მეექვსე თავიი ემოციურია მაგრამ ამჯერად მათე და ლეა იყვნენ წინა პლანზე სხვა თავში გამოვასწორებ და მალე სხვა წყვილებსაც ჩავრთავ

................
ისევ გზას აგრძელებდა, ჩუმად ბუტბუტებდა გაურკვეველ სიტყვებს, აგონიაში იყო . დერეფანში რომ გავიდა კარში მდგომი მაშო დაინახა, გოგოს გაფითრებული სახე ჰქონდა და სახლს უყურებდა. ლეა რომ დაინახა მაშინვე მისკენ გაიქცა. მოეხვია და კოცნა დაუწყო
-ჩემო პატარავ, ჩემო ერთდერთო მადლობა ღმერთს...მადლობა ღმერთს ...კარგად ხარ ? ხომ არაფერი დაგიშავა ...რამე მითხარი გთხოვ.ლეა ...ლეა რამე დაგიშავა? ლეა
-არ შემეხო ... მატყუარა ...რამდენი წელია მატყუებ .ვინ ხარ, საერთოდ ვინ ხარ ? სად არის ჩემი წესიერი და წმინდანი და ...ვინ ხარ შენ
-ლეა ...ისე არ არის როგორც გგონია. მე სხვა გზა არ მქონდა
-სხვა გზა არ გქონდა? სხვა გზა არ გქონდა? შიმშილით მოგეკალი მერჩივნა იმის გაგებას რომ ჩემი საამაყო და საკუთარი სხეულით ვაჭრობს...ჩემი და ,ჩემი და ...არ მჭირდებოდა ეს ყველაფერი, არ მინდოდა არააა არაფერი მჭირდებოდა. არასდროს არაფერი მითხოვია,მხოლოდ შენ მჭირდებოდი
-ლეა ...პატარავ არ წახვიდე გთხოვ
პირველივე ფეხსაცმელი ჩაიცვა, კაბა გადაიცვა და მაშოს ცრემლიან თვალებს მზერა მოაშორა
-აქ ვერ დავრჩები, ერთი წუთიც არ მინდა აქ გაჩერება
მიდიოდა ,უბრალოდ მიაბიჯებდა მძინარე ქალაქში და არ იცოდა სად უნდა წასულიყო.არც აინტერესებდა
-უმადურიც ყოფილხარ ყველაფერთან ერთად- მათე რომ მიჰყვებოდა მხოლოდ მაშინ შენიშნა და უკვე ჩაცმულ ბიჭს წამით შეავლო მზერა
-ახლა არ გინდა შენი ცინიზმი
-სად მიდიხარ ,რომ ვიცოდე მაინც
-არსად
-კარგი მაშინ ჩემთან წავიდეთ
-ხო რა თქმა უნდა ერთი ბინიდან მეორეში გადავინაცვლებ
-მეძინება და შენ არ მაძლევ დასვენების საშუალებას. საერთოდ რას გელაპარაკები? ჭკუა მოგეკითხება თუ რა - ხელი ჩაკიდა და მიმართულება შეაცვლევინა. მერე მანქანის კარი გაურო და ჩასვა
-მათეე ...მათე არ მინდა
-უბრალოდ გაჩუმდი და იგლოვე შენი დის სტრიპტიზიორობა ...რა მნიშვნელობა აქ ფეხით ივლი თუ მანქანით
საჭესთან დაჯდა და იქაურობას გაეცალა. ლეა ნამდვილად არ აკვირდებოდა გზას, არც გარემოს უბრალოდ იჯდა და ფიქრობდა ყველაფერზე. სადღაც გაჩერდნენ,შემდეგ ეზოში შევიდნენ,ბოლოს ისევ კარი გაუღო და ამოიხვნეშა
-დავიღალე უკვე, ოდესმე საფასურს მოგთხოვ ამისთვის - გოგოს მუხლებს დახედა ,დაიხარა და ხელში აიყვანა. სხეულზე ძლიერად მიიკრო და სახლისკენ დაიძრა
-მაინც რას მოითხოვ სანაცვლოდ ... მეც ხომ ჩემ დას ვგავარ , ამდენი ხანია იცი...გაიხსენე და იმიტომ მექცეოდი ასე ...რა თქმა უნდა იმიტომ მამცირებდი განსხვავებულად , მანამდე ასე ამაზრზენიც არ იყავი
-ნუ ბოდავ , გაჩუმდი!
-ბევრჯერ ნახე მისი ცეკვა? ხშირად დადიხარ იმ ადგილას? ბორდელია? შენ მეგობრებთან ერთად იჯექი და ჩემ დას უყურებდი ? მიპასუხე ...მიდი მითხარი რატომ არაფერს ამბობ შენ ხომ გიყვარს ჩემი დამცირება და სიმართლის ფრქვევა, შენი სიმართლის - მის წინ იდგა და მკერდზე ხელებს ურტყავდა-რატომ არ მეუბნები ... რატომ არაფერს ამბობ
-ველოდები როდის მორჩები ისტერიკას -თავი უკან გადასწია,მერე ერთი ხელით შეუკრა მაჯები და დივანზე დასვა- მომბეზრდა ,თან ძალიან -იქვე გავიდა, მერე დივნის წინ მაგიდაზე დაჯდა ფეხში ხელი წაავლო, ფეხსაცმელი მოაშორა და სპირტიანი ბამბა გადაყვლეფილ მუხლზე დაადო .თვალებგაფართოებულმა ლეამ რომ წამოიკივლა და ფეხების გაწევა სცადა მაშინვე მოუჭირა თითები წივებზე
-მეტკინაა ...
-გაგეხედა სანამ კარს გააღებდი და არ გეტკინებოდა ! - სისხლი რომ მოწმინდა შეუბერა და მუხლისთავებზე თითები გადაუსვა -გეწვის კიდე?
-კი
-ნუ სრუტუნებ უკვე ტვინი მომე*ყნა ამდენი ტირილით... რა უბედურებაა ,ტირილით რას უშველი ძალიან მაინტერესებს
-მე მარტო წავედი, არ მითქვამს გამომყევი-თქო
-არც დახმარება გითხოვია ,არ უნდა შემოვსულიყავი ალბათ ხო?
-ძალიან დაგირღვიე ღამის სიმშვიდე,მაპატიეთ ბატონო მათე
-რა გამაღიზიანებელი ხარ ,როგორ მინდა მოგახრჩო ხოლმე ,მაგიჟებ- თვალები აატრიალა,ღრმად ამოისუნთქა და უცებ მიაშტერდა გოგოს - ენა გაიჩუმე,ტირილი შეწყვიტე და ჩუმად გამომყევი უკან - ფეხებზე ხელი ჰკრა, მერე ხელი ჩაავლო მაჯაზე და გოგომ რომ დაიკვნესა უცებ გაჩერდა- რას გიგავს მაჯები... ნაბოზ** კაცი.თითები უნდა წამემტვრია - კბილებსშორის გამოსცრა და ისევ განაგრძო სვლა . ერთ-ერთი საძინებლის კარი გააღო და ლეას საწოლისკენ მიუთითა- წამალი მოგიტანო? დედაჩემს ექნება სადმე დაგაძინებს
-არ მინდა
-არ მინდა...არაფერი უნდა , ნუ გინდა - ფეხსაცმელი მოიშორა და საწოლზე დაეშვა - დაწექი თორემ მალე წაიქცევი - საწოლზე მჯდომი თავისკენ დაქაჩა და მერე თვალები დახუჭა- დაიძინე , ჩემ ყურებას ნუ დაიწყებ !
ლეას რომ ჩაეძინა წამსვე გაახილა თვალები, ჯერ ჩუმად უყურებდა მერე სახეზე ჩამოშლილი თმა ფრთხილად მოაშირა და ის იყო სახეზე უნდა შეხებოდა საკუთარი თავი რომ გამოიჭირა დანაშაულში .წამსვე მოშორდა და ზურგზე დაწვა
-სულელი გოგო ...როგორც კი მოგაშორებ თვალს მაშინვე რაღაც საშინელება გემართება.
თვალები დახუჭა, დაძინებას შეეცადა,მაგრამ არ გამოუვიდა. ისევ მისკენ გადაბრუნდა,მძინარეს უყურებდა და ნელ-ნელა მშვიდდებოდა . ბოლოს მოდუნდა , გაეღიმა გოგონა მისკენ რომ მიიწია და თავი მკერდზე დაადო. მკლავები მოხვია, თმაზე ოდნავ შეახო ტუჩები და მორფეოსის სამყაროში გადაეშვა.
-მათეე - ძილში ჩაესმა უცნობის ხმა,მაგრამ თვალების გახელა ვერ მოახერხა. სხეული რომელსაც ეხვეოდა მაშინვე შეირხა, წელზე მოხვეული ხელები მხრებისკენ ააცოცა და ფრთხილად დააწვინა ბალიშზე
-რა გაყვირებს შე ჩემა
-ვინაა ეს გოგო? ცოლი მოიყვანე ძმაოო?- ბიჭი იცინოდა და მათეს აგიჟებდა
-შენ შ*გ ხო არ გაქ ...რა ცოლი , ვაფშე სახლში რა გინდა? აგარაკზე არ წახვედი იმათთან ერთად?
-აუ დედამ ყვავილები ,ხეებიო და გამოვექეცი...ისინიც მალე მოვლენ . ვინაა , რა საყვარლად ძინავს
-ნუ უყურებ ... გადი აქედან !
-ბინა რისთვის იყიდე ვერ გავიგე ...აუ რანაირი ბიჭი ხარ რა
-აკო გადი ნერვებს ნუ ამიშლი ისედაც არ ვარ კარგად ...
-მივდივარ... გინდა რამე ?მაღაზიაში გავდივარ
-ლუდი ... რამე წამოიღე ისეთი რო ვაჭამო
-ისეთი რას ნიშნავს...
-პიცა ან რამე ეგეთი იყიდე რა ვიცი მე ...გგონია ვიცი რა უყვარს?
-მე რა ვიცი...
-ასე რომ იკრიჭები და დამცინი მინდა მოგკლა!
-პაკაა...მალე მოვალ და მოვიტან რამეს შენი გოგოსთვისაც
-არაა ჩემი გოგო
-ხოო ხო და შენ საწოლში ვიღაც ნაშას ეხუტებოდი? კი როგორ არა
-გამასწარი რა...იდიოტო.მაგ თითს წაგაჭრი და შეგტენი
-უზრდელოოო
ხმა აღარ ისმოდა, მათე უკან დაბრუნდა,კარი მიხურა და საწოლისკენ დაიძრა,მაგრამ ლეამ გამოფხიზლება მოახერხა. წამოჯდა და ცოტა ხანს გაკვირვებული უყურებდა ბიჭს,მერე უცებ წამოდგა და ფეხსაცმლის ძებნა დაიწყო
-რას აკეთებ რა გგონია
-მივდივარ...აქ ვერ დავრჩები
-და სად მიდიხარ რა გგონია
-თინისთან წავალ , შეგიძლია წამიყვანო და ნახავ კიდეც
-ჭკუასუსტი ხარ ? არადა გენიოსი ჰგონიხარ ხალხს...თინის ნახვა რომ მინდოდეს შენი დახმარება დამჭირდება გოგო? და ვაფშე სად წახვალ ორასი კაცი ცხოვრობს იქ
-შენთან დავრჩე აბა? უფრო ნაცნობი და ახლობელი ხარ თუ რა
-ნუ მეტლიკინები და ვაფშე დაეტიე მანდ,რომ ვერ დადიხარ ხომ ხედავ ეს დედა აფეთქებული სადღაც წაიქცევი და რამეს დაიშავებ
-ნეტავ საერთოდ გავითიშო და ყველაფერი მორჩეს
-ნუ სულელობ
-წამით მაინც წარმოიდგინე როგორ ვარ და მორჩი ყვირილს ...დავიღალე ,ძალიან დავიღალე მინდა დავისვენო შენგან , ყველაფრისგან - სახეზე აიფარა ხელები ცრემლები რომ დაეფარა
-გითხარი რომ ჩემგან ვერ გათავისუფლდები... ყველას აქვს პრობლემა და საერთოდ
-რა საერთოდ...ყველას ჰყავს ჩემნაირი და?
-ყველას არ ჰყავს ნამდვილად, არაჩვეულებრივად ცეკვავს
-დამცინი? ! როგორ შეგიძლია ასეთი უგულო იყო, ასეთ დროსაც კი ჩემი ემოციებით თამაშობ. საერთოდ რა გინდა ჩემგან , რატომ იწუხებ თავს, სხვა გასართობი,სხვა საქმე არაფერი გაქვს? შემეშვი ...შე - მე -შვიი
-ნუ ყვირი, საშინელი ხმა გაქ თავს მტკენ
-ვერ გიტან ... ვერ ვიტან შენს ამ ურეაქციო დამოკიდებულებას , ვერ ვიტან ისე რომ მიყურებ როგორც უსულო არსებას
-რა გავაკეთო? ვიტირო შენთან ერთად იმის გამო რომ შენმა დამ სტრიპტიზიორობით გადაწყვიტა ფულის შოვნა , ეკონომისტის დიპლომი გადადო და სადღაც უაზროდ გდებას კაპიკებისგამო რამდენიმე გამოსვლით ათასჯერ მეტი გასამრჯელოს აღება გადაწყვიტა? რა გავაკეთო მითხარი ,შენი არ ვიცი და მე ზოგჯერ მართლა ვერ გიტან
-ცოტა ხნის წინ ისე მექცეოდი როგორც ნამდვილ კახ*ას რომელიც ცხვრის ტყავშია გახვეული და თავი წმინდად მოაქვს...ასე არ მითხარი? ახლა რა ჩემი დაც უბრალოდ მოცეკვავე გახდა?
-მაშინ სხვანაირად მეგონა , არ შეიძლება ცუდად გამეგო?
-ახლა რა გგონია
-ამას მე არ უნდა გეუბნებოდე ,წესით იქ უნდა დარჩენილიყავი და შენი დისთვის მოგესმინა,მაგრამ ჯიუტი და სულელი ბავშვი ხარ ... უმადურიც კიდევ ყველაფერთან ერთად და ეგოისტიც სხვათაშორის ! ისე გამოვარდი და მიატოვე ის გოგო თითქოს შენ არ გაცხოვრებდა უზრუნველად ,შენთან არ მოჰქონდა ის ფული და საერთოდ იქნებ შენ გამო აკეთებდა ყველაფერს , ისე ცნობისთვის მხოლოდ ცეკვავს
-ეგოისტი ვარ ? შენ რა იცი საერთოდ ... ერთი ტუტუცი ბიჭი ხარ, ნამდვილი შეუგნებელი, ხისთავიანი საკუთარ თავში დარწმუნებული ყეყეჩი . როგორც ჩანს დიდხანს უყურებდი ჩემი დის გამოსვლებს და ახლა გული შეგტკივა , რა შენც ხომ არ გინდოდა მასთან დაწოლა
-სულ გადაირია...ღმერთო რა შეგცოდე ასეთი- თავი გააქნია და მშვიდად ჩაილაპარაკა - მიდიხარ?
-დიახ!
-სად
-ხომ გითხარი სადაც
-მიბრძანდი ,უფრო ხმამაღლა იქვითინე და ყველას გააგებინე შენი დის შესახებ...იმ შესანიშნავ ექვსეულსაც ძლიერ მოეწონება შენი დის გამოსვლა - სავარძელში მოკალათდდა და მშვიდად მოუშხამა ტვინი გოგოს. მაშინვე გაჩერდა,მაგრამ უკან დახევა არ შეეძლო. თინისთან თუ არ წავიდოდა უკან ,ქალაქში დაბრუნდებოდა და სულ მარტო იცხოვრებდა. იქ უამრავი ნაცნობი ჰყავდა . სწრაფად გაიარა დერეფანი და კიბეს დაუყვა. კარში ბიჭი შეეჩეხა და მაშინვე გაჩერდა, თვალებგაფართოებული უყურებდა მაღალ სილუეტს
-გამარჯობა რძალოო...კარგად გამოიძინე? - პარკებით სავსე ხელი მოხვია და ისე მიიკრა თითქოს დიდი ხნის ნაცნობი იყო . ლოყაზე ხმაურით აკოცა და გაუღიმა- საით? არ ისაუზმებ?
-მე ...არა უნდა წავიდე. უკაცრავად
-კარგიი ,როგორც გინდა ...მომავალ შეხვედრამე
ეზოში იყო უკვე, სახეზე სულ წამოწითლდა. „რძალო“ ტვინს უღრღნიდა, ყველაფერი ერთმანეთს რომ ემატებოდა და შვებას ვერანაირად გრძნობდა ეს მთლად აგიჟებდა. ჯიბეში მხოლოდ ხურდები ჰქონდა, ისიც შემთხვევით აღმოაჩინა ამიტომ გაჩერებისკენ უნდა წასულიყო. დიდხანს ფიქრობდა გზა როგორ გაეგნო , ბევრი იარა და ბოლოს გაჩერებას მიაგნო. საჭირო ნომერი ძლივს გაიხსენა და სკამზე ჩამოჯდა , ქალაქში დასაბრუნებლად ფული დასჭირდებოდა . საერთოდ ვერ ხვდებოდა რა უნდა გაეკეთებინა ,ცოტაც და გაგიჟდებოდა. გაჩერების წინ მანქანა გაჩერდა, კარი გაიღო და ვიღაც გამოვიდა, სიგარეტის სუნი იგრძნო ლეამ, შემდეგ გვერდით მიუჯდა ვიღაც,ფეხები წინ გაშალა და გააბოლა
-სად მიდიხარ
-ხომ გითხარი
-თინისთან აღარ წახვალ, რაც არ უნდა დაუმალო მაინც გამოგტეხავს ...სხვებიც გკითხავენ ამ დილაადრიან აქ რამ მოგიყვანაო. მაშოს ყველა იცნობს და შეიძლება დაურკონ კიდეც, შენ კი არ გინდა მან იცოდეს შენი ადგილსამყოფელი - არ უყურებდა ისე საუბრობდა, ხელი სკამის საზურგეზე ჰქონდა ჩამოდებული, მშვიდად ეწეოდა და ლეას უარესად ურევდა გონებას.თინისთან არ წახვალ ...აბა სად მიდიხარ?
-იქ საიდანაც არ უნდა წამოვსულიყავით ,არასდროს
-ბიცოლას რას ეტყვი ? ან იქამდე როგორ ჩახვალ მათხოვარივით გამოიყურები პიჟამაზე კაბა გაცვია და რაღაც კეტები ...თავიც აბურდული გაქვს, თვალები დასიებული .მატარებელ გადავლილს გავხარ .ბიძაშენი რომ დაგინახავს იფიქრებს რომ ვიღაცამ გცემა
-შენ რა იცი მათზე
-რა მნიშვნელობა აქ...მთავარია რომ ასე იქნება
-შენ ჩემი გონების გამოძახილი ხარ თუ რა გინდა
-უბრალოდ გეუბნები რა მოხდება თუ მანქანაში არ ჩაჯდები და ჩემთან არ წამოხვალ
-შენი შეყვარებულის სტატუსით? გაწყობს შენი ოჯახისწევრებმა რომ გამიცნონ?
-გოგოო ჩემ ნერვებზე დაკვრას მაშინ რატო იწყებ ენა რომ უნდა გადაყლაპო? - უცებ წაავლო თითები და ყბაზე ისე მოუჭირა ლეას ტუჩები წინ გამოეზნიქა- დაამრგვალე ახლა თვალები და მიყურე წყლიდან ამოვარდნილი თევზივით...შენს ადგილას ენას გავიჩუმებდი და ერთართ გზასაც არ ჩავიხშობდი .ასე ნუ მიყურებ, ახლა რა ხელსაც არ შემომიბრუნებ? აქამდე ფართხალებდი მაინც, ახლა უბრალოდ უნდა იტირო? რა აუტანელი ხარ , საცოდავი - ხელი მკლავზე ჩაავლო და წამოაყენა- გამომყევი ,წიკვინი არ დაიწყო თორე გეფიცები შუა გზაში დაგტოვებ, გამოთიშული კი ხარ და რაღაც დედისტყვ*** ჩაიდენ ხო ვიცი - სიგარეტი სანაგვეში მოისროლა და მანქანის კარი გაუღო-ნუ მიყურებ რა ასე
-არ მინდა შენთან ...
-ორივემ კარგად ვიცით რა გინდა და რა არა...მორჩი საკუთარი თავისთვის იმის მტკიცებაც რაც დიდი ტყუილია - თვალებში უყურებდა , მშვიდი იყო. არც ცინიკური, არც მბრძანებლური -დაჯექი
წაყვა, ამდენი ჭირვეულობის შემდეგ უბრალოდ დაჯდა და გაჰყვა. უკან არ დაბრუნებულან.ქალაქიდან გავიდნენ , მათე საჭეზე აკაკუნებდა უკვე თითებს. ლეას რამდენჯერმე გახედა და ბოლოს მაინც უმტყუნა ნერვებმა
-მე რას მიბღვერ გამაგებინე
-არ გკიდია?
-მამენტ კი,მაგრამ მაინტერესებს მე ვეჩნად ურჩხულად რატო ვიჩითები
-ანგელოზი ხარ აბა?
-ანგელოზი არც შენ ხარ, ვაფშე არავინაა
-მალე მივალთ?
-კი ...
-იქ არავინ იქნება?
-მარტო ვიქნებით, მშვიდად იყავი
-მშვიდად შენთან ?
-დაუნახავი რომ არ იყო მიხვდებოდი რომ ყველაზე მშვიდად და დაცულად ჩემთან ხარ
-ჩემი გმირი გინდა გახდე მერე რომ გაქო და გადიდო?
-ჩუმად რომ იყავი აშკარად სჯობდა ,შენთან ლაპარაკი არ შეიძლება აუცილებლად უნდა მოიგონო რაღაც
სიჩქარეს უმატა და ბოლოს ერთ სახლთან გააჩერა. მანქანა ეზოში გააჩერა და გადავიდა, ისეთი სიმშვიდე იყო არავინ და არაფერი შეაწუხებდათ.
შუა ეზოში იდგა და ირგვლივ იყურებოდა. ბოლოს ხეებს შორის გაბმული ჰამაკი შენიშნა და იქეთ წავიდა.
-გაიყინები მანდ ...სიცივეა თუ ვერ გრძნობ
-ცოტა ხნით სუფთა ჰაერზე ყოფნა მინდა...სახლში არ მინდა
-რომ გაცივდე და მერე ისევ წამლებით ხელში ვირბინო?
-მხოლოდ ჩემთან რომ საუბრობ ამდენს და ძირითადად წუწუნებ ხვდები?- ისევ ისე ფერმკრთალი იყო და მზერაც კი ჩამქრალი ჰქონდა. ისე ჩაუარა გვერდი მათეს და სახლისკენ წავიდა. რამდენიმე წუთი უბრალოდ იჯდა და ოთახს უყურებდა, მათე ხან სად გავიდა ხან სად. მობილურით საუბრობდა და ლეას ფიქრის საშუალებაც არ ჰქონდა იმდენჯერ გაუფანტა ყურადღება. ბოლოს მინის მაგიდაზე თეფშები დააწყო , ყავით სავსე ფინჯანიც და მის წინ სავარძელში ჩაეშვა
-ჭამე ... მერე მე წავალ და კარგად დაფიქრდი. აწონ დაწონე ყველაფე, გაამართლე ის ხალხი ვისაც ჭკვიანი ჰგონიხარ და დამიმტკიცე რომ ბატი არ ხარ - ისევ სიგარეტს მოუკიდა, ვიღაცას წერდა და ლეას არც უყურებდა . ლეამ მხოლოდ ყავა და ორცხობილა აიღო , რამდენიმე ყლუპი მოსვა და ისევ დადო
-მადლობა...
-წავედი მე- მისი ფინჯანი აიღო ყავა დალია და წავიდა...სახლის ტელეფონი მუშაობს. ჩემი ნომერი გეცოდინება და დამირეკე . რამდენ ხანსაც გინდა დარჩი, ძაან გთხოვ ბოდიალი არ დაიწყო და აქაც რამე არ აიკიდო ,თორე აღარ წავალ
ლეა მარტო დარჩა, მთელი დღე მშვიდად იყოო. ბევრი იტირა, ეზოშიც ისეირნა, ბოლოს ყველაფერი გაიხსენა, აწონ დაწონა, მაშოს ადგილას წარმოიგინა თავი და დამშვიდდა კიდეც. იმ ღამით დაბრუნება არ უნდოდა, თანაც უკვე გვიანი იყო და არ უნდოდა მათესთან დარეკვა.საძინებელში რომ შევიდა მათეს პორტრეტი დაინახა კედელზე და ინსტიქტურად გაეღიმა, ოთახში მისი სურნელი იყო,კარადაშიც რამდენიმე მაისური და შარვალი ეკიდა. ერთ-ერთი აიღო და შხაპის მიღების შემდეგ ჩაიცვა. საწოლზე მიწოლილს ჩაეძინა, გადაღლილი სახე ჰქონდა და ემოციების კვალი ემჩნეოდა.
მათე უნივერსიტეტშიც მივიდა,მეგობრებსაც შეხვდა, თინიასაც გადაეყარა და ძლივს შეიკავა თავი რომ არ ეთქვა ლეა სად იყო, ღელავდა სად დამეკარგა ის გოგო ვერ გავიგეო . ბოლოს ლამის შეიშალა თინისთან საუბრის ნაცვლად ისევ ლეაზე რომ ფიქრობდა.
-რა გჭირს შენ ,რაღაც ზედმეტად დაბნეული ხარ
-არაფერი, უბრალოდ რთული დღეები მაქვს
-მარტივი როდის გქონდა მათუშკები?
-ვერ ვიტან ასე რომ მეძახი...
-მათე მართლა ჭედავ , რა არი რა ხდება?
-არაფერი თინი
-რას დაჰყურებ ამ ტელეფონს ვინმეს ზარს ელოდები?
-ხო, რაღაც უნდა გავიგო ... შენი ძმა როდის მოვა?
-წუთი-წუთზე აქ იქნებიან ექვსივე...ჩემი ტყუპებიც მოვლენ, ლეას ისევ ვერ ვუკავშირდები და შენ ხომ არ იცი სად არიან ორივე დები? ბინაშიც არ იყო , ბიცოლამისთანაც არ არიან...ვითომ ერთად წავიდნენ სადმე?
-მე საიდან უნდა ვიცოდე...არ მიეკაროო არ მითხარი?
-ვაიმე მათე როდის მერე მიჯერებ? მეზობლები არიან იქნებ გაიგე... ვნერვიულობ უკვე მართლა
-მერამდენედ მეუბნები მაგას?
-იმედი მაქვს რომ დამეხმარები, არ დაუშვებ რომ ვინერვიულო და როგორც ყოველთვის გამარკვევინებ სად არიან ლეა და მაშო
-არ ვიცი ...დაბრუნდებიან სად წავლენ . ნუ ნერვიულობ შენ ,პატარა ხომ არაა ვერ გავიგე სულ მზრუნველობა არ გბეზრდება? შენი ტოლია ბავშვი ხომ არ არის
-შენ არ იცნობ ლეას , ვერ ხედავ მის გულს და სულს აი მე კი კარგად ვიცნობ და
-მეეჭვება იცნობდე , უბრალოდ საკუთარ თავში ზედმეტად დარწმუნებული ხარ თინი . ზოგჯერ კი სინამდვილესაც ვერ აღიქვამ მიუხედავად იმისა რომ შენზე ეშმაკ ქალს არ ვიცნობ!- უცებ უთხრა და წამოდგა- მე მივდივარ, იმედია ბიჭები მალე მოვლენ ... მომავალ შეხვედრამდე, გამიხარდა შენი ნახვა
-ეს რას ნიშნავდა...რაღაცას მიმალავ და ბოლოს მაინც გავიგებ- ჩუმად ჩაილაპარაკა და მიმავალს მზერა გააყოლა. ისევ სცადა ლეასთან დაკავშირება ,მაგრამ ამაოდ.
მათე პირდაპირ აგარაკისკენ დაიძრა. სახლში სიმშვიდე იყო, ყველაფერი ისევ ისე დახვდა როგორც დატოვა,ისიც კი იფიქრა რომ ლეა წასული იყო და გაბრაზებულმა შეაღო საძინებლის კარი. მძინარე რომ დაინახა თანაც საკუთარ მაისურში გამოწყობილი მზერა დაებინდა,ჩუმად შევიდა და სავარძელში ჩაეშვა
-სისულელეა...როგორ შეიძლება შენნაირ გოგოზე ვფიქრობდე , ვდარდობდე და ვზრუნავდე.ვზრუნავდე რა პატარა ბავშვივით ხარ და ისედაც დაგეხმარებოდი,მაგრამ ზედმეტი რომ მომდის? ჯანდაბა ეს ჩემი მაისური სადღა იპოვნე , მეორედ გძინავს უკვე ჩემ საწოლში ზედმეტი რომაა შენთვის არა? - მზერა რომ ვერ მოაშორა და საკუთარი თავი გამოიჭირა უცებ წვდა პლედს და მიაფარა - სულელი გოგო , სულელი შენ კი არ ამე ვყოფილვარ! ამის დედაც, მარტივი ხო არაფერი მაღირსე ღმერთო - სახეზე ხელები ჩამოისვა მერე გაიცინა და ოთახიდან გავიდა. მეზობელ ოთახში იწვა ,სახლში გამეფებული სიჩუმეც აღიზიანებდა, ერთი ვეთიც არ დაულევია და აშკარად სჭირდებოდა. ნახევრად შიშველი გავიდა სამზარეულოში და სასმელის ძებნა დაიწყო . ბოლოს იპოვნა და მისაღებში დაჯდა, რამდენიმე ჭიქა ჰქონდა დაცლილი ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო
-მე ვარ და კივილი არ დაიწყო - წინასწარ უთხრა და თვალებდაჭყეტილ ლეას მზერა მოავლო
-აბა არ მოვალო?
-სახლი ჩემია ,მინდა მოვალ მინდა არა ... იფიქრე შენ თუ ისევ ისე ხარ
-დამისხავ?- ჭიქა გაუწოდა და დივანზე დაჯდა
-არ გინდა
-ზუსტად ეგ მინდა ახლა
-დაგილევია ოდესმე?
-კი
-მატყუებ
-არა,მაგრამ სხვასთან დალევას ისევ შენთან დავლიო სჯობს
-ვითომ რატომ?- თვალს არ აშორებდა და ისე უყურებდა თანდათან უფრო იბნეოდა ლეა
-შენ ისედაც არ გევასები და სხვებს ჭკვიანი და გაწონასწორებული გოგო ვგონივარ, არ ღირს გამოვთვრე თუ ცუდად იმოქმედებს
-ცუდად რომ გახდე მერე?
-დაიკიდე
-რა სიტყვებია გეკადრება?...დალიე-თქო არ მითქვამს რა წესია? - ლეამ ჭიქა რომ შეავსო და სულმოუთქმელად დაცალა მაშინვე გაეცინა - ასეთი მწარეც არაა
-საშინელებაა...
-ჩიფსი დააყოლე
-არაყზეც გადის?
-არა ,მაგრამ სცადე ...რა გადაწყვიტე
-უნდა დაველაპარაკო და სხვაგან გადავალთ... შეეშვება ცეკვას და სადმე სხვაგან იმუშავებს, მეც ავიღებ სტიპენდიას , მუშაობას დავიწყებ .იმედია ასე იქნება-მეორეც დაცალა, მესამეც მიაყოლა და მერე ციფსიებით სავსე ჯამი დაიდო ფეხებზე. დივანზე კომფორტულად მოკალათდდა ,ისე იქცეოდა თითქოს არც ადარდებდა მათეს სიშიშვლე
-არ გცივა შენ?
-ნწ...ახლა საერთოდ არა .უკვე გემოს ვეღარ აღვიქვამ...მაგრამ მუღამს მაინც ვერ ვხვდები,ისევ ისე ვარ
-მალე არ თვრები...ბოლოს მაინც გაუბერავ
-ნწ,შანსი არაა - თავი დივანზე ჩამოსდო და მათეს გახედა-რა უნდა გავაკეთო ისეთი
-მთვრალი გოგონები ბევრ ისეთს აკეთებენ ლია
-ლია არ მქვია , იცი? - თითები გაილოკა და შემდეგ ტუჩებზე გადაისვა ენის წვერი- ვგიჟდები ჩიფსებზე ... ჩემი და სახლშიც აკეთებს ხოლმე , ის უფრო გემრიელია . თინი რომ მოდიოდა ბავშვობაში სულ აკეთებინებდა ხოლმე და მერე მთელი დღე ვჭამდით . შეგიძლია გამოიყენო ინფორმაცია
-ვიცოდი
-ყველაფერი იცი რაც უყვარს? საიდან იცი
-ყველაფერი არ ვიცი, უბრალოდ ჩიფსებს ხშირად ყიდულობდა და ლოგიკურად
-ალბათ ნერვიულობს, ამდენი საათი არასდროს დავკარგულვარ. მობილურის დამტენი დავკარგე ერთხელ,მაშინ ვერ მივწერე და სახლში დამადგა. რა სულელი ვარ, როგორ ვანერვიულებ , ტყუპებიც ღელავენ ალბათ ის თუ აქოთქოთდდა, მაშო? მაშო სად არის,ხომ არ გინახავს
-სახლში არ არის...არ ვიცი სად წავიდა
-ის კაცი ხომ არ დაბრუნდებოდა...იქნებ ცუდად არის
-დამშვიდდი ,დავურეკე და მითხრა მეგობართან ვარო
-დაურეკე?
-ხო და ვუთხარი რომ კარგად ხარ...აბა რა სჯობდა რომ ენერვიულა?
-მადლობა...ყველაფრისთვის,მიუხედავად იმისა რომ მეჩხუბები მაინც ბევრი რამ გააკეთე ჩემთვის, ვერ ვიგებ რატომ ალბათ იმიტომ რომ თინის ძალიან ვუყვარვარ
-თინიც ვნახე, გირეკავდა, ბინაშიც მოსულა ,მაგრამ არც ისე ძალიან ღელავს
-სად ნახე? მარტო იყო?
-კლუბში, ბიჭებს ელოდა ... მეც მინდა ,სხვათაშორის ჩემთვის მქონდა მოტანილი
-აჰაა - ერთი ცალი აიღო და ტუჩებთან მიუტანა - არ გინდა ? -ხელის უკან გაწევას აპირებდა მაჯაზე რომ მოხვია თითები მათემ, ჩიფსიც მიირთვა და ტუჩებშორის მოიქცია მისი თხელი თითები. ლეა თვალებგაფართოებული უყურებდა, წამსვე სცადა ხელის გამოსწევა,მაგრამ არ გამოუვიდა-მათე ... რა
-გემრიელია - ქვედა ტუჩი კბილებსშორის მოიქცია შემდეგ ბოთლი მიიყუდა და რამდენიმე ყლუპი მიყოლებით დალია
-მე ...მე უნდა წავიდე მეტი აღარ მინდა.მერე ცუდად გავხდები და მერე მე
-მე მე მე ისევ დაიწყე? თუ სვამ უნდა დალიო - ხელი მოხვია და ისევ დივანზე დააბრუნა- ასე მარტივად ვერ წახვალ
-ხვალ ცუდად ვიქნები
-ხო,მაგრამ
-ხო ,მაგრამ
-ასე ნუ იცინი
-ლიაა გეყოფა თვალების დამრგვალება,ტუჩების გამობურცვა და ასეთი ხმით საუბარი
-იქნებ ხელი გამიშვა - მაჯაზე შემოხვეულ თითებს დახედა და უკან დახევა სცადა
-ჩემი მაისური ძალიან მოკლეა იცი? მიუხედავად იმისა რომ მეტრონახევარი იქნები არაფერს ფარავს , ასე არ უნდა დაჯდე არსად
-ჯერ ეს ერთი 1.68 ვარ მეორეც შენთვის რა მნისვნელობა აქვს, თუ არ შეიძლება რომ მეცვას
-არ მინდა რომ ჩემი მაისური გეცვას- მომდევნო ჭიქა რომ დაცალა ლეამ მაშინ უთხრა და ისიც მუხლებზე დადგა
-გავიხადო?
-აი უკვე დათვერი
-არაფერიც...თუ არ გინდა რომ მეცვას გავიხდი
-და ისე დაჯდები? მიდი აბა თუ გაბედავ იისფერი ტრისისამარა ჩემ წინ ჯდომას
-რა იცი რომ არ მაცვია ...კი არადა, ჯანდაბა - მკერდზე დაიხედა და უცებ გაიწია დივნის ბოლოსკენ. სახეზე ხელები აიფარა და თითებშორის გამოიჭყიტა-სულ რატომ ვირცხვენ თავს შენთან რომ ვარ? ასე არასდროს მემართება, არასდროს!
-იხდიდი ხო? რატო გაჩერდი დაკარგე შეუპოვარი სული?
-სულ თუ დაცლი მე აღარ დამრჩება, თუ აღარ მიტოვებდი რატომ არ გამიში?-ბოთლი გამოაცალა და მიიყუდა
-ჭიქაც გვქონდა,მაგრამ კარგიი ჯანდაბას
-რომ გავიხადო შენ მშვიდად იჯდები და მხოლოდ მე შემრცხვება?
-მე არ შემრცხვება ,ნამდვილად
-მაშინ გავიხდი
-უკვე მთვრალი ხარ !
-შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს
-არანაირი,უბრალოდ ავღნიშნე ...მორჩა მეტი აღარ არის . დაიძინე
-რომ სვამ მერე გეძინება ხოლმე? თემა შემიცვალე?
-რომ მინდოდეს შენი შიშველი ხილვა უკვე ეგ საცვალიც არ გეცმეოდა დამიჯერე, რადგან არ ვაკეთებ არაფერს გეყოფა სულელი გოგოსავით მოქცევა და წადი დაიძინე!
-თინის ცოლად რომ შეირთავ იმედია ბავშვის მონათვლის დროს ამას არ გამახსენებ...იმედია ხვალ არ მემახსოვრება და საერთოდ - ისევ წამოიწია ,მაგრამ მათემ არ გაუშვა
-რა თქვი?
-რა ... ზოგს ხო აღარ ახსოვს მეორე დღეს
-მაგის წინ ლია
-ბავშვს რომ მოვნათლავ...თქვენს ბავშვს. არაფერი გამოგივა იცოდე, თინი და მე შევთანხმდით ,რომ მის შვილს მოვნათლავ რათა ცოტა დინჯი იყოს და მშვიდი ჩემსავით. ხომ იცი რომ არ დაგიჯერებს და მაინც მომანათლინებს ბავშვს, პირობა გვაქვს დადებული,პირველი ვინც გათხოვდება მის ბავშვს ვნათლავთ
-იქნებ შენ თხოვდები პირველი
-ნწ...მე არ გავთხოვდები
-ხოო ? და ვითომ რატომ
-ეგ უფრო გაინტერესებს თუ ის რატომ მგონია რომ თინი გამოგყვება
-ორივე ...მიპასუხე - მეორე მკლავშიც ჩაავლო და თავისკენ მისწია
-თინი ვერ იტანს მშვიდ ბიჭებს,ისეთს მარტივად რომ ნებდებიან .შენ კი ისეთი ხარ რომ ბოლოს აუცილებლად მოეწონები ,უბრალოდ ცოტა უნდა დაჭკვიანდე ახლა ძალიან ხეპრე ხარ . თინი ვერ იტანს ხისთავიანებს ... მე იმიტომ არ გავთხოვდები რომ ,რომ არ ვიცი უბრალოდ არ გავთხოვდები - უცებ გაჩუმდა და მზერა მოარიდა-უნდა დავიძინო
-თუ არ მეტყვი შენთან დავიძინებ , შიშველი ვიძინებ ხოლმე
-რა? რა სისულელეა ...ბევრი საძინებელია . შიშველი ძილი რა უბედურებაა , ველური კი ხარ ,მაგრამ
-ლია ...შემომხედე
-ვერ გავიგე აუცილებლად ზუსტი მიზეზი უნდა მქონდეს? იქნებ მართლა მე გავთხოვდე პირველი მე რა ვიცი რა მოხდება, იქნებ ...იქნებ უცებ გამოჩნდეს ვინმე ვინც შემიყვარდება
-ახლა ვინც გიყვარს ასე მარტივად გადაიყვარებ?
-მე? მე ვინ მიყვარს...არავინ მიყვარს . შენც დათვერი?
-შემომხედე ...
-შემოგხედე, აჰააა მერე
-მერე მითხარი ,რომ მე გიყვარვარ
-მე...მე ...შენ არ მე მე საიდან მოიტანე მე . ახლავე გამიშვი , მორიგი გასართობი იპოვნე და ახლა ასე უნდა გააგრძელო?
-რთულია გიყვარდეს ბიჭი ვისაც შენი მეგობარი მოსწონს?
-არ მიყვარხარ ... არ მიყვარხარ, როგორ შეიძლება მიყვარდე -უკან დაიხია, თავს აქნევდა და თვალები ემღვრეოდა. მათე კი მშვიდად უყურებდა, თვალს არ აშორებდა და თავის დაღწევის საშუალებას არ აძლევდა
-სულელი ხარ. ნამდვილი სულელი, მეამიტი გოგო .სულელი ბავშვი - ხელი წელზე შეუცურა და ისევ თავისკენ მიიზიდა,იმდენად ახლოს იყო მის სუნთქვასაც კი გრძნობდა. ცრემლებით დანამული სახე შეუმშრალა და ჩაეხუტა
-გამიშვი ...გამიშვი - მკერდზე დაუშინა მუშტები ,მაგრამ ძალა არ ეყო მალე მოდუნდა, თავი მხარზე დაადო და მთელი სხეულით მიეყრდნო-ვერ გიტან , ვერ გიტან
-ვიცი...ვიცი რომ ვერ მიტან - თავზე აკოცა, თითები თმებში შეუცურა და დივანს მასთან ერთად მიეყრდნო-დაჭკვიანდები და გადამიყვარებ
-მალე დავჭკვიანდე რა...გთხოვ ,აღარ შემიძლია, ვეღარ ვუძლებ - მის ყელში ჰქონდა სახე ჩაფლული და ისევ სცვიოდა ცრემლები.იგრძნო როგორ დაეჭიმა სხეული ბიჭს, როგორ გამოებერა ყელზე ძარღვები და თითებიც გააჩერა. თავი წამოსწია და ყელზეც აღარ ეფრქვეოდა მისი სურნელი. წამში ყველაფერი თავდაყირა დადგა, ნიკაპზე რომ მოუჭირა თითები და თავი მაღლა ააწევინა
-შეყვარება შენი ნება იყო, გადაყვარება ჩემი ნებაა !- წამითაც არ უფიქრია, ყველა ემოცია ერთად მიეძალა .ეგოისტმა თოიძემ სძლია საკუთარ თავს და ლეას ათრთოლებულ ,სისხლისფერ ბაგეებს მომთხოვნად წაეტანა. სრულ ჭკუაზე რომ ყოფილიყო, ბრაზს რომ გონება არ დაებინდა ალბათ ამას არასდროს ჩაიდენდა ,მაგრამ პირველ კოცნას ართმევდა სიგიჟემდე შეყვარებულ გოგოს, რომელსაც უიმედო,ცალმხრივი სიყვარულისთვის სამუდამოდ სწირავდა. საკუთარ მსხვერპლად აქცევდა და ოდნავადაც არ ენანებოდა.მისი სიყვარული უნდოდა, სწყუროდა და ვამპირად ქცეული ცდილობდა მთლიადაც დაეცალა გრძნობისგან. გრძNობდა როგორ დაეჭიმა მოდუნებული სხეული გოგონას, როგორ სცადა წინააღმდეგობის გაწევა და წამსვე აიკრა სხეულზე. უნდოდა მოშორებოდა, მაგრამ ვერ წყდებოდა მის რბილ ტუჩებს,მონაცვლეობით უკოცნიდა ზედა და ქვედა ტუჩზე , თმებში ახლართულ თითებს დაასრიალებდა , ის იყო საკუთარი თავისთვის უნდა ეჯობნა ლეამ თვალები რომ დახუჭა და სრულიად მოდუნდა.გაეღიმა თოიძეს , ოდნავ მოშორდა ტუჩებს, თითები თმებიდან წელისკენ ჩააცოცა და ჩაესვენა კიდეც მის მკლავებში უგონოდ მყოფი ლეა. გაოგნებული დაჰყურებდა ლოყებაწითლებულ, გონდაკარგულ გოგოს და არ იცოდა რა უნდა გაეკეთებინა, ბოლოს ისევ თავისკენ მიიზიდა და თავზე აკოცა-სულელი,სულელი გოგო და ავადმყოფი მე! ღმერთო კაიფობ ?-თითები აწითლებულ ღაწვებზე შეახო, შემდეგ თმები გადაუწია და ხელში აიყვანა-ხვალ არაფერი გემახსოვრება ,იმედია ყველაფერი სიზმარი გეგონება...ანდაც რატომ ,მერე რომ გეგონოს სხვამ გაკოცა პირველად? სულ გავგიჟდი.ამის დედაც, ჭკუიდან გადავდივარ !
მშვიდად იდგა სამზარეულოში და ყავას ამზადებდა. გაიგო როგორ დაიყვირა ლეამ და სიცილის შესაკავებლად ტუჩზე იკბინა. ღრმად ჩაისუნთქა და მაქსიმალურად ეცადა თავის შეკავებას. რამდენიმე წამში გამოჩნდა კიდეც, ბიჭის დანახვისას ისეთი გამომეტყველება ჰქონდა თითქოს მოჩვენებას უყურებდა. მაგიდაზე დადო ფინჯანი და მისკენ გააცურა
-დალიე და წავიდეთ
-არ მინდა, ახლავე წავიდეთ ...
-დავლევ და წავიდეთ...წუხელ ბევრი დალიე,მაგრამ მშვენიერი სიმთვრალე გქონდა, ვერაფერს ვიტყვი- ყავა მოსვა და ჩაიცინა, წამსვე წამოწითლდა ლეა .მზერა მოარიდა და ტყუილიც წამოისროლა
-არ მახსოვს...ბევრი დავლიე ?
-არ გახსოვს? სულ არაფერი ...- მისკენ დაიხარა და სუნთქვა რომ შეეკრა გოგოს მაშინ აართვა ჭიქა- ამას გადავღვრი თუ არ სვამ
-არა...არ მახსოვს
-გინდა გაგახსენო?
-არ მინდა...
-კარგი, არ გინდა ნუ გინდა . მე არ მეზარება -ზურგი აქცია, ჭიქა დაცალა საკუთარი ყავაც მიირთვა და შემდეგ მშვიდად დატოვა ოთახი. მშვენიერ განწყობაზე იყო, მანქანაში სიმღერასაც უსმენდა, სიჩქარესაც უმატებდა,თითებს საჭეზე ათამაშებდა და ლეას გამომეტყველებაზე ხალისობდა და თან არაფერს ამბობდა.
მანქანა რომ გააჩერა ლეა მაშინვე გადავიდა, უკან მიჰყვა და ლიფტში შესვლა არ ადროვა. გვერდით დაუდგა და თავად მიაჭირა ღილაკს
-მაშო სახლში დაგხვდება ნუ ღელავ
-არ ვღელავ...ვიცი ყველაფერი კარგად იქნება, ვაპატიე
-ცოდვილებმა ერთმანეთს უნდა ვაპატიოთ , თორემ მერე ჩვენც არ მოგვიტევებენ დანაშაულს- გაუღიმა და პირველი გავიდა. მშვიდად მივიდა საკუთარ კართან და გასაღები მოარგო საკეტს
-მათე მე ...
-არაა საჭირო , ვიცი რომ მადლობელი ხარ ბლა ბლა ბლა . ხვალ ახალი დღე გათენდება და ყველაფერი კალაპოტს დაუბრუნდება
ბინაში შევიდა, ისევ გონებაარეული იყო და ისევ ყველაფერი რთულად იყო. მაშო მაშინვე გამოვარდა და ლეა რომ დაინახა ცრემლები შეიმშრალა. იმაზე ცუდად გამოიყურებოდა ვიდრე წარმოიდგენდა და დანაშაულის შეგრძნებამ შეაწუხა, სუნთქვა შეეკრა .სწრაფად გაიქცა და მთელი ძალით მოეხვია
-მაპატიე...მაპატიე გთხოვ, ნამდვილი სულელი ვარ. შენზე არ ვიფიქრე, არაფერზე ვიფიქრე და მაშინვე მიგატოვე
-ჩემო პატარავ, ჩემო სიცოცხლე... ჩემო ერთადერთო -კოცნიდა და ცრემლებს უმშრალებდა
-ყველაფერი მიატოვე, სხვაგან გადავიდეთ...ორივემ ვიმუშაოთ და თავიდან დავიწყოთ.გთხოვ , გევედრები ყველაფერი თავიდან დავიწყოთ
-დავიწყებთ, აუცილებლად.გპირდები პატარავ,იქედან წამოვალ და ამ ბინიდანაც გადავალთ. ახალ ბინას ვიქირავებთ ... ისე იქნება როგორც შენ გინდა , აღარასდროს დამყოვო გთხოვ, შენ გარეშე მოვკვდები
-როდის წამოხვალ...დღესვე შეეშვი და ბინაც ვიპოვოთ
-პატარავ...ყველაფერი ასეთი მარტივი არ არის როგორც გგონია. იქ სულ სხვა სამყაროა, ბნელი და უსამართლო. ჭაობია ,რომელში შესვლისთანავე იძირები და თავის დაღწევა ძნელია
-მაშო ... რას ნიშნავს
-ხელშეკრულება მაქვს დადებული...რაღაც მსგავსი,არც კი ვიცი რაზე მოვაწერე ხელი,მაშინ ძალიან გვჭირდებოდა ფული და არაფერზე ვფიქრობდი. კიდევ რამდენიმე თვე უნდა დავრჩე, სულ რამდენიმე თვე და შემდეგ ყველაფერი დასრულდება,გპირდები . ბინას ვიპოვნი და გადავიდეთ...სულ რამდენიმე დღე მჭირდება
-იქ უნდა დარჩე? კიდევ რამდენიმე თვე უნდა დარჩე? და მერე ? მერე გამოგიშვებენ?
-წამოვალ, გეფიცები უბრალოდ დრო უნდა გავიდეს. ვერავინ მიცნობს, იქ მე მხოლოდ ვცეკვავ ...დედის სულს გეფიცები ვცეკვავ და სხვა არაფერი
-მათემ რომ გიცნო? რატომ მაშინვე არ მითხარი
-დამპირდა რომ არ გეტყოდა... მეც ვერ გავიგებდი , შენ რომ გაწყენინა ვეჩხუბე და ჩხუბის დროს მითხრა ვიცი ვინც ხარო . მერე შეგეშვა, ის რამდენიმე დღე ...ალბათ არაფერს გეტყოდა. იქ რომ ვცეკვავ ქერა პარიკი მიკეთია და მაკიაჟი, არ ვიცი როგორ მიცნო, სახეზე არც არავინ მიყურებს ვერ გავიგე როგორ მოახერხა. იქ სულ რამდენჯერმე იყო , შოუს არასდროს უყურებდა . მისი მეგობარია ბარმენი და მასთან მოდის ძირითადად, სვამს ,საუბრობს და მიდის. მასთან იყავი?
-ხოო...არ უთქვამს?
-არა- სახეზე ეფერებოდა და ხელს არ უშვებდა- დამირეკა ,მითხრა არ ინერვიულო ლეა კარგად არის მალე დაბრუნდებაო და გამითიშა...თინი გირეკავს და გეძებს ორი დღეა
-მოგვიანებით წავალ...როდის გადავალთ აქედან მაშო?
-მალევე...სადმე ისეთ ადგილას ვიქირავებ უნივერსიტეტიდან შორს რომ არ იყო. უფრო სადას და პატარას ვიპოვნი,მაგრამ დანაზოგი მაქვს
-მაგაზე მოგვიანებით ვისაუბროთ...მთავარია აქედან წავიდეთ
-ყველაფერი კარგად იქნება,მთავარია ჩემთან იყო პატარავ - თმაზე მოეფერა და სახე დაუკოცნა-აღარ ვიტიროთ ხო? ხომ გახსოვს დედა რას გვეუბნებოდა,თქვენ რომ ტირით მეც მეტირებაო...
-მაშინ მიხვედი ხომ? დედა რომ ცუდად იყო...როგორ ვერ მივხვდი
-ვერავინ მიხვდა, არავინ იცის მხოლოდ შენ და მათემ ... მჯერა რომ იქნება დღე როდესაც ორივე დავივიწყებთ ამ ყველაფერს
და ალბათ მართლაც დადგება დრო როდესაც წარსული წარსულად დარცება,მოგონებად რომელსაც არ დაივიწყებ მხოლოდ იმიტომ რომ გაიხსენო გზა რომელიც გაიარე...
...........
მისაღებში მიმოდიოდა და თვალებს ატრიალებდა
-რა გჭირს თინათინ დაო?
-ლეა დამეკარგა
-პატარა ბიჭიი დამეეკარგაა წიიითელ პეერანგააა- რატი ღიღინით შევიდა და ვაშლით თამაში განაგრძო -მოიცა რა ამხელა გოგო სად დაიკარგებოდა, მაშიკოსთან ერთად იქნება სადმე ,ალბათ მობილური გაეთიშა ან არ იჭერს ან დამტენი არააქვს
-აარა არა და არააა...ჩემი ლეაკო მომწერდა და მეტყოდა უუფ რატო არ გჯერათ რომ გეუბნებით...პოლიციაში წავალ და განცხადებას დავწერ 24 საათი რომ გავა ზუსტად
-გაგიჟდა გეუბნებით ...
-მოდი გვირილის ჩაის მოგიმზადებ,არ გინდა? - ილიკო ჯერ მშვიდად უყურებდა,მერე მართლა აღელდა წიგნიც კი გადადო - მეც მანერვიულებ უკვე, მართლა რამე არ სჭირდეს ბავშვს
-ვაიმეე ილიკოო ჩაი მიშველის ახლა მეე? ვიტირებ მალე- თვალები მართლა აემღვრა უცებ შეისუნთქა და თვალები დახუჭა-მომიყვანეთ ჩემი ლეაკოოო
-მოვედიიი ... მაპატიეეე რააა ,უბრალოდ არ შემეძლო დაკავშირება- ოთახში შევიდა და უცებ მოეხვია
-შე არასწორო, შე ცუდო ,ცუდო გოგოოო როგორ მანერვიულეეე - უცებ ამოხეტქა და ტირილი დაიწყო კივილთან ერთად- კაპლი მომიტანეთ, ნიშადური, ჩაიც და ყველაფერი რო არ შემომაკვდეს,მოდის აქ მოცანცალებს და მეუბნება ვერ დაგიკავშირდიო
-თიინიიი
-აუუ მართლა კარგად ხარ?რამე ხო არ მოხდა, შეგვიძლია დაგეხმაროთ?
-მადლობა ბიჭებო, ყველაფერი კარგადაა.უკვე კარგადაა ,დედას გეფიცები აღარასდროს მოვიქცევი ასე- თინის გახედა ისევ
-კარგი ხოოო,გპატიობ .მთავარია კარგად ხარ
-პიცას ვუკვეთავთ და აბა ვის რომელი გინდათ - საბამ ჩამოირბინა კიბე და წამსვე მოეხვია ლეას- ვა ლეაკოოო დაბრუნდი გოგო? თინი გადაგვერია კინაღამ ,ნეტა ჩვენზეც ასე ინერვიულებს?
-არაა...მე ერთადერთი და განუმეორებელი ვარ
-ოოჰ, ქალბატონოოო რა თავდაჯერებულობაა?
-ხო ასეა თინიი?
-ასეა ასეეე...ტრუსიკის დაქალი სულ სხვაა.მე სოკოთი მინდა ,კიდევ უფრო უნდა გადვირიო თორე ისე სამედიცინოს საგნებს ვერ ვეგუები...მე და ლეაკო ზემოთ ვიქნებით და რომ მოიტანენ ამომიტანეთ, ლეაკოს პეპერონი უყვაარს
როგორც კი შევიდნენ ოთახში კარი მიხურა და თვალებდაწვრილებულმა შეხედა
-რა მოხდა ლეა?
-ბევრი რამ, საშინელი საათები მქონდა ...ახლაც მაქვს, მაგრამ სტაბილურად ვარ
-პატარაავ , მაშოს სჭირს რამე? ბიცოლას თუ
ყველაფერი მოუყვა , მათესთან დიალოგებისა და კოცნის გარდა. თინი ცოტა ხანს დადუმებული იჯდა და მონასმენს გონებაში ხარშავდა,შემდეგ მაგრად მოეხვია
-ჩემო პატარავ, რა გადაგიტანია მე კიდევ აქედან გეჩხუბებოდი...რატომ არ მოხვედი ჩემთან
-არ შემეძლო...შუაღამეს ბიჭებიც გაიგებდნენ, შემრცხვა .ტვინი ამერია, მათე იყო იქ და
-ხომ გეუბნებოდი არააქ ცუდი გული-თქო , გამოხატვის უნარი არ შესწევს თორემ მისი არ უნდა გეშინოდეს. ახლა რას აპირებთ...თუ მაშო ვერ წამოვა, როგორ გარემოშია, იქნებ არ ჰყავს საშნელი უფროსი და რაღაცნაირად იცავენ ალბათ ...თორემ ის ნადირი კაცი იქ რომ არ მიაკითხავდა. ჩემი დამოკიდებულება ხომ იცი ამ პროფესიის მიმართ, ფსიქოლოგიური გამანადგურებელი მგონია და მაშოს ვაღმერთებ ამ ყველაფრის გაძლებისთვის,ამდენი თვე, წლები გავიდა უკვე ის კი ყველაფერს იტანდა და არავის არაფერს აჩვენებდა, ალბათ მარტოს ძალიან უჭირდა
-მე კი გუშინ ჭკუდიან გადავედი, არც კი ვიცი ... ვერ აგიხსნი როგორ მრცხვენაი ახლა
-იმ ნაბიჭვრის გამო ჭკუიდან იყავი გადასული,კიდევ კარგი მათე დროულად მოვიდა. როგორ მეზიზღებიან კაცები ,რომელთაც ტვინი სრულიად გლუვი აქვთ ავხორცი ჟინი მცირედ ნაოჭსაც უქრობთ და მთლიანად სურვილს ჰყვებიან...მინდა ყველა დავასაჭურისო
-მადლობა ღმერთს ,რომ გაიგო და მოვიდა. ძალიან დამეხმარა...შენ გამო დამეხმარა
-რა სისულელეა...შეიძლება ცოტა მეტი ყურადღება გამოიჩინა,მაგრამ ისედაც დაგეხმარებოდა სულ რო ჩემი მტერი ყოფილიყავი
-შეიძლება ...არ ვიცი. არაფერი მინდა ახლა სიმშვიდის გარდა , მეშინია მაშოს გამო, მეშინია რომ ვიღაც ცხოველი რამეს დაუშავებს , მეშინია რომ იქ კიდევ ვიღაც მოვა. სხვაგანაც მოვლენ, რამდენიმე თვის შემდეგაც რომ ვერ დაივიწყონ და რამე დაუშავონ მერე ? სრულიად მარტო დავრჩები, მის გარესე არაფერი მინდა - თინის კალთაში ედო თავი
-ყველაფერი კარგად იქნება, ნუ გეშინია ...მაშო ძლიერი გოგოა და მთავარია მასთან იყო,შენ გამო ყველაფერს გაუძლებს
-ვიცი, ვიცი და მხოლოდ ეს მამშვიდებს სხვა არაფერი. ახლა იმაზე ბევრად ძლიერი უნდა გავხდე ვიდრე ოდესმე
-მე შენთან ვარ სხვათაშორის და სულ შენთან ვიქნები , ჩემო პაწია ყავისფერთვალება ქალოოო-თავზე აკოცა და ლოყები დაუჩქმიტა
-სულ? მეც რო დაგიმალო რამე მაინც?
-ყველაფერს ხომ ვერ მოვყვებით არა? მთავარია ეს დამალული ტყუილად ითვლება თუ უბრალოდ არ თქმული საიდუმლო იქნება და მაინც ხომ იცი მე პატიება მარტივად შემიძლია თუ ძალიან არ გადავფსიხდი...ახლა არ გკითხავ ამას რატომ მეუბნები, დაველოდები შენ იფიქრე ღირს თქმა თუ არ ღირს.
-მიყვარხარ ხო იცი?
-რა თქმა უნდა ,ვიცი...როგორ შეიძლება მე არ გიყვარდე
გვიან ღამით დაბრუნდა სახლში. იცოდა ამ დროს მაშო წასული იქნებოდა და არ უნდოდა მარტო ყოფნა. სადარბაზოში შესასვლელი კიბე აირბინა და ლიფტისკენ სწრაფად წავიდა. კარის დახურვამდე დაინახა ქერა და მათე, გოგონა იცინოდა ,თოიძეს კოცნიდა და ყელზე ეკიდებოდა. ყელში ბურთი მოაწვა, უნდოდა სწრაფად შესულიყო სახლში, ლიფტიდან სასწრაფოდ გავიდა ,კარს უცებ მოარგო გასაღები და ელვის სისწრაფით შევიდა ბინაში. იქვე დაჯდა,სიბნელეში იყო და წინა ღამის კადრებს ნათლად ხედავდა. ტუჩები აეწვა ,შემდეგ მთელი სხეული და სადარბაზოდან შემოსული ხმები ნერვულ დაბოლოებებს უნადგურებდნენ. სააბაზანოში შეიკეტა, დიდხანს იდგა დუშის ქვეშ, შემდეგ წამალი დალია და საბანში გაეხვა. რამდენიმე საათის შემდეგ კაკუნმა გააღვიძა, დიდხანს აბრახუნებდა ვიღაც ,საშინლად შეეშინდა ის იყო პატრულის გამოძახება დააპირა მათეს ხმა რომ გაარჩია და სასწრაფოდ გაიქცა კარისკენ. არც დაფიქრებულა ისე გადაატრიალა გასაღები , კარი ოდნავ გააღო თუ არა ბიჭმა მაშინვე მუშტი ჰკრა და ბოლომდე გამოაღო. მისი გაფართოებული თვალები და სითბო, ნაცნობი სურნელი ,რომელიც მატესგან მოდიოდა. ეხვეოდა, ძლიერად უჭერდა თითებს და თავზე კოცნიდა
-სულელო ბავშვო...ამდენ ხანს სად იყავი, გული გამისკდა იცი მაინც რამდენი ხანია ვაკაკუნებ? ცოტაც და შემოვამტვრევდი, შენ ნორმალური ხარ? გირეკავდი არ მიპასუხე , მოგწერე არ მიპასუხე მეგონა რაღაც დაგემართა - ყვიროდა და ზემოდან დაჰყურებდა
-მე ...მე ვერ გავიგე .წამალი დავლიე და მეძინა,აქ რა გინდოდა არ მესმის.
-დასტრესილი ვარ და ფსიქიკა მაქ შერყეული შენ გამო მოუხერხებელო, სულელო გოგო
-ფსიქიკა რომ შერყეულიი გაქვს ახლა დაასკვენი ეგ?
-ნუთუ დამცინი
-მეძინება, შენც უნდა გელოდნენ წესით. რადგან გაიგე რომ კარგად ვარ და არ მჭირდება შენი დაცვა იქნებ დაბრუნდე უკან
-ააჰ,თურმე რაშია საქმე . ქერასთან დამინახე და გადაფსიხდი? კლანჭებიც ხომ არ გაქვს შემთხვევით? - მისკენ დაიძრა , კუთხეში მიიმწყვდია და უკვე გახალისებული ავის მომასწავლებელი მზერით დაჰყურებდა- აცივდა,შენ კი ისევ ისე იცვამ - მოღეღილ მკერდზე მოავლო მზერა და შემდეგ თვალებში ჩააშტერდა,როგორც კი სახესთან მიუახლოვდა მაშინვე მოკუმა ტუჩები და თავის შებრუნება სცადა. მათესაც მეტი რა უნდოდა ,ნიკაპზე მოუჭირა თითები და თავი შეაბრუნებინა
-მათე შემეშვი...ხომ თქვი ყველაფერი მორჩაო და
-პატარა მატყუარები ჯოჯოხეთში ხვდებიან, ანგელოზის ფრთებს დაკარგავ ამდენი ტყუილით პატარავ -ცერა ქვედა ტუჩზე გადაატარა და ისე დააწვა რომ სულ დაუწითლდა
-მათეე
-თვალებს ნუ ხუჭავ - ტუჩები ლოყაზე შეახო,არ კოცნიდა თვითონაც არ იცოდა რას აკეთებდა, უბრალოდ გრძნობდა როგორ მოქმედებდა გოგოზე და განცდილ შიშს აცხრობდა -ხომ თქვი არაფერი მახსოვსო
-მე რაც მახსოვს , გინდა რომ მახსოვდეს? - ჩუმად თქვა ,მაგრამ შემდეგ ბრაზი მოაწვა და ხელი ჰკრა - უნდა გრცხვენოდეს იმის რაც ჩაიდინე , შენ კი აქ დგახარ და ხალისობ?
-უნდა მრცხვენოდეს? პირველი სიყვარულისგან სამახსოვროდ კოცნა არ უნდა გქონოდა? მეგონა სიკეთეს ვთესდდი - ირონიულად გაიღიმა და ისევ სცადა მიახლოება ,მაგრამ სრულიად გაუთვალისწინებლად აეწვა ლოყა ,თან ისე რომ თვალთაც კი დაუბნელდა წამით. ყბაზე ხელი მოისვა და გაიცინა
-არაკაცი ყოფილხარ, იმაზე უარესი ვიდრე წარმოვიდგენდი. ფსკერზე დაეშვი,იმდენად რომ ახლა ნამდვილად აღარ იმსახურებ თინის, ასე თუ გააგრძელებ დამიჯერე სამუდამოდ მოგიჭრი გზას მის გულთან მისასვლელ მცირე შანსსაც არ დაგიტოვებ !
-დამარტყი და ახლა მემუქრები? შენმა დაქალმა იცის რომ გიყვარვარ და იმიტომ მიშორებდა სულ თავიდან? მიპასუხე ! - უცებ წვდა მხრებში და კედელს მიანარცხა-შენ ეუბნებოდი ათას სისულელეს, მერე გაიგო რომ გიყვარდი და იმიტომ მომიშორა? რატომ აჩენ ყოველთვის ეშმაკს შენში მაშინ როდესაც ანგელოზი მგონიხარ
-ხელი გამიშვი ... გრცხვენოდეს ! თინის სიყვარულზე მელაპარაკები კიდევ? იმის ნაცვლად რომ დაგევიწყებინა ყველაფერი დღეს ერთობი შენი დანაშაულით?
-ჩვენ შორის დამნაშავე ვინ არის ესეც საკითხავია...დარწმუნებული ვარ თინიმ არც კი იცის სიმართლე . მე და მას ურთიერთობა არ გვაქვს ,შენ კი მისი მეგობარი ხარ ,რომელსაც კლანჭებით იცავს , რომლის გამოც ყველაფერზე წავა
-წადი აქედან ! შეეშვი გმირის როლის თამაშს ,შენნაირები გმირები ვერ ხდებიან როგორც არ უნდა მოიქცნენ
-ჩემნაირები გმირები არ არიან, შენნაირებს უყვარდებათ! საინტერესოა არა?
-მიყვარხარ თუ არა ესეც კითვის ნიშნის ქვეშ დგას...ასეთი დარწმუნებულიც არ ვიქნებოდი მაგაში
-მე დარწმუნებული ვარ ლია, შენ კი შეგიძლია საკუთარ თავს ებრძოლო და დრო დახარჯო, იოცნებე რომ გადამიყვარებ!
ისევ გაბრაზებული წავიდა, ისევ ცეცხლებს ისროდა. ნერვები ეშლებოდა საკუთარ თავზე, სისუსტეზე რომელსაც ლეასთან ავლენდა. ქერაც კი გაუშვა , მასთანაც კი ვერ მოახერხა განტვირთვა და ახლა სრულიად შეშლილი ბრუნდებოდა სახლში... შესვლისთანავე მიიჯახუნა კარი და აკანკალებულ თითებში სიგარეტის ღერი მოიქცია, ძლივს მოუკიდა და ტუჩები ძლიერად შემოაჭდო. აივანზე იჯდა მთელი ღამე და ეწეოდა, ბოლოს გადაწყვიტა რომ ყველაფერი დაასრულა, რამდენიმე კვირიანი თამაშიც შეწყვიტა და წიგნის ეს გვერდი მოიშორა.
ლეა ისევ საწოლში დაბრუნდა, კიდევ ერთი აბი დალია ,მაგრამ დამშვიდება ვერ შეძლო. ყველა სიტყვა ერთიანად მოწვა, ყველა ემოცია და ტკივილი იგრძნო.თავს დამნაშავედ გრძნობდა ყველასთან, უამრავ შეცდომას უშვებდა და უკვე ჭაობში იყო, ნელ-ნელა ეფლობოდა და გამოსავალს ვერ ხედავდა.