-შეგიძლია ადგე სამსახურში იგვიანებ.
ქვემოდან ამომძახა დედაჩემმა რომლისიც ვერასდროს გამეგო. ზოგჯერ ვფიქრობდი ღმერთო, როგორ ახერხებს ეს ქალი ყოველ დილით 7-ზე გაღვიძებას, ჩემს ადგომამდე სახლის დალაგებას, მამაჩემის სამსახურში გაშვებას და საუზმის დახვედრებასმეთქი.
-ხო ლილი ეხლავე ავდგები. -ბალიშიდან თავი წამოვწიე და ის უსიამოვნო დიალოგი წარმოვიდგინე რომელიც ეხლა ლილისთან უნდა მქონოდა, სახლიდან გადასვლასთან დაკავშირებით.
სააბაზანოში შევედი და ტექსტს ჩემთვის ვალაგებდი როგორ უნდა მეთქვა დედისთვის რომ მისი ერთადერთი ქალიშვილი საცხოვრებლად გადადიოდა და თან უკვე სახლიც აერჩია, მის ყიდვამდე საბუთებზე ხელის მოწერაღა იყო დარჩენილი. რათქმაუნდა მამა დიმიტრიმ ყველაფერი იცოდა. ( ესე იმიტომ ვეძახი რომ ჩემი მამინაცვალია. მაგრამ ლილისა და მისი თბილი ხასიათების გამო მამაზე ნაკლებად არ მიყვარს. მამა 16 წლის ასაკში დავკარგე და ძალიან განვიცადე სულ მარტო დავრჩი. ანდერძით დამევალა რომ მისი კომპანია ჩემი მეთვალყურეობის ქვეშ ყოფილიყო თუნდაც 5 წლის ვყოფილიყავი. ამაზე მერე გავაგრძელოთ...) დიმიტრიმ ისიც შემომთავაზა რომ სახლი თვითონ ეყიდა ჩემთვის. მაგრამ უარი ვითხარი რადგან ის ჩემზე მდიდარი არ არის. (მისი კომპანიის ნაწილი უფროსწორი იქნება ვთქვა ნახევარი ჩემმა კომპანიამ იყიდა)
ქვემოთ ჩავედი და მაგიდას მივუჯექი. ჩემწვადი კვერცხი და გახუხული პური დამხვდა ყავასთან ერთად. დღეს წასვლას არ ვჩქარობდი რადგან მინდოდა რომ ლილისთან ნორმალურად მესაუბრა.
-ლილიკო. - გავუღიმე საყვარლად როგორც მჩვევია ხოლმე
-გისმენ დე.
-მოკლედ ბევრი ვიფიქრე და გადავწყვიტე რომ სახლიდან გადავიდე - როგორც იქნა სიტყვებს თავი მოვუყარე და ვთქვი.
ჩემდა გასაოცრად გამაოგნებელო პასუხი მივიღე.
-კარგი.- უდარდელად მითხრა მან- რადგან შენ ეგრე გადაწყვიტე მიდი, უკვე 20ის ხარ და სადაც გინდა იქ წახვალ არაა?- მის ხმაში გაბრაზება შევამჩნიე.
-კარგი რა დედა - თვილად ვუთხარი და უკნიდან ჩავეხუტე რადგან თვითონ აუთოებდა დიმიტრის პერანგს.
-სამსახურში გაგვიამდება რომ მოხვალ მერე ვისაუბროდ, სალი. -მოკლედ მომიჭრა ლილიმ.
მეც არ დავაყოვნე და სახლოდან გიჟივით კარის ჯახუნით გავვარდი. მანქანაში ჩავჯექი და მძღოლს ვუთხარი რომ დიმიტრისთან მივეყვანე.
დიმიტრი შეხვედრაზე იყო თითქმის ერთი საათი ველოდებოდი.როგორცკი შეხვედრა დასრულდა ყველაფერი ვუამბე და სამსახურჩი წავედი.

ვერვიტან ამ კომპანიას და ამ გიჟ მოდელებს ყოველთვის ერთმანეთს რომ თვალებით ჭამენ და აღარ იციან ვინ როგორ დაამახინჯონ რომ ყველაზე ლამაზი თვითონ გამოჩნდნენ.
კაბინეტში ნორმალურად შესულიც არ ვიყავი რომ კარზე მომიკაკუნა ნატალიმ ( ის ჩემი ხელები თვალები ყურებდი და საერთოდ ყველაფერია)
-სალი შეიძლება? - შემოდითქო ვითხარი მაგრამ საერთოდ არ მინდოდა მისი აქ დანახვა. საბუთები დამიტოვა და გავიდა.
-სალომე. (ვერვიტან როცა ესე მეძახიან)
-გისმენ.
-ლილიმ რაგითხრა დილით? ისაუბრეთ?
-კი და საკმაოდ ისიამოვნოდ. (მოკლედ მოვუჭერი. მიხვდა რომ უნდა დავეტოვებინე)
მუშაობაში ისე გავერთე ვეღარც ვიგრძენი როდის მოვიდა 7 საათი. ყველაფერი ავალაგე და მძღოლს ვთხოვე სადმე წყნარ მყუდრო რესტორანში წავეყვანე. აი ეს კი ნამდვილად მოულოდნელი იყო რას იმ რესტორანში შესვლის შემდეგ დაიწყო...

ჩემი პირველი ისტორიაა. იმედია მოგეწონებათ