არარაობა, სიტყვა, რომელმაც ოდესღაც გული და გრძნობები გამიყინა. მთლიანად მოიცვა ჩემი გონება, მასში ღრმად გაიდგა ფესვები და მისი დავიწყების საშუალება არ მომცა. რატომ ვარ არარაობა?. იქნებ იმიტომ რომ მიყვრდა. ან იქნებ იმიტომ რომ ყველაფერი შევწირე სიყვარულს,იქნებ იმიტომ რომ იმაზე მეტად ვენდობოდი ადამიანებს ვიდრე სჭირო იყო, არვიცი ...არვიცი, ბევრჯერ დავუსვი ეს შეკითხვა საკუთარ თავს და ვერცერთხელ პასუხი ვერ მივიღე.....
*****************~
-არარაობა ხარ გესმის! საშინელი არსება ხარ, მეცოდები, საკუთარ გალიაში გამოკეტილი არაფრისმაქნისი ღორი ხარ, რომელიც თავის მძორში ჩაიხრჩობა მალე . არმჭირდები, ჩემთვის არავინ ხარ, როგორ დაუშვი, ფიქრადაც როგორ გაივლე თავში რომ მე და შენ ოდესმე ერთად ვიქნებოდით, სასაცილოა. მინდა გულიანად გადავიხარხარო, მაგრამ აქ ბევრი ხალხია და არმინდა ისედაც საკმაოდ შერცხვენილი მთლად მიწაზე დაგანარცხო. ჩემთვის იცი ვინ ხარ? პატარა , რომელთანაც ვჟ*მაობდი, რომელიც მომბეზრდა. გასართობი თოჯინა ხარ , რომელიც დაძველდა და დროა გამოვცვალო,დროა გადავაგდო, სანგვეში მოვისროლო. გულსმირევ, არმინდა ოდესმე გხედავდე, არარაობა ხარ და არარაობად დარჩები ეს დაიმახსოვრე ანა-მეუბნებოდა თვალებში ზიზღი ეხატა, თითქოს სიამოვნებით მომკლავდა, მას ვძულდი, კაცს, ვისაც მეგონა რომ ვუყვარდი, მთელი არსებით ვეზიზღებოდი, მატყუებდა, თურმე ჩემთან მხოლოდ ერთობოდა. გავშრი თვალები გამიფართოდა, ერთ ადგილს მივეყინე, ცხოვრებაში პირველად შეცდომა დავუშვი, გულმა რამოდენიმე დარტყმა გამოტოვა კიდეც, არმჯერა იმედია ესყველაფერი ჩემი ქვეცნობიერის ნაყოფია ანკიდევ ცუდი სიზმარი
-რატომ? ამას ახლა რატომ მეუბნები?-არვიცი რა ძალამ შემაძლებინა ამ კითხვის დასმა. პირი გამიშრა, ყელში გაჩხერილი ბურთის გადაყლაპვას ვცდილობ, მაგრამ უშედეგოდ, ვცდილობ არ ავტირდე, ვცდილობ საბოლოოდ არ დავეცე, ვცდილობ სისუსტე არ გამოვიჩინო
-მომბეზრდი და იმიტომ, მოქმედების ვადა ამოგეწურა, საკმაოდ დიდხანს აგიტანე, ამოხვედით ყელში, შენ და შენი რომანტიკა, შენ და შენი არარსებული სიყვარული უკვე ყელში ხართ და მალე გადმოგაფურთხებ, არავინ არასდროს შეგიყვარებს, შენ სიყვარულს არიმსახურებ, არარაობა ხარ ეს ყოველთის ასე იქნება-მითხრა და წავიდა. გამანადგურა, ჩემში ადამიანობა ჩაკლა, იმედები და ოცნებები დამიმსხვრია. ჩემი გრძნობები გათელა, ჩემი მისდამი სიყვარული სანაგვეში მოისროლა. ღრმა იარა დაამჩნია ჩემს მეხსიერებას, დაღი დამასვა. ცოცხლად დამმარხა და წავიდა
-ქალბატონო კარგად ხართ?-მეკითხება მიმტანი. მინდა ვიყვირო რომ არა არ ვარ კარგად, ამწამს ჩემი ცხოვრება ნამსხვრევებად იქცა, ეს ნამსხვრევები კი მთელ სხეულს მჩხვლეტს, მინდა ვიყვირო , მინდა ამ ტკივილისგან გავთავისუფლდე, მინდა ჩემი ცხოვრების ეს ნაწილი საერთოდ ამოვშალო მეხსიერებიდან ...ოცნებას კაცი არ მოუკლავს
-დიახ კარგად ვარ-ვეუნები ჩახლეჩილი სასოწარკვეთილი ხმით-შეგიძლიათ ანგარიში მომიტანოთ?-უკანასკნელ ძალებს ვიკრებ რომ როგორმე არ დავეცე როგორმე ბოლომდე არ მოვტყდე ანგარიშს ვიხდი ტაქსის ვჩერებ და სახლში მივდივარ
„არავინ არასდროს შეგიყვარებს შენ სიყვარულს არიმსახურებ, არარაობა ხარ ეს ყოველთის ასე იქნება“-მახსენდება მისი სიტყვები და კარებთან ვიკეცები, ამდენ ხანს შეკავებული ემოციები თავისუფლდება და ერთიანად ვწყდები სამყაროს, თვალებიდან ცრემლები ღაპაღუპით მცვივა და იატაკზე კვალს ტოვეს. რატომ მაინცდამაინც მე და რატომ მაინცდამაინც ახლა, როცა ვიფიქრე რომ დასრულდა ჩემს ტანჯვას ბოლო მოეღო, როცა ვიფიქრე რომ მეც ვიქნებოდი ბედნიერი, როცა ფრთეი გავშალე, ცხოვრების თავიდან ნათელ ფერებში დანახვა ვისწავლე, რატომ არმოვჩნდი ისევ სიბნელეში? მე ხომ არაფერი დამიშავებია. ნუთუ სიყვარული დანაშაულია? ნუთუ არარსებობს რამე წმინდა? ნუთუ ეს გრძნობაც არარსებობს და გამოგონილია? მინდა რომ ასე იყოს მაგრამ გული, ამ გულს რავუყო. მინდა ამოვიგლიჯო და სადღაც შორს ბნელ კუნჭულში დავმალო, სადაც ვერავინ მიაგნებს, ვერავინ გააღებს გულის კარებს და შემოიჭრება ჩემს ცხოვრებაში, სადაც ყველაფრისგან დაცული იქნება, სადაც ვერ ვგრძნობ ტკივილს, სადაც არაფრის აღარ შემეშინდება.
დედამიწაზე მობილურის ხმა მაბრუნებს.მიაა ჩემი საუკეთესო მგობარი
-გისმენ-ვცდილობ ხმა გავაკონტროლო, არმინდა ვანერვიულო
-აბა მომიყევი როგორ ჩაიარა დღევანდელმა საღამომ? გთხოვა ბოლოსდა ბოლოს იმ ტვინგამორეცხილმა ხელი? ეშველა ? თუ დავადგა კორკოტი და ნათელი-ტიტინებს მია
-ყველაფერმა ...მოლოდინს გადააჭარბა-ვეუბნები ნაწყვეტ ნაწყვე. ვცდილობ სლუკუნი შევწყვიტო
-ანუ ის გრძელ ცხვირა პინოქიო მალე ჩემი სიძე გახდება. ღმერთო რა საშინელებაა ეგ როგორ უნდა ავიტანო, ისე საერთოდ არ შეეფერებით ერთმანეთს. დააკვირდი შორიდან კუზი აქვს მგონი , კვაზიმოტოს მაგონებს რომ ვუყურებ და რაგამოის ეს კვაზიმოტო ახლა ჩემი სიძე უნდა იყოს -ამბობს მია და კისკისებს
-ისე ხომ საყვარელი იყავი და ამ ორსულობის დროს ორმაგადა -ვეუბნები და მწარედ მეცინებ დღევანდელი სარამოს გახსენებაზე
-მია ძვირფასო შეეშვი მობილურს და მოდი რამე შეჭამა-მესმის ყურმილში სიძის ხმა
-რაუნდა გიოს-ეკითხები ოდნავ გამხიარებული
-რაკი არა ვინ? ცოლი მინდა მე და ჯამრთელი შვილი. საბრალო ჩემო პატარა გოგო დედაშენს მუცლიდანვე დიეტაზე ყავხარ -მესმის გიოს ვითომ შეცხადიებული ხმა
-სიძე მგონი შენც გჭირდება დიეტა , ოღონდ სე*სის-ვამბობ და მმისი სახის წარმოდგენაზე უნებურად მეღიმება
-საყვარელო ამას ნუ უსმენ ორსულად ხარ და ეგრე არ შეიძლება, სასიკვდილოდ მწირავს ნახე-ამბობს ვიტომ სევდიანი ხმით
-კარგით ხო ანა წარმატებას და ბედნიერებას გისურვებთ მალე ჩამოვალ და დეტალურად მომიყვები ველაფერს-მეუბნება მია მუქარის ტონით
-მალე ჩამოდი რა-ეუბნებ და ყურმილს ვკიდებ რადგან უკვე თავს ვეღარ ვიკავემ ამდეხანს შეკოწიწებული გრძნობები ხელახლა მიცოცხლდება. თვალებიდან ცრემლები ხელახლა იწყებს დენას. მივსტირი ჩემს გრძნობებს დაკარგულ სიყვარულს ჩემს უბედურ ცხოვრებას და ერთადერთ ნათელ წერტილს ჩემს ცხოვრებაში. აღარაფრის ძალა შემწევ,ს მწარე რეალობას შევეჯახე რეალობას, რომელმაც გული მატკინა.
ადრე მეგონა რომ სიყვარულს ყველაფერი შეეძლო , მეგონა რომ რასაც მეგობრები მიყვებოდნენ მე არასოდეს გადამხდებოდა თავს, მეგონა რომ ამ ყველაფრისგან დაზღვეული ვიყავი. შევცდი ის ტკივილი რასაც იმედგაცრუება ქვია საკუთარ თავზე გამოვცადე მთელი სიცხადით. ამსამყაროში დაზღვეული არაფრიისგან ხარ. ტირილისაგან დაღლილს და ძალ ღონე გამოცლილს ადგოლის და საძინებელში გასვლის ძალა არ მქონდა და იქვე ჩამეძინა.
დილით საშინელმა წელის ტკივილმა გამაღვიძა. დავიფიცე რომ აღარასოდეს დავიძინებდი არავის გამო კართან. სამზარეულოში შევედი რომ საჭმელი გამემზადებინა ნიკასტვის ის ხომ სამსახურში უნდა წასულიყო... საჭმელის მომზადება დავიწყე და მეხსიერებაში გუშინ მომხდარი ამბავი ამომიტივტივდა, ნიკა ჩემგან წავიდა , სიბრაზისგან შეშლილმა საზარეულოში ლამის ყველა თეფში დავამტვრიე , ტკივილისგან გულმოკლული ხმამაღლ ვყვიროდი. რეალობის აღქმის უნარი დავკარგე, არაფერი მესმოდა იმდენად მახრჩობდა ბრაზი, იმდენად მტკიოდა დამსხვრეული ოცნებები, გაცრუებული იმედები, ტყუილი, საკუთარი უუნარობა მტკიოდა, საკუთარი უმეცრება, სილაჩრე, და საცოდაობა მტკიოდა, ნუთუ მართლა არარაობა ვარ ? ამ კითხვაზე ჩაფიქრება აღარ დამცალდა რადგან კარის შემომტვრევის ხმა გავიგე და გასასვლელისკენ გავედი
-ქალბატონო კარგად ხართ-კარში პოლიციელი დავინახე ნუ პოლიციელის ფორმა ეცვა და აქედან გამომიდინარე
-დიახ კარგად ვარ . რამოხდა ბატონო პოლიციელო-ისე გაკვირვებული სახე მივიღე თითქოს არაფერი დამიშავებია და მამა აბრაამის ბატკანი ვიყავი
-ყვირილის ხმა გვიგონე და ვიფიქრე დახმარება გჭირდებოდათ-მიჭრის პირდაპირ
-ბევრი ფიქრი არ არის სასარგებლო ბატონო პოლიციელო, ტვინი გადაგეწვებათ და გაწყბთ თქვენ ახლა ეგ-ირონია გავურიე სიტყვებში
-ანუ ყველაფერი რიგზეა-დააიგნორა ჩემი სიტყვები
-დიახ შეგიძლიათ მიბრძანდეთ ხო და კიდევ კარს თუ შემიკეთებთ მადლობას გადაგიხდითივეუნები და დამწუხრებული სახით კარისკენ ვიხედები
-არინერვიულოთ პირადად ვიზრუნებ ამაზე-მეუბნება და კარებში უჩინარდება თითქოს მეტი სადარდებელი არ მქონოდა ესეც დამემატა, კარგი რა , სამზარეულოში შევედი და იქაურობა დავალაგე, თან თავ ბედს ვიწყევლიდი რამინდოდა რასვერჩოდი არ თეფშებს რომ ვამტვრევდი , ნიკასთვის უნდა დამემტვრია ძვლები თავისდროზე მაგრამ სადგაქვს მაგის ძალა, მოკლედ სამზარეულო დავასუფთავე , შხაპი მივიღე ,დილის პროცედურები მალევე დავასრულე და სამსახურში წავედი მიუხედავად იმისი რომ ამის სურვილი დიდად არ მქონია.
-პრინცესა როგორიქნა არ დააგვიანეთ -მესმის გიოს ირონიული ხმა და თავს ძლივს ვიკავებ არაფერი რომ არ ვესროლო
- ზოგ-ზოგიერთებივით მამიკოს მანქანით ვერ დავდივარ რასვიზამთ-არც მე დავაკელი ირონია
-ელენა მაგით რისი თქმა გინდოდა-გაბრაზდა გიო
-არაფრის , უბრალოდ ვთქვი-ვუთხარი და მდივნის ანუ ჩემი ადგილი დავიკავე
მე ელენა თაბაგარი ვარ 23 წლის. თბილისში ვცხოვრობ აქვე ვმუშაობ სამშენებლო კომპანიაში დირექტორის მოადგილე ვარ. ნიკა ორი წლისწინ გავიცანი ამავე კომპანიაში მოდიოდა ხშირად დირექტორის ბატონი ირაკლის მეგობრის შვილი იყო. ორი თვე ვხვდებოდით ერთმანეთს მერე კი გამომიცხადა რომ ვუყვარდი, მას შემდეგ ერთად ვიყავით მე მომწონდა მასთნ ურთიერთოდა ერთი წლის თავზე კი ერთად ცხოვრება გადავწყვიტეთ, ყველაფერი კარგად მიდიოდა ეჭვიც კი არ გამჩენია იმისა რომ ნიკას ჩემთან ურთიერთობბა არ უნდოდა , რომ არ ვუყვარდი , რომ ჩემით ერთობოდა . ეჰ ხანდახან რა სულელები ვართ ხოლმე ადამიანები.
-ელენა ყავა შემომიტანე-რეალობაში ჩემი უფროსის ხმა მაბრუნებს
-ახლავე ბატონო ირაკლი-კაფეტერიააში გავედი ყავა საჩქაროდ გავამზადე და კაბინეტში შევედი
-ელენა დაჯექი-მეუბნება ირაკლი და სკამზე მანიიშნებს მეც ვასრულებ ბრძანებას-ვიცი რომ ნიკა დაგშორდა და შენთან ასე მოქცევისთვის პასუხს მოვთხოვ
-არა ბატონო ირაკლი, არმინდა მას ჩემსგამო რამე უთხრათ, არმინდა მის არსებობას ვგრძნობდე, არმინდა მის შესახებ მესაუბრებოდეს ვინმე, იგი აღარ არსებობს ჩემთვის მკვდარია, მე პიროვნებას ზემოთ ნახსენები სახელით არ ვიცნობ, მორჩა ეს ფურცელი ჩემთვის დაიხურა, და თქვენც გთხოვთ ისე როგორც შვილი მამას , ნიკას არაფერი უთხრათ , ახა კი დაგტოვებთ-ვეუბნები და გარეთ გავდივარ სასწრაფოდ ჩემი ცრემლები რომ არ დაინახოს, შემდეგ კი საპირფარეშოში გავრბივარ, სახეზე წყალს ვისხამ და უკან ვბრუნდები. მოკლედ სამუშაო საატებმა ნორმალურად ჩაიარა ამ ამბავს თუ არ ჩავთვლით , სამსახური დავასრულე ტაქსში ჩავჯექი და სახლში წავედი ,იქ მისულს კი სურპრიზი დამხვდა
-ისევ თქვენ?-ვიკითხე გაკვირვებულმა
-სიურპრიზი-მეუბნება და ხელებს შარლის ჯიბეში იწყობს
-აქ რასაკეთებთ?
-გითხარით თქვენს კარს პირადად მივხედავთქო -მეუბნება ბატონი პოლიციელი და მარჯვენა ტუჩის კუთხეს ოდნავ ტეხს
-ხელოსანიც თუ იქავით რას ვიფიქრებდი
-ხელოსნობა ქურდების და პოლიციელების მეორე პროფესიაა
-პოლიციელად არ გამოდგებით და ვნახოთ როგორი ხელოსანი ხართ, თუ მომეწონებ თქვნი ნამუშევარი რეკომენდაციასაც გაგიწევ -ვეუბნები და თავს ძლივს ვიკავებ რომ არ გამეიმოს
-კარგით-არიმჩნევს ჩემს ირონიას და კარის შეკეთებას იწყებს მე კი სახლში შევდივარ შხაპს ვიღებ ტანისამოს ვიცვლი და სამზარეულოსკენ მივიწევ
-უკაცრავად ქალბატონო.....
-ელენა
-ხო ქალბატონო ელენა გაიღეთ მოწყალება და წყალი დამალევინეთ მე მუშაობისგან მოწყურებულს - თეატრალურად გააფრმა სიტყვები
-ჯერ საქმე და მერე ჭამა სმა -ვამბობ სიცილით
-ჩემს მოკვლას აპირებ უწყლოდ
-რომ მოკვდებით მერე დაგალევინებთ გამიგია მომაკვდავისთვის მადლიაო
- კარგით ეგრე იყოს -მეუბნება და საქმეს აგრძელებს მე კი საჭმლის მომზადებას ვიწყებ , მარტო ჭამა არ მიყვარს ამიტომ სუფრა ორისთვის გავშალე და ბატონ პოლიციელსაც დავუძახე
-სააბაზანო პირდაპირ არის ხელები დაიბანეთ და ჩემს მოკრძალებულ ვახშამზე დამეწვიეთ-ვეუბნები და სუთრაზე ვანიშნებ
-ეს რა არის ?-მეკითხება გაკვირვებული
-დედამიწელი ხარ , შემწვარი კარტოფილია-ვეუბნები გაბრაზებული
- შემწვარი კარტოფილია ეს?-მეკითხება და ცალ წარბს მაღლა წევს
-დიახაც- ვეუბნები დარწმუნებით
-არა მადლობა არ მშია მხოლოდ წყალს დავლევ, არშეწუხდეთ თვითონ დავისხამ-მეუბენება და დოქიდან წყალს ასხამს
-იდიოტი-ვამბობ გაბრაზებული
-რამე მითხარით-მეკითხება ისე თითქოს არაფერი გაეგონოს
-არა არაფერი შეგერგოთთქო-ვეუბნები და ნაძალადევად ვიღიმი
- ტელევიზორი გაქვსთ?-მეკითხება ის
-მაქვს , მაგრამ რატომ მეკიტხებით
-ჩემი საყვარელი სერიალი იწყება და უნდა ვუყურო
-რაააა?-გაოცებისგან ყბა ჩამომივარდა
-სერიალს უნდა ვუყუროთქო ხომ შეიძლება
-წამობრძანდით-ვეუბნები და მისაღებ ოთახში გავდივართ ტელევიზორს ვრთავ და პილტს ვაწვდი-თუ საიდუმლო არაა რომელ სერიალს უყრებთ-ვეკითხები დაცინვით
-რუსთავიორზე გადის ექვს საათზე არვიცი რაქვია სახელი-მეუბნება და კმაყოფილი იღიმის იდიოტი -გამახსენდა კურიერი ქვია
-კურიერი ქვია-გამოვაჯავრე მე
-რამითხარით?
-არაფერი კურიერს სერიალში რატო ურევთ
-მაინტერესებდა რას იფიქრებდი , მოგატყუე ანუ, კარგი ვიდრე არ გაგიგდივარ ჯობია ჩემით წავიდე ,- დგება და გასასვლელისკენ მიდის
-მადლობა მინდოდა გადამეხადა კარის შეკეთების გამო მაგრამ გამახსენდა რომ შენვე შემოამტვრიე და გადავიფიქრე
-მადლობა რომ განმანათლე თორემ უკვე ცნობისმოყვარეობა მკლავდა
-აღარ მიდიხარ?-ნერვებ მომეშალა მე
-შენობით საუბრის უფლება არ მომიცია
-იდიოტი
-არაფერი გამიგია
-იდიოტო-ხმამაღლა ვთქვი მე
-არინერვიულო მალე დაბერდები
- მიბრძანდით ჩემი სახლიდან
-მივდდივარ-ამბობს და კარს აღებს-გამარჯობათ და ნახვამდის-ეუბნება ნიკას და სადარბაზოში უჩინარდება
-ეს კაცი ვინ იყო-ინტერესდება ნიკა
-შემი საქმე არ არის
-კითხვაზე მიპასუხე ვინიყო ეს კაცი
-აქ რას აკეთებ-ვაიგნორებ მის კიტხვას
-ჩემი ნივთების წასაღებად მოვედი
-უპს, შენი ნივთები გუშინ მათხოვარს გავატანე-ვიცრუე მე
-რა გააკეთე ?
-მათხოვარს ვაჩუქე
-მოგკლავ
-პოლიციელი
-რა პოლიციელი
-ის კაცი კარებში რომ შეგხვდა პოლიციელი იყო
-ადრე არასდროს მინახავს შენი მეგობარია
-არ არის ეგ შენი საქმე , მიბრძანდი აქედან
-საკუთარ სახლიდან მაგდებ
-თუ კარგად მახსოვს ეს სახლი ჩემი ფულთაა ნაყიდი და ჩემს სახელზეა გადმოფორმებული ამიტომ წადი სანამ პოლიცია გამოვიძახე
-ისედაც მივდიოდი
-რასელოდები მერე
-ავტობუსს
-სამი სართულის ქვევითაა გაჩერება
-კარგი-მებნება და კარებში უჩინარდება მე კი ვრჩები ჩემს სახლში აცრემლებული მარტოდ მარტო ... ალბად მალე საკუთარი ცრემლები დამახრჩობს ოთახში შევდივარ შხაპს ვიღებ პიჟამოს ვიწვამ საწოლში ვწვები და ფიქრების სამყაროში ვეშვები . „ეს კარტოფილია“ მახსენდება პოლიციელის სიტყვები და ბრაზი მაწვება , იდიოტი რისი თქმა უნდოდა ამით ნეტა უკეთესი არეჭამოს , ჩემნაირი მზარეული ნეტა იყოს ამ ლანძღვაში როდის ჩამეძინა ვერც კი გავაცოnბირე როდის ჩაეძინა
****************************

26 წლის მაძილზე პირველად ვგრძნობ რომ მაგრად დამერხა ... ხო არ ცდებით სწორად წაიკითხეთ , დამერხა. უკვე ერთი თვეა ვფიქრობ ქალზე, რომლის შესახებაც არაფერი არ ვიცი, ქალზე, რომელსაც თავი კარების შენგრევით დავამახსოვრე, მას შემდეგ მგონი კვირა ისე არ ჩაიცლის მის კორპუსთან რომ არ ჩავიარო. დღეები დაუსრულებლად გადის და იმ ქალის ნახვას ვერაფრით ვერ ვბედავ არვიცი რა მოვიფიქრო რა მიზეზით დავადგე თავზე. ახლაც სამსახურში ვარ და მასზე ფიქრს ვერ ვწყვეთ
-ეე კუჯო აიღე ტელეფონი რეკავს-მესმის ილიას ხმა
- ახურებ
-უპასუხე რაიცი რახდება ვის რა უჭირს-გაკვირვებული მიყურებს
-სახელზე ახურებთქო -ვეუბნები და ყურმილს ვიღებ-გისმენთ რით შემიძლია დაგეხმაროთ
-გამარჯობათ საჩივრის შემოტანა მინდა -მესმის ნაცნობი ხმა
-უკაცრავად ვინ ბრძანდებით
-ყროყინისგან საშინლად შეწუხებული მაცხოვრებელი-მპასუხობს ირონიულად
-კონკრეტულად
-ელენა თაბაგარი-მისი სახელი და გვარი რომ გავიგონე სახე საახალწლო განათების მსგავსად გამინათდა
-რა სახე გაქვს კუჯო , საყვარელს ელაპარაკები-ჩემი სახის ცვლილება არ გამოპარვია ილიას
-გა*ჯვი -ვეუბნები ილიას
-უკაცრავად ზრდილობა გამოიჩინეთ , რა მარაზმია- ყურმილში მესმის გაბრაზებული ელენას ხმა და მინდა ილია მოვკლა
-უკაცრავად ქალბატონო თქვენთვის არ მითქვას, კარგით მისამართი მითხარით და გამოვალთ-მისამართს მაშინვე მკარნახობს და მეც ელვასავით სწრაფად მივდივარ დანიშნულების ადგილას
იქ მისული ფრთხილად ვრეკავ კარზე ზარს
-გამარჯობათ , უკაცრავად რამე დავაშავე -კარებს აღებს შუა ხნის ქალბატონი
-საჩივარი შემოვიდა თქვენი ყროყ.....სიმღერის თაობაზე
-როგორ?
- საჩივარი შემოიტანეს რომ თქვენი ყრო,,,სიმღერა აწუხებთ
-უი კი მაგრამ რატომ? მე ხომ ასე კარგად ვმღერი
-შეიძლება მოვისმინო?
-რა თქმა უნდა შემობრძანდით -მეც მაშინვე შევდივარ და სავარძელში ვთავსდები
-აბა გისმენთ -ჩემი თქმა და მისი სიმღერის დაწყება ერთი იყო.... მართალი იყო ელენა ნამდვილად ყროყინებდა ეს ქალი. სახეზე ხელოვნური ნეტარება გამოვისახე და ისე ვუსმენდი მის ყროყინს თითქოს ძალიან მსიამოვნებდა. რამოდენიმე წუთის შემდეგ კარზე მოსალოდნელი ზარის ხმა გაისმა . ქალბატონი პრიმადონა კი კარის გასაღებად წავიდა
-კარგით რა ქალბატონო ლამარა , ასე აღარ შეიძლება დაძინება მინდა ერთი კვირაა არ მძინავს და თუ მძინასვს მამალივით დილის ექვს საათზე მაღვიძებს თქვენი სიმღერის ხმა -ისმოდა ელენას შეწუხებული ხმა
-უკაცრავად გოგონა მაგრამ მე ....
-კარგით ქალბატონო ყველაფრი რიგზეა , უბრალოდ გთხოვთ დილით და საღამოთი არ იმღეროთ ხოლმე -ელენა
-ქალბატონო ლამარა ვეთანხმები ამ გოგონას მიუხედავად იმისა რომ შესაშური ხმის ტემბრი გაქვთ და ოპერის სცენაზე უნდა იდგეთ ღამე სიმღერაა დაუშვებელია-ჩავერიე საუბარში მე
-გმადლობთ ახალგაზრდავ აღარ ვიმღერებ ხოლმე , გოგონა თქვენ კი მიბრძანდით ძალიან გთხოვთ-გაბრაზდა ლამარა
-კარგით მეც წავალ აბა კარგად იყავით -ვეუბნები და გარეთ გავდივარ ელენესთან ერთად მივუყვები კიბის საფეხურებს
-შესაშური ტემბრი გაქვთ-იმეორებს ჩემს სიტყვებს ჩემივე ტონალობაში ელენა- ოპერის სცენაზე უნდა იდგეთ, ვარსკვლავიც ხომ არუნდა გაუხსნან ყროყინისთვის, იქნებ ოსკარიც გადასცენ
-არა ოსკარი მსახიობებისთვისაა -ვეუბნები და თვალებს მისკენ ვაპარებ
-აქ რას აკეთებთ?-მისვამს სასაცილო შეკითხვას
-ერთმა ქალბატონმა მეორე ქალბატონის სავარაუდო ყროყინის გამო დარეკა და მეც დამიმატა პრობლემები
-შენი შემონგრეული კარის მერე მეც მაქვს პრობლემები ბატონო კართა მმუსვრელო
-კუჯო სად ხარ შენ სლოდინში ლამის ჩამეძინა -მესმის რაციაში ილიას ხმა
-მოვდივარ -ვეუბნები გაბრაზებული ამ სახელი სგამო ერთიდღე მოვკლავ -ანუ გახსოვარ
-ერთადერთი იყავი ვისაც ჩემი გაკეთებული კერძი არ მოეწონა
- ვიცი შეიძლება სულელურად მოგეჩვენოს მაგრამ მაინც უნდა გკითხო, როგორ ხარ?-ვეკითხები რადგან მინდა დრო გავწელო და უფრო დიდხანს მესმოდეს მისი ხმა
-კარგად შენ?
-შეყვარებული გყავს?
-არა
-საქმრო?
-არა
-ქმარი?
-არა
-მაშინ კარგად ვარ
-ახლა მეუნდა დაგისვა სულელური შეკითხვა. ერთი თვის წინ რატომ არ ჭამე ჩემი შემწვარი კარტოფილი
-გეთანხმები მართლაც სულელური კითხვაა
-იდიოტო-მუშტი მივიღე მხარში
-გოგო მეტკინა
-ანუ კუნთები მიხატულია
-განვადებით მაქვს გამოტანილი ჯერ არ დამიფარავს გადასახადი და ფრთხილად
-კითხვაზე არ გიპასუხია
-რა კითხვა
-შემწვარი კარტოფილი
-ეგ შემწვარი კართოფილი იყო?
-კითხვას ნუ მიბრუნებ
-კარგი გიპასუხებ შემეშინდა შენი გაკეთებული რაღაცით არ მოვწამლულიყავი
- შემწვარი კარტოფილი იყო ეგ იდიოტო-მეორედ მივიღე მუშტი მხარში
-დაზღვევა არ მაქვს იცოდე და რამე რომ მოუვიდეს ჩემს კუნთებს შენ გადაგახდევინებ ამის საფასურს
-ოდესმე აუცილებლად გაჭმევ ჩემს გაკეთებულ კერძებს
-ეგ რომ გავაკეთო საკუთარი თავი უნდა მძულდეს
-ან მე უნდა გიყვარდე სიგიჟემდე-მეუბნება და კარებში უჩინარდება
-ტო პატარძალი ხარ რომ მალოდინებ რა უბედურებაა-ახმაურდა ჩემი რაცია
-მიფრთხილდი მოვდივარ
-მოდი გიჟო გამტყიპე-ილია
-მანქანაში თუ სადმე სხვაგან
-მანქანაში იყოს მეტი ადრენალინი იქნება
-ტყავის საცვალი და მათრახი მოამზადე
-მთლიანად შიშველი ვარ და გელოდები
-კარი არავის გაუღო
-სულ სველი ვარ მალე მოდი
-გაა*ვი
-ოოო ცოტაც და გავა*ავებდი გააფუჭე ყველაფერი -მეუბნება ილია . მეც როგრც იქნა მივაღწიე მანქანამდე
-კუჯოს მეორედ დამიძახებ და ორი კვირით ჩაგსვამ კალცერში, რატომ მეძახი ამ ძაღლის სახელს
-კაი ტო მთელი ქვეყანა ძაღლს გეძახის და მაინცდამაინც ჩემიდან გიტყდება
-მე გაგართხილე
-კარგი ხო საით წავიდეთ?
-სახლისკენ
-მეგონა მეტყოდი ნაშებისკენ
-საკუთარ თავში ნუ გერევი
-შენ ჩემი მეორე მე ხარ ხომიცი
-შენკიდევ ჩემი ....
-არგინდა არ დაასრულო -მოკლედ სახლში მალევე მივდივარ შხაპს ვიღებ და დასაძინებლად ვწვები შეტობინება რომ მომდის მობილურზე
<<ამაღამ აივანზე დაიძინე მოგიტაცებ, შენიი ვარდენა>>
<<ვარდენა კიარა სირაქლემა ხარ შამფურზე,>>
<<გული მომიკალი>>
<<გადააყოლებ დარდს რომელიმე ბოზთან >>
<<მჭირდები უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ>>
<<მე ძილი მჭირდება უმისოდ ვერ ვიცოცხლებ>>
<<იუმორის დონე ნოლამდე დაეცა და მალე მინუსებში გადავა>>
<<ილო წადი საქმეს მიხდე შემატე საქართველოს კიდევ ერთი შენნაირი>>
<<არის უფროსო მეთაურო ბრძანება შესრულებული იქნება დაუყოვნებლივ შედეგს გაგებთ ცხრა თვის შემდეგ>>-ვკითხულობ ესემეს მობლურს ვთიშავ და ელენას ნათქვამ სიტყვებზე ვფიქრობ ან მე უნდა გიყვარდე სიგიჟემდე. ნეტა რას გულისხმობდა ამ სიტყვებში? რისი თქმა უნდოდა? ღმერთო როგორი ლამაზი იყო იმაზე მეტად ლამაზი ვიდრე ერთი თვის წინ. მისი ხმა ახლაც ჩამესმის ყურებში , ფუ ამის გავები , მაგრად დამერხა ...

**********************~

დღეს ისევ შვხვდი მეორედ , ძალიან გამიხარდა მისი ნახვა არვიცი რატომ მაგრამ ემოციების გაკონტროლება მიჭირდა . ლამის მივვარდი და გამოვლანძღე ამდენ ხანს რატომ არ ჩანდითქო... როგორი სიმპათიური იყო... ანუ კუჯო ქვია. ეს რა სახელია დღეს ასე ვინმეს მიმართავენ ? რა უცნაურია. ღმერთო რა სულელი ვარ, სისულელეებს ადრეც ვამბობდი მაგრამ ეს მეტისმეტი იყო, ენას კბილებს ვერ ვაჭერ, გამომიფრინდა წინადადება ასე.. კიდევ კარგი დროზე დავატორმუზე დასაძინებლად ვწვები ჩემი მობილური რომ წკრიალებს
-არმითხრა რომ მძინავსო თორემ გავგიჟდები , აბა რაო ნიკამ დათქვით ქქორწილისდღე -ყვირის ყურმილსი მია
-ნუ ქოთქოთებ , ჯერ ვერ მოვახერხეთ ნიკას მივლინებაში მოუწია წასვლა -დავფქვი ახალი ტყუილი ვიცი არუნდა ვატყუებდე მიას მაგრამ არმინდა ჩემზე ინერვიულოს და ჩემსგამო რამე დაემარტოს
-ეგ კვაზიმოტო ვერაფერს მოაბამს თავს, ისე მართლა სულ ოდნავადაც არგინდა რომ დაშორდე და ეგ ნიშნობის ბეჭედი სახეში ესროლო
-არა, ჯერ არ მინდა-ვაებნები ნაწყვეტ ნაწყვეტ და ყელში გაჩხერილი ბურთის გადაყლაპვას ვცდილობ
-შენი ნებააა
-მამიკოს ბიჭი ისევ არგაძინებენ .. შეხედე დეიდა ელენას რა შურიანია მას არაძინებს ის მეცოსოპრანო და არუნდა სხვამაც რომ დაიძინოს
-ვა სიძე შენ ისევ ცოცხალი ხარ
-რა მამკლავდა
-მეგონა პირველ ღამეს ვერ გადაიტანდი და ეგაა
-ეგ მიასთვის იყო პირველი თორემ
-რაოოო?-მესმის მიას ყვირილის ხმა
-ოხ ელენა ახლა გადავრჩ და მერე მევიცი-გიო
-პირველ ღამეს გადაურჩი მაგრამ ახლა ვერ გადარჩები სანამ ცოცხალი ხარ მითხარი რომელი ყვავილები გიყვარს
-არმიყვარს ყვავილები მაგრამ ვენოკის გარეშე არ ოხვიდე იცოდე
-რათქმაუნდა
-სამლარინი ვენოკით არდაგინახო მოსული
-მეტად მაინც არფასობ და აბა როგორ
-მია ნუ დარბიხარ ორსულად ხარ-მესმის გიოს ხმა
-არამზადა მოღალატე გგარყვვნილო ბაბნიკო-მია
-იდიოტო კრეტინო უნამუსო-არვაკლებ მეც
-ორი ერთზე ხართ უსამართლობაა
-სამართალ გასულია მომსაურების ზონიდან ამიტომ სიძე ილოცე სიკვდილისწინ
-არვიცი ლოცვა
-კაი მაშინ რაგითხრა რით გაგახარო
-მე არაფერი მიას უთხარი დამშვიდდეს
-შენი ცოლია და აბა შენიცი-ვეუბნები და მობილურს ვთიშავ მერე კი მალევე მეძინებ

******************
დილით საშინელმა ხმაურმა გამაღვიძა, არვიცი რატომ მარამ ისეთ შეგრძნება მქონდა თითქოს ვიღაც უროს მარტყამდა თავში, ისევ ის მეოსოპრანო თუ მღერის არვიცი გადავირევი. თავი ძლივს ავაგლიჯე ბალიშს და გარეთ გავედი. სიხარულისგან ლამის ვიკივლე
-ვაიმე მია -მისკენ გავიქეცი ჩასახუტებლად
-მუცლით შენს ნათლულს ვატარებს და ცოტა ფრთხილად -მიცინის
-რაო ექიმმა როდის აქვს გამოსვლის დროო
-ორ კვირაში
-აბა შენი ბედოვლათი ქმარი და ჩემთვის ძალით შემოტენილი სიძე სადარის
-ვინმე ჩემზე საუბრობდა
-სიძე შე ძველო მოდი უნდა შეგხედო, ვაიმე როგორ გასიმპატიურებულხარ , მამობა და მიას ხელი მოგიხდა ხოიცი შენ
-დაიწყო ამან
-არა ჩემი ნათლული მეცოდება უმამობისთვის რომ გავიმეტო თორემ ხომ გაჩვენებდი ერთ-ორ კარატის ილეთს
-შეეშვი ჩემს ქმარს
-მიას უმადლოდე დღემდე ცოცხალი რომ ხარ
-შენი მწარე ენის მიუხედავად მაინც მომენატრე -მეუბნება და მეხუტება გიო
-გამიშვი ხელი, არ მომნატრებიხარ საერთოდ,-ვიცინი და ისე ვეუბნები
-მორჩი ღლიცინს და მომიყევი ნიკაზე -აი სად წამივიდა საქმე ცუდად
-კარგით რა ამდენი ხანია არ მინახიხართ და ნიკაზე უნდა მალაპარაკოთ თქვენზე მომიყევით რამე-
-ვცდილობ სიტუაციიდან თავის დაძვრენას
- ელენა სულაც არ მომწონს ეგ ნიკა ცოტა აპასნი ტიპია-გიო
-არცუნდა მოგწონდეს შენკი არ მიყვები ცოლად-მია
-ორიენტაციის შეცვლას არვაპირებ ჯერ, არც კაცები მომწონს , და მე შენმიყვარხარ ძალიან-ეუბნება გიო და შუბლზე კოცნის
-მე მეორე ოთახში გავალ მაინც სხვა რამეებიც რომ მოინდომოთ ხელს ხომ არ შეგიშლით
-ელენა აბა დაიწყებ შენით მოყოლას თუ დაგსვა ელექტრო სკამზე-მია
-სკამის შოვნა ჩემზე იყოს-გიო
-ერთი შენთვისაც წამოიღე -მე
-სოლიდარობის მომხრე არ ვარ-გიო
-ტვინგამორეცხილი ხარ სამაგიეროდ, აუ მია ამასთან რაგინდა, ან ბავშვს როგორ უჩენ-ვწუწუნებ მე
-მადლობა მითხარი ჩემს შვილს რმ განათვლინებ-გიო
- უკაცრავად მე მიას შვილს ვნათლავ-ვეუბნებიი და ენას ვუყობ
-მერე მაგბავშვის მამა ვინაა-გიო
-ხელოვნური განაყოფიერებითაა ჩასახული, შენ მაგდენს ვერ მოახერხებდი-მე
-არა რა შემომაკვდება შენ დაქალი-გიო
-ორქიდეები მიყვარს და რომ რამე საფლავზე დაალაგე ხოლმე -მე
-შენ მოკვდი და ოქროს საფლავს გაგიკეთებ-გიო
-მაგდენი ფული თუ გაქვს დედაშენთან რატომ ცხორობ ისევ
-არშეიძლება მერე შესანიშნავი სახლი გვაქვს დიდია ყველა ვეტევით და რატომ უნდა გადავიდეთ-გიო
-კაია ცქნაფო ნუ მისერიოზულებ, თანახმა ვარ ოქროს საფლავზე ხვალვე მოვიყვან დიზაინერს და შევთანხმდეტ დიაინზეც
-საკუთარი შხამი დაგახრჩობს ერთ დღეს-გიო
-შენზე ვანთხევ ძვირფასო სიძევ და ნეირტალდება ყველაფერი
-წავედი მე თქვენ იჭორავეთ-გიო
-აბა კარგად კარი იცი საით არის თუ მიგასწავლო
-კარგით რა არ გბეზრდებათ კინკლაობა სამი წელია ასე ხართ აღარ უნდა გამოსწორდეთ-მია
-ჩათვალე სამარე ვარ უკვე
-მე მესაფლავე და შენს დაქალს მიწას ვაყრი-გიო
-ოცნებას კაცი არ მოუკლავს , მაგრამ შენ კაცი ხარ ?
-ოოო მორჩით რა, გიო შენ შეი მეგობრების სანახავად მიდიოდი აბა კარგად , შენკიდევ ქალბატონო მოყევი ყველაფერი ახლა -მეც გადმომწვდა მია
-რა გაინტერესებს
-ხელის ტხოვნა აბა როგორ იყო ყველაფერი
-მოკლედ ხელი მთხოვა რა
-ელენა
-კაი რა მია მეზარება თანაც ამთემაზე საუბარი არ მინდა
-სადაა მივლინებაში წასული ნიკა-დავიბენი არვიცოდი რა პასუხი გამეცა
-უკრაინაში
-უი აბა გუშინ საბურთალოზე ვინ ვნახე ნიკას ორეული ყავს ნეტა
-ალბად
-ელენა მორჩი ტყუილებს და ყველაფერი მომიყევი დროზე რამოხდა -სხვა გზა არ მაქვს მიას ყველაფერს ვუყვები-ენ ეგ ღირსია მიხვიდე და თავი გაუჩეჩქვო ხომ გითხარი არ არის კარგი ადამიანითქო მაგრამ დამიჯერე , სამი წელი მაგას გეუბნები რომ მიკა არ არის კარგითქო შენკიდევ ვინმეს უსმენ, ახლა როგორ ხარ
-კარგად ვარ მია ყველაფერი კარგაადაა აღარ ვნერვიულობ ,, კარგი მოვრჩეთ ნიკაზე საუბარს , შენი ქმარი სად წავიდა ილია უნდა ნახოს
-კი ილია და მისი კიდებ ერთი მეგობარი მის შესახებ მეც არ ვიცი არაფერი რამოდენიმე თვის წინ დაბრუნებულა საქალრთველოში ..
-გასაგებია ილო მართლა მომენატრ ეგ ოხერი რაც თქვენ წახვედით სულ დამივიწყა
-ხოდა საღამოს ვახშამზე მოდი ჩვენთან და ნახავ ილიას , ხო უარი არ მიიღება კაარგი ახლა უნდა წავიდე კარგად -მემშვიდობება მია მე კიდევ ტანისამოსს ვიცვლი და სამსახურში მივდივარ ისედაც დავაგვიანე
***************************~
დილით მობილურის ხმა მაღვიძებს
-ილო შენ თუ ხარ და რამე მნიშვნელოვან არ ხდება გადაგხსნი თავის ქალას
-რაიყო რა დაგრუზული ხარ დილიდან-ილია
-სწორად აღნიშნე დილაა და ამ დროს სძინავთ ხოლმე ადამიანებს
-კაი კუჯო შენ რომ ადამიანების სიაში არ ხარ ხომიცი-ილია
-ჯანდაბას, რახდება ერთი ამოსუნთქვით თქვი და გათიშე ტელეფონი
-ჭყიტა ჩამოვიდა -მეუბნება და თიშავს მის სიტყვებს ვაანალიზებ და ახლა თვითონ ვურეკავ
-გაიმეორე რაც თქვი
-ჭყიტა ჩამოვიდა -ილია
-მერე ბიჭო მაგას აქამდე ვერ მეტყოდი
-რამე ხომ არ მოწიე ძმაო წეღან არ მლანძღავდი ამ დილიანა რას მაწუხებო, ჩამოყალიბდი რა -ილია
-სადაა ახლა
-სადაა კიარა სად ვართ აწიე ტ*აკი და გააღე კარები -ილია
- გააღე კარები და შემოდი ერთხელ მოქცეულხარ ეგრე თუ ორჯერ
-შიშველი ხომარხარ , -ილია
-ა*რაკებ
-რომრამე არ ამითამაშდეს ჰორმონები-ილია
-გადი გამშორდი
-გული მატკინე
-შემოდიხართ თუ კიდევ დიდხანს იდგებით მანდ დაცვასავით
-მარჯვენა ფეხი შემოვდგა პირველი თუ მარცხენა -ილია
-მოდი შენ შენ საერთოდ არ შემოხვიდე
-კაი ტო რას კინკლაობთ ნაჩხუბარი შეყვარებულებივით, გამიშვი შევიდე შენ კიდევ.-ჭყიტა მევ ვდგები საწოლიდან აბაზანაში შევდივარ პირს ვიბან ტანისამოსს ვიცვა და გარეთ გავდივარ
-სადა ხარ რომ დაიკარგე რა ეგრე უნდა
-აუ ეს ვისეუბნება შენ მემგონი ამნეზია გაქვს კუჯო
-კაი რა შენც აყევი ამ კლოუნს
-აბა გიუშ მოყევი როგორ ხარ -ვეკითხები მე
-ცოლი მოვიყვანე და მალე მამა გავხვდები მეტი არაფერი არხდება
-ბავშვის ნათლია მე ვარ ხოიცი
-ყავს უკვე ერთი ენამწარე ნათლია და არ გამოვა ეგ
-ორი ნათლია რომ ყავდეს არა
-შენ მეორე შვილს მოგანათვლინებ თუგინდა
-დაუჯერე კუჯო, მაგ ქალთან საქმის დაჭერას მითუმეტეს ჩხუბს არგირჩევ ნამდვილი სატანაა , მეგრული წიწაკა
-კაით მეორეს მოვნათლავ
-მე რატო გამომტოვეტ -შეწუხდა ილია
-შენ მადლობა გექნება სათქმელი ბავშვებს რომ გაჩვენებ , ნუ იღებ ეგეღ სახეს 50 შვილი რომ მყავდეს და ყველა მძულდეს მაინც არ მოგანათვლინებ რომელიმეს
-ჩვენს შორის ყველაფერი დამთავრდა -ილია
- შენ როგორ ხარ, ბერდები და ოჯახის შექმნას არაპირებ
-კუჯოს ვინმე თუ მოიტაცებს თორემ ეგ ვინმესს მომყვანელი არაა, ვეუბნები აივანზე დაიძინე თქო მაგრამ არ მისმენს , ცოტა მძიმე შემთხვევაა რა -ილია
-მოკალით ეს ვინმემ ამ ამოუვსეთ სალაპარაკო არხი , პოლიშიაში დავიწყე მუშაობა ხოდა მაგდღის მერე ეს გამო*ირებული კუჯოს მეძახის -გაკვირვებული იყურება გიო
-ძაღლის სახელია რა -ილია
-მაშინ შენ ჯეკა ხარ შე*ემა -გიო
-გამიტყდა
-ჭიქა
-ბანკა
-მაგას ქილა ქვია
-
-შენი ქართულის მასწავლებელს როგორ გადავწვდე შენ არ სწავლობდი მისი რა ბრალია
-ნატო ქვია კაი ქალია შნაბერაა გაგირიგებ თუგინდა-ილია
-ხო თან ხოიცი პენსიასაც იღებს რომ რამე მუშაობაც არ დაგჭირდება-გიო
-შენც ამას აყევი
-ბავშვებს ვერაგიჩენს პროსტა ასაკი არუწყობს ხელს მაგრამ რამდენი უპპარტონო ბავშვია თავშესაფარში ერთს აიყვანთ-გიო
-ისე ნატომ შეიძლება გააჩინოს მაგრამ ეს თუ შეძლებს გაკეთებას ეგაა საქმე ააფრის აზრზე არაა-ილია
-შენ რომ ხარ აზრიანი იმიტომ მიზის შენი შვიდი შვილი მუხლებზე
-არარის ახლა კუჯო? ნახე როგორ წამკბინა
-მორჩი ტო ღლიცინს დღეს საღამოს ორივე ჩემთან ამოხვალთ მია ვახშამზე გეპატიჯებათ-გიო
-ის ალქაჯი იქ იქნება -ილია
-კაი ტო რით ვერ გადააგორე ეგ ამბავი -გიო
-რამოხდა ?
-არაფერი ისეთი ერთ გოგოს წერდა აღმოჩნდა რომ იმ ალქაჯის ბიძაშვილი ყოფილა და მიუვარდა ამას და კაი სპეკტაკლი დაუდგა მასმერე ერტთმანეთს ვერიტანენ დასანახად-გიო
-ძალა ხომ არ იხმარა შენზე
-არა მაგას ჩემთან აკეთებს ოღონდ მიას იყენებს მაგისთვის -გიო
-ეგეც კაი აპასნი ქალია, ერთმანეთს მოუხდებით-ილია
-მორჩით წამოდი ჯეკა წავიდეთ კუჯო საღამას გელოდები გადაგდებები არიყოს თორემ ისე გადაგაგდებ ეფბიაიც ვერ გიპოვის -მუბნება გიო და მიდის მეც შხაპს ვიღებ და სამსახურში მივდივარ
*********************~
საღამომდე უამრავი საქმე მქონდა , საბუთების მოწესრიგება ხელმოწერის გამო ზევით ქვევით სირბილი , მოკლედ სახლში ძალიან დღლილი მივედი შხაპი მივიღე ტანისამოსი ჩავიცვი და მიასთან წავედი
-მეგონა აღარ მოხვიდოდი ყველა შენ გელოდებით დავხოცე ხალხი მშიერი-მსაყვედურობს მია
-ბოდიში რა ძალიან დავიღალე რა
-კარგი შემოდი-მეუბნება მია და სახლში მიშვებს იქ შესულს კი დივანზე მჯდომი ილია მხვდება
-ამას აქ რა უნდა მე მივდივარ
-დაეტიე სადაც დგახარ არსადაც არ მიდიხარ-გიო
-რა ვიკაცეს პონტი იყო სიძე
-რაღაც მაგდაგვარი -გიო
-ესეიგი ისევ ფორმაში ხარ-ილია
- შენ ხმას ნუ იღებ
-შენ მიკრძალავ?-ილია
-არა უბრალოდ წრიპინა ხმა გაქვს და ნერვულ სისტემას მიღიზიანებს
-მე ბოდიში საერთოდ აგარ ამოვიღებ ხმას -ილია
-მადლობას არ ელოდო
-არ მჭირდება -ილია
-მომენატრე
-რაო , ხალხო ამას სიცხე აქვს რასმბობს სასწაულებიც ხდება ხოლმე-ილია
-შენთვის არ მითქვამს-მოვატყუე ილია
-აბა ვის უთხარი-ილია
-მას-ვეუბნები და სავარძელში ზურგით მჯდომ მამაკაცზე ვანიშნებ
-კუჯოს?-გაკვირვებული მეკითხება ილია მე კიდევ ამ სახელის გაგონებაზე თვალები მიფართოვდება იმედია ის არარის ვისაც ვფიქრომ
-ილია გამასწარი-დგება უცნობი და ტრიალდება მრე ერთწამს შეშდება სახეზე გაკვირვება ესახება მერე კი იღიმის-ელენა როგორ ხარ -ჩემსკენ მოდის და ნაზას მკოცნის ლოყაზე მაშინვე ჟრუანტელი მივლის მთელს სხეულზე, ასეთი რამე არასდროს განმიცდია
-კარგად შენ როგორ ხარ ?
-კარგად
-არარსებობს თქვენ ერთმანეთს იცნობთ-გიო
-კი ამან მოკლა შემი სიყვარული-ვამბობ დემონსტრაციულად დდა ყველა გაკვირვებული გვაშტერდება მია თვალებით მანიშნებს ამაღამ ვერ გადამირჩებიო
-ბინის კარი იგულისხმა -დაამატა კუჯომ და სიცილი ამიტყდა მე
-კარგია რაადგან ერთმანეთს იცნობთ წამოდით ვჭამოთ თორემ კუჭმა მაიკა ჩაიხვია-ილია
-ანუ მოგენატრე-მესმის კუჯოს სიტყვები
-კუჯო გქვია რა უცნაური სახელია-დავაიგნორე მისი შეკითხვა
-კუჯო არ მქვია და სხვათაშორის მეც მომენატრე -მეუბნება და გვერდს მივლის მაგიდასთან იკავებს ადგილს მთელი საღამო მოუსვენრად ვიყავი სულ მისი ნათქვამი სიტყვები ჩამესმოდა მეც მომენატრე, მაგრამ არა ეს შეუძლებელია ნიკას სიტყვები მახსენდება არავის არასდროს შეუყვარდები რადგან არარაობა ხარ , ამ სიტყვებს გონებიდან ვერ ვიშორებ არმინდა ისევ მეტკინოს გული არმინდა ისევ თავიდან განვიცადო ის ტკივილი , ურთიერთობისთვის არ მცალია
-მია მე წავალ კარგი -ვეუბნები და მაგიდიდან ვდგები
-ასე უცებ რა მოხდა ახლა არ მოხვედი -მია
-მერე აგიხსნი კარგი? ახლა კი უნდა წავიდე -ვეუბნები და გასასვლელისკენ მიცდივარ
-გაგაცილებ -ფეხზე დგება კუჯო
-კარგი აზრია -ამბობს მია არადა რომიცოდეს სწორედ მის გამო მივდივარ, მასთან ერტად თავს უცნაურად ვგრძნობ ის მაფორიაქებს , მეშინია რომ ისევ იგივე განმეორდება. ბატონი პოლიციელი მომყვება სადარბაზო მშვიდად გავიარეთ და ზოში გავედით
-სახლში ჩემით დავბრუნდები არმინდა შენი გაცილება-ვეუბნები მაშინვე
-შენთვიის არაფერი მიკითხავს მგონი
-შემეშვი-ვპასუხობ და თვალები ცრემლებით მევსება
-რახდება ელენა რა დაგემართა
-არაფერი უბრალოდ მინდა რომ თავი დამანებო მემგონი გასაგებად აგიხსენი შემეშვი-ვეუბნები ზურგს ვაქცევ და სახლში ვბრუნდები , არაფერი უთქვამს არც ჩემი შეჩერება უცდია , ამან კიდევ ერთხელ დამარწმუნა ჩემი გადაწყვეტილბის სისწორეში. სახლში მისულსს ემოციების გაკონტროლება გამიჭირდა , ისევ იგივე კითხვა მართლა არარაობა ვარ და კითხვაზე გაუცემელი პასუხი გულსა და გონებას მიღრღნიდა . არმინდა ყველაფერი განმეორდეს არმინდა ისევ იგივე გამოვცადო, არმინდა თავი არარაობად ვიგრძნო,ფიქრებიდან მობილურის ხმას გამოვყავარ
-გისმენ დედა
-გისმენ კიარა ახლავე ჩაალაგებ ბარგს და სახლში დაბრუნდები-მესმის დედას ნაწყენი ხმა
-დედა მშვიდობაა?
-მშვიდობა იქნება რომ ჩამოხვალ, ასე როგორ დაგვივიწყე საერთოდ რომ არ მოგენატრეთ, ასეთი ცუდი მშობლები ვიყავით შენთვის მე და მამაშენი
-კარგი რა დედაჩემო გული გამიხეთქე ვიფიქრე რაღაც მოხდამეთქი
-რამე თუ არ მოხდა ისე არ ჩამოხვალ ხო
-კარგი რა დედა ვმუშაობ და შვებულებასაც ვერ ავიღებ ჯერ
-ოდესმე ჩამოხვამ , მომენატრე, წახვედიდა სულ დაგვივიწყე
-ეგრე არ არის დედა უბრალოდ არ მცალი მეც უნდა გამიგოთ
-ეგრეა და თავის მართლება ან სამსახური მომიზეზება არც კი გაბედო, მაწყენინე-მეუბნება და მობილურს მითიშავს, მართალი იყო დედაჩემი, ქალი, რომელმაც ჩემს გამო თავის ოცნებებზე თქვა უარი დავივიწყე, ქალი, რომელმაც ჩემს აღზრდას მთელი სიცოცხლე შეალია დავივიწყე, დედას გუი ვატკინე, ქალს ,რომლიც სიცოცხლეზე მიყვარს გული ვატკინე , ქალს რომელსაც ჩემგარდა არავინ ყავს გული ვატკინე,
************************************|
არვიცი რა მოხდა რაშეიცვალა ამ რმოდენიმე საათში მაგრამ ელენას სიტყვებმა გამყინა, დაჰიპნოებულივით ვუყურებდი როგორ მიდიოდა და ნაბიჯსაც ვერ ვდგამდი რომ შემეჩერებინა დიდი სურვილის მიუხედავად, რა შეიცვალა? ეს კითხვა მოსვენებას არ მაძლევს, რატომ მითხრა ელენამ ეს სიტყვები? არვიცი კითხვაზე პასუხი არ მაქვს და ნერვები მეშლება სახლში ვბრუნდები სადაც კურიერი მხვდება
-გისმენთ
-თქვენ 29-ე ბინაში ცხოვრობთ
-დიახ
-თქვენთვის ამანათია გთხოვთ ხელი მოაწეროთ
-მე რომ არაფერი შემიკვეთავს, კარგით მოვაწრ ხელს-ხელს ვაწერ და ამანათს ვიღებ მერე კი სახლში შევდივარ . გაოცებისაგან პირს ვაღემ როცა მასში სექსუალურ ქალის თეთრეულს ვპოულობ, აშკარად პირველი ღამისთვის შეუკვეთა ვიღაცამ, მეცინება და ყუთს მაგიდაზე ვდებ და დასაძინებლად მივდივარ
************************~
-არა მია არსადაც არ წავალ-ვეჩხუბები მიას დილიდან
-გთხოვ რა
-შენი ქმარი გაუშვი
-ამას ვერვიზამ ხომიცი არა სურპრიზს ვუმზადებ
-მოკვდება სურპრიზების გარეშე ხო
-ადი რა გთხოვ , მე არშემიძლია თორემ წავიდოდი
-ჩემს ნათლულს უმადლოდე,
-ძაან მეგობარი ხარ
-წავედი და დაგირეკავ-ვეუბნები და მობილურს ვუთიშავ ტაქსის ვაჩერებ და მისამართს ვეუბნები დანუშნულების ადილას მალევე მივდივარ ლიფტი არ რის ამ კორპუსში როგორც ჩანს ხუთი სრთული ფეხით ავიარე და კარებზე ზარი დავრეკე , ერთჯერ , ორჯერ სამჯერ
-მოვდივარ -მესმის ნაცნობი ხმა ოღონდ ეს არა-აუ ილია შენ თუ ხარ გამა....... ელენა შენ აქ რას აკეთებ-მეუბნება როგორც კი კარებ აღებს
-არარსებობ
- ვარსებობ შენს წინ ვდგავარ გინდა შეგეხები ჩემს არსებობაში რომ დარწმუნდე
-ყველგან შენ რატომ ხარ
-ეს ჩემი სახლია და აბა სად უნდა ვიყო? უი შენთან ხომ არ მეპატიჟები
-იოცნებე
-ოცნებით დროს არ დავკარგავ წავალ ბარგს ჩავალაგებ
-მეც დაგეხმარები უფრო სწრაფად რომ მორჩე ჩალაგებას -ვპასუხობ ირონიულად
-კარგი მერე რას დგახარ კარებში შემოდი
-არა მადლობა ჩემი ამანათის წასახებად მოვედი
-ამანათის?
-ხო რამოხდა მითხრეს რომ შემთხვევით აქ მოიტანეს
-არაფერი სიამოვნებით ვნახავდი როგორ მოგიხდებოდა რაც ამანათში დევს-ამბობს და თვალებში ჭინკები უთამაშებს ეს ადრე არასდროს შემიმჩნევია
-აუცილებლად გაჩვენებ
-მპირდები , თუ არ დამპირდები ამანათს არ დაგიბრუნებ
-ხო კაი ჯანდაბას გპირდები
-მოუთმენლად ველოდები როდის შეასრულებ პირობას
-ახლავე რომ იყოს რას იტყვი
-შემოდი მაშინ-მეუბნება კარს უფრო ფართოდ აღებსმეც შევდივარ მის ბინაში-აი ეს ყუთია იქით კიდევ სააბაზანო გამოიცვალე გელოდები-ყუთს ხელს ვავლებ და სააბაზანოში შევდივარ , ყუთს ვხსნი და თავზარი მეცემა საცვლებს რომ ვხედავ , მია კარგი რა , რატომ არ მომტყდა ფეხი აქ რომ მოვდიოდი, არა ქალბატონო ელენა რა გატლიკინებდა გაჩვენბო მიდი ახლა ჩაიცვი და გადი აბა , არა რა რასვიფიქრებდი ორსული ქალი სექსუალურ გამჭვირვალე საცვლებს თუ შეუკვეთავდა სიამოვნებით გავქრებოდი ახლა აქედან , ღერთო რა იდიოტი ვარ მეკითხა მიასთვის მაინც რა იდო ამანათში . სააბაზანოდან გავდივარ და კარისკენ ვიღებ გეზს პირდაპირ
-სად გარბიხარ -მესმის ბატონი პილიციელის ხმა
-სასწრაფო საქმე გამომიჩნდა , დამირეკეს და უნდა წავიდე
-ანუ პირობას დღეს ვერ შეასრულებ, არაუშავს სხვა დროს იყოს
-იდიოტო-ვეუბნები და სწრაფი ნაბიჯებით ვტოვებ ბინას მისი ჩაცინების ხა მესმის მაგრამ არ ვიმჩნევ ისე მინდა ახლა აქედან გავქრე როგორც არასდროს , ყველა საოცრება მე რატო უნდა მემართებოდეს , ჯანდაბა როგორ შევრცხვი, რა საცოდავი ვარ, ღმერთმა იცის რას ფიქრობს ახლა ჩემზ, ვაიმე ელენა რატო გაინტერესებს რას ფიქრობ ის შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს , არანაირი. ყველანაირი. მიასთან მივდივარ და ყველაფერს ვუყვები
-რააა მას ქონდა კიდევ კაი არუთხარი ჩემი რომ იყო ეგ ამანათი-მია
-შენ ეგ გენაღვლება ხო
-პირობა უნდა შეასრულო თუგინდა , ამიტომ ამას შენ გჩუქნი-მეუბნება და ყუთს მაწვდი
-მაგაზრზე ვაარ ზუსტად რა, იოცნებოს ვაჟბატონმა , დაიტოვე შენთვის არმინდა
-გამომართვი რომ გეუბნები, მე ახალს შევუკვეთავ ჯერ ადრეა მაინც არ მეჩქარება-მია
-მოგკლავ, არა შენს ქმარს მოვკლავ, შენ ორსულად ხარ და ბავშვის ცოდვას ვერ დავიდებ
-საყვარელო შენს მეგობარს ჩემზე ალერგია აქვს და ანტიბიოტიკები სჭირდება -გიო
-ანტტიბიოტიკები დედაშენს რომ დაელია თავის დროზე შენზე ალერგიაც არ მექნებოდა
-ამ დილა ადრიან საწოლიდან გადმოვარდი აქ რაგინდა -გიო
-ხო
-მერე იატაკის ნაცვლად პირდაპირ ჩვენი ბინის კარებს რატომ დაეჯახე -გიო
-უშენოდ რომ არ შემიძლია ხომიცი, ხოდა მეც დილაადრიან გამოვვარდი შენს სანახავად , კარს არაფერი სჭირს
-კიდევ კარგი თორემ გაგაკეთებინებდი-გიო
-აბა შენ არაფრის გაკეთება არიცი
-მართლა?-მეკითხება და მიას გაბერილ მუცელზე მანიშნებს
-ეგ ხელოვნური განაყოფიერების შედეგია ხომ გითხარი
-ღმერთო როგორ მინდა ვიღაცამ ერთდღესაც ენა ჩაგაგდებინოს, რაცუფრო მალე იქნება მით უკეთესი-გიო
-კაი სიხარულო შენ არ ამინერვიულდე თუ არავინ გამოჩნდა ჩემით მოვიჭრი ენას ოღონდაც შენ იყავი კარგად
-რა მწარე ენა გაქვს, მეგრული წიწაკის ერთად იზრდებოდი?-გიო
-მია წავალ კაი თორემ ცოდოა შენი ქმარი დილიდან დასტრესილი რომ იქნება
-ახლა მაიგნორებს კიდეც-გიო
-კაი , ეს ყუთიც წაიღე -მეუბნება და ყუთს მაწვდის
- რა დევს მაგ ყუთში გოგოებო-კაი დაქალივით გამოუვიდა გიოს ნათქვამი
-არაფერი, პატარა ბომბიო , ხომ გითხარი ძალიან მომენატრე და იმიტომ მოვედითქო, მინდოდა სურპრიზი გამეკეთებინა შენთვის მაგრამ მია დამხვდა სახლში და გადავიფიქრე
-წასვლას აპირებდი მგონი , კარი ხომიცი საით არის-გიო
-კი ვიცი, თუ დამავიწყდება ხომ დამეხმარები
-რათქმაუნდაა-გიო
-ვიცოდი რომ გულის სიღრმეში კეთილი იყავი , გმირი ხარ
-ქმარო ვწუხვარ მაგრამ სიტყვებით თამაშში ისევ დამარცხდი-მია
-სად შევედრები თვით პროფესიონალს-გიო
-სანამ ჩემს სახელს ახსენებ ჯერ პირში წყალი გამოივლე
-შენს სახელს მხოლოდ ლოცვისას ვახსენებ რომ ჯოჯოხეთი არ აგცდეს -გიო
-იქ დაგელოდები და არ დააგვიანო , გზაა არ შეგესალოს იცოდე და შემთვევით სამოთხეში არ აღმოჩნდე
-მაგას ვუმიზნებ ზუსტად -გიო
-მარტო ბავშვების კეთების უშედეგო მცდელობით მანდ ვერ მოხვდები
-შედეგი სახეზეა-გიო
-ეგ მიას გაკეთებული ბავშვია ნუ იბრალებ რა
-ვაი საბრალო ჩემი ბიჭი ვისი ნათლილი უნდა იყოს არიცის თორემ მუცლიდანვე იტყოდა უარს
-ჯერ არც მამამისის ვინაობა იცის თორემ შეიძლება ორკვირაში გამოსვლაზე უარი თქვას, მია არუთხრა ჯერ მაინც ბავშვს არაფერი
-აი შემომაკვდება ერთ დღეს შენი დაქალი-გიო
-მე ვიცი ვისაც უნდა შემოვაკვდე საყვარელო, წავედი ახლა მიას და ბავშვს მიხედე , მეტი მაინც არაფრის გაკეთება არიციდა-ვეუბნები და გარეთ გავდივარ . დილიდან არაფერი მიჭამია ამიტომ რესტორანში შევდივარ მიყვარს სტრესის ჭამით მოხსნა . რესტორანში შესულმა მაგიდასთან დავიკავე ადგილი და მიმტანს პიცის მოტანა ვთხოვე. შეკვეთა მალე ვე მომიტანეს , და გემრიელადაც შევექცეოდი დაუპატიჟებელი სტუმარი რომ არ მწვეოდა
-რამოხდა საყვარელო ახალ მსხვერპლს ეძებ -ნიკა
-რაგინდა
-არაფერი, ისევ მარტო ხარ? ან რა გეკითხები შენისთანა არარაობასთან ვინიქნება
-შენ თუ იყავი სხვასაც არ გაუჭირდება
-მე მხოლოდ სე*სის გამო ვიყავი შენთან, მერე ეგც მომბეზრდა, სხვაც ეგრე იქნება მარტო შენთან დაწოლის გამო იქნებია
-არმინდა შენი მოსმენა გაეთრიე ჩემი ცხოვრებიდან
-დამახსოვრე არავის არასდროს შეუყვარდები, მათ მხოლოდ შენი გა*იმვის სურვილი თუ გაუჩნდებათ ,არარაობები უნდა იხმარო და მიაგდო , ზუსტად ისე როგორც მე გავაკეთე
-ეს სიტყვები არ დამიმსახურებია -ვამბობ და რესტორნიდან უკან მოუხედავად გავრბივარ. აღარ შემიძლია , ამის ატანა უკვე სეუძლბელია, რატომ რატომ ვარ არარაობა, ნუთუ იკა მართალია . ნუთუ მართალა ასეა, არა არმინდა ამის მჯეროდეს , მაგრამ უკვე გვიანია მისი სიტყვები გონება გაფუჭებული რადიოსავით ჩაიხვია და ყოველ ხუთ წუთში ერთხელ იმეორებს,
*********************************~
-ნოდარ შენი დახმარება მჭირდება
-რაშია საქმე
-ვიღაცის ნომერი უნდა გამირკვიო
-ქალია ეს ვიღაცა
-კი
-აბა რას ვიზამ ძმაო გადავატრიალებ ყველაფერსს და მაინც გიპოვი შენ ოგონდ დაგადგეს საშველი
-ანუ მქონდეს შენი იმედი
-რათქმაუნდა , დაგირეკავ -მეუბნება და მობილურს თიშავს მერე კი თავიდან რეკავს-დამავიწყდა მაგ ქალის სახელი გვარი მეკითხა
-ელენა თაბაგარი
-შეტყობინებას გამოგიგზავნი როგორც კი გავარკვევ
-კარგი, მადლობა ნოდარ
-შენთვის შეინახე მადლობები , ჯობია სადმე დამპატიჟო და გამოვთვრეთ
-შენ ეგ გამირკვიე და დანარჩენი ჩემზე იყოს
-მოსულა-მეუბნება და ახლა მართლა თიშავს მობილურს მეკიდევ ველოდები როდის მომწერს , კაი ნერვიული კაცივით წინდაუკან დავდივარ . ნახევარი საათის შემდეგ კი მობილურზე შეტყობინება მომდის . ესეც ასე ნომერი მაქვს. ახლა მთავარია დავრეკო და ვრეკავ კიდეც
-გისმენთ -ყურმლში მესმის ელენას ნამტირალევი ხმა
-კარგად ხარ
-არა არ ვარ კარგად
-მითხარი სად ხარ და მოვალ დაგეხმარები
-მოგწერ კარგი
-კარგი-ყურმილს ვთიშავ რამოდენიმე წუთში შეტყობინებაც მოდის მაშივე გავდივარ სახლიდან, თავს უცნაურად ვგრძნობ, ცხოვრებაში პირველად ქალზე ვერვიულობ თანაც ქალზე მომელმაც მისი ცხოვრებიდან წასვლა მთხოვა, მანქანას მთელი სისწრაფით ვმართავ , ორჯერ ლამის მეწვია მიქელ გაბრიელი. მალე მივდივარ დანიშნულების ადგილას მანქანას ვაჩერებ და ტროტუარზე ჩამომჯდარ ნამტირალევ ელენას ვხედავ, ამ სცენის დანახვაზე გული მეკუმშება, ვერ ვიტან მის თვალებზე ცრემლებს . გონებიდან ყველანაირ აზრებს ვფანტავ და დდა მისკენ მივდივარ
-ჰეი რა დაგემართა
-მართლა არარაობა ვარ მითხარი-მეუბნება და ჩაწითლებული თალებით შემომცქერის მეს მის გვერდით ვჯდები
-ვინ გითხრა ეგ.....
-ანუ შენც ეგრე ფიქრობ
-არ ვფიქრობ ელენა , უბრალოდ მინტერესებს ვინ გითხრა ეგ აფსურდი
-ამას მნიშვნელობა არ აქვს მადლობა რომ მოხვედი
-ეს რას ნიშნავს
-იმას რომ შენთვის არუნდა დამერეკა იმას რომ ნიკა მართალია მართლა არარაობა ვარ ამას პლიუს სულელიც , არვიცი რისი იმედი მქონდა , ან საერთოდ რატომ გთხოვე აქ მოსვლა , ისიც კი არ ვიცი ცხოვრებსგან რა მინდა, ის კიდევ მეთამაშება არვიცი რა გავა....-წინადადების დასრულებას არ ვაცლი ისე ვკოცნი ტუჩებში , ეს რომ არ გამეკეთებინა ალბად საკუთრ თავს სამუდამო პატიმრობას მივუსჯიდი , ვიცი შესაფერისი არც დრო იყო და მითუმეტეს არც ადგილი მაგრამ თავის შეკავება არ შემეძლო, ვიგრძენი როგორ დაუარა სხეულში ჟრუანტელმა და ეს მესიამოვნა კიდეც. თავიდან ამყვა მაგრამ მერე არვიცი რა მოხდა , მისი მოულოდნელი ცვლილება რას ნიშნავს არვიცი
-ეს აღარასოდეს გაბედო-მეუბნება , თვალებში ზიზღი აქვს ჩამდგარი
-ელენა რა გჭირს , რა გემართება
-არაფერი ძალიან კარგად ვარ
-მაშინ შენი გუშინდელი საქციელი რას ნიშნავდა
-იმას რომ მინდა მართლა გაქრე ჩემი ცხოვრებიდან, ასე გაუგებრად ვამბობ ამას , არმინდა ჩემს ირგვლივ გხედავდე, არმინდა ერთი ჰაერით ვსუნთქავდე , არმინდა გხედავდე , ბევრს ვითხოვ
-ბევრს არა , ძალიან ბევრს ითხოვ,
-ეს მართლა მინდა , ძალიან გთხოვ უბრალოდ წადი,
-არ შემიძლია , ვერ წავალ
-რას ვითხვ ასეთს რატომ ვერ წახვალ
-მიყვარხარ , მჭირდები და ამიტომ
-მე არ მიყვარხარ , არმჭირდები არც შენ და არც შენი იაფასიანი სიყვარული-მეუბნება ფეხზე დგება და ტროტუარს ჩქარი ნაბიჯებით მიუყვება, მეტკინა მარცხენა მხარეს მკერდთან რაღაც ძლიერ ჩაამწყდა . შევასრულებ მის სურვილს ,
******************************************~
ჯანდაბა , ნადვილი იდიოტი ვარ , ეს რა გავაკეთე , წასვლა როგორ ვთხოვე , მან ხომ მისი გრძნობები გამიმხილა, ღმერთო მას ვუყვარვარ. კოცნა სასწაული იყო , ასეთი რამ მიკასთანაც კი არ მიგვრძნია, რატომ ვადარებ იმ არაკაცს ნეტავ საერთოდ, სულელი ხარ ელენა რამ გათქმევინა ეს სიტყვები, დავიჯერო შიშმა , თუ ნიკას სიტყვებმა , როგორ ვიფქრე რომ მას ჩემი საწოლში შეთრევა უნდოდა , ან იქნებ ასეც არის, მაშინ რატომ მეტყოდა რომ ვუყვარვარ, მე ხომ არავის შევუყვარდები არასოდეს , მე ხომ არარაობა ვარ, რატომ მითხრა რომ ვუყვარდი, მომატყუა , იქნებ არაფერი რომ არ გამოუვუდა იმიტომ მითხრა ეს სიტყვები, ღმერთო ჩემო სადაცაა გული გამისკდება , წასცლა ხომ სთხოვე ახლა რატომ განიცდი , რატო გტკივა გული,რატომ ფიქრობ მის სიტყვებზე და კოცნაზე . ჯანდაბა დასვენება მჭირდება აქაურბას უნდა მოვშორდე ცოტა ხნით. მობილურ ვიღებ და დედაჩემთან ვრეკავ
-გვიკადრე -მესმის დედაჩემის ნაწყენი ხმა
-კაი რა დედაჩემო , ახლა მაგის დრო არ არის სოფელში მოვდივარ და ჩემ ძმას უთხარი დამხვდეს
-მართლა მოდიხარ?
-დედაჩემო როდის იყო ტყუილს ვამბობდი
-ყოველთვს
-კარგი , ვერ შეგედავები
-გელოდები
-ახლავე ჩავალაგებ ბარგს -მობილურს ვთიშავ და ბარგს ვალაგებ მემგონი ეს ისაა რაც მჭირდება. ავტობუსში ვჯდები ყურსასმენებს ვირგებ და ერთი სული მაქვს როდის გავა სამი საათი რომ სოფელში ჩავიდე.დრო მართალა ნელა მაგრამ მაინც გადის. სადგურში ერთი საათი მოიწია ჩემს ძმაზე ლოდინი მოვკლავ რომ მოვა.
-დაო როგორ ხარ როგორ მომენატრე , რასაა რომ დაიკარგები ხოლმე -მოულოდნელად ზურგიდან მეხუტება ვახო
- ბატონო ვახტან შენზე გაბრაზებული ვარ , მომაშორე შენი ტორები, სულაც არ მომნატრებიხარ
-კარგი რა ამდენი ხანია არ გინახივარ და უნდა მეჩხუბო
-ხოო, ამდენი ხანია არ გინახივარ და სადგურში უნდა მალოდინო ერთი საათი
- ჩემი ბრალი არ არის , საბურავი დაეშვა მანქანაზე და სანამ შევცვლიდი დამაგვიანდა
-ეჰ რატომ არ მჯერა, კარგი წავიდეთ თორემ დავიღალე
-მხოლოდ თქვენს მერე ქალბატონო-მეუბნება და წინ მატარეს მანქანაში ვჯდებით და სახლში მივდივართ
-ვაიმე ვახო არმითხრა რომ ეს ჩემიას -ვყვირი ნამქანაში ქალის ბიუსალტერს რომ ვპოულობ
-ჯანდაბა, ჩემი არ არის რა გაყვირებს
-ანუ საბურავს ცვლიდი ხო, რა ზომა საბურავი გამოცვალე სამი თუ ოთხი
-სამი იყო
-ვახო ახლა არმითხრა მანქანაში მქონდა ვიღაც ბო*თან . სე*სიო თორე გადავირევი
- არ იყო
-უი და რომელი პატიოსანი გოგო ტოვებს მანქანაში ბიუსალტერს
-მე ვთხოვე და დამიტოვა
-კოლექციას აგროვებ
-შეიძლება ერეც ითქვას
-ფუ გული მერევა გააჩერე აქედან ფეხით წავალ
-დამშვიდდი
-მოიცა ასეთ ბიუსალტერებს ლიკა ატარებდა არმითრა რომ
-კაი არგეტყვი
-ფუ გარყვნილო მექალთანევ
-ჩემი ბრალი არ არის თვითონ იძალადა ჩემზე
-ახლა გული ამერევა
-გავაჩერებ სადმე მანქანა არ დამისვარო-ამ ჩხუბსა და გაწამაწიაში ვიყვაით სახლამდე რომ მივაღწიეთ-დედა მამა თქვენი უძღები შვილი დაბრუნდა -ყვირის ვახო ბოლო ხმაზე
-ელენა შვილო, როგორ გამხდარხარ რა არის ეს დედა არ ჭამ საჭმელს საერთოდ-მეხუტება დედაჩემი და ქოთქოთს აგრძელებს
-დედა დამშვიდდი მშვენიერ ფორმაში ვარ
-შენ მაგას ფორმას ეძახი მოგიკვდეს დედა
-ქალო გამოდი მანახე ჩემი სიმწრით გაკეთებული შვილი
-მამა
-აბა რაც დედაშენმა მაწვალა , მაგისმერე სხვა რამეს ვერ ვიტყვი
-მამიკო მომენატრე
-დედა არ მოგენატრა ხომ , მიდი და ატარე ამის მერე ცხვრა თვე მუცლით,
-დედიკო შენც მომენატრე
-გადი გამშორდი წადი მამაშენთან
-თუ ასე ძალიან მთხოვ
-კარგი ქალო დაასვენე ბავშვი , ნამგზავრია თანაც დარწმუნებული ვარ მოშივდებოდა
-ნახე მამა შენ რომ არ გეთქვა ეგ არავის არ გაახსენდებოდა -მოკლედ ის დღე შესანიშნავად გავატარე საღამოს კი დავიძინე.სოფელში ორი დღით დავრჩი და ნამდვილი სასწაულობა აღმოჩნდა , თურმე როგორ მომნატრებიია აქაურობა , აქამდე რატომ არ ჩაამოვდიოდი არვიცი. ხო ორი დღე დავრჩი მე კი მინდოდა კიდევ დარჩენა მაგრამ დედაჩემმა გამომაგდო , რაც მოხდა აუცილებლად მოგიყვებით.
-აუ დედა მეძინება დამაძინე რა
-არავითარ შემთხვევაში ახავე ყველაფერს მომიყვები
-რა უნდა მოგიყვე დედაჩემო შემეშვი მეძინება ხვალე მოიყვები
-აქ რატომ ჩამოხვედი
-მომენატრეთ და იმიტომ რა კითხვებით მოძრაობ დედა
-ხუთი თითივით გიცნობ და ნუ მატყუებ ახლავ მოყევი ყველაფერი,
-დედა არაფერიათქო
-ნიკა სადაა რატომ არ ჩამოვიდა
-მვლინებაშია
-ელენა მწყობრიდან ნუ გამომიყვან
-ხო კარგი მე და ნიკა დავშორდით
-ვაშა როგორც იქნა აგეხილა თვალები, როგორ მიხარია ვამაყობ შენით შვილო-მეუბნება დედაჩემი და მეხუტება მე კიდევ გაოცებისაგან ყბა ჩამომივარდა
-დედა?????
- ახა შემდეგი თემა აქ რასაკეთებ , ორი წელია გეხვეწები ჩამოდიმეთქი და მაინცდამაინც ახლა გამონახე დრო მომიყევი ყველაფერი-მოკლედ დედაჩემს ყველაფერს ვუყვები ნიკადან დაწყებული ბატონ პოლიციელზე დამთავრებული, ჩემი სიშების შესახებაც ვუყვები ყველაფერს-მერე გოგო ვიღაც არარაობის და ნარკომანის სიტყვებს უფლებას აძლევ ცხოვრება დაგინგრიოს
-დედა რა ნარკომანი
-ნიკა ორი წელია წამალზე ზის , ამას ვერ გეუბნებოდით ვფიქრობდით იცოდი ამის შესახებ, ამიტომ გამიხარდა მაგ ნარკომანს რომ დაშორდი, ადამიანი როგორიც არის ყველა ისეთი გონია შვილო, სენი ნიკა არარაობაა, მას აღქმის უნარი აქვს დაკარგული , დარწმუნებული ვარ შენსგარდა ეგ სიტყვები მილიონს მაინც უთხრა, რათომ აძლევ უფლებას მისმა სიტყვებმა გაკონტროლოს და ცხოვრება დაგინგრიოს
-დედა იქნებ ის მართალია
-მე და მამაშენს არარაობად არ გაგვიზრდიხარ გასაგებია ეს კარგად დაიმახსოვრე, ძალიან გვიყვარხარ , იქნებ ახლა მეც მითხრა წავიდე შენი ცხოვრებიდან იქნებ ჩემს სიყვარულშიც შეიტანო ეჭვი
-დედა ძალიან გთხოვ
-არარაობა კი არა ყველაზ დიდი სულელი ხარ დედამიწაზე, ვიღაც არაკაცის გამო , ატკინე ადამიანს გული ვისაც მართლა უყვარდი , შვილო არასდროს მისცე შიშს უფლება შეგიპყროს , არასდროს მისცე უფლება სხვას შენზე ზეგავლენა მოახდინოს, ცხოვრება ხანმოკლეა , არმინდა ამ ისედაც მოკლე წუთისოფელში სევდიანი დაიარებოდე, არმინდა შიშებს გამო ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვან სიყვარულზე თქვა უარი, დამიჯერე ბოლოს ამას ინანებ მაგრამ გვიანი დარჩება. აზრადაც არ გაივლო რომ არასოდეს არავინ შეგიყვარებს , გახსვს მეათე კლასში თამროს ბიჭს რომ უყვარდი დღესაც უყვარხარ , შენგამო ცოლიც კი არ მოუყვანია , დღემდე შენს ხელს თხოვს მამაშენს , შენ ძმას უყვარხარ , მე და მამაშენს გვყვარხარ , მიას უყვარხარ, ვიცი არაღიარებ ამას აგრამ გიოს და ილიასაც უყვარხარ მიუხედავად იმისა რომ ყოველთვის ეჩხუბები, ამის შემდეგ როგორ შეგიძლია დაიჯერო არავის შეუყვარდები. სუსტად არ გამიზრდიხარ , ძლიერად და მებრძოლად გზრდიდი ხოდა ახლა ადგები და დაშვებულ შეცდომას გამოასწორებ
-რააააა
-ნუ მიყურებ ეგრე, ბარგი ჩაალაგე და ხვალ დილასვე დაბრუნდი თბილისში, იცოდე იმ კაცის გარეშე ჩამოსული არგნახო აქ
-კარგი რა დედა
-რა კარგი , დავბერდი ქალი და ჯერ ერთი შვილიშვილიც არ მყავს როდესაც ჩემს მეგობრებს ორორი ან სამსამი ყავთ , არდაიძინო იცოდე შენს ძმას ვეტყვი და სადგურში ის მიგიყვანს ბარგი ჩაალაგე
-დედა მეშინია მეშინია რომ ისევ იგივე განმეორდება რაც ნიკასთან
- შვილო ყველა კაცი ერთნაირი არაა და მითუმეტეს ყველა კაცი ნიკა არ არის , შენი შიშები ჯანდაბაში გაგაზავნე ცხოვრებაში უშეცდომო არავინ არის , შეცდომებს ყველა ვუშვებთ , დაშვებული შეცდომებიდან ვსწავლობთ ცხოვრების ფასს. ვინც არ რისკავს იგი ვერც შამპანიურს სვამს . შენ ისევ წევხარ ადექი ბარგი ჩაალაგე. ისე რაქვია იმ პოლიციელს
-არვიცი
-გაგიჟდი გოგო კაცი გიყვარს და სახელიც კი არიცი , რახართ ეს ახალგაზრდები
-დედა ართქვა რა თქვე ისე თხოვდებოდით ქმარს პირველ ღამეს ნახულობდით მარტო
-მაგიც მართალია
-ძალიან მიყვარხარ დედა-ვეუბნები და მთელი ძალით ვეხუტები
-მეც მიყვარხარ მაგრამ მაინც ვერ დაიძინებ ბარგს ჩაალაგებ ახლავე
-დედა ერთი ორი დღე კიდევ დავრჩები რა
-ერთი ორი დღის მერე შეიძლება გვიანი იყოს -მოკედ ბარგი ჩავალაგე მეორე დილით კი ყველას დავემშვიდობე და თბილისში დავბრუნდი არვიცოდი როგორ უნდა შემომერიგებინა ვაჟბატონი ამიტომ ის გავაკეთე რაც პირველად მომივიდა თავში
***********************************~
დილიდან საშინლად ბევრი საქმე დაგვიგროვდა სამსახურში მე და ილია ქანცის გაწყვეტამდე ვმუშაობდით შესვენებაზეც კი არ გავსულვართ , საღამოს კი ძალიან დაღლილი სახლში წავედი , არავის და არაფრის თავი არ მქონდა მითუმეტს გართობის. ბინის კარი გავაღე და სახლში შევედი
-მოხვედი გელოდებოდი-მესმის ელენას ხმა შემიძლია დავიფიცო რომ ის არის მიუხედავად იმისა რმ ვერ ვხედავ, მაშინვე სამზარეულოში მივდივარ
-აქ რას აკეთებ-გაოცებისგან სხვა ვერაფერს ვიფიქრებ
-ძალიან მომშივდა, მაგრამ ვიფიქრე ეგრე ახლოსაც არვიყავით შენს მაცივარში რომ შემეხედა და შენ გელოდებოდი, ხომ შეიძლება რომ ვჭამო
-ელენა ჩემსსხლში რას აკეთებ
-აქედან ჩემი სამსახური უფრო ახლოსაა ამიტომ გადავწყვიტე აქ დავრჩე ხოლმე , ბარგი უკვე გადმოვიტანე არაა საჭირო დახმარება
-გოგო შენ გადაირიე მეთამაშები თუ რამჭირს ,ორი დღის წინ არმითხარი რომარ გინდოდა შენს ცხოვრებაში ვყოფილიყავი
-კი ეგრე გითხარი ახაც არმინდა ჩემს ცხოვრებაში იყო, ძალიან ცუდი ცხოვრება მაქვს და მისთვის არ მემეტბია აი შენსცხოვრებაში კიდევ შემიძლია ვიყო
-არვიცი უნდა მოვიფიქრო
-იფიქრე შენ მანამდე მე საჭმელს მოვამზადებ თორემ კუჭი მაგინებს
-ეგ დრო არ მეყოფა
-ხელს კი არ გთხოვ რადუნდა ამდენი ფიქრი
-კარგი იქნებოდა
-იოცნებე
-უკვე გითხარი რომ ოცნებას მოქმეედება მირჩევნია
-მერე იმოქმედე
-არმინდა ამის სურვილი არ მაქვს
-ეგრე არა
-ზუსტად
-კარგი , სეგიძლია საჭმელი შენით გაიმზადო
-მეზარება-ვეუბნები და ახლად გაკეთებულ ჰამბურგერს ვაცლი ხელიდან
-უსამართლობაა
-მეც იგივეს ვფიქრობ
-არასამართლიანი პოლიციელი ხარ
- მე პოლიციელი დილის ცხრიდან საღამოს ექვსამდე ვარ ახლა კიდევ რვას ათი აკლია
-შენც გაკლია თვინი
-ამ დიდი ნაკლის მიუხედავად ის მაინც ვიცი რმინდა
-მე კიდევ შენი სახელი არვიცი და ვყოყმანობ კუჯო დაგიძახო თუ არა
-გაბრიელ გურგენიძე
-ააააააააააააააა, არარსებობს გაბრიეი არ გერქმევა
-პირადობაში ეგრე მიწერია და რავიცი
-სულ მინდოდა ჩემს ქმარს გაბრიელი რქმეოდა
-მერე უთხარი და შეიცვლის სახელს
-ღმერთო მგონი ოცნება მისრულდება -მისი სიტყვების გაგონებისას ლუკმა გადამცდა და კინაღამ დავიხრჩე
-გაიმეორე რაც თქვი
-რა ვტქვი-ისულელებს თავს
-ელენა მშვენივრაად იცი რაც თქვი და გაიმეორეთქო
-არაფერიც არ მითქვამს მემგონია ჰალუცინაციები დაგეწყო ალბად ასაკის ბრალია წადი ექიმს ეჩვენე
-ეგ არუნდა გეთქვა
-უპს არც ვნანობ
-მიფრთხილდი -ვეუბნები სკამიდან ვდგები და მისკენ მივდივარ
-არც კი გაბედო , გაბრიელ გთხოვ არგინდა დადევი ეგ ფქქვილი
-უკვე გვიანია -ვეუბნები და ახლა სიარულის ნაცვლად გავრბივარ
-ააააა მიშველეთ ვინმემ , შეიარაღებული მკვლელი მომსდევს
-ნუ ყვირიხარ მეზობლებს შეაშინებ , ან შენი გადამკიდე სმენას დაკარგავენ
- იდიოტო-მეუბნება მაგიდიდან ჩიფს იღებს და გარეთ გარბის სასტუმრო ოთახში შედის და კარებს კეტავს
-სრული უსამართლობა ქალბატონო ელენა
-ასეც უნდა იყოს ბატონო გაბრიელ , აბა ძილინებისა , იმედია დაგესიზმრები
-ეგღა მაკლია ზუსტად
-მე კიდევ მინდა რომ შენ დამესიზმრო-გულმა კიდევ ერთი დარტყმა გამმოტოვა მგონი, რატომ არ შემიძლია ისე ვყთხრა რომ წავიდეს ჩემი ცხოვრებიდან როგორ ეს მან გააკეთა . არვიცი გონებიდან აზრებს ვფანტავ და დასაძინებლად მივდივარ
********************************************************~
დილით კარზე ზარის ზმა მაღვიძებს ხალათს ვცვამ და მის გასაღებად მივდივარ, მერე მახსენდება რო ჩემს სახლში არ ვარ და გაბრიელის ოთახის კარზე ვაკაკუნებ
-რახდება, დამაცადეთ მეძინება
-გაბრიელ ადექი კარზე ზარია და გააღე
-შებ ვერ გააკეთებდი მაგას
-ეს შენი სახლია , თანაც გიო და ილია რომ იყვნენ არმინდა აქ მნახონ რასიფიქრებენ იციან რომ სოფელში ვარ
-იმიტომ დადიოდნენ ორი დღე გაბადრული სახით
-გაბრიელ!-ხმა გავიმკაცრე მე
-კარგი ხო ვდგები, მოკლედ საკუთარ სახლში ჯერ მატერორებენ მერე კიდევ ძილს არ მაცლიან
-მორჩი წუწუნს და კარი გააღე
-გამოვდივარ-მეუბნება და კარებ აღებბს მე კიდევ მის გამოსახულებას შევცქერი , წელს ზევით შიშველი დაკუნთული სხეულის დანახვაზე მძიმედ ვყლაპავ ნერწყვს და თვალებს ვხუჭავ რომ თავის გაკონტროლება შმძლო და მკერდზე არ შევეხო
-ჩაგეცვა მაინც
-ჩემი სახლია და თუ მომინდება საერთოდ საცვლებით ვივლი-მეუბნება და კარებთან მიდის -გიოა ჯობია დაიმალო
-მე სააბაზანოში შევალ-ვეუბნები და იქითკენ ვიღებ გეზს
-ვა გიო რამ შეგაწუხაა ასე ადრე სადმე ხაშის საჭმელად მიდიხარღ-გაბრიელი
-კია ტო რა ხაში , მიამ გადამრია სანამ ელენა არ ჩამოვა არ დაგიგნახო სახლში მოსული , შენს გამო წავიდა სოფელშიო-გიო
-მერე რასაპირებ-გაბო
-შენთან ვრჩები ხომ შემიფარებ -გიო
-სასტუმროში რომ დარჩე -გაბო
-რამოხდა ტო აქ რატომ არ მტოვებ ქალი გყავს ამოოყვანილი-გიო
-კი
-ვინაა-გიო
-ელენა -გაბო
-კაიფობ ხომ, რომ გეტქვა მადლონას ვმალავ სააბაზაოშიო მაგას უფრო დავიჯერებდი-გიო
-მე გითხარიდა -გაბო
-კაი ტო წავალ ილოს მივადგები ისევ , ჩემზე ძალა თუ იხმარა შენს სინდისზე იქნება და იცოდე-გიო
-კარგი აბა ნახვამდის
-ახლა სახლიდანაც მაგდებ
-გიო თუ მიდიხარ წადი
-კარგი ხო მვდივარ ნეტავ რა ბზიკმა გიკბინა -ამბობს გიო და სავარაუდოდ მიდის რადგან კარის გაღების და დახურვის ხმა მესმის
-შეგიძლია გამოხვიდე წავიდა-მესმის გაბოს ხმაა და სააბაზანოდან გამოვდივარ
-ძალიან გინდა შენი ქალი რომ ვიყო
-ვოცნებობ-მეუბნება ირონიულად
-ოცნების ნაცვლად იმოქმედო სჯობია-ვეუბნები და ოთახში შევდივარ , ჯანდაბა არვიცი რას ვაკეთებ მაგრამ ის ვიცი რო გაბრიელი ჩემს ხელში ჩასაგდებად თითსაც არ ანძრევს , ძალიან ვატკინე ალბად ჩემის სიტყვებით გული, დედაჩემი მართალია იყო არარაობა კიარა ნამდვილი სულელი ვარ , გონებიდან ცუდი აზრები გავფნტე შხაპი მივიღე ტანისამოსი მოვირგე და სამსახურში ვაპირებდი წასვლას , როცა გამახსენდა სახლში საჭმელი არაფერი იყო , სამზარეულოში შევედი და შემწვარი კარტოფილი გავამზადე , შემდეგ კი ფურცელი ავიღე და დავწერე ეს ნამდვილად შემწვარი კარტოფილია იდიოტო, ამი შემდეგ კი სამსახურში მივდივარ. გზაში მიმავალს გამახსედა რომ მობილური გამორთული მქონდა ამიტომ მაშინვე ჩავრთე და იქ მიას უამრავი გამოტოვებული ზარი დამხვდა მაშინვე გადავრეკე მასთან
-სად ხარ გოგო ამდენი ხანი ? ან ტელეფონის გათიშვა რა უბედურებაა, მივკვდი გოგო ნერვიულობით
-გამარჯობა, კარგად ვარ შენ როგორ ხარ
-რა დროს ეგაა , სად ხარ
-სადუნდა ვიყო თბილისში ვარ და სამსახურში მივდივარ
-მატყუარა
-შენი ქმარი რატომ გამოაგდე სახლიდან? სასწრაფოდ დაურეკე და დააბრუნე მისგამო არ წავსულვარ სოფელში , დედაჩემმა დამირეკა და მაგიტო წავედი
-შენ სააიდან იცი ე ამბავი
-დღეს დილით გაბრიელთან იყო მოსული და გავიგე
-მოიცა შენ დილით გაბრიელთან რას აკეთებდი-ჯანდაბა ახლა სისულელე გავაკეთე
-იქ ვცხოვრობ
-გოგო შენ სახლი არ გაქვს
-მქონდა მარა ბანკის ვალი ავიღე ვეღარ დავფარე და გამომასახლეს
-ქალბატონო თაბაგარი აბა მოყევი ყველაფერი
-საღამოს მოვალ შენთან და მოგიყვები, არავის უთხრა რომ გაბოსთან ვცხოვრობ
-კარგი გელოდები
-ნათლულს მიმიხედე -ვუბნები და მობილურს ვთიშავ
სამსახურში იმდენი საქმე დამხვდა ახლა მართლა ვინანე დედაჩემთან რომ წავედი სოფელში, მეთელი დღე საქაღალდეებში მქონდა თავი . შესვენებაზეგასვლასაც კი ვერ ვახერხებდი. საღამოს კიდევ დარჩენის საქაღალდეებს ხელი დავავლე ჩანთაში ჩავალაგე და მიასთან წავედი
-გაიქცე აქედან გირჩევნია -მეუბნება მია
-რახდება ?
-ყველა აქ არის და შენ გელოდება
-რატომ რამოხდა კი მაგრამ
-არვიცი, ეგრე ნუ მიყურებ მე არავისთვის არაფერი მითქვამს
-კარგი ხო ეგ არც მიფიქრია-ვეუბნები და ბინაში შევდივარ
-მობრძანდი ქალბატონო ელენა -გიო
-დიდი პატივია თქვენი მხრიდან
-დაბრძანდთ ახლა თავისუფან ადგილას ანუ გაბოს გვერდით-გიო
-რახდება -ვეკითხები გაბოს
-აზრზე არ ვარ -მპასუხობს მხრების აჩეჩვით
-მე გეტყვი რაც ხდება -ილია
-აბა გულისყურით გისმენ კინაღამ სიძევ
-გოგო შენ ნორმალური ხარ საერთოდ , ეგრე არ გვენდობი რომ რაღაცეებს გვიმალავ კიდეც -ჯანდაბა გაიგეს მგონი გაბოსთან რომ ვცხოვრობ
-მინდოდა მეთქვა ყველაფერი მაგრამ ვერ მოვახერხე
-დავიჯერეთ ხომიცი -გიო
-კაი რა რისგამო მეჩხუბოთ არც იცით , პირიქით უნდა გიხაროდეთ ჩვენი ამბავი
-მიხარია კიდეც როგორც იქნა თვალები აგეხილა და დაშორდი იმ არაკაცს მაგრამ თუ ისევ ხვდებოდი ვერ თქვი, რესტორანში რომანტიკული ვახშამიც გქონიათ , თავიდან ვიფიქრე ალბად შემთხვევით შეხვდნენ ერთმანეთს მაგრამ გუშინ დედაშენმა რომ დარეკა და მითხრა ელენა ჩამოვიდა თუ არაო მერე მივხვდი რომ მართლა შერიგდით, შენთან ვიყავი სახლში მოსული და არ დამხვდი-გიო
-ნამდვილი დეტექტივი ხარ -უცებ შვება ვიგრძენი
-მართლა შერიგდით-ილია
-ვაიმე რა სისულელეს რომ ამბობთ ვერ ხვდებით, ხო ნიკა რესტორანში შემთხვევით შემხვდა მაგრამ იმის გამო რომ ჩემთვის გული ეტკინა და სისულელეები ეთქვა, სწორედ ნიკას გამო წავედი სოფელში , და თქვენ გგონიათ რომ იმის მერე რაც იმ არაკაცმა გამიკეთა ისევ მასთან ერთად ვიქნები?. კარგით რა ამის გამო მომიწყვეთ აქ სასამართლო , ან რომც სევრიგრბულიყავით თქვენ ჩემი გადაწყვეტილებისთვის პატივი უნდა გეცათ,
-მაშინ სადიყავი გუშინ ვისთან დარჩი-გიოს ამ შეკითხვამ გამჭედა არვიცი რა ვუპასუხო
-შეეშვით ჩემს მეგობარს, სამსახურიდან დაღლილი მოვიდა , თქვენი სისულელეებიც საკმარისად ისმინა , წამოდი ელო ოთახში-მეუბნება და ოთახში მივყავარ ვაიმ მია ამ საქციელისთვის როგორ მიყვვარხარ არიცი
-ჩემი გადამრჩენი ხარ -ვეუბნები და ლოყაზე ვკოცნი
-აბა დაიწყე მოყოლა, რა გინდოდა გუშინ გაბოსთან
-არაფერი უბრალოდ დავრჩი
-გოგო უბრალოდ ჩემთან არ რჩები და დავიჯერო გაბრიელთან დარჩი მიდი დაფქვი ყველაფერი -მოკლედ მიასთან შეწინააღმდეგებას აზრი არ აქვს ამიტომ ყველაფერს ვუყვები -შენ რა გაბრიელი გიყვარს ?
-არვიცი მიყვარს თუ არა
-ნუ სულელობ მითხარი რას გრძნობ მისდამი ან მას რომ ხედავ
-არვიცი ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს მასთან ერთად დრო ჩერდება, მას რომ ვხედავ ჩემი შავთეთრი სამყარო ფერადდება და უნებლიედ მეღიმება, მას რომ ვხედავ მინდა რომ ძლიერად ჩავეხუტო და ხელი არასდროს გავუშვა , მინდა მისი მარწყვივით ტუჩები დავუკოცნო , ტუჩები რომელთა შეხებისას ჟრუანტელი მივლის მთელს ორგანიზმში და ამის გახსენებისას შეგრძნებები მეორდება . მას რომ ვხედავ ყველა დააყველაფერი მავიწყდება , მასტან თავს დაცულად ვგრძნობ, საკმარისია მისი შავი თვალები დავინახო და ყველა შიში სადღაც ქრება. მისი დანახვისას გუული რამოდენიმე დარტყმას ტოვებს , სუნთქვა მეკვრის , მისი დანახვისას საახალწლო ფეიევერკს ვემსგავსები, არვიცი რამჭირს ასეთი რამ ნიკასთანაც კი არ მიგვრძნია , დღეს დილით კიდევ მისი სხეულის ფორმების დანახვისას ნერწყვიც კი ვყლაპე , ხელები ძლივს გავაკონდროლე რომ არ მოვფერებოდი.
-მართალი ხარ გაბრიელი არ გიყვარს , მასზე გიჟდები-გამოიტანა განაჩენი მიამ
-როგორ დამამშვიდე
-ხო და კიდევ სოფელში ნიკას კიარა გაბოს გამო წადი , შეგეშინდა მისდამი გრძნობებს რომ ვერ გააკონტროლებდი, კიდევ კარგი დედაშენმა გამოგაგდო სახლიდან, ვეთანხმები დედაშენს ნამდვილად სულელი ხარ
-მადლობა
-გაბო რას ამბობს შეგირიგდა
-ბედნიერებისაგან დავფრინავ თუ თვალები მაქვ გაბრწყინებული საიდან მოიტანე ეგ
-ანუ არ შეგირიგდა
-არა ძალიან ვატკინე გული
-ხო მისადგილას მე სახლიდან გაგაგდებდი მანამდე კი კარგადაც გცემდი
-როგორ გამიმართლა
-კი მაგრამ სულელი რომ ხარ ყველაფერი გააფუჭე
-რა გავაკეთო აღარ ვიცი
-მემგონი უნდა უთრა რომ გიყვარს
-ამას ჩემი ქცევიდან უნდა მიმხვდარიყო
-რომლიდან წასვლა რომ სთხოვე იქედან თუ მასთან რომ გადაბარგდი
-ნუ ხარ შენ ბორიტი
-შენკიდევ სულელი დღეს ყველაფერს ეტყვი,ანარადა მეყოლე ეგრე ვარდივით , წამოდი გავიდეთ გარეთ რასიფიქრებენ -მეუბნება მია და გარეთ გავყავარ
-აბა რაქენით მოაწრეთ საიდუმლო ხელშეკრულებას ხელი-გიო
-კი და ერთხმად გადაწყდა რომ სახლში წასვლის დროა აბა კარგად ძვირფასებო
-რაო ახლა ამან არაფერი მწარე არ მითხრა და ისე მიდის , ელენა ხომ კარგად ხარ ასეთს ვერ გეგუები-გიო
-არაფერი გიო ორი დღე არ მინახიხარ და მომენატრე
-აუ ამას მართლა რაღაც სჭირს ორი თვე არ ვყავდი ნანახი და ასეთი სენტიმენტალური მაშინ არ ყოფილა -გიო
-ორსულად ვარ მალე ბიძა გახდები და ალბად მაგის ბრალია-ვთქვი ძალიან სერიოზულად და ყველას ყბა ჩამოუვარდა მათ შორის მიასაც
-რააააააააა, ართქვა რომ ბავშვს იმ ახვარისგან ელოდები-ილია
-მისგან ველოდები , ორიდღისწინ რესტორანში ამის სათქმელად შვხვდი
-ახლა ყველაფერს აქვს ლოგიკური ახსნა -გიო
-ლოგიკური აბა რა, იდიოტთა ასოციაცია , რაღაც სისულელე მოვჩმახე ახლა და მაშინვე დაიჯერეს , ღმერთო ეს ვის ხელში ჩამაგდე, ეს ვინ ტვინ გამორეცხილს გავაყოლე ჩემი ერთადერთი დაქალი , იმედია ამ ცოდვას შემინდობ ღმერთო
- შემომაკვდები რა მართლა შემომაკვდები-გიო
-ხომგითხარი ვიცი მე ვისუნდა შემოვაკვდეთქო , ბავშვს მე მხოლოდ ერთი ადამიანისაგან გავაჩენ და ეს ნიკა ნამდვილად არ არის , აბა ახლა წავედი -ვეუბნები და გარეთ გავდივარ ტაქსიში ვჯდები და გაბრიელის სახლის მისამართს ვეუბნები შემდეგ კი მოგილურს ვიღებ და ერთადერთ სიტყვას ვწერ და გაბოს ვუგზავნი
****************************~
ელნას წავლიდან ხუთი წუთის შემდეგ შეტყობინება მომივიდა ელენასგან სადაც მხოლოდ ერთადერთი სიტყვა ეწერა „შენგან“ უნებლიედ გამეღიმა და რაღაც სასწაულად ვიგრძენი თავი ეს შეგრძნება უნდა გამოსცადოს ყველამ
-მე უნდა წავიდე -ვეუბნები და დივნიდან ვდგები
-კაი ტო დარჩი რა-გიო
-სასწრაფო საქმე გამომიჩნდა
-ისევ იქ ქალი-გიო
-კი რასვიზამთ
-ბიჭო გაგვაცანი მერე -გიო
-ხომ გითხარი იცნობ მეთქიდა რა გავაკეთო
-ვის იცნობს ვინაა ისქაი ვისთან მღალატობ-ილია
-გაბო ერთხელ გითხარი და კიდევ გეტყვი, დავიჯერებ რომ მადონაა არის შენი საყვარელი ვიდრე მაგრამ მომკალი და იმას ვერ დამაჯერებ რომ ელენას ხვდები ან გუშინ შენთან იყო ,
-მე გითხარითდა
-აუ ბიჯო შენ და ელენა, გამორიცხულია ვეთანხმები გიოს
-გაგაცილებ- მეუბნებაა მია
-საყვარელო ეს და ელენა ერთად წარმოგიდგენია -გიო
-არა-ამბობს მია და შეუმჩნევლად თვალს მიკრავს
-წავედი მე -ვეუბნები და გასასვლელისკენ მივდივარ მიაც მომყვება
-აბა სიძე შენიცი, წარმატებებს გისურვებ -მია
-ანუ ყველაფერი იცი
-აბსოლიტურად,-მია
-ნახვამდის -ვემშვიდობები მანქანაში ვჯდები და მთელი სისწრაფით მივდივარ სახლისკენ სახლში მისულს ელენა სამზარეულოში მხვდება მეც მაშინვე იქითკენ მივდივარ -რას ნიშნავდა შენი შეტყობინება
-რომელი შეტყობინება მე არაფერი მომიწერია -აგრძელებს ტავის გასულელებაას
-ელენა საკმარისია რას ნიშნავდა შენი შეტყობინება
- რაც გაიფიქრე როცა ე წაიკითხე იმას -ელენა
-ანუ ჩემგან გინდა ბავშვები?
-ხომ გითხარი რაც გაიფიქრე იმასთქო და რაღას მეკითხები-ელენა
-ნიკა ვინ არის?
-ჩემი ცხოვრების შავი ლაქა-ელენა
-უფრო კონკრეტულად?
-კაცი რომელიც მეგონა რომ მიყვარდა -ელენა
-გეგონა?
-ხო მეგონა რამოდენიმე დღის წინ აღმოვაჩინე ეს -ელენა
-არმესმის
-ვაიმე გაბრიელ , შენი აზრით რატომ ვცხოვრობ შენთან, შენი აზრით რატომ მოგწერე შენ ეგ შეტყობინება , რატომ გითხარი რომ , ვოცნებობდი შენ დამსიზმრებოდი ?-ელენა
-მეთამაშები ალბად
-ეგრე ფიქრობ , მართლა ეგრე ფიქრობ, თუ ეს ასეა მაშინ ახლა აქ არუნდა ვიყო -ელენა
-ელენა უბრალოდ არვიცი რა გინდა რას ითხოვ ჩემგან, ერთ დღეს მეუბნები რომ შენგან წავიდე მეორე დღეს კი სახლში მისახლდები , მე რომ შენნაირად მოვქცეულიყავი რას იფიქრებდი
-ალბად იგივეს რასაც შენ-ელენა
-და ამის მერე რას მოითხოვ ჩემგან
-ბევრი მოთხოვნა მაქვს -ელენა
-დაიწყე მოგისმენ
-1. მინდა რომ ყოველთვის ჩემს გვერდით იყო, 2. მინდა რომ არასდროს დაგავიწტდეს უსაზღვროდ და სიგიჟემდე რომ მიყვარხარ , 3.მინდა რაც შეიძლება მალე გავხვდე შენი ცოლი, 4. მინდა რომ სამი შვილი გვყავდეს , ბიჭები აუცილებლად შენ უნდა დაგემსგავსონ გოგო კიდევ მე, 5. მინდა რომ ყოველ დილით შენს გვერდით ვიღვიძებდე და შენსგვერდითვე ვიძინებდე, 6.მინდა რომ არასდროს მჩხუბო , 7. მინდა რომ ჩემი გაკეთებული კარტოფილი აღიარო და ჭამო კიდეც ,8.მინდა რომ ყოველ მზის ამოსვლას და ჩასვლას შენთან ერთად ვეგებებოდე, 9. მინდა რომ შენს ჭირსა და ლხინს ვიზიარებდე ,10. მინდა რომ მხოლოდ მე მეკუთვნოდე და სხვა არავის არასდროს -მეტის მოსმენა აგარ მინდოდა უბრალოდ მივედი და მის ტუჩებს წავეტანე დავუკოცნე მთელი სახე , მისმა სიტყვებმა გამაბედნიერეს
-ვაპროტესტებ
-რაო?-გაბრაზებული მიყურებს
-თუ გინდა სამუდამოდ შენს გვერდით ვიყო შენი გაკეთებული კარტოფილის ჭამა არ მაიძულო
-იდიოტო-ელენა
-მაგ იდიოტს იმდენად უყვარხარ რომ დღეს დილით გარისკა და შეჭამა შენი შემწვარი კარტოფილი
-მართლა ?-ელენა
-ხომ მეც გამიკვირდა და ცოცხალი ვარ ისევ
-იდიოტო-ელენა
-კარგი და ახლა რას მიმზადებ
-ბადრიჯანს -ელენა
-ამ ღამე ეგ რომ შევჭამო ჩემს კუჭში მესამე მსოფილიო ომი დაიწყება
-მაშინ ჩაის გაგიცხელებ დალევ?-მეკითხება თვალებ გაბრწყინებული
-დავლევ-ჩაი დავლიეთ და დასაძინებლად დავწექი , შუა ღამისას ვიღაცის შეხებამ გამომაღვიძა-ელენა აქ რასაკეთებ
-შემცივდა და შენთან შემოვედი-მპასუხობს და უფრო ახლოს ჩოჩდება
-ელენა ზაფხულია
-მაინც მცივა, მეძინება და ნუ მელაპარაკები-მეუბნება ჩემს მკერდზე ათავსებს თავს და თვალებს ხუჭავს -მომწონს
-რა მოგწონს?
-ასე ძილი, და სენი გულის მელოდია -ელენა
-კარგი დავიძინოთ თორემ რამე სისულელეს გავაკეთებ თავს ვეღარ შევიკავებდა
-მე ვერ მაჯობებ სისულელეებში-ელენა
-რაც მართალია მართალია
-იდიოტო
-დავიძინოთ.
დილით კარზე ზარის ხმა მაღვიძებს არ მინდა ელენას გაღვძება ამიტომ ფრთხილად ვდგები საწოლიდან და გარეთ გავდივარ , მერე კი კარებს ვაღებ
-ისევ თქვენ უჩემოდ ვერ ძლებთ არა-ვეუბნები გიოს და ილიას
-საქმე გვაქვს -გიო
-ხო საქმე-ილია
-რა საქმეა ასეთი მზეს რომ მოასწარით ჩემთან ამოსვლა
-შემოგვიშვი და გეტყვით-გიო
-მობრძანდით ვინ დაგიშალა ნეტა
-მოკლედ ძმაო ელენაზე ვნერვიულობთ, -ილია
-რატომ რახდება?
-ბოლო ორი დღეა სახლში არ რჩება , მისმა მეზობელმა გვითხრა საინტერესოა სად რჩება -გიო
-ჩემთან
-კაი რა გაბო , ელენე და შე არარსებობს , ვერ დავიჯერებ , ერთი სასწაულების არმჯერა და მეორე შენი და ელენას ერთად ყოფნის -გიო
-სიძე, და კინაღამ სიძე მოსულა , გაბრიელ რატომ არ გამაღვიძე -ჩემი ოთახიდან გამოდის ელენა და ბიჭებს ყბა უვარდებათ
-ბიჭო რა დამალევინე გუშინ , მოლანდებები დამეწყო-ილია
-არა ძმაო მეც იგივეს ვხედავ რასაც შენ-გიო
-ელენა შენ ახლა გაბოს ოთახიდან გამოხვედი?-ილია
-კი გამოვედი , რრა საახეები გაქვთ თითქოს მოჩვენება დაინახეთ -ელენა
-შენს აქ დანახვას მოჩვენება დამენახა ჯობდა-გიო
-დამშვიდდი თუ ძმა ხარ რა
-ბიჯო ეს ქალი შეგიწირავს, არმინდა ძმაკაცის დაკარგვა-გიო
- მოსახდენი მოხდა უკვე -ილია
-ილო ეს ის არარის რასაც შენ ფიქრობ-ვეუბნები და მეცინება
-ამოწყდით მე კიდევ ვნერვიულობდი სად დაიარება ეს გოგო, ნიკასთან ხომ არ დადისთქო-გიო
-ნერვიულობდი ხომ ღამეები არ გეძინა ალბათ , იმიტომ გაქვს თვალები დასიებული ხომ-ელენა
-ბიჭებო ყველაფერი გაირკვა სანერვიულო არ გაქვთ ახლა დროა ჩემი სახლიდან მიბრძანდეთ
-ნახე სახლიდანაც გვაგდებს უკვე , სულ ელენას გაფუჭებული ხარ შენ-ილია
-დაგეტყო მისი ხელი , აუ რა ძმაკაცი დავკარგეთ-გიო
-აბა ბიჯო , თან ვის ხელში ვტოვებთ, შენიცი ძმაო თუ რამეა პოლიციის ნომერი იცი და დარეკე -ილია
-ან მე დამირეკე და აქ ვარ დაგეხმარები-გიო
-მორჩით სპეკტაკლის დადგმას და მომილოცეთ მაინც
- მოსალოცად სულაც არ გაქვს საქმე -ილია
-კაით ბიჭებო მორჩით მელოდრამას დავიღალე უკვე
-გიო მეც ეგრე ვიყავი ჩემი დაქალი რომ მოიყვანე ცოლად, ახლა ბარი ბარში ვართ-ეუბნება ელენა
-განვედ სატანავ ჩემი მეგობრისგან-გიო
-ეე ძმაო რა სატანა კარგი, დამშვიდდი და შეეგუე იმ ფაქტს რომ ელენა მიყვარს და აქ დარჩება სამუდამოდ
-მორჩა ძმაო ამას აღარაფერი ეშველება-გიო ეუბნება ილიას
-თავი ყულფში აქვს გაყოფლი, თვითონ იკლავს თავს -ილია
-მეტი დრამატიზირებისთვის ერთი ორი ცრემლიც გადმოაგდეთ ეგება თავი დამნაშავედ ვიგრძნო და წავიდე გაბრიელის ცხოვრებიდან-ელენას ეს სიტყვები არ მესიამოვნა
-ამათ აქ ცრემლების ტბა რომ დააყენონ არსადაც არ წახვალ გასაგებია ეგ არც იფიქრო
-წავედით თორემ მალე პანღურისკვრით გაგვაგდებენ-ილია
-ღმერთო შენ დაეხმარე ჩემს ძმაკაცს -გიო
-რა კაცი წაგვექცა -ილია
-რა კაცი დავკარგეთ-გიო
****************************************~
სამსახურიდან ადრე წამოვედი, ჩემს ძველ ბინაში შევიარე და ის ყუთი წამოვიღე რომელიც მიამ მაჩუქა, გადავწყვიტე დაპირება შევასრულო თანაც დღეს გაბრიელის დაბადებისდღეა , სახლში მისულმა კი ქაურობა ვარდებით მოვრთე სანთლებ ავანთე და მაგიდაც კი გავშალე ორ კაცზე
-ელენა ვერ გადაურჩები გაბოს მაგის გაკეთებას არ გირჩევ-ტელეფონით მესაუბრება მია
-კაი რა არ მომკავს
-მე გაგაფრთხილე და დანარჩენი შენიცი-მია
-კარგი ეცადე გიო და ილია დღეს შენთან იყვნენ საღამო რომ არ ჩამიშალონ
-დავაბა-მია
-შე ქალო ორსულად ხარ და რამე მოიფიქრე
-კარგი ხო-მია
-კარგი მეგობარო შეგატყობინებ რა მოხდება -ვეუბნები დაა მობილურს ვთიშავ ოთახში შევდივარ და ტანისამოსს ვიცვლი ჯერ საცვლებს ვიცვმა აი იმას რამოელსაც სიამოვნებით ნახავდა მერე კი კაბას გრძეკ კაბას რათქაუნდა, თმას ვიშლი სადა მაკიაჟს ვიკეთებ და ველოდები ბატონ გაბრიელს როდის მოვა დიდხანს ლოდინი არ მიწევს და მალე ისიც მოდის
-ვავ, საყვარელო რა ლამაზი ხარ -მეუბნება და მოწყვეტით მკოცნის ტუჩებზე
-მხოლოდ შენთვის
-რამეს ავღნიშნავთ-გაბო
-შენი ერთი წლით დაბერების დღეს , უკვე 29-ის ხარ გილოცავ
-ხო დავბერდები დავნაოჭდები მერ ხელჯოხით ვივლი და ვიქნები ასე უსუსური -გაბო
-მე ეგეთიც მეყვარები
-მატყუარა-გაბო
-ცხოვრებაში ყველაფერი ისე არ აეწყო როგორც მინდოდა , ტველაფრის იმედი დავკარგე, მომავლის , სიყვარული ბედნიერების, მაგრამ შენ გამოჩნდი და ჩემს ცხოვრებაში იმედის სხივი შემოიტანე , იმედი გამიჩნდა რომ მეც ვიქნები ბედნიერი , ამიტომ ამ ცხოვრებაში მხოლოდ შენ მეიმედები
მიყვარხარ -გაბო
-მეიმედები
-აბა სადაა ჩემი საჩუქარი-გაბო
-ეხლავე მაგრამ მოცდა მოგიწევს ჯერ ვივახშმოთ
-ეს შენ გააკეთე-გაბო
-დამშვიდდი რესტორანში შევუკვეთე
-ანუ დღეს გემრიელად ვივახშმებ-გაბო
-იდიოტო
-ახლა დავფიქრდი და მგონი შენი ყველა მოთხოვნა შევასრულე მხოლოდ მესამე და მეოთხე დამრჩა , ცოლად უნდა მოგიყვანო და მერე ბავშვები-გაბო
-ხო მე სამი გაბო მინდდა
-მე ოთხი ელენა -გაბო
-შვიდი შვილი რა ამბავია გაგიჟდი
-რვა , ხრა, ან ათზეც ხომარ გვეფიქრა -გაბო
-სულარ გეცოდები ხომ
-არა, ქალბატონო ელენა გაიღებთ მოწყალებას და მეცეკვებით -მეუბნება და მუსიკას რთავს
-რათქმაუნდა -ვეუბნები და მას ვუახლოვდები ხელებს მზრებზე ვაწყობ და მის მოძრაობას ვყვები
-ჩვენი პირველი კოცნა გახსოვს -გაბო
-კი ტროტუარზე მომტირალს რომ დამიკოცნე ტუჩები
-მას შემდეგ რამდენჯერ გაკოცე -გაბო
-სამჯერ
-ცოტაა-მეუბნება და ისევ მკოცნის
-ოთხჯერ
-ცოტა-ამბობს და ისევ მკოცნის
-ხუთჯერ
-ისეც ცოტაა-მეუბნება და მოწყვეტით მკოცნის
-ექვსჯერ
-არა აშკარად არ გვაქვს დასაკარგი დრო-მეუბნება და ისევ მკოცნის
-შვიდჯერ , რვაჯერ , ცხრაჯერ , ათჯერ
-დღეისთვის საკმარისია , ახლა საჩუქრის ჯერია -გაბო
-კარი სკამი მოიტანე და დაჯექი -ვეუბნეი და მის ოთახში შევდივარ ორცალ ჰალსტუხს ვიღებ და უკან ვბრუნდები, იქ იდევ სსკმაზე მჯდომი გაბო მხვდება მაშინვე მივდივარ და ჰალსტუხით ხელს ვუკრავ
-რასაკეთებ
-თავს ვიზღვევ - ვეუბნები და შეკრულ ხელზე ვკოცნი მერე კი მეორეზე გადავდივარ
-ცუდს ხომარ მიპირებ რამეს იცოდე გიოს დავურეკავ-მეუბნება დამიცინის რა საოცარი ღიმილია აქვს წამითჟრუანტელი მივლის სხეულში . მეორე ხელსაც ვუკრავ . მუსიკალურ ცენტრთან მივდივარ და ცოტა ტემპიან მუსიკას ვრთავ მერე კი გახდას ვიწყებ -აი თურმე რატომ დამაბი
-დაპირებას ვასრულებ -ვეუბნები და კაბას ვიხდი მის წინაშე გამჭვირვალე სექსუალურრი საცვლებით ვდგვარ და სხეულს ვამოძრავებ
-ელენა მაწამებ-გაბო
-ჯერ სადახარ-ვეუბნები და სექსუალური მოძრაობების გაკეთებას ვიწყებ
-ელენა-დავინახე ნერწყვი როგორ მძიმედ გადააგორა
-რა ?-ვეკითხები და მისკენ მივდივარ , კალთაში ვუჯდები მა ტუჩემში ვკოცნი, მერე ყელში ვინაცვლებ , მაისურის ღილებს ვხსნი და თითებს მის დაკუნთულ მკერდზე ვასრიალენ ,მერე კი მოწყვეტით ვკოცნი მკერდზე ,
-ეს არაადამიანობაა , -მეუბნება ჩახლეჩილი ხმით
-აბა აბა -ვეუბნები და ისევ ყელისკენ ვინაცვლებ
-სექსუალური მანიაკი ხარ-მეუბნება და ხელების გათავისუთლებას ცდილობს
-შენკიდევ სექსუალური მანიაკის ძალიან სექსუალური მსხვერპლი
-ამისთვის სამაგიეროს გადაგიხდი-გაბო
-მუსიკა დამრთავდა და შენი საჩუქარიც აქ მორჩა წავედი მე დავიძინე ბ-ვეუბნები და ოთახში მივდივარ ღმერთო ეს რა იყო ლამის ავფეთქდი , კინაღამ მართლა ვერ შევიკავე ტავი და ხელები გავუხსენი, ტანისამოსს ვცვლი და ვცდილობ ყურადღება არ მივაქციო გაბოს ყვირილს
-ელენა ხელები მაინც გამიხსენი, მე მიკეთებ ამას, სკამზე ძილი მოუხერხებელია-ხუთწუთიანი უშედეგო ყვირილის შემდეგ მშვიდდება ნახევარი საათის შემდეგ კი გავდივარ და ხელებს ვუხსნი ხმას არ მცემს და გაბრაზებული სახით იზელს ხელებს
-აბა როგორი იყო საჩუქარი-ვეკითხები მაგრამ ხმას არ მცემს-გაბრიელ გაბრაზდი-არც ახლა მცემს ხმას -კარგი რა მხოლოდ ვიხუმრე -ვეუბნები და საკოცნელად ვიწევი მაგრამ თავს გვერდით წევს-კარი რა სამაგიეროს ეგრე მიხდი, გაბრიელ
-მეორედ ეგრე არასდროს მეხუმრო-მეუბნება და ძლიერად მეხუტება -კინეღამ ჩემი კაცური ღირსება შეიწირე
-მართლა? შევამოწმოთ ცოცხალია თუ არა
-ელენა
-ხო კარგი წავიდეთ დავიძინოთ
******************************~
დლით ძალიან ადრე გამეღვიძა დაჰიპნოზებულივი ვუყურებდი მძინარე ელენას და უნებლიედ მეღიმებოდა ეს არის ის რაც არასდროს მომბეზრდება
-ასე რატომ მიყურებ-ელენა
-როგორ
-თითქოს თვალებით მაშიშვლებ
-ეგ უკვე გავაკეთე ათუ წუთის წინ
-იდიოტო
-მიყვარხარ
-იდიოტო
-ელენა
-მეც მიყვარხარ -მეუბნება და ჩემი მობილური წკრიალს იწყებს გიოა
-გისმენ გიო რახდება
-მიას მშობიარობა დაეწყო და არვიცი რა ვქნა-გიო
- საავადმყოფოში წაიყვანე რაუნდა ქნადა შენ ხომ არ ამშობიარებ
-სიძე დაქალი არ მომიკლა თორემ შენც მიგაყოლებ-ელენა
-კარგიი წავიიყვან -გიო
-მიდი მიდი ძმა და ჩვენც იქ მოვალთ-ვეუბნები და მობილურს ვუთიშავ -მიას მშობიარობა დაეწყო
-ვაიმე რამაგარია მალე ნათლია გავხდები -ემოცისსგა ნაწოლზე იწყებს ხტუნვას ელენა
-ჩაიცვი და წავიდეთ საავადმყოფოში გზა ილოსაც დაურეკე კარგი-ვეუბნები და საწოლიდან ვგები შხაპის მიღების დრო არ არის მაშნვე ტანისამოსს ვიცმევთა და სახლიდან გავდივართ ელენე ილიას ატყობინებს მომხდარ და ნახევარსაათში ყველა საავადმყოფოში ვიკრიბებით , იქ ნერვიულებულ გიოს ვხედავთ ვცდილობთ დამშვიდებას მაგრამ არაფერი გამოგვდის. დრო უსასრულოდ იწელება ელენაც ნერვიულდება უკვე მალე კი მედდა გამოდის და გიოს ეუბნება რომ მშვენიერი ოთხი კილო ბიჭი შეეძინა
-ძმაო ბავშვი კიარა გოლიათია-ილია
-გილოცავ უკვე მამა ხარ-ვეუბნები და ვეხუტები
-გილოცავ სიძე , ამდენს თუ მოახერხებდ არმეგონა -ეუბნება ელენა და ეხუტება
-მამა ვარ , გესმით , მამა-ყვირის ბოლო ხმაზე გიო-უკაცრავად ჩემს ცოლ შვილს როდის ცნახავ?
-როგორც კი პალატაში გადმოიყვანენ მაშინვე შეგიძლიათ ნახვა -ეუბნება ექთანი
ბავშვი ძალიან საყვარლი იყო მაგრამ გიო ხელს ვერ კიდებდა შორიდან უყურებდა და კაიფში მყოფივით ყოველ ერთ წუთში იღიმებოდა ბავშვს ალექსანდრე დაარქვეს
-გამიტყდა ჩემი სახელი რომ არ დაარქვით-ილია
-გადაიტან როგორმე-გიო
-შეგირცხვათ ნამუსი-ილია
-აუ გაბრიელ მეც მინდა ასეთი პატარა -ამბობს ელენა
-ყველაფერი ჩემი გასაკეთებელი მოკლედ -ვამბობ ყველას ვემშვიდობები ელენას მხარზე ვიკიდებ და სახლისაკენ მიმყავს
-რასაკეთებ
-სურვილს გისრულებ
-ცოტა ჩქარა იარე-მეუბნება და უკანალზე მარტყამს ხელს მეც იგივეს ვიმეორებ-მეტკინა
-მაშინ ნუ ფართხალებ თევზივით
-ტყუპბი მინდა პირველი იცოდე
-შეკვეთა მიღებულია შედეგს ნახავთ ცხრა თვის შემდეგ
-გიჟი ხარ
-მიყვარხარ
-მაბედნიერებ



***********************
დავასრულე . მეგობრებო იმედია მოგეწონებათ ჩემი პირველიი ისტორიაა და არვიცი როგორი გამოვიდა, მოუთმენლად ველი თქვენს კომენტარებს , თქვენს ემოციებს, მაინტერესებთ რას ფიქრობთ , წინასწარ ბოდიში შეცდომებისთვის და ასევე მადლობა რომ წაიკითხეთ.....იმედია მოგეწონებათ