-ნერვებს მიშლი.-მივეხუტე.-ბექა არ გინდა გეგასთნ და კრისტისთან გავიდეთ სახლში.
-თუ მიგვიღებენ გავიდეთ.-მაკოცა .
-ჯერ სახლში გამიყვანე რა გამოვიცვლი.-ჩამი ტანსაცმელი ჩავიცვი და დაველოდე ბექაც როდის მოწესიგდებოდა, ტელეფონი ავიღე და ცნობილი ნომერი მოვძებნე. რამდენიმე ზუმერი და მეგობრის ხმა მომესმა.
-გეგუშ, როგორ ხარ?
-ვიკა კარგად, რას შვები?
-გეგა შენ და კრისტი სახლში ხართ?
-კი პატარა რა იყო?
-მე და ბექას გვინდა ამოსვლა და თუ არ შეგაწუხებთ ამოვალთ, სასმელს და სასუსნავებს ამოვიტანთ.
-რამე ახალი ამბავია და არ ვიცი?-გაეცინა
-კი და რო მოვალ გეტყვით.-გამეღიმა
-კაი ჩემო ლამაზო გელოდებით -გავუთიშე. ბექაც მალე გამოვიდა.სახლში ავედით, სწრაფად მოვიშოე მოსაბეზრებელი ლურჯი ქვედაბოლო და თეთრი პერანგი. მუქი ფერის ჯინსი და თბილი თეთრი სვიტერი ჩავიცვი. თმა კუდად შევიკარი.
-დატოვე მანქანა ტაქსით წავიდეთ.-სამზარეულოსთან წყლის ჭიქით იდგა, მივუახლოვდი,წელზე ხელები შემოვხვიე და ავხედე.
-კაი წავიდეთ..-გამიღიმა მოსაცმელი მომაწონდა და დაბლა ჩავედით. ტაქსი მალევე გამოჩნდა.
-ბექა ვიკა შემოდით.-კარები კრისტიმ გაგვიღო.გადავკოცნე და პირველი მე შევედი.
-მარტოები ხართ?-სახლს თვალი მოვავლე .
-კი დედა და მამა სოფელში არიან წასულები. -გეგამ მითხრა და ბექას ხელი ჩამოართვა.
-სასმელი მოვიტანეთ, წამო კრისტი მე და შენ გავაწყოთ მაგიდა. -თავით ვანიშნე წამომყევითქო.
-კრისტი მე და ბექა ართად ვართ.-ცუმად ვუთხარი.
-არ არსებობს-გაეცინაა
-ხოო.-აჟიტირებულები გავედით სასადილო ოთახში, ბიჭები აივანთან რაღაცაზე ხმადაბლა საუბრობდნენ, მაგიდა გავაწყეთ სასმელის ჭიქები და ბევრი სასუსნაო დავაწყეთ. მშვენიერი დრო გავატარეთ, გეგამ და ბექამ ერთმანეთს გაუგეს და ეს ძალიან მახრებდა, გეგა ძმის მაგივრობას მიწევდა. გვიან წამოვედით. ქუჩაში გავედით და ტაქს დაველოდეთ.
-სად წავიდეთ ეხლა-წელზე ხელი შემომხვია და თვალებში რაღანაირი ვნებით დამიწყო ყურება.
-მმმ.-გამეცინა. -წამოდი ჩემთან. -ერთად დავიძინოთ-ქვედა ტუჩზე შევახე ჩემი ტუჩები და ოდნავ ვუკბინე.
-მარტო დაძინება არ მინდა-ყელთან სახე შემიცურა და ცხვირით მეფერებოდა.
-სახლში მოვიფიქრებთ რას გავაკეთებთ. -ტაქსი მოვიდა .სახლში მისულებს ძილის მეტი არაფერი გაგვიკეთებია. უგონოდ გავითიშეთ. დილით პირველი მე გავიღვიძე, ჩუმად გამოვიპარე ოთახიდა, სამზარეულოში შესულ მაცივარში არაფერი დამხვდა, სპორტულები ამოვიცვი, გარეთ გასულს პატარა კონვერტი დამხვდა ძირს.ინტერესით ავიღე. ნაბეჭდი იყო.
„არ მეგონა ასეთი ძუკნა თუ იქნეოდი, ამისთვის მიიღებ საკადრის.
ეს უაზრო გართობა მალე დასრულდება.!“
ძალიან შემეშინდა, ფურცელი ჯიბეში ჩავიკუჭე და აცრემლებული,აკანკალებული ძლივს ჩავედი კიბეებზე. რას ნიშნავდა ეს სიტყვები, ვინ იყო ან რა ჯანდაბა უნდოდა ჩემგან. ერთი ვინც შეიძლება ყოფილიყო ეს ნიკაა, მუქარები კარგად გამოსდიოდა ადრე. ძალიან შემეშინდა. ხასიათი გამიფუჭდა, არ ვიცოდი ეს როგორ უნდა ამეხსნა ბექასთვის.
-ჯანდაა, რა გავაკეთო-ჩუმად ვდუდღუნებდი და მექანიკურად მივაბიჯებდი-არა ბექას ვერ ვეტყვი. -თავი გავაქნიე და მაღაზიაში შევედი. პოდუქტები ვიყიდე და სახლში ავედი, კარეთან ყველანაირი ძალა მოვიკრიბე და ვითომ არაფერი მომხდარა ისე შევედი. ბექა ტრუსებით დამხვდა მისაღებში.
-რატომ არ დამელოდე გავიღვიძებდი და ერთად წავიდოდით. -მივუახლოვდი და ვაკოცე.
-ძალიან მშია და უცებ რაღაცეებს გავაკეთებ-პარკეი სამზარეულოში დავაწყე.
-დაგეხმარო რამეში?.-შემომყვა და სკამზე დაჯდა.
-არაა-გავუცინე. ბუტერბროდების გაკეთება დავიწყე, ვცდილობდი დილით მომხდარი ამბავი არ შემემჩნია.
-ძალიან ლამაზი ხარ-უცებ გამომარკვია ფიქრებიდა, უკნიდან ჩამეხუტა.-გამიმართლა შენი ქმარი *ლე რომ აღმოჩნდა.-თმა ერთ მხარეს გადამიწია და ყელზე ნელა შემახო უჩები. შემოვბრუნდი.
-ბექა..-თვალები ამიცრემლიანდა.
-ჩემო პატარა რა იყო.-სახეზე მომხვია ხელები.
-არ მიმატოვო.-უცებ აღმომხვდა და ცრემლებმა უწყვეტად იწყეს დენა.
-ჩემი სულელი, შენი მიტოვება რომ მდომოდა, აქ არ ვიქნებოდი ახლა, შენნაირი ქალი როგორ უნდა მიატოვოს ვინმემ. -ცრემლები მომწმინდა.-ნუ ტირი რაა. გთხოვ-სველ თვალებზე მაკოცა. -რაღაც დამწვრის სუნია -გაეცინა, დაფეთებული მივვარდი ტოსტერს და შებრაწული პური სწრაფად გადმოვიღე. ვისაუზმეთ და სავარძელზე დავწექით, ფეხეზე მეფერებოდა.
-შეიძლება გავგიჟდე კაცი.-გაკვირვებულმა გავხედე.-ფეხის თითებიც რა ლამაზი გაქვს.-მითხრა და უცებ ფეხზე მაკოცა.გამეცინა
-რა სულელი ხარ-ფეხი გულზე მივკარი. ის ზემოდან დავწექი და თავი გულზე დავადე.
-საღამოსთვის მოსაწესრიგებელი ხარ, წადი სახლში თორე დაგაგვიანდება.-ჩუმად ვუთხარი.
-რა კულტურულად მაგდე.-თავი ჩემსკენ დახარა და გამიცინა.
-საერთოდ აარ მინდა ეხლა შენი გაშვება, ისე დღეს ყველას ეცოდინება ჩვენი ამბავი.
-სოფოზე ამბობ?
-ხო ენა არ გაუჩერდებოდა პირში.ისე დიდად არ მაინტერესებს ვინ რას იტყვის.
-ძალიან კარგი.-შულზე მაკოცა და წამოდგა.
-მოკლედ მე წავალ და საღამოს გამოგივლი.
-არ შეწუხდე გეგა აქვეა და ის წამომიყვანს.
-ვიქტორია მაბრაზებ და იცოდე დაგსჯი-საჯდომზე მაგრად მომიჭირა და ქვედა ტუჩზე მიკბინა.
-აუუ მეტკინა-წამოვიყვირე.-კაი ვეტყვი გეგას რომ არ გამომიაროს, იცოდე არ დააგვიანო , ვერ ვიტან ლოდინს.-სანამ მე ლაპარაკი დავამთავრე ბექა უკვე ჩაცმული დამხვდა. გემრიელად მაკოცა და წავიდა.სახლში დავრჩი მარტო რაც ნაკლებად მინდოდა იმ წერილის მერე, სახლი მივალაგა და სააბაზანოში შევედი წყლის გადასალებად. მოვწესრიგდი სველი თმა პირსახოცით შევიხვიე და სპორტულებში გამოწყობილი სავარძელზე წამოვწექი. კარზე საშინელი ბრახუნუ გავიგე, შიშიშგან ავკანკალდი. ნელა მივუახლოვდი და პატარა ჭუჭრუტანაში გავიხედე და აშკარად ხელი ქონდა აფარებული უკუნითი სიბნელე იყო არანაირი სილუეტი არ მოჩანდა, შიშმა უარესად ამიტანა, გავიტრუნე იმის იმედით რომ უცნობი წავიდოდა. დიდი ხანი ვიყავი ასე ის არ წყვეტდა კაკუნს, შემდეგ მეზობლის კარების ხმა გავიგე და ისიც ისეთი სისწრაფით დაეშვა კიბეებზე დანახვაც ვერ მოვასწარი. არ ვიცი ვინ იყო ან რა უნდოდა ჩემგან. გულ აფანცქალებული ველოდებოდი გამზადებული ბექას, როგორც იქნა დარეკა და შეშინებული გავედი გარეთ. აღარ ვაპირებდი გაჩუმებას.


მეგობრებო ესეც ახალი თავი. ბოდიშით დაგვიანებისთვის და სამშაბათიდან რეგულარულად გავაგრძელებ თავების დადებას❤️ მადლობა გაგებისთვის იმედი მაქვა მოგეწონებათ❤️