ადამიანი ქცეული მხეცად..

დრო არ დაინდობს არაფერს, აღარც სიყვარულს აღარ დაინდობს....!

ადამიანი ისეთი ვერ იქნება როგორიც შენ გინდა

ადამიანი ისეთი ვერ იქნება როგორიც შენ გინდა რომ იყოს... ყველა ადამიანს აქვს საკუთარი ცხოვრება რაც სურს იმას აკეთებს, სხვის ლაპარაკს სხვა რას იტყვის შენზე არ მოუსმინოთ არასდროს მთავარია შენ მოგწონდეს ის რასაც აკეთებ ჩემთვის ჩემი მოსაზრება უფრო

ადამიანი

დამიანის სულს ვერ სწვდება ღირებულება, ადამიანში იბატონებს მუდამ წყვდიადი , თუ კი თან გვყვება სიყვარული სინათლის გრძნობა, გაიბატონებს ჩვენს სულშიც კი რაღაც დიადი.

X ადამიანი

ადამიანი

ჩაუღრმავდი საკუთარ თავს და შეარხიე შენი სულის ღრმა შრეები. ნუ შეგეშინდება, რადგან მანდ არ ხარ მარტო და, ცხადია, არც არასდროს ყოფილხარ. იქ, შენი სულის სიღრმეში, გელოდება ადამიანი, რომელიც შენი რეალური სახეა ყოველგვარი შელამაზების გარეშე.

ომი და ადამიანი

რამდენი სევდა რამდენი ცრემლიც.რამდენჯერ დაღვრილა წითელი სისხლიც.რამდენჯერ ყოფილა ომი და სისხლი?.რამდენჯერ იყო ცრემლც და სევდაც.ეს ომია ომში არავინ იგებს!.იღუპებიან ორივე მხრიდან და ადამიანი ისევ და ისევ იწვის.

ადამიანი

ცხოვრება ერთი წუთია წამია სიყვარულს უნდა მივეცეთ ამაოდ იქნება ჟამი ყოვლისა სუფევა სულის ცხონებას მივცეთ

არსება ადამიანი

მაბნევს საკუთარი მე... მაბნევს უაზროდ და უმისამართოთ... ვმოძრაობ,ვჭამ, ვსვავ-წყალს, ვერთობი,ვკავდები შიგადაშიგ მედიტაციით რომელსაც არადა არ აქვს შედეგი.მაქვს ყველაფერი მაგრამ ვერაფრით ვკმაყოფილდები. მატერიალიზმში ვეძებ ბედნიერებას.მაქვს ყველაფერი

შიში და ადამიანი

შიში ნელი და არეული ნაბიჯებით გაუყვა გზას. ფიქრობდა, რომ დაჰკარგავდა ადამიანს, რომელიც გულით შეიყვარა და ყველაფერს წარმოადგენდა უკვე მისთვის. უეცრად, მის წინ მიწა გაიხსნა და ეშმაკი ამოვიდა. მას ბოროტებაც მოჰყვებოდა...

ბრუნდება უკან მიზანმიმართულად გაქცეული ადამიანი?

ყოველთვის ისე რატომ ხდება,რომ რაღაცას ან ვიღაცას ვკარგავთ? ის კი ჩვენთვის ძალზედ მნიშვნელოვანია ცხოვრების მთავარი ფიგურა რომლის იმედადღა ვართ დარჩენილნი...