4 წლის წინ:
-ზეინ გაინძერი დროზე უნდა გავიდეთ ხომ იცი?! -ბოლო ხმაზე იბღავლა ლუიმ და ზეინს თავში ბალიში გაუქანა.
ზეინიც მალევე ადგა და ლუის გაეკიდა. ასე დარბოდნენ დიდი ხანი სანამ ჰარი არ შემოვიდა და ორივე მას არ დაახტა. გაბრაზებულმა ამოიბუზღუნა და ორივე გადააგდო. ფეხზე წამოდგა და ზევიდან დააცქერდა ორივეს. უცებ სამივეს ისტერიოული სიცილი წასკდა და კაი ხანი იცინეს კიდეც. ლიამი და ნაილი შემოვიდა. უყურებდნენ ამ სამს და ვერ ხვდებოდნენ რა აცინებდათ ასე გულიანად. მხრეები აიჩეჩეს და ისინიც აყვნენ სიცილიში. უცებ ზეინი სერიოზულდება და ძალიან დარდიანი ხდება.მალევე მათი დაცვა შემოდის და აცნობებს რომ კონცერტი 1 საათში დაიწყება.რაც ზეინის სახეს ფარავს და ვერავინ ამჩნევს მის სახეს. პირველად არ გადიან ამდენი ხალხის წინაშე, მაგრამ როგორც ყოველთვის ახლაც ნერვიულობენ. ზეინის და ჯუდი და ჰარის და ემა შევიდნენ მათთან. დივანზე დასხდნენ და ბიჭებიც მათ გვერდით იკავებენ ადგილს.
-რას შვრებით(ემა)
-არაფერს?!(ნაილი)
ოთახში შემოხტა კეტრინი (ლუის და). ტელეფონში იხედებოდა და იცინოდა. თავიდან ბოლომდე აათვალიერაა ზეინმა და კიდევ უფრო დადარდიანდა. მათ წინ ჩამოჯდა კეტრინი და ყველამ თვალი მოაშორა, გარდა ზეინისა. უყურებდა და ხვდებობდა რომ მის გარდა არავისთან უნდოდა ყოფნა. არ უნდა მას მოქცეოდა ასე, რადგან იცოდა რომ ეს მას გულს ატკენდა. კეტრინმაც ამოხედა ზეინს და სიყვარულით აღსავსე თვალები მიაპყრო. ყოველთვის ცდილობდა ძმის ძმაკაცი არასდროს მოსწონებოდა მაგრამ იცოდა რომ უკვე გვიანი იყო და ეს მოწონებაზე მეტი იყო. ვერ იყვნენ ერთად რადგან ხან ვის აურჩევდნენ მენეჯერები ზეინს ხან ვის თან ძმაკაცის და რომ შეგიყვარდება ცოტა ტეხავსო ეუბნებოდა მარტო დარჩენილი საკუთარ თავს. ალბათ ესეც იყო ერთ-ერთი მიზეზი რის გამოც გააკეთა.
ბოლო კონცერტი ჰქონდათ და დამთავრდებოდა ტური. მერე ისევ წელიწად ნახევარი დაისვენებდნენ იმხიარულებდნენ . ნუ ყოველ შემთხვევაში ასე ეგონათ. "Little things"-ს მღეროდნენ თან უკვე იცოდნენ რომ ზეინი მიდიოდა. მიდიოდა და მათ ტოვებდათ. ვერცერთს ვერ წარმოედგინა. ბოლო ბგერები იყო. ბოლო, რომელიც მათ ერთად ყოფნის სიმბოლოდ დარჩებოდა. უმტკინვეულესი წუთები იყო.შემდეგ იყო სიბნელე და ტურის დამთავრება.

ახლა:
ნიუ იორკის სველ ქუჩებში მიაბიჯებდა თავისი შავი მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმლებით. ხელში ყავა ეჭირა და ზეინის ახალ სიმღერას ღიღინებდა, თან ტანს აყოლებდა. ხალხი შესცქეროდა, ზოგი ცნობდა და მასთან ფოტოს იღებდა. ყველას ღიმილიანი სახით ხვდებობდა. ხანდახან ზეინზე დარდი მოაწვებოდა მაგრამ გაახსენდებობდა რომ უკვე დიდი დრო იყო გასული. სახლში მისულმა წვენი დალია და შხაპი მიიღო. შემდეგ საწოლში შეწვა და ღრმა ძილში გადაეშვა.
თავიდან დაძაბულობა იყო. ვერცერთი ხმას ვერ იღებდა. ამდენი ხნის შემდეგ ისევ ეს 5 ადამიანი იჯდა ერთად. ჩუმად და დაძაბულად. თავიდან რომ გაიგეს ზეინი ნიუ-იორკში დაბრუნდაო არ დაიჯერეს . ვერც იმას წარმოიდგენდნენ რომ მათ სანახავად მოვიდოდა. ლუის სახლში იყვნენ. სიჩუმე სუფევდა. დაძაბული იყო გარემო. ჯუდი უხმოდ უყურებდა ძმას . ემა აქეთ-იქით გაიხედებოდა. არ უნდოდა ზეინისთვის შეიხედა. ასეთი სიჩუმე ყველას აგიჟებდა.
-მოვედი
კარები გაიღო და კეტრინმა დაიძახა. მისაღებში ფეხის ხმა გაისმა და ოთახში კეტრინი შემოვიდა. ხელში როგორც ყოველთვის ყავა ეჭირა.
-რა იყოთ რა სახე ჩამო..
სიტყვა შუა გზაში გაუწყდა ზეინის სახეს რომ წააწყდა, ყავის ბოთლი მის ხელს მოწყდა და ძირს დაეცა. ყავა მიმოიფანტა. ყველა მას უყურებდა ის კი მხოლოდ მის სახეს ხედავდა. ფეხები ეკვეთებოდა მაგრამ ძლიერად იდგა. ნერწყვი ხმაურიანად გადაყლაპა და დივნამდე ძლივს მივიდა რომ დამჯდარიყო. წამოდგა ზეინი. მის წინ ჩაიკუზა და შეხედა. გაშტერებული ისევ ისეთი სახით მისჩერებოდა ზეინს კეტრინი. ცრემლებმა მალევე გაიკვლია მის სახეზე გზა. ხელები მოჰხვია ზეინმა წელზე და ამდენი ხნის მერე მისი თბილი სხეული ისევ იგრძნო. კეტრინმაც აღარ დააყოვნა და ხელები ყელზე შემოხვია. ზეინმა თავი კეტრინის ყელში ჩამალა. ნელა, ნაზად აკოცა ყელზე და იგრძნო როგორ დააყარო ტაომ მას. ყველამ იცოდა თუ როგორ უყვარდათ ამ ორს ერთმანეთი. უბრალოდ ადგნენ და გავიდნენ.
ზეინმა აიყვანა და კალთაში ჩაისვა კეტრინი. ხელები უფრო ძლიერად მოხვია. არ უნდოდა მისი დაკარგვა როგორც ეს ადრე მოხდა. ნანობდა მხოლოდ მის გამო ნანობდა წასვლას. ნანობდა რომ ეს 4 წელი მის გვერდში არ იყო. თვითონაც კი უკვირდა როგორ გაძლო მის გარეშე ამდენი ხანი.
-ბოდიში
ძლივს მოაბა თავი ზეინმა და ბოლოს უთხრა. კეტრინმა თავი აიღო მისი მხრიდან და შეხედა. სახეზე ხელი ჩამოუსვა.
-აღარ წახვიდე
თითები ჩამოუსვა ტუჩზე კეტრინმა. სიამოვნებისგან თვალები დახუჭა ზეინმა.მისი ბაგეები მის თითებს უფრო მიაბჯინა და აკოცა. მალევე ჩამოწია ხელი კეტრინმა.
-აღარ წავალ
-მპირდები?
-გპირდები
შემდეგ ისევ საწყის მდგომარეობას დაუბრუნდნენ. ერთმანეთს ვერ მოსცილდნენ. ზეინმა არ იცოდა აღარ წავიდოდა თუ არა უბრალოდ ახლა არსად არ სურდა წასვლა რადგან ის აქ ჰყავდა. ბედნიერებამ თავისი ქნა და კეტრილი ასლუკუნდა. მისი ტირილის ხმა ოთახში სიჩუმეს არღვევდა. მერე პატარა ბავშვივით ზეინის მკლავებში ჩაეძინა.
უცებ წამოიწია ლოგინიდან. ოფლში ცურავდა. მიხვდა რომ სიზმარში იყო და ტირილი დაიწყო. ენატრებოდა . სიკვდილამდე ენატრებოდა.ადგა. სარკეში ჩაიხედა. ტელეფონს დაავლო ხელი და სწრაფად აკრიფა მისი ნომერი.არ დაურეკავს.ეშინოდა რომ არ უპასუხებდა ან რამე მსგავსი.რამდენიმე დღეში ისევ სცადა დარეკვა მაგრამ ისევ გადაიფიქრა. ისევ ყოყმანობდა.ისევ ეშინოდა.ისევ ტიროდა ხოლმე. ისევ ესიზმრებოდა.საბოოლოდ დარწმუნდა რომ მასთან ყოფნა უნდოდა.

გაოცებული შეჰყურებდა ლეპტოპის ეკრანს და ვერ იჯერებდა რომ ზეინს აღარ უყვარდა. ახლა ხო აღარ ჰყავადა მენეჯერი ვინც მას შეყვარებულის ყოლას აიძლებდაა. უყურებდა ფოტოებს რომელზეც ჯიჯი და ზეინი ხელი-ხელჩაკიდებულები იყვნენ.შემდეგი რამდენიმე დღე მისთვის მძიმე იყო. ჰარისთან იყვნენ ყველანი შეკრებილები.

-რა ვქნათ დღეს(ნაილი)

-წავიდეთ სადმე ან ვითამაშოთ(ლიამი)

-დიდი ხანია არსად არ ვყოფილვართ ამიტომ წავიდეთ სადმე(ემა)

ყველა დაეთანხმა და დაიშალნენ. ღამის 12ზე კლუბთან შეხვდნენ ერთმანეთს და გართობა დაიწყეს.უზომოდ მთვრალები იყვნენ. ეწეოდნენ და სვამდნენ.სიცილით კვდებოდნენ. რამდენიმე ჭიქა არაყიც გადაკრა კეტრინმა, რომელმაც თავიდან ყელი ჩასწვა და შემდეგ საპირფარეშოში შევიდა.ნომერი წამსვე აკრიფა და ყოყმანი აღარ დაუწყია. იმ წამსვე დარეკა. ბოხმა ხმამ უპასუხა.

-გისმენთ ისევ ისეთი ხმა ჰქონდა. როგორ ენატრებოდა ხოლმე ეს ხმა კეტრინს. როგორ უნდოდა გაგონებდა და ამდენი წლის შემდეგ ისევ გაიგო. გაიგო და იმ წამსვე ტაომ დააყარა.

-მენატრები მხოლოდ ეს სიტყვა მოსწყდა მის ბააგებს. სიჩუმე იყო. არ პასუხობდა ზეინი. მხოლოდ მისი გახშირებული სუნთქვის ხმა ისმოდა, რომელიც სიჩუმეს ერწყმოდა და კეტრინს აგიჟებდა.

-დალიე?

-ცოტათი მის პასუხზე კეტრინი დარწმუნებული იყო რომ ზეინს ჩაეღიმა.

-სად ხარ?

გინდა მოგაკითხო?

-შენ? მე ? დაიბნა კეტრინი.

-გეყოფა ბავშვივით მოქცევა

-არ მინდა

-მეც

-რა?

-მეც მენატები კეტრინმა გულიანად გადაიხარხარა. ხარხარს მოჰყვა ცრემლები. ხმამაღალი ქვითინი.

-მითხარი სად ხარ? ხმა გაუმკაცრდა ზეინს. კეტრინი გაჯიუტდა. არაფრის დიდებით არ უთხრა მისი ადგილ სამყოფელი.

-მღლი

უთხრა და გაუთიშა. თავი კედელს მიადო. თვალები დახუჭა. ტელეფონმა დარეკე.ისე უპასუხა თვალები არ გაუხელია.

-ფეხი არ მოიცვალო მაქედან მალე მოვალ ნაზად უთხრა ზეინმა და გაუთიშა.

უცებ თვალები ჭყიტა კეტრინმა. ტელეფონს დახედა. სუნთქვა შეეკრა. სუფთა ჰაერი სჭირდებოდა, ამიტომ გარეთ გამოვიდა. ტროტუარზე ჩამოჯდა და მუხლები მოხარა ზედ კი თავი დაიდო. წინ იყურებოდა მერე მობეზრდა და თვალი დახუჭა. ფიქრი დაიწყო, ზეინი რომ დარჩენილიყო როგორი ბედნირები იქნებოდნნე. ან საერთოდ იქნებოდნენ თუ არა. ზეინისთვის რომ არ დაერეკა. მართლა მოვიდოდა თუ არა. ძველი დრო გაიხსენა, როგორ კოცნიდან მხარზე და მერე თავს რომ ჩამალავდა მის ყელში ზეინი. პატარა კოცნას რომ დაუტოვებდა.ბედნიერების პიკზე მისულს ტაო დააყრიდა.მის სუნს დღემდე გრძნობდა.დღემდე გულში ინახავდა მის სიყვარულს.გაახსენდა როგორ იცინოდნენ ერთად და ბედნიერების ცრემლები წასკდა. იგრძო როგორ დაეცა თავზე ვიღაცის ჩრდილი.თავი დაბლა დასწია და ჩრდილის ფეხსაცმლეს დააკვირდა. ზედმეტად ძვირიანი ფეხსაცმელი ეცვა.ალბათ ფეხი რომ დაგედგათ გიჩივლებდათ.სახე ნელა გაუსწორა მის წელს მაგრამ უფრო თეძოებს რადგან წელამდე ვერ სწვდებოდა რაც ჩრდილის სიმაღლეს ასახავდა. მაღალი იყო. ხელზე ახედა. სუნთქვა შეეკრა. ტატუების დანახვისას ტანში გაცრა.შეეშინდა.გაუაზრებლად აწია თავი. უყურებდა ჩრდილი.მკაცრი გამომეტყველებით ისევ ისეთი გამომეტყველბით როგორიც ახსოვდა კეტრინს.ცრემლების ნაკადი მეორე ფენად დაეშვა კეტრინის სახეზე.წამოდგა.იმისდა მიუხედავად რომ მაღალზე იდგა მაინც მასზე დაბალი იყო. ნელა შეახო ზეინმა თითები მის წელს.კეტრინის კანმა იმწუთასვე დაიწყო რეაგირება.ვეღარ მოითმინა და ხელები ყელზე მოჰხვია.მაგრად უჭერდა,რადგან იცოდა რომ ახლა რომ გაეშვა კიდევ დაკარგავდა.ზეინმაც ნაზად შეუცურა ხელები წელზე და მოჰხვია. საყვარელი ქალის სურნელი ამდენი წლის მერე ისევ შეიგრძნო და ბედნიერების პიკს მიაღწია.ახლა მიხვდა როგორ ძლიერ მონატრებოდა. ახლა მიხვდა რამხელა შეცდომა დაუშვა აქ რომ დატოვა. ახლა მიხვდა მის გარეშე ყოფნა რამხელა ტკივილს ანიჭებდა. თმებზე დასუნა და ძველებურად აკოცა მხარზე. -მენატრებოდი საუბარი დაიწყო კეტრინმა. ხვდებოდა რომ სხვა დროს შეიძლებოდა ეს ენანა და ახლაც ინანებდა მთვრალი რომ არ ყოფილიყო მაგრამ ზეინის მეტი ახლა არაფერი არ უნდოდა. -წავიდეთ სახლში საუბარი უცებ გადაიტანა ზეინმა. კეტრინმა შეხედა ზეინს. მისჩერებოდა და უკვირდა როგორ შეცვლილიყო ამ 4 წლის განმავლობაში. უყურებდა და ხვდებოდა რომ მის წინ სხვა ადამიანი იდგა. უნდოდა დაბრუნდებულიყო ის პატარა ზეინი ამდენი ხნის წინ რომ იცნობდა. ცრემლებმა დინება ვერ შეწყვიტეს. ხელები ჩამოსწია კეტრინმა. ზეინს ისევ ისე ჰყავდა აკრული სხეულზე.

-წავიდეთ

მეორეჯერ გაიმეორა ზეინმა და ინანა რომ აქ მოვიდა. ინანა რომ საერთოდ უკან დაბრუნდა. იცოდა რა მტკინვეული იქნებოდა კეტრინისთვის ეს ყველაფერი. მისთვისაც არ იყო ნაკლები მაგრამ ის უკვე დიდი იყო და შეეძლო თავისი ემოციების გაკონტროლება. მანქანაში ჩასვა ზეინმა კეტრინი და თვითონაც მიუჯდა.ზეინის მძღოლი ნელა და მშივდად მართავდა მანქანას. ფანჯრებიდან შემოსული მთვარის სინათლე ორივეს ეცემოდა. ერთმანეთს არ უყურებდნენ. ზეინმა კეტრინის ხელი მის ხელში მოიქცია და კალთაში ჩაიდო. ისევ არ უყურებდნენ ერთმანეთს.ვარსკვალევიბის ქვეშ დადიოდა შავი მანქანა რომელშიც უამრავი ფერადი იყო მოთავსებული. ძველ ადგილას მიიყვანა ზეინმა კეტრინი. ისევ ისე გამოიყურებოდა როგორც დატოვა.

-მადლობა რომ მომიყვანე

-თუ რამე დაგჭირდება დამირეკე უცებ მიაშტერდა კეტრინი.

-რა მოხდა?

-მათ არ ნახავ? დადუმდა ზეინი. გაიყინა ერთ ადგილას. როგორ ენახა ის ადამიანები რომელიც მიატოვა და საერთოდ აღარ გამოხმაურებია. როგორ შეეხედა მათთვის. -მერე ვნახავ და წავიდა. მეორე დღეს კეტრინს თავი საშინლად სტკიოდა. მთელი დღე სახლში გაატარა. ხან ჭამდა ხან ფილმს ჩაუჯდებოდა. სოციალურ ქსელში არ შედიოდა, რადგან შეიძლება იქ საშინელება დახვედროდა.7-ისკენ ემამ და ჯუდიმ მოაკითხეს. სწრაფად სიარულისგან ძლივს სუნთქავდნენ.

-ახლავე ჩაიცვი კინოში მივდივართ შეუტია ემამ

-არანაირი მაგრამ ჯუდიც აჰყვა საუბარში.

მომაბეზრებლად ადგა და მაღლა ავიდა. გარდერობი გამოაღო და რაც ხელში მოხვდა ის ჩაიცვა. თმა უბრალოდ აიწია და დაბლა ჩავიდა. გოგოები მანქანაში ელოდებოდნენ. კინოსთან მალევე მივიდნენ.ბიჭებიც იქ იყვნენ. დიდი ხანი გაატარეს სანამ ავტოგრაფებს დაარიგებდნენ და შემდეგ შევიდნენ შენობაში. ერთ-ერთ კეტრინისთვის უაზრო ფილმზე შევიდნენ.რა მნიშვნელობა ჰქონდა კეტრინისთვის რომელ ფილმზე შევიდოდნენ მაინც არ აინტერესებდა. მაინც სხვაგან ჰქონდა ფიქრები და რაც არ უნდა კარგი ფილმი ყოფილიყო ახლა მაინც ვერ ადევნებდა თვალს. უყურებდა ზეინის ჯიჯის შიშველ ზურგს და ახსენდებოდა კეტრინი. აღარ უნდოდა მისგან შორს ყოფნა. ადგა. ჯიჯიმ მას გადმოხედდა და მიაშტერდა. ზეინიც ჩაიძირა მის თვალებში.

-მასთან მიდიხარ?

-ხო მივდივარ

-დაბრუნდები?

-დავბრუნდე?

-შენს გარეშე ვერ გავძლებ

-ისევ დავბრუნდები მაშინ, უბრალოდ ახლა მასთან მინდა

-კარგი

შემდეგ ისევ გადაბრუნდა ჯიჯი და სიზრების მორევში გადაეშვა ვითომაც არაფერი. ზეინისთვის ჯიჯი სამაგალითო ადამიანი იყო. ის იყო ერთადერთი ვინც ამ ცხოვრებაში უგებდა მას. ფერისთან დაშორების შემდეგ მენეჯერებმა ის მალევე შეურჩიეს და ძალიან კარგადაც შეეწყვნენ მაგრამ იყო დიდი პრობლემა. იყო რასაც ვერ ჭრიდა ზეინი. არ უყვარდა. ჯიჯი არ იმსახურება ამას. ჯიჯი იყო ფერადი ზეინი კი მას აშავებდა. კონოთეატრიდან სიცილით გამოვიდნენ. კეტრინი ჩუმად შეჰყურებდა მის მეგობრებსს. უცებ ყველა გაჩერდა და მიაჩერდა მანქანას. კეტრინმაა თავიდან ბოლომდე აათვალიერაა მანქანაზე მიყრდობილი ზეინი და ხმამაღლა ამოისუნთქა.

-აქ რა გინდა(ლუისი)

მის ხმაში სევდა იგრძნობოდა. ის უყურება მის ძმაკაცსს, ამდენი ხნის შემდეგ იგი ხედავდაა მას. მაგრამ , არ შეეძლო მისულიყო და მოხვეოდა. მის პრინციპებს ვერ აბიჯებდა. იდგა იგი გაშტერებული. ზეინიც დუმდა და ხმას არ იღებდა. მისჩერებოდა მის 4 ძმაკაცსს და სიგარეტს ეწეოდა. გონებამ გადახარშა ძველი პერიოდი. სევდამ თავისი ქნა და 5 ძმაკაცი ერთმანეთს მიეჯაჭვნენ. იდგნენ ერთად . ერთმანეთს შემოხვეულნი. შემდეგ იყო სიცილი, რომელიც ტირილში გადაიზარდა.5 ზდასრული ადამიანი იდგა და ტიროდა.

იმ დღეს ბევრი იმხიარულეს. დალიეს. იცინეს. ერთმანეთს საკუთარი ისტორიები მოუყვნენ. ბოლოს სიცილის დროს გაჩერდნენ და დადარდიანდნენ. ისევ ცალ-ცალკე მოუწევდათ ყოფნა და ეს სევდიანს ხდიდა ყველას. ყველანი ჩუმად იყვნენ. იცოდნენ, რომ შეიძლებოდა ამ ხნის მერე ეს უკანასკნელი ღამე ყოფილიყო. ისევ ისე წასულიყო ზეინი და აღარც დაბრუნებულიყო. ბოლოს წამოდგა ზეინი. -უნდა წავიდე- დაიწყო საუბარი . თვალი მოავლო იქ მყოფებს. მზერა კეტრინზე გააჩერა. ხარბად აათვალიერა. ტუჩის კუთხე ჩატეხა და თვალები მიაშტერა. კეტრინმაც არ დააყოვნა და იგრძნო თვალები. შეხედა , მაგრამ მწველ მზერას დიდი ხანი ვერ გაუსწორა თვალი და მალევე გაიხედა. ყველა გადაკოცნა და ამდენი ხნის მერე როგორც იქნა გულში ჩაიკრა კეტრინი. მალევე დაუსხლტა ქალი ხელებიდან. გაიღიმა ზეინმა და სახლის კარები ნელა მიიხურა. მძღოლს გვერდი აუარა და გზაზე სიარული გააგრძელა. მძღოლიც არ შეწინააღმდეგებია. უხმოდ დაიკავა მისი ადგილი და დაელოდა როდის დაჯდებოდი მისი ბატონი, რომ წაეყვანა მის აპარტამენტში. ზეინი ერთხანს კიდევ შეჰყურებდა სახლს და მოგონებები ისევ ბრუნდებოდა თავში. შემდეგ მანქანაში ჩაჯდა და მძღოლმაც აღარ დააყოვნა. ისევ მიდიოდა უამრავი ვარსკვალივის ქვეშ შავი მანქანა , რომელშიც ფერადის ნაცვალდ უფერო იჯდა. კეტრინი, დამშვიდოდების გარეშე ავიდა თავის ოთახში. კარები შეაღო და მძიმედ დაეშვა ლოგინზე. ჭერს მიაშტერდა და ერთი ხმამაღალი გმინვა ამოუშვა. გული სტკიოდა, რომ საყვარელი მამაკაცი დაბრუნდა მის ცხოვრებაში ისევ , მაგრამ რატომღაც ამით ბედნიერი არ იყო. ზეინის გადამალული სიგარეტი ამოიღო და პირში გაიქანა. 5 წუთის განავლობაში ეწეოდა სიგარეტს და ყოველი დღევანდელ წამს თავიდან თავში ხარშავდა. ხანდახან ღიმილი შეეპარებოდა სახეზე, მაგრამ მერე ისევ ახსენდებოდა, რომ ზეინი მისი არ იყო და აღარც იქნებოდა. ისევ ახსენდებოდა , რომ მათი სიყვარული წარსულში დარჩა და აღარც დაბრუნდებოდა. ახსენდებოდა, რომ ბედნიერება დაკარგა და შეუძლებელი იყო დაბრუნება მისი. წამოდგა. სიგარეტი ფანჯრიდან მოისროლა და მაისური გაიძრო. სწრაფად მიაყოლა შარვალიც და საწოლში შეწვა. ფიქრების მორევში მყოფი, ხმაურმა გააღვიძა. ყურადღება არ მიაქცია, რადგან იცოდა რომ მისი ძმა იქნებოდა. ისევ ზეინი გაიხსენა და ისევ მოაწვა ის საშინელი დარდი. დარდი იმისა, რომ ის მისი აღარ იყო და არც იქნებოდა.
სახლში,რომ შევიდა ჯიჯის ეღვიძა. ტელევიზორის წინ მოკალათებულიყო და ტელევიზორს ვითომ ინტერესით შეჰყურებდა. კარის დახურვის ხმაზე მაშინვე, ფეხზე წამოდგა და ზეინისკენ გამოემართა. ყელზე ხელები შემოჰხვია და თავი ყელში ჩაუდო. ზეინმაც ხელები წელზე შემოჰხვია. სიტკბო ზეინის ტელეფონის ხმამ გააწყვეტინათ. ზეინმა ჯიბეებში ხელი ჩაიცურა და ნელა ამოიღო ტელეფონი. ჯიჯი ისევ ეხვეოდა. დახედვის გარეშე უპასუხა .

-ხვალ აუცილებლად უნდა გნახოთ ორივე-გაისმა მკაცრი და ბოხი ხმა, რომელსაც გაბმული, გამაყრუებელი ხმა მოჰყვა„. ზეინმა ამოიოხრა და ტელეფონი თავის ადგილას ჩაიდო. ჯორჯი უკვე ტვინს უბურღავდა.

-ვინ იყო?-თავი წამოსწია ჯიჯიმ და ზეინს მიაჩერდა.

-ჯორჯი-წყნარად, მაგრამ მაინც მკაცრად თქვა ზეინმა. ჯიჯიმ ისევ ჩადო ზეინის ყელში თავში და გაინაბა.

ზეინმა ხელები დაუშვა დაა მუხლებს ქვეშ ამოჰხვია ხელი. ხელში მსუბუქად აიტაცა და მათი საძინებლისკენ გასწია. ლოგინზეე დააწვინა ჯიჯი და გვერდით მიუწვა. თვალები დახუჭა. იმ ფაქტისთვის, საერთოდ არ მიუქცევია ყურადღება, რომ ჯიჯი მას მიშტერებოდა. მთვრალს მალევე ჩაეძინა.

დილას ისევ ხმაურმა გააღვიძა. ვიღაცის ძირს დაცემას წააგავდა ხმა. ადგა. შორტი ამოიცვა დაა ლიფის ამარა დაეშვა დაბლა. ჰარი ძირს გაშხლართული დახვდა, რომელსაც ძილი შეებრუნებინა. სახლს სიჩუმე შეპარვოდა. სამზარეულოში შევიდა და წყალი ჩაიდანში მოათავსა,გაზქურაზე დადო. ჭიქაში ყავა და შაქარი ჩაყარა და წყლის ადუღებას მაგიდაზე მჯდომი დაელოდა. სანამ თვალებსს იფშვნიტავდა და ცდილობდა უფრო გამოფხიზებულიყო ტელეფონმა დარეკა. მისი ტელეფონის ხმა არ იყო აშკარად. მიმოიხედა. ლუისს ანთებულ ტელეფონს მიაჩერდა და სახელი , რომ ამოიკითხა ეგრევე ხელი სტაცა. იცოდა, რომ ლუის ვერ გააღვიძებდა, ამიტომ თვითონ უპასუხა

-ლუისს-ჩახლეჩილი ხმით დაიწყო საუბარი ბენმა.

-კეტრინი ვარ, ბენ -თვალები გადაატრიალა კეტრინმა. ვერასდროს ვერ იტანდა მას.

-კეტ, ლუისს სძინავს?-დაიბნა უცებ ბენი

-კი სძინავს. გინდოდა რამე?-კეტრინს უკვე ღლიდა.

-დღეს საიმონს უნდა რომ მასთან მივიდეთ ყველა

-ყველა ? -დაიბნა კეტრინი

-ხო შენც, ემაც და ჯუდიც. 7-ზე გელოდებითო- თქვა ბენმა

-კარგი. ვეტყვი ლუისს-რაც შეიძლება სწრაფად გაუთიშა კეტრინმა.

თავი,რომ წამოსწია ეგრევე გვერძე გაიხედა. ჯიჯის ისევ ეძინა. ნელა ადგა. ცდილობდა, რომ არ გაეღვიძებინა. სამზარეულოში გავიდა და ყავისთვის წყალი დადგა. თავში დაარტყა,რომ დღეს ჯორჯთან უნდა წასულიყვნენ ის და ჯიჯი. ტელეფონი ამოიღო და ნელა გახსნა ჯორჯის გვერდი.

-დღეს სად და რომელზე გნახოთ?-მისწერა ზეინმა. ჯორჯმა პასუხი არ დააყოვნა და ადგილსამყოფელი და საათი მისწერა. ჭიქაში წყალი ჩაისხა და ისევ საწოლში დაბრუნდა. ლეპტოპი მუხლებზე დაიდო და ყავა ტუმბოზე ჩაამოდო. სოციალურ ქსელებში ძრომიალი დაიწყო და დროც მალე გავიდა. საათს, რომ დახედა 2 დაწყებულიყო. ჯიჯი, შეიშმუშნა, გადმობრუნდა და ზეინს გაუღიმა. ზეინმა ლეპტოპი გადადო და ჯიჯის შეხედა. ჯიჯი ყელზე ჩამოეკიდა და ტუჩის კუთხეში აკოცა. 1 საათი ლოგინში იყვნენ და წამოდგნენ შემდეგ. ჯიჯიმ სახლი დატოვა და ზეინი დარჩა მის ფიქრებთან მარტო.

კეტრინმა ყავა ოთახში აიტანა და ლეპტოპში შეძვრა. დიდხანს იძრომიალა და საათს დახედა უკვე 4 ხდებოდა. დაბლა ჩავიდა , ყველას ეღვიძა. ლუის მოუბრუნდა და ყველაფერი უთხრა. თავიდან ლუის გაუკივირდა, რატომ იბარებდა ყველას ერთად. 1 საათი კიდევ ილაპარაკეს და შემდეგ მომზადებას შეუდგნენ. დიდი ალიაქოთის შემდეგ, როგორც იქნა მანქანში ისხდნენ და საიმონთან მიდიოდნენ. გზაში ემამ თავი ჩამოადო ჯუდის მხარზე.

-შენი აზრით ზეინს ისევ უყვარს კეტრინი?-ნელა დაიწყო ემამ ლაპარაკი

-არ ვიცი ემა შეიძლება კი. ხო ნახე, როგორ უყურებდა გუშინ -მობეზრებულად უთხრა ჯუდიმ ემას , რადგან მთელი ღამე დაღლილიყო მის ძმაზე საუბრით.

-ხოო-დანანებით ჩაილაპარაკა ემამ

-მოხდა რამე?

-არა არაფერი, უბრალოდ ვიკითხე-დაბნეულმა თქვა ემამ.

ჯუდიმაც აღარ მიაქცია ყურადღება, რადგან თავი აღარ ჰქონდა. მალევე მივიდნენ საიმონთან და სახლში შევიდნენ. საიმონთან უცხო კაცი იდგა და გამეტებით რაღაცაზე საუბრობდნენ. სახლში შესულებს მალევე შემოუბრუნდნენ და მიაჩერდნენ.

-დასხედით-მშვიდათ უთხრათ საიმონმა.

როგორღაც გაატარა დრო და საათს დახედა. უკვე 6 გამხადრიყო. ჯიჯიც მალევე მოვიდა და ორივე მანქანაში ჩასხდა. მიდიოდნენ იმ მისამართზე, რომელიც ჯორჯმა ესემესისს სახით უთხრა ზეინს. მალევე მივიდნენ უშველებენ სახლთან და გადმოვიდნენ. კარზე დააზარუნეს და მალევე გაუღეს. მოსამსახურემ გულითადად გაუღიმა. შიგნით შეუძღვა და მისაღებისკენ შეუძღვა. ზეინმა თვალი მოკრა ჯორჯს და გაეღიმა. მის გვერდით კი საიმონს, რომელიც დიდი ხანია არ ენახა. გაშრა ზეინი. მიაშტერდა და ვეღარ იძროდა.

-გამარჯობა ზეინ- საუაბრი დაიწყო საიმონმა

-დასხედით-დივანზე მიუთითა ჯორჯმა ზეინი გონს მოეგო და დივნისკენ გასწია.

კიდევ ერთხელ გაშრა, როცა დივნის მოპირდაპირე მხარეს,გუშინდელი მისი მასპინძლები ისხდნენ. ჯიჯიმ ჩაკიდა ხელი და დივანზე დასვა. ზეინმა მოკლე კაბაში გამოწყობილი კეტრინი აათვალიერა და მზერა შეაჩერა მის მუხლზე ბენის დადებულ ხელს. ძარღვები დაეჭიმა. ადგებოდა, ჯიჯის ხელს,რომ არ შეეჩერებინა. კეტრინმა ნელა დახედა ხელს, შემდეგ ზეინს, რომელიც ბენის ხელს მიშტერებოდა. უცებ გააწევინა ბენს ხელი და ისევ საიმონს შეხედა.

-ეს ჯორჯია ზეინის მენეჯერი- საუბარი დაიწყო და იმ უცხო კაცზე ანიშნა გვერძე, რომ ედგა.

-სასიამოვნოა-თქვა ლიამმა

-მოკლედ. რატომ დაგიბარეთ აქ ყველა. გუშინ ერთად,რომ იყავით რამოდენიმე პაპარაცმა დაგინახათ. თქვენ თქვენი ურთიერთობა დაასრულეთ 4 წლის წინ და ახლა აღარ უნდა განახლდეს. თქვენ ყველა დიდ შეცდომას უშვებთ. თქვენს კარიერაზე იმოქმედებს, ამიტომ სჯობს როგორც ამ 4 წლის განმავლობაში იყავით ისევ ისე იყოთ-თქვა ჯორჯმა.

დაიბნა უცებ ყველა. გაქვავდა. რა იცოდნენ, რომ ასე მალე გაიგებდნენ ყველაფერს პაპარაცები. ასე მალე გაიგებდა საზოგადოება. ერთმანეთს მიაჩერდნენ. კეტრინმა შიშნარევი თვალებით შეხედა ზეინს.

-ნუ გეშინია-ტუჩების მოძრაობით უთხრა ზეინმა კეტრინს. კეტრინის თვალებიშიც ჩადგა შიში.

-მაგრამ-საუბარის დაწყება სცადა ჰარიმ

-არანაირი, მაგრამ. ყველასთვის ასე აჯობებს-თქვა საიმონმა.

-რაც შეგეხებათ თქვენ სამს -თითები გაიშვირა ჯორჯმა კეტრინზე, ზეინზე და ჯიჯიზე- არ გაეკარებით ერთმანეთს შენ -ზეინს მიუშვირა ახლა ხელი- და კეტრინი. არ იკონტაქტებთ და რაც არ უნდა ერთმანეთი გიყვარდეთ არ იქნებით ერთად- წყნარად ლაპარაკობდა ჯორჯი. კეტრინმა ძირს დაიხედა.-შენ და ჯიჯი ისევ ერთად იქნებით. ამიერიდან უკვე სულ ერთად ივლით ყველგან, რაც შეიძლება ბევრჯერ გახვალთ სახლიდან, რათა პაპარაცებმა შეგამჩნიონ და დაიჯერონ, რომ შენ და კეტრინს შორის არაფერი ხდება.

ისევ სუფევდა სიჩუმე მისაღებ ოთახში. პატარა თავჩაგინდრული ბავშვებივით ისხდნენ სტუმრები და ზევიდან დაჰყურებდნენ მასპინძლები.თითოეული განიცდიდა ამ ამბავს და გული სტკიოდათ. მათი მეგობრობა განწირული იყო და ვერაფერს აკეთებდნენ. ისინი ისევ შორდებოდნენ ერთამენთს და ისევ ვერაფერს აკეთებდნენ.


კეტრინის სახეზე გაიკვლია ცრემლებმა. ცრემლებს, მოჰყვა ქვითინი. ხმამაღალი ქვითინი,რომელიც არავის გაჰკვირვებია. ანდა რატომ უნდა გაჰკვირვებოდათ. წამოდგა ზეინი. მის წინ ჩაიმუხლა და წელზე ხელი შემოჰხვია. სახეზე ჩამოშლილ თმაში შიგნიდან ხელი შეუცურა და ლოყაზე მიადო. ცერა თითით ეფერებოდა და ცდილობდა დაემშვიდებინა. ბოლოს, როცა კეტრინა გული იჯერა ტირილით წამოდგნენ და დაიშალნენ. იმ ღამეს ყველანი დაძაბულები იყვნენ. ყველა თავის ოთახში იყო და ერთმანეთზე ფიქრობა. იმ ღამეს არავის არ ეწვია ძილი. იმ ღამეს არავინ არ ნახა ფერადი სიზმრები, რადგან ვარსკვალების ქვეშ დადიოდა შავი მანქანა, რომელშიც ისევ ისე გამქრალიყო ფერები.

დილით შეტყობინებამ გამოაფხიზლა კეტრინი. წამოდგა და ტელეფონს გადაწვდა. დახედა. ზეინი სწერდა.

-ჩამოდი. სახლთან ვარ.

მესიჯზე ოდნავ გადაურბინა ღიმილმა სახეზე. წამოდგა. კიბეები ჩაირბინა და კარები გააღო.გაშეშდა. მანქანაზე მიყრდნობილ სიგარეტით ხელში მყოფი ზეინი, რომ დაინახა . ისეთი სიმპატიური იყო, რომ თავი ვერ შეიკავა. კარები დახურა და კისერზე ჩამოეკიდა. ზეინმა მიადო სიგარეტიანი ხელი წელზე და უფრო ახლოსს მიიკრო. შეხედა კეტრინმა ზეინსს დაა გაეღიმა. მის ნიკაპზე წამოზრდილ წვერს წაეთამაშა. ზეინსაც შეეპარა ღიმილი.

-ჩაჯექი -უთხრა ზეინმა და მანქანის კარი გაუღო.

კეტრინიც ჩაჯდა. ზეინმა მანქანას მოუარო და მძღოლის ადგილას დაჯდა. კეტრინმა საათზე დაიხედა. 6ის წუთები იყო. მანქანას მართავდა ზეინი,როცა კეტრინის ხელს ხელი დაადო და ტუჩებთან მიიტანა. აკოცა და ლოყაზე მიიდო. კეტრინი თითებით მოეფერა სახეზე. ისევ გაეღიმა ზეინს. დიდი ხნის შემდეგ კეტრინმა ადგილი იცვალა და ფანჯარას მიადო თავი. ფეხები მოკუნტა და თვალები დახუჭა.

-დაიძინე-სიყვარულით სავსე ხმით უთხრა ზეინმა.

კეტრინმა გაიღიმა და სიზმრებში ჩაიძირა. ზეინი საჭესთან იჯდა და ხანდახან გადმოხედავდა მოკუნტულ მძინარე ქალს, რომელიც ღიმილს გვრიდა. ბედნიერი იყო მასთან ყოფნით და უბედური მის გარეშე. მთელი გზა თვალს არ აშორებდა. ხვდებოდა, რომ არ შეეძლო მის გარეშე ყოფნა. დაღონდა, როცა გაიაზრა, რომ შესაძლოა ეს ბოლო დღე იყო ,როდესაც ერთად ყოფნა შეეძლოთ. კეტრინმა თვალები ნელა გაახილა, როცა იგრძნო, რომ ზეინმა მანქანა გააჩერა. უკვეე გადასულიყო და სიგარეტს ეწეოდა. მიმოიხედა. ისევ იქ იყვნენ, სადაც 4 წლის წინ დადიოდნენ ხოლმე. მათი ადგილი. გადავიდა კეტრინი და ზეინს ამოუდგა გვერდით. იმისდა მიუხედავად, რომ წვიმდა მაინც ლამაზი იყო არემარე. მუქი ზღვა, რომელიც შემოჰხვეოდა კლდეს. თავი ჩამოსდა კეტრინმა ზეინის მხარზე და თვალები დახუჭა.

-შეიგრძენი ეს წამი კეტ-უთხრა დაბოხებული ხმით ზეინმა და სიგარეტის მოწევა გააგრძელა. კეტრინმა თვალები ნელა გაახილა.

-ბოლოა?-ტკივილნარევი ხმით ამოიჩურჩულა

-შესაძლებელია,რომც არ იყოს სხვა ხომ იქნება ბოლო-მწუხარედ თქვა ზეინმა.

ნიკაპი ჩაამოადო კეტრინმა ზეინს მხარზე. არემარეს შეხედა. ზეინი ისევ ეწეოდა. ისევ ისეთი ფიქრები დაჰყვებოდათ ორივეს. ორივეს ისევ ეშინოდათ ერთმანეთის დაკარგვის. ორივეს ისევ სტკიოდა გული.ორივეს ისევ უყვარდა ერთმანეთი.

-მენატრებოდი-წყნარად თქვა ზეინმა

-მეც ძალიან-უფრო მიეხუტა კეტრინი.

ბედნიერების საზღვარზე იდგნენ ორივენი. ზეინი კვალ ეწეოდა. კეტრინი აქვითინდა. იმ დღეს პირველად ჩამოუვარდა ზეინს ცრემლი სახეზე. მზის ამოსვლის წინ იდგნენ წყვილი, ერთმანეთზე მოხვეულნი და ტიროდნენ.


სახლში მისულს, მალევე მოერია ძილი. ლუისის ეჭვიან თვალებს, ყურადღება არ მიაქცია და მისი ოთახისკენ წავიდა. კარები ნელა შეხსნა და ლოგინზე გაუხდელად დაებერტყა. ჭერს მიაპყრო თვალები.ზეინზე ფიქრები ისევ მოაწვა და მიხვდა, რომ არასწორედ იქცეოდა. ზეინთან ასე მოქცევა არ შეიძლებოდა. მის კარიერას საფრთხეში აგდებდა, მაგრამ არ უნდოდა მისგან შორს ყოფნა. ის ხომ ისეთი კარგი იყო. ისეთი ლამაზი და ბედნიერი. როგორ ცდილობდა,რომ კეტრინიც ბედნიერი ყოფილიყო მაგრამ არ იყო კეტრინი. მის გარეშე არც იქნებოდა. ისინი კი ერთად ვერ იქნებოდნენ. კეტრინმა დაკარგა ბედნიერება. კეტრინმა დაკარგა ზეინი, მაგრამ მას მაინც შერჩენოდა ის მომნუსხველი სიყვარული, რომელიც ერთმანეთთან აკავშირებდა ზეინს და კეტრინს, მაგრამ ის ისევ იყო უბედური.

ჯიჯისთან ერთად ტელევიზორის წინ მდგარ დივანში იჯდა და უინტერესო თვალებით მისჩერებოდა ფილმს. ხანდახან ჯიჯის გადახედავდა. ჯიჯიც გამოხედავდა მისი მოსიყვარულე თვალებით თავს მხარზე მიაბჯენდა და გაიღიმებოდა. ბედნიერი იყო ჯიჯი ამითაც. ბედნიერი იყო, რომ ზეინი ჰყავდა გვერდით. მასაც ხომ უყვარდა ზეინი, მაგრამ ზეინს არ უყვარდა. ყოველთვის სცდილობდა კარგად მოქცეოდა ჯიჯის, რადგან ჯიჯი უგებდა. ჯიჯის შეეძლო გაეგო მისთვის. ჯიჯის შეეძლო კეტრინთან გაეშვა იგი, მაგრამ მას არ შეეძლო ზეინის გარეშე არსებობა. ის ფიტული იყო, რომელიც სხვის ხარჯზე ცხოვრობდა. ის იყო ბედნიერი, მაგრამ ის არ იყო სრულყოფილი, რადგან ზეინი იძულებელი იყო,რომ ჯიჯი ერჩინა.

ჯიჯიმ თავი წამოსწია ზეინის მხრიდან და მიაჩერდა მის წამოზრდილ პატარა წვერს. ზეინმა თავი მოატრიალა და ფერწასულ სახეში შეხედა ჯიჯის. იღელვა ზღვამ და ცუნამი წარმოიშვა. რამდენიმე ხანში ჯიჯი ზეინის კალთაში იჯდა. თავი გულზე მიედო და ზეინი აწყნარებდა. ჯორჯისაგან წერილი მოუვიდა ზეინს.

-ადექით და გადით სადმე შენ და ჯიჯი. დაგინახონ პაპარაცებმა-სწერდა ჯორჯი.

ჯორჯის მონაწერმა ზეინს პირში ნარწყევის გემო დაუტოვა. თავის კარიერაც სძულდა და ჯორჯიც. ჯიჯის უთხრა მომზადებულიყო. თვითონ სარკის წინ იდგა და თავის თავზე გული ერეოდა. ის, როგორც ჯიჯი იყო ფიტული, რომელსაც სხვა აკონტროლებდა.

კარგად გამოძინების შემდეგ ფეხზე წამოდგა. მხიარულად ჩაირბინა კიბეები და სამზარეულოში შევიდა. ბედნიერად მოავლო თვალი იქაურობას და მაგიდასთან მდგარ სკამზე ჩამოჯდა. იქვე მდგარ ჰარის ახედა. სახე ალეწვოდა. თვალები ჩასწითლებოდა. სიგარეტს ეწეოდა და ნერვიულად ტელეფონში იყურებოდა.

-ჰარი მოხდა რამე?- წყნარად კითხა კეტრინმა

ჰარი უცებ შეცბა, შეხტა. ტელეფონიდან ამოხედა კეტრინს. თვალებში შიში ჩასდგომოდა. კეტრინს დიდ ხანს უყურა შემდეგ კი თავი აქეთ-იქით გააქნია უარის ნიშნად. კეტრინმაც მხრები აიჩეჩა და სამზარეულოდან გავიდა, იმისდა მიუხედავად, რომ ცნობისმოყვარეობა კლავდა. ტელევიზორის წინ მოთავსდა . უაზროდ მიაშტერდა.

ჯიჯი და ზეინი პაპარაცების ქვეშ იდგნენ. ზეინი იღიმოდა. ჯიჯიც მას ეკვროდა ტანზე. მანქანაში,რომ ჩასხდნენ ზეინმა ხელი უშვა ჯიჯის, თავი მინას მიადო და თვალები დახუჭა. კეტრინი. გონება კეტრინს სთხოვდა. გული კეტრინს ითხოვდა. ზეინის სხეული კეტრინს ითხოვდა, მაგრამ კეტრინი არ იყო. კეტრინი არ იყო . იყო ჯიჯი. ჯიჯი, ცრემლიანი ჯიჯი. თვალცრემლიან გოგონას გადახედა ზეინმა. დღეს უკვე მეორედ ტიროდა მის გამო. ამის გამო ძალიან შეწუხებული იყო. ჯიჯის ხელი მოჰხვია და ტანზე აიკრა ისევ. ხედავდა, როგორ აღწევდა ბნელი მანქანის ფანჯრებში კამერების შუქი და მანქანას ნათელს ხდიდა. ხელები კიდევ უფრო მაგრად მოუჭირა ჯიჯის და მიიხუტა. თავი ყელში ჩაუდო და ნაზად აკოცა.ჯიჯის სხეულმაც სწრაფად მოახდინა რეაგირება.

მძღოლმა ახალგაზრდა წყვილი კონოთეატრთან დატოვა, სადაც ისევ ისე უამრავი პაპარაცი დახვდათ. ისევ ისეთი ყალბი ღიმილი. ისევ ისეთი თვალის მომჭრელი ნათება.

დიდი ხანი მისჩერებოდა ეკრანს. ცრემლები გზებს იკვლევდნენ მის სახეზე. უყურებდა მომღიმარ მამაკაცს. მამაკაცს, რომელიც უყვარდა ქალთან ერთად. ქალთან ,რომელსაც მისი საყვარელი მამაკაცი უყვარდა.

გვერდით ჰარი მიუჯდა და ხელი მოჰხვია. მიიხუტა. ასე იყვნენ ჩახუტებულები. თვალი არ დაუხამხამებია. არ აქვითინებულა. შემდეგ ნელა გამოიწია . ფეხზე წამოდგა. ჰარის სიტყვებს ყურადღება არ მიაქცია ისე ავიდა თავის ოთახში. ისევ ლოგინში შეწვა და თვალები ერთმანეთს დააჭირა. გული გაუტეხეს. გული მოუკლეს, მაგრამ მან ხომ იცოდა, რომ მაინც ასე მოხდებოდა. ისინი ვერასდროს იქნებოდნენ ერთად, მაგრამ მაინც ეჭვიანობდა. მაინც სტკიოდა, რადგან მას უყვარდა ზეინი.

ფილმზე დიდი ხანი არ გაჩერებულან. ნახევარი არც კი იყო გასული ზეინი რომ ადგა და გარეთ გამოვიდა. ჯიჯიც მას მიყვა სწრაფი ნაბიჯით. უკვე ჩამობნელებულიყო. გარეთ არავინ არ იდგა. ქუჩა თავისუფალი იყო, ამიტომაც ზეინი სწრაფი ნაბიჯით მარტო გამოვიდა კინოთეატრიდან და ფეხით დაუყვა ქუჩას. ჯიჯი უყურებდა მის ზურგს და იმედი ჰქონდა,რომ მობრუნდებოდა. ჯიჯი ისევ იდგა, მაგრამ ზეინი არ მობრუნებული. ის მიდიოდა. მიდიოდა შორს, სადაც ბედნიერების დაბრუნება კვლავ შეეძლო. ის მიდიოდა კეტრინთან, სადაც შეეძლო ბედნიერებიის ისევ შეგრძნება. ის მიდიოდა იქ სადაც, შესაძლებელი იყო მის კარიერას წერტილი დასმევოდა, მაგრამ ის მაინც მიდიოდა.

ნაცნობ ქუჩაზე ჩაუხვია და გეზი ნაცნობი სახლისკენ აიღო. ათასჯერ სცადა უკან დაბრუნება, მაგრამ გული წინ მიიწევდა. ფეხები წინ მიდიოდა. ორ წუთში უკვე თეთრ კარებთან იდგა. ხელი ნელა აიღო, რომ კარებზე დაეკაკუნებინა, მაგრამ ვერ შეძლო, ვერ გაბედა. გამობრუნდა. უცებ ვიღაცამ მის უკან კარები გააღო და ზეინიც შებრუნა. კარებში დედამისი იდგა. გაჭარაღავებულიყო. ხელებით თვალები მოიჩრდილა. შვილი კარგად აათვალიერა და გაეღიმა. ხელები მოიშორა. თვალებში ცრემლი ჩაუდგა. შვილი 4 წელია არ ენახა. გამოვარდა. გულში ჩაიკრა. ასე იდგნენ 5 წუთი, 10 წუთი, 1 საათი, 1 თვე, 1 წელი და 1 საუკუნე.

დედამ შვილი სახლში შეიყვანა. მოეალერსა. ეფერა. ბევრი იტირა. ბოლოს დედის კალთაში ჩადო შვილმა თავი და გული გადაუშალა. ზეინმა ბოლომდე მოუყვა ტრიშას ყველაფერი. კეტრინიც უხსენა. ჯიჯიზეც ესაუბრა. მის მეგობრებზე და კარიერაზე.ტრიშა უსმენდა და თავიდან არაფერს ამბობდა, ანდა რა ეთქვა შვილისთვის. ტკივილნარევი ხმით, რომ დაასრულა ზეინმა საუბარი წამოჯდა. ტრიშას თვალებში ჩააშტერდა.

-შენს გულს უსმინე ზეინ-უთხრა ტრიშამ და მონატრებულ შვილს ხელი გულზე მიადო.

მის ოთახში საათზე მეტი გაატარა. საათზე მეტი იფიქრა საყვარელ მამაკაცზე. საათზე მეტი მოუნდა, რომ დღევანდელი ამბები გადაეხარშა, მაგრამ მაინც ვერ მოახერხა. საათზე მეტი იყო ცრემლები თვალებიდან სცვიოდა.

კარზე ნელა დააკაკუნა ლუისმა დაა პასუხის გაცემას არ დაელოდა ისე შეაბიჯდა ოთახში. დას ჩამოუჯდა ლოგინზე და წინ გაიხედა.

-ჰარიმ მითხრა- თავი მიაბრუნა ლუისმა და დის ზურგს მიაჩერდა.

კეტრინი ნელა გადმობრუნდა და ძმის ლურჯ თვალებს ჩააშტერდა. გრძობდა, როგორ ედგა ძმა გვერდით. გრძნობდა, როგორ დარდობდა ლუისი მასზე. თავს ძალა დაატანა და ძალით გაიღიმა.

-ყველაფერი კარგადაა. ჩვენ ერთად არც ვიყავით- თქვა კეტრინმა.

ლუისმა ხელი მოკიდა და წამოაჯინა . თავი მხარზე ჩამოსდო და ხელები წელზე შემოჰხვია. ეს იყო ჩახუტება, რომლითაც ორივემ იგრძნო სიყვარული, ერთგულება და მხარდაჭერა. ორივემ შეიგრძნო ერთმანეთი.

კეტრინს მიუწვა. უკნიდან მოჰხვია ხელები და თავი ყელში ჩაუდო. ამის შემდეგ და-ძმას დაეძინა. ეს იყო ტკბილი ძილი ორივესთვის. ეს იყო ორივესთვის ტკივილისგან განთავისუფლება.

კარგა გვარიანათ ჩამობნელებულიყო, როცა ზეინი სახლის გზას მიუყვებოდა. თან გარემოს ათვალიერებდა.ფიქრებით ისევ საყვარელ ქალთან იყო. მაინც ვერ გაექარწ....ბინა დედამისის ნათქვამ სიტყვებს დარდი. ის ისევ დარდობდა. ის ისევ მარტო იყო და მას ისევ საყვარელი ქალი უნდოდა.

სახლში შევიდა. სახლი სიბნელეში ჩაკარგულიყო. ჯიჯის ალბათ ეძინა. სამზარეულოში შევიდა ზეინი. ყავა გაიკეთა და საძინებლისკენ გასწია . არ შემცდარა. ჯიჯის მშვიდად ეძინა. დაწვა . ჭერს მიაშტერდა უაზროდ. ვერ იძინებდა. თვალები ერთმანეთს მძიმედ დააჭირა და ეცადა ქალისკენ არ გაქცეულიყო მისი ფიქრები. წამოჯდა უცებ. ხელი ყავას დაავლო და მისაღებში გავიდა. ბნელ ოთახში ბნელ დივანზე ჩამოჯდა და ტელევიზორის შავ ეკრანს მიაშტერდა.

როცა კეტრინმა გამოიღვიძა ლუისი გვერძე არ დახვდა. ადგა. კიბეებს ჩაუყვა. დაბლა სიბნელე იყო. ყველას ეძინა. სამზარეულოში შევიდა. სენდვიჩი გაიკეთა და ტელევიზორის წინ მოკალათდა. ჭამდა და ფილმს უყურებდა.

როცა ყველაფერი მოათავა. ტელევიზორი გამორთო და დივანზე წამოწვა. უყურებდა ტელევიზორის ბნელ ეკრანს და ზეინზე ფიქრობდა. დღევანდელ ფოტოებზე. დღევანდელ ტკივილზე.

იჯდა ზეინი სიბნელეში. მისჩერებოდა შავ ტელევიზორს . სიგარეტს ეწეოდა. საყვარელ ქალზე ფიქრობდა.

იწვა კეტრინი სიბნელეში. მისჩერებოდა ბნელ ტელევიზორს. საყვარელ კაცზე ფიქრობდა.

იმ ღამეს ორივეს თვალები აწყლიანდა, მაგრამ ორივემ შეიკავა თავი. ორივეს სჭირდებოდათ ერთმანეთი, მაგრამ ცდილობდნენ როგორმე ერთმანეთის გარეშე ყოფილიყვნენ,მაგრამ ეს ორივესთვის ძნელი იყო.


დილით კეტრინის ოთახიდან ჩამოსულმა ლუისმა თავზე აკოცა დას და სახლი დატოვა. ჰარისთან მიდიოდა. გუშინდელიდან ძმაკაცი აღელვებული ეჩვენა და გადაწყვეტილი ჰქონდა დალაპარაკებოდა.

კეტრინმა კარგად გაიგონა, როგორ გაიხურეს კარი და თვალები ნელა გაახილა. გარემო შეათვალიერა და იცნო მისაღებში მდგარ დივანზე რომ იწვა. წამოდგა ნელა. თავის ოთახსიკენ აიღო გეზი. გამოიცვალა. სახლიდან გავიდა, ტაქსი გააჩერა და ჯუდის სახლისკენ წავიდა. იცოდა , რომ მხოლოდ ჯუდის შეეძლო გაეგო მისი გრძნობების შესახებ. ემასაც მისწერა, ჯუდისთან გამოსულიყო. პასუხი არ უნახავს, მძღოლს ფული მიაწოდა და გადმოვიდა მანქანიდან. კარშივე შეხვდა ემა. ერთად შევიდნენ ჯუდის სახლში და სამზარეულოსკენ გასწიეს. პიჟამოებში გამოწყობილი ჯუდიმ ორივეს ყავა დაუსხა.

-აბა რა მოხდა?-დაიწყო საუბარი ჯუდიმ

-გუშინ ტელევიზორში ვნახე ჯიჯი და ზეინი. ისეთი ბედნიერები იყვნენ-წყნარად თქვა კეტრინმა.

-ეგ მეც ვნახე-მიაჩერდა ემა

-მერე რა? ხო იცი ,რომ აუცილებელია პაპარაცების წინ ბედნიერი იყო. თან ჯორჯმაც თქვა, რომ უნდა დაენახონ ყველას-სცადა ძმის დაცვა ჯუდიმ.

-ნუ იცავ-შეუღრინა ემამ

-არ ვიცავ უბრალოდ...-გააწყვეტინა კეტრინმა

-გეყოფათ რა. არ აქვს მნიშვნელობა რა თქვა ჯორჯმა?!- ღრმად ამოისუნთქა კეტრინმა,

ჯიჯის შიშველ სხეულს უყურებდა, თუ როგორ ნებივრობდა აბაზანაში. შორტი და მაისური გაიძრო და გვერდით ჩაუწვა. ჯიჯიმაც თვალები ჭყიტა და ზეინის დანახვაზე ღიმილმა გადაჰკრა სახეზე. წამოიწიაა და ნაზად აკოცა ტუჩებზე.

-როგორ გეძინა?-უაზრო ლაპარაკი დაიწყო ზეინმა

-კარგად. იგივეს ვერ ვიტყვი შენზე. საერთოდ გეძინა? -ჯიჯიმ სახე დამანჭა

-დღეს რა ვქნათ?-საუბარი გადაიტანა ზეინმა

-კეტრინზე ფიქრობდი?-არ აჰყვა ჯიჯი. ზეინი დუმდა არაფერს არ ამბობდა. არ ტყდბეოდა.

-არ ვიცი, მე არ მცალია დღეს.-ისევ ჯიჯიმ გააგრძელა საუბარი.

-მე მაშინ ჯუდის ვნახავ-წამოდგა ზეინი.

-მომიკითხე- მიაძახა ჯიჯიმ, სანამ აბაზანიდან გავიდოდა ზეინი.

ზეინმა ჩაიცვა. ყავა მოიმზადა და ტელევიზორის წინ დალია. ჯიჯი ისევ აბაზანაში იყო. ჯუდის ნახავდა და მერე ჯორჯს გაუვლიდა, რათა დაესრულებინა ეს უაზრო "ურთიერთობა". შემდეგ წყნარად შეეძლებოდა კეტრინთან ერთად ცხოვრება. ეყოლებოდათ შვილები და იქნებოდნენ ბედნიერები.

სახლიდან გამოვიდა და მანქანაში ჩაჯდა. ჯუდისკენ აიღო გეზი. გზაში MC-ში შეიარა. რაღაცები უყიდა დას და ისევ მანქანაში დაბრუნდა. ჯუდის სახლისკენ გზა უაზროდ გაიწელა. არაფერი არ შველოდა. ისევ კეტრინზე აწვებოდა ფიქრები, მაგრამ ცდილობდა სხვა რამეზე გადაეტანა ყურადღება . მალე ერთად იქნებოდნენ.

კიდევ დიდხანს ისაუბრესს ჯიჯიზე და ზეინზე. ჯუდი გამწარებული ცდილობდა დაქალები დაერწმუნებინა, რომ იძულებული იყო მისი ძმა ასე მოქცეულიყო.ემამ იმდენი ხანი გალანძღა სანამ კეტრინმა ბოლო ხმაზე არ დაუყვირა და აწყლიანებული თვალებით არ მიაჩერდა. ამ დროსს სამზარეულოში შემოვიდა MC-ს პარკებით ზეინი. სამივეს მიაჩერდა.

-ვინ ყვიროდა?-თვალი მოავლო სამივეს და მზერა წამით კეტრინზე შეაჩერა.

-არაფერი. ისე რაღაცაზე წამოიყვირე კეტრინმა-თქვა ნერვიულად ჯუდიმ.

-რა გაყვირებს?-ხმას აუწია ზეინმა და კეტრინს მიაჩერდა.

-ხმას დაუწიეე თორემ ჩემი ხელით მოგკლავ, გეყოფა რაც გააკეთე-წამოენთო ემა.

-ემა დაწყნარდი-წყნარად თქვა კეტრინმა.

-რა გავაკეთე?-ზეინი თვალს არ აშორებდა კეტრინს.

-რა გააკეთე?! ერთ დღეს ეფიცები, რომ გიყვარს და მეორე დღეს იმ ბოზთან დაეთრევი-თქვა ემამ.ზეინმა მზერა მოაშორა კეტრინს და ემას გადახედა.

-ჯიჯიზე ამბობ?-გაეღიმა

-ჩემი საუბრიდან მხოლოდ ეგ გაიგე?-წამოწითლდა ემა.

-გეყოფათ რა-დაიღალა ჯუდი.

-იეჭვიანე?-ყურადღება არ მიაქცია ზეინმა ჯუდის და ემას, თავჩახრილ კეტრინს მიაშტერდა მარტო.

-რათქმაუნდა იეჭვიანაა აბა რა-წამოიყვირა ემამ. ჯუდიმ ემას ხელი წაავლო და სამზარეულოდან გაათრია. შემდეგ კი სახლის კარებიც გაიხურა და მანქანის ხმაც გაისმა. წავიდნენ.ზეინი კეტრინისკენ წაიწია. კეტრინმა ამოიხედა უცებ.

-არ უნდა გეტირა-წყნარად მიუჯდა გვერდით ზეინი.

-არც მიტირია-სცადა მოეტყუებინა კეტრინმა.

-გეტყობა-გაიცინა და თმა გადაუწია უკან. ძლიერ მფეთქავ პულსზე თითები ჩამოატარა და ნელა დაიხარა მისკენ. მისი ტუჩები მგრძნობიარედ შეახო და ოდნავ მოწოვა. კეტრინმა მალევე იგრძნო კბილები მის ყელზე. კბენდა ზეინი. თავი ვერ შეიკავა კეტრინმაა , როცა ზეინმაა უკვეეე მაგრად მოწოვა დაიწყო. სკამი შემოაბრუნდა ზეინმა და მის წინ დაისვა კეტრინი. თავი ასწია და სახეზე შეხედა. წამოწითლებულ კეტრინს ტუჩებზე დაეწაფა.

-მინდიხარ-მის ტუჩებში ჩაილაპარაკა ზეინმა და კოცნა უფრო გააღრმავა. ენა შეუსრიალა პირში და კეტრინის ენას შეახო. კეტრინმა ერთი ხელი მოჰხვია თავზე. მეორე კი ყელზე შემოჰხვია.

ახლა ზეინმა მისი ტუჩების წოვა დაიწყო. ცხოველივით იყო. იმდენად მაგრა წოვდა კეტრინის ფუმფულა ტუჩებს,რომ კეტრინი თმებზე ძლიერად ქაჩავდა. შემდეგ გამოიწია, რადგან ვეღარ გაძლო ჰაერის გარეშე. კეტრინს ხელი დაავლო დაა მაღლა აათრია . ლოგინზე დააგდო და ზევიდან მოექცა. მაიკა ტანზე შემოახია. მის სავსე მკერდს დააკვირდა და ნერწყვი ხმაურიანად გადაყლაპა. კეტრინმა ხელი გადაუსვა მის გამაგრებულ პენისს და მოუჭირა. ზეინმა ამოიკვნესა. ხელები ზურგს უკან წაუღო და ბიუსჰალტერი გაუხსნა. მკერდი მის ხელში მოიქცია და კოცნა დაუწყო. წრიულად ატრიალებდა ენას მის მკერძე. შემდეგ ძუძუს თავების კბილებით გაღიზიანება დაიწყო. უკვე საკმაოდ გამაგრებოდა კეტრინს თავები. რომდენიმეჯერ ღრმად მოწოვა ისინი და შემდეგ კოცნით ჩაუყვა ქვევით. ჭიპზე ნაზად კოცნიდა. შარვლის ღილი გაუხსნა და მალევეე მოახერხე ტრუსის მოშორება კეტრინის ტანიდან. კეტრინმა ფეხები შეატყუპა და ხელები აიფარა. გაწითლდა. მის წინ შიშველი იწვა. ზეინმა ნაზად აკოცა ყბაზე და ხელები მოაშორებინა. ფართოდ გააშლევინა ფეხები და მათ შორის მოექცა.

ვაგინაზე თითები გადაატარა და ნელა შევიდა მასში. კეტრინმაა ბოლო ხმაზეე ამოიკვნესა. ზეინის ყურს სიამოვნებდა მისი კვნესა , ამიტომაც მეორე თითიც მიაყოლა.

-აჰ....ჰ..ზ..ეინ-კვნესოდა კეტრინი.

-სველი ხარ პატარავ-დაიხარა და თითებს ენაც შეუერთა. ბოლო ხმაზე კვნესოდა კეტრინი. ენას წრიულად ატრიალებდა და მაგრად წოვდა. კეტრინს ფეხები აუკანკალდა და მისი მოხრა სცადა. მიხვდა ზეინი რომ ეს პიკი იყო ამიტომაც ადგა.

ახლა კეტრინი მოექცა მის ზემოდა. მაიკა გახადა და ყელზე კოცნა დაუწყო. ზეინმა საჯდომზე ხელები შემოჰხვია. ნელა ჩაუყვა მკერდს და მუცელთან კოცნა დაუწყო. თან ქამარს უხსნიდა. შარვალი და ტრუსი ერთდროულად გახადა და მისი ერექცია ხელში მოიქცია. ნერწყვი გადაყლაპა, დაიხარა და პირში ჩაიდო. ის ნაწილი, რომელიც მის პირში, არ მოხვდა ხელებით ასიამოვნა. ზეინი ბოლო ხმაზე კვნესო და კეტრინს თავზე ხელს აჭერდა, რათა მისი ბოლომდე შესულიყო მის პირში.

უცებ მხეცივით ამოწიაა ზეინმა კეტრინი. მის ზევიდან მოექცაა და ძალიან სწრაფად შევიდა. კეტრინმა წამოიკივლა. მასში მთლიანად შესული ზეინი უკან დაიხია და კიდევ ერთი ბიძგი გააკეთა. ბიძგებსს უფრო და უფრო აძლიერდა. ჩქარა და მთლიანად შედიოდა მასში, თან მის მკერძე ჰქონდა ტუჩები მიდებული და წოვდა. კეტრინი ბოლო ხმაზე კვნესოდა.

-ზზზ..ეეე..იინნ-კვნესოდა ის.ბოლოს კი ორივემ პიკს მიაღწია. კეტრინიდან გამოუსვლელად დააწვა ზემოდან. ხელები მოხვიაა კეტრინმა და დაღლილს მალევე ჩაეიძინა. ზეინმაც დახუჭა თვალები.

-არა-ნერვიულად გაიცინა ლუისმა-რა სისულელეს ამბობ საიმონ

-ლუისს დაჯექი-წყნარად უთხრა საიმონმა და ფეხზე მდგარ ლუისს ახედა.ჰარიმ ხელი სტაცა ლუისსს და მის გვერდით დააჯინა.-რაც ვთქვი და როგორც , ისე იქნება ყველაფერი.

-შენ არ გაქვს ამის უფლება-ლიამი.

-ნუ მასწავლი მე რისი უფლება მაქვს და რისი არა-წამოენთო საიმონი.-ნუ გავიწყდებათ , რომ მე შეგქმენით და მეთვითონვე დაგშლით.

-შენ შეგვქმენი, მაგრამ ჩვენ მივაღწიეთ ყველაფერს- გაწითლებულიყო ნაილი.

-ჩვენ არ დავიშლებით-მტკიცედ თქვა ჰარიმ.

-თქვენ ახლავე ადგებით და წახვალთ სახლში. ბარგს ჩაალაგებთ, შემდეგ კლუბში შეიკრიბებით და ბოლოჯერ ნახავთ ერთამანეთს, შემდეგ გაფრინდებით ყველა თქვენი გზით და ერთმანეთს აღარასდროს ნახავთ. ბილეთები ნაყიდია.

-შენ არ შეგიძლია ასე უბრალოდ...-სიტყვა გააწყვეტინა ლუისს საიმონმა.

-კი ლუისს შემიძლია. ადექით ახლა და მომეხვიეთ, შემდეგ კი წადით- თქვა და წამოდგა. ოთხივე წამოდგა ფეხზე. ერთმანეთს გადახედეს. კარისკენ წავიდნენ და საიმონი ფეხზე მდგომი დატოვეს. თავიანთ სახლებში წავიდნენ. ბარგი ჩაალაგეს და ფიქრი დაიწყეს.

კეტრინმა გვერდით მწოლიარე მძინარე ზეინი, რომ დაინახა გაეღიმა. წამოდგა. მისი მაიკა გადაიცვა და სამზარეულოში ჩავიდა. ემა და ჯუდი უკვე მოსულიყვნენ.

-ოჰჰ, როგორი სექსი გქონდათ?-თქვა ემამ და გაიცნა.

-დაგაორსულა?-აჰყვა ჯუდიც

-გეყოფათ-წამოწითლდა კეტრინი.

-რა იყო, უბრალოდ სექსზე ვსაუბრობთ-თქვა ჯუდიმ და კეტრინის უკან გაიხედა. კეტრინმა წელზე ხელები იგრძნო. ვიღაცამ ძალიან შემოარტყა ხელები და ისე ეხვეოდა კეტრინი ძლივსს სუნთქავდა.

-გამარჯობათ გოგოები- თქვა მან თავისი ბოხი ხმით. კეტრინმა იცნო ხმა და მისგან თავის დაღწევა სცადა. კარში ერთი-მეორეს მოჰყვა ჰარი, ლუისი , ნაილი და ლიამი. ზეინიც მალევე ჩამოვიდა. ტანზე მაიკა არ ეცვა. კეტრინზე შემოხვეულ ბენს უბრალოდ გადახედა და ბიჭებთან სამზარეულოში შევიდა.

-რა ხდება შეკრებაა?-თქვა ჯუდიმ,როცა ყველა ერთმანეთს მოეხვია.ჰარი თვალებს აქეთ-იქით აცეცებდა. კეტრინმაა თავი დაიღწია ბენის ხელებიდან და ჰარისს მიეყუდა. ჰარიმაც წელზე ხელი აუსრიალა და შემოხვია.

-რამე მოხდა?- ახალგაღვიძებული ხმით თქვა ზეინმა.

-საიმონი გვშლისს- თქვა ლიამმა. ჰარიმ უფრო სწრაფად დაიწყო თვალები აქეთ-იქით ცეცება. თვალები აუწყლიანდა. კეტრინმა ჩამოხედა.

-არა,ჰარი არ იტირო-ხელები ძლიერად შემოხვია და მისი თავი მიიხუტა. ჰარი ბოლო ხმაზე აქვითინდა. ხელებს ძლიერად ხვევდა კეტრინს. კეტრინმა ზეინს გადახედა.

-ჰარი- ხელი ჩამოჰკრა და დანანებით თქვა ლუისმა.

ჰარის დაწყნარების შემდეგ ყველანი ჩუმად იყვნენ.

-მინდა, რომ დღეს ყველანი გავერთოთ-თქვა ნაილმა, რათა საუბარი გაება.

-შიშველი რატომ ხარ?-ეშმაკურად ახედა ზეინს ემამ. კეტრინმა უცებ გადახედა ემას და შეუღრინა.

-შენმა დაქალამ მაიკა მომპარა-თქვა ზეინმა და ფეხზე მდგარი კეტრინი მაიკით მოქაჩა, მიიზიდა.

-ოღონდ აქ არ მოტყნა და სხვაგან სადაც გინდა-თვალები აატრიალა ემამ.

-ემა გეყო-გაწითლდა კეტრინი და ზეინსს ხელი გააშვებინა. დალიეს. ბევრი დალიეს. ყველა ერთმანეთს ეყუდებოდა. ზეინი აივანზე გავიდა და სიგარეტი ამოიღო შარვლის ჯიბიდან. პირში ჩაიდო და აივანსს დაეყრდნო. მოიხარა. უკნიდან თბილი ხელების მოხვევა იგრძნო. ხელებს დახედა და გაეღიმა. ისევ წინ გაიხედა. კეტრინმა შიშველ ზურგზე აკოცა და თავი დაადო.

-მოგეწონა?-თქვა წყნარად ზეინმა

-კარგი იყავი

-შენც კარგი იყავი კეტ. კეტრინს გაეღიმა და აივანზე მიუჯდა გვერდით. ზეინის ტელეფონმა დაიბზუილა, მაგრამ ყურადღება არ მიუქცია. წამოიწია და კეტრინის ფეხებს შორის მოაქცია მისი წელი. ბარძაყებზეე ხელები მოუჭირა და ტრუსისკენ წაყო ერთი ხელი. თითებით ტრუსი გამოუწია და მისი გაღიზიანება დაიწყო. კეტრინმა ხელები ძლიერ მოხვია. კეტრინმა ბოლო ხმაზე წამოიყვირა, როცა ზეინი მასში ერთი თითით შევიდა.

-გაიგებენ ნუ კივი-უთხრა ზეინმა და იმ თითს მეორე თითიც მიაყოლა. კეტრინი ისევ ბოლო ხმაზე კვნესოდა და ამის გამო ზეინმა აკოცა. ორი თითით შედიოდა მასში, თან კოცნიდა,რათა მისი კვნესა ჩაეხრჩო. ბოლოს კეტრინს ფეხები აუკანკალდა. პიკს მიაღწია და ზეინისთვის გაათავაა. ზეინმა დასველებული თითები გამოიღო კეტრინიდან და გაილოკა.

-გემრიელი ხარ- უთხრა კმაყოფილი ხმით. კეტრინი სახეზე ახურდა. ზეინსს გაეცინა და კიდევ ერთხელ აკოცა მის წინ მჯდარ ქალს . კეტრინმა ხელები შემოხვია ყელზე. ზეინმაა უკნიდან მოხვია ხელები ქალსს და უბიძგა ფეხები მის წელზე შემოეწყვო. კეტრინმაც მოხვია ფეხები. ზეინმა უკანალის ქვეშ ხელები შეუცურა და ჰაერში აწია. კეტრინმა მისი სახე ზეინის ყელში ჩამალა. ზეინმა გაიარა ჰოლი. საძინებლის კარები გააღო და შიგნით შევიდა. უკანმოუხედავად მიხურა იგი და კეტრინი ლოგინზე დააწვინა. თვითონაც მიუწვა და ხელები წელზე მოჰხვია. კეტრინს არ მოუშორებიაა ხელები. თავი წამოსწია მისი ყელიდან. თვალებში ჩააშტერდნენ ერთმანეთს. ზეინი დაიხარა და კეტრინსს აკოცა. კეტრინმა თვალები დახუჭა და თავი მკერძე მიადო. ზეინმა თავზე ჩამოადო ნიკაპი დაა მანაც დახუჭა თვალები. თვალდახუჭულებს კარგად ესმოდათ ქვევიდან ამომავალი მთვრალი ჰარის ქვითინი.

ბედნიერების პიკს, რომ მიაღწევ და რომ ჩერდები, რადგან უკან მოიხედო ,რათა სხვებსაც დაანახო შენი განცდილი ბედნიერება, მობრუნებულს ვიღაც ხელს გკრავს და უფსკრულში გადაეშვები.

დილას თვალები ჭყიტა ზეინმა , როცა ხმაური გაიგონა. გვერდითა კედელს მიაშტერდა და გონზე მოსვლას ცდილობა. შემდეგ ბალიშს დახედა, რასაც კეტრინის ყავისფერი თმები არ ამშვენებდა. ნელა გადმობრუნდა . დიდი სარკის წინ მდგარს მიაშტერდა და ოდნავ გაეღიმა. ისევ მისი მაიკა ეცვა. სარკიდან გამოხედა კეტრინმა და მანაც გაუღიმა.

-რაღაც არ მახსოვს, რომ ჩემზე ადრე გაგეღვიძოს. ჩვევად გექცა?!-ეტყობოდა ზეინს , რომ ბედნიერი იყო. იღიმოდა, მის ხმაშიც კი ის ბგერები იყო, რომელიც ბედნიერების სამყაროდან მოდის. უცებ დადარდიანდა კეტრინი. შეიშმუშნა, თავი ძირს დახარა. ზეინმა მაშინ იგრძნო , რომ კეტრინი მის გარეშე 4 წელი იყო.

-გეყოფა-მკაცრად დაიწყო ზეინმა, მაგრამ ხმაში მაინც შეეტყო, რომ გატყდა- როდემდე უნდა გახსოვდეს. ვიცი, რომ ძნელია შენთვის, მაგრამ გეყოფაა, მორჩა. მე აქ ვარ და წარსულის დავიწყება ჩვენ ერთად შეგვიძლია კეეტ- დაღლილიყო ამ ყველაფრით.

-შენ ისევ მიდიხარ-ამოიკრუსუნა კეტრინმა. ზეინმა თვალები ჭყიტა, წამოდგა.

-რას ქვია მივდი...-ზეინს მკაცრი სიტყვაა გააწყევტინა ოთახში შემოსულმა ბენმა.

-რა მოხდა ბენ?-ოდნავ დამშვიდებული მიუბრუნდა კეტრინი, მაგრამ ხმა ისევ უკანკალებდა.

-ვსაუზმობთ ყველა და თქვენ არ მოდიხართ?-თქვა და კეტრინი თავიდან ბოლომდე აათვალიერა. ზეინს არ გამოპარვია და ირონიულად გაიღიმა.

-ხო ჩამოვალთ-უხერხულად თქვა და ზეინის მაიკას ბოლოში მოკიდა ხელები რათა უფრო დაეგრძელებინა. ბენმა ოთახი დატოვა. ზეინმა შეხედა კეტრინს. მასთან ახლოს მივიდა.

-არ გაგეკაროს-ჩუმად უთხრა ყურთან, თმა გადაუწია, ნაზად აკოცა და ოთახი დატოვა. კეტრინმა ხმაურიანად გადაყლაპა ნერწყვი. ლოგინის ალაგება არ სურდა. კარები გამოაღო და ისიც დაბლა დაეშვა.

საუზმეზე, როგორც 4 წლის წინ ახლაც საუბრობდნენ. ხანდახან ნაილს გადასცდებოდა ყავა და ამაზე სიცილით იგუდებოდნენ. თვით ზეინიც ამდენი წლის მერე ისევ ისე საუზმობდა.

კეტრინმა გაიღიმა და თეფშზე დადებულ კვერცხს დახედა. გვერძე მჯდომმა ზეინმა თმა ყურს უკან გადაუწია და კვერცხის ჭამა განაგრძო.

-საიმონის დედაც-გაიცინა ნაილმა, რომელიც ახლა მოსულიყო გონს, რადგანაც უკვე გადასცდენობა ყავა.

-ეგრე კი,მაგრამ ზეინის კარიერა ხო ხვდები-დაიბნა ლიამი

- და ამდენი ხნის შემდეგ კიდევ უნდა მიგატოვოთ? ჩვენ კარიერას არაფერი არ ელის, პირიქით გაგვიგებენ ფანები-თქვა ზეინმა და კეტრინს გადახედა,რომელიც ისევ მისჩერებოდა კვერცხს.

-ფანები კი,მაგრამ ჯიჯი როგორ გაიგებს-თქვა უცებ, ჩანგალი დადო და ზეინს ამოხედა.- ხომ იცი არ მინდა ვიღაცას ჩვენს გამო გული ეტკინოს.

-სულ ჯიჯიზე ნუ ფიქრობ-მობეზრებულად თქვა ემამ. ზეინმა ნერწყვი გადაყლაპა და ქალს მიუბრუნდა.

-კეტრინ რატომ არ ირგებ იმას რაც გაქვს?-ხმას აუწია ზეინმა

-იმიტომ, რომ ვიცი რასაც გრძნობს ახლა ჯიჯი-ბოლო ხმაზე კეტრინის დანაყვირებმა ზეინი გააცოფა. ხელები მომუშტა, ძარღვები დაეჭიმა.

-ტვინს რატომ ტყნავ ? რით ვერ გაიგე, რომ როცა შენხარ ჯიჯი არ არის- მუშტი დასცხო მაგიდას ზეინმა და ბოლო ხმაზე უღრიალა კეტრინს. კეტრინი არ დაძაბულა,მშვიდად ადგა მაგიდიდან და ოთახში ავიდა. ზეინი ღრმად სუნთქავდა.

-ზედმეტი მოგივიდა ზ...-დაიწყო ჯუდიმ,მაგრამ ზეინმა შეაწყვეტინა.

-ნუ მასწავლი ჩემს შეყვარებულთან როგორ მოვიქცე-დაიღრიალა ისევ ზეინმა და წამოდგა. კიბეებისკენ აიღო გეზი, მაგრამ ბენის სიტყვებმა გააშეშა.

-კეტრინი არ არის შენი შეყვარებული-თქვა მან. ნელა შემობრუნდა, ბენს მიაშტერდა და დაწყნარება სცადა.

-ბენ გეყოფა-შენიშნა ჯუდიმ ძმის აფორიაქება.

-რატომ ჯუდ?! ხომ უნდა გაიგოს, რომ 4 წლის მერე ასე უბრალოდ ვერ მოვა და კეტრინთან ვერ იქნება-თავი მიატრიალა ბენმა ჯუდისკენ.

-ბენ გეყოფა-ხმა გამკაცრებოდა ლუის.

-ღმერთო რატომ არ გესმით-დაღლილმა ამოილუღლუღა ბენმა და ხელები ცისკენ მიაპყრო. ზეინი მისკენ წავიდა, თან იღიმოდა. მის წინ ჩაიმუხლა და დაიწყო.

-4 წლის წინ კეტრინი ჩემი იყო, 4 წლის მერე კეტრინი ჩემია და დიდი ხნის მერეც ჩემი იქნება. შენ ნუ ღელავ-მხარზე ძლიერად დაჰკრა ხელი და კიბეები აირბინა.

-ამის მერე, დაფიქრდი რას იტყვი-შეუღრინა ბენს ლიამმა.

ფანჯარასთან მდგარ კეტრინს უკნიდან მოეხვია. ხელები წელზე შემოჭიდა და ნიკაპი მხარზე ჩამოსდო. უაზროდ მისჩერებოდა კეტრინი მისი ფანჯარიდან გაშლილ, მღელვარე ზღვას.

-ასე უნდა იყო დიდხანს?-თვალები გადაატრიალა ზეინმა და თითქოს რამოდენიმე წუთის წინ არაფერი მომხდარიყო , ბედნიერების ღიმილმა გადაჰკრა სახეზე.

-ზეინ არ გესმის ჩემი . ჩვენს გამო ხო ხედავ, რომ ჯიჯი იტანჯება.-ნაწყენი ხმით ამოილაპარაკა კეტრინმა.

-4 წლის მერეც, სხვაზე ფიქრობ-უთხრა ზეინმა და ქალი მისკენ მოაბრუნა, ტუჩებზე დაეწაფა. ქალმაც ხელები შემოჰხვია და მანაც კოცნითვე უპასუხა.-თავი დამნაშავედ ნუ მიგაჩნია. ჯიჯი, მართლაც კარგი ადამიანი და გაგვიგებს კეტ-დააწყნარა.

ზეინი სახლში, რომ მივიდა ჯიჯი არ დახვდა. დალაპრაკება, ხომ მასთანაც უნდოდა. ღრმად ამოიხვნეშა და დივანზე დაებერტყა. თვალები დახუჭა და ბედნიერების გადახარშვა დაიწყო.

-სახლში ხარ ზეინ? მოვედი- დაიყვირა შემოსასვლელიდან ჯიჯიმ. ზეინმა თვალები გაახილა და უკვე ოთახში შემომავალ ჯიჯის გაუღიმა. დაიხარა ჯიჯი და გადაკოცა.

-ჯიჯი უნდა დავშორდეთ-სახეზე ღიმილი შეახმა ჯიჯის.

-რა თქვი?- აკანკალებული ხმით თქვა

-დავიღალე, გთხოვ- დაღლილმა ამოილაპარაკა.

-ჯორჯს უთხარი უკვე?- დიდხნიანი დუმილის მერე თქვა ჯიჯიმ.

-არა, მაგრამ აცილებლად დაველაპარაკები-წამოდგა ზეინი. ჯიჯის შუბლზე აკოცა და სახლი დატოვა. მალევე მივიდა ჯორჯთან და კარებზეე დაუბრახუნა. ჯორჯმა გაუღო.ჰოლში, რომ შევიდნენ ზეინმა საუბარი დაიწყო.

-მე და ჯიჯი ვშორდებით და მორჩა.-მიაყარა უცებ.

-ზეინ ჩვენ ხო..-არ დაასრულებინა

-მორჩა მეთქი. რაც არ უნდა მოხდეს თუნდაც ჩემი კარიერა დაინგრეს ჯიჯისთან არ ვიქნები-დაიღრიალაა ზეინმა და სახლის კარები გამოაჯახუნა.

სიგარეტიანი ხელით მიადგა ლუისის სახლს. კარები შეაღო.

-მოხვედი ლუუ?- სამზარეულოდან მოესმა საყვარელი ქალის ხმა. გასწია მისკენ. სამზარეულოში მდგარ კეტრინს უკნიდან მოეხვია და თავი ყელში ჩაუდო.

-ზეინ- შეხტა უცებ კეტრინი-აქ რას აკეთებ?

-შენთან მოვედი-გაეღიმა ზეინს-ჯორჯს ვუთხარი, რომ დავშორდით მე და ჯიჯი . ახლა ხომ შეგვიძლია ერთად ვიყოთ?- კეტრინი უცებ მოუბრუნდა.

-შენს კარიერას საფრთხეში ნუ აგდებ ჩემს გამო- ხელი ლოყაზე ჩამოუსვა- შენთან ყოფნა მინდა, მაგრამ არ მინდა შენი კარიერა დაინგრეს.

-რას გავს თქვენი საქციელი? რატომ არ გაფრინდით დღეს- ბოლო ხმაზე უყვიროდა საიმონი ოთახში მჯდარ ბიჭებს, რომლებისათვის ტყუილ უბრალოდ შეიძინა გუშინ ბილეთი. ბევრი ლაპარაკი დაიწყო. აქეთ მოჰყვა, იქით მოჰყვა. დაარიგა.

-მორჩა. საკმარისია. ჩვენ არ დავიშლებით. შენ რაც გინდა ის ქენი. ხმას დაუწიე. ჩვენ ვერ დაგვშლით. მორჩა და გათავდა- ბოლო ხმაზე დაუყვირა ჰარიმ საიმონს და ფეხზე წამოდგა. კარისკენ წავიდა და იქაურობა დატოვა. სხვებიც მის ქმედებას მიჰყვნენ.

-ჩვენ არ დავიშლებით- ჩაიჩურჩულა ნაილმა და საიმონის სახლის კარები დახურა.

სახლში იყვნენ ყველანი, როცა კეტრინის ტელეფონმა დარეკა. ხელი დაავლო და აივანზე გავიდა.

-გისმენთ- ღიმილიანი სახით უპასუხა. ხმაშიც შეტყობოდა ბედნიერება.

-ჯორჯი ვარ, ხვალ შემხვდი, სალაპარაკო გვაქვს. ადგილსამყოფელს მოგწერ- გაისმა ბოხი ხმა. კეტრინი წელში გასწორდა. ტუჩები, მოუდუნდა და უკვე ტირილს დაიწყებდა. ზეინის ხმა, რომ არ გაეგო

-კეტრინ დროზე მოდი უნდა ვითამაშოთ.

ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო და სახლში შევიდა. ზეინს გვერდით მიუჯდა. ცოტახანი კიდევ მოატყუა ყველა და ბოლოს თქვა

-დავიღალე. წავალ მე დავწვები- ზეინის უკოცნელად ავიდა მაღლა და თავი ბალიშში ჩარგო.

ნუთუ რამე მოხდა? რატომ იბარებდა ჯორჯი? რა საქმე ჰქონდა? კითხვები უტრიალებდა თავში.

შუა ძილის დროს, ვიღაცის ძლიერი ხელები იგრძნო წელზე. სითბოს საერთოდ არ დაურღევია ძილი, პირიქით უფრო გააძლიერა . ხელებმა ახლოს მიიზიდა და რაღაც მაგარზე ააკრო, რომელიც ადი ჩამოდიოდა.

-მიყვარხარ- ყურს უკან იგრძნო ჩურჩული და გააკანკალა. იმდენად იყო ძილში გახვეული, რომ სიტყვები ვერ გადახარშა. შემდეგ ყელში კოცნაც და ასე დაიძინა

დილით აივანზე ისხდნენ. საუზმეს მიირთმევდნენ და ერთმანეთი უხაროდათ. რომ დაამთავრეს ზეინი წამოდგა, კეტრინს თავზე აკოცა და სახლი დატოვა.

კეტრინს ესემესი მოუვიდა და ტელეფონს დახედა. ჯორჯი სწერდა. ჯერ ადრე იყო, ამიტომ თავისუფალი დრო კიდევ ჰქონდა. ინსტაგრამზე ძრომიალის დროს ჯიჯის მესიჯიც მოუვიდა.

-მადლობა, რომ ზეინი ამახიე <3

მოწყენილმა ჯიჯიმ ტელეფონი მაგიდაზე დადო და მომღიმარ გვერდით მჯდომ ჯორჯს გახედა.

-რატომ აკეთებ ამას? ისინი იყვნენ ბედნიერები ხო შეიძლება-წამოენთო ჯიჯი და ხმამაღალი ტონით დაიწყო ჯორჯთან ლაპარაკი.

-ჯიჯი, ზეინის კარიერა საფრთხეშია-ღიმილი შეპარვოდა ჯორჯს სახეზე- კეტრინით საქმე უფრო გამწვავდება, ამიტომაც არ მინდა, რომ დაშორდეთ და სწორედ ამიტომ მიგაწერინე ეგ კეტრინისთვის. ახლა მოვა კეტრინი და ვილაპარაკებთ,ეტყვი,რომ ზეინი ძალიან გიყვარს და მის გარეშე ვერ გაძლებ. ხომ გაიგე?! ზეინის გამო ჯიჯ.-ჯორჯმა საუაბრი დაასრულა და ჯიჯის თავისი ქათქათა კბილები დაანახა. ჯიჯიმ თავი ჩაქინდრა და ხმა არ ამოიღო, ანდა რა უნდა ეთქვა.

კეტრინი, დროულად მივიდა კაფესთან. კარები მძიმედ გამოაღო და პატარა დარბაზს თვალი მოავლო. ჯორჯის ხუჭუჭა თმები, რომ ეცა სახეში მისკენ გასწია. გვერდით ქერათმიანი ეჯდა. კეტრინმა ნერწყვი ხმაურიანად გადაყლაპა და ყურადღება გაფანტულებს ჩამოუჯდათ. ჯორჯმა გაკვირვებულმა ამოხედა, როცა ის დაინახა ვინც მის სურვილს დააკმაყოფილებდა ჩაეღიმა. ჯიჯიმ იგრძნო, როგორ ესიამოვნა ჯორჯს კეტრინის დანახვა.

-როგორ ხარ კეტრინ?- უდარდელად დაიწყო საუბარი ჯორჯმა.

-ხომ არ სჯობს, რაზეც სალაპარაკო გვაქვს იმაზე ვილაპარაკოთ- აკანკალებული ხმით ამოილაპარაკა კეტრინმა. გული უგრძნობდა, რომ რამე ცუდი მოხდებოდა. ფეხები აკანკალებოდა და ხელები გაყინვოდა,თითქოს მის ორგანიზმში სისხლი არ მოძრაობდა.

-როგორი მოუთმენელი ხარ კეტ. ზეინზე სალაპარაკოთ დაგიბარე, ალბათ მიხვდი კიდეც. მინდა,რომ ერთად იყოთ, ბედნიერები და ყველაფერი კარგად გქონდეთ ურთიერთობაში. დავფიქრდი და მივხვდი, რომ ზეინის კარიერას საფრთხე არ ემუქრება შენთან ყოფნით პირიქით, ამიტომაც მინდა, რომ ერთად იყოთ- ავის მომასწავლებელმა ღიმილმა გადაჰკა სახეზე ჯორჯს, მაგრამ ვინ იფიქრებდა ამ ღიმილის შინაარს. კეტრინმა და ჯიჯიმ დახრილი თავები სასწრაფოდ წამოსწიეს და მის წინ მჯდარ კაცს შეხედს. უკვირდათ, რამ გამოიწვია ამ ადამიანის ასე უცებ ცვლა, გარდასახვა და გამოცვლა.

კაფიდან, რომ გამოვიდა უკვე 6 ხდებოდა. ზეინის ათასჯერ მონაწერილ და დანარეკილ შეტყობინებას ყურადღება არ მიაქცია. სახლში მივიდა და ხმაურისკენ გასწია, რომელიც ნათლად ისმოდა სამზარეულოდან. ბედნიერად მოავლო თვალი, იქ მსხდომს და ხელები უკნიდან ყელზე მოხვია საყვარელ მამაკაცს. ზეინმაც გაიღიმა და სიცილი უფრო მეტად გაანაგრძო.

-მოდი სადმე წავიდეთ-აწუწუნდა ნაილი.

-სად იყავი აქამდე ადამიანო?-წამოიყვირა ემამ და წამოხტა, ყველამ სიცილიანი სახე მიანათა ნაილს და წამოდგნენ.

კლუბთან ახლოს მისვლისას მკაფიოდ ისმოდა მუსიკების ხმა, რაც კლუბთან მდგარ ჩხუბის ხმებს ერწყმოდა. კლუბიდან გამოპაურულიყო ნათელი ლურჯი სინათლე, რომელიც მალევე დაიჭირეს და აღარ გამოუშვეს. როცა, შევიდნენ მათ ყურებს ხმაური მოხვდა. ხმაური, რომელიც თავიდან გამაღიზიანებელი იყო, შემდეგ კი სასიამოვნა გახდა. ბართან დასხდნენ და სასმელი შეუკვეთეს. თავიდან ნელი ტემპით დაიწყეს, მაგრამ სასმელი ისე მოკიდებოდა თითოეულის ორგანოებს რომ უკვე შეუჩერებელი იყო არ წამომხტარიყავი და არ გეცეკვა. ემას და ჯუდის მალევე გამოუჩნდათ პარტნიორები. კეტრინი კი, იჯდა და უყურებდა ზეინის ისევ იმ პატარა წვერს, რომელიც ასე ამშვენებდა მის სახეს. ზეინმა გამოხედა და გაუღიმა

-წადი იცეკვე-ყურს უკან აკოცა.

- შენ?-გააჟრჟოლა კეტრინს

-ბიჭები ვილაპარაკებთ- თეთრი კბილები დაანახა ქალს და ბიჭებს მიუბრუნდა. კეტრინი ზანტად ჩამოვიდა სკამიდან და უზარმაზარ მოძრავ ბრობოში ჩაიკარგდა. ყურებში სასიამოვნოდ ჟღერდა მუსიკა. მუსიკას ტანი აჰყვა. ბრბოში ისეთი მბზინავი იყო, რომ რამდენჯერმე საჯდომზე ხელიც მოხვდა. კი შეიშმუშნა, მაგრამ სცადა ყურადღება არ მიექცია. წელზე მჭიდროდ მოხვიეს ხელი. ნაცნობი ხელის დანახვაზე უსიამოვნოდ ამოისუნთქა და შებრუნდა. ბენმა გაუღიმა

-როგორ ხარ? არ ვიცოდი თქვენც აქ თუ იყავით-უთხრა ბენმა

-კარგად ვარ,შენ როგორ ხარ? ხო არც ჩვენ არ ვიცოდით შენ თუ აქ იყავი- ზრდილობისთვის გაუღიმა კეტრინმა. ბენმა უფრო ახლოსს მიიკრა კეტრინი. ძლიერი ხელების ქვეშ აფართხალდა თავის დაძრომა სცადა. როცა უკვეე გადაეკეტა ბენს სასტიკად მკაცრად მოსთხოვა გაეშვა. ბენმა ხელი მაგრად სტაცაა და საპირფარეშესკენ წაათრია. კეტრინის ყვირილი არავის ყურამდე არ აღწევდა. საპირფარეშოში შეათრია ჯონმა. კეტრინის ცრემლიან თვალებს ყურადღება არ მიაქცია ისე მოაშორა მის ტანს კაბა და მძიმედ შევიდა მასში. იყო უიმედო ყვრილი ბოლო ხმაზე,ცრემლები, თავის დაღწევა და თხოვნება,მაგრამ ბენს არ ესმოდა.

ზეინმა ღიმილიანი სახით მოავლო თვალი ბრობოს. სასმელს ზემოქემდება უკვე პიკს აღწევდა, ცივი წყალი სჭირებოდა. საპირფარეშოსკენ დაიძრა და კარის სახელურს მძიმედ მოკიდა ხელი. ნაცნობი ხმა გაიგო და ინატრა ის არ ყოფილიყო რასაც ელოდა. კარები მძიმედ შეაღო და შიშველი ქალის დანახვაზე გულზე გაჰკრა. ქალი ტიროდა და ზეინს შეშინებულმა ამოხედა. ქალისკენ უცებ დაიძრა და სხეულზე აიკრა. კისერზე ძარღვები დასჭიმვოდა. მუშტები მოეკუმა და მძმიმედ სუნთქავდა ზეინი. ქალიც ტანზე შემოეხვია და ტირილს უფრო უმატა. რას იფიქრებდა ზეინი, რომ ის გაშვება მისთვის ყველაზე დიდი ტკივილის მომნიჭებელი გახდებოდა. ქალი ხელში აიყვანა და გასასვლელისკენ დაიძრა. მანქანში ჩასვა და სწრაფად დაქოქა იგი. სავაანდმყოფოში 2 წუთში მივიდა და ქალი ექიმებს გადასცა. ტელეფონი ამოიღო, მაგრამ არ ახსოვსს როგორ მოუყვა ლუისს ყველაფერი და როგორ სთხოვა მისვლა. ყველანი ადგილზე გაჩნდნენ მალევე. ლუისსს ფერი დაჰკარგვოდა და ზეინს მიაჩერდა. ხელები მხრებზე მოხვია და ძმაკაცი გულში ჩაიკრა.

-მენეჯერს ვესაუბრე, საპირფარესოში სამწუხაროდ არ აყენია კამერები და არც ერთ ჩანაწერზე არ ჩანს კეტრინი.- თქვა ჰარიმ. ზეინს არ ესმოდა მათი სიტყვები. კარს უსიცოცხლოდ მისჩერებოდა. რამდენი ხანი გაატარეს ასე არ აღსოვს,მაგრამ გონს მაშინ მოეგო როცა ექიმი გამოვიდა კარიდან.

-არაფერი,მძიმე. ძალადობის ნიშნები. ჩალურჯებები და ნაკაწრები,რაც მალე გაუვლის. ვაგინა ძალიან გაღიზიანებულია,რაც ძალადობის კიდევ ერთი ნიშანია. -პასუხის გარეშე გავიდა. ექთანიც მალევე გამოვიდა და აცნობათ,რომ პაციენტს ჯერ კიდევ ეძინა.

-ბენი-ნათლად წარმოთქვა ჯუდიმ კაცის სახელი.ყველამ მას მიაპრყო მზერა

-რა დროს ბენია ჯუდი?! რა ჯანდაბას ამბობ?-შეუღრინა ემამ დაქალს.

-ბენი ვნახე დღეს კლუბში, კეტრინს ეძებდა-თითქმის ჩურჩულით ამოილაპარაკა ჯუდიმ. ზეინში ისევ აფეთქდა ქალის დაცვის ჰორმონი და კიბეები მალე ჩაირბინა ძმაკაცები უკან აედევნენ, იცოდნენ რომ ახლა ზეინს გონება დაბინდული ჰქონდა. მალევე მიაყენა ზეინმაა მანქანა ბენის სახლს. კარებზე მძიმედ დააბრახუნა და ნასიამოვნები ბენის სახეს რომ წააწყდა მძიმედ დაარტყა. ზეინსაც არანაკლებად მოხვდა. ბოლოს ისე მოხდა, რომ ჯიბეში შენახული რევულვერი ამოიღო და შუბლში დააჭედა. გასროლის ხმაზე მეზობლებმა დარეკეს სასწრაფოში, სასწრაფოს პოლიცია მოჰყვა და პოლიციას ბიჭები. ზეინს ძლივს დაძრეს ადგილიდან,რადგან მძიმედ მისჩერებოდა ბენის უსულო სხეულს. ბოლოს ზედ დააფურთხა და პოლიციის მანქანის უკანა სკამზე დაჯდა. ნასიამოვნები სახით აკვირდებოდა, თუ როგორ გამოჰქონდათ ბენის გვამი და როგორ დებდნენ მანქანაში. ბიჭები ოფიცერს ელაპარაკებოდნენ. ოფიცერი მალევე ჩაჯდა მანქანში და ზეინთან ერთად დაიძრა პროკურატურაში. ზეინი დასვევს დაკითხეს.

-მე მოვკალი-პირველივე დაკითხვაზე გამოაცხადა ზეინმა. როცა მიზეზი ჰკითხეს პასუხი ერთი იყო- რაც შენია შენია და მას სხვა არ უნდა შეეხოს ოფიცერო.

სასამართლო 2 დღეში დანიშნეს და ზეინი ამ პერიოდისთვის ციხეში ჩასვეს. 2 დღე უაზროდ გაიწელა. ისე ენატრებოდა კეტრინის სახე, რომ ვერც კი აღწერდა. მის ამბავსაც ვერ გებულობდა, რადგან ბიჭებს არ უშვებდნენ. ადვოკატი 2 დღე დაისვავდა, უჩიჩინებდა, ემუდარებოდა, რომ ფული მიეცა ბენის მშობლებისთვის და ისნი გაჩუმდებოდნენ, მაგრამ ზეინი ხმას არ იღებდა, გაიღიმებოდა და ოთახს დატოვებდა. 2 დღე მისთვის, მხოლოდ კეტრინის გარეშე იყო მძიმედ. საერთოდაც არ ნანობდა ბენის მოკვლას. მართალია დიდი ხნის მეგობრები იყვნენ, მაგრამ მაინც ბედნიერი უცქედა იმ ხელებს ზეინი, რომელითაც ბენი მოკლა.

2 დღის მერე სასამართლოს დარბაზი შეიყვანეს და მოსამართლის წინ დააყენეს ბორკილებით. ზეინმა გვერძე გაიხედა და ბიჭებს თვალებით კითხა კეტრინის ამბავი, ლუიმ თვალები ააფაცურა, სახეში ვერ შეხედა. ზეინმა თავი დახარა, კეტრინი ისევ ცუდად იყო. ყურადღება არ მიუქცევია ადვოკატების დავას თუ როგორ იცავდნენ მათ დაცვის ქვეშ მყოფს. თავი დახარა.

-ზეინ მალიკს მიესაჯა 8 წლით თავისუფლების აღკვეთა-გაისმა მძიმედ მოსამართლის ხმა და ზეინმა ღიმილიანი სახით ამოხედა მას. შემდეგ მისი ჩაქუში დასცხო მაგიდას და დარბაზი დატოვა. ბიჭები წამოიშალნენ, განკვირვებული ხმით მიაჩერდნენ მოსამრთლის სკამს და ზეინსკენ დაიძრნენ. ისინი მისდევდნენ,მაგრამ მათ აკავედნენ. ისინი ისევ დააშორეს ერთმანეთს.


8 წლის მერე:

ციხის კარები გაუღეს და ახლა იგრძნო სინათლე, იმისდა მიუხედავად, რომ მთელი 40 წუთი გარეთ გაატარა. გისოსებს გასცდა და არემარეს მოავლო თვალი. ლუისის კამკამა ლურჯ თვალებს, რომ წააწყდა გაეღიმა და ძმაკაცისკენ გასწია. ხელები, მაგრად შემოხვია და თვალები ძლიერად დახუჭა. ღიმილი არ შორდებოდა სახიდან. 8 წელი მათ გარეშე წარმოუდგენელი იყო. ციხე კი არ იყო საშინელი, მარტოობა იყო საშინელი. ბედნიერების გარეშე იყო აუტანელი ციხე.

სახლში,რომ მივიდნენ ზეინი ნელა გადმოვიდა მანქანიდამ. ლუისს გაუღიმა და სახლისკენ დაიძრა. ლუისმაც მანქანის კარები დაკეტა და ზეინს გაჰყვა უკან. სახლი ხმაურიანად შეაღო ზეინმა და სიცილით შევიდა სახლში. მისაღებ ოთახში მჯდარი ძმკაცები წამოიყარნენ და ყველა ერთად მოეხვიათ, ამდენი წლის მერე ისევ ისე იდგნენ. 5 გიჟი ადამიანი.

ძმის სანახავად მალევე მოვიდა ჯუდი, ემაც მოჰყვა. ძმას ძლიერად მოხვია ხელები და გაიცინა. ემამაც გადაკოცნა ზეინი,მაგრამ ზეინი თვალებით მას ეძებდა. ცდილობდა დაენახა,მისთვის თვალი მოეკრა.

-მოვედი-გაისმა ხმა და კარების დაკეტვის ხმაც მიჰყვა. ის ხმა,რომელზეც 8 წელი ნატრობდა. შემდეგ გაისმა ფეხსაცმელის ხმა და კეტრინის სახე. კეტრინმა ჯერ გაკვირვებულა შეხედა ერთად შეკრებილ საზოგადოებას და შემდეგ ზეინს თვალები აატარა. თავიდან ფეხებამდე აათვალიერა და ბოლოს გაუღიმა. ზეინმაც გაუღიმა ქალს და მისკენ დაიძრა,მაგრამ ლუისისს ძლიერმა ხელებმა გააკავა.

-გამარჯობა. ლუისს რატომ არ მითხრა,რომ სტუმარი გვყავდა?-გაიცინა კეტრინმა და ზეინს ხელი გაუწოდა. ზეინმა ლუისისს ხელები მოიშორა და გაკვირვებულმა ჩამოართვა. ცდილობდა კეტრინის ხუმრობაზე არ გასცინებოდა.

-არაუშავს კეტ, ეს ჩვენი ძველი მეგობარია-თქვა ლუისმა. ზეინმა ახლა ლუისს შეხედა და და-ძმის ხუმრობას დაუფიქრდა.

-კარგი მე ავალ,ჩემს ოთახში-თქვა კეტრინმა და ავიდა მაღლა.ზეინს ეგეონა,რომ მობრუნდებოდა და გაუღიმებდა. ეტყოდა,რომ ეს უბრალოდ ხუმრობა იყო და მეტი არაფერი. მაგრამ ასე არ მოხდა, იდგა ზეინი და შეჰყურებდა ცარიელ კიბეებს. ლუისისს ხელმა გამოაფხიზლა ბოლოს. გაკვირვებულმა გადახედა ძმაკაცს.

-ვილაპარაკოთ-წყნარად თქვა ლუისმა და აივანზე გავიდა. ზეინიც მალევე მიჰყვა უკან.

-ღადაობთ ეს და-ძმა?-ვითომ ხუმრობით თქვა ზეინმა, მაგრამ ახლა ხუმრობის ხასიათზე საერთოდ არ იყო.

-რაც ის ამბავი მოხდა, კეტრინი აირია, თან შენი ამბავი, თან ის, ეს, ნუ ხო ხვდები, იმდენი წამალი მიიღო სავაანდმყოფოში,რომ ბოლოს ყველა და ყველაფერი დაავიწყდა. ჩვენ ძლივსს გაგვიხსენა. მგონი კი არ გაგვიხსენა უბრალოდ ცდილობს,რომ ისე იცხოვროს , ვითომ ჩვენ მის გვერდით სულ ვიყავით. ზეინ ის ვერ გცნობს.-ზეინი გაფაციცებით უსმენდა ძმაკაცის მონალოგს. ბოლოს სიცილი აუვარდა. სიცილი ყვირილში გადაიზარდა და კედლებს მუშტები დაუშინა, სანამ ლუისმაა არ გააკვაა და გულში არ ჩაიკრა. ძმაკაცის ხელში აქვითინდა. იტირა, ბოლომდე ჩააქსოვა ამ ტირილში ის რაც აწუხებდა.

დააწვინეს ზეინი. კარგა ხანი ეძინა. გამოიღვიძა და საათს გადახედა, ღამის 4 საათი იქნებოდა. სამზარეულოდან რაღაცის მტვრევის ხმა მოესმა. ნელა წამოდგა და სამზარეულოსკენ გასწია. ნელა შევიდა შიგნით და მოკლე შორტში და ტოპში გამოწყობილი კეტრინი,რომ დაინახა გული შეეკუმშა. კეტრინი ნელა მობრუნდა, ზეინს მიაჩერდა, შემდეგ კი გაეღიმა. კეტრინს ზეინს ცრემლები,რომ არ დაენახა ზეინი შებრუნდა და ისევ მის ოთახში ასვლა დააპირა.

-ზეინ-ნაზი,მაგრამ ხრიწიანი ხმით დაუძახა კეტრინმა.