სანდროც და ევაც მოვიდნენ..
-აბაა რას შვრებით? დაიწყო სანდრომ
-აუ რავი მე ძაან მეძინება დაა მივდივარ დასაძინებლად..წამოვიძახე და მოღუშული სახით გავხედე ბავშვებს,წამოვდექი, ხელი დავუქნიე და გეზი ავიღე საძინებლისკენ..საშინლად არ ვიყავი ხასიათზე..ვაჩე გამომყვა
-მელანოოო
-ხოო ვაჩე
-რომ არ დამემშვიდობე?
-რავი
-რავიი? მომიახლოვდა თვალებში ჩამხედა ირონიული სახით
-აუ ვაჩე საერთოდ არ ვარ ხასიათზე და მეძინება,ვსიო წავედი
ვერ მოვასწარი შეტრიალება,როცა მომაბრუნა მისკენ და კედელს მიმაყუდა,ხელები წელზე მომხვია და მაკოცა..
-ძალიან ნერვები მეშლება მასე რომ იქცევი მელანო..ამიყვანა ხელში და საძინებლისკენ წავიდა
-მელანო
-ხო
აღარაფერი აღარ მითხრა, ჩამეხუტა და კოცნა გააგრძელა..
ისეთი თვალებით შემომხედა,ვიცოდი,რომ რაღაცის თქმას აპირებდა და ვერ ვხვდებოდი რა აკავებდა,რა აშინებდა..თითქოს არც იყო თავის თავში დარწმუნებული..
-ვაჩე გეყოფა,არასწორად ვიქცევით
-მაგიჟებ მელანო და ლექციებს ნუ წამიკითხავ ახლა
-ნუ გააკეთებ იმას,რასაც შემდგომში ინანებ გთხოვ
-მართალიხარ,მაპატიე..ჩამხედა თვალებში და ლოყაზე მაკოცა
თავი მის მკერდს დავადე და მოვხვიე ხელები..ვხვდებოდი,როგორ მიყვარდებოდა,თან ამის აღიარების მეშინოდა..მეშინოდა გულს,რომ მატკენდა..მეშინოდა თუ მე დავრჩებოდი ცალმხრივად შეყვარებული..ყველაფრის მეშინოდა..ამ მომენტში არაფერზე ფიქრი არ მინდოდა,მასთან თავს ბედნიერად ვგრძნობდი და არ მინდოდა სხვა არაფერი..
:დილით,როცა გავიღვიძე ვაჩე აღარ დამხვდა..ავდექი,გავედი გარეთ,სახლი ცარიელი დამხვდა..გარედან ხმები შემომესმა,გავედი გარეთ და მაღალი ხმით ავტირდი,როცა ვაჩე დავინახე ლილესთან ერთად,როგორ კოცნიდნენ და ეხვეოდნენ ერთმანეთს..მივედი მათთან
-ვაჩე ეს რას ნიშნავს? ნამტირალევი ხმით ვკითხე
-რა მელანო? სიცილი დაიწყო
-რასაც შენ აკეთებ
-კაი გგონია შენ სერიოზულად შემოგხედავდი მართლა? მთელ ხმაზე სიცილი დაიწყეს:
უცბად წამოვხტი,ვაჩესაც გაეღვიძა
-რა მოგივიდა? კარგადხაარ?
-კი ვაჩე,უცნაური სიზმარი იყო და გახარებული შევხედე..რომ გავიაზრე,სიზმარი იყო და არა რეალობა,სიხარულისგან ჩამეღიმა,მივიხუტე ვაჩე და აღარ ვუშვებდი ხელებს..
-და რა დაგესიზმრა? ჩაეღიმა..
-არაფერი ისეთი,ჩამეხუტე უბრალოდ..
დიდიხანი ვიყავით ასე და სიჩუმე რათქმაუნდა მე დავარღვიე..
-ვაჩეე
-რაიყო?
-ისე და გუშინ რის თქმას აპირებდი,რომ აღარ მითხარი?
-არაფრის დაიკიდე მეც დამავიწყდა,თვალი ჩამიკრა და შუბლზე მაკოცა..

***
-დილამშვიდობისა ქალბატონო
გაოცებისგან წამოვხტი და თვალები დავაჭყიტე..
-სანდრო აქ რას აკეთებ?
-რავი მთელი ღამე ისე გეძინა,რომ ვერც მიგრძენი? სიცილი დაიწყო
-რას ამბობ არანორმალურო
-ოხ არანორმალურთან კი გეძინა კარგად ჩახუტებულს
-და რატო შემოხვედი ვაფშე?
-სხვაგან ვერ დავიძინე და შემოვედი,ისე,რომ არ გაგღვიძებოდა..
-მეორედ აღარ გაბედო მსგავსი რამ!! გასაგებია სანდრო?
-ააუფ აი დარდი ევა რა,ხალხი ნატრობს ჩემთან ძილს და
-მე ხალხი არ ვარ სანდრო,გასაგებია? ირონიულად გავუღიმე
-ოხხ კაიკაი ევაჩკა..შეტრიალდა და კარი მიიჯახუნა

***
-ადექი გეყოფა ძილი,ძილისგუდავ
-აუ ვაჩე ცოტახანსაც ვიწვეთ
-ბებიაშენი,რომ შემოგვიხტება ახლა მერე იძინე რამდენიც გინდა,სიცილი დაიწყო
-ბებია სოფლის საქმეებითაა დაკავებული და საღამომდე არ მოვა,ასე,რომ..გავუღიმე და ლოყაზე ვაკოცე..ბებიასი რა მოგახსენოთ და საძინებელში ევა შემოგვიხტა
-ბებია თუ არა ევა მოვა,სიცილით გავხედე ვაჩეს
-ხალხო რაიყოთ,ადექით უკვე მშიააა
-ევა სანდრო სად დაკარგე? სიცილით ვკითხე
-მელანო თუ არ გაჩუმდები და არ ადგები ფეხზე,შენს თავს დააბრალე მერე
-კაი ხო ვდგებით,ვაჩეს გავხედე..ხო ვაჩე?
-კი ოღონდ თუ ნებას მოგვცემს ევა..ვაჩეც არ აკლებდა სიცილს
-კაით გავედი და 5 წუთში გარეთ იყავით
-მელანო გავალ მე და შენ მოწესრიგდი,მაკოცა და გავიდა
არჩევანი შევაჩერე:მოკლე ჯინსის კაბაზე,წითელ ტოპზე და ოლსტარებზე,თმა ლაითად გავიკეთე და გარეთ გავედი..გავედი თუ არა ვაჩე შემხვდა ბუს თვალებით ამათვალიერა და მომიახლოვდა
-უფრო მოკლე ვერ ჩაიცვი?
-აუ ახლა კომუნისტურებს ნუ დამიწყებ ვაჩე,არ შეგეფერება ეგეთი ლაპარაკი რა,ტუჩები დავუპრუწე..
-მელანო სხვადროს ვიჩხუბებთ,ასეთი მოკლეები არ მომწონს და თუ ძაან გინდა,რომ ვინმეს დედა ვუ*ირო,გააგრძელე მასე ჩაცმა
-კაი რა ვაჩე შენნაირ გიჟთან ვარ და ვინ რა უნდა მითხრას? გამეცინა და ლოყაზე ვაკოცე..ვაჩეს ტელეფონმა დარეკა და ვიგრძენი,როგორ ამაკანკალა ტანში,როგორ შემეცვალა სახე..ვაჩემ გამომხედა და უპასუხა ტელეფონს
-გისმენ ლილე..


_______________________________
ბავშვებო ვერ მოვახერხე ეს დღეები,რომ დამედო,გამოცდები მეწყება და როგორც შევძელი დავდე.. : ველი თქვენს კომენტარებს!!