ხელების კანკალი ჩემთვის უჩვეულო არაა ,როცა ვნერვიულობ ან შაქარი მიტევს ხოლმე ეს ჩემთვის ჩვეულებრივვი მოვლენაა , ამ შმთხვევაშიც იგივე მოხდა , მისმა შეტყონინებამ გული ამიწრიალა ,პეპლები ადგილს ვერ პოულობდნენ , ავფორიაქთდი არსად წასვლა აღარ მინდოდა ნემსი გავიკეთე, მუსიკა ჩავრთე, აივნის კარი გავაღე და თავს უფლება მივეცი ცოტა ხნით ჩემი ინსულიანი ჯოჯოხეთიდან სხვა სამყროში გადავსახლებულიყავი

როცა პირველად გავიაზრე ჩემი დაავადების უარყოფით მხარეები ,მაშინვე ბევრს საკითხს დავუსვი წერტილი

მათ შორის იყო სიყვარული .

ამ დროს ყოველთვის იწყებ ფიქრს , შენთავს ებრძვი მყარი არგუმენტებით რატომ გიწევს დათმობა ,რატომ იზღუდები ? რატო გეკრძალება ?

სიყვარული ? ნებისმიერი სახის სიყვარული ჩემთვის აკრძალული იყო და ეს აკრძალვა ჩემს თავს თავადვე დავუწესე .

აქამდე ჩემი არგუმენტები საკუთარ თავთან ბრძლაში ძალიან მყარი იყო ,მაგრამ ახლა უსუსური ვარ ? იტყით ალბათ აქამდე არ გყვარებიაო ? და მართალიც ხართ , არ მყვარებია ჩემთვის სიტყვა " მიყვარდა" არ არსებობდა და არც იარსებებს , ხო მიყვარს ერეკლე მიყვარს მთელი ჩემი არსებით ,მთელი ჩემი შეგნებით ,მაგრამ ბრძოლაში მაინც ვიწვევ საკუთარ თავს ,მინდა ერთი უბრალო არგუმენტი მაინც მოვძებნო ,მაგრამ აბსოლიტურად უძლირი ვარ

არ მიმდა შეზღუდონ ,
არ მინდა დასცინონ
არ მინდა შიშით იცხოვროს
არ მინდა ტკბილეულზე მხოლოდ იმიტომ თქვას თვითონაც უარი , რომ იცის შეიძლება ამით ჩემი უსუსურობა გამოვლინდეს
არ მინდა ჩემს გამო მისი პირველი ღამე კოშმარად იქცეს იმის შიშით რომ ზედმეტი ემოციებისგან შაქარმა არ შემაწუხოს
არ მინდა ეშინოდეს რომ შეიძლება ჩვენ შვილსაც მოუწიოს ინსულიან ჯოჯოხეთში ცხოვრება
არ მინდა მისმა მშობლებმა მისთვის შეუფერებლად ჩამთვალონ და ეგონოთ რომ შვილი გავუუბედურე
მაგარამ, როცა წარმოვიდგენ , მას ,მის უძირავ თვალებს , მის ხმას , მის ნათქვამ ცქნაფს და სხვა უამრავ დეტალს რომელსაც ჭკუიდან გადავყავარ , ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი არგუმენტი იმდენად უფასურდება მზად ვარ ამ ბრძლოაში გამანდგურებელი ანგარიშით წავაგო

დილით ისევ მაღვიძარამ გამაღვიძა , პროცედურები დავარღვიე , ჩემი წიწიბურა ნაგვის ურნაში მოვისროლე , რომელიც უკვე დიდი ხანია ყელში მაქვს გაჩრილი და მხოლოდ ნემსი გავიკეტე ისე , რომ ანალიზი არც ამიღია , ეს მცირე წესის დარღვევა ჩემთის საკმაოდ ბევრს ნიშნსვდა .
გადავწყვიტე აუზზე გავსულიყავი , მთელი დღის გაავლონაში მზეს ისე მივეფიცხე , ფიქრებში წასულმა ვერც გავიაზრე რომ უზომოდ დავიწვი
ბუნება , რომელიც საოცრად ლამაზია საშუალებას მაძლევდა უბრალოდ მშვიდად მეფიქრა და სწორი გადაწყვეტილება მიმეღო ,
- დე როგორ ხარ ჩემო ლამაზო ?
- კარგად დედი ცოტა დავიწვი , მაგრამ სამაგიეროდ ჩემთვის ყველაზე საყვარელ მდგომარეობას მივაღწევს ‘’ რუჯს ‘’ვგულისხმობ , თქვენ როგორ ხართ?
- კარგად დედი , მე და მამაშენი სახლში ვართ და გიო გასულია , შენი ამბები მომიყევი შენ როგორ ხარ ? რას იზამ ხვალ დე ? ხომ ჩამოხვალ ?
- დედი ჩათვალე ხვალინდელი დღე არ არსებობს , ხომ იცი ვერ ვიტან ამ დაბადების დღეებს , მითუმეტეს ჩემსას
- მეორედ ეგ არ გავიგონო შენ ვერ იტან ჩვენ ვიტანთ , ანუ არ ჩამოდიხარ ხომ ? ის მაინც გვითხარი სად ხარ ? ჩვენ ჩამოვალთ ბატონო
- ვაიმე ჩემი ბუზღუნა და გაბერილი დედიკო , შენ როგორ ხარ ის მომიყევი , ჩემი პატარა გოგო რას შვება ?
- შენ ძაან იცი გოგოა თუ ბიჭი - გულიანად გაიცინა ნინომ
- ვიცი , მესიზმრა
- რა გესიზმრა დე ?
- ოო ნინო , გიო სად არის რა მითხარი ?
- გასულია რაღაც საქმე გვაქვს ბიჭებსო და წავიდა , არც მან იცის სად ხარ დე ?
- არა : ) გავუცინე და დავემშვიდოებე, რომ არა ჩემი დაბადების დღე შეიძლება მეთქვა გიოსთვის სადაც ვიყავი , მაგრამ არ მინდოდა რომ ერეკლეს გაეგო ჩემი დღეობა და გადავწყვიტე დამემალა .


ერეკლე

მე ერეკლე ონიანი ვარ , 26 წლის , ჩემზე ბევრს არ მოგიყვებით თორემ შეიძლება გულში ჩაგივარდეთ ტოო ამიტომ მირჩევნია ჩემს ნაცვლად ჩემს ცქნაფაზე გესაუბროთ
ემა ჩემთვის ? ემა ჩემთვის ვარსკვლავია , რომელიც მიუხედავად ყველაფრისა მაინც ძალიან ძალიან ანათებს , მზეა რომელიც მათბობს, ზოგჯერ მწვავს კიდეც, ზღვაა რომელიც არაპროგნოზირებადია და, ცაა როემლსაც საზღვარი არ აქვს , კიდე გავაგრძელო ? გეუბნებით შეიძლება გულში ჩაგივარდეთ
პირველი დანახვისას რა ვიგრძენი ?
პირველად ყურადღება გიოსთან ერთად გაადღებულ ფოტოში მიიქცია , სადაც მისი სიცილი იმდენად ბუნერივი იყო მას მერე ამეკვიატა მასზე ფიქრი ტო, მიუხედავად იმისა , რომ ჩემი საუკეთესო ძმაკაცის და იყო , მაგრამ ეს უკვე მოსულია პონტია , მეტი პორობლემა არ მქონდეს ნეტა .
საქართველოში რომ ჩამოვედი , პირველი კანეშნა გიო და სანდრო ვნახე , იმენა ჩემი ბრატები არიან , აბა სხვას ვის ვნახავდი ტო , თან შესაძლებლობა მქონდა ჩემი ცქნფასთვის თვალი მომეკრა და გამეცნო , როცა უბანში შევდით ეგრვეე მიიქცია მისმა ჩაცმულობამ ყურადღება , მისი ყვითელი კედები იმდენად სასაცილო იყო , მაგრამ გემოვნებიანად შეხამებული ყურადღება ეგრევე მიიქცია , მერე შემთხვევით გიომ რომ გაუჩერა ა ჩაეხუტა და სახეზე შევხედე , მეთქიი ეს ხო ცქნაფაა ტო , აი მანდ კი იმენა დამერხა , დავდუმდი , მისი ბედნიერი სახე რომ დავინახე გასაღები რომ მისცა გიუშამ , ენა გადავყლაპე , გგონიათ მართლა შემეშინდა სიჩქარის ? -მის თავს გეფიცებით ერთ წამითაც არ შემშინებია , უბრალოდ მინდოდა მიმექცია ყურადღება , მინდოდა მისი გაკვირვებისგან გაფართოებული თვალები კიდე მენახა , რომ მეტი ემოცია მიმეღო ტო ,თორე სიჩქარე ? იტოკში ჩემთვის გამოიგონეს,
მერე იყო დამშვიდობება , განა მინოდა გამენერვიულებინა , პროსტა გულიდან წამოვიდა რა , მერე იყო სანდროსთან საუბარი, ჩემ ცქნაფაზე , ენაზე არაფერი არ მამაგრდება ტო ბავშვობიდან ასე ვარ , მითუმეტეს ჩემ ძმაკაცებთან თუ რამე მაწუხებს ეგრევე სადნდრო რა , იმენა პირადი ფსიქოლოგია ,
ჩემი ცქნაფა და დიაბეტი ? იტოკში ეგ შაქარი მაგარი მკ..დია , ჩემ გოგოს ვერაფერი მოერევა როცა მე ვეყოლები და ვიცი რომ მე ვეყოლები ! დიაბეტზე იმდენი რამე ვიცი დისერტაციას დავიცავ , დედაჩემს უკვე 25 წელია ,
შეჯახება ? - შანსი კიდევ ერთხელ დამნახა მისი დიდი თვალები და გაოცებული სახე
შემდეგ იყო რომ მიმასვა, იმენა ტიპშამ , რომელიც მგონია ნაზი , უთქმელი , ფარფატა იმენა გამიჩალიჩა , მის თავს გეფიცებით ორმაგად შემაყვარა იმ საქციელით თავი , საერთოდ არ გამიტყდა პირიქით მეამაყებოდა რომ ჩემი გოგო ერქვა .
აუ მგონი ბევრ ჯარგონებს ვხმარობ ტო , მაგრამ ეგეთი ვარ რა და მაპატიეთ
შეწუხება ? - შემდეგი მინდა მხოლოდ სასიამოვნოზე გესაუბოთ რა
მერე იყო მარტო ყოფნა მარტო მე და ჩემი ცნაფა , დღე რომელიც არ ამოვა ჩემი ცხოვრებიდან , ყველაფერს დავთმობდი , რომ ის დღე არ დასრულებულიყო , მასზე ჩაყუტებულს კიდე დიდხანს ვყოფილიყავი , ოღონდ კიდე მენახა იმ მაისურში გამოკვანწული როგორ ხატავდა , როგორ განიცდიდა ჩემ ყველა მიახლოებას , როგორ შერცხვა როცა შაქარი დაუვარდაა, როგორ გაიტრუნა როცა აკოცე , არა რა თავგზა დამაკარგინა ტო , იმენა თქვენთან დასამალი რა მაქ , იტოკში ვგიჟდები ამ გოგოზე რა
მერე იყო დვიჯენია , CLS ით რომ მივაკითე , მაგარი გავუსწორე გონკით , და მეც მაგარი გამისწორა იმ ს..რებს რომ გაუსწრო თვალებით რომ ჭამდნენ .
ნინოს ორსულობა ? - ეგ ვიცოდი თვიდანვე , სანამ ემას მივიყვანდი კლინიკაში , დავრეკე , მეთქი თუ რამე საშიში იქნება აღარ წავიყვანთქო ტო , და რომ მითხრეს ორსულობაო მეთქი თქვენ გაიხარეთ მაგარი გამისწორეთთქო რა, ეგრევე დავურეკე ემას ვითომ არაფერი ვიცოდი და ჩემს ნულოვან ინტუიციას დავაბრალე არადა ვაფშე არ მაქვს ინტუიცია .
და ბოლოს არის ის რაც არის , ველოდები მისგან პასუხს, ვიცი ვუყვარვარ , ვიცი თავს დავდებ ტო რომ ვუყვარვარ ისევე როგორც მე , პროსტა ეშინია რა მაპატიეთ გოგოებო მაგრამ ზოგჯერ იტოკში ატრ..კებთ რა, და ძაან ძაბავთ ყველაფერს , არ მიიღებს გადაწყვეტილებას ისეთს როგორიც უნდა მიიიღოს ხოდა მივაღებიებ რაა ,
ხვალინდელ გეგმებზეც გეტყვით , ვიცი რომ ლოპოტაზეა , საიდან ? გიომ მითხრა ?ატოპოლზე მიდისო , ეე მეთქი რა ტოპოლითქო რა და ეგრევე მოვწვით ეღტდროულად წამოვიზახეთ რომ ლოპოტა იგულისხმა , მე და გიომ ვისუაბრეთ მართლა და ჩემი ძმა ხომ იყო ტო მაგრამ ახლა ძმაცარი და ცოლიძმაც იქნება მალე დედას გეფიცებით .
ერთს ვიტყვი რა

გიყვარს? უყვარხარ ? ხოდა მიხედეთ რა ერთმანეთს და დატკბით რა .
სიყვარული ცოტა დედა აფეთქებული რამეა პროსტა შეუძლებელია არ შეგიყვარდეს ხოდა გისურვებთ ყველას შეგიყვარდეთ რა