შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

471 დღე


28-05-2018, 03:03
ავტორი lena lena
ნანახია 1 318

471 დღის შემდეგ პირველად ვხედავ "მის" სახეს. იმ ღიმილს, ვენებში სისხლი რომ ამიჩქროლა. ლოყასთან პატარა ნაკეცს, ამდენჯერ რომ შევხებივარ და მხოლოდ იმიტომ მითხოვია მისთვის წვერის გაპარსვა, ღიმილისას უფრო მკვეთრი რომ ყოფილიყო ის პატარა ორმო მე რომ სიგიჟემდე მიყვარდა. მიყვარდა მისი ღიმილის ოდნავ მოჭუტული მარჯვენა თვალი.ვუყურებ და ყველაზე უბედურიც კი ვბედნიერდები.
...
უსამართლობაა როდესაც ელოდებოდე და არ მოდიოდეს, მაგრამ უფრო დიდი უსამართლობაა როდესაც იცი რომ შენ გაუშვი.
...
472 დღის წინ.
-უნდა წავიდე?
ამბობს და მთელი ძალით ასრისავს სიგარეტს საფერფლეში.
-კი უნდა წახვიდე!
უკანასკნელ ენერგიას ვაქსოვ და ძლივს ვწყვეტ ბაგეს რამდენიმე ძალად ამოგლეჯილ სიტყვას.
ცრემლიანი თვალებით მიყურებს. ჩემს ფეხებთან იჩოქება. თეთრ წვრილ მაჯას მის ხორბლისფერ მტევანში იქცევს და რამდენიმე წუთი ისე ათვალიერებს თითქოს სამუზეუმო ექსპონატი იყოს.
ფრთხილად მკოცნის თითის წვერებზე.
-არა რა!
ძლივს წვდება ჩემს სმენას ხრიალით ნათქვამი რამდენიმე სიტყვა. სუნთქვა გამიჭირდა.
ფილტვები მისკდება ისეთი ძალით ვისუნთქავ ჟანგბადს რომელსაც მისი კანის და სიგარეტის მოტკბო სურნელი დაჰკრავს.
-წადი!
ისეთი სიმტკიცით ჰკვეთს ერთადერთი სიტყვა ჰაერს, რომ ოდნავ ტორტმანდება. მარჯვენა თვალიდან წყლის წვეთი იკვლევს გზას და ზუსტად იმ ორმოში იდებს ბინას მე რომ ასე ძლიერ მიყვარდა.
-არ გამიშვა რა!
მის ბოხ ბარიტონს სხივი დაჰკარგვია. საკუთარი თავი მეზიზღება მაგრამ უნდა გავუშვა.ვიცი, მისი წასვლა გულსაც წამართმევს. ნეკნებს დამიმტვრებს,
სულს ამომგლეჯს
და
თვალებში სხივებს ჩამიქრობს
მაგრამ
უნდა გავუშვა.
-ნინე ვმთავრდებით?!
უკანასკნელ გაბრძოლებას ჰგავს მისი სიტყვები.
მთელი ძალით ვიწევი მისკენ,
წამში ვგრძნობ ცივი ბაგეების შეხებას რომელიც მომენტალურად ცხელდება.
ვცდილობ გრძნობები ჩავატიო მაგრამ არ მყოფნის
ფეხებზე ვიკიდებ ჟანგბადის უკმარისობას და კოცნას ვაღრმავებ.
მისი ტუჩების სისველეს ვგრძნობ.მინდა მეტი გემო დავიმახსოვრო.მ
მის ტუჩებზე შერჩენილი სიგარეტის და ნერწყვის ტკბილი არომატი.
თვითონ მცილდება.
თვალებში ცრემლებს ვეღარ იკავებს და პირველად 3 თვის და 12 დღის განმავლობაში პირველად ვხედავ მომტირალ ანდრეს.
სადღაც მარცხნივ ძალიან ღრმად რაღაც ჩამწყდა და ვხვდები ეს დასასრულია.
შუბლზე ცხელ კოცნას და "მაინც მეჩემფერების" მიტოვებს.
წავიდა!
...
როგორ ეგოისტია ადამიანი!
გავუშვი
დავამთავრე და რატომ?
ხალხის გამო.არა!
ბრბოს გამო!
განა ეს ხალხია?
ადამიანები?
არა ბრბოა!
ვერ გვაპატიეს ბედნიერება!
"არ" კი არა "ვერ" გვაპატიეს!
"არასრულწლოვანი ხარ"-ო
"შენზე დიდია"-ო
"ის ხომ კაცია და შენ ბავშვი"-ო
"14 წელი ბევრია "-ო
და ჰო რას ვამბობდი?
ეგოისტები ვართ!
გავუშვი და მაინც მჯერა რომ ვნახავ!
სად?
თუნდაც ქუჩაში როდესაც სიგარეტს ეწევა
ან ბაღში მის ამოჩემებულ ადგილზე მჯდარი შავ თვალებს რომ გაისწორებს სივრცეს.
ან მანქანიდან გადმოსული ჩვეული მოძრაობით რომ გაისწორებს სათვალეს.
ან...ან...და კიდევ უამრავი "ან" განვიხილე "იმ" ერთის გარდა რომელიც ამიხდა.
და ხო!
მჯეროდა რომ ისევ ვნახავდი!
სადმე ქურდულად შევავლებდი თვალს და მონატრებულ გულს დავიმშვიდებდი.
ვხედავდი როგორ მიდიოდა ჩვეული მტკიცე ნაბიჯებით და მის სუნთქვას გეფიცებით მარტო მე შემეძლო იმის დანახვა თუ როგორ ითრევდა ფეხს.
თუ როგორ წელავდა დროს.
...
არ გამეშვა!
გადამევლო ხალხისთვის!
გამეძლო!
მაგრამ არა !
ჯიუტად ვიჯექი იატაკზე და საათის წიკწიკს ვუსმენდი.
არ განმკიცხოთ რა
საკმარისად დავისაჯე!
თავადვე დამსაჯა.
წ ა ვ ი დ ა!
...
დიახ!
წავიდა
ოთახიდან
სახლიდან
ჩემგან
ჩემი ცხოვრებიდან
მაგრამ არა ჩემი გულიდან.
...
ისევ იატაკზე მოყინული ვიყავი და ჰაერში შერჩენილ მის სურნელს ვიზოგავდი ტელეფონის ხმამ რომ შემაწუხა.
მახსოვს "ავარია" წავიკითხე
მერე?
მერე აღარ მახსოვს.
მგონი ვკიოდი თუ ვხაოდი.
ხალხს ვწყევლიდი
დედაჩემსაც "პატარა ხარ რა დროს სიყვარულია"-ო რომ მითხრა.
ჩემს ძმასაც "ჩემი და აღარ იქნები"-ო რომ დამემუქრა.
ჩემს თავსაც რომ დავუჯერე.
უკანასკნელ ძალებით ვბღაოდი გადამირჩინეთ-მეთქი.
დედაჩემის მაგივრად ანდრეს დედამ ჩამიკრა გულში.
-ჩემი შვილი ბედნიერია შენ რომ ყავხარ-ო მიჩურჩულა და მთელი ძალით შემომხვია ფუმფულა ხელები.
...
ან...ან...ბევრი "ან" განვიხილე იმ ერთის გარდა რომელიც ამიხდა.
უგონო
უფერო
თვალებდახუჭული
აპარატმიერთებული
სასიკვდილოდ განწირული
"ან" ამიხდა.
...
ახლა დავბრუნდეთ იქ საიდანაც დავიწყე.
აი იქ 471 დღის შემდეგ პირველად რომ დავინახე მისი რეალური სახე.
ღიმილი
ჩაჩვრეტილი ლოყა
და ოდნავ მოჭუტული მარჯვენა თვალი.
...
დავთმე !
რა?
დედა
ძმა
ნათესავები
მეზობლები
"კეთილმოსურნენი"
გადავუარე ბრბოს!
დღეს მე აღარ ვარ შვილი
და
ნათესავი
ბიძაშვილი
მამიდაშვილი
ა ღ ა ღ ა ვ ი ნ
მე ვარ რძალი
და
ანდრე ჯაფარიძის ცოლი!
არაოფიციალური მაგრამ მაინც ცოლი!
სრულწლოვანი ცოლი.
ისევ 14 წელია სხვაობა.
და მის საწოლთან დამუხლული 471 დღე გაღვივებას ვთხოვ.
...
469 დღეა შექსპირის სონეტებს ვუკითხავ.
გიჟი ხარო იტყვით.
ეჰ თქვენ აბა რა გესმით?!
"შექსპირი თვითონ გრძნობაა"-ო ანდრე ამბობდა.
ყოველ დღე თითო სონეტი მიკითხავდა..
ჩემს თეთრი მტევანს მის ხორბლისფერში მოიქცევდა და მიკითხავდა.
ყველაზე დიდი გრძნობით მიკითხავდა იმ გულისცემას ვფიცავარ უკვე 471 დღე რომ ვდაჯარობ.
ახლა მე მიჭირავს ჩემს გამხდარ ხელში მისი ხორბლისფერი და მე ვუკითხავ.
ალბათ ისე კარგად ვერა როგორც თვითონ მაგრამ ჩემებურად.
ჩემი გრძნობით.
ის იგრძნობს
თქვენ ვერ!
ახლაც 65-ე სონეტს სლუკუნით ვამთავრებ და 471 დღის შემდეგ პირველად მესმის მონატრებული
ბოხი
მაგრამ დაღლაშეპარული
საყვარელი ხმა.
...
"რაც უფრო ამჩნევ, სააქაოს თითქოს აღარ ვარ,
მით უფრო მეტრფი, ვით განწირულს დასამარხავად!" (სონეტი 73)
ნაწყვეტ-ნაწყვეტ ამბობს სუნთქვა აჩქარებული ანდრე.
მიღიმის.
ჩემი საყვარელი ღიმილით.
აი ია ფოსოც მე რომ ვგიჟდები.
სახეზე სითხეს ვგრძნობ
მდინარეებივით
უწყვეტად
მცვივა ცრემლები.
შორიდან მესმის ანდრეს დაძახებული "ნინე"
ბუნდოვნად მახსოვს როგორ შემოგლიჯა კარები ანდრეს დედამ და ადგილზე ჩაიკეცა.
ექიმები ირეოდნენ
ანდრე მე მეძახდა.
მე ვტიროდი.
ის ისევ მეძახდა
მე ისევ ვტიროდი.
...
-არ დავმთავრდით ნინე - მეუბნება ანდრე ჩურჩულით და კისერში მკოცნის.
-ვერ დაგვამთავრეს ანდრე! ლიზაში გავგრძელდით. ვჩურჩულებ რომ მძინარე შვილი არ გავღვიძო.



№1  offline წევრი elena gavasheli

ვაიმე რა კარგი იყო ჟრუუანტელმაც კი დამიარა კითხვისას პატარა მაგრამ გრძნობებით დახუნძლული ისტორია გამოგივიდა heart_eyes ჩემსა და ჩემს შეყვარებულს შორის სხვაობა მართალია 14 არა მაგრამ 12 წელია heart_eyes heart_eyes მიყვარს ძალია შენი ისტორიაც შემიყვარდა ხშირად ადამიანებ უბრალოებაც ბედნიერებას ანიჭებს შენმა ისტორიამ ნამდვილად მომანიჭა ბედნიერება ყოჩაღ ასე გააგრძელე heart_eyes heart_eyes

 


№2  offline წევრი Stranger things

ვერც კი წარმოიდგენ,რამდენად სასიამოვნო იყო. heart_eyes უბრალოდ იდეალური და დიდი მადლობა შენ ამ გრძნობებისთვის♥♥♥

 


№3  offline წევრი lena lena

elena gavasheli
ვაიმე რა კარგი იყო ჟრუუანტელმაც კი დამიარა კითხვისას პატარა მაგრამ გრძნობებით დახუნძლული ისტორია გამოგივიდა heart_eyes ჩემსა და ჩემს შეყვარებულს შორის სხვაობა მართალია 14 არა მაგრამ 12 წელია heart_eyes heart_eyes მიყვარს ძალია შენი ისტორიაც შემიყვარდა ხშირად ადამიანებ უბრალოებაც ბედნიერებას ანიჭებს შენმა ისტორიამ ნამდვილად მომანიჭა ბედნიერება ყოჩაღ ასე გააგრძელე heart_eyes heart_eyes

გამაოცე
არ ველოდი
რა გითხრა ?
მადლობა მადლობა და კიდევ ერთხელ მადლობა <3

Stranger things
ვერც კი წარმოიდგენ,რამდენად სასიამოვნო იყო. heart_eyes უბრალოდ იდეალური და დიდი მადლობა შენ ამ გრძნობებისთვის♥♥♥

მიხარია თუ მოგეწონა
არ იყო ეს ისტორია ბედნიერ დასასრულზე გათვლილი
მაგრამ...
ვერ დავაშორე.
ასე ჩემდაუნებურად მივედი ამ დასასრულამდე
მადლობა <3

 


№4  offline წევრი Mariami 1408

სიტყვები უბრალოდ ზედმეტია...მართლა ერთ ერთი საუკეთესო ისტორიაა რაც კი წამიკითხავს ამ საიტზე heart_eyes ავტორიც შემიყვარდა მგონი რადგან კარგი დასასრული მაჩუქა kissing_heart ზოგადად არ მიყვარს მოკლე ისტორიები მაგრამ ამაში...მთელი წიგნის სათქმელი იყო, მადლობა ამისთვის შენ heart_eyes
პს.ზოგადად არ მეხერხება საქებარი სიტყვების თქმა ამიტომ თუ კომენტარი მშრალია მაპატიე, ყველაფერს ვერ გამოვხატავ ზოგადად blush

 


№5  offline წევრი lena lena

Mariami 1408
სიტყვები უბრალოდ ზედმეტია...მართლა ერთ ერთი საუკეთესო ისტორიაა რაც კი წამიკითხავს ამ საიტზე heart_eyes ავტორიც შემიყვარდა მგონი რადგან კარგი დასასრული მაჩუქა kissing_heart ზოგადად არ მიყვარს მოკლე ისტორიები მაგრამ ამაში...მთელი წიგნის სათქმელი იყო, მადლობა ამისთვის შენ heart_eyes
პს.ზოგადად არ მეხერხება საქებარი სიტყვების თქმა ამიტომ თუ კომენტარი მშრალია მაპატიე, ყველაფერს ვერ გამოვხატავ ზოგადად blush

წამიერად გავბედნიერდი
მადლობა ამ სიტყვებისთვის
მოტივაციაა
არ მეგონა მართლა გეფიცები არ მეგონა ვინმეს თუ მოეწონებოდა.
მადლობა შენ

 


№6  offline წევრი Stranger things

lena lena
elena gavasheli
ვაიმე რა კარგი იყო ჟრუუანტელმაც კი დამიარა კითხვისას პატარა მაგრამ გრძნობებით დახუნძლული ისტორია გამოგივიდა heart_eyes ჩემსა და ჩემს შეყვარებულს შორის სხვაობა მართალია 14 არა მაგრამ 12 წელია heart_eyes heart_eyes მიყვარს ძალია შენი ისტორიაც შემიყვარდა ხშირად ადამიანებ უბრალოებაც ბედნიერებას ანიჭებს შენმა ისტორიამ ნამდვილად მომანიჭა ბედნიერება ყოჩაღ ასე გააგრძელე heart_eyes heart_eyes

გამაოცე
არ ველოდი
რა გითხრა ?
მადლობა მადლობა და კიდევ ერთხელ მადლობა <3

Stranger things
ვერც კი წარმოიდგენ,რამდენად სასიამოვნო იყო. heart_eyes უბრალოდ იდეალური და დიდი მადლობა შენ ამ გრძნობებისთვის♥♥♥

მიხარია თუ მოგეწონა
არ იყო ეს ისტორია ბედნიერ დასასრულზე გათვლილი
მაგრამ...
ვერ დავაშორე.
ასე ჩემდაუნებურად მივედი ამ დასასრულამდე
მადლობა <3

ხდება ხოლმე blush heart_eyes (პირადი გამოცდილებით ვიცი) და მიხარია რომ ასე დამთავრდა...იმსახურებდნენ ბედნიერებას♥♥♥

 


№7  offline წევრი izabella

ძალიან მომეწონა,ბევრ ემოციას და დიდ სიყვარულს იტევდა blush blush

 


№8  offline წევრი lena lena

izabella
ძალიან მომეწონა,ბევრ ემოციას და დიდ სიყვარულს იტევდა blush blush

მადლობა <3

 


№9  offline წევრი lena lena

ჰალუცინოგერი
აუ. ძალიან მაგარია:) ბევრი გრძნობა ამიშალე უეცრად :* ყოჩაღ


მადლობა შენ ამ სიტყვებისთვის <3

 


№10  offline წევრი AnnaAkhalaia

მიყვარხარ ნინე ❤????

 


№11  offline წევრი ელისი

აი ძაან მაგარია,მაგარი დასასრულით????

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent