შენ მე ცხოვრება დამინგრიე!ახლა შენ იმას გაგრძნობინებ რასაც მე მთელი ორი წელი ვგრძნობდი თუმცა მანამდე შენ გაგისტუმრებ ამ ქვეყნიდან!

სასწაულად შემეშინდა,მეგონა რაიმეს დამიშავებდა მისნაერი გიჟისგან არარის გასაკვირი ადამიანის მოკვლა ან დაზიანება ის ადამიანია ვისგამოც2წელი შიშის ქვეშ ვიყავი მკითხველო!ის ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის რომ მომკლას!
-ევა კარგად ხარ?
კარს იქით მომესმა დამიანს განერვიულებული ხმა.
ამ სიტუაციაშიც კი მამშვიდებს მისი სასიამოვნო ხმა.
-კარგად ვარ ახლავე გამოვალ.
-ჩემს შესახებ არავის არაფერი არუთხრა თორემ პირობას გაძლევ რომ ცხოვრებას გაგინადგურებ და იმ შენს დამიანესაც მოგიკლავ.


არა!დამიანეს შესახებ საიდან გაიგო,ღმერთო ჩემო ვერდავუშვებ დამიანეს რომ რამე მოუვიდეს!
-გეფიცები დამიანეს რამეს დაუშავებ და საკუთარ თავზე პასუხს არ ვაგებ!
-რას იზავ?მეც მომკლავ?თუ პოლიციას გამოიძახებ?შენც მოგკლავ და იმ შენ დამიანესაც ჩემი ცხოვრება დანგრეული და განადგურებულია ასერომ სხვას ვერაფერს ვერ მიზავ!

საპირფარეშოს კარები გავაღე და დამიანე დავინახე კედელს მიყრდნობოდა და ფიქრიანი გამომეტყველებით მიყურებდა...
როდესაც ჩემი შეშინებული სახე დაინახა,შეშიშინება სახეზე მასაც დაეტყო
-კარგად ხარ?
-მე...უნდა წავიდე გთხოვ მაპატიე ახლა ამას ვერ აგიხსნი
-რაა?სად მიდიხარ?ევა!ევა დამელოდე!
დამიანეს ლაპარაკს ყურიც არ ვუგდე ისე დავტოვე რესტორანი.
-ევა!ევა!რამოხა?კარგად ხარ?დამიანემ იმ ნაბი*ვარმა რამე ხომარ დაგიშავა?
-ნიკა ის დაბრუნდა!
ტირილი ამიტყდა ნიკასთან მივვარდი და ძლიერად ჩავეხუტე.
-ვინ ევა?ვინ დაბრუნდა?რაზე ლაპარაკობ?
-ნიკა მან მე მიპოვნა,ისევ მიპოვნა ამჯერად მართლა მომკლავს
-რაა?ევა დამშვიდდი ნუ ნერვიულობ ჯანდაბა!ჯანდაბა!მეთვითონ მოვკლავ მაგ ნაბი*ვარს მოვკლავ!
-ნიკა მაგას არიზავ!ჩემს გამო მაგას ვერ გააკეთებ მაგის უფლებას ვერ მოგცემ.ეს ჩემი პრობლემაა ის მე დამსდევს და მინდა მეთვითონ მოვაგვარო.
-ევა მასე არშეიძლება თუ მისი მოკვლის უფლებას არ მომცემ მაშინ პოლიციას გავაგებინოთ ეს არარის სახუმარო ამბავი!არჩევანი გააკეთე ან მეთვიონ მოვკლავ ან პოლიციას გააგებინებ!
-ის მე მაშანტაჟებს მითხრა ჩემს შესახებ არც პოლიციას და არც არავის არუთხრა თორემ დამიანეს და შენთვის საყვარელ ადამიანებს მოვკლავო.
იცის ჩემთვის როოგორი ძვირფასია დამიანე,და შენც!ვერდავუშვებ გესმის ვერდავუშვებ არმინდა ჩემს გამო ვინმე მოკვდეს მირჩევნია მეთვითონ მოვკვდე ვიდრე ვუყურო თუ როგორ კვდებიან ჩემი საყვარელი ადამიანები იგივეს ვეღარ გადავიტან ნიკა!

ნიკას ხელები გავუშვი და თვალებში ჩავხედე,ისევ ჩამეხუტა.
-წავიდეთ?
-მე წავალ შენ იყავი,გაერთე
-რა სისულელეს მეუბნები?გინდა მარტო გაგიშვა?და მე გავერთო?ეგ არასდროს მოხდება.წავალ შენს ქურთუკს ავიღებ და მოვალ.
-კარგი..მადლობა

_______
ნიკა
_______
ძალიან გაბრაზებული ვარ.მინდა მოვკლა ის ნაბი*ვარი მაგრამ არშემიძლია!ევას პირობა მივეცი რომ არაფერს ვიზავდი,არც ასე ყოფნა შემიძლია.
დიმიტრი!გეფიცები ციხეში ამოგალპობ!

ევას ქურთუკს ხელი დავავლე და ის-ის იყო რესტორანი უნდა დამეტოვებინა როცა დამიანე მოვიდა
-ნიკა რახდება?ევა ხომ კარგადაა?
-მე არაფრის თქმა არშემიძლია ის თუ არ გეტყვის მეც ვერ გეტყვი.
ხელი მხარზე დავადე
-მადლობა ევას გამო რომ ღელავ გთხოვ შენც გაუბრთხილი ახლა ძალიან რთულ სიტუაციაშია
-ხომ რათქმაუნდა
ხელი ჩამომართვა და რესტორანი დავტოვე

_____
ევა
_____

ფეხზე ძლივს ვიდექი ისეთი დაღლილი ვიყავი დაღლილი და განადგურებული.ნეტავ არ წამოვსულიყავი რუსეთში...არც დამიანეს გავიცნობდი და არც მას შევუქმნიდი პრობლემებს!მაგრამ დიმიტრი ისევ მიპოვნიდა.
-წავედით?
ვერც კი გავიგე ნიკა როდის მოვიდა ისიც არანაკლებ განადგურებული ჩანდა
-წავედით
______
ნიკა ჩემთან რჩებოდა მაგრამ ძლივს გადავარწმუნე ვუთხარი რომ კარგად ვიქნებოდი..
შხაპი მივიღე და დავწექი
მობილური შევამოწმე.
დამიანესგან15გამოტოვებული ზარი,ირაკლისგან3,'თიკასგან'6
ჯანდაბა როგორც ჩანს ნიკამ თიკას ყველაფერი მოუყვა...
მობილური გავთიშე და შევეცადე დამეძინა..თუმცა გამთენიის4საათზე ჩამეძინა.


მესამე დღეა სამსახურში არწავსულვარ,მესამე დღეა რაც მობილური გათიშული მაქვს,კარს კი ნიკას გარდა არავის ვუღებ,როცა სარკეში ვიხედები საკუთარ თავს ვეღარ ვცნობ.აფუებული,გაბურძგნული თმები,ჩაშავებული თვალები განადგურებული ვჩანდი...ნიკა ჩემზე ძალიან ნეევიულობს სამსახურში წასლას მე ვაძალებ ჩემთან უნდა ყოფნა მაგრამ მე ამის სასტიკად წინააღმდეგი ვარ არმადარდებს თუ სამსახურს დავკარგავ,არმადარდებს ხალხი რასიტყვის ჩემზე ახლა მხოლოდ დამიანეზე ვფიქრობ ნეტავ როგორაა?როგორც ნიკა მეუბნება ისიც არჩანს კარგად ყოველ წამს თურმე ჩემზე ეკითხება...სასტუმროშიც ბევრჯერ იყო მოსული მაგრამ კარს არ ვუღებდი არმინდოდა ასეთი განადგურებული დავენახე.
ყოველ ღამე კოშმარები მტანჯავს ლინდა მესიზმრება..
საკუთარი ქცევისგან შეწუხებულმა გადავწყვიტე ცხოვრება გამეგრძელებინა და საკუთარი თავისთვის მომეარა.
ასეც მოვიქეცი,მთელი დღე საკუთარი თავის მოვლაში გავატარე.მობილური ჩავრთე და ვნახე დამიანესგან მოსული უამრავი ზარი და შეტყობინება.
----
დილით მობილურის გაბმული ზარი მაღვიძებს ვიშმუშნები და მობილურს ვპასუხობ.
-გისმენთ
-როგორხარ ევა?
-კარგად თიკა შენ?
-მეც კარგად,ის ნაძირალა კიდევ ხომარ გამოჩენილა?
-არა,არ გამოჩენილა
-უბრალოდ მაინტერესებდა თუ როგორ იყავი...მომენატრე
-მეც მომენატრე,ახლა სამსახუღში წასვლას ვაპირებ მოგვიანებით გადმოგირეკავ
-ნახვამდის...
თიკასთან საუბარი დავასრულე,საწოლიდან ავდექი,შხაპი მივიღე,წითელი წელზე მომდგარი კაბა ჩავიცვი,წითელივე მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი და ტყავის ქურთუკი.
სასტუმროდან გავედი და ისევ ჩემი მობილურის ხმა გაისმა დამიანე იყო...არ ვუპასუხე მინდა მისგან მაქსიმალურად შორს დავიჭირო თავი.
-
საავადმყოფოში შევედი და ხალხის მწვავე ინტრესიანი მზერა დავაიგნორე.ყავა ვიყიდე და ჩემს კაბინეტს მივაშურე.
იქ შესულს კი პირი ღია დამჩა.
დამიანე ჩაფიქრიანებული შეჰყურებდა საწერ მაგიდაზე მოთავსებულ ჩემს,ნიკას და თიკას ფოტოს.
მან ვერც კი შემამჩნია.
კაბინეტიდან გასვლას ვაპირებდი მაგრამ უცაბედად დამიანეს ხმა მომესმა
-გაჩერდი!
ძალაუნებურად გავიღიმე და შევტრიალდი.
-გამარჯობა ბატონო დამიანე,ბოდიშს გიხდით იმისთვის,რომ სამსახურში სამი დღე არ გამოვცხადებულვარ!
სავარძლიდან წამოდგა მომიახლოვდა და ძლიერად ჩამეხუტა.
-ევა ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მანერვიულე!მეგონა რაიმე მოგივიდა.
დამიანეს საქციელმა ძალიან გამაკვირვა არმოველოდი როგორ მინდოდა მისთვის გული გადამეშალა ყველაფერი მეამბო მაგრამ არშემეძლო...
დამიანეს მოვშორდი ის კი გაკვირვებული მიყურებდა
-ბატონო დამიანე მე კარგად ვარ ბოდიში რომ განერვიულეთ...
-ევა რაღაცას მიმალავ რახდება?
-ყველაფერი კარგადაა!
კაბინეტი დავტოვე და საპირფარშოში შევედი აღარ შემეძლო დამიანესთვის თვალებში მეყურებინა და თან მომეტყუებინა...
დამიანე აღარ დამინახავს მეც ვცდილობდი თავი ამერიდებინა და ალბათ ისიც საგონებელში ჩავაგდე.
უკვე სააღამოს7საათი იყო დროა პაციენტი მივიღო.
---
-ექიმო...იცით მე სულ სიკვდილზე ვფიქრობ აღარმინდა სიცოცხლე,ცხოვრებაში ძალიან ბევრი პრობლემები მაქვს და ამ პრობლემებს მხოლოდ სიკვდილით თუ გადავჭრი...
-სიკვდილი გამოსავალი არარის,სიკვდილით ვერაფერს მოაგვარებ.თუ სიცოცხლის მიზეზი არ გაქვს მაშინ მოძებნე...სად ხედავ საკუთარ თავს მომავალში?
-არვიცი ალბათ კარგ მამად და კარგ ადამიანად მაგრამ ისიც არვიცი ოდესმე მამად ყოფნას მაინც თუ მოვასწრებ.
-ძალიან კარგი...ესეიგი შენ გინდა რომ კარგ ადამიანად იქცე და კარგი ადამიანი იყო.
გამოასწორე ის შეცდომები რაც დაუშვი და კარგ ადამიანად გადაიქეცი,ყველას ბოდიში მოუხადე ვისაც რაიმე აწყენინე და ყველაფერი გამოასწორე
ნუმოიქცევი ეგოისტივით ის ადამიანები ვინც შენ გიყვარს და გჭირდება მათ მხოლოდ მაშინ ნუ მოიკითხავ და ნუ შეეხმიანები როცა რაიმე დაგჭირდება...ეცადე ყველასთან კარგი ურთიერობა გქონდეს.ქვეყნად არარსებობს ისეთი პრობლემა რასაც მხოლოდ სიკვდილი გადაჭრის,სიკვდილი პრობლემებს არჭრის პირიქით ართულებს!
-ახლა ისეთი გრძნობა გამიჩნდა თითქოს სიცოცხლის მიზეზი ვიპოვნე...
----
პაციენტი გავუშვი და ჩემს საქმეს დავუბრუნდი...სამი დღის განმავლობაში ძალიან ბევრი საქმე დაგროვდა.მოულოდნელად კარზე დააკაკუნეს
-მობრძანდით!
-ქალბაონო ევა მე საქმეს მოვრჩი წასვლას ვაპირებ რაიმე ხომარგჭირდებათ?
-არა შეგიძლია წახვიდე მადლობა!
ასისტენტი გავუშვი და საქმეს დავუბრნდი
----
დამიანე
----
მთელი სამი დღეა საქმეზე ვეღარ ვკოცენტრილდები ევაზე ძალიან ვნერვიულობ ის რაღაცას მიმალავს,თავს მარიდებს ამას უყურადღებოდ არდავტოვებ ყველაფერს გავარკვევ.ევასთან კაბინეტში მივალ!

----
ევა
---
საქმეები დავასრულე და წასვლა დავაპირე კართან მივედი უცბად კარი გაიღო
-ხომ გითხარი დავბრუნდები და ყველაფერს გაზღვევინებ-თქო!
დიმიტრი შემოვარდა და ყელში მწვდა..ძლივს ვსუნთქავდი,ძალიან შემეშინდა
ხელი გამიშვა,კედელზე ძლიერად მიმანარცხა ქურთუკიდან იარაღი ამოიღო და შუბლზე მომაბჯინა
-გთხოვ არგინდა ამით შენ დაზარალდები და არა მე!
-სისულელეს ნუ ამბობ!შენ მე საცოლე მომიკალი მკვლელო!ამასობაში კაბინეტში შეშინებული და სახეგაბადრული დამიანე შემოვიდა
-ევაა!
დაიყვირა დამიანემ მე კი მის დამშვიდებას ვცდილობდი არმინდოდა ის დაშავებულიყო.
-კარგად ვარ,გთხოვ წადი
-არა!არა!დამიანე დარჩი.მინდა უყურო თუ როგორ ვკლავ შენთვის საყვარელ ადამიანს!მინდა ის გაგრძნობინო რაც ამ ქალბატონმა მე მაგრძნობინა რო ჩემი საცოლე მოკლა!
-არა!რატომ არმისმენ!მერამდენედ გეუბნები?ის მე არმომიკლავს ის შენს გამო მოკვდა მხოლოდ შენს გამო!შენ ცემდი,მასზე ძალადობდი,ღალატობდი ის ჩემთან დასახმარებლად მოვიდა მე ფსიქოლოგივარ!თითქმის გავკურნე მაგრამ შენ ყველაფერი თავიდან დაიწყე ისევ იძალადე და დააშინე უთხარი თუ ცოლად არ გამოგყვებოდა მის ოჯახს გაანადგურწბდი მაგიტომაც გადმოხტა9სართულიდან ეს მხოლოდ შენი ბრალია!
უცბად იარაღის დამაყრუებელი ხმა გაისმა,მუცლის არეში მწვავე ტკივილი ვიგრძენი,გავიგე დამიანე როგორ მიყვიროდა ცრემლად იღვრებოდა და ყვიროდა.სახეზე ხელი მოვკიდე და გავუღიმე
-მე...მე კარგად ვარ!
-ევა გთხოვ,გთხოვ თვალები არდახუჭო...ევააა!გევედრები

მოკლედ გაგრძელებას საერთოდ აღარ ვაპირებდი უბრალოდ თან დაქალმა დამაძალა და თან ჩემი ისტორია ვერმივატოვე 10თავი უკვე მზად მაქვს და ბოდიშს გიხდი რომ არვდებდი აღარმინდოდა გაგრძელება და თან მეგონა აღარავინ წაიკითხავდა არც ის ვიცი ამას თუ ვონმე წაიკითხავს მაგრამ....ძალიან ძალიან მაგარი გეგმები მაქვს ყოველ დღე ვწერ ახალ თავს და იმედია მოგეწონებად მადლობა ყველას