დიდიხნის დუმილის შემდეგ..
-ვაჩე უნდა წავიდე
-სად მიდიხარ?
-ევასთან უნდა გადავიდე
-სანდრო იქარის,წამოდი მეც წამოვალ
გავუყევით გზას..ხმას არ ვიღებდი..თავში ყველაფერი არეული მქონდა,ვაჩე მიყვარდა სიცოცხლეზე მეტად და მიხაროდა მასთან ყოფნა,მაგრამ მეორე მხრივ ყველაფერი,რომ მახსენდებოდა რაც გააკეთა და მატყუებდა,საერთოდ არ მინდოდა მისი დანახვა და საშინლად ვგრძნობდი თავს..ლიზას წერილი დავუტოვე,რომ ევასთან ვიქნებოდი..


***
-ევა,როგორ ფიქრობ შერიგდებიან?სიგარეტს მოუკიდა და დივანზე მომიჯდა
-არვიცი სანდრო,მაგრამ მელანოს ადგილას არ შევურიგდებოდი..არაკაცი ძმაკაცი გყავს
-სიტყვები შეარჩიე და ისე ილაპარაკე
-ვაა მართლა სანდრო? ისე ატყუებდა არც წითლდებოდა, ლილესთან არანაირი კავშირი არ ჰქონია თურმე და რა კავშირი? "წამალი" ვიღრიალე და წამოვდექი ფეხზე
-ევა დაწყნარდი არ მინდა გაწყენინო,მაგრამ არც იმის უფლებას მოგცემ ვაჩეზე ამდენი ილაპარაკო..მათი საქმეა და მათ გადაწყვეტილებებს პატივი ვცეთ..არ გახსოვს შენი ნათქვამი?
-სანდრო შენც ხო არ ხარ მაგ საქმეში გარეული? ირონიულად გავხედე
-ნუ მეკითხები სისულელეებს ევა ძაან გთხოვ რა..მობეზრებულად აიქნია ხელი და ფანჯარაში გაყო თავი..ვაჩეზეც არ ვიცოდი,წარსულში შევაშვებინე და გონს მოვიყვანე და ახლა რა ეტაკა არვიცი..ვერ მითხრა მე, იცოდა, რომ დაენ*რეოდა..ჩაიცინა


***
როგორც იქნა მივუახლოვდით ევას სახლს,კარები სანდრომ გაგვიღო და გაურკვევლად შემოგვხედა..
-შერიგდით? აკანკალებული ხმით მკითხა ევამ და ვაჩეს გახედა
-შევრიგდით რათქმაუნდა..ღიმილით შემომხედა ვაჩემ და მომხვია ხელები
ევამ ხელი მომკიდა და საძინებელში გამიყვანა
-მელანო არ ინანებ შენს საქციელს?
-არვიცი ევა,მაგრამ მიყვარს და ვიცი,რომ აღარ გაიმეორებს..შეცდომები ყველას მოგვდის და უნდა მივცეთ შანსი ნებისმიერს,იქნებ კარგად გამოიყენონ? ჩამეღიმა და ევას ჩავეხუტე ძლიეერძლიეერ..
-არ მინდა მელანო გული გატკინოს უფრო,ძალიან მიყვარხარ ხოიცი
-ვიცი ჩეემო სიცოცხლეევ


***
-გილოცავ ვაჩე,ბეწვზე გადარჩი შე*ემა მართლა არ მეგონა თუ შეგირიგდებოდა..უყვარხარ ამ გოგოს და სისულეელეებს მოეშვი,აღარ გაიმეორო წარსულში ჩადენილი შეცდომები
-ვიცი სანდრიკ,ჩემს თავს ვეღარ ვცნობ..წარმოგიდგენია მე და სიყვარული? ჩაეცინა და ხელი მოხვია..
მე და ევა ბიჭებთან დავბრუნდით..
-აუ ჩავალ მაღაზიაში და ამოვალ რა..მოღუშული სახით წამოიძახა ევამ
-მოიცადე გაგყვები
-არ მჭირდება შენი გაყოლა სანდრო
-შენ არავინ არ გეკითხება..ისროლა სიგარეტი ფანჯრიდან და ევას გაყვა..
დავრჩით მე და ვაჩე..
-მელანო არ მევასება ასე,რომ ხარ რა
-როგორ ასე ვაჩე
-როდის უნდა დაივიწყო მომხდარი და ნორმალურად მელაპარაკო
-ძალიან გთხოვ რა,არმინდა ამაზე ახლა ლაპარაკი..დრო მჭირდება უბრალოდ,არარის ასეთი ადვილი ჩემთვის..ვაჩეს აღარაფერი აღარ უთქვამს,მომხვია ხელები და გასუსულები ვიყავით..ვაჩე იყო ის დანა,რომელიც თავად გავუყარე ჩემს თავს..ეს არის სიყვარული..

***
-არ მჭირდებოდა შენი გაყოლა სანდრო რა
-გოგო ნორმალურად მელაპარაკე..შემომატრიალა და კედელს მიმაყუდა
-შემეშვი სანდრო ძალიან გამაღიზიანე დღეს..
სანდროს გაეცინა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა
-თავი შემაყვარე ევა
-გამიშვი სანდრო ხელი..მოვიშორე და მაღაზიაში შევედი.მისი სიტყვები არ მშორდებოდა თავიდან..მეც ძალიან მომწონდა სანდრო,მაგრამ სიყვარულზე არც მიფიქრია..
გამოვედი მაღაზიიდან და ავედით სახლში..სანდროს აღარაფერი უთქვამს ჩემთვის..
ვაჩეს და მელანოს დივანზე ჩასძინებოდათ..მე და სანდროს მოგვიწია ისევ ჩემს ერთ საწოლზე ძილი..ტრადიციულად ბალიშებით გავყავი ლოგინი და დავწექი..სანდროს გაეცინა და მომიწვა გვერდით..
-ევა არაფერს არ მეტყვი?
-მეძინება სანდრო..ძილინებისა
-კაი ევა კაი..ვნახოთ სადამდე გაქაჩავ და გამექცევი მითხრა ირონიულად და თვალები დახუჭა..

დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა..ვაჩე აღარ იყო ჩემს გვერდით..ევა ორი ყავით ხელში შემოვიდა..
-ბიჭები სად არიან? დავამთქნარე და ისე ვკითხე
-არვიცი საქმე გვაქვსო და წავიდნენ დილის 7საათზე
-რატო არ გამაღვიძა ვაჩემ?
-ეძინოსო,რავი მე
-ამ დილა უთენია რა საქმე უნდა ჰქონდეთ ევა,ვნერვიულობ ახლა
-კაიი რა მელანო რა განერვიულებს,ვინმეს სცემენ და მოვლენ რა..
-ვერხარ გოგო შენ? რა გაცინებს
ვწვდი ჩემს ტელეფონს და ვაჩეს დავურეკე
-ხო მელანო
-სადხარ ვაჩე?
-ძმაკაცთან..მოხდა რამე?
-ასე მალე ძმაკაცთან რა გინდა?
-მელანო დაწყნარდი პრობლემები აქვს,მერე ვილაპარაკოთ
-კაი..გავუთიშე და ევას მივუბრუნდი
-ძმაკაცთან არიან,რაღაც პრობლემები აქვსო
-აჰაა მელანო ხო გითხარი არაფერი ისეთი მეთქი..შოკი ამბავი გინდა? ჩაიცინა
-აბააა თქვიი
-სანდროს ვუყვარვარ
-რაააააააააააააააააააააააააააააააა? დავჭყიტე თვალები
-ხო გუშინ მითხრა..მარაა რავიი მეც კი მომწონს,მაგრამ არვიციი რავქნა
-ძაან მაგარი ბიჭიაა,იქნებ სცადოთ რამე ეე,რამაგარია
-ხოო ვნახოთ რა
-ჩაიცვიიი არ დაგვაგვიანდეს უნისში რა
წავედით უნივერსიტეტში,ლექციებს დავესწარით და 5 იყო დაწყებული,რომ კაფეში შევედით..ვაჩეც და სანდროც იქ იყვნენ ვიღაც გოგოსთან ერთად
-ვაჩე წამოდგა მაკოცა და გვერდით დამისვა
-ეს თამთაა ჩვენი მეგობარი წუხელ ჩამოვიდა ბერლინიდან გაიცანით,თქვა სანდრომ და ევას გახედა
-მე ევა სასიამოვნოა
-მელანო და თავი დავუკარი ხელი არც გავუწოდე,საშინლად არ მომეწონა ეს გოგო და ვიცოდი დამეწყებოდა ეჭვიანობის სცენები.
სანდრო ძაან ელაქუცებოდა თამთას და ევა სიმწრისგან გაწითლებული იყო..სიცილს ძლივს ვიკავებდი
ვაჩეს ჩავჩურჩულე..
-ამ გოგოზე რატო არაფერი მსმენია?
-მელანო არ დაიწყო ახლა რა 2 წელი გერმანიაში იყო,დიდიხანია ვმეგობრობთ და ახლა ჩამოვიდა
-კაი მე სახლში უნდა წავიდე ლიზა მელოდება
-გაგაცილებ
-არმინდა ევაც მოდის
-წავედით ჩვენ,ევას ვანიშნე ამდგარიყო..სასიამოვნო იყო
როგორც კი კაფედან გავედით ევამ ამოაფრქვია მთელი გაბრაზება
-მეზიზღება სანდრო
-კაი გოგო მეგობარია
-უფ კაი რა მელანო,ვერ ნახე როგორ ელაქუცებოდნენ ერთმანეტს ეგ და სანდრო?
-გაეჭვიანებდა,დაწყნარდი ახლა
ლიზას კრუასანები ჰქონდა გამომცხვარი..ვჭამეთ,ყავა მივაყოლეთ და დავწექით..
ვაჩესგან სმს მომივიდა "მომენატრე" "ჩამოდი 2წუთი"
ევას ეძინა.ჩუმად გავედი გარეთ..
ვაჩე მომიახლოვდა,ხელები წელზე შემომხვია და მაკოცა
-არვიცი მაინც და მაინც რატომ,როდესაც გადაცდება თორმეტს მაშინ მენატრები მელანო..მახსენდება შენი სიცილი,სიჩუმე,აცანცარებული თვალები და ტკბილი კოცნა..შენი ნახვის მხოლოდ ხუთი წუთი მთელი ღამის მოსაკლავად მეყოფა..ძალიაან ძალიან მიყვარხარ,როცა ჩემთან ხარ მაშინაც მენატრები..სულ მინდა გვერდით მყავდე
-ვერაფერი ვერ ვუთხარი,ვაკოცე და უფრო მაგრად მოვხიე ხელები..


---------------------------------
აბაა ბავშვებო მოგწონთ?