მთელი გზა მიმიზე ფიქრი არ შორდებოდა ბიჭს, იქნებ მისი წამოყვანა არ იკმარეს და მაინც დაუშავეს რამე? მის წინ მჯდომი მცველი მემგონი თვალსაც არ ახამხამებდა ისე აკვირდებოდა, არა მისგან ვერაფერს გაიგებდა, გაქცევის შანსი? მინუსებშია, თითონ ერთია, მცველები 3. რომც გაიქცეს წამში დაიჭერენ, თან მისი გაქცევით შეიძლება ისევ მიმის დაუშავოს. რა შეიძლება მოიფიქროს? ვინმე ჭირდება, ვისაც ენდობა და ვინც გვერდით დაუდგება, ვინ ყავს ასეთი? ბიჭები გამორიცხულია, ლაშას სიცოცხლესაც ანდობს, ნინიც გვერდით დაუდგება, ძველი დაცვის უფროსიც. გონებაში ნაცნობობა გადაათვალიერა და იმათზე გაამახვილა ყურადღებას ვიზე დარეკვაც შეეძლო. ამ ფიქრში სახლსაც მიადგნენ. როგორ ძულდა ეს ადგილი.... ასევე ზრდილობიანად შეიყვანეს კაბინეტის კარებამდა და კარიც შეუღეს რომ შესულიყო.
-ყოჩაღ ბატონო ლევან, ზრდილობის განსაიერებები არიან შენი ახალი მცველები.
-ჯობდა მამა დაგეძახებინა.
-ეგ სტატუსი რამდენიმე წელია დაკარგე ლევან_წინ ჩამოუჯდა კაცს მაგიდასთან და ხელები გადააჯვარედინა -რადგან ასე მთხოვე მოსვლა გისმენ.
-რატომ არ გააკეთე რაც გითხარი?
-გავაკე...
-არ გაბედო, შენ გგონია სიტყვაზე გენდე და შენი თვალთვალი არ დამიწყია? ომ გაგაფრთხილე ჩემი ჩარევის გარეშე მოგეგვარებია? არაფერში ვარგიარ, ახლა ესეც მე უნდა გავაკეთო.
-რა... რა უნდა გააკეთო? რას აპირებ?_წამში შეეცვალა გიგის სახე -არ გაბედო რამე დაუშავო.
-ახლა არ მითხრა შემიყვარდაო თორემ უკვე აღარ ვიცი, შენ შვილო სულ ვერაფერი ისწავლე?
-მამა გთხოვ.
-აა, ანუ ახლა მამა გავხდი, აბა ეგ სტატუსი დაკარგეო?
-ყველა მშობელს უნდა მისი შვილი ბედნიერი იყოს, შენ რატომ არ გინდა?
-მერე და ვინ გითხრა რომ არ მინდა? უბრალოდ მე უფრო ვიცი ვინ იქნება შენთვის კარგი.
-არაფერი გამოგივა.
-დაგავიწყდა დედაშენი ჩემს სახლში რომ ცხოვრობს?
-არ გაბედავ_თვალები გაუფართოვდა გიგის შიშისგან. -დედა საერთოდ არაფერ შუაშია.
-მოკლედ ჩემო გიგი, ერთ კვირაში გადაცემაში ვართ მიწვეულები, სადაც დებატებამდე ოჯახებს ართმევენ ინტერვიუს, იქ ჩემ გვერდით იქნები და მხოლოდ იმას ილაპარაკებ რა არაჩვეულებრივი მამა გყავს და როგორ დაეხმარება ხალხს მთავრობაში მოსვლის შემდეგ.
-არ ვაპირებ_ ფეხზე წამოდგა ბიჭი.
-მინდა გითხრა, რომ სახლში უამრავი უბედური შემთხვევა ხდება, შეიძლება დედაშენს კიბეებთან ფეხი დაუცდეს, სამზარეულოში დუღარე გადაესხას, აბაზანაში ფეხი დაუცდეს, ვარიანტი უამრავია.
-ღმერთო რამდენად ნაძირალა ხარ_მუჭი მაგიდაზე დაარტყა გიგიმ.
-კაცობას შეეშვი და გონზე მოდი, 2 დღეში სახლში დაბრუნდები, მხოლოდ ვარჯიშზე ივლი და იმ გოგოს სახელს აღარ ახსენებ, თუ ჭკვიანად არ იქნები, ვარჯიშსაც მოგანატრებ იცოდე.

დაბინდული გონებით შევიდა თავის ოთახში და სიმწრიდან ამოიღრიალა, ყველა ბინძური სიტყვით შეამკო კაცი და მთელ ოთახში ერთი ნივთი არ დატოვა დაულეწავი. პირველად იგრძნო ბედნიერება და ისიც რა უცებ წაართვეს. 2 დღე, ანუ 2 დღე აქვს. სწრაფად ამოიღო ტელეფონი და შეტყობინება აკრიბა.
„ჩვენ ბინაში გელოდები, სასწრაფოა.“

მაშინვე მოიცვა მოსაცმელი და მანქანის გასაღებს სტაცა ხელი. ისე გიჟივით ატარებდა 10 წუთში უკვე ბინაში იყო და დასალევს ეძებდა. ჩხუბის შემდეგ ბიჭებს სახლის გასაღები წაართვა და თავისთვის ქონდა მხოლოდ, ამიტომ როცა კაკუნი გაიგონა მაშინვე მიხვდა ვინც იქნებოდა. გაფითრებული მიმი დახვდა კარში და იმდენად ძლიერად იგრძნო გულზე ლოდის დაწოლა, ვეღარც ამოისუნთქა.
-გიგი, ხო მშვ....._აღარ აცადა გოგოს სიტყვის თქმა ისე შეათრია სახლში, წამში გადააძრო ზედა და პირველად დაეტაკა მიმის ტუჩებს ასე უხეშად. მაშინვე მიხვდა მიმი სიტუაციას და წამში აყვა, ლამის ტუჩები მოაჭამა ბიჭმა, მაგრამ ერთი წამითაც არ უგრძვნია ტკივილი, თითონაც მოწონდა ასე უხეშობა და ტოლს არ უდებდა. არ დააყოვნა და წამში წვდა ხელით ბიჭის ა*ოს, ხელით დაუწყო მოფერება კოცნის პარალელურად და ბიჭის ამოოხვრამაც არ დააყოვნა.
-დღეს ხელებით გინდა? კი ბატონო_ხელი კრა მიმის, იატაკზე დააგდო და გამწარებულმა გაუგლიჯა საცვალი, თითები შეუცურა აკვნესებულ გოგოს და ზედ ტუჩებიც გადაატარა, მიმი სიამოვნებისგან რომელ ცაზე დაფრინავდა აღარ იცოდა, ენის შესრიალება რომ იგრძნომთელი სხეული დაეჭიმა და წამოყვირებამაც არ დააყოვნა, ეგონა გა*ავებით ორგანიზმი ამოისუნთქებდა, მაგრამ ახლა მუცელზე დააწვინა გიგიმ, მუხლები მოახრევინა და ისე შეუცურა უკნიდან ა*ო სა*ოში წამში წასკდა კვნესა. ცალი ხელით მკერდს მიწვდა და თავებზე დაუწყო ფერება, ცალი ზურგზე აუსრიალა, მიმი უკვე გონება დაკარგული კვნესოდა ბოლო ხმაზე და უფრო ახელებდა გიგის, მიმის კვნესას გოგოს *რაკის მორტყმა ემატებოდა ა*ოზე და ორმაგად გახელებულს საერთოდ არ ყოფნიდა გოგო, უფლება რომ მიეცათ მთლიანად შეისრუტავდა და დაისვენებდა კიდევაც.
-მეტყვი რა მოხდა?
-არაფერი მიმი, უბრალოდ მომენატრე_ტყუილის გამო დიდი ნერწყვი გადაყლაპა ბიჭმა და საწოლზე მისვენებულები ისევ დაეპატრონა გოგოს ტუჩებს.
სახლისკენ მიმავალი იმდენად მძიმედ გრძნობდა თავს რომ არ მოეყოლა ვინმესთვის გასკდებოდა. დედის სახლისკენ გადაუხვია და 15 წუთში ოთახის კარზე უკაკუნებდა.
-მოდი დედი_მოეხვია ქალი და წამში გათბა დედის სითბოთი.
-დე_კისერში ჩაურგო თავი და მაგრად მოხვია ქალს ხელები, ისე ტკიოდა სხეულის თითოეული უჯრედი ტირილამდე იყო მისული.
-რა მოხდა დედა? ხო მშვიდობაა? აბა დაჯექი_ლოგინზე ჩამოაჯინა შვილი და თითონაც გვერდით მიუჯდა.

მალევე მოუყვა გიგიმ მოკლედ მომხდარი, ხელებში ჩარგო სახე და ღრმად ამოიხვნეშა.
-შეგიყვარდა დედა?_ღიმილით გადაუსვა დედამ თავზე ხელი.
პასუხი არ მიუღია, სახის ამოუწევლად დაუქნია გიგიმ თავი და შუბლი მოისრისა.
-რა ვქნა დედა? მითხარი რა ვქნა, თორემ ამდენი ფიქრისგან თავი გამისკდა.
-მიხარია შვილო იმედს რომ არ კარგავ და მამაშენს არ ეპუები, ღმერთო როგორი სხვანაირი იყო რომ გავიცანი, ფულმა სულ გადარია, ისე ბედნიერები ვიყავით სანამ ფულს იშოვიდა_სინანულით გადააქნია მანანამ თავი.
-სხვა გზა არ მაქვს დედა, სანამ რამეს არ მოვიფიქრებ მიმის აღარ ვნახავ, ასე აჯობებს.
-კარგი, ახლა ეს მითხარი, ვისაც იცნობ იქედან რამდენს შეგიძლია ენდო ბოლომდე?
-5 ადამიანი მყავს ისთი სიცოცხლესაც რომ ვანდობ.
-მოდი მაშინ ასე გავაკეთოთ._კარს გახედა ქალმა, ხმას დაუწია და შვილთან ერთად დაიწყო მომავლის დაგეგმვა.

უკვე მთელი კვირა იყო გასული გიგის გაუჩინარებიდან და საკმაოდ ღელავდა მიმი, ტელეფონი გამორთული ქონდა, არცერთი ზარი, არც შეტყობინება. უკვე ფიქრობდა რამე ხომ არ დაემართაო. კვირა დღეს ლაშასთან იყვნენ, ნინიც შემოუერთდათ და ანერვიულებულ გულს სასმელით ამშვიდებდა გაკვირვებულმა ლაშამ ტელევიზორს რომ აუწია.
-მიმი, ესენი ნახე.
-მოგესალმებით ძვირფასო სტუმრებო და მაყურებელო, დღეს პირველ სტუმრად წარმოგიდგენთ თბილისის მერობის კანდიდატს ლევან გოცირიძეს, მის შვილთან და მომავალ რძალთან ერთად.
-რძალთან? გიგის ცოლი მოყავს?_გაკვირვებული და შეშფოთებული მზერა ტელევიზორიდან მიმისკენ გადმოიტანა ნინიმ და პირზე აიფარა ხელი. მთელ გადაცემას ჩუმად უყურებდა მიმი, მხოლოდ გიგის გამწარებულ და ძალით გაღიმებულ სახეს ხედავდა და მთელი საღამოს მანძილზე ზარივით ჩაესმოდა მისი ნათქვამი წინადადება „-გაიცანით ნინია დადიანი, რომელიც ერთ თვეში ჩემი ცოლი იქნება.“