ვენეციაში გატარებულმა რამდენიმე დღემ არაჩვეულებრივად ჩაიარა, მე და გიორგიმ უამრავი ლამაზი დღე შევმატეთ ჩვენს ისტორიას, სოფო და ირაკლი კი საცოლე - საქმროს სტატუსით სარგებლობენ. ხანგრძლივი ფრენის შემდეგ თბილიში დავბრუნდით და აქაც რამდენიმე დღიანი დასვენების შემდეგ დასვენებულები, ბედნიერები და სიყვარულით სავსეები დავუბრუნდით სამსახურს. დღეები დღეებს მისდევდა, კვირები კვირებს, ჩვენ კი ერთმანეთით ტკბობას ვაგრძელებდით, გიორგიმ რამდენჯერმე შემომთავაზა მასთან გადასვლა, თუმცა არაფრის დაჩქარებას არვაპირებდი.
-ბატონო გიორგი, გცალიათ ? - გიორგის კაბინეტთან ავიტუზე და ძალიან ნაზი, სექსუალური ხმის ტემბრით მივმართე
- შენ რა ბატონი გიორგი დამიძახე ?
- დიახ, დაგიძახეთ - მის კაბინეტში შევედი და ჟალუზები ჩამოვაფარე
- ჟალუზები რატომ ჩამოაფარე ?
- იმიტომ, რომ ჩვენი საიდუმლო სიყვარულის შესახებ არავინ უნდა იცოდეს - მასთან კეკლუცობას არ ვწყვეტდი
- საიდუმლო სიყვარულის ?
- დიახ, ბატონო გიორგი - გიორგის მივუახლოვდი და მის წინ მაგიდაზე დავჯექი
- აჰაა, უკვე მივხვდი რაც გაქვთ ჩაფიქრებული ქალბატონო ანასტასია
- იცი, სწორედ ახლა შევნიშნე, რომ შენი მაგიდა მტვრიანია
- მართლაა ? და რას მოიმოქმედებ ?
- თქვენი მაგიდიდან მტვერი გადავწმინდე....ჩემი საჯდომით, კიდევ რით შემიძლიათ გემსახუროთ ბატონო გიორგი ?
- ერთი წუთით მაცადე, იქნებ რამე მოვიფიქრო - ხელები წელზე მომხვია და მაგიდაზე გადამაწვინა....
დილას სოფოს ზარმა გამაღვიძა:
-გისმენთ
- ანააა, სად ხარ გოოგოო ? მთელი საავადმყოფო შემოვიარე, ვერ გიპოვე
- მოვდივარ ხოო, გიორგისთან ვიყავი კაბინეტში
- აჰაა ანუ ისევ ცეცხლოვანი ღამე გქონდაათ? არა რაა გიოს უნდა ვთხოვო,რომ კაბინეტი ირაკლისაც გამოუყოს, ჩვენც გვინდა მრავალფეროვნება, ამოვიდა ყელში ეს საძინებელი.
- ვაიმე რა გეშველება რაა, კარგი კარგი ხო მოვდივარ - დაფეთებული წაამოვარდი დივანიდან, თუმცა მალევე ძველ ადგილს დავუბრუნდი - გიორგი, გამიშვი ხელი პაციენტი მელოდებაა
- ძალიაან სასწრაფოა ?
- კი სასწრაფოა
- კარგი, მაკოცე და გაგიშვებ...
მიმღებში სოფო შემეგება
- სად ხარ გოგო ამდენხანს ? ეს პაციენტის ანალიზებია, გადახედე და მითხარი რამე უჩვეულო ხომ არარის ?
- არა, ყველაფერი, ნორმაშია
-კიდევ კარგი, 40 წლის ქალია და პირველ შვილს ელოდებაა, სულ თავს დავტრიალებ არმინდა რამე გამომეპაროს. კარგი ახლა ჩაიცვი და სადმე გავიდეთ ძაან მშია
მე და სოფო ჩვენისაყვარელი კაფისკენ გავეშურეთ
- ორი ყავა გვინდა, ბრაუნი - სოფოს გადავხედე, რომელიც თვალებს მენიუში აცეცებდა
-ტირამისუ, და კიდევ რამე გემრიელი ხილის ტორტი
- სოფო, რახდება გასუქებას ვაპირებთო ?
- გოგო ეს დღეებია, იმდენს ვჭამ, რო ირაკლიც კი მაგას მეუბნებაა
- ბევრს ჭამ, ირაკლისგან ყველაფერი გწყინს, ძუძუები რამისაა თავზე დამალაგო, მალე იღლები
- რეებს ბოდიალობ?
- რადა ორსულად ხარ
- არაა ?
-რა არაა ? აბა ამ ყველაფერს რითი ახსნი ?
- გოგო თავს ვიცავთ
- მოკლედ, შეჭამე ეგ ნამცხვარი, აფთიაქში შევდივართ ტესტს ვყიდულობთ და ეგრევე ჩემთან...
- ვაიმე ანააააა, არმჯერა, ორსულად ვაარ, ვაიმე მე დედა ვხდები ანაა გესმის დედა ვხდები
- გილოცააავ, გილოცავ ჩემო ლამაზო, დარწმუნებულივარ საუკეთესო დედა იქნები მთელ მსოფლიოში
- გოგოებო რა ხდებაა ? - ამ დროს გიორგი მესტუმრა, და გაგკვირვებული გვიყურებდა რატომ ვხტუნაობდით ამხელა ქალები საწოლზე
- არა არაფერი - ჩამოხტა სოფო - ანა წავედი მე და საღამოს გეტყვი ყველაფერს რა როგორ მოხდება.
- ანასტასია რახდება ? რამე გამომრჩაა ? - მომიახლოვდა და წელზე ხელები შემომხვია
- იცი სოფო ორსულად არის
- ღადაობ ? ძალიან მაგარია, ვაა ირაკლი მამა ხდებაა - გიორგი რეაქცია გამიკვირდა, თითქოს სოფოზე მეტად მას გაუხარდა მათი ამბავი
- ხო, სოფო კი დედა
- იცი რა ვიფიქრე ?
- რა ?
- რატომ უნდა ჩამოვრჩეთ სოფოს და ირაკლის ? თან მათ ჯერარ დაბადებულ შვილს მეგობარი დასჭირდება
- შენ სხვა არაფერზე არიფიქრო, სააბაზანოში შევდივარ და შემოსვლა არც იფიქრო, ჩადი და სამზარეულოში დამელოდე. მე უკვე შიშველი ვიწექი ცხელ წყალში თვალებდახუჭლი და გიორგის ნათქვამზე ვფიქრობდი. ანუ ის უკვე ფიქრობს შვილზე ? თუ ამით რისი თქმა უნდოდა... ფიქრებში გართულმა ვერცკი შევამჩნიე როგორ შემოვიდა სააბაზანოში გიორგი
- არ მიმიღებ ? - კედელს მიეყრდნო და რაღაც არაამქვეყნიური სახით მიყურებდა
- არა, გიორგი ხომ გითხარი არ შემოხვიდეთქო, აქ მაინც მომასვენე
- კარგი რადგან ასე ძალიან მთხოვ - გახდა დაიწყო და... ჯანდაბაა, როგორ დაცხაა, ნერწყვი ხმაურით გადავყლაპე და მისი დაკუნთული სხეული ხარბად ავათვალიერე
- დიდხანს უნდა მიყურე ეგრე ? ცოტა მიიწიე, გეყოფა ჩემი თვალების გაუპატიურება საყვარელო, მგონი დროა ეხლავე დავიწყოთ მუშაობა იმაზე, რაც წეღან შემოგთავაზე
-გიორგი მეშენ რაგითხარი?
- რამითხარი ? - ყელში სველ კოცნებს მიტოვებდა, შემდეგ ბეჭებზე და ნაზად დაასრიალებდა ხელებს ჩემს შიშველ სხეულზე
- სერიოზულად ?
- სერიოზულად
- სერიოზულად გეუბნები არუნდა ავჩქარდეთ
- არც ვჩქარობ, ძალიან ნელა ვმოქმედებ
- არა, ამაზე ნელა უნდა ვიმოქმედოთ, ურთიერთობასთავიდან ვიწყებთ
- თავიდან დაწყება სექსის შესაძლებლობებს გამორიცხავს, ასერომ
- წინა ჯერზეც სექსით დავიწყეთ და არცთუისე - არ დამაცადა წინადადების დაწყება ისე მოწყვეტით მეცა ტუჩებზე - თან გიორგი ჩვენ ახლა მაგაზე არ ვლაპარაკობთ, შენ რაც თქვი ის...
- ხო ანასტასია ვთქვი, რომ ბავშვი მინდა, ვერ ვხვდები ამაში ცუდი რარის
- კი მაგრამ ჯერ ადრეა, ჩვენ ურთიერთობა...
- კარგი რაა ანასტასია რაარის ადრე ? შენ 29 წლის ხარ, მე 34 წლის, ვფიქრობ ეს უკვე დაგვიანებულიც არის
- კარგი, დროა ავდგეთ თან მომშივდა რაღაც
- ხოო რათქმაუნდა, როგორც ყოველთვის თავს არიდებ ისეთ თემაზე ლაპარაკს, რომელიც არმოგწონს
- გიორგი ასე ადვილი არარის, ადგე და გააჩინო, ბავშვს იცი რამდენი რამე უნდა ?
- კი ანასტასია შენ წარმოიდგინე და ვიცი, მაგრამ ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ
- თან ჯერ 2 წელია რაც რეზიდენტურა დავამთავრე, ბევრი რამ ....
- აი თურმე რაშია პრობლემა, შენი კარიერაა
- ხოო გიორგი, შენ წარმოიდგინე და მაინტერესებს ჩემი კარიერა, შენ რა გენაღვლება ერთ-ერთი ცნობილი ნეიროქირურგი ხარ, 34 წლის ასაკში ქირურგიული განყოფილების უფროსი გახდი, მეკი ჯერ არაფერი გამიკეთებია, ყველაფერს ახლა ვიწყეებ
- როდიდან გახდი ასეთი კარიერისტი ?
- გიორგი მონსტრი ნუ გამოგყავარ, შვილი მეყოლება აუცილებლად, უბრალოდ ჯერ არმინდა, ამისთვის მზად არვარ და არც დრო მაქვს იმის რო, ახლა დიასახლისის როლი მოვირგო, ჩვენს შვილთან ერთად დაგელოდო, როდის მოხვალ სახლში სამსახურიდან და მერე...
- არ მესმის შენი, ვცდილობ გაგიგო, მაგრამ არმესმის - ამდროს ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა, სოფო რეკავდა
- ხოო სოფო გისმენ
- ვუთხარი, ირაკლის, სიხარულისგან მეცხრე ცაზე იყო, ძალიან დიდი იმედი მაქვს, რომ კარგი შვილი გვეყოლება და ჩვენც კარგი მშობლები ვიქნებით
- რათქმაუნდა, რომ კარგი მშობლები იქნებით, საუკეთესოები - ამის გაგონებაზე, გიორგის თვალებში დიდი სევდა შევამჩნიე, ვგრძნობდი, როგორ შურდა ირაკლისი, როგორ უნდოდა მამა გამხდარიყო
- გოგო შეგიძლია ხვალ გინეკოლოგთან გამომყვე ?
- კი რაპრობლემაა
- კარგი, გკოცნი.
გიორგის ხმა არ ამოუღია,უსიტყვოდ ადგა, გაემზადა და წავიდა. მეორე დღეს სოფოს ყველაფერი მოვუყევი, პირდაპირ არ უთქვამს, მაგრამ მივხვდი, რომ გიორგის მხარე დაიჭირა...
9 თვე ძალიან მალე გავიდა, ირაკლი ხმის ამოუღებლად უსრულებდა სურვილებს სოფოს, გიორგი ირაკლიზე კეთილი შურით "სკდებოდა", ჩვენი ურთიერთობა ერთ ადგილას გაჩერდა, არც წინ მივდიოდით არც უკან, ბავშვის გამო ხშირად ვკამათობდით, ურთიერთობაც დაგვეძაბა, მაგრამ ამას არცერთი არ ვაღიარებდოთ. სოფოს და ირაკლის ულამაზესი გოგონა სალომე ეყოლათ, მათ ბედნიერებას საზღვარი არ ქონდა.
ურთიერთობებში ყველაზე ცუდი, ისარი რომ არიცი როდის დასრულდება, ანთუ დასრულდება ოდესმე, არიცი ამ ბედნიერებას ბოლო როდის ექნება და თითოელ დღეს ისე უყურებ თითქოს ამას არც ელოდები.
მე და გიორგი, სოფოსთან და ირაკლისთან ვიყავით, გიორგი სალომეს არ შორდებოდა, ამ ბავშვზე გიჟდებოდა უკვე, წარმოვიდგინე, როგორ შეიყვარებდა ის ჩვენს შვილს, დიახ ჩვენს შვილს, მართალია ვამბობ, რომ ჯერ დედობა არმინდა, თუმცა შვილი აუცილებლად მეყოლება, რომელიც ყველაზე მეტად მეყვარება. მე და სოფო სალომეს ვაძინებდით, ბიჭები კი ქვევით ვისკის სვავდნენ, ჩვენც მათთან ჩავედით, გიორგი გაღიზიანებული მომეჩვენა, ისე უხასიათოდ იყო, ჩემი დანახვისას გაღიზიანებული ადგა და გარეთ ეზოში გავიდა, მეც მას გავყევი...

1 დღით ადრე
********
ხო ყველაზე მთავარი ამბის თქმა დამავიწყდა, მე ორსულად ვარ,1 კვირის წინ გავიგე თუმცა გიორგისთვის არაფერი მითქვამს, ეს ამბავი სოფოსაც გუშინ ვუთხარი
- ვაიმე, რამაგარიაააა, არასებობს...მოიცა რაღაც აღფრთოვანებული არ ჩანხარ
- ხომ, იცი რომ ჯერ ეს არმინდოდა
- კი მაგრამ ეს უკვე მოხდადა ვეღარ შეცვლი
- ხო ალბათ
- მოიცა შენრა აბორტზე ფიქრობ ?
- უკვე ჩავეწერე გინეკოლოგთან
- რაა ? გაგიჟდი ? შენ სულ გააფრინე ხო
- სოფო არმინდა, მერე ეს ვინანო, არმინდა ჩემი შვილის დანახვისას მის გაჩენას ვნანობდე
- ახლა მაგას იმიტომ ამბობ, რომ არიცი რა გრძნობა დედობა, ბავშვი, რომ გეყოლება მიხვდები
- არა სოფო უკვე გადავწყვიტე
- და გიორგი ?
- გიორგი ვერაფერს ვერ გაიგებს
- რა გჭირს შენ ? ამის ღირსადაც ართვლი გიორგის ?- სოფო უკვე ხმას ვერ აკონტროლებდა და ყვირილში გადადიოდა
- წამოყვები ხვალ ?
- არა არც იფიქრო, რაც გინდა ისქენი, მაგრამ მე თავი დამანებე
- კარგი, როგორცგინდა.
სოფოს და ანასტასიას საუბარი ასე დასრულდა, მაგრამ ყველაზე საშინელება ის იყო, რომ ეს დიალოგი იქვე მდგარმა გიორგიმაც მოისმინა....

გინეკოლოგთან
********
- ეს პროცედურა უმტკივნეულო იქნება, ახლა ანესთეზიას გაგიკეთებთ - თავს უამრავი ექთანი მეხვია, ყველა რაღაცას აკეთებდა, ისისიყო ვენაში ნემსი უნდა გეკეთებინათ, რომ
- ერთი წუთით - შევაჩერე ექიმი - ეს არ შემიძლია, გადავიფიქრე აბორტს აღარ ვიკეთებ - მაშინ მივხვდი რა სისულელეს ვაკეთებდი, რას ვუკეთებდი ჩემს შვილს... ამის შესახებ არავითვის მითქვამს, ნუ ვისთვის უნდა მეთქვა, ჩემი ორსულობის ამბავი, მხოლოდ სოფომ იცოდა, რომელცას გონია, რომ აბორტი გავიკეთე.

ახლა
********
ჩემი დანახვისას გაღიზიანებული ადგა და გარეთ ეზოში გავიდა, მეც მას გავყევი....
- ვიცი, რომ ჩემზე ბრაზობ და ვწუხვარ გიორგი
- რა გაწუხებს შენი საქციელი თუ ჩემი გაბრაზება ? - გიორგი ისე ცივად მელაპარაკებოდა ისე ირონიულად მიყურებდა, თუმცა სხვვას, რას უნდა ველოდებოდე ახლა მისგან, ვისკის ახალი ბოთლი გახსნა და ჭიქას ჭიქაზე ცლიდა
- ასე, როდემდე უნდა გააგრძელო, ხომ იცი ამის შედეგი რაც იქნება არა ?
- შედეგებზე, ნუ მელაპარაკები, პატარა სასჯელსაც ვერ ეგუები, შენი საშინელი ქცევების გამო
- გიორგი მთვრალი ხარ, ხვალ ვილაპარაკოთ, არმინდა ახლა, რომელიმეს ისეთი რაღაც წამოგვცდეს, რომ მერე თავი დამნაშავედ ვიგრნოთ
- დამნაშავედ ? მე არაფერი დამიშავებია, ყველაფერი შენი ბრალია, ყველაფერს ისე აკეთებ, როგორც გინდა, ყოველთვის ასეთი პოზიცია გაქვს, ისე ვცხოვრობთ, როგორც შენ მოგწონს, როგორც შენ გინდა და ყოველთვის აღწევ იმას რაც გინდა, მუდამ ასეა- გიორგი თავს ვეღარ აკონტროლებდა, უკვე ბოლო ხმაზე მიყვიროდა
- ვერ ვხვდები ახლა რაზე ლაპრაკობ, ეს დღევანდელს ეხება ? დღევანდელი ოპერაციის გამო ხარ ასეე ? იმიტომ მიყვირი, რომ შენი ნათქვამი არ გავითვალისწინე და ისე გავაკეთე როგორც მე ვთვლიდი სწორად ?
- ეს დღევანდელ ოპერაციას არ ეხება, ყველაფერში ასე იქცევი, საქმე იმ ცხოვრებას ეხება, რომელიც წარმოდგენილი მაქვს, გასაგებიაა, აქ ერთი ოპერაცია არაფერ შუაშია
- ესეიგი ყველაფერი აქამდე მიდის ? - თვალები ამიცრემლიანდა, გიორგი ასეთი გაბრაზებული არასოდეს მინახავს, თითქოს მის თვალებში ზიზღს ვგრძნობდი ჩემდამი
- ჰოო, სიგიჟეა არა ეს ყველაფერი, რომ გითხარი
- ხოო, ხოო ნამდვილი სიგიჟეა, მთელი ეს დრო ნამდვილი სიგიჟე იყო, ნამდვილი საშინელება, გაუთავებელი ჩხუბი ერთმანეთთან, მაგრამ რატომ არგინდა ამის დავიწყება, ნუთუ ასე ძნელია, რომ არ გაიხსენო
- შენ ჩვენი შვილი მოკალი, ეს როგორ დავივიწყო - გიროგის ყვირილზე სოფო და ირაკლი გამოვარდნენ, გიორგი გაცეცხლებული წავიდა მანქანისკენ, ირაკლიც მას გაჰყვა და წამებში გაუჩინარდნენ, მე მუხლები მომეკეცა და ძირს დავიხარე, ისტერიკული ტირილი ამიტყდა, ვეღარ ვჩერდებოდი, სოფო მომეხვია და ჩემს დაწყნარებას შეეცადა
- ანაა, ტხოვ დამშვიდდი რაა, ნუ ტირი გთხოვ- მე ტირილს ვერ ვწყვეტდი, უკვე თვალებიდანაც ვერ ვიხედებოდი, ამდენიცრემლის გამო - ხომ იცი რომ ასეთი რექცია ექნებოდა, ყველაფერი დალაგდება, ახლა მთვრალია და ვერ ხვდება რას ლაპარაკობს, ანა გთხოოვ გეყოფაა ნუტირი, მითვის ძნელია ეს ამბავიი, ხო იციარაა
- სოფო, აბორტი არ გამიკეთებია
_________
ესეც ახალი თავიიი <333 ეს დღეები დავიკარგეე, არ ვჩანდი საერთოდ, მაგრამ გპირდებით, რომ გამოვასწორებ, ველოდები თქვენს შეფასებებს მოუთმენლად, ვინაიდან თქვენი ერთი დადებითი კომენტარიც კი დიდ სტიმულს მაძლევს მე <3333