დილით მაღვიძარის გამაყრუებელმა ხმამ გააღვიძა.ძილის შებრუნებას აპირებდა,როცა გაახსენდა,რომ გასაუბრებაზე იყო წასასვლელი.
-ჯანდაბაა..მაგვიანდება. დაიკივლა და სააბაზანოში შევარდა.იქიდან პირსახოცით გამოვარდა დაკარადაში ქაოსი მოაწყო.ბოლოს მოკლე,ნაცრისფერი კაბა ჩაიცვა,რომელიც ცოტა სპორტული სტილიც იყო და შავი მაღალქუსლიანი შეუფერა.თმა კოსად აიწია და მსუბუქი მაკიაჟით დააგვირგვინა "ლუქი".
-წარმატებები თეოდორ..აბა შენ იცი.სარკეში გაუღიმა საკუთარ თავს და სახლი დატოვა.
საათნახევრიანი მგზავრობის შემდეგ,მანქანა დააპარკინგა და განყოფილებას იმედიანად მოავლო თვალი,
-გამარჯობა,გამომძიბელ ანდრეა ამაშუკელთან ვარ დაბარებული.ფორმიანმა წარბაწევით შეათვალიერა..
-გოგონა აქ კლუბი ხომ არ გგონიათ?!
-მშვენივრად ვიცი სად ვარ ბატონო,ახლა თუ შეიძლება აცნობეთ ბატონ ანდრეას,რომ მოვედი.ბიჭმა უკმაყოფილო სახე შეკრა და ადგილიდან აორთქლდა.
-ანდრეა გელოდებათ.
-მადლობა.თვალი ჩაუკრა და კუსკუსით წავდა კაბინეტისკენ.
-თეოდორა? გოგას ნათლული?გაოცებულმა აათვალიერა გოგონა.
-გახლავართ.ღიმილით ჩამოართვა ხელი და სკამზე ჩამოჯდა.
-ვიცი,რომ იცი მაგრამ გორმალობის გამო შეგახსენებ,რომ არანაირი დანდობა.კითხვისნიშნის ქვეშ,რომ არ დადგეს ჩემი კომპეტენტურობა და შენი ცოდნა,გამოცდა ჩაგიტარდება.ხომ იცი ნაკლებად სჯერა ამ ხალხს,რომ ახალგაზრდასაც შეუძლია სერიოზულად მოეკიდოს საქმეს.გამოცდის წარმატებით ჩაბარების შემთხვევაში,ჩემი ასისტენტის პოზიციაზე გაგაფორმებთ.
-ვიცი ბატონო ანდრეა და მეც ასე მირჩევნია.არ მინდა ჩათვალონ,რომ მიკერძოებული ხართ და ნათლიაჩემის გამო ამიყვანეთ.არც ის მინდა,ჩემს გაკეთებულ საქმეს ეჭვისთვალით უყურებდნენ და უუნაროდ მთვლიდნენ.ასე,რომ გავაკეთებ ყველაფერს რაც შესაძლებელია.
-ბატონოს გარეშე თუ შეიძლება..მხოლოდ 27წლის ვარ.მომნუსხველად გაუღიმა სიმპატიურმა მამაკაცმა და თითქოს საიდანღაც ეცნოვო,ეჭვნარევად შეათვალიერა ქალდანმა.
-ასეთი ახალგაზრდა? ახლა არმიკვირს ორი წუთის წინ ის სიტყვები რატომ თქვით.ალბათ ბევრი იშრომეთ
-საკმაოდ.მოდი ეხლა საქმეს შევუდგეთ.გასაცნობად ბევრი დრო გვექნება.ალბათ ერთი სული გაქვს მალე მორჩე ჯერ არდაწყებულ ტანჯვას.სიცილით განაგრძო საუბარი..ხო,კინაღამ დამავიწყდა..შემდეგ შენს შესაძლებლობებს შევამოწმებთ ხომ უნდა ვიცოდეთ,ფიზიკურად რა შეგიძლია.ისე იარაღებთან როგორ ხარ?ჩუმად გადმოულაპარაკა ..
-საკმაოდ კარგათ..ეშმაკურად ჩაიცინა და გამომძიებელს გაჰყვა.
გამოცდა მართლაც,რომ ჯოჯოხეთური აღმოჩნდა.რა თქმა უნდა,მარტივს არც მოელოდა.თავი ასტკივდა..არ ნერვიულობდა,მაგრამ უცნაური შეგრძნება სჭამდა.ცდილობდა კონცენტრირება გამოცდაზე მოეხდინა,მაგრამ ამაოდ.საფეთქელთან ძლიერი ვიბრაცია იგრძნო,თვალები მაგრად დააჭირა ერთმანეთს და ღრმად ამოისუნთქა."ამას შევძლებ".მთლიანად კითხვებზე კონცენტრირდა და ერთი ამოსუნთქვით დაწერა ყველაფერი.თეორიული გამოცდა წარმატბით ჩააბარა.
-საუცხოოა.აღფრთოვანება ვერ დამალა ანდრეამ და ნაწერი მაგიდაზე დააბრუნა.ამდენი რამ საიდან იცი? როგორც ვიცი მესაე კურსელი ხარ.
-კი მართალია. ყოველთვის იმაზე მეტს ვსწავლობდი,ვიდრე მევალებოდა.გოგასგანაც ბევრი ვისწავლე.ყოფილა შემთ^ხვევა,როდესაც შემთხვევაზე ჩუმად გავყევი..ვცდილობდი მეტი გამეგო.
-დაუჯერებელია.წამოდი ეხლა ისიც მაჩვენე,რა დონეზე ფლობ იარაღს.თუმცა არამგონია მაგ ფორმით...ყოყმანით აათვალიერა თეოდორას ჩაცმულობა.
-დასკვნები ბოლოს უფროსო.ჩაიცინა და მოსამზადებელ ოთახში შევიდა.მაგიდაზე ექვსი დანა და ორი იარაღი იდო.ორი დანა აიღო და ხელში დაატრიალა.ავად გაუღიმა გამომძიებელს და თვალისდახამხამებაში ესროლა სამიზნეს.იგივ გაიმეორა დანარჩენ დანებზეც და ესეც ისე სწრაფად მოხხდა,რომ ანდრემა თვალიც კი ვერ დაახამხამა.გაოცებული უყურებდა,პატარა გოგონას რომელიც საუცხოოდ იყო გაწრთვნილი.საბოლოო "დარტყმა" გაოცებისა იარაღის ფლობამ გამოიწვია..ეგონა ჯერ ერთიდან ისვრისო,მაგრამ გოგონამ ორივე იარაღს დასტაცა ხელი და სათითაოდ ესროდა სამიზნეს და ბოლოს გაანადგურა.
-ასე სად ისწავლე.აოგნებულმა მოავლო განადგურებულ სამიზნეებს თვალი.
-საიდუმლოა.
-თუმცა ადრე თუ გვიან გავიგბ..თეოდორა ქალდანი,თქვენ წარმატებით გაიარეთ ტესტი,ამიტომ ხვალ დილის 9ზე გამოცხადდებით სამსახურში.
-არის სერ.ასევე ფორმალურად უპასუხა და საბუთების გასაფორმებლად გაჰყვა უფროსს.
ყველანაირი პროცედურის შემდეგ,შენობა დაღლილმა დატოვა და დეიდაშვილის სახლისკენ დაიძრა.გზად მაღაზიაში შეიარა,საყვარელი სასუსნავები იყიდა და სახლთან მისულმა ერთი ამოიოხრა "ნეტა რა ხდება,ასე რატომ ვარ".ბუზღუნით შეაღო სახლის კარი და პარკები სამზარეულოში დააწყო.
-იკაა ვკვდები.დამღალეეს.კიდევ კარგი,კაი ტიპი ჩანს ეს ჩემი უფროსი,თორე გავაფრენდი.ლაპარაკით შეკაკუნდა მისაღებში და გვერდზე არც გაუხედია,ისე გამოაღო ფანჯარა.
-გამოცდა კიარა ომი იყო..ომი.რა უბედურებაა თავი ისე მტკივა,მგონია მალე ავფეთქდები.იკა მისმენ? ნელა შემოტრიალდა და სუფრასთაბ მჯდომი ხალხის დანახვაზე გაშრა.
-იქნებ გვერდზეც იყურო შოკოლადო.იკა წამოდგა და გახევებულ თეოდორას გადაეხვია..მოდი აქ შე ჭინკა მოგილოცო..მეგობრებო,მინდა გაგაცნოთ ჩემი უუცნაურესი დეიდაშვილი.თეოდორა ქალდანი,რომელსაც ხასიათთან ერთად სახელიც უცნაური აქვს.დღევანდელი შეკრების მიზეზიც მისი წარმატებააა.მინდა ყველამ გაიგოს,რომ უნიჭიერესი და ულამაზესი,ჩემი შოკოლადი,უკვე გამომძიებლის ასისტენტია.
-მადლობა იკა.ბოდიშს გიხდით წეღანდელისთვის.არ ვიცოდი იკა ვინმეს დაპატიჟებას თუ აპირებდა. და ხო..გაცნობა საჭირო არაავიცნობთ ყველა ერთმანეთს.
-კი მაგრამ საიდან
-კლასელები ვიყავით.ნერვიულად გაიღიმა და იკას გვერდით დაჯდა.შენ საიდან იცნობ მათ.
-რამდენიმე თვის წინ,საზღვარგარეთ იყვნენ საქმედე ..იქ გავიცანი და ისე "ჩავბრატდიტ" შენც ხედავ შედეგს.
-საზღვარგარეთ..წარბაწევიტ გახედა ერთ-ერთს და სახეწაშლილ ბიჭს გველურად გაუღიმა.
-მიდი ეხლა მოყევი რა მოხდა განყოფილებაში.ინტერესით მიაცქერდა იკა და ღვინით შეუვსო ბოკალი.დანარჩენებიც თითქოს გონს მოეგნენო ..ჯერ კიდევ ვერ იჯერებდნენ,რომ ასე უცბათ ერთ სახლში აღმოჩნდნენ "ბავშვობის მეგობრები".
-გავიარე ტესტირება,რომელიც მოგეხსენებათ უსაშინლესი იყო,მაგრამ მაინც ჩავაბარე.ჩემმა იარაღებისადმი სიყვარულმაა აღაფრთოვანა გამომძიებელი და მოსამზადებელი ოთახი ქაოსად ვუქციე."მწვანეებზე" თვალმოუშორებლად აუხსნა დეიდაშვილს და ღვინო მოსვა.
-თეოდორა ხო?ერთადერთი უცნობი გამოეყო და გვერდით მიუჯდა.
-დათა.ხელი გაუწოდა და ვნებიანად აათვალიერა გოგონას მოშიშვლებული ფეხები.
-სასიამოვნოა.კბილებში გამოსცრა და ხელი არც ჩამოურთმევია,ისე წამოდგა.
-უკაცრავად.აუცილებლად უნდა დავრეკო.მალე შემოვალ.ბოდიში მოიხადა და აივანზე გავიდა.
-მიპასუხე თეონ მიპასუხეე..მესამე ზარზ ძლივს აიღო წალბატონმა.
-რა იყო გოგო მოგსდევენ?სააბაზანოში ვიყავი.
-ნეტა მართლა მომსდევდნენ.ვერ წარმოიდგენ ახლა ვისთან ერთად ვვახშმობ.
-კაიი?ყველანი მანდ არიან?მალევე მიხვდა და გაოგნებისგან ხმა ეცვალა.
-რა კარგია ახსნის გარეშე,რომ იგებ.ხო აქ არიან და მალე ჩემს ნერვებს შეიწირავენ.ვირაც იდიოტი ახლავთ თან,ლამის გამხადა თვალებით.
-დაა*ვევინე,ვგონებ ინანებს საერთოდ,რომ დაგელაპარაკა.გადაიკისკისა გასვიანმა.
ჩათვალე მოგვარებულია.სიცილში აჰყვა ..კარგი წავალ ეხლა უხერხულია..მოგვიანებით ვისაუბროთ.გაუთიშა და უკან მობრუნებულს ,კარზე აყუდებულლი ირაკლი შერჩა.
-აქ რას აკეთებ?! მოაჯირს მიეყრდნო და გამომცდელად აათვალიერა "მწვანეთვალება".
-ჰაერზე გამოვედი. ბოხი,ოდნავ ხრინწიანი ხმა გაისმა და გოგონასკენ დაიძრა..მის გვერდით დადგა..ისე,რომ ნახევარ ტანით მასზე აღმოჩნდა თეოდორა.
როგორც კი მისი სურნელი იგრძნო,მაშინვე დაებერა ძარღვები.გამოკვეთილი ყბები დაეჭიმა და ნათლად დაინახავდით,როგორ გადაურბინა სახეზე ტკივილმა.
-კარგია.შეგიძლია ხედით დატკბე.მალევე მოეგო გონს დორა,როგორც აკა ეძახდა და ქუსლების კაკუნით შევიდა სახლში.

თეონი.
დილიდან გუშინდელზე ფიქრობს და საქმესაც ვერ უდებს გულს.
-არა უცნაურობების დასაბამად ლამის მე და თეოდორა,რომ ვითვლებით ეგ ვიცით,მაგრამ ეს უკვე მეტისმეტია არა? თეატრალურად აღმართა ხელები და საუბარს მოჰყვა.ახლა ვირაც უნობის გამოჩენაღა მაკლდა,რომელიც მხატავს და ქრება.ამიბუზრუნა და თხელი სარაფანი გადაიცვა.ამდროს ვინ უნდა იყოს.კარზე კაკუნი არწყდებოდა ..საჩქაროდ გააღო კარი და მიმოიხედა..არავინ იყო.კართან თეთრი კონვერტი იდო,სასწრაფოდ აიღო და კარი საგულდაგულოდ ჩაკეტა.კონვერტი გახსნა..ისევ ნახატი იყო.ამჯერად კაფეში იჯდა.მესიჯობის დროს იყო დახატული.კუთხეში კი ლატინური ასოებით,იცინიალები იყო მიწერილი-A.A
-ეს საქმე,უფრო და უფრო საინტერესო,ამავროულად ნერვებმომსლელი ხდება.ნახატი შეინახა და სამსახურში წასასვლელად მოემზადა.
ნაცნობ კაფეს,რომ ჩაუარა გული აუჩქარდა.დაინახა,როგორ ცვლიდნენ ინვენტარს და "თვალებჟუჟუნა" მიმტანთს ალმაცერად გახედა..
-აქ რა ხდება?
-კაფე გაიყიდა.ამბობენ უფროსი კაი ტიპიაო.იმედია პერსონალის გაშვებას და ადგილის გადაკეთებას არ მოინდომებს.
-ხო იმედია.ბიჭის საუბარი დააიგნორა და იქაურობას გაეცალა.გული დასწყდა. ყველაზე ემტად აქ უყვარდა დროის გატარება. ცდილობდა ფიქები ჯანდაბასი მოესროლა და ყურსასმენები გაიკეთა."რაღა ეხლა გამიფუჭდა მანქანა" ..გემრიალად მიაკურთხა გულში უვიც მძღოლს,რომელიც შუქნიშანზე დგომის დროს დაეჯახა და ცოტა დააკლდა,რომ მუსიკა ხმამარლა არ ემღერა. მართლაც,რომ უცნაურები არიან ეს გოგოები.ცოტა ხნის წინ სევდიანი მიაბიჯებდა,ახლა კი ლამისაა სოლო კონცერტი გამართოს შუა სალონიკში.
სამსახურამდე ცეკვა-ცეკვიტ მივიდა ..მხიარულად მოავლო თანამშრომლებს თვალი და კაბინეტში შეკუსკუსდა..იმდენი საქმე დახვდა თავბედის წყევლას დაწყებდა უხასიათოდ,რომ ყოფილიყო..ახლა კი ისე ლაღად გრძნობდა ტავსმთელი დღე,რომ ემუშავა არ დაიწუწუნებდა.საბუთების დასტას ხელი დაავლო და ღიღინ-ღიღინიტ შეუდგა საქმეს.
-თეონ უფროს გეძახის.კატერინამ შეაფხიზლა საქმეში ჩფლული გოგო.
-ჰა..რა?ვინ მეძახის? უცებ წამოფრინდა სავარძლიდან და კაბა შეისწორა.
ბატონი დიმა.შენტან სუბარი სურს.
-ახლავე. "ნეტა რა უნდა ამ ტირანს".კატერინას უკან გაჰყვა დათითების მტვრევით შევიდა უფროსის კაბინეტში.
-ბატონო დიმა..დამიბარეთ.მშვიდობაა?
-დამშვიდდი თეონ,მშვიდობაა.შენი სხვაგან გადაყვანა მინდა.ვინაიდან საუკეთესო იუსრისტი ხარ,წლოვანების მიუხედავად,ჩვენს პარტნიორ კომპანიას სურს,რომ მათთან გადახვიდე მთავარი იურისტის პოზიციაზე.
-რა? აღფრთოვანება ვერ დამალა და მალევე დაირუნა სერიოზული იერი.კიმაგრამ მე ხომ უბრალოდადვოკატის ასისტენტი ვარ.
-ვიცი თეონ ვიცი.თუმცა ყველა კარგათ ხვდება,რომ ყველაფერს შენ აკეთებ და კომპანიაც შენ იხსენი ორჯერ გაკოტრებისგან.ასე,რომ წარმატებებს გირუსრვებ.ახლავე დავუკავშირდები მათ და სენს გადასსვლას ოფიციალურად გააფორმებენ.
გაკვირვებული უსმენდა ტირან უფროსს და გულში მეასე ფეიერვერს უშვებდა,პარალელურად შამპანიურის ბოთლსაც მოაძრო თავი.
-დიდი მადლობა. კაბინეტი დატოვა და გახარებული შევარდა თავის ოთახში..იეეეეეეს ხმადაბლა დაიწიკვინა და ტელეფონი მოიმარჯვა.
-რა ხდება გკლავენ? სიცილით გასცა თეოდორამ პასუხი..
-უკეთესი მარწყვო უკეთესიი. ახლა შენ მთავარ იურისტს ესაუბრები..სიამაყით გაიჯგიმა და სავარძელზე გადაწვა.
-მაყად მოღერებული ყელი,მიწოლილი სავარძელზე უდრის ბედნიერ თეონს..სიცილით აღწერა გოგონას ამჟამინდლი მგომარეობა და ბედნიერად გაეღიმა თვითონაც. გილოცავ თეონიკეე..ვიცი ყველაფერი გამოგივა.ტუმცა არ შემიძლია არ აღვნიშნო,რომ უცნაური შეგრძნება მაქვს.რაღაც ნაცნობი,მაგრამ აზრს მაინც ვერ ვწვდები.ფრთხილად იყავი და თუ რაიმე უცნაური მოხდა,რაშიც ეჭვი არ მეპარება,კარგად დაფიქრდი და დასკვნები მერე გამოიტანე.თითქოს რაღაც იცისო ისე დაარიგა და საუბარი წამსვე სხვა თემაზე გგადაიტანა.
-რაო შენი თაყვანისმცემელი დაიკარგა?
-კიდევ ერთი ნახატი მივიღე,შენ რომ გწერდი მასინ დავუხატივარ.რას მემალება გამჩნდეს..თუ სიმპატიურია სიამოვნებით შევხვდები..კეკლუცად გაიცინა..
-კუდიანი ხარ თეონიკე კუდიანი.ნორმალური გოგო შეშინდებოდა,მანიაკი გადამეკიდაო და ამას შეხვედრ სურს.
-რა სედარებას აკეთებ ეხლა,შეგირცხვა სახელი..როდის იყო მე და შენ ნორმალურად ვცხოვრობდით ან ვიქცეოდით.
-სიტყვაზე ვთქვი ,თორე ეგ სიტყვა საერთოდ არ ჯდება ჩვენს კონტექსტში.. წავედი ახლა,თორე სადაცაა აივანზე გამოვარდება მთელი "სასტავი".. უკვე მეორეჯერ გელაპარაკებბი და ირაკლის ყურები აქეთ აქვს. ცოტახნში წავალ სახლში,ხვალ 9ზე სამსახურში უნდა ვიყო..დროებით. ჰაეროვანი კოცნა გამოუგზავნა თეონს
-კაი დროებით თეთე. ბედნიერმა გათიშა მობილური და ნივტების შეგროვებას შეუდგა.

თეონისან საუბრის შემდეგ მალევე დატოვა დეიდაშვილის სახლი. მანქანა სწრაფად მოსწყვიტა ადგილს და თბილისის ქუჩებში ხეტიალი დაიწყო.გრილისში ავიდა და ტერასაზე მოთავსდა.
-რას ინებებთ..
-ყავა თუ შეიძლება. როგორც ყოველტვის ხედისთვის არმოუშორებია თვალი ისე მისცა შეკვეთა.ფიქრებმა თავისი ქნეს და თეოდორა თან წაიყვანეს.ორიოდე წამიტ წარსული გაახსენდა,თუმცა მალევე უკუაგდო მასზე ფიქრები.მას მერე შეიცვალა ბევრი რამ.მშობლების სახლიდან წამოვიდა და მარტო დაიწყო ცხოვრება.არა..არანაირი პრობლემა არაქვს მათთან. ახლა უფრო დაუთბატ ურთიერთობა.უბრალოდ ძნელია გაუგო მისნაირ პიროვნებას,ამავდროულად გარემო არ აზლევდა საშუალებას თავისუფლად ეცხოვრა. ამიტომ ერთ დღეს ბარგი შეკრა და თავის სახლში გადავიდა საცხოვრებლად.მშობლებს პრეტენზია არ გამოუთქვამს,იცოდნენ როგორიც იყო მათი თეკა და უპრობლემოდ დაეხმარნენ გადასვლაში. ერთი ძმა ჰყავს,დამამთავრებელ კლასშია.დის წასვლის შემდეგ კი,უფრო გამოხატავს მისდამი სიყვარულს.სულ ახსენებს,რომ მოენატრა და მასთან მისვლას თხოვს.თითქოს თეოდორას ფიქრები გაიგოვო..ტელეფონი ამღერდა..გიორგი ურეკავდა.
-ჰოუ გიუს..მხიარულად უპასუხა ძმას
-დაო ჩემო როოგორ ხარ? საშუალოდ ბოხი ხმა გაისმა..
-ნორმალურად..შენ როგორ ხარ? მასწავლებელტან არ უნდა იყო ახლა?
-არა მოვრჩი უკვე.აქეთ არ გამოხვალ?
-არა არმინდა.ხომ იცი უბანში მოსვლა არმიყვარს.გრილისში ვარ ყავას ვსვამ და შენს წამოსაყვანად გამოვალ გინდა?
-კარგი ნივთებს ავიღებ და გელოდები.არ გადამაგდო იცოდე.
-ფუმფულ ჩაყუჩდი.მალე მოვალ.სიცილით გაუთიშა და ფული მაგიდაზე დატოვა.თეოდორა და გიო ერთმანეთისგან ცასა და დედამიწასავით განსხვავბული დედმამისვილები არიან..თეო თეთრი,ქამელეონთვალება "რუსის" ტიპაჟია..გიო კი შავგვრემანი,შავთვალება ნამდვილი ქართველი.როგორც გარეგნულად,არც ხასიათით ჰგვანან ეერთმანეთს.გიო შედარებით რბილი ხასიათისაა,როგორც მიხვდით თეოს არც ერთი თბილი თუ რბილი სიტყვა არ შეესაბამება.
მანქანა სწრაფად მოსწყვიტა ადგილს და მშობლიური უბნისკენ გასწია.იქაურობა არასდროს უყვარდა,ახლა კი ნოსტალგიას გრძნობს.ახსენდება ყვეალფერი და გულში მჩხვლეტავ ტკივილს გრძნობს,ტუმცა მაინც ბედნეირი იღიმის.სიჩქარის მოყვარული ქალბატონი მანევრით შეიჭრა შიდა ტრასაზე და ბიჭების "ბირჟასთან" სანახაობა მოაწყო.
-გამარჯობა ბიჭებო..ფანჯარა ჩასწია და მეგობრებს მიესალმა.
-ოოჰო აქ რა ქარმა გადმოგაგდო ლამაზმანო.ბავშვობის მეგობარმა გაუღიმა და მანქანიდან გადმოსული თეოდორა გულში ჩაიკრა..
-გიოს მოვაკითხე.
-შენ ალბატ დორა ხომ? ისევ ის თავხედი ბიწი მიუახლოვდა.
-დორა არა..თეოდორა.მეორედ აღარ გაიმეეორო ეგ ზედმეტსახელი გასაგებია? წამსვე ეცვალა სახე
-რაიყო ასეთი რა ვთქვი. გაკვირვება ვერ დამალა დათამ.
-მორჩა საუბარი.გაცხარებულომა მოავლო "ბირჟას" თვალი და კუთხეში მდგომ ირაკლიზე შეაჩერა მზერა.ირონიულად აათვალიერა და საბას მიეხუტა.ბიჭი ძარღვბდაბერილი უუყურებდა გოგონას საქციელს და ირონიულად ჩატეხა ტუჩი,როცა გაახსენდა როგორ აუკრძალა დათას დორას თქმა.ბოლოს გიჟივით გაეცინა და ყველას ყურადღება მიიპყრო.
-რა იყო შე*ემა გააფრინე? სააბა თეთესთან ერთად შეტრიალდა
-ხო გავაფრინე.ისევ ეს ბოხი ხმა გაისმა და მწვანეების შეანათა "წყვილს".
-გიოც მოვიდა.აბა კარგათ მეგობრებო..შაბათს აგარაკზე გეპატიჟებით ყველას უკლებლივ.იკამ კი მომიწყო სიურპრიზი თქვენი სახით,მაგრამ ახლა მე ვაკეთბ "ფართის",ჩემივე წარმატების აღსანიშნავად.
-აგარაკი საიდან ე..ლუკა გამოვდა სიტყვით
-ნათლიიკომ დამასაჩუქრა.ლუკიანე,როგორც თეთე ეძახდა გადაკოცნა და ბიჭებს ხელი აუწია..აბა ჰე.იცოდე უკლებლივ ყველა მოხვალთ.ეშმაკურად ჩაიცინა და გიოს ხელი გადახვია. წავედით გიუშკიი.
-გიჟია რა.კარგათ ბრატცი სიცილით დაემშვიდობა გიოც ბიჭებს და მანქანაში ჩაჯდა.
-წავედით? ეშმაკურად კიტხა დას.
-წავედით ბრაააწ.ბოლო სიტყვა გაწელა და გაზს ბოლომდე მიადგ ფეხი. ისეტი ბოლო დააყენეს,რომ აღარაფერი ჩანდა ეზოში.


თეონი.
როგორ კი ნივთეები შეაგროვა,უფროსის კაბინეტისკენ დაიძრა
-ბატონო დიმა,ესაუბრეთ პარტნიორ კომპანიას? კარი შეაღო და უცნობის დანახვისთანავე დადუმდა..ბოდიშით.
-არაფერია თეონ მოდი.გაიცანი ანდრეა,ისაა შენი მომავალი უფროსი. წყვდიადისფერ თვალება მამაკაცს მზერა გაუსწორა და უცნაურად გასცრა სხეულში.
-სასიამოვნოა.ხელი ჩამოართვა და მის მოპირდაპირე სავარძელზე დაჯდა.
-იცით საიდანღაც მეცნობით?ბერძენს არ გავხართ..
-ხო მასეც ამბობენ ხოლმე.გოგონას კითხვა დააიგნორა და საქმეზე გადაიტანა თემა.
-ხვალ დაიწყებ დილით,10ზე. ყველა საჭირო საქმე რაც კი შესასწავლი გაქვს,უკვე შენს კაბინეტშია მოთავსებული.ეს დასაწყისისთვის,რომ ჩვენი კომპანიის იურიდიულ ისტორია გაეცნო.შემდეგ ამდენი საქმე,ანუ ასეთი სახის არ გექნება.დანარჩენს მოგვიანებით განვიხილავთ პირისპირ.
-კარგით ბატონო ანდრეა.ხვალამდე. ხელი ისევ ჩამოართვა და კარისკნ წავიდა. და მაინც,აქამდე შევხვედრილვართ?უცებ მოტრიალდა და კაცის დაკუნთული სხეული ერთიანად სეათვალიერა..
-რომ შემხვედროდით აუცილებლად მემახსოვრებოდით.სექსუალურ ქალბატონს თვალი ჩაუკრა და ლამის დაივიწყა,რომ მათ გარდა სხვაც იყო კაბინეტში. თეონს აღარაფერი უთქვამს გულაჩქარებული გამოვიდა ოთახიდან..ლიფტისკენ მიდიოდა,როდესაც მისი კარი ღია დახვდა.."ეს ხომ ჩავკეტე" ..კარი შეაღო და მაგიდაზე ვარდთან ერთად,პატარა ბარათს მოჰკრა თვალი..
-ოჰო,აღარ ხუმრობს. ბარათს ხელი დასტაცა და ამჯერად წერილი შერჩა ხელში.
"საუცხოო სურნელი გაქვს თეონ..ისტი,რომელიც არავის აქვს."
-ააი ეს მესმისს.არ უნდა,რომ გამოჩნდეს?საკუტარ თავთან განაგრძობდა საუბარს და პარალელურად ვარდის სურნელით ტკბებოდა.
-ვის გამოჩენას ელოდებით თეონ? კარში ანდრეა გამოჩნდა და უკან აესვეტა
-ბატონო ანდრეა? აქ რას აკეთებთ.
-შენი ხმა გავიგონე და შემოვედი.თაყვანისმცემლიგანაა? ვარდზე მიანიშნა და ჯიბეში ხელებჩაწყობილი მიეჭრა წინ.
-დიახ.ახლა მაპატიეთ მეჩქარება..გვერდი აუარა და სწრაფად გაეცალა უფროსს..კაცმა მის ქცევაზე გვერდულად ჩაიღიმა და ო9თახი მალევე დატოვა.

ტელეფნზე წერილი მოუვიდა.თეოდორა იყო,ფოტოს უგზავნიდა.ისეთ დღეში იყო,ნამდვილად ვერ აზროვნებდა ამიტომ ყურადღება არ მიუქცევია მესიჯისთვის,ისე ჩაუძახა ჩანთაში.

-ჯანდაბა თეონ მიპასუხეეე..ნეერვიულად უყურებდა თავის შესრულებულ ნახატს და ამაოდ ცდილობდა "დაქალთან" დაკავშირებას.
კიმაგრამ საიდან მეცნობა ეს კაცი. სად მყავს ნანახი.ტელეფონი მაგიდაზე დადო,ისევ ნახატს მიაშტერდა. რატომ ვხატავ ამ ბოლო დროს ასეთ, ამოუხნელ რაღაცებს. თავის თავს ელაპარაკებოდა და მოლბერტს ისე უყურებდა,თითქოს რამეს ელოდა მისგან.ბოლოს ფოტო გადაუღო და თეონიკეს გაუგზავნა."ეს კაცი ვინ არის..გეცნობა"? პასუხი არ მოსვლია,რაზეც გულიაად გალანძღა გასვიანი და კარები გამოიხურა.
-გიო ყავა გააკეთე რა.ძმას დაუყვირა მეორე საართულიდან და ოთახში გამოსაცვლელად შევიდა.
-ჩამოდი თეთე სტუმარი გყავს.
-ახლა ვინღააა..მოკლე შორტი და ტოპი მოირგო და სწრაფად დაეშვა კიბეებზე..
-ვინ არის გიუშ? თმის შეკვრით წავიდა მისაღებისკენ და ღიმილი სახეზე შეახმა
-ზურა? კბილებში გამოსცრა
-გამარჯობა თეოდორა. მის დანახვაზე გულის რევა იგრძნო,თვალთ დაუბნელდა და ცოტა დააკლდა,რომ არ მოკლა ის თავხედი არსება.
-აქ რასაკეთებ. ყბები დაეჭიმა და ნელ-ნელა კონტროლს კარგავდა
-დაწყნარდი სასაუბროდ მოვედი.
-სანამ ცოცხალი ხარ აქედან წაეთრიე.მერე პასუხს არ ვაგებ საკუთარ თავზე.
-მისმინე გთხოვ,ვნანობ იმას რაც გაგიკეთე,უბრალოდ მომეცი ერთი შანსი,რომ დაგიმსახურო.ყველაფერი გავიგე..ვიცი,რომ ტყუილი თქვი..ვიცი,რომ ის ტყუილი იმისთვის,თქვი რომ შეგძულებოდი.ვიცი,რომ ჩემი დავიწყება გინდოდა.გთხოვ მაპატიე. მაპატიე,რომ დაუახავი ვიყავი.
-ამ დრამის ყურებას არ ვაპირებ.ხო,ყველაფერი იმიტომ "დავდგი",რომ ისეთი რამ ცაგედინა რაცშენს თავს სემაძულებდა.მიხარია,რომ იმედები გამიამრთლე და ისეტი ნაგავი აღმოჩნდი,როგორსაც ვფიქრობდი.გულის სიღრმეში მაინც მჯეროდა,რომ მე მენდობოდი ტუმცა ინტუიცია მართალი აღმოჩნდა.ახლა აქედან აორთქლდი.ბიჭი სახლიდან გააგდო და ოთახში ავარდა. საწოლზე დაემხო და ნელ-ნელა ჩაეძინა.


გამარჯობა მეგობრებო.იმედია ისიამოვნებთ ახალი თავით..ველი თქვენს კომენტარეებს <3