მოკლედ ყველაფერი იქიდან დაიწყო რომ გუშინ ჩემი კლასელის დაბადებისდღე იყო,ზომაზე მეტი დავლიე რის გამოც საერთოდ მოვწყდი, არ მახსოვს გუშინ რა ხდებოდა და გასარკვევად ტელეფონს მივადექი იქნებ რამე იყოს თქო და არც შევმცდარვარ უამრავი ვიდეო და ფოტო. თავიდან ყველაფერი კარგად მიდიოდა სანამ ისეთ ფოტოს წავაწყდებოდი რომლის ნახვამაც აშკარად არ გამახარა , ფოტოს სხვა გვიღებდა მე კიდე უცნობ ბიჭზე ვიყავი ჩახუტებული what?
-ეს ვინ არის?
-ვიცნობ?
-ღმერთო დაძაბე გონება აბა ვინ შეიძლება იყოს ეს ბიჭი?
-რა უნდა ?
- ჩამოსულია?
-არა რა არ უნდა დამელია
დახლოებით ეს ტექსტები ისმოდა ჩემი სახლიდან შუადღემდე, საბოლოდ გადავწყვიტე საღამოს გამერკვია ყველაფერი.
**
მოდი ეხლა გაგაგებინებთ მე ვინ ვარ?
მე ვარ თათა, 16 წლის. ვერ ვიტყვი რო გამხდარი ვარ ზოგი ალბათ პუტკუნას დამიძახებდა, შავი თმებით, სიმაღლეში ვარ საკმაოდ მაღალი როგორც ჩანს ჩემი თავის აღწერა არ გამომდის უბრალოდ არც მახინჯი ვარ და არც ძალიან ლამაზი საშუალოს ვინარჩუნებ. ვცხოვროვ სოფელში პაპასთან და დასთან ერთად დედა საზღვარგარეთააააა ხოლო მამამ ორი წლის გარდაიცვალა ეს ჩემი ცხოვრების დიდ ლაქად დარჩება ყოველთვის რომელსაც ვერასდროს დავივიწყებ. საერთოდ ამ თემაზე საუბარს ვერიდები.
*
საღამომდე დრო საშინლად გავიდა სულ ფიქრში გავატარე და აი ახლა სკვერზე ვარ ჩემ ორ დაქალთან ერთად მაგრამ არავინ ჩანს. ეს ერთიმხრივ კარგია დრო მაქვს გამოვკითო მეგობრებს რაღაცები რაც ახსოვთ.
-ნანა გუშინდელიდან გახსოვს რამე?
-საერთოდ არაფერი ტელეფონში მაქვს ვიდეოები სტრიპტიზს როგორ ვცეკვავდი.
-ვაიმეეეეე, შენ მარი ?
-მე ფოტოები მაქვს მარტო ნარწყევში როგორ ვეგდე.
-ჯანდაბა
-და გახსოვთ ჩვენთან ერთად ვინები იყვნენ?
-კი როგორ არა ჩემ მეზობლად 4 ბიჭი ჩამოვიდა და ისინი დავპატიჟე ვიცნობ კარგად და სხვათაშორის ერთი ძალიან მოგეწონა შენ ეხლა გადნოვლენ.
-აუ მარი კარგი რააა
-რა მოხდა? ორივემ ერთხმად წამოიყვირეს
მე ყველაფერი მოვუყევი აღმოჩნდა რო ნანა მიიღებდა მაგ ფოტოს. დამამშვიდეს რომ ზედმეტი არაფერი გამიკეთებია,რამაც საერთოდ არ დამაწყნარა.
ხუთი წუთი კიდევ ვიჯექით და როცა უკვე წამოსვლა დავაპირეთ ჩვენ წინ 4 აგვესვეტა
(ნიკა გილაური 18 წლის ,დემეტრე ამილახვარი 18 წლის, გიგა ავალიანი 19 წლის,და ყველაზე უმცროსი ბაჩო დოლიძე 17 წლის)
-გამარჯობა გოგოები როგორ ხართ?დემეტრემ ითავა საუბრის წამოწყებ მას აყვნენ ნიკა და ბაჩო ხოლო გეგა ჩემზე დაკვირვებით იყო დაკავებული მე ამ მზერით დამფრთხალი ხმა არ ამომიღია უბრალოდ ვუსმენდი და ვცდილობდი გეგასთვის არ შემეხედა რადგან ზუსტად ის არის ვისაც ვეხუტებოდი,
'ბიჭებთან ნომრები გავცვალეთ ასევე მოკლე ბიოგრაფიები მოვყევით.
გეგა ისევ ისე იყო ამიტომ გადავწყვიტე ყურადღება არ მიმექცია და ბავშვების მხიარულებას შევუერთდი, დროს ძალიან კარგად ვატარებდით სანამ ერთი ბიჭი არ შემოვიდა რომელიც რასაც ქვია სატანა და მე მეზიზღება უზომოდ თავის ამალასთან ერთად.
მე დამინახა და ამას როგორ გამაზავდა ტელეფონზე დამიწყო რაღაცების მოწერა ამასობაში ერთი კითხვა გამიჩნდა
ჩემი ნომერი საიდან აქვს?
-ჰეი ლამაზო ხო არ გადმოჯდებოდი ჩვენთან? -საზიზღარი
-თავი დამანებე თუ გინდა რომ დიდხანს შეგრჩეს ეგ გასიებული თავი. მგონი გავაბარაზე მაგრამ სულ არ მაინტერესებს
-შენაირი ბოზების არავის ეშინია. ეს როგორც კი წავიკითხე ეგრევე ფეხზე წამოვარდი იმ საზიზღარს მივარდი ერთი გემრიელი ვუთავაზე ამას ხო არ დავჯერდებოდი შევეცადე მეზობლის იმედზე დამეტოვებინა.
უფს ის ვერ გავთავალე რო ძმაკაცები ახლდა სანამ ეს ჩაკეცილი იყო ისინი მომვარდნენ და დამიჭირეს,
-ეს როგორ გამიბედე
ფეხზე წამოიჭრა და ხელი აწია დასარტყმელად როცა ვიფიქრე რომ ვეღარაფერი გადამარჩენდა გიგამ ხელი გადაუღუნა ბექას დანარჩენებს ბიჭებმა მიხედეს საბოლოდ შეშინებულებო გაიქცნენ.

მე იმის და მიუხედავად რომ ძალაინ ძლიერი ვარ სულიერად მაინც ამეტირა , გეგა ჩაიმუხლა ჩემთან და რაც შეიძლება სინაზით ჩამეხუტა.
ამ დროს დამეფიცება პეპელა,ჭიაყელა,გველი, ყველაფერი მოძრაობდა ჩემ შიგნით.
სრულიად პარალიზებული გავხდი ხელიც კი ვერ გავამოძრავე.

-არ ვიცი ესეთი რა გითხრეს ამ ბიჭებმა მაგრამ ამის მერე საფრთხეში აღარ ჩაიგდო თავი,
თუ ვინმემ შეგაწუხა მე მითხარი. კარგი?
-კარგი. უფრო ამოკნავილს გავდა ჩემი ხმა.

გოგები სახლში ბიჭებმა მიგვაცილეს,ჩემი სახლი ყველაზე ბოლოსა გეგამ ბიჭები გაუშვა და მარტო მიმაცილა.
სახლთან როცა მივედი შევჩერდი და მისკენ მივბრუნდი

-ღამემშვიდობის,მადლობა და დიდი ბოდიში ამ ყველაფრისთვის!
-არანაირი ბოდიში შენ არაფერში ხარ დამნაშავე. ღამემშვიდობის!
'შუბლზე მაკოცა მეც დებილი სახით სახლში შევედი●

ეს მეორე მოთხრობა რომელიც სულ ახლახანს დავიწყე. იმედია მოგეწოონებთ რაც შეხება წინა მოთხრობას აუცილებლად გაგრძელდება და ძალიან მალე დავდებ. ეხლა კი მინდა ეს მოთხრობა შემიფასოთ, შეცდომებისთვის და ტექსტის სიმცირისთვის მაპატიეთ. უბრალოდ აქამდე არ მეცლა გამცდები და მიდი ჯანი ამიერიდან კი გაგანებივრებთ ჩემი ნაწერეით!!!