^^^
- აი ისე უნდა დავთვრეთ , რომ ხვალ დილით ხაშის სურვილი გვკლავდეს ! - ამოთვა გიომ და ვინ იცის მერამდენე ჭიქა არაყი გადაუშვა ყელში.
- მოკვდები შე უბედურო ხაშამდე ცალი ფეხით ვერ მიასწრებ ! - მხარი სიცილით მიჰკრა ელენემ და თემოსკენ გაიხედა ცალი თვალით. -დაასხი შენ კიდე ვერ ხედავ , რომ აღარ გვაქვს ?
- ღიპები რა პონტში არ გაქვთ ? - თვალებმოჭუტული დააკვირდა თემო გოგოებს.
- ბოღმიანო რა იყო ადვილად თვრები ? - სიცილისგან გადაყირავდა ლიზა.
- შენ ცოტა ძააან მთვრალი ხარ ! - სიცილით გადახედა მათემ გოგოს.
- შენ რატო ხარ ფხიზელი ? სადმე მალავ ჭიქებს ? - თვალებმოჭუტული დააკვირდა ელენე.
- ხო , ჩაის ჭიქაში ვასხამ ! - გადაიხარხარა ბაღათურიამ ბოლო ხმაზე.
- ჭია ... - გახარებულმა შესძახა მარიამმა და თვალებდაქაჩულმა დაადგა ფეხი. - შენსკენ მოდიოდა უნდა შეეჭამე ! - ხელებით საშიში გაწკნვიკული ჭიის იმიტაცია გააკეთა და სიცილისგან სავარძლიდან გადმოყირავა. - არ ამწიოთ , ყველაფრის ღირსი ვარ ... უდანაშაულო ჭია სიკვდილს გამოვასალმე !
- ვაიმე დაიწყო ... - ამოიჩურჩულა ელენემ და სიცილისგან გონწასულმა გიოს მხარს მიადო თავი. - მოვკდები ! - ხაოდა და მუცელზე ხელებს იჭერდა გალურჯებული.
- ცოტა ძაან სასაცილო სიმთვრალე აქვს - ამოიოხრა სიცილისგან დაღლილმა ლიზამ და თავით გიოს მხარს მიეყრდნო.- ქვა გაქვს თუ ხორცი !
- ჭია მოვკალი ... - ამოისლუკუნა ცრემლმორეულმა და ატირებული წამოდგა ფეხზე. - რატომ მოვკალი რა დააშავა ...
- გაოცებულმა ჰკითხა გიორგიმ - მარიამ მოიცა ახლა მართლა ტირი შენ ?
- საწყალი ... - ტირილით ამოთქვა და სწარაფად გაიქცა ეზოში .
- გარეკა ? - იკითხა თემომ .
- გავაკითხავთ ... - ფეხზე წამოდგნენ სიცილით ელენე და ლიზა.
- იყავით თქვენ , ძლივს დგხართ ფეხზე , გავალ და ვნახავ მე ! - ფეხზე წამოდგა სერიოზული სახით მათე და გოგონებიც კმაყოფილი სახეებით დაუბრუნდნენ ადგილებს.

კარში გასულმა როგორც კი ხეზე ჩამოკიდებულ საქანელაზე მჯდომ ასლუკუნებულ სხეულს მოკრა თვალი ღიმილით გაემართა მისკენ და მის წინ ფრთხილად ჩაიმუხლა.

- ჭია გადავარჩინეთ , თემომ ხელოვნური სუნთქვა ჩაუტარა ... - უთხრა მშვიდი სახით და როგორც კი მის გაოცებულ სახეს თვალი მოჰკრა მაშინვე გაეღიმა. - იცი მაინც რამდენი ჭიისთვის გაქცს ფეხი დადგმული შემთხვევით ?
- როგორ დამამშვიდე ! - ამოიბურდღუნა და გაოცებულმა დახედა მათეს ხელებს , თავის თითებზე რომ დათარეშობდნენ.
- წამოდი სახლში ... - ფეხზე წამოდგა და ზემოდან დახედა კნუტის თვალებით მომზირალს . - გაცივდები მარიამ !
- არ გავცივდები , შედი შენ თუ გინდა და მეც შემოვალ მალე , ძალიან კარგად ვარ აქ ...
- ანუ დავრჩე ? - ეშმაკური ღიმილით დახედა და თავით საქანელაზე ანიშნა . - თუ ჩაიწევი დავჯდები .
- აა , მოდი ... - დაბნეული ჩაიჩოჩა გვერდით და ტვინში კინაღამ სისხლი ჩაექცა მამაკაცის ხელი წელზე , რომ აღიქვა . - მათე ...
- ჩშ ... - ყურთან ჩასჩურჩულა და ღიმილით დახედა აკანკალებულს. - მოდუნდი მარიამ ... - დაიჩურჩულა ხრინწიანი ხმით და ტუჩები თმაზე მიაწება. - მოდუნდი ...
მთელს სხეულში სასიამოვნოდ გასცრა , ერთი წამით კი იფიქრა წამოვვარდები და რამეს ჩავარტყავო , მაგრამ გადაიფიქრა და მომენტით ტკბობას შეუდგა.
მამაკაცის მხარს თავი კომფორტულად მიადო , სახე მისი კისრისკენ შეატრიალა და მშვიდი , დაღლილი თვალებით ახედა საყვარელ შავებს.
- რამე არ იფიქრო , აღარ მომწონხარ ... - ამოილუღლუღა და მთვრალი ღიმილით მიაჩერდა. - წვერი არ გაიპარსო , უფრო მამაკაცურს გხდის ... - ამოიოხრა და თითებით სახეზე მიეფერა. - მახინჯი ხარ ბაღათურია , ძალიან მახინჯი ... - სიტყვები ღრმა სუნთქვას ამოაყოლა და თვალებდახუჭულმა ფშინვა ამოუშვა.

არ იცის რატომ ესიამოვნა იმის ნახვა , რაც რამდენიმე წამის წინ მის თვალწინ მოხდა , მაგრამ კარგად მიხვდა გოგონა ისევ რომ არ იყო გულგრილი მის მიმართ.
ფრთხილად მოჰხვია ხელები და ხელში აყვანილი შეიყვანა სახლში.
- ჩაეძინა ... - უთხრა გაოცებულ ბავშვებს და მშვიდი ნაბიჯებით წავიდა კიბეებისკენ.
- სად მიგყავს ? - ჰკითხა ელენემ.
- დავაწვენ თავის საწოლში ...
ოთახის კარი ცალი ხელით ჩამოსწია და მასზე ახუტებული სხეული შიგნით გვერდულად შეიყვანა.
წამში აეწება ტკიპასავით გოგონა , როგორც კი განშორების საფრთხე იგრძნო და ხელები მაგრად მოჰხვია კისერზე.
შიგნით ცხვირჩარგულმა ტუჩები ძალიან ნელა აამოძრავა ადგილზე და არც ჟრუანტელს დაუყოვნებია მათეს სხეულზე.
ხელები ინსტიქტურად მოუჭირა გოგონას თეძოებს და თვალებამღვრეულმა მიიყვანა საწოლამდე .
- არ წახვიდე ... - ამოიოხრა ღრმა ძილში მყოფმა და თვალები ჯერ კიდევ უდოზოდ მთვრალმა მოუჭუტა ბაღათურიას.
- მარიამ ბოდავ ... - ამოთქვა ცეცხლმოკიდებულმა და გოგონას საწოლზე გადაყვანა სცადა.
- არა ... - უფრო მოუჭირა თითები კისერზე და ძალიან მაგრად აეკრა სხეულზე.
- მარიამ ...
- გამხადე ...
- რა ? - გაოცებულმა დაქაჩა თვალები და გოგონა წამში გადააწვინა საწოლზე.
- მოსაცმელი და შარვალი მათე , ასე ხო არ დავიძინებ ... - ამოიწუწუნა და მაგრად მოჰხვია თვალებდახუჭულმა ხელები ბალიშს.
- აა ... ხო ... ასე ვერ დაიძინებ ! - დაეთანხმა და სახედამანჭული დააჩერდა გოგონას. - ამის დედა ვატირე , დამენძრა !
- მათე მალე თორე ჩამეძინება ! - ამოთქვა შეწუხებულმა მარიამმა და წარბშეკრულმა წამოჰყო თავი.
- პირველად ვხდი გოგოს ტანსაცმელს , როცა სექსს არ ვაპირებ , სურვილი უნდა ჩავიფიქრო ! ში* თუ არ მქონდეს , რა მაღადავებს ?

სახეზე ცეცხლმოკიდებული დაიხარა მომღიმარი მარიამისკენ და თვალების ტრიალით გახადა ჟაკეტი , ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა , როცა აღმოაჩინა , რომ მოსაცმელის ქცეშ მხოლოდ მომდგარი ატლასის ბრეტელიანი მაისური ეცვა , შიგნით კი არაფერი .
- ყველაზე რთული წინაა ! - ამოიოხრა და ამჯერად ხელები სპორტული შარვლისკენ წაიღო , შარვალი იმდენად მომდგარი იყო , რომ თითებით კანს აუცილებლად უნდა შეხებოდა , რომ გახდა მოეხერხებინა.
თვალებანთებულმა ჩამოაცურა მატერია ფეხებიდან და თითები ნაზ კანს ჩამოაყოლა , ახლა მართლა ძალიან ცუდად იყო და ამჯერად სერიოზულად ჭირდებოდა სასმელიც გარეთ გასვლას და ხვალ დილით ხაშის ჭამაც !

უკვე თავი სამშვიდობოს , რომ დაიგულა მაშინღა დაინახა გოგონას გამჭირვალე ქვედა საცვალი და გაოცებულმა მოავლო თვალი სხეულს , კმაყოფილი მარიამი კრუტუნით გადაბრუნდა მეორე მხარეს და სავსე უკანალი დიდი სიამაყით მიუშვირა ბაღათურიას.
მათემ სწრაფად გადააფარა გადასაფარელებელი და ის ის იყო წელში უნდა გასწორებულიყო , მაჯაში გოგონას თლილი თითები , რომ იგრძნო.

- არ დარჩები ? - ჰკითხა კრუსუნით და ბიჭიც ხელებით საწოლს დაეყრდნო წონასწორობის შესაკავებლად.
- მარიამ , ძალიან მთვრალი ხარ ... - უთხრა ჩახშული ხმით და თვალები მისი ტუჩებისკენ ჩააცოცა , ასე მიმზიდველად , რომ უმზერდნენ.
- არც ისეთი შენ რომ გგონია ... - ამოიხრიალა მის ტუჩებთან ძალიან ახლოს და ხელები მის კისერს მოჰხვია. - რატომ გარბიხარ ... - ღიმილით ჰკითხა და ენა ძალიან ნელა გადაისვა ქვედა ტუჩზე.
- აღარ ქნა ! - ამოიოხრა და წამოდგომა სცადა .
- და რომ ვქნა რას იზავ ? - ჰკითხა გამომწვევად და მისკენ აიწია . - მიპასუხეთ ბატონო მასწავლებელო ... - წარბებაწეული დააჩერდა გათამამებულ გოგონას და ქვედატუჩჩატეხილი დაიწია მისკენ.
- ასე ძალიან გაინტერესებს მოსწავლევ ? - ჰკითხა და თითები თმაში ძალიან ფრთხილად შეუცურა.
- ვერც კი წარმოიდგენ ისე ! - ამოიხრიალა და ღრმად ამოისუნთქე. - ჯანდაბა მათე , ძალიან მინდა ... - ამოთქვა ცეცხლმოკიდებულმა და თმაში ახლართული თითებით თავისკენ მაქსიმალურად მიიზიდა.
- ერთი პროფლემაა პატარავ ... - ამოისისინა ირონიულად და თავი ბალიშზე დააგდებინა მთელი სხეულით ახურებულს. - შენ მე აღარ მოგწონვარ ...
- მაკოცე ბაღათურია თორემ მთელ ცხოვრებას ჯოჯოხეთად გიქცევ ! - დაემუქრა და თვალები მტანჯველი სიამოვნებიგან დახუჭა.
- მხოლოდ იმიტომ , რომ ეს არ გააკეთო ... - დაიჩურჩულა და საწოლზე ჩამომჯდარი დააცხრა სასურველ ბაგეეებს.

სანამ მარიამმა გაიაზრა რას აკეთებდა მანამდე მათემ თითების დასაქმებაც მოახერხა და მაისურის ქვეშაც სულ ადვილად შეძვრა.
როგორც კი მისი ენა იგრძნო სიამოვნებისგან თითები თეძოებზე მოუჭირა , მარიამმა ოხვრით დააშორა ზურგი საწოლს და მთელი სხეულით ბაღათურიას აეკრა.
- ძალიან სწრაფი ხარ პირველი კოცნის კვალობაზე ... - ამოიოხრა ხრინწიანი ხმით და ტუჩები კისრისკენ ჩააცურა.
- ვცდილობ მასწავლებელო ...
- დაიძინე ! - შუბლზე გახურებული ტუჩები მიაკრა და ფეხზე უნდა წამომდგარიყო ისევ მთვრალი ღიმილით , რომ დაიჭირა გიორგაძემ.
- ანუ მიდიხარ !
- რომ არ წავიდე შეიძლება შემომეჭამო !
- იქნებ მინდა , რომ შემჭამო ...
- იქნებ პატარა ხარ ? - ირონიული ღიმილით გაუსვა ისევ მის ასაკს ხაზი.
- მაგით ვეღარ გამაბრაზებთ მასწავლებელო , უკვე ვიცი , რომ ეს პატარა ბავშვი ძალიან აღგაგზნებთ , თანაც იმდენად რომ თქვენი შარვალიც კი დეფორმირებულია , რაც ძალიან მომწონს ასე შორიდანაც კი ... - გაუღიმა და ბალიშზე თავი მშვიდად მოათავსა.
- ამის გამო ხვალ მოგთხოვ !
- თავისთავად მასწავლებელო , რამდენჯერაც გინდათ იმდენჯერ მომთხოვეთ !
- მარიამ ნუ მაგიჟებ !
- ახლა თუ არ გახვალ მამაჩემს და დედაჩემს ჩემი კვნესა და შენი ოხვრა გააღვიძებთ!
- ასეთ სიგარყვნილეს სად მალავდი ?
- ჯერ სად ხარ !
- ხვალ გაწითლებული ნუ დამენახები !
- არც იოცნებო , თუ გინდა სააბაზანაში შემომიერთდი ... - ფეხზე ფხიზელი ნაბიჯებით წამოდგა და ეშმაკური ღიმილით წავიდა მის წინ , მათემ სიცილით აუარა გვერდი და კარში გავიდა .
- მაინც პატარა ბავშვი ხარ ! - მიაძახა და გაგიჟებული მარიამიც წამში აედევნა უკან , ის ის იყო კარზე უნდა აეკრა მართამ , რომ დააკაკუნა და მათეს შესვლაზე ნებართვა სთხოვა.
მოცინარ მათეს ხელი დაავლო და იქვე სააბაზანოში შეათრია , დაკეტილ კარზე ააკრა და თვითონაც ზედ აეკრა.
მართა ოთახში შევიდა და სააბაზანოს კართან ჩამოდგა.
მარიამმა ცალი ხელით ონკანი მოუშვა და თვალევანთებულ მათეს კმაყოფილი ღიმილით აეკრა უფრო სხეულზე.
- მათე შვილო , აქ ხარ ?

^^^
ვიცი , ვიცი პატარააა მაგრამ აქ უნდა გავჩერებულიყავი , შემდეგზე დიდს დავდებ :დ
მიხარიხაართ და ველი თქვენს აზრეებს !თქვენი არ ვიცი და მეც მომინდებოდა ჩემი ამ საქციელის გამო :დ ბავშვებო ახლა რომ ძალიან დიდი თავი ამეტვირთა მალე დაგვიანებები მომიწევდა , ვცდილობ დრო გავწელო სანამ დავასრულებ და მერე გპირდებით ასეთ თავს არ გაკადრებთ :დ ვფიქრობ პატარა მაგრამ ძალიან კომპაქტურია !
გელით !!!