ჩვენი შეკვეთაც მოიტანეს. იმ მაგიდიდან ერთი ბიჭი მიყურებდა თვალი არ მოუშორებია უკვე მაკოპლექსებდა. მაღალი, ქერა და დიდი ციფერი თვალები ჰქონდა ძმაკაცებს ელაპარაკებოდა, მაგრამ სულ მე მიყურებდა.
მე:-აუ გოგოებო ნახეთ ის ბიჭი სულ მე მიყურებ უკვე ნერვები მეშლება წავიდეთ რა
ნინი:- მოიცა გოგო ნახე რა სიმპატიურები არიან ცოტახანს მოვიცადოთ კიდე რა.
ბოლოს ნინიმ თავისი გაიტანა მაინც, ცოტახანს გავჩერდით და ის ციფერთვალება ბიჭი პირდაპირჩვენი მაგიდისკენ წამოვიდა
-ლამაზო თქვენი გაცნობა შეიძლება?
მე:- ჯერ ესე უტეხად რომ მოდიხარ და პირდაპირ მეუბნები მაგას რა წესია? არანაირი სურვილი მაქ შენი გაცნობის. ირონიული ღიმი აიკრა სახეზე და წავიდა
გოგონებს ვუთხარი წავიდეთქო ისე მომეშალა ნერვები.
თიკო:- აუ ტასო რა სიმპატიური ბიჭი იყო
მე:- კაი რაა სიმპატიურობა არაფერში მჭირდება თუ ბიჭს ზრდილობა არ გააჩნია ესე უტეხად რომ მოვიდა ჩემთან, უზრდელი.
ნინი:- გოგო შენ ნორმალირი თუ ხარ ბიჭს მოეწონე და პირდაპირ გითხრა რასაც ფიქრობდა ამაში უზრდელურს რას ხედავ. შენ მომკლავ მე...
მე:- მოკლედ თქვენთან ლაპარაკს აზრი არ აქვს თავხედია და მორჩა.... დღეს საგამოს სადმე გავისეირნოთ გოგოებო.
ორივემ ერთდროულად თქვა კარგი აზრიაო რაზეც ყველას გაგვეცინა. ჯერ ნინი დავტოვე თავის სახლთან და მერე თაკო. დაღლილი შევედი ჩემ ოთახში და როგორც დავებერტყე ლოგინზე ისე გამეღვიძა. უკვე საგამო იყო ჩემს ტელეფონზე იმდენი დანარეკი ვნახე ნინისგან და თაკოსგან. უცებ მოვემზადე და გოგონებს მივწერე გამოგივლითქო.
მე:- ნუცა სასეირნოდ მივდივართ გოგოები და წამო შენც
ნუცა:- ორი წუთი და მზად ვიქნები
უცებ მოემზადა და წავედით, გოგოებს გავუარე და პარკში დავჯექით. ვიხსენებდით ბავშვობის დროს და თან იმხელაზე ვიცინოდით ყველა ჩვენ გვიყურებდა. უეცრად ნაცნობი სილუეტი დავლანდე მაგრამ სიბნელეში ვერ ვარჩევდი ვინ იყო. ჩვენსკენ წამოვიდა და რას ვხედავ ის თავხედი ბიჭი იყო.
- პრივეტ გოგოებო, ანასტასიას მოგტაცებთ ცოტახნით
გამიკვირდა ჩემი სახელი საიდან იცისთქო. გავყევი და უცებ კედელზე ამაკრა
მე:- ცხოველო გამიშვი
- მაგ ცხოველს როგორც შენ უწოდებ ალექსი ქვია. შენთან სერიოზული საქმე მაქ და გირჩევ ყურადგებით მომისმინო
მე:- როდის იყო ცხოველი ლაპარაკობდა?
ალექსი:- ანასტასია არ გირჩევ ჩემ ნერვებზე თამაშს და კარგად დაიმახსოვრე შენი სიჯიუტე ჩემთან არ გაჭრის.
მე:- ამდენ ლაყბობას არ ჯობია მითხრა რა საქმე გაქვს ჩემთან?
ალექსი:- პირდაპირ გეტყვი, შენ ჩემი ცოლი უნდა გახდე.
გავვოცდი, სიზმარში მეგონა თავი, ვიგაც უცნობი მოდის სულ რაგაც ორჯერ მყავს ნანახი და რას მეუბნება უნდა რომ მისი ცოლი გავხდე
მე:- შენ კარგად თუ ხარ არც გიცნობ საერთოდ და ამდენს როგორ ბედავ მოდიხარ და მეუბნები რომ მე შენი ცოლი გავხდე? ეგ არასდროს მოხდება იმიტომ რომ შეს დანახვაზე გული მერევა.
ალექსი:- მაგ სიტყვებს ინანებ ანასტასია
არაფერი მითქვია ისე წამოვედი მისმა ბოლო ნათქვამმა შემაშინა. თან გავიგე რომ გასული ბიჭია და არაა გამორიცხული ის ბოლო სიტყვები რაც მითხრა აასრულოს. გოგონებთან მივედი ფერი არ მედო სახეზე
ნინი:- ტასო რა გჭირს იმ უნამუსომ რამე ხომ არ დაგიშავა?
მე:- არა მაგრამ ისეთი რაგაც მითხრა ვერ ვვაზროვნებ
თიკო:- დროზე თქვი რა უნდოდა
მე:- პირდაპირ მითხრა ცოლად გამომყევიო
ნუცა:- მაგას ცოტა ხოარ აჟუჟუნებს?
მე:- ვუთხარი რომ საერთოდ არ იფიქრო ის რომ დაგთანხმდები ცოლობაზეთქო
თაკო:- რაო მერე რა გითხრა
მე:- ინანებ მაგ სიტყვებსო ესე თქვა და წავიდა
გოგონები მაწყნარებდნენ მაგრამ ისე მეშინოდა. როგორია აბა ესე უცხო ადამიანი მოდის და მაშინვე გეუბნება ჩემი ცოლი უნდა გახდეო თან მაშანტაჟებს რომ თუ არ დავთანხმდი მანანებს. წამოვედით გოგონები ამ ღამით ჩემთან დავტოვე. მთელი ღამე ვერ დავიძინე, ვფიქრობდი ალექსზე და მის შემოთავაზებაზე. თან მისი სიტყვები მაშინებდა და თან ვფიქრობდი იმაზე ჩემი სახელი საიდან იცოდა, ძაან ავირიე მაინცდამაინც მე რატო გადამეკიდა. წუთებში შეიცვალა ყველაფერი.
ამ ფიქრებში ჩამეძინა.


------------
ესეც ჩემი მეორე თავი. თქვენი აზრი მაინტერესებს თუ ღირს რომ გავაგრძელო