რამდენი ტკივილი გადავიტანე შენგან მოყოლებული გულით გთხოვ ეს ამბავი დამავიწყე.შენ შორს ხარ.მე შენგან განსხვავებით უკიდეგანო სივრცეში ვცხოვრობ არ ვწუწუნებ შენ პატარა წრუწუნას ჭკუა გაქვს.რადგან სოროში ცხოვრობ.ნაწყვეტი მართას დღიურიდან მართა ოთახში
იჯდა და თავის შესახებ ისტორიას წერდა მან წერა კი ასე დაიწყო.ეს ამბავი ერთ პატარა სოფელ გაღმა სოფელში ერთ კორპუსებიან ბინაში დაიწყო.მყუდრო ოჯახში ცხოვრობდნენ. ღარიბი ცოლ-ქმარი ჰყავდათ უმშვენიერესი ვაჟიშვილი,ისინი ერთადერთ ვაჟიშვილზე ფიქრობდნენ გზაზე როგორ დაეყენებინათ.რომ ცუდ წრეში არ მოხვედრილიყო 6 7 წლის ასაკში ის მშობლებმა სასულიერო სასწავლებელში მიიყვანეს.მას სახელად გიორგი დაარქვეს. მათ სურსათ,სანოვაგე,საერთოდ არ ქონდათ მაგრამ მათ დიდად ეს ამბავი არ აწუხებდათ. ისინი რეალურ სამყაროში ცხოვრობდნენ.ცოლ ქმარს ერთი ვაჟიშვილის გარდა მეტი არავინ არ ყავდათ.მზე რომ მიიწურა დემნამ თავისი ვაჟიშვილი თავისთან იხმო და უთხრა.რასაც ეხლა გეტყვი ჩემი სიტყვა შენთვის კანონი იქნება.წადი შეშა დაჩეხე და შინ მოიტანე. დანაპირებს თუ არ შემისრულებ სახლში არ შემოგიშვებ სადაც გინდა იქ იხეტიალე! მკვახედ
მიაძახა.ბიჭს ცოტა არ იყოს შეეშინდა და კანკალმა აიტანა.მამის სიტყვები გაახსენდა.იცოდა
ბიჭი შეშას თუ არ მიიტანდა.მამა თავის დანაპირებს აუცილებლად აუსრულებდა.ბიჭიც იძულებული შეიქმნა ტყეში შეშის დასაპობად წასულიყო.შეშის დაპობა რომ დაასრულა.შეშა ურიკაზე დააწყო და შინისკენ გასწია.მას გზაში წვიმამ მოუსწრო.სველი შეშა გარეთ ჭიშკართან დააბინავა დანარჩენი კი სარდაფში შეინახა.ზოგი მამას ცხვირწინ დაუყარა მამამ ჰკითხა რას შვრები გაგიჟდი შეშას აქეთ იქით რატომ ყრი? გიორგიმ საკადრისი პასუხი გასცა.არ გეყო ძაღლივით ენაგადმოგდებული რომ მატარებ რა უნდა გელაპარაკო.შენ ხომ კაცი არახარ დემონი,ადამიანებს ცოცხლად ჭამ შვილს იძულებულს ხდი შენ მოსამსახურედ აქციო.კიდევ რა გინდა ფეხქვეშ გაგეგო? ბილიკ ბილიკიები და ვარდები ხომ არ დაგიფინო. გიორგიმ სასტიკად განუცხადა.გავიზარდე პატარა აღარ ვარ.სამაგისოდ ჭკუაც მეყოფა ვინმეს ჭკუაძე ვიარო.მე არავის მონა არ ვარ და არც ვიქნები.ეს გასაგებად გითხარი მინდა იცოდე
შენი კაპრიზები დიდიხანია ყელში ამომივიდა ამას ვერ ხედავ.რადგან ჩვევად გექცა თუ ვინმე კარებზე დაგიკაკუნებს უნდა გაიქცე.მე იმისთვის არ დავბადებულვარ შენ მოჯამაგირედ დაგიდგე.გიორგის დედა მართა რომელიც ძალიან ცუდად იყო მისი სიცოცხლე
ბეწვის ხიდზე ეკიდა.მას მხოლოდ თირკმელები და ხერხემალი სტკიოდა.ერთხელ ოთახიდან
ხმაური შემოესმა გავიდა და ქმარს უყვირა. გაჩუმდი! ნუ ყვირიხარ თავი მტკივა.რა აურზაური ატეხე აქ რინგია თუ ბურთის მოედანი.ხუთ წუთში სუფრას გავშლი და რომ დაგიძახებთ მოდით.მართამ სუფრა გაშალა.მამა შვილი სუფრაზე მიიპატიჟა.მართამ დემნას უთხრა დავიღალე შენთან ჩხუბით მინდა იცოდე ეს გაღმა სოფელია ჩვენს ზევით მეზობლები
მაგდა ცხოვრობ თავის ქმარ შვილით.დილაადრიანად დათვივით რომ ღირიალებ სირცხვილია
გააღვიძებ.დემნას რათქმაუნდა ეს არ ესიამოვნა თავისი გუდა-ნაბადი ზურგზე გადაიკიდა და ქალაქში სამუდამოდ გადასახლდა