უცბად იარაღის დამაყრუებელი ხმა გაისმა,მუცლის არეში მწვავე ტკივილი ვიგრძენი,გავიგე დამიანე როგორ მიყვიროდა ცრემლად იღვრებოდა და ყვიროდა.სახეზე ხელი მოვკიდე და გავუღიმე
-მე...მე კარგად ვარ!
-ევა გთხოვ,გთხოვ თვალები არდახუჭო...ევააა!გევედრები

პირველადი დახმარება ცავუტარე,სისხლდენას ძლივს ვაჩერებდი,მობილური ავიღე და ყველა ექიმი გამოვიძახე.ნიკა გაგიჟებული მოვიდა,იგინებოდა.
ჯანდაბა ჩემი ბრალია მე ვერშევაჩერე ის ნაძირალა,შეჩერება არც კი მიცდია.
ევა აოპერაციოში შეიყვანეს,ოპერაცია არა და არ მთავრდებოდ.
საოპეარაციოდან დამხმარე გოგონები გამორბოდნენ და სისხლის დიდი რაოდენობის პაკეტები მიჰქონდათ.
კედელთან ჩავიმუხლე,ხელები თავზე მიიბჯინე და პატარა ბავშვივით ავქბითინდი ახლა უკეთესად მივხვდი თუ რას ვგრძნობ ევას მიმართ...მე ის მიყვარს!
ოპერაციამ დაახლოებით 6საათს გასტანა...ეს საათები საუკუნოდ იქცა.საოპერაციოდან ექიმი გამოვიდა,დაფეთებულივით წამოვხტი იატაკიდან და ექიმთან მივვარდი
-პაციენტის მდგომარეობა ჯერ კიდევ კრიტიკულია დაცემის დროს მან თავი ძლიერად დაარტყა,იმის გამო რომ ევას ჭრილობა ხერხემალთან ძალიან ახლოს ჰქონსა მოხვედრილი,მას სიარული გაუძნელდება,მაგრამ არნერვიულოთ ეს დროებოთია.თუმცა იმის გარანტიეს ვერ მოგცემთ რომ ახლო მომავალში გაიღვიძებს შეიძლება რამოდენიმე დღე,კვირა ან თვეც კი იყოს კომირებულ მდგომარეობაშ


4კვორაა რაც ევასთან ყოველდღიურად მივდივარ და ყვავილები მიმაქვს.
მის გარეშე ვეღარაფერს ვეღარ ვაკეთებ...
-ევა გთხოვ არმიმატოვო კიდევ ერთ დანაკლისსკიდევ ერთ სიცარიელეს ვერ გადავიტან...გახსოვს?შენ მე დამპირდი,რომ არმიმატოვებდი და სულ ჩემს გვერდით იქნებოდი გთხოვ პირობას ნუ დაარღვევ.ხელი ძლიერად ჩავკიდე და ვაკოცე.
-დამიანე შენ აქ ყოველდღიურად მოდიხარ ვფიქრობ შენთვისაც და ევასთვისაც კარგი იქნება თუ შენს სახლში გადავიყვანთ ყოველგვარ აპარატებთან ერთან,კარგი იქნება თუ შენს გვერდით იქნება.
-ალექსს სერიოზულად?მართლა შეიძლება ევას გადაყვანა?ყველაზე მტად ეგ მინდოდა მაგრამ არგეუბნებოდი არმინდოდა ისე მოგეღო როგორც უფროსის ბრძანება
-დამიანე კარგი რა!შენ ჩემი უფროსი ხარ და ამაათანავე ბავშვობის მეგობარი!ჩვენ ძმაკაცები ვართ მაგას როგორ მეუბნები?შეიძლია დღესვე წაიყვანო ოღონდ ერთი პირობოთ,ევას სანახავად მოვალ ხოპმე მომენატრება ჩემი მომავალი რძალი
-მადლობა ალექსს.ხო რათქმაუნდა მოდი ხოლმე მაგრამ რძალს ნუ დაუძახებ არვიცი რასგრძნობს ჩემს მიმართ.

ევას გაწერის საბუთებს ხელიოვაწერე,ნიკას და თიკას თანხმობა ვთხოვე და ევა ჩემს სახლში გადავიყვანე.ევას ოთახთან დაცვები დავაყენე.დიმიტრი ვერ ვიპოვნეთ მაგრამ მე და ნიკა ყველაფერს გავაკეთებთ იმისთვის რომ ეგ ნაძირალა ვიპოვოთ!
ახლა კი ისევ ევას სახლში გადაყვანის საეს დავუბრუნდი გადავწყვიტე ოთაი ისეთოვე ნაზუ და ჰარმონიული ყოფილიყო როგორიც ევაა

ყოველთვის ვცდილობდი რომ ევასთან უფრო მეი დრო გამეტარებინა.
ნიკა,თიკა სა ალექსი ხშირად გვსტუმრობდნენ,ახლა ამის დრო არაა მაგრამ ვფიქრობ ალექსსა და თიკას შპრის რაღაც ხდება.

მე და ალქსი ევას გამოკვლევებს ყოველდღიურად ანალიზებს ვუკეთებთ ხოლმე,და ეს ანალიზები დღიდიდღე გვაოცებს.
ერთ დღეს როცა მე ნიკა,თიკა და ალექსი ჩეულებისამებრ ყავას მივირთმევდით მათ უცაბედად სახლში წასვლა გადაწყვიტეს.მე ისინი გავაცილე,შემდეგ კი ევასთან შევედი თაიგულის დასადებად.
ევას საწოლზე ჩამოვჯექი,ხელი ძლიერად ჩავკიდე და მისი მდმარე სახის შხედვარეს თვალზე ცრემლიომადგა.ცოტახანში თითზე მსუბუქი შეხება ვიგრძენი,მეგონა რომ მომეჩვენა და ყურადღება არ მივაქციე მანამ სანამ იგივე არგანმეორდა.შევხედე და თვალები ნაზად გაახილა
ამის დანახვავ ძალიან გამაბედნიერა
-ევა...-სად ვარ?რამოხდა?
-ჩემს სახლში ხარ,შენ რამოდენიმე თვე კომაში იყავი.რთული ოპერაცია გადაიტანე ახლა ნურაფერზე ნუღარ იდარდებ ყველაფერი კარგად იქნება.

წამოდგომა დააპირა მაგრამ მალევე შეჩერდა და სახე გაუფითრდა
-რამოხდა?კარგად ხარ?
-ფეხებს რატომ ვერ ვგრძნობ?
წამოთქვა აკანკალებული ხმით და ცრემლები წამოუვიდა
მე მასთან მივიწიე,შუბლზე ვაკოცე და ცრემლები მოვწმიდე
-დამშიდდი ჩვენ ექიმები ვვარაუდობდით რომ ეს ასე მოხდებოდა,მაგრამ ეს სამუდამო არარის ყველაფერი დროებითია ჩვენ ყველაფერა ახლიდან დავიწყებთ ნელ-ნელა გაივლი კიდეც!
-ღმერო ჩემო
სასოწარკვეთილმა წარმოთქვა და ხელები სახეზე აიფარა ჩავეცუტე,მის დამშვიდებას ვცდილობდი.
-ევა შენ ძლიერი ადამიანი ხარ!შენ ამ ყველაფერა გადაიტან,მე და შენ ამ ყველაფერს ერთად გადავიტანთ.ცხოვრებაში ბევრი დაბრკოლება გადაგხდა ყველაფერი გადაიტანე და უკან მოიტოვე შენ ყველაფრის მიუხედავად ცხოვრებას განაგრძნობდი მინდა ისევ ისეთი ძლიერი,მოსიყვარულე და კეთილი გოგონა იყო!ჩვენ ერთად ყველაფერს შვძლებთ.
ევამ თვალი ამარიდა შეშფოთებული სახით გადაბრუნდა ჩსა და თავის ფოტოს შეჰყურებდა
შემდეგ კი ჩუმი სიტყვები წარმოთქვა
-ნეტავ ისევ ეს დრო იყოს!
მე ოთახიდან გავედი მობილური ავიღე ნიკას,თიკას და ალექსს დავურეკე.ისინი მალევე მოვიდნენ
ნიკა და თიკა ევასთან შევიდნენ მე და ალექსი კი სასაუბროდ დავსხედით

-ევა,ევა შენ...
-თიკას ხმაზე ევა გადმობრუნდა ა თვალცრემლიანმა უთხრა
-თიკა ეს შენ ხარ?
ევა თიკას დანახვაზე აქვითინდა,ალბათ ეს ის იყო რაც ყველაზე მეტად სჭირდებოდა.თიკა მასან მივიდა და იქვე ჩაიმუხლა.მის დანახვაზე თიკამაც ტირილი დაიწყო.ნიკამ ორივეს დამშვიდება სცადა და უთხრა
-გოგოებო ნუ ტირიხართ ყველაფერი კარგად იქნბა ევა მალე გამოჯამრთელდება და ყველანი ბედნიერები ვიქნებით.თანაც თიკა შენც ხომ უნა უთხრა ევას ახალი ამბავი?
-რაამბავი?
დაინტერესდა ევა
-მოკეტე ნიკა!ახლა მაგის დრო არარის
თიკამ ცრემლწბი შეიშრო და ნიკას ხელი დაარტყა
-თიკა შეყვარებულია!
წარმოთქვა საკუთარი სქქციელით კმაყოფილმა ნიკამ
-ნიკა!ხომ გითხარი გაჩუმდი-თქო!
-რა გამაჩუმებს?ამ ისტორიული მომენტის მომსწრწ გავხდი მეგონა სამუდამოდ შინაბერა დარჩებოდი.
მოულოდნლად ოთახში ალექსი და დამიანე შევიდა
ალექსმა ევას ყვავილები გადასცა და გამოჯამრთელწბა უსურვა.თიკამ ნიკას თვალები დაუჭყიტა გაჩუმების მიზნად.
-ევა გაიცანი ეს ალექსია შენი ექიმი და ჩემი ძმაკაცი
-სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა
-ჩემთვისაც სასამოვნოა ევა!
ალექსმა თიკას სიყვარულით სავსე თვალებით შეხედა თიკა დაიმორცხვა და თავი დახარა ევა ყველაფერს მიხვდაა ეშმაკურად გაიღიმა.
-ნიკა უ შეიძლება ო წუთით აივანზე გავიდეთ
-დამიანე რა მოხდა ხო მშიდობაა?
-ყველაფერი კარგადაა არაფერი მომხდარა ნუ ღელავ!
დამიანე ევასთან მივიდა და შუბლზე აკოცა.ევა დიამორცხვა და დამიანეს ვალები დაიჭყიტა აზეც ყველამ სიცილი დაიწყო .
ნიკა დამიანეს გაჰყვა
დამიანემ ჯიბიდან სივარეტის კოლოფი ამოაძვრინა ნიკას გაუწოდა და თვითონაც მოუკიდა,და ღრმა'ნაპასი'დაარტყა
-რისი თქმა გინდოდა
-ნიკა მინდა ის ნაბი*ვაი რაც შეიძლება მალე დავიჭიროთ!ევას აქ გაჩერება ნამდვილად სარისკო და სახიფათოა,მას საქართველოში ისეთ ადგილას ვუყიდე სახლი სადაც ვერავინ ვერ მიაგნებს მან ჯერ ეს არიცის და ვიცი რომ გამიბრაზდება.
მინდა საქართველოში დაუყონებლივ გავგზავნო მაშინ როცა სრულიად გამოჯამრთელდება.მისი იქ ყოფნის პერიოდში შევეცდები დიმიტრი დავიჭირო,შემდეგ ლო მე ჩამოვალ.ამ ყველაფრის განსახორციელებლად შენი თანხმობა მჭირდება
ხომ იცი რომ როცა წვა ამ ყველაფერს გაიგებს გაგიჟდება განსაკუთრებით ბინასთან დაკავშირებით მეეჭვება რომ დაგთახმდეს
-ვიცი მაგრამ სხვა გზა არ ექნება
-კარგი მე შენ გენდობი და ვიხი იმისთვის რომ ევა კარგად და უსაფრთხოდ იყოს ყველაფერს გააკეთებ ამიტომ თანახმა ვარ!

სტუმრები წავიდნენ და სახლში მხოლოდ მე და ევა დავრჩით
-რაიმე ხომ არ გინდა?
-წყალი თუ შეიძლება
-ხომ რათქმაუნდა
გავუღიმე და წყალო მივუტანე
-დაგეხმარები
-მადლობა
-უკვე გვიანია არ გეძინება?
-თვეების განმავლობაში კომაში ვიყავი მეეჭვება ახლა ძილი შევძლო.
ოთახში მდგომი ტელევიზორი ჩავრთეთ და ფილმის ყურებას შევუდექით
-ხომ დაგპირდი არ მიგატოვებ-თქო!
-რა?რათქვი?
-მე ჩემი პირობა შევასრულე და არ დავარღვიე
რპდესაც სახეზე გაკვირვება შემატყო საუბარი ისევ მან განაგრძო
-ყველაფერი მესმოდა რასაც მესაუბრებოდი მე შენი მადლიერი ვარ ვიცი რპმ ყოველ დღე ჩემს გვერდოთ იყავი.ჩემსკენ მოიწია და ლოყაზე მაკოცა,მივიხუტე მან კი თავი მხარზე დამადო
-ნეტავ იცოდე როგორ მენატრებოდი...
-მეც ძალიან მენატრებოდი დამიანე...


---------
ვალააა!არვიცი როგორი გამოვიდა მაგრამ იმედია თქვენს იმედებს გაამართლებს
ახლა კი მინდა დიდი მადლობა გადავუხადო მათ ვინც ისტორიის გაგრელებას მთხოვდნენ და მამხნევებდნენ...
პ.ს ვიცი პატარა თავი გამოვიდა მაგრამ მაქსიმალურად შევეცდები მალე ავტვირთო ახლა სოფელშივარ მობილური ფაქტიურად იშვიათად იჭერს ამიტომ ყველაფერს გაკეთებ იმისთვის რომ მალე-მალე დავდო ისტორია
---------