯანდაბა...ეხა მე გადამეკიდება)
რათქმაუნდა ვერ ვეტყოდი ჯიმინს რომ მომშორებოდა და ამიტომ დავთანხმდი და სასწავლებლიდან წამოვედით.....

გზაში ბევრს მესაუბრებოდა, მიყვებოდა როგორ მოგზაურობდა სხვადასხვა ქვეყნებში და რამდენი "ცნობი" მეგობარი ყავდა....(მე ხომ არ ვეტყოდი, რომ სასწავლებელში ყველა გამირბოდა, ამიტომ ჩუმად მივყვებოდი და ისიც ხვდებოდა რომ საუბარი არ მსურდა)-..ცოტა ხანში დაიწყო თავის დიდ ოჯახზე საუბარი....მიყვებოდა დედაზე რომელიც მასზე ზრუნავს, მამაზე რომელმაც გაზარდა და ახლაც გვერდში უდგას და მის ძმაზე-ჯინზე!
ჯმ----ჩემი ძმა ჯინი, მე დიდად არ მგავს თუმცა ბევრ რამეში ერთმანეთს ვეთანხმებით.
იგი ყველაფერში მხარს მიჭერს და ჩემი მესაიდუმლეცაა და დაიწყო ოჯახური ისტორიების მოყოლა.
ამ ყველაფრის გაგონებაზე ჩემდა უნებურად ცრემლები მომადგა თვალზე.
(ეს ჯიმინმაც შეამჩნია...) შეჩერდა და ჩემს წინ დადგა...არ მაძლევდა საშუალებას რომ მისთვის თვალი ამერიდებინა...
ჯმ-----შუგა, რამოხდა???ხომ კარგადხარ??
შგ-----არაფერია...უბრალოდ გამატარე...არგესმის?! გაიწიეთქო(თუმცა ის მაინც არ იწეოდა)სანამ რაიმეს არ ვეტყოდი არ მომშორდებოდა...
შგ----მე...მე(ჯანდაბა...მართლა მასთან საუბარი და მოყოლა გადავწყვიტე)კარგი ყველაფერს გეტყვი რაც საჭიროა.....
ჯიმინი მაინც არ მაშორებდა თავის ხელებს....შემდეგ ჩემსკენ ახლოს მოიწია და გადამეხვია.
(ეს უცნაურად მომეჩვენა რადგან ჯერ კარგად არც მიცნობდა და არც არაფერი მქონდა მისთვის ნათქვამი) ჩვენ გარეთ სკამზე დავჯექით,ჯიმინი მიყურებდა და ელოდებოდა როდის დავიწყებდი ჩემი ამბის მოყოლას,მეც გადავწყვიტე ყველაფერი მეთქვა.
(ადრე ასე არასდროს მომსვლია, მე ადვილად ვამბობ უარს იმაზე, რისი გაკეთებაც არ მინდა...ან იქნებ მინდოდა მისთვის გულის გადაშლა?!.. ადამიანებს ასე სწრაფად როგორც ჯიმინს, არ ვენდობი ხოლმე).....უეცრად როდესაც ვაპირებდი საუბარი დამეწყო, რაღაც ხმაური(ტირილი და სიცილის ხმა)შემოგვესმა...დავინახეთ რომ ნამჯუნი და ჰოსოკი ვიღაც ბავშვს აწვალებდნენ....(ეს არიყო გასაკვირი მათგან)
უეცრად ჯიმინი წამოხტა სკამიდან და ხელი ჩამჭიდა...(მათკენ მივყავდი)
შგ----რას არკეთებ?
ჯმ----წამოდი დავეხმაროთ, ხომ უნდა დასრულდეს ეს ყველაფერი....
შგ----კარგი(დავთანხმდი და ჩვენ მათ წინაშე დავდექით)
შგ----გაჩერდით!...ასე არშეიძლება!...ის თქვენზე პატარაა და ამა არუნდა აკეთებდეთ!
ნმჯ----ჰეიიი შეხედე ჰოსოკ,ჩვენი ტკბილი შაქარიც მოსულა!!????
ჰოს----გირჩევთ თქვენ ორს რომ გზაზე აღარასდროს გადაგვეღობოთ!!!ვერ გაიგეთ?!დაახვიეთ აქედან ორივემ...
ჯმ----ამის თქმას როგორ ბედავთ!!?შუგა მართალია, ეს ბიჭი ვისაც ახლა აწვალებთ, თქვენზე სუსტია და თან ის ერთია და თქვენ კი ორნი ხართ...დარწმუნებული ვარ ცალ-ცალკე ამ ყველაფერს ვერ გაბედავდით...კარგად ვიცნობ თქვენნაირებს!!!
ჰოსოკი და ნამჯუნი გაკვირვებულები და გაბრაზებულები, ჯერ მე მიყურებდნენ და შემდგომ ჯიმინს....
ბოლოს კი დაგვემუქრნენ და გვითხრეს რომ ახლა "შეგვიბრალებდნენ" და მეორედ კი
ვეღარ გადავურჩებოდით(მე ისეთი სახით ვიდექი თითქოს სულ ფეხებზე მეკიდა მათი სიტყვები,თუმცა ასე არ ყოფილა...)ბოლოს ის ბიჭი გაუშვეს და თავი დაანებეს....როდესაც ჩვენც მივდიოდით, ვგრძნობდი მათ ზიზღით სავსე მზერას...
ჯმ----მათ ასე მოუხდებათ, ვინმემ უნდა მიუთითოს რომ ისინი "დაბლა დგანან" და არავის ჩაგვრის უფლება არ აქვთ
შგ-----იცი მე ვხედავდი მათ სახეებს და ვფიქრობდი, რომ მათ ადრეც უნდა შევწინააღმდეგებოდი, მაშინ როცა მეც მამცირებდნენ ანდა სხვას და იქნებ შეეწყვიტათ ეს ბინძური "თამაშები" (თუმცა ეს ჯიმინის სანუგეშებლად ვთქვი რადგან არა,... არმგონია რომ ისინი ოდესმე შეიცვალონ)....
მე მეგონა რომ ჯიმინს უკვე დაავიწყდა პირობა, რომ მე მას ჩემს შესახებ მოვუყვებოდი, თუმცა ასე არ მომხდარა...
ჯმ----შუგა,...მიდი გააგრძელე რასაც ყვებოდი....
შგ----დიდი არაფერი ისტორია არ მაქვს, ასე რომ არ მგონია რაიმეთი დაინტერესდე....
ჯმ----მაგრამ შენ დამპირდი.....კარგი ახლა ნურაფერს მეტყვი, თუ არგინდა, მაგრამ შენზე საუბარი ისევ მოგვიწევს...არ დაგავიწყდეს, რადგან მინდა ერთმანეთი უკეთ გავიცნოთ...(და აი....მან ისევ გამიღიმა)(საპასუხოდ მეც გავუღიმე)

-------------------------------------------------
მეორე თავი სულ ესიყო....მესამე ვეცდები მალე დავდო!გთხოვთ მითხარით მოგეწონათ თუ არა?წინ ბევრი თავგადასავალი გელით....