-ნიკოლა დაუჭერიათ,ონიანი,გუშინ ღამით,ტაისიას სახლში.
რომ გავიგე,შოკი მივიღე,თურმე გიგი დაუჭრია,ფერაძე.
სულ გაგიჟდა რა ეს ხალხი!
ამ ერთი გოგოს გამო მთელი ქალაქი რატო გადაჟლიტა ამ ბიჭმა,ხომ ვერ გავიგე რა..!
___
-გიგის გადაკრულად ულაპარაკია უბანში,ტაისიაზე და ნიკოლამდეც მისულა ეს ამბავი,ეს კიდე ხო იცი რა არაადეკვატურია როცა საქმე ტაისიას ეხება,გადარეულა და გიგის დაადგა თურმე უბანზე,უკამათიათ და,გიგისაც პირისპირ გაუმეორებია ყველაფერი,არ მოუთმენია ამასაც და,
დაუჭრია,სასწრაფოში დაურეკავს და ტაისიასთან ასულა ღამით.
არ მჯერა რა,ზღაპარივითაა ყველაფერი.
სიყვარული თუ ესე აგიჟებს,არ მინდა რა!
____
-ხო აზრზე ხარ,ბავშვობიდან უყვარდა ტაისია,ერთად იყვნენ ,მაგრამ,ბოლოს რაღაცები ვერ აეწყო და,დაშორებულან,
მერე გამოჩნდა ეს ფერაძე.
მაგას რო ცუდი სახელი აქ ეგ ხო ვაბშე ყველამ იცის რა,
ტაისია რატო მოტყუვდა,ვერ ვხვდები..
გოგოს ბრალია რა,რათ უნდა მაგას ბევრი ლაპარაკი,
იცი რო აპასნი როჟაა,გაანებე რა თავი,
მითუმეტეს სულ იცოდა რო ნიკოლა აკონტროლებდა...
მოკლედ რა,ნიკოლა მეცოდება...
___
-ტაისია ჰყავდათ დაკითხვაზე,
გავგიჟდი,მკვდრის ფერი ადევს სახეზე,
გიგიზე რაღაცები უთქვამს და,მგონი,სასჯელს შეუმსუბუქებენ ნიკოლას.
თურმე აშანტაჟებდა ფერაძე,
ჩემს გვერდით თუარ გაივლი,ნიკოლას მოვკლავო..
ამასაც სჯეროდა მისი მუქარის და,
რასაც ეუბნებოდა ყველაფერს აკეთებდა...
რაღაც ძააან ჩაიხლართა რა,ტყუილ-მართალს ვერგაიგებ,ყველა სხვადასხვას ამბობს,მაგრამ,მგონი ტაისია მართალია,ისეთი განადგურებულია,სხვანაირად ვერიქნება...
____
-ეს ფერაძესთან დვიჟენიობა როდის გახდა შენი ყოველდღიურობა,ტაისია,ამიხსნი?-დაშორებიდან,ერთი თვის თავს,კოსტავაზე ავიდა ნიკოლა,ტაისიასთან.
გოგოს აწურულ მხრებს წარბშეკრული უყურებდა.
ხმა რომ ვერ დაძრა და,უარყოფაც რომ ვერ გაბედა,ამაზე,ის ცოტა მოთმინებაც დაეკარდა ბიჭს.
-ნუ გადამიყვან ტაისია ჭკუიდან და,ფერაძეს ნუ გადამკიდებ,
დაანებე მაგასთან სიარულს თავი,არ გარგებს არც შენ,არც მე და,ფერაძეს მითუმეტეს..-კბილებში სცრიდა და,ნერვიულად ეწეოდა სიგარეტს.
ტაისიას ჩამქრალი მზერა მაინც არ ამოდიოდა თვალებიდან.
-წადი რა ნიკოლა,დაგვინახავენ.-ხმაჩამწყდარი,ძლივსლაპარაკობდა გოგო,საღამო ხანი იყო,აციებულიყო,მკლავები ერთმანეთზე გადაეჭდო,სხეული სიცივისგან ესუსხებოდა.
-აჰა,არავინ დაგვინახოს არა?როდის მერე ვიმალებით ხომ ვერ მეტყვი?-სიბრაზისგან ყბები აუკანკალდა,სიგარეტი ჩააქრო და,ახალ მოუკიდა ნიკოლამ.
თხელი მოსახური გაიძრო და,აკანკალებულ ტაისიას მხრებზე მოახურა.
-თავს შევაკლავ იცოდე ამ თემას და,ასე არ დავტოვებ....
ფერაძის საბლატაოს არ გავხდი ამას,შენც ხო იცი და,სანამ მასთან მივსულვარ,მანამდე მოგვარდით..
ჩემს გასამწარებლად აკეთებს ამას და,მისი სათამაშო ნუ გახდები,
არ გეკადრება..
-ბოლო სიტყვა დაუტოვა და,კოსტავიდან წავიდა..
_____
ამ საღამოდან,ორი დღის შემდეგ,
ნიკოლას ამბავი მოუვიდა,
ფერაძე ზასტავაზე ბლატაობს,ონიანს გოგო ავახიეო.
სახლიდან გადიოდა ეს რომ უთხრეს და,
ბიჭები იფიცებოდნენ,
ესეთი გადარეული ნიკოლა არასდროს გვინახავსო.
ლესია უკრანკიდან ზასტავაზე 5 წუთში ჩასულა და,რაც კი რამ გადაღობებია გზაზე,ყველაფერი მიწასთან გაუსწორებია.
მთელი ზასტავა ფეხზე დადგა,
ფერაძეს ურტყამენო.
ეგისეთი ტიპი იყო,
ორი-სამი ბიჭის გარეშე უბანზე არ გადიოდა,
ეგ მისი თანმხლები დამქაშებიც კიკვიძის ძეგლთან ააყუდა და,
დასისხლიანებულ ფერაძესთან
ჩაიმუხლა.
-ერთი იცოდე,გიგი,ონიანს გოგოს ვერასდროს აახევ!-მიახალა და,
გასავათებულები გაოცებული ხალხის გარემოცვაში დატოვა.
___
იმ დღის შემდეგ,თითქოს ჩაწყნარდაო,
აღარც ფერაძე ლაპარაკობდა და,
ტაისიაც სახლიდან იშვიათად გადიოდა,
ისიც,
მხოლოდ მეგობრებთან.
მაიინც გრძნობდა ნიკოლა,
რაღაც ძალიან ცუდი რომ უახლოვდებოდა და,
შეძლებისდაგვარად,ემზადებოდა.
მათი ძველი მტრობა და,
გაურკვეველი ურთიერთობაც,ამ ყველაფრის მიზეზი იყო და,
ტაისიაც რომ გაერია ამაში,
ამას ვერ პატიობდა საკუთარ თავს,ნიკოლა.
სულ სულ ბავშვობიდან მოყოლებული უყვარდა,
ოქროსთმიანი ტაისია.
ერთი ქუჩით იგრძელებდა ყოველთვის გზას,რომ ეზოში მოთამაშე მზისფერი გოგოსთვის მოეკრა თვალი.
რომ წამოიზარდნენ და,
ტაისიას კეკლუცური მზერა დაიჭირა ნიკოლამ,
იმ დღიდან,
კოსტავა-უკრაინის ქუჩას მეტი სალაპარაკო არ ჰქონია..
კოსმოსურად უხდებოდნენ ერთმანეთს და,
მათი ერთად ხილვა,
ყველას უხაროდა.
ნიკოლა რომ თინეიჯერობის ასაკს გადასცდა და,
სრულწლოვანიც გახდა,
მაშინ გამოჩნდა ფერაძე გიგი მის ცხვრევაში,
თან,ძალიან ცუდად..
პირველი კამათის შემდეგ,
სასისხლოდ გადაეკიდნენ ერთმანეთს და,
ყოველთვის ერიდებოდნენ ერთ სიტუაციაში მოხვედრას.
არც არასდროს უფიქრია ნიკოლას,ტაისიაზე თუ ამოანთხევდა ფერაძე ბოღმას..
მაგრამ ახლა,როცა ფაქტის წინაშე დადგა,
სისხლის ყივილი ახრჩობდა,
საკუთარ თავზე ბრაზდებოდა,
რომ თავის დროზე ფერაძის ამბავი არ მოაგვარა.
_____
-ერთ კვირაში ონიანის სასამართლოა,ადვოკატი ამბობს,წელზე მეტს არ მისცემენ,ფერაძეს დაუმტკიცდა რაღაცრაღაცეებიო..
ამას,ტაისიას ჩვენებაც ემატება,
და,ნახევარი ზასტავას ხელმოწერები,ფერაძე უბნის მოუშორებელი ჭირიაო.
თუ ყველაფერი ისე მოხდა,როგორც ამბობენ,მალე მზის შუქზეც ვნახავთ ნიკოლას..
უბრალოდ,ტაისიას თემა მიკლავს გულს,
გოგო ფაქტობრივად,
ლანდად იქცა..
___
-წელიწადი და,ექვსი თვე მისცეს ნიკოლას,
წელიწადი ციხეში და,
ექვსი თვე,შიდაპატიმრობა.
ტაისია უგონოდ გამოიყვანეს დარბაზიდან,
ონიანს ყვირილით აუღია მთელი კუპრაძე,
ტაისია მანახეთო..
არ ვიცი რა,
ასეთი ამბავი ბოლო ათწლეულია არახსოვს ქალაქს..
_____
იმ ავადსახსენებელ დღემდე,
ნიკოლას და გიგის საერთო მეგობრის,
ლაშა მოდებაძის დაბადების დღე იყო.
სხვანაირად არ გამოდიოდა,
უნდა წასულიყო.
დარბაზში შესულს გაუკვირდა,
ფერაძე რომ იქ არ დახვდა,
მაგრამ,
დიდად,არც მოუკითხავს.
კარგა შეზარხოშებულიიყო,სუფრაზე დაბრუნებულს,
ბიჭების საუბარს რომ მოკრა ყური.
-გიგი ამბობდა გუშინ,ნიკოლას გოგოს ფეხები ავაწევინეო.-ჩუმად ლაპარაკობდა ფერაძის ერთ-ერთი ძმაკაცი და,სარკასტულად იცინოდა.-იმდენი იბლატავა ონიანმა,ვერ ამახევო,
სანამ შედეგი არ მიიღო.
ეს რომ გაიგონა ნიკოლამ,
წამითაც არ დაუყოვნებია,
ავტოსადგომიდან მანქანა გამოიყვანა და,
ზასტავაზე ააკითხა უბანში მდგარ გიგის.
ბიჭები ყვებოდნენ,
ფერაძეს ონიანი რომ დაუნახავს,
ფერი დაუკარგავს.
არც არავინ ჩარეულა,
მიუხედავად იმისა,
გიგის სამეგობროც იქ იყო,
მათაც იცოდნენ,
გიგის ამდენი არ უნდა გაებედა და,
რასაც ნიკოლადან იღებდა,
ეკუთვნოდა.
-რისთვის მირტყამ,ონიანი,შენ გოგოს რომ დავუდე?-დასისხლიანებული პირიდან ძლივს ამოანთხია ბოღმა ფერაძემ.
გაფითრდა ნიკოლა.
დაძარღვული მაჯები დაემუშტა და,
გაუცრობიერებლად დასწვდა ლუდის ბოთლს,
ფილებზე გადაამსხვრია და,
ისე წამიერად მოხდა ყველაფერი,
შეჩერებაც კი ვერ მოასწრეს მაყურებლებმა.
წამის მერე გაისმა ფერაძის განწირული კივილი და,
ნიკოლად ღმუილი ზასტავაზე.
სისხლიანი ბოთლი იქვე მიაგდო ნიკოლამ,
და,
იმწუთას მოსულ მისუბნელებს გასძახა.
-სასწრაფო გამოიძახეთ და,ეს მძორი გადაარჩინეთ,თუ ვინმემ მიკითხოს,კოსტავაზე ვარ.
_____
ნიკოლამ რომ მანქანა ტაისიას სახლთან შეაჩერა,
გოგომ უკვე ყველაფერი იცოდა და,
ეზოში იდგა,
გაგიჟებული სახით.
რკინის მასიური ჭიშკარი ონიანმა რომ შეაღო,
ტაისიამ სისუსტე იგრძნო.
პატარა ხის სკამზე ჩამოჯდა და,
თავი ხელებში ჩარგო.
ხელები უკანკალებდა ნიკოლას.
თითქოს დაპატარავებულიყო,
უსუსური ბავშვივით ჩაიმუხლა ტაისიასთან და,
ხელები ჩფრთხილად ჩამოაღებინა სახიდან.
-დამთავრდა ტას,ხომ შეგპირდი,ფერაძის საბლატაოს არ გავხდი ამ თემასთქო.-ათრთოლებულ,ფითქინა ხელის გულებზე აკოცა და,
ლოყაზე მიიდო თბილი მტევანი.
-ის,რაც ფერაძემ ილაპარაკა,ტყუილია,ნიკოლა.-ხმაგაბზარულმა,ჩურჩულით ამოილაპარაკა.
-შენ რომ არ გეთქვა,ეგ ისედაც ვიცოდი ტაისია,
ფერაძის ფანდები მეასე ხარისხოვანია,
ჩემი და,შენ ღირსება იდო სასწორზე.
-დაბალი,დაღლილი ხმით უპასუხა და,ფრთხილად აკოცა მონატრებულ ტუჩებს.
-გიგი მეუბნებოდა,ნიკოლას დაუშავდება,ისე თუარ გააკ..-თხრობა გააწყვეტინა ბიჭმა,ცრემლებად დაღვრილ გოგოს.
-არ გინდა რა ტას,დამთავრდა უკვე ეგ თემა!
-მისკენ წაიწია,ეზოში,ტაისიას მამა რომ გამოვიდა.
-წადი აქედან,ნიკოლა,არ მინდა ჩემი სახლიდან აგიყვანონ.
თავი ჩახარა,
წამოდგა,
უხმოდ გავიდა ეზოდან,
ბარდიულზე ერთი ნაბიჯი ჰქონდა გადადგმული,
პოლიციის სირენის ხმამ რომ გააღვიძა მთელი კოსტავა.
-ონიანი,შეჩერდი!- ცივად გაისმა პოლიციის ოფიცრის ბრძანება..
_____
-მსჯავლდებულს მიესაჯა წელიწადი და ექვსი თვე თავისუფლების აღკვეთით.-ყინულივით დაეკიდა სასამართლო დარბაზში მოსამართლის განცხადება..
ტაისიას გაცრეცილ სახეს ათასმა ემოცია გადაურბინა..
გულზე მწარედ მიეჭირა ხელი და,
ყელიდან წამოსული ქვითინით დარბაზი შეეძრა.
რკინის გისოსებს მიღმა მჯდომ ნიკოლას სახე დაეღარა.
ტაისიას გამწარებული სახე მხოლოდ წუთით დაინახა,
შემდეგ,
გონებაწასული გოგონა ჩქარი ნაბიჯით გაიყვანეს დარბაზიდან..
-მომიყვანეთ!-მოულოდნელად მთელი ხმით იღრიალა აქამდე ჩუმად მჯდარმა ნიკოლამ,
გისოსებს ჩაეჭიდა,
გააფთრებული სახით გახედა დაცვას,რომელიც,ხელებზე სწვდა და,
ბორკილების დადებას ლამობდა.
-მომიყვანეთ,ტაისია!-კიდევ ერთხელ დაიყვირა და,გაიბრძოლა,
თუმცა,
ტანმაღალმა პოლიციელმა მალევე დააკავა გაცხოველებული ნიკოლა და,დარბაზი მასთან ერთად დატოვა!
-მომიყვანეთ!-მას შემდეგ,წელიწადი მხოლოდ ამ ფრაზას იძახდა ყველა..
დიდი თუ პატარა,
მოხუცი თუ ახალგაზრდა,
კუპრაძე თუ ზასტავა..
უკრაინა თუ კოსტავა...
_____
სამას სამოცდამეხუთე კოშმარული დღე გათენდა კოსტავაზე,ტაისიასთვის.
ნიკოლას დაკავებიდან,
წამიც არ გასულა,
გოგოს სულში დატრიალებულ ქარიშხალს მისი სულის ნაწილი რომ არ წაეღო..
განადგურდა..
მხოლოდ მის უსუსურ თავს ადანაშაულებდა ფერაძის 5 ჭრილობას და,
ნიკოლას წელიწადს..
მას რომ გამბედაობა ჰქონოდა,
გიგის მუქარებს დაპირისპირებოდა,
ეს ყველაფერი ფატალურ შედეგამდე არ მივიდოდა..
ძილი და,მოსვენება სულ დაკარგა..
გამუდმებით ნიკოლას შეშლილი სახე და,
ყვირილი ჩაესმოდა ყურში.
-მომიყვანეთ!-მწარე ნიშად დააჩნდა მის სულსა და გულს..
ფერაძეზე იმ დღის შემდეგ,
სიტყვაც არ გაუგია..
გამოჯანმრთელებიდან,ერთ კვირაში,აორთქლდა ზასტავიდან.
თითქოს,
ქალაქმაც დაისვენა ერთით ნაკლები პრობლემისგან.
ტაისიას კი,
ეშინოდა.
ეშინოდადა,
ისე ენატრებოდა,
რომ გრძნობდა,
მეტს ვეღარ გაუძლებდა.
____
****
-ტას,ჩვენ რომ ორი შვილი გვეყოლება,ერთს,მაქსიმეს ხომ დავარქმევთ?
-მაქსიმეს და,ანამარიას,ნიკოლა და,
მანამდე საუკუნეა,წინასწარ ნუ გეგმავ,რა!
-რაღა საუკუნე,ტაისია,ჩვენ რო ერთად ვიქნებით,მაგას წყალი არ გაუვა,
ამიტომ,თამამად შეგვიძლია,მესამეს სახელზეც ვიფიქროთ!-ნიკოლას დაპატიმრებამდე,14 თვით ადრე,კოსტადა-ლესიას კვეთაზე ლაპარაკობდნენ,შუაღამით...
***
____
366 დღეიყო დაწყებული,
ისეთი სიცივე იყო,
ცხვირს ვერ ყოფდა გარეთ კოსტავა.
ტაისია ოთახში იყო,
ქუჩიდან მანქანის მუხრუჭის ხმა რომ მოესმა.
რატომღაც ყურადღება არ მიაქცია,
მხოლოდ მაშინ გაიხედა,
ნაცნობი ხმა რომ
მოესმა..
აივანზე გასული ადგილზე გაიყინა.
ნიკოლა შუა ქუჩაში იდგა და,
წინ გადამდგარ ტაისიას მამას ელაპარაკებოდა.
-დავით,გამიშვი ტაისიასთან..
-ხმაში სუსხი გარეოდა ნიკოლას,
კისერზე ძარღვები დაბეროდა.
დავითისგან წამოსულ წინააღმდეგობას ვერ ითმენდა.
-უბედურების მეტი არაფერრი მოგაქ ნიკოლა,ცოცხალმკვდარია ტაისია..
ვერ გაგიშვებ.-მყარად იდგა მის აზრზე შუახნის მამაკაცი და,
მკაცრ მზერას არ აშორებდა რადიკალურად გამოცვლილ ონიანს.
-დავით,არ გინდა ეს დაყენებული ფრაზები,შენც კარგად იცი,რა სიტუაცია იდგა უბნებში.-თავის შეკავებას ცდილობდა,თუმცა,არ გამოსდიოდა..
დავითს აფრთხობდა ნიკოლას თვალებიდან წამოსული ცეცხლი.
თუმცა,კარებს არ მოშორებია..
შემდეგ,
წამებში მოხდა ყველაფერი..
გაცეცხლებული ონიანი ავტომობილს მიეჭრა,
ბენზინიან ბოთლს ხელი დაავლო,
ასანთი აანთო და,
დაპატარავებული დავითისკენ ნაბიჯი გადაგა.
-თავს დავიწვავ და,მთელ კოსტავას გადავწვავ,დავით,თუარ შემიშვებ..-უთხრა და,
ნახევარი საწვავი ავტომობილს მიასხა.
-თუ ის ნაბი*ვარი ფერაძე გირჩევნია,იმას მოვძებნი და,
იმას დავწვავ..
-ნაპერწკლებს ყრიდა თვალებიდან.
ირგვლივ მთელი ქუჩა შეკრებილიყო,
გაოცებულები უყურებდნენ სანახაობას.
დავითის სიჯიუტეს ვერ ხვდებოდნენ.
-ის ჩემი შვილია,ნიკოლა!-ხმაგამტყდარმა,ამოსძახა შორიდან..
-ის ჩემი ნაწილიცაა,დავით!
მოულოდნელად,
კარების გაღებამ განმუხტა დაძაბული სიტუაცია.
ბარდიულთან ფერწასული ტაისია გახიდულიყო.
დასუსტებულ ტანზე შავი ნიკოლასნაქონი თხელი მოსახური მოეხურა..
გააჟრჟოლა ონიანს.
მონატრებისგან სხეულში სისუსტეიგრძნო.
დაძაბული მხრები მოუდუნდა..
მზერა დაეწმინდა,
ქარცეცხლი ჩამდგარიყო ირისებში..
-ტას.-ძლივს წარმოთქვა გამხმარი ყელიდან გოგოს სახელი.
ადგილიდან ვერ დაიძრა..
მისკენ გამოქცეულ გოგოს ხელგაშლილი დახვდა და,
ფარატინა სხეული
გულზე მიიკრა.
საოცრად განაცრისფერებოდა სახე ტაისიას.
ამოღამებული თვალებიდა სხივები გამქრალიყო.
-ეს რა დაგმართნია,ტაისია!-ხმა საგრძნობლადაკანკალებოდა ნიკოლას..
გულში მძლავრად იკრავდა დათან ეშინოდა,
რამე არ სტკენოდა.
მაღალ სხეულს მათგან მოშორებით თავი ჩაეხარა..
ფარხმალდაყრილი ნელინაბიჯით გაეცაალა მათ და,
ქუჩა დატოვა.
-როგორ მომენატრე,ტას!-ფრთხილად ეფერებოდა რბილ თმებზე და,
გოგოს აკანკალებულ სხეულს მკლავებით იჭერდა.
წუთის,ან იქნებ,საათის შემდეგ,
კისერზე მოხვეული ხელები ჩამოსწია ტაისიამ და,
ბიჭის სახეს დაუპირისპირა.
მონატრებულ თვალებში ღრმად ჩახედა,
ტანჯვა,
წამება,
გვემა,
365 უიმედოდ გატარებული დღე თითქოს ზედმიწევნით ამოკითხა ტაისიამ..
ნაზად ჩამოუსვა წამოზრდილ წვერზე ხელის ზურგი..
-აღარასდროს მიმატოვო,ნიკოლა,თუნდაც ეს,გარდაუვალი იყოს..
-ჩუმად,მხოლოდ მისგასაგონად,
უთხრა და,
დამსკდარ,
გავარდისფერებულ ტუჩებზე კოცნა დაუტოვა...
______
გავგიჟდი მგონი,სულ ორი საათშიშემომეწერა.
იმედია,მოგეწონებათ.
ველი თქვენ შეფასებებს და,
ხო იცით,
მიყვარხართ უზომოდ.
თქვენი:ანასტასია